ฉันนี่แหละ!! ตัวร้ายทะลุมิติ
ตอนที่ 1 : จุดเริ่มต้น
เจนนี่
มึงยังไปหาอีผู้หญิงคนนั้นอยู่อีกใช่ไหม!!
???
[ไม่ใช่นะ! ที่ผมไปหาเพราะเขา..ป่วย]
เจนนี่
ป่วยหรอ? อ๋อจ้าๆ...🙄
???
[ใช่ๆ คุณเชื่อผมนะ..ผมรักคุณคนเดียวนะเจน]
เจนนี่
มึงเห็นกูเป็นควายหรอ!!
เจนนี่
กูกับมึงต่อไปนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก จบนะ!!
???
[ด..เดี๋ยวสิเจน เจน!!]
เจนนี่
ถุ้ย! ผู้ชายเฮงซวย!!
เจนนี่
.หยิบหนังสือนิยายมาอ่าน
เจนนี่
ก็คงมีแต่นิยายสินะที่จะย้อมใจเราได้
ในเนื้อเรื่องของนิยายที่เจนนี่กำลังอันอยู่
เนื้อเรื่องประมาณว่า "เฟิ่งจวินและเฟิ่งเยี่ยน เป็นศิษย์รุ่นราวคราวเดียวกัน ทั้งสองอาศัยอยู่ที่สำนักเฟิ่ง โดยเฟิ่งเยี่ยน จะเป็นคนที่ ฉลานฉลาด คารมคมคาย เป็นมิตรกับผู้อื่น และ ไม่ถือตัว เรียกได้ว่าเป็นยอดฝือมือนักกระบี่ ต่างจากเฟิ่งจวิน ที่เจ้าตัวเป็นคนเย่อหยิ่ง เจ้าแผนการ ไม่ยิ้มแย้ม เข้าหาได้ยาก และไม่ค่อยพบปะกับผู้ใด เฟิ่งจวินเก่งด้านการเเพทย์และขึ้นชื่อเรื่องของการปรุงยาพิษ ทั้งสองถึงแม้นิสัยจะต่างกัน แต่ก็รักกันเหมือนพี่น้องกันจริงๆ จนกระทั่งทั้งสองได้ไปฝึกตนแลกเปลี่ยนวิชาที่สำนักเฉิน ทั้งสองก็ได้พบกับเสวี่ยหลาง เนื่องจากประมุขเฉินคนเก่าและฮูหยินเฉินได้สิ้นชีพเพราะการโจมตีของเหล่ามาร ทำให้เสวี่ยหลางขึ้นเป็นประมุขแทน ตัดมาที่เฟิ่งเยี่ยน หลังจากที่ได้พบหน้าของเสวี่ยหลางก็รู้สึกหวั่นไหวเป็นอย่างมาก และเช่นเดียวกับเสวี่ยหลางที่ก็รู้สึกดีกับเฟิ่งเยี่ยนเช่นเดียวกัน ในขณะนั้นเองเฟิ่งจวินก็รู้สึกสนใจเสวี่ยหลางเหมือนกัน แต่เปล่าเลย เสวี่ยหลางกับเมินเฉยและทำเหมือนเฟิ่งจวินไม่มีตัวตน เฟิ่งจวินจึงเกิดความคับแค้นใจ จึงได้ใช้กระบี่เวิ่นเหยาแทงเข้าไปที่เสวี่ยหลาง แต่เฟิ่งเยี่ยนกลับมารับคมกระบี่ไว้แทน ยิ่งทำให้เสวี่ยหลางเกลียดชังในตัวเฟิ่งจวินเข้าไปอีก เขาคิดที่จะฆ่าเฟิ่งจวินเสียตอนนั้น แต่กลับเป็นเฟิ่งเยี่ยนที่ห้ามเอาไว้ เฟิ่งจวินรูัสึกสิ้นหวังและใจสลาย ทั้งยังรู้สึกผิดต่อเฟิ่งเยี่ยน จึงปลิดชีพตัวเองโดยการใช้ปิ่นพิษปักไปที่หัวใจของตัวเอง ณ ตรงนั้น แม้เฟิ่งจวินจะตาย แต่เสวี่ยหลางก็ไม่ได้ยกโทษให้แม้แต่น้อย ทั้งยังนำศพของเฟิ่งจวินไปแขวนประจานให้ฝูงชนได้ดู และปล่าวประกาศต่างๆนาๆว่า บุคคลผู้นี้คือผู้ที่เลวทรามต่ำช้า คิดจะฆ่าศิษย์พี่ร่วมสำนัก และยังคิดที่จะรอบสังหารประมุขเฉินอีกต่างหาก หลังจากเรื่องต่างๆผ่านไป เฟิ่งเยี่ยนและเสวี่ยหลางก็ร่วมท่องยุทธภพ และฟันฝ่าอุปสรรคนานัปด้วยกันไปจนนิจนิรันดร์ "
เจนนี่
ความรักทำให้คนตาบอดสินะ (ยกเว้นฉันอะนะ..หึ่ๆ😎)
เจนนี่
เฟิ่งจวินหน้าตาฟ้าประทานขนาดนั้น!!! ทำไมต้องไปแคร์อินังเสวี่ยหลางด้วย..ถ้าเป็นฉันนะ หาผู้ไหม่จ้า!!
