ตามตื้อใจยัยคนเก่ง
ตอนที่ 1
ก็ถูกลักพาตัวโดย"นักค้ามนุษย์"
ในสถานที่แห่งนั้นทำให้ฉันต้องทนทุกข์
อาคามินักค้ามนุษย์ เธอได้ขายฉันให้กับคนๆนึงที่เปลี่ยนชีวิตฉันไป"ตลอดกาล"
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
วันนี้คุณลีคัสจะซื้อคนไหนดีหรอคะ//ยิ้ม
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
ฉันพร้อมขายให้คุณลีคัสเลยค่ะ//ยิ้ม
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
อารมณ์ดีเชียวนะอาคามิ
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
การที่คุณลีคัสมาซื้อของเราบ่อยๆอารมณ์ก็ต้องดีสิคะ
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
วันนี้เอาเป็นคนแบบไหนดีคะ
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
ฉันขอคนที่เชื่อฟังคำสั่งของฉัน
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
ได้ค่ะ
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
ไปเอามันมา!
ตปก.(ชาย)
//ลากตัวยูเรบานะมา
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
นี่ค่ะสินค้าของคุณ
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
คนนี้ราคาสูงค่อนข้างสูง
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
หึ..ไม่เป็นไร
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
เท่าไหร่ฉันก็จ่ายไหว
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
ยินดีเป็นอย่างยิ่ง
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
ทั้งหมด 4,500,000
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
โอนไปเรียบร้อย
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
เงินเข้าแล้วค่ะ
อาเคมิ(นักค้ามนุษย์)
ยินดีบริการค่ะคุณลีคัส
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
นี่เธอน่ะชื่ออะไร
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
โอเค..ยูเรบานะ
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
ใส่นี่ไว้ซะ//ยื่นปลอกคอระเบิดตัวเอง
ยูเรบานะ
อืม//ยอมใส่แต่โดยดี
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
เธอต่อสู้เป็นหรือป่าว
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
พวกนาย
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
สอนเธอซะ
คือ ลูคัสคนที่ซื้อฉันมาจากที่แห่งนั้น
เขาทำบริษัทเป็นของบังหน้า
ความจริงเขาคือนักธุรกิจมืด
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
ยูเรบานะ
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
ฉันเชื่อใจเธอ
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
เพราะงั้นต่อให้เกิดอะไรขึ้น
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
จงปกป้องฉันซะ
เมื่อไหร่ฉันจะได้ใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาบ้าง
ยูเรบานะ
ฉันต้องปกป้องนายจากใคร
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
จากพวกตำรวจ
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
ตอนนี้พวกมันรู้แล้ว
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
เพราะงั้นเธอฆ่าพวกมันไว้ซะ
ตอนที่ 2
ตปก.(ชาย)
หยุด!นี่คือตำรวจ
ยูเรบานะ
ลาก่อนนะคะ//ยิ้มสยอง
ตปก.(ชาย)
นี่คือเจ้าหน้าที่ตำรวจ
ตปก.(ชาย)
เธอจงยอมหมอบตัวซะ
ยูเรบานะ
ปลอกคอบ้านี่ก็หลุดสักที!!!
ยูเรบานะ
นี่คุณตำรวจคะ//ยิ้มสยอง
ยูเรบานะ
ช่วยปล่อยฉันไปทีเถอะค่ะ//ยิ้มสยอง
ตปก.(ชาย)
และก็ต้องถูกจับ!
ยูเรบานะ
งั้นฉันต้องหนีสินะคะ
ยูเรบานะ
ก็ฆ่าให้หมดเลยละกัน//หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง+ยิงปืนใส่ตำรวจ
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
ทำดีมากๆ//ปรบมือ
ลีคัส(นักธุรกิจมืด)
เธอทำได้ดีมากบานะ
ยูเรบานะ
กูทนกับมึงมานานละและก็ขอบคุณที่สอนอะไรหลายๆอย่างให้กูละกัน
ยูเรบานะ
บายนะไอ่แก่//ชูนิ้วกลาง+ยิงปืนใส่ลีคัส
ยูเรบานะ
เป็นอิสระสักที//ร้องไห้นิดๆ
ยูเรบานะ
ก่อนอื่นต้องหาคนช่วย//เดิน
ยูเรบานะ
ช่วยด้วย//สติเริ่มเรือนลาง
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
หนูเป็นอะไรบ้างไหมจ๊ะ
ยูเรบานะ
ช่วยหนูด้วยค่ะคุณป้า
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
เลือดเต็มตัวไปหมดเลย
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
ไปบ้านป้าก่อนมา
ยูเรบานะ
หนูไม่ไหวแล้ว//เป็นลม
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
เป็นไงบ้างจ๊ะ
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
หายปวดหัวรึยังเอ่ย
ยูเรบานะ
ขอบคุณที่ช่วยหนูนะคะ
ยูเรบานะ
ถ้าไม่ได้ป้าหนูคงจะแย่แน่ๆ
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
ไม่เป็นไรๆ คนกันเอง
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
แล้วเกิดอะไรขึ้นล่ะครอบครัวของหนูอยู่ไหนหรอจ๊ะ?
