"ตี๊ด...ตี๊ด...ตี๊ด...ปึก" เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นก่อนจะถูกปิดด้วยใครบางคน

"อ่าาา...เวรเอ้ยเช้าแล้วเหรอว่ะ...เอาล่ะพวกไม่มีเวลานอนต่อแล้ววันนี้ต้องเข้าไปหาบอสซะด้วย" แจ็คเอ่ยด้วยน้ำเสียงงัวเงียก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าไปห้องน้ำจัดการทำธุระของตนเองให้เรียบร้อยก่อนจะรีบแต่งตัวเพื่อที่จะรีบไปให้ตามนัดของเขาวันนี้ให้ทันเวลา

10นาทีต่อมา

แจ็คได้มาถึงสำนักงานที่เขาสังกัดอยู่ เขาเดินเข้าไปในสำนักงานของเขาด้วยท่าทางที่ประหม่าเพราะผู้คนเพ่นพ่านไปมามากมายมันทำให้เขารู้สึกไม่ดี

ไม่นานแจ็คก็มาถึงหน้าห้องออฟฟิศของบอสของเขาโดยที่หน้าห้องมีเลขาสาวสวยคนนึงอยู่

"ขอโทษนะครับ....ผมมาหาบอสครับ....ผมแจ็ค....มีนัดกับเขาไว้แล้ว" แจ็คเอ่ยด้วยท่าทีที่ตะกุกตะกักเพราะโดยส่วนตัวแล้วเขาไม่ค่อยคุยกับคนอื่นเท่าไหร่

"งั้นรอสักครู่นะคะ.........เชิญเข้าห้องได้เลยคะหัวหน้ากำลังรอคุณอยู่คะ" เลขาคนนั้นเอ่ยก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูให้กับแจ็ค

"แจ็คมาซักทีนะกำลังรออยู่เลย......รับชาหรือกาแฟดี...นั่งก่อนสิ" บอสเอ่ยด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น

"ชาครับ....เรียกผมมาที่สำนักงานมีเรื่องสำคัญอะไรครับบอส" แจ็คเอ่ยออกมาก่อนที่เอามือล้วงกระเป๋าหยิบบุหรี่ออกมาสูบ

"ก็นะ.....มีข่าวดีกับข่าวร้าย...เอาข่าวอะไรก่อนดีล่ะ" บอสเอ่ยก่อนจะส่งแก้วชาให้กับแจ็ค 

"ซู๊ดดด....วี๊ดดด....ขอข่าวดีก่อนแล้วกันครับ" แจ็คเอ่ยตอบก่อนจะทิ้งบุหรี่ที่เขาเพิ่งสูบไปแล้วรับแก้วชามาดื่ม

"ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะพอดีว่าฉันเห็นว่านายไม่ค่อยมีไฟในการทำเพลงใหม่เท่าไหร่เลยจะให้นายหยุดทำเพลงไปก่อนแบบว่าพักผ่อน" บอสเอ๋ยก่อนที่จะมองหน้าแจ็คเพื่อดูปฏิกิริยาของเขา

"ก็....ดี....ผมอยากไปเที่ยวทำนู่นนี่ด้วย....แล้วข่าวร้ายล่ะครับ" แจ็คเอ่ยตอบกับบอสไปด้วยท่าทีที่นิ่งเฉย

"โอเค...ข่าวร้ายคือแจ็คเราจะส่งนายไปเป็นแบ็คอัพให้กับวงนักร้องวงนึงน่ะ" บอสเอ่ย

"แฮะ!!ๆๆๆๆ...อะไรนะ...ได้ไงทำไมต้องผม....ผมไม่โอเค...ไม่โอเคสุด....ผมคือ lone wolf นะร้องเองแต่งเองหรือถ้าจะให้ร้องร่วมก็ได้แบบว่าฟิสเจอร์ลิ้งแบบที่เคยทำก็ได้แต่ไม่เอาผมไม่ไปเป็นแบ็คอัพแน่ๆ...ทั้งต้องแต่งเพลงที่ตัวเองไม่ได้ร้องทำทำนองเนื้อร้อง...แล้วก็ไม่รู้ว่าคนที่ทำงานรวมด้วยเป็นยังจะเรื่องมากขนาดไหน....เพราะฉะนั้นผมขอปฎิเสธ" ทันทีที่แจ็คได้ยินที่บอสบอกข่าวร้ายกับเขามันทำให้เขาสำลักกับชาทีดื่มทันทีและเขาก็บ่นออกมาชุดใหญ่

"ใจเย็นๆก่อนแจ็ค....ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกเพราะวงที่นายจะได้เข้าไปเป็นแบ็คอัพให้คือวงK/DA" บอสเอ่ยตอบกลับแจ็คไปด้วยท่าทางที่ตื่นเต้น

"วงเกิร์ลกรุ๊ปที่เพิ่งโด่งดังมาเมื่อไม่นานมานี้เนี่ยนะ...จะบ้าตาย" แจ็คเอ่ยออกมาด้วยท่าทางสิ้นหวัง

"ทำไมล่ะแจ็ค...พวกเธอออกจะเปล่งประกาย...ทั้งร้องทั้งเต้นออกจะเพอร์เฟคขนาดนั้นนายไม่อยากร่วมงานด้วยเหรอ....หรือว่า....นายยังไม่ได้ฟังเพลงของพวกเธอเหรอ" บอสเอ่ยถามด้วยความสงสัย

"แน่นอนว่าไม่.....ผมไม่มีเวลาขนานนั้นหรอกแค่เห็นผ่านๆแล้วก็ได้ยินมาจากข่าวในทีวีน่ะ....แล้วทำไมไม่ให้คนอื่นทำล่ะทำไมต้องผม" แจ็คเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่

"แจ็ค...ในสังกัดเราเนี่ยนายเนี่ยสุดยอดที่สุดแล้วนะ...แล้วก็ฉันอยากให้นายได้รู้จักการทำงานเป็นทีมอย่าทำหน้าบูดแบบนั้นเลยน่า...งั้นเอาอย่างนี้ฉันจะส่งนายไปทำงานก่อน1เดือน...แล้วถ้ามันไม่โอเคฉันจะให้นายถอนตัวเอาแบบนี้ดีไหม" บอสเอ่ย

"ผมเลือกได้ด้วยเหรอ...เวรเอ้ย...แล้วจะให้ผมเริ่มงานตอนไหนล่ะมีตารางไหม...ต้องนัดเจอกันอีกวุ่นวายจริง" แจ็คเอ่ยก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คตารางของเขาว่าว่างวันไหน

"คือแบบนี้นะแจ็ค....นายไม่ต้องนัดอะไรแบบนั้นหรอก....แต่นายต้องเข้าไปอยู่กับพวกสาวๆในเซฟเฮ้าส์K/DA" บอสเอ่ย

หลังจากที่บอสพูดแบบนั้นแจ็คกับบอสก็มองหน้ากันก่อนที่จะเกิดการเงียบสักพักนึง

"เชี่ย....นี่มันโครตจะเชี่ยเลย....ทำไมผมต้องเข้าไปอยู่กับพวกเธอด้วยว่ะ....สถานการณ์แบบนี้มันโครตจะเชี่ยเลย...ต้องเข้าไปอยู่กับผู้หญิงที่ไม่รู้จักถึง4คนมีหวังผมคงต้องเครียดตายแน่ๆ" แจ็คเอ่ยด้วยท่าทางที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก

"ใจเย็นๆน่าแจ็ค...คือว่าทางนู้นเขาแบบว่าถ้าเกิดมีอะไรขึ้นมากระทันหันจะได้เรียกตัวได้เลยไงหรือแบบปรึกษาประสานงานได้ทันท่วงทีไงแจ็ค...เอาน่าแจ็คมองในแง่ดี...นายจะได้อยู่ใกล้เหล่าสาวๆที่ใครๆในตอนนี้อยากเข้าใกล้นะ" บอสเอ่ยเพื่อที่จะทำให้แจ็คสงบลง

แต่แจ็คนั้นไม่ได้ตอบกลับไปมีแต่เพียงสีหน้าที่ไม่โอเคเลย

"เอาน่าแจ็ค...ถือว่าทำเพื่อบริษัท" บอสเอ่ย

"ผมทำเพื่อคุณนะบอส...ไม่ใช่เพื่อบริษัท...แล้วผมต้องย้ายไปที่เซฟเฮ้าส์วันไหน" แจ็คเอ่ยออกมาด้วยท่าทางที่ไม่สบอารมณ์เอามากๆ

"วันนี้เลย...ฉันให้คนไปย้ายของในบ้านให้นายแล้วนายไปแต่ตัวได้เลย...ของทั้งหมดอยู่ที่นู่นแล้ว...อ้อออกไปรับที่อยู่ของเซฟเฮ้าส์กับเลขาผมได้เลยนะ" บอสเอ่ยตอบด้วยท่าทางตื่นเต้น

แต่แจ็คที่ได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าบูดก่อนที่จะออกไปจากห้องของบอกก่อนที่จะชูนิ้วกลางไปให้เขาหนึ่งที

"ขอบใจ...ถือว่านั้นเป็นคำชมนะ" บอสเอ่ยก่อนจะโบกมือให้

เลขาได้ส่งที่อยู่แล้วก็กระเป๋าสะพายหลังที่ข้างในเต็มไปด้วยเสื้อผ้าให้เขา

"ขอให้สนุกกับงานนะคะคุณแจ็ค" เลขาคนนั้นเอ่ยก่อนจะก้มหัวให้แจ็คเล็กน้อย

"จะพยายามสนุกแล้วกันนะครับ" แจ็คตอบกลับไปด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยดีนักก่อนจะหยิบทุกอย่างมาแล้วมุงหน้าไปที่จุดหมายของเขาด้วยมอเตอร์ไซค์ขันโปรดของเขาทันที

ตัดมาทาง K/DA

"อ่าา~.....อาคาลิขอร้องล่ะช่วยหยุดเดินไปเดินมาได้ไหม...ฉันเวียนหัวแล้วนะ" อีฟลินน์เอ่ยออกมาด้วยท่าทีไม่โอเท่าไหร่กับอาคาลิ

"ใจเย็นก่อนอีฟ....ดื่มชานี่ก่อนจะได้ดีขึ้นนะ....อาคาลิแค่ตื่นเต้นไปหน่อยกับการมาถึงของผู้ช่วยคนใหม่ของเราที่กำลังจะมาถึงก็เท่านั้นเอง" ไคสะเอ่ยก่อนจะมานั่งลงที่โซฟาข้างอีฟลินน์ 

"อยากรู้ไหมทำฉันตื่นเต้นแบบนี้....เพราะคนที่จะมาช่วยเราเนี่ยเขาดูเป็นคนที่มีสไตล์คล้ายๆกับพวกเราน่ะสิ...แบบว่ายังไงดีล่ะ...เห็นเมื่อเช้าที่มีคนย้ายของเข้ามาที่ห้องว่างที่เซฟเฮ้าส์เราไหม...ฉันได้เข้าไปด้อมๆมองๆอยู่ที่หน้าห้องนั้นแล้วฉันก็เห็นอุปกรณ์ดนตรีเยอะแยะไปหมดเลย....ทั้งคอมพิวเตอร์ที่แต่งแบบจัดเต็มแล้วก็ก็มีพวกอาวุธด้วยนะที่ฉันเห็นนะ" อาคาลิเอ่ยออกมาด้วยท่าทางที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

"อะไรน่ะ....อาวุธงั้นดูเป็นคนที่อันตรายมากกว่านะฉันว่าทำไมเธอถึงสนใจเขาแบบนั้นล่ะ...อาคาลิ" อาห์ริเอ่ยถาม

"ก็อาวุธพวกนั้นมันโครตที่จะเท่ไปเลยยังไงล่ะแค่เห็นเพียงแวบเดียวฉันก็รู้เลยว่าอาวุธพวกนั้นมันต้องสวยและสุดยอดมากแค่ไหน" อาคาลิเอ่ยตอบกลับไปด้วยท่าทางที่สนใจสุดๆ

"เอาล่ะๆเอาเป็นว่าเราค่อยดูว่าเขาจะเป็นคนยังก็แล้วกันเพราะนี่ก็ใกล้เวลาที่เขาต้องมาถึงแล้วนะ" ไคสะเอ่ย

13:00 น.

"ถึงสักที....คงเป็นที่นี่แหละมั้ง....แถวนี้เงียบเป็นบ้าเลย....ก็ที่คนรวยเขาอยู่กันนี่เนอะ" แจ็คเอ่ยก่อนจะมองลงไปในที่ที่อยู่ที่เลขานั้นให้มา

"นี่มันยิ่งกว่าเซฟเฮ้าส์แล้วนะเว้ยเฮ้ย....นี่มันคฤหาสน์ชัดๆ...เอาล่ะกดกริ่งก่อนแล้วกัน....ติ๊งต๊อง~" แจ็คเอ่ยกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินไปกดกริ่งที่หน้าประตูคฤหาสน์

ไม่ช้าก็มีหญิงสาวคนนึงที่มาเปิดประตูให้แจ็ค

"สวัสดี!...คุณคงเป็นคนที่ถูกส่งให้มาเป็นแบ็คอัพให้พวกเราใช่ไหม" อาคาลิที่มาเปิดประตูให้แจ็คเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

"อ่า...เออออ...ใช่ครับ...ผมเอง...ยินดีที่ได้พบครับ" แจ็คเอ่ยออกมาอย่างประหม่า

"ฉันอาคาลิ...ยินดีที่ได้รู้จัก" อาคาลิเอ่ยพร้อมกับยื่นมือเพื่อขอแจ็คจับมือ 

"อ่าา....ครับ...ผมแจ็คสัน...คิลเลอร์...เรียกผมว่าแจ็คก็ได้ครับ...ยินดีที่ได้รู้จักครับ" แจ็คเอ่ยก่อนจะรีบถอดหมวกกับผ้าปิดปากของเขาออกเพื่อที่จะไม่เป็นการเสียมารยาทก่อนจะยื่นมือไปจับกับมือของอาคาชิเพื่อทำความรู้จักอย่างเป็นทางการ

"เข้ามาในบ้านก่อนสิ...ฉันจะนำทางคุณเอง" อาคาลิเอ่ยก่อนจะเดินนำแจ็คเข้าไปในบ้าน

อาคาลิได้พาแจ็คมายังที่ห้องนั่งเป็นอันดับแรกเพื่อที่จะได้มาทำความรู้จักกับสมาชิกอีกสามคนที่รอเขาอยู่

"โอ้ว~ดูสิแขกที่เรารออยู่มาถึงแล้ว" อีฟลินน์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เซ็กซี่ก่อนที่จะมองมาทางแจ็คหัวจรดเท้า

"มาแล้วทุกคน...ขอแนะนำให้รู้จัก...นี่คือคนที่จะมาเป็นผู้ช่วยของวงเรา....แจ็ค!!!" อาคาลิเอ่ยแนะนำแจ็คให้ทั้งสามรู้จัก