เจนนี่
หงุดหงิดโว้ย!! ขัดใจคนเขียนเรื่องนี้ว่ะ ทำไมต้องให้เฟิ่งจวินขิตด้วย!!!
เจนนี่
.เก็บหนังสือเข้าชั้น
เจนนี่
เที่ยงคืนแล้ว ขอนอนสักงีบก่อนก็แล้วกัน z..zZ..
ตอนที่2 : เฟิ่งจวิน
ซือหยวน
นายน้อย นายน้อย...
ซือหยวน
ตื่นได้แล้วนะขอรับ
เฟิ่งจวิน
อื้อ... นายนงนายน้อยอะไร จำผิดคนแล้ว
เฟิ่งจวิน
หะ...เดี๋ยวนะ!..
ซือหยวน
นายน้อยตื่นสักทีนะขอรับ
เฟิ่งจวิน
เดี๋ยวนะ!! หน้าอกฉันหายไปไหน! ถึงมันจะไม่ได้มีเยอะ แต่มันก็ไม่ได้แบนขนาดนี้นี่หว่า!! (ความคิด)
ซือหยวน
นายน้อย...ทำอะไรหน่ะขอรับ??
เฟิ่งจวิน
แล้วทำไม...ฉันถึงมีไอ้จ้อนละเนี่ย!!! จำได้ว่าอ่านนิยายแล้วก็นอนนี่ (ความคิด)
ซือหยวน
นายน้อยขอรับ ไม่สบายตรงไหนรึเปล่าขอรับ
ซือหยวน
ให้ข้าไปตามหมอหลวงให้หรือไม่
เฟิ่งจวิน
เอ่อ...ไม่ต้อง...บอกทีสิว่าฉันชื่ออะไร
ซือหยวน
นายน้อยถามอะไรน่ะขอรับ นายน้อยก็คือท่านเฟิ่งจวินอย่างไรเล่า
เฟิ่งจวิน
.ตกใจแล้วก็ยืนนิ่งไปสักพัก
เฟิ่งจวิน
ฝันหรอ (ความคิด)
เฟิ่งจวิน
ก็เจ็บนี่หว่า (ความคิด)
: หรือว่าฉันจะทะลุมิติมานะ?
: แล้วมันตอนที่เท่าไหร่แล้วล่ะเนี่ย
เฟิ่งจวิน
ตะ...ตอนนี้ฉันอายุเท่าไหร่
เฟิ่งจวิน
ไม่สิ...ต้องพูดว่า ตอนนี้ข้าอายุเท่าไหร่แล้ว
ซือหยวน
ตอนนี้นายน้อยอายุ 17 ไงขอรับ
เฟิ่งจวิน
ออ...อืม ขอบใจเจ้ามาก
เฟิ่งจวิน
17 งั้นหรอ แสดงว่ามีเวลาอีก 3 ปีก่อนที่จะพบกับ เสวี่ยหลางสินะ (ความคิด)
เฟิ่งจวิน
ฉันต้องทำยังไงฉันถึงจะไม่ขิตเหมือนในเนื้อเรื่องล่ะเนี่ย โอ้ยปวดหัวๆๆ (ความคิด)
: ถ้าฉันจะต้องติดอยู่ในโลกนิยายนี้ตลอดไป ฉันจะไม่ยอมขิตแบบในเนื้อเรื่องเก่าแน่นอน!
