ซ่อนเงารัก
ตอนที่1
ไอริส
กลับบ้านคราวนี้จะต้องมีเรื่องให้คุณพ่อปวดหัวเเน่ๆ//นั่งบ่นเบาๆ
ไอรีน
เอาน่า เราเองก็ใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกตั้งเเต่เด็กๆละ
ไอรีน
จะย้ายกลับไปเรียนต่อที่ประเทศบ้านเกิดเเค่เนี่ย
ไอรีน
คงไม่ถึงกับต้องปวดหัวหรอกมั้ง
ไอริส
ย้ายกลางคันเนี่ยนะ ไม่โดนด่าก็บุญเเค่ไหนละ
ไอริส
คนอื่นรู้เข้าน่าอายจะตายไป
ไอรีน
มาอายอะไรกันเราไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย
ทั้งสองคนย้ายมาเรียนต่อปีสองที่ประเทศ A เพราะไอรีนบ่นขี้เกียจอยู่ทุกวันอยากจะกลับไปเรียนต่อที่บ้าน
จนคุณปู่ใจอ่อนยอมให้ย้ายกลับมา คุณพ่อของทั้งสองจึงพูดอะไรไม่ได้เพราะคุณปู่เป็นใหญ่ที่สุดในบ้าน
ไอรีน
นี่~เราสองคนเป็นถึงลูกหลานมหาเศรษฐี
ไอรีน
เงินที่บ้านก็มีตั้งเยอะเเยะมากมาย
ไอรีน
จะทำอะไรก็ได้ไม่ต้องกลัวมีคนด่าหรอกน่า
ไอรีนพูดหน้าตาระรื่นไม่รู้สึกกังวลอะไรเหมือนไอริส
ไอริส
ฉันคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยนะที่ตามไอรีนกลับบ้าน//คิดในใจ
ไอริส อริสา วัฒนาภัชรสกุล
ไอรีน อรัญญา วัฒนาภัชรสกุล
พี่น้องฝาเเฝดที่มีนิสัยเเสนจะเเตกต่างกัน
ไอริสเป็นผู้หญิงที่เคร่งครัดอยู่ในกฏระเบียบเเละจริงจังกับทุกๆเรื่อง ในขณะที่ไอรีนเป็นผู้หญิงอารมณ์ศิลป์ใจรักเสียงดนตรีชอบวาดภาพเเละมีนิสัยร่าเริง เเต่เรื่องเรียนนั้นความขี้เกียจของเธอไม่เป็นสองรองใครเลยทีเดียว ซึ่งต่างจากคนพี่ที่เป็นคนหัวดีได้คุณพ่อมาเต็มๆ
ไอริสไอรีน เป็นลูกสาวสองคนของท่าน พลเอก วรภพ วัฒนาภัชรสกุล เเละยังเป็นทายาทมหาเศรษฐีระดับต้นๆของประเทศเลยทีเดียวเพราะคุณปู่ของไอริสเเละไอรีนเป็นมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยติดอันดับต้นๆของประเทศ A เเละเธอเป็นหลานสาวเพียงสองคนของท่าน
เเน่นอนว่ามรดกทุกอย่างต้องตกเป็นของสองสาวอยู่เเล้วในอนาคต เเต่ก็ยังมีหลายๆคนไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นตาพวกเธอทั้งสองเท่าไหร่ เพราะไอริสเเละไอรีนใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศตั้งเเต่เด็กๆ
ซึ่งปัจจุบัน วรภพ ขึ้นเเท่นเป็น ceo ดูเเลกิจการของทางบ้านเเทนพ่อของเขาอยู่เพราะตอนนี้พ่อของวรภพเเก่ลงมากๆกว่าเมื่อก่อน
ทั้งสองถึงประเทศ A ด้วยความปลอดภัย หลังจากลงเครื่องเธอก็เห็นเพียงเเค่บอดี้การ์ดที่คุณปู่เตรียมไว้ให้
ไอรีน
ลูกสาวกลับบ้านทั้งทีไม่เห็นจะมีใครมารอรับเลยสักคน//บ่นเบาๆคนเดียว
ไอริส
ไม่เห็นหรือไงยืนเต็มหน้ารถนั่นน่ะ
ไอรีน
ฉันไม่ได้หมายถึงคนใช้พวกนั้น
ไอรีน
เเต่หมายถึงคุณพ่อ หรือคุณป้าต่างหากล่ะ
ไอริสพูดเสร็จก็เดินนำไปไม่รอช้า
ส่วนไอรีนก็เดินตามไปไม่พูดอะไร
ตระกูลวัฒนาภัชรสกุล เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาก เเต่สมาชิกในครอบครัวมีเพียง 5 คน ซึ่งน้อยกว่าครอบครัวคนอื่นๆเพราะคุณปู่มีลูกเพียงสองคนเท่านั้น
คนเเรก คือ วิรพร ซึ่งเป็นคุณป้าที่เลี้ยงไอริสเเละไอรีนเหมือนกับลูกสาวเเท้ๆเพราะเธอไม่มีครอบครัว เเละคนที่สอง คือ วรภพ ซึ่งมีลูกสาวเเค่สองคนเท่านั้น หลังจากหย่าร้างกับภรรยาเขาก็ไม่คิดจะมีครอบครัวใหม่อีกเลย