ยูเรบานะ
ครอบครัวของหนูตายหมดแล้วค่ะ//ร้องไห้
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
ไหนเล่ามาสิ//เดินเข้าไปกอด
ยูเรบานะได้เล่าเรื่องทั้งหมดยกเว้นเรื่องที่ตัวเองฆ่าคนและต่อสู้เป็น
ยูเรบานะ
ป้าคะหนูขอร้องล่ะค่ะ
ยูเรบานะ
ให้หนูอยู่ด้วยเถอะนะคะ
ยูเรบานะ
หนูจะยอมทำทุกอย่างเลยค่ะ
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
เข้าใจแล้วจ่ะ
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
งั้นพรุ่งนี้ไปทำงานกับป้ากัน
ยูเรบานะ
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ//ร้องไห้ออกมา
ถ้าไม่ได้ป้าคนนี้ฉันต้องแย่แน่ๆ
ตอนที่ 3
ยูเรบานะ
กล่องนี้ให้หนูยกไปไว้ที่ไหนหรอคะ//ตะโกน
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
เอาไว้หลังร้านเลยจ่ะ//ตะโกน
ฉันอยู่กับคุณอายาโกะมาได้2ปี
ฉันหวังว่าจะเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ
ฉันนับถือคุณอายาโกะเหมือนแม่แท้ๆ
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
ว่าไงจ๊ะ
ยูเรบานะ
เลิกงานแล้วเราไปกินข้าวกันเถอะค่ะ
ยูเรบานะ
เดี๋ยววันนี้หนูจะทำกับข้าวให้เอง
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
ได้เลยจ่ะ
ยูเรบานะ
งั้นหนูไปซื้อของทำกับข้าวก่อนนะคะ
ยูเรบานะ
กลับบ้านดีๆล่ะค่ะ
เถ่าแก่
ยัยหนูบานะนี่เป็นคนดีจริงๆ
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
อ่ะ! เถ่าแก่สวัสดีค่ะ
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
ใช่แล้วค่ะยัยหนูบานะเป็นคนที่ดีจริงๆ
ยูเรบานะ
(วันนี้ทำอะไรให้คุณแม่กินดีน้า)//เดินเลือกของ
ยูเรบานะ
(เอาเป็นซุปกิมจิละกัน)
ยูเรบานะ
กลับมาแล้วค่ะ~//ยิ้ม
ยูเรบานะ
คุณแม่หายไปไหนเนี้ย
อายาโกะ(แม่บุญธรรม)
//สลบอยู่ตรงห้องน้ำ
ยูเรบานะ
คุณแม่ทำใจดีๆไว้นะคะ
ยูเรบานะ
//ลนลานโทรหาโรงบาล
ยูเรบานะ
คุณแม่เป็นยังไงบ้างคะ
ตปก.(ชาย)
คุณเป็นญาติของคุณอายาโกะใช่มั้ยครับ
ตปก.(ชาย)
ตอนนี้คุณอายาโกะเป็นโรคที่ยังไม่เคยพบมาก่อนครับ
ตปก.(ชาย)
ตอนนี้เรากำลังวิจัยโรคนี้อยู่
ตปก.(ชาย)
โอกาสที่จะเป็นโรคนี้คือ1ในพันล้านคนครับ
ตปก.(ชาย)
ทางเราไม่สามารถรักษาได้จริงๆ
ยูเรบานะ
(ทำไมถึงเป็นแบบนี้)
?
คนอย่างเธอมันสมควรโดนแบบนี้อยู่แล้ว
ทำไมถึงทำแบบนี้กับยูเรบานะกัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