"สวัสดีครับ" แจ็คเอ่ยสั้นๆ

"สวัสดี...เรายินดีที่ได้คนที่มีความสามารถเข้ามาเป็นแบ็คอัพให้กับวงของเรา...ฉันอาห์ริ...สวนนี้ไคสะและอีฟลินน์" อาห์รเอ่ยแนะนำตัวเองกับอีกสองคนให้แจ็ครู้จัก

"ไง...ยินดีที่ได้ร่วมงานด้วยนะ" ไคสะเอ่ยก่อนจะยิ้มแล้วโบกมือให้

"ไงจ๊ะที่รัก...หวังว่าเราจะได้ทำงานใกล้ชิดกันมากขึ้นนะ" อีฟลินน์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เซ็กซี่และดวงตาที่ยั่วยวน

"เอาล่ะรู้จักกันแล้วงั้นไปกันต่อเถอะเดี๋ยวจะพาทัวร์บ้านมาเถอะ" อาคาลิเอ่ยก่อนจะเดินนำทางของแจ็คไป

แจ็คโบกมือให้กับสาวๆทั้งสามก่อนจะเดินตามอาคาลิไป 

"นี่ห้องครัวคุณสามารถทำอาหารที่นี่ได้แล้วก็อย่าลืมทำความสะอาดนะ......ส่วนนี่ห้องฟิตเนสออกกำลังกายได้ตามสะดวกเลย.....ส่วนนี้ห้องดนตรีไว้สำหรับร้องหรือเล่นเพลงตามอัธยาศัยเลยนะ.....แล้วก็นี่ห้องของคุณ....อ่ะนี่กุญแจห้องของคุณมันมีห้องน้ำในตัวแล้วก็เราก็มีกฎกติกาอยู่สองสามข้อที่คุณต้องรู้นะ...กฎข้อแรกคุณสามารถเล่นดนตรีหรืออะไรที่มันเสียงดังมากๆได้ภายในห้องได้แต่ห้ามทำเสียงดังหลังสามทุ่มล่ะคือห้องมันไม่ได้เก็บเสียงน่ะ...ส่วนข้อที่สองห้ามพาคนนอกมาที่นี่เพราะที่นี่เป็นเซฟเฮ้าส์ลับไม่มีใครรู้นอกจากคนในจริงๆ...กฏก็มีประมาณนี้แหละถ้ามีอะไรเพิ่มเติมฉันก็จะบอกคุณนะ" อาคาลิได้เดินพาแจ็คเดินทัวร์ทั้งบ้านแนะนำทุกอย่างให้แจ็คได้รู้ทุกซอกทุกมุมของบ้านหลังนี้แล้วก็กฎของบ้านหลังนี้

"ขอบคุณครับ....ผมขอเข้าไปพักผ่อนก่อนนะครับ"แจ็คเอ่ยก่อนจะเดินเข้าไปในห้องก่อนที่จะปิดประตูแล้วล็อคทันที

"(เชี่ย...นี่มันเชี่ยมากๆเลย...ก็คิดทำใจมาแล้วก็เถอะแต่แบบนี้ไม่ไหวแน่ๆ....ต้องมาอาศัยอยู่กับสาวสวยสี่คนในบ้านหลังเดียวกันแบบนี้...อดใจไม่ไหวแน่ๆเลยเรา)" แจ็คคิดในใจก่อนที่จะเดินเช็คห้อง

ห้องนั้นได้มีของของแจ็คตกแต่งอยู่เต็มห้องเหมือนกับห้องที่เขาเคยอยู่ทั้งโต๊ะคอม โต๊ะทำงาน เตียง กีต้าร์ตู้แอมป์ บอร์ดเปียโน เหมือนกับที่ห้องเก่าแบบเป๊ะๆเลย แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังไม่ได้ถูกตกแต่งหรือเอาออกมาคืออาวุธของเขามันถูกเก็บในกล่องอาวุธของเขา แจ็คไม่รอช้าแกะกล่องอาวุธขอวเขาออกมาเช็คทันที กล่องอาวุธของเขามีอยู่สองกล่อง กล่องนึงใส่อาวุธปืนมีต้องแต่ปืนพก ปืนลูกซอง ปืนกลเบา ส่วนอีกกล่องนึงใส่อาวุธดาบ มีสั้นและมีคุนัยแล้วอย่างสุดท้ายหน้ากากรูปปีศาจยักษ์ญี่ปุ่นมีด้วยกันอยู่สามอันสามสี ขาว แดง ดำ

แจ็คได้นำอาวุธแต่ล่ะอันไปซ่อนตามที่ลับที่เขาคิดว่ามันใกล้มือที่สุดในการต่อสู้แบบกระทันหัน

"เอาล่ะต่อไป...มาทำความรู้จักกับK/DAกันดีกว่าไหนดูผลงานของเธอหน่อยสิ" แจ็คได้ทำการเปิดคอมก่อนจะค้นหาข้อมูลกับผลงานของK/DAที่ผ่านมา

ตัดกลับมาที่K/DA

"พวกเธอคิดว่าเขาเป็นยังไงบ้าง" อาคาลิเอ่ยถาม

"เขาดูไม่ค่อยพูดเท่าไหร่นะแต่คงเพราะเขาเพิ่งมาด้วยแหละคงต้องสนิทกันมากกว่านี้แหละฉันว่า" ไคสะเอ่ย

"เขาดูโอเคนะ...แต่ว่าตัวเขามีกลิ่นบุหรี่ด้วยน่ะฉันไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่แต่เขาน่าจะเป็นคนดีนะเพราะฉันไม่สามารถตรวจจับความคิดที่ชั่วร้ายจากเขาได้เลยแม้แต่น้อย" อาห์ริเอ่ย

"ฉันว่าเขาน่ารักดี....แถมตรงสเปกฉันเลยดูแบดบอยดี...เขาเสร็จฉันแน่" อีฟลินน์เอ่ยก่อนที่จะกัดปากของเธอ

18:00 น.

ตัดกลับมาที่K/DA

"เริ่มหิวแล้วสิ...นี่ก็เย็นแล้วนะกินอะไรกันดีล่ะ" อาคาลิเอ่ยก่อนที่จะมองไปที่สาวๆทั้งสาม

"ต้องบอกข่าวร้ายก่อนนะว่า...วัตถุดิบในตู้เย็นหมดแล้วน่ะ...เพราะงั้นต้องสั่งอาหารมากินกันนะสาวๆ" ไคสะเอ่ยบอกกับทั้งสาม

"งั้นเดี๋ยวฉันสั่งเอง....แล้วจะกินอะไรกันล่ะ" อาห์ริ

"อืม~...ว่าแต่จะมีใครไปถามแขกของเราหน่อยไหมว่าเขาอยากทานอะไรไหม" อีฟลินน์เอ่ย

"ติ๊งต๊อง~" เสียงกริ่งประตูบ้านก็ได้ดังขึ้นขนาดที่สาวๆกำลังคุยกัน

"มาแล้วครับ" แจ็ครีบตะโกนออกไปก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปรับของ

แจ็คได้เดินกลับมาพร้อมกับของในมือแต่เขาก็ได้หันไปสบตากับสาวๆที่สี่

"ไง.....ผมขอยืมใช้ห้องครัวหน่อยนะครับ" แจ็คเอ่ย

"คะ...ได้เลย...ได้แน่นอน" ไคสะเอ่ย

"ขอบคุณครับ" แจ็คเอ่ยขอบคุณไคสะก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องครัว

ในขณะที่สาวทั้งสีกำลังตัดสินใจกันว่าจะกินอะไรดีแต่แล้ว

(เพลง: I Ain't Worried)

"fu~fu~fu~fu~fu~I don't know what you've been told

But time is running out, no need to take it slow"เสียงคนร้องเพลงดังมาจากห้องครัว

ทั้งสี่สาวได้ยินอย่างนั้นก็รีบมุ่งหน้าไปที่ห้องครัวทันที ทั้งสี่ได้แอบมองดูแจ็คอยู่ห่างในขณะที่เขาทำอาหารพร้อมกับร้องเพลงไปด้วย

"I'm stepping to you toe-to-toe

I should be scared, honey, maybe so

But I ain't worried 'bout it right now (right now)

Keeping dreams alive (hey!), 1999, heroes

I ain't worried 'bout it right now (right now)

Swimmin' in the floods (hey!), dancing on the clouds below

I ain't worried 'bout it

I ain't worried 'bout it

Hey!