ซือหยวน
สีหน้าท่านดูไม่ค่อยดี ให้ข้าไปแจ้งให้ท่านประมุขตามหมอมาดีหรือไม่ขอรับ
เฟิ่งจวิน
เหอะ...จังหวะนี้หมอเทวดาก็ช่วยฉันไม่ได้หรอกนะยะ!! (ความคิด)
เฟิ่งจวิน
ไม่เป็นไร...ข้าแค่ยังง่วงอยู่...ว่าแต่เจ้าชื่ออะไรนะ
ซือหยวน
อะไรกัน นายน้อยลืมข้าหรือ ข้าซือหยวนไงขอรับ
เฟิ่งจวิน
อ...อ่อ ซือหยวนนี่เอง ข้าเห็นหน้าไม่ชัดเฉยๆน่ะ
เฟิ่งจวิน
ข้าไม่ได้ลืมหรอก
ซือหยวน
เป็นเช่นนั้นหรือขอรับ?
ซือหยวน
.พูดเหมือนไม่เชื่อ
เฟิ่งจวิน
เป็นเช่นนั้นสิ เจ้าไม่เชื่อคำข้าแล้วรึ
ซือหยวน
มิบังอาจขอรับนายน้อย
ซือหยวน
เช่นนั้นนายน้อยล้างหน้าและก็ปลี่ยนเสื้อผ้าเถิดขอรับ
ซือหยวน
จวนไกล้จะถึงเวลาของอาหารแล้ว
เฟิ่งจวิน
.มองตัวเองในกระจก
เฟิ่งจวิน
ร่างของเฟิ่งจวินหล่อกว่ารูปปกนิยายอีกอะ!! (ความคิด)
เฟิ่งจวิน
ไม่เคยคิดเลยว่าร่างนี้จะคือตัวฉัน กรี๊ดดด!! (ความคิด)
เฟิ่งจวิน
จะพูดว่าหล่อก็ไม่เต็มปากแฮะ หน้าเฟิ่งจวินออกไปทางสวยสะมากกว่าหล่ออีก... (ความคิด)
บ่าว
ท่านประมุขหลาน นายน้อยเฟิ่งจวินมาแล้วขอรับ
เฟิ่งจวิน
.คารวะประมุขตรงหน้า
ประมุขหลาน
อืมมาได้แล้วหรือ เหตุใดวันนี้เจ้าถึงมาช้านัก
เฟิ่งจวิน
วันนี้ข้าตื่นสาย ท่านประมุขโปรดให้อภัยด้วย
ประมุขหลาน
เป็นเช่นนั้นหรือ ไม่เป็นไร เจ้าไปนั่งเถอะ
เฟิ่งจวิน
ขอบพระคุณท่านประมุข
ฮูหยินหลาน
เช่นนั้นก็เริ่มทานข้าวเถอะ
ทุกคนต่างตั้งหน้าตั้งตากินข้าว ไม่มีการสนทนาอะไรเกิดขึ้นทั้งสิ้น
เนื่องจากกฏของสำนักหลานคือ ห้ามพูดคุยขณะทานอาหารนั่นเอง
เฟิ่งจวิน
จะว่าไปแล้ว เรายังไม่ได้สำรวจที่นี่เลยนี่นา (ความคิด)
เฟิ่งจวิน
ข้าขอตัวก่อนนะขอรับ
ในขณะที่เดินเฟิ่งจวินก็ได้พบกับชายผู้หนึ่งที่นั่งอยู่บนโขดหิน และก็ดันบังเอิญไปสบตากับเขาเข้าพอดีเลย!