I don't know what you've been told

But time is running out, so spend it like it's gold

I'm living like I'm nine-zeros

Got no regrets, even when I'm broke, yeah

I'm at my best when I got something I'm wanting to steal

Way too busy for them problems and problems to feel (yeah-yeah)

No stressing, just obsessin' with sealin' the deal

I'll take it in and let it go

But I ain't worried 'bout it right now (right now)

Keeping dreams alive (hey!), 1999, heroes

I ain't worried 'bout it right now (right now)

Swimmin' in the floods (hey!), dancing on the clouds below

I ain't worried 'bout it

I ain't worried 'bout it

Hey!

I ain't worried

(Ooh-ooh, oh-oh, ooh-ooh)

Oh, no-no

I ain't worried 'bout it right now (right now)

Keeping dreams alive (hey!), 1999, heroes

I ain't worried 'bout it right now (right now)

Swimmin' in the floods (hey!), dancing on the clouds below

I ain't worried 'bout it (ooh-aah, aah-ooh)

Hey!

I ain't worried 'bout it (ooh-ahh, aah-ooh)

Hey!

I ain't worried 'bout it" ทันที่ที่เพลงจบลงอาหารนั้นก็พร้อมเสิร์ฟเช่นกัน

"เพอร์เฟค ยากิโซบะสเต็กเนื้อพร้อมเสิร์ฟแล้วครับ" แจ็คเอ่ยขณะที่เทอาหารใส่จานแล้วก็นำมาวางที่โต๊ะข้างหน้าก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปอาหารที่เขาทำ

แต่แจ็คก็รู้สึกขึ้นว่าเขาถูกมองอยู่เขาจึงหันไปทางที่เขาถูกมองมาแล้วเห็นเหล่าสาวๆยืนมองเขาอยู่

"โอ้ว....เออ....ผมขอโทษทีนะผมร้องเพลงเสียงดังไปไหม....คงทำให้พวกคุณรำคาญสินะ...ผมขอโทษด้วยนะครับ...ผมจะไม่ทำแบบนี้แล้วครับ" แจ็คเอ่ยก่อนที่จะยิ้มและเกาหัวด้วยความเขินอาย

"ว้าว...นั้นมันโครตจะเพราะมากๆเลย" อาคาลิเอ่ย

"เป็นเพลงที่เพราะมากเลยล่ะฟังลื่นหูมากเลย" ไคสะเอ่ย

"แจ็คคุณนี่มีพรสวรรค์ในการร้องเพลงมากๆเลยล่ะเพลงนั้นเองก็สุดยอดสุดๆไปเลยล่ะ" อาห์ริเอ่ย

"นั้นมันทำให้คุณมีเสน่ห์ดึงดูดมากขึ้นนะ...คุณนี่ทำให้ฉันรู้สึกถูกใจมากขึ้นแล้วล่ะสิ" อีฟลินน์เอ่ย

แจ็คที่ได้ยินสาวๆพูดแบบนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยท่าทีที่เขินอาย

"ขอบคุณครับ....ทานมื้อเย็นด้วยกันไหมครับเดี๋ยวผมทำให้ทาน...ผมสั่งพวกอาหารสดมาเยอะแยะเลยน่ะ" แจ็คเอ่ยชวนสาวๆทานอาหารด้วย

"เอาสิ" ทั้งสี่สาวเอ่ยตอบพร้อมกัน

โปรดติดตามตอนต่อไป

ตัวละครพระเอง

ชื่อ:แจ็คสัน คิลเลอร์

ชื่อเล่น: แจ็ค

อายุ: 20ปี

ส่วนสูง: 179 เซนติเมตร

อาชีพ: นักแต่งเพลงและทำดนตรีนิรนามที่โด่งดังมาก เพราะเพลงที่เขาแต่งนั้นมีมากมายหลายแบบมาก ต้องแต่ EDM POP ROCK JASS Country และอื่นๆ ทั้งด้วยที่เขาไม่เปิดเผยใบหน้าให้ใครเห็นจึงทำให้เขามีเสน่ห์มากขึ้นกับวงการดนตรี ชื่อของเขาในวงการดนตรีคือ lone wolf

ความสามารถในการต่อสู้/พลัง: มีทักษะในการต่อสู้ระยะประชิดสูงมาก ดาบ มีด ดาวกระจาย ปืน สามารถใช้ได้อย่างคล่องแคล่ว/พลังแฝงที่อยู่ในร่างกายคือพลังปีศาจที่เป็นรอยสักที่แขนข้างซ้ายของเขา สามารถดึงพลังออกมาใช้ได้ยามจำเป็นแต่จะควบคุมมันได้ยากมาก แล้วเมื่อเขายิ่งบาดเจ็บในการต่อสู้มากเท่าไหร่พลังของเขาจะยิ่งมากขึ้นเท่านั้นด้วยพลังปีศาจขอวเขามันกดความเจ็บปวดไม่ให้เขารู้สึกถึงมัน

งานอดิเรกและสิ่งที่ชอบ: ชอบทำอาหาร ร้อง/ฟังเพลง แต่งเพลง แต่งรถยนต์/มอเตอร์ไซค์ งานศิลปะกราฟฟิตี้ เล่นเกมส์ เล่นสเก็ตบอร์ด เดินช๊อปปิ้ง(ถึงจะไม่ค่อยได้ซื้ออะไรกลับมามากก็ตาม)

สิ่งที่ไม่ชอบ: คนโกหกไม่ซื่อสัตย์ คนเจ้าชู้ คนที่อ่อนขอส้นตีน 

ประวัติย่อของแจ็ค

กำพร้าแม่ต้องแต่อายุ 10 ขวบต้องเล่ล่อนไปตามข้างทางโดยมีจิตวิญญาณปีศาจหมาป่าที่อยู่ในตัวเขาคอยดูแลมาต้องแต่เด็กจนโตถึงอายุ 15 ปีเขาก็ถูกผู้ชายใจดีคนนึงรับไปเลี้ยงดูให้การศึกษาอย่างดีจนมาอายุ17เขาได้มีความรักอีกครั้งแต่แล้ว เขาก็ต้องเสียมันไปโดยการถูกนอกใจทรยศหักหลัง สุดท้ายเขาทำใจไม่ได้เลยใช้วิธีโง่ๆโดยการไปสมัครเป็นทหารรับจ้างและนั้นคือจุดเปลี่ยนชีวิตของเขาเวลา1ปีเต็มที่เขาทำงานเป็นทหารมันสอนอะไรให้กับเขาจนเขาหน่ายกับสิ่งที่ทำเขาถึงได้ลาออกจากกานเป็นทหารและได้กลับมาหาชายที่เลี้ยงดูเขาและได้ทำตามความฝันที่เขาอยากทำมานาน คือการเป็นนักร้อง

ตัวละครนางเอง

ชื่อ: อาห์ริ

ชื่อเล่น: ฟอกซ์ซี่,คูมิโฮ

ส่วนสูง: 167 เซนติเมตร

ตำแหน่ง: หัวหน้าวง,นักร้องนำและใบหน้าของวง

ชื่อ: อีฟลินน์

ชื่อเล่น: ไซเรน,อีฟ

ส่วนสูง: 164 เซนติเมตร

ตำแหน่ง: นักร้องนำ

ชื่อ: ไคสะ

ชื่อเล่น: เสี่ยวหลงเปา,ปอกกี้

ส่วนสูง: 169 เซนติเมตร

ตำแหน่ง: นักเต้นนำ

ชื่อ: อาคาลิ

ชื่อเล่น: ฮิบฮับกมแกง,โร๊ก

ส่วนสูง: 163 เซนติเมตร

ตำแหน่ง: แรปเปอร์

ชื่อ: เซราฟีน

ชื่อเล่น: เซรา

ส่วนสูง: 160 เซนติเมตร

ตำแหน่ง: นักร้องเสริมของวงและเป็นน้องใหม่สุดของวง

ชั่วเวลาไม่ถึงยี่สิบนาทีอาหารที่แจ็คทำก็ได้มาเสิร์ฟที่ตรงหน้าของสาวๆทั้วสี่

"ได้แล้วครับยากิโซบะสูตรพิเศษ....เชิญทานให้อร่อยครับ" แจ็คเอ่ยขณะที่เสิร์ฟอาหารให้เหล่าสาวๆ

"ขอบคุณแจ็ค...น่าทานมากเลย" อาห์ริเอ่ย

"ว้าว...แจ็คคุณนี่มันสุดยอดไปเลยแบบว่านอกจากร้องเพลงได้สุดยอดแล้วยังทำอาหารได้น่ากินมากเลยส่งสัยไคสะคงจะตกงานแล้วล่ะ" อาคาลิเอ่ยก่อนจะหันไปมองทางไคสะ

"ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ....เดี๋ยวคุณไคสะจะงอนเอานะครับ" แจ็คเอ่ยก่อนจะหันไปมองทางไคสะเช่นกัน

"แต่เอาจริงๆนะแจ็ค...คุณทำให้ฉันตกงานได้เลยนะ...นี่มันฝีมือเชฟมืออาชีพเลยนะ...แบบว่า...ว้าว!!" ไคสะเอ่ย

"ใช่แล้วล่ะดาลิ้ง....คุณนี่มันนอกจากอาหารที่คุณทำจะน่ากินแล้วตัวคุณเองก็น่ากินเหมือนกันนะ~" อีฟลินน์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเซ็กซี่

"แฮะๆ...อย่าพูดแบบนั้นสิครับ...ผมเขินแล้วนะครับเนี่ย" แจ็คก่อนที่เกาหัวเล็กน่าพร้อมกับสีหน้าที่แดงเป็นลูกมะเขือเทศ

"อืมมม!!!!!.....อร่อย!!!...อร่อยมาก!!!....ไม่เคยกินยากิโซบะที่ไหนอร่อยขนานนี้มาก่อนเลย" อาคาลิเอ่ยออกมาพร้อมกับสายตาที่เปร่งประกายที่มองมาทางแจ็ค

ทั้งสามที่ได้ยินที่อาคาลิพูดแบบนั้นก็ลองทานอาหารตรงหน้าของพวกเธอทันที

"พระเจ้า....นอกจากคุณจะมีพรสวรรค์ในการร้องเพลงแล้วคุณยังเป็นเชฟที่ฝีมือเยี่ยมมากเลยล่ะ" อาห์ริเอ่ย

"ใช่แล้วล่ะ...คุณทำให้ฉันอายเลยล่ะ" ไคสะเอ่ย

"ขอบคุณครับ...ดีใจที่ชอบอาหารที่ผมทำน่ะ...ตอนแรกผมไม่ค่อยมั่นใจเท่าเพราะผมไม่ค่อยได้ทำให้ใครได้ทานเลย" แจ็คเอ่ย

"ว่าแจ็ค....คุณคิดว่าพวกเป็นยังไงบ้าง" ไคสะเอ่ย

"หมายถึงอะไรครับ?" แจ็คเอ่ยถาม

"ก็ประมาณว่า...ซิงเกิ้ลของพวกเราไง...คุณคิดว่ายังไงบ้าง" ไคสะเอ่ย

"คือว่า....แบบว่า....ยังไงดีล่ะ....บอกตามตรงน่ะ....ผมเพิ่งฟังเพลงของพวกคุณวันนี้เอง" แจ็คเอ่ยก่อนจะยิ้มแห้งๆออกมา

"อะไรนะ!!!" ทั้งสี่ได้เอ่ยขึ้น

"หมายความว่าคุณเพิ่งจะได้ฟังเพลงของพวกเราวันนี้...เพิ่งรู้จักเพลงขอวพวกเราอย่างนั้นน่ะเหรอ" อาคาลิเอ่ย

"ก็ประมาณนั้น" แจ็คเอ่ย

"เป็นได้ยังไง....พวกเราดังมากเลยน่ะดาลิ้ง...ข่าวทุกช่องและบนโลกอินเทอร์เน็ตพูดถึงพวกเราทั้งนั้น...คุณไปหลับอยู่ที่ไหนมา!!!" อีฟลินน์เอ่ย

"ก็ว่าอยู่ทำไมคุณดูไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่เลยตอนเจอพวกเรา" อาห์ริเอ่ย

"เออ.....คุณผู้หญิงครับ....ผมยุ่งกับงานของตัวเองมากแล้วก็เป็นพวกชอบเก็บไม่ค่อยสนโลกภายนอกเท่าไหร่ผมเลยไม่ค่อยได้ใส่ใจกับอะไรแบบนี้มากนัก.....ผมก็เคยเห็นพวกคุณทั้งสี่อยู่ในอินเตอร์เน็ต...เอาเป็นว่าพวกเรามาเริ่มกันใหม่ไหม...แบบว่าให้ผมได้รู้จักกับวงK/DAหน่อยได้ไหมครับ" แจ็คเอ่ย

สี่สาวมองมาที่แจ็คก่อนที่จะมองหน้ากันแล้วยิ้มออกมาเล็กน้อย

"ฉันอาห์ริ...เป็นหัวหน้าของวงแล้วเป็นหน้าตาของวงนี้ งานอดิเรกชอบช็อปปิ้งกับพวกแฟชั่นน่ะ" อาห์ริเอ่ยก่อน

"ฉันไคสะ...เป็นแดนเซอร์ของวง...งานอดิเรกชอบทำอาหารและก็ออกกำลัง" ไคสะเอ่ย

"ส่วนฉันอีฟลินน์.....เป็นนักร้องนำของวง...ส่วนงานอดิเรกก็...สะสมรถซุปเปอร์คาร์ล่ะมั้งแล้วก็....อืม~" อีฟลินน์เอ่ยก่อนจะจ้องมองมาที่แจ็คก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อยให้เขา

"ส่วนฉันอาคาลิ....เป็นแร็ปเปอร์ของวง...งานอดิเรกก็เล่นเกมส์...อ่านการ์ตูน...แล้วกิน" อาคาลิเอ่ยออกมาด้วยความร่าเริง

"โอเคๆ...งั้นก็ตาผมบ้างแล้วล่ะ...ผมแจ็คเป็นแบ็คอัพให้กับพวกคุณ...ส่วนงานอดิเรกก็...เล่นเกมส์...ร้องเพลง/แต่งเพลง...อ่านหนังสือ...แต่งรถมอเตอร์ไซต์/ยนต์...เล่นสเก็ตบอร์ด...ศิลปะกราฟฟิตี้...ทำอาหาร...แล้วก็ไปช็อปปิ้งล่ะมั้งแบบว่าซื้อเสื้อใหม่น่ะ" แจ็คเอ่ย