เฟิ่งจวิน
บ้าเอ้ย!! คนอะไรหล่อวัวตายควายล้มขนาดนั้นวะ (ความคิด)
เฟิ่งจวิน
คงจะเป็นเฟิ่งเยี่ยนสินะ (ความคิด)
เฟิ่งจวิน
.สะดุ้งนิดๆก่อนที่จะหันกลับไปหาต้นเสียง
เฟิ่งจวิน
ฟะ...เฟิ่งเยี่ยน
ตอนที่3 : แปลก
เฟิ่งจวิน
.สะดุ้งนิดๆก่อนที่จะหันกลับไปหาต้นเสียง
เฟิ่งจวิน
ฟะ...เฟิ่งเยี่ยน
เฟิ่งเยี่ยน
เหตุใดเจ้าจึงต้องทำหน้าเหมือนเจอผีเช่นนั้นเล่า
เฟิ่งจวิน
.เบือนหน้าหนีอีกคน
เฟิ่งเยี่ยน
หันหน้าหนีข้าอีกแล้ว
เฟิ่งเยี่ยน
วันนี้เจ้าเป็นอะไร เหตุใดจึงทำตัวแปลกยิ่งนัก
เฟิ่งจวิน
ข้าก็ปกติเช่นนี้อยู่แล้ว
เฟิ่งเยี่ยน
.ยื่นหน้าเข้ามาไกล้เฟิ่งจวิน
เฟิ่งจวิน
จะ...เจ้าจะทำอะไร ไกล้เกินไปแล้ว
เฟิ่งจวิน
.ดันหน้าของอีกฝ่ายออกใบหน้าขึ้นสีแดง
เฟิ่งจวิน
ให้ตายสิ ช่วยเอาหน้าหล่อๆของนายออกไปไกลๆฉันได้ไหม ใจฉันเต้นเป็นจังหวะสามช่าแล้ว!! (ความคิด)
เฟิ่งเยี่ยนชะงักเล็กน้อย ปกติเขาไม่เคยเห็นเฟิ่งจวินเขินอายเลยสักครั้ง
เฟิ่งเยี่ยน
เจ้าแปลกไปจริงๆด้วย
เฟิ่งเยี่ยน
ปกติไม่เคยเห็นเจ้าเขินอายเช่นนี้ เจ้าเป็นอะไรกันแน่
เฟิ่งเยี่ยน
.มองอย่างจับผิด
เฟิ่งจวิน
ขะ...ข้าไม่ได้เขินอายเสียหน่อย และข้าก็ไม่ได้เป็นอะไรด้วย
เฟิ่งจวิน
เจ้าไม่ต้องมาจับผิดข้า
เฟิ่งจวิน
.เตรียมจะลุกหนีอีกฝ่าย
เฟิ่งเยี่ยน
.คว้าข้อมือเฟิ่งจวินไว้
เฟิ่งเยี่ยน
เจ้าใช่เฟิ่งจวินจริงหรือไม่?
เฟิ่งเยี่ยน
.ถามด้วยสีหน้าจริงจัง
เฟิ่งจวิน
แน่นอนสิ หากไม่ใช่ข้าจะเป็นผู้ใดกัน
เฟิ่งเยี่ยน
งั้น ข้าชอบกินอะไรมากที่สุด และข้าถนัดอะไร
เฟิ่งจวิน
เจ้าชอบกินเสี่ยวหรงเปากับซงโหยวปิ่งคู่กับซุปหางวัว
เฟิ่งจวิน
และเจ้าถนัดเรื่องรำกระบี่
เฟิ่งเยี่ยน
แล้ว...ความลับของข้าคืออะไร?
เฟิ่งจวิน
เจ้า...ชอบสะสมเครื่องประดับของสตรี
เฟิ่งจวิน
มีหรือเรื่องนี้ฉันจะไม่รู้ ฉันเนี่ยแฟนคลับนิยายจีนวายตัวจริงเลยนะ!! (ความคิด)
เฟิ่งจวิน
รวมทั้งเจ้าน่ะ...ยังชอบแช่น้ำสุดๆเลยด้วย
เฟิ่งเยี่ยนเงียบไปสักครู่หนึ่ง
เฟิ่งเยี่ยน
ถูกต้องทั้งหมด...เจ้าคือเฟิ่งจวินจริงๆสินะ
เฟิ่งเยี่ยน
.พูดด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่
เฟิ่งจวิน
จริงหรือไม่ ใครเล่าตอบได้ เจ้ากล้าพูดหรือว่าข้ามิใช่ข้า
เฟิ่งจวิน
ใจจริงฉันก็ไม่อยากจะโกหกหรอกนะ แต่ถึงบอก ก็คงไม่มีใครเชื่อหรอก (ความคิด)
เฟิ่งเยี่ยน
เหมือนจะไม่ใช่เจ้า แต่ก็คือเจ้า
เฟิ่งจวิน
นิสัยข้าอาจจะเปลี่ยนไป แต่ตัวตนของข้ามิได้หายไปไหน
เฟิ่งจวิน
หลายวันมานี้ข้าได้เจอสิ่งต่างๆมากมาย ย่อมทำให้ข้าเปลี่ยนความคิดหลายอย่างไป
เฟิ่งเยี่ยน
เจ้าไปเจอสิ่งใดมากัน
เฟิ่งเยี่ยน
ถึงทำให้เจ้าที่เป็นดั่งคนหน้าตายเปลี่ยนไปได้เยี่ยงนี้
เฟิ่งจวินก็รีบลุกหนีอีกฝ่ายทันที
ปล่อยให้เฟิ่งเยี่ยนตกตะลึงกับคำตอบของอีกคนไปพักใหญ่
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