"ว้าววว....เจ๋งเลย...สไตล์ของพวกคุณคลายๆกับพวกเราเลยล่ะ...แบบนี้เราคงจะสนิทกันไม่ยากแน่ๆ" อาคาลิเอ่ย

"ผมก็หวังไว้แบบนั้นนะครับ" แจ็คเอ่ย

แต่แล้วในข้อที่แจ็คกำลังคุยกับสาวอยู่จู่ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

"ขอโทษที...ของฉันเอง" อาห์ริเอ่ยก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู

แต่ทันทีที่อาห์ริได้ดูโทรศัพท์ของเธอ หน้าของเธอก็เศร้าลงทันที

"อาห์ริ...ที่รักเธอเป็นอะไรหรือเปล่า" อีฟลินน์เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

"ดูนี่สิ....เพลงของพวกเราตกอันดับแล้วล่ะ" อาห์ริเอ่ย

อาห์ริเปิดข่าวในโทรศัพท์ให้ทั้งสามดูรวมถึงผมด้วย

"ดูเหมือนวันนี้จะเป็นฟันร้ายของราชินีที่สี่ของเราเพราะตอนนี้หมาป่าผู้เดียวดายกลับมาทวงบัลลังก์เพลงอันดับ1ของเขาเสียแล้วหลังจากลงมาจากบัลลังก์อันดับ1ยาวนานถึง4เดือน....ด้วยบทเพลง Angel with a Shotgun ของ long wolf ครับเชิญรับฟัง

I'm an angel with a shotgun

Fighting til' the wars won

I don't care if heaven won't take me back

I'll throw away my faith, babe, just to keep you safe

Don't you know you're everything I have?

And I, wanna live, not just survive, tonight

ว้าววว.....ทูตสวรรค์ได้จุติลงมาลงบัลลังก์แล้วกลุ่มสาวๆK/DAที่น่าสงสารพวกเขาจะทำอย่างไรต่อไปน่ะพวกเธอจะกลับมาทวงบัลลังก์ของเธอได้ไหมคงต้องรอดูกันต่อไป" พิธีกรเอ่ยก่อนจะจบลง

"(ชิบหายแล้วกู)" แจ็คคิดกับตัวเองในสมอง

"อ่าา...เจ้าหมาป่าตัวแสบ...มันกลับมาแล้ว" อีฟลินน์เอ่ยออกมาด้วยความโกรธ

"ศัตรูหมายเลข1ขอวพวกเรา....เราต้องจัดการเขาให้ได้เราต้องโค่นเขาลงมาจากบัลลังก์" อาคาลิเอ่ยด้วยท่าทางที่โมโหเหมือนกัน

"ยอมรับเถอะ...เขาคนนั้นเก่งกว่าพวกเรามากเลยนะ...พวกเราเทียบเขาไม่ติดเลยสักนิด...หมอนั้นทั้งแต่งและร้องเองเราจะเอาอะไรไปสู้เขาล่ะ" ไคสะเอ่ยด้วยความสิ้นหวัง

"อย่าเพิ่งท้อแท้กันสิทุกคนพวกเรายังทีกันและกันนะ...พวกเราต้องพยายามให้มากกว่าแล้วเขาจะกลับไปขึ้นบัลลังก์อีกครับ...แล้วตอนนี้เราก็ยังมีสุดยอดแบ็คอัพอยู่กับพวกเรานะ" อาห์ริเอ่ยเพื่อปลุกใจสาวๆก่อนที่สาวๆทั้งสี่จะหันมามองที่แจ็ค

"(ชิบหายแล้ว...นี่มันโคตรจะชิบหายเลย...ถ้าพวกหล่อนรู้ว่าเราเป็นคนทำให้เพลงของพวกเธอตกอันดับเราคงถูกฆ่ายัดโถส้วมแน่ๆ....เราต้องตีเนียนไปก่อนเพื่อไม่พวกเธอสงสัย)" แจ็คคิด

"แน่นอนครับผมถูกส่งมาเพื่อการนี่แหละครับ...แต่ก่อนอื่นเลยผมของคิดหาวิธีสักสองสามวันก่อนนะครับ" แจ็คเอ่ย

สาวทั้งสี่ที่ได้ยินแจ็คพูดแบบนั้นแล้วทุกคนดูแสดงสีหน้าที่ขึ้นออกมาทันที

"สัญญาณน่ะ...แจ็ค" อาคาลิเอ่ย

"ทำตามที่พูดด้วยล่ะดาลิ้ง...แล้วเดี๋ยวฉันจะมีรางวัลพิเศษมอบให้คุณ" อีฟลินน์เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เซ็กซี่

"ฉันเชื่อมั่นในตัวคุณนะแจ็ค"ไคสะเอ่ย

"พวกเราทุกคนฝากความหวังไว้ที่คุณนะแจ็ค" อาห์ริเอ่ยก่อนที่จะยิ้มให้เขา

"ครับ....ผมจะทำให้ดีที่สุด....ผมสัญญา" แจ็คเอ่ย

แล้วทั้งห้าก็ได้รับประทานอาหารแล้วคุยกันจนถึงสี่ทุ่มจึงได้แยกย้ายกันไปที่ห้องของตัวเอง

ตัดกลับมาที่แจ็คในห้องของเขาที่กำลังเตรียมการอะไรบ้างอย่างอยู่

"เอาล่ะเสร็จแล้ว.....พรุ่งนี้ค่อยไปคุยกับสาวๆอีกทีแล้วกัน" แจ็คเอ่ยในขณะที่เพิ่งปิดคอมและเก็บแฟลชไดร์ฟลงในกระเป๋าก่อนจะเข้านอน

เวลา 05:00

แจ็คได้ตื่นขึ้นจากนั้นเขาก็แต่ตัวใส่เสื้อกล้ามกางเกงวอมก่อนที่จะเดินออกมาจากห้องของเขาเพื่อที่จะมาออกกำลังกายที่ฟิตเนสส่วนตัวในบ้านหลังนี้แจ็คก็ออกกำลังกายอย่างหนักหน่วงเพื่อรีดเหงื่อออกมาให้ได้มากที่สุด ทั้งวิ่งบนลู่วิ่ง กระโดดเชือก ชกกระสอบทราย

เวลา 06:00

แจ็คได้เดินออกมาจากฟิตเนสเพื่อที่จะทำอาหารเช้าแต่เขาก็เจอกับไคสะที่ได้ยืนอยู่ที่ห้องครัว

"มอนิ่งไคสะ…ตื่นเช้านะครับเนี่ย" แจ็คเอ่ย

"มอนิ่งแจ็ค.....ตื่น~~....เช้าเหมือนกันนะ" ในขณะที่ไคสะเอ่ยเธอหันมามองที่ที่ใส่เสื้อกล้ามที่โชว์สรีระร่างกายของเขาที่มันทำให้เธอถึงกับเสียงหลงไปแวบนึง

"ใช่ผมมาออกกำลังกายน่ะ....เดียวผมว่าจะขึ้นไปอาบน้ำแล้วล่ะแล้วก็จะไปหาอาหารเช้าทานน่ะ" แจ็คเอ่ย

"ไม่อยู่ทานอาหารเช้ากับเราเหรอ....แจ็ค" ไคสะเอ่ย

"ไม่ล่ะครับ...เดียวผมจะไปทำธุระในเมืองด้วย...ฝากบอกทุกคนด้วยนะครับว่าเดี๋ยวกลับมาบอกแผนการในการทวงบัลลังก์ของพวกคุณแล้ว" แจ็คเอ่ย

"จริงเหรองั้นเดี๋ยวฉันจะบอกให้นะ....ตั้งตารอเลยล่ะ" ไคสะเอ่ย

หลังจากนั้นแจ็คก็ได้รีบขึ้นห้องไปจัดการกับตัวเองก่อนจะลงมาข้างล่าง

"ไว้เจอกันนะ....บายย" แจ็คเอ่ยก่อนจะออกจากบ้านไปที่มอเตอร์ไซค์

เวลา 09:00

แจ็คได้มาหยุดอยู่ที่หน้าบริษัทของเขาก่อนจะรีบเดินเข้าไปที่ออฟฟิศของบอส

"บอส!!!" แจ็คตะโกนเสียงดังทันทีที่เข้าไปในออฟฟิศของบอส

"แจ็ค!!!....มีอะไร....มาแต่เช้าเลย" บอสเอ่ยด้วยความตกใจ

"ผมต้องการให้ช่วย" แจ็คเอ่ยก่อนจะส่งแฟลชไดร์ฟให้กับบอส

"แฟลชไดร์ฟเหรอ....มันมีอะไรในนี้ล่ะ" บอสเอ่ยถามก่อนจะรับแฟลชไดรฟ์มาดู

"เพลงของผมสองเพลงพร้อมปล่อยได้เลย....แต่ผมยังไม่ปล่อยตอนนี้นะเพราะผมต้องจัดการอะไรบ้างอย่างกับกลุ่มK/DAก่อน" แจ็คเอ่ย

"กลุ่มK/DA...เฮ้ยๆ...ไอ้ลูกชายอย่าบอกนะว่านายหลงสเน่ห์สาวๆเข้าให้แล้วน่ะ" บอสเอ่ยออกมายิ้มๆ

"เงียบน่าบอส...ผมต้องเปิดสงครามกับK/DA" แจ็คเอ่ย

"หมายความว่ายังไง...อธิบายทีสิ"บอสเอ่ย

"คืออย่างนี้นะบอส....ผมจะทำเพลงให้กับสาวไปเป็นเพลงร้องเดี่ยวให้แต่ล่ะคนในวงทันทีผมทำเพลงให้พวกเธอเสร็จแน่นอนว่าเพลงมันเป็นกระแสและฮิตติดชาร์ตแน่ๆจนต้องล้มเพลงของผมที่เพิ่งฮิตติดชาร์ตไป...หลังจากนั้นผมที่เป็น lone wolf ต้องปล่อยเพลงที่ประมาณว่าราชากลับมาทวงบัลลังก์อันดับหนึ่งและนั้นแหละมันจะทำให้...บูม...ดังระเบิดไปเลยไงบอส" แจ็คเอ่ยแผนของเขสด้วยท่าทางที่ตื่นเต้นมากๆ

"ให้ตายเถอะ...แจ็คนายนี่มันอัจฉริยะจริงๆ...แต่ว่าแบบนี้ไม่เหมือนกับเราหลอกใช่พวกสาวกเป็นเครื่องมือเหรอ" บอสเอ่ย

"ไม่หรอกบอสเพราะผมเองก็แต่งเพลงให้กับสาวๆนะ...แบบนี้เขาเรียกว่า Win-Win ทั้งสองฝ่าย" แจ็คเอ่ย

"โอเคแจ็คแผนดี....แล้วจะให้ทำไงกับสองเพลงนี้ล่ะ" บอสเอ่ย

"เพลงแรกผมจะใส่แค่เนื้อร้องไว้เฉยๆแต่เพลงที่สองเราต้องทำMVขึ้นมาด้วย...ทุกจะได้รู้จักรูปลักษณ์ผมสักทีแต่ผมก็จะใส่หน้ากากปิดหน้านะ" แจ็คเอ่ย

"โอเคแจ็ค...นายจะให้ทุกคนรู้รูปลักษณ์ของนายใช่ไหมล่ะ...โอเคฉันจะเตรียมตัวรอแล้วกัน" บอสเอ่ย

"โอเค...ไว้ดูผลงานของสาวล่ะเดี๋ยวผมจะทำให้มันระเบิดไปเลย" แจ็คเอ่ยก่อนจะเดินออกจากออฟฟิศบอส

เวลา 13:00

แจ็คได้ขับมอเตอร์ไซค์กลับมาที่เซฟเฮ้าส์ของK/DAแต่เหมือนจะมีใครบางคนกำลัวรอเขาอยู่หน้าบ้าน

"แจ็ค!!!.....นายกลับมาแล้ว!!!" อาคาลิเอ่ยก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาหาแจ็คทันที

"ไงอาคาลิ...คุณจะไปไหนเหรอ" แจ็คเอ่ย

"เปล่า...ฉันรอคุณอยู่" อาคาลิเอ่ย

"รอ?....รอผม...ต้องแต่เหมือนไหร่เนี่ย" แจ็คเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

"ต้องแต่ตอนเก้าโมงน่ะ" อาคาลิเอ่ย

"อะไรนะ!!!...ทำต้อวรอผมด้วยล่ะ" แจ็คเอ่ย

"ก็ไคสะบอกว่านายมีแผนให้พวกเรา...ฉันเลยอดใจรอไม่ไหวเลยมานั่งรอนายต้องแต่ตอนเก้าโมงน่ะ" อาคาลิเอ่ย

"โธ่...อาคาลิ...ไปเข้าบ้านกัน...วันหลังรอในบ้านก็ได้ทำแบบนี้ผมรู้สึกผิดนะ" แจ็คเอ่ย

แจ็คพาอาคาชิได้เดินเข้าไปในบ้านก่อนจะเรียกสาวๆอีกทั้งสามคนมารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่น

"เอาล่ะทุกคนคงรู้จากไคสะแล้วว่าผมมีแผน...เอาแผนของผมก็คือผมจะแต่งเพลงและดนตรีให้พวกคุณแต่ล่ะคนแต่เพลงที่ผมแต่งให้ต้องเป็นเพลงที่ร้องเดี่ยว...ไม่ใช่การร้องแบบครบกลุ่ม...ทุกคนพอจะเข้าใจผมไหม" แจ็คเอ่ย

"ฉันว่าฟังดูดีนะแต่มันจะโอเคเหรอ...แบบว่าแฟนๆของเราจะๆไม่โวยวายเหรอ" อาห์ริเอ่ย

"ไม่เลยอาห์ริกลับกันคุณจะมีแฟนใหม่ๆเพิ่มขึ้นด้วย...คุณรู้ไหมทำไมศัตรูหมายเลขหนึ่งของพวกคุณทำไมมีแฟนคลับเยอะมากกว่าหรือพอๆกับพวกคุณ" แจ็คเอ่ย

ที่สี่ส่ายหน้า

"นั้นก็เพราะเขาร้องเพลงหลายแนวไง...ซึ่งผมจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง...ส่วนพวกคุณก็สร้างศิลปะในการร้องของพวกคุณให้แฟนคลับคุณกลับมาคลั่งไคล้คุณ" แจ็คเอ่ย

"แผนคุณนี่มันสุดยอดเลยแจ็ค...ฉันเอาด้วย" อาคาลิเอ่ย

"อืม~....ฉันว่านั้นก็ฟังดูดีนะ....จัดมาเลยดาลิ้ง" อีฟลินน์เอ่ย

"ฉันว่ามันก็ฟังดูเข้าท่านะ...ฉันก็เอาด้วย" ไคสะเอ่ย

"โอเคถือว่าเป็นมติเป็นเอกฉันท์....พวกเราทุกคนเอาตามที่คุณว่าเลย" อาห์ริเอ่ย

"สู่ความเป็นที่ 1" แจ็คเอ่ยก่อนจะเอามือออกมาไว้ตรงหน้าเพื่อที่จะแบบว่าวางมือรวมพลัง

"สู่ความเป็นที่ 1" อาคาลิเอ่ยด้วยท่าทีที่ร่าเริงก่อนวางมือ

"สู่ความเป็นที่ 1 แล้วโค่นเจ้า long wolf ลงมา" อีฟลินน์เอ๋ยก่อนวางมือ

"สู่ความเป็นที่ 1 อีกครั้ง" ไคสะเอ่ยก่อนวางมือ

"K/DA...สู่ความเป็นที่ 1" อาห์ริเอ่ยก่อนวางมือ

"เฮ้!!!" ทั้งห้าร้องออกมาเพื่อแสดงถึงพลังที่เต็มเปี่ยมในตัวที่จะกลับมาคืนสู่บัลลังก์(ยกเว้นใครบางคน)

"เอาล่ะเดี๋ยวผมจะเขียนเพลงให้นะ...เริ่มคนแรก...อาคาลิ...ต่อด้วย...ไคสะ...อีฟลินน์...และอาห์ริ...มีใครมีปัญญาอะไรไหม" แจ็คเอ่ย

ทั้งสี่มองหน้ากันก่อนจะหันกลับมาส่ายหน้าให้แจ็ค

"โอเค...ผมจะรีบเขียนให้เสร็จนะแต่ตอนเย็นนี้ผมมีนัด...เดี๋ยวผมขึ้นอาบน้ำแต่งตัวก่อนตอนนี้ตัวผมเริ่มเหม็นแล้วน่ะ" แจ็คเอ่ยออกมาด้วยท่าทางอายๆ

อาคาลิที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้เดินเข้าไปดมที่ตัวของแจ็คใกล้(ใกล้มากๆ)

"ก็ไม่เห็นจะเหม็นเลยนะ...ตัวนายหอมจะตาย" อาคาลิเอ่ย

แจ็คที่เห็นอาคาชิทำแบบนั้นก็รีบถอยห่างออกมาทันทีพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำ

"ไม่หรอกอาคาลิ...เดี๋ยวผมรีบขึ้นห้องก่อนดีกว่า" แจ็คเอ่ยก่อนจะรีบวิ่งขึ้นห้องไป

"อาคาลิ.....เธอนี่ก็ร้ายไม่เบาเลยนะ" อีฟลินน์เอ่ย

"หมายความว่าไง?" อาคาลิเอ่ยถามอย่างงง

"แต่เธอก็ยังสื่ออยู่ดี" อาห์ริเอ่ยก่อนที่ อาห์ริกับอีฟลินน์และไคสะหัวเราะออกมา

เวลา 16:00

แจ็คได้ออกมาจากห้องก่อนที่จะเดินไปที่ห้องนั่งเล่น

"ไงทุกคน...เย็นนี้ไม่ต้องทำอาหารเพื่อผมนะเดี๋ยวผมทานตอนกลับมาเลย" แจ็คเอ่ย

ทั้งสี่สาวได้หันมามองที่แจ็คก่อนที่จะตะลึงกับภาพตรงหน้า

"อืมม~....แต่งตัวหล่อจังดาลิ้ง...จะไปไหนเหรอจ๊ะ" อีฟลินน์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย้ายวน

"ผมจะไปหามูดเขียนเพลงน่ะ...แล้วก็จะไปพ่นสีกราฟฟิตี้น่ะ" แจ็คเอ่ยก่อนจะหยิบกระป๋องสีอันนึงมาโชว์

"พ่นกราฟฟิตี้เหรอ!!!!.....ขอฉันไปด้วยได้ไหม" อาคาลิเอ่ยถาม

"ถ้าอยากไปด้วยผมก็ไม่ได้ห้ามนะ" แจ็คเอ่ย

อาคาลิที่ได้ยินอย่างนั้นก็รีบกระโดดลงจากโซฟาด้วยความตื่นเต้นก่อนจะไปหยิบหมวกกันน็อคของเธอและมุ่งหน้าไปที่โรงรถทันที

5นาทีต่อมา

ทั้งแจ็คและอาคาลิได้มายืนคุยกันอยู่ตรงถนนหน้าบ้าน

"เราต้องแวะซื้อกระป๋องสีเพิ่มนะอาคาลิ....เพราะเหมือนจะไม่พอสำหรับเราสองคน...แล้วก็ผมมีที่ที่คุณน่าจะชอบด้วยล่ะ" แจ็คเอ่ย

"มันต้องยอดเยี่ยมแน่ๆ...นำเลยแจ็ค" อาคาลิเอ่ย

ทั้งคู่ได้ขับมอเตอร์ไซค์มาเลือกซื้อสเปรย์สีที่ร้านก้อจะยืนคุยกันที่หน้าร้าน

"แจ็คเราจะไปสร้างงานศิลปะแถวไหนล่ะ" อาคาลิเอ่ยถาม

"แถวๆชานเมืองตรงตีนเขาน่ะ" แจ็คเอ่ย

"อ้ออ....งั้นเรามาขับแข่งกันไหม...แบบว่าใครถึงทีหลังต้องเลี้ยงข้าวอีกคนนึง" อาคาลิเอ่ย

แจ็คที่ได้ยินอย่างนั้นก่อนที่จะรีบวิ่งไปที่มอเตอร์ไซค์

"เอาสิเริ่มเลย!!!" แจ็คตะโกนตอบ

"โธ่แจ็ค!!!....ไอ้คนขี้โกง" อาคาลิรีบตอบกลับก่อนที่จะวิ่งกลับไปที่รถมอเตอร์ไซค์ของเธอ

ทั้งสองได้ขับมอเตอร์ไซค์ด้วยความเร็วและตีคู่กันมาตลอดทางแบบว่าไม่มีใครยอมใครจนมาถึงชานเมือง

.

.

.

.

แต่แล้ว

จู่ๆก็มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นด้านหน้ามีรถเกิดยางแตกเสียหลักด้านหลัาสะบัดซ้ายสะบัดขวาไปมา

จนกระทั่งรถขันนั้นมันได้หักรถมาตัดหน้ารถของอาคาลิ อาคาลิที่เห็นแบบนั้นเธอก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่มองและยอมรับกับเหตุการตรงหน้า

แต่แจ็คที่เห็นแบบนั้นก็ได้หักรถไปชนกับมอเตอร์ไซค์ของอาคาลิเพื่อได้เธอตกไหล่ทางไปเพราะต่อให้เธอเสียหลักลงข้างทางไปก็ยังมีคนหญ้าที่มีความสูงพอประมาณและนุ่มค่อยลองรับตัวเธอ

แต่กลับมาที่แจ็คนั้นเขาได้ขับชนกับรถคันนั้นเต็มไปก่อนตัวเขาจะพุ่งไปที่กองเหล็กเส้นของพื้นที่ก่อสร้าง

.

.

.

.

อาคาลิได้ล้มลงข้างทางก็ได้ลุกขึ้นมาเช็คสภาพตัวเองว่าเป็นอะไรมากหรือป่าวแต่ก็มีแค่เพียงรอยทะลอกเล็กน้อย

แต่เธอก็นึกขึ้นได้ว่าแจ็คนั้นเป็นคนช่วยเธอและรับเหตุที่จะเกิดขึ้นกับเธอ อาคาลิจึงได้รีบวิ่งไปหาแจ็คทันทีและภาพที่เธอได้เห็นตรงหน้า

คือแจ็คที่ถูกเหล็กเส้นแทงจากข้างหลังทะลุท้อง(โดนทากๆนะครับไม่ใช่กลางท้องแล้วแจ็คมันเอาหลังรับนะครับไม่ใช่เอาด้านหน้ารับ)แล้วก็โดนแทงจากหลังทะลุไหปลาร้า

"แจ็ค!!!!" อาคาลิร้องตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตกใจ

โปรดติดตามตอนต่อไป

ฝากคอมเม้นและเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