หลังจากถึงบ้านทั้งสองคนก็เข้าไปทักทายครอบครัวของพวกเธอในห้องโถงใหญ่ภายในบ้านทันที
ไอรีน
กลับมาเเล้วค่ะ//วิ่งเข้าไปกอดคุณป้าทันที
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
คิดถึงจริงๆเป็นไงกันบ้างลูก
จับเเก้มหลานเบาๆด้วยความเอ็นดู
ไอรีน
ในที่สุดก็กลับถึงบ้านสักทีคิดถึงทุกคนจังเลยค่ะ//ยิ้มตื้นตัน
ไอรีนพูดด้วยความตื้นตันเธอคิดถึงบ้านจริงๆ อยากกลับมาอยู่ดูเเลคุณปู่ของเธอมากเพราะท่านเเก่มากเเล้ว
ไอริส
สวัสดีคุณปู่คุณพ่อ เเละคุณป้าค่ะ
ไอริสทักทายครอบครัวของเธออย่างน้อบน้อม
ทั้งสองเดินเข้าไปนั่งข้างๆคุณปู่ของเธอเเล้วพูดคุยด้วยความคิดถึง
ไอรีน
คุณปู่สบายดีรึเปล่าค่ะอยู่ทางนั้นหนูเป็นห่วงคุณปู่จะเเย่
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ปู่สบายดีเป็นห่วงเเต่หลานทั้งสอง
ศุวัฒน์(ปู่ไอริส-ไอรีน)
ไหนๆก็กลับมาเเล้ว ก็อยู่ที่นี่ไปนานๆเลยนะ
ไอริส
เราคงไม่ไปไหนเเล้วล่ะค่ะ ไอรีนงอเเงอยากกลับทุกวันอย่างกับเด็กๆ
ไอริส
สงสัยคุณปู่ต้องช่วยสั่งสอนซะหน่อย จะได้โตเหมือนคนอื่นเค้าสักที
ไอรีน
เเหม~ได้ทีก็ฟ้องใหญ่เลยนะจริงๆก็ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ
หลังจากพูดคุยกันเสร็จไอริสไอรีนก็เเยกย้ายกันไปพักผ่อน
หลังจากไอริสไอรีนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอก็ออกไปนั่งเล่นตรงศาลาหน้าบ้าน
ไอริส
นี่จะเอาไงต่อจะไปสมัครเรียนพรุ่งนี้เลยดีมั้ย
ไอรีน
นี่ฉันเพิ่งมาถึงนะยังไม่หายเหนื่อยเลย พูดเรื่องนี้อยู่นั่นเเหละ
ไอรีน
ไว้อีกสองสามวันค่อยคุยเรื่องนี้กันก็ได้
ไอริส
งั้นก็เเล้วเเต่เธอละกันฉันก็ขี้เกียจจะพูด
ไอริส
หาข้อมูลอะไรไว้บ้างก็เเล้วกันล่ะ เวลาคุณพ่อถามจะได้ไม่โดนดุ
ไอริสพูดไอรีนด้วยความหวังดี
ไอรีน
เดี๋ยวฉันจะลองปรึกษาเพื่อนฉันดูละกัน
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
คุยอะไรกันอยู่ลูกสาวพ่อ
ไอริส
คุยเรื่องหาที่เรียนต่ออยู่น่ะค่ะคุณพ่อ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ดีเเล้วล่ะ เเต่พ่อได้เลือกมหาลัยดีๆไว้ให้ลูกทั้งสองเเล้วนะ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
มหาวิทยาลัยเอกชนของ ตระกูลธนจิรกานต์ ซึ่งเป็นเพื่อนของพ่อเอง
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
มหาวิทยาลัยนี้ติดอันดับ1 ของประเทศเราเลยล่ะ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ส่วนใหญ่นักธุรกิจเก่งๆที่มีชื่อเสียงจบจากที่นั่นกันทั้งนั้น
ไอริส
ดีจังเลยค่ะหนูเองก็หาข้อมูลของที่นี่อยู่พอดีเลย
ไอริสดีใจเพราะมหาวิทยาลัยที่เธอดูไว้ตรงกับที่คุณพ่อของเธอเลือกให้พอดี
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เเล้วไอรีนล่ะว่าไงกลับมาครั้งนี้จะไปเรียนที่เดียวกันกับไอริสเลยมั้ย
ไอรีน
คุณพ่อก็รู้หนูไม่ถนัดอะไรพวกนี้เลย
ไอรีน
หนูขอเลือกเองได้มั้ยคะ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ได้สิ//พยักหน้า
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เเต่พ่อหวังว่าลูกจะไม่พยายามพูดถึงเรื่องไร้สาระพวกนั้นอีก
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
หาให้มันดีๆหน่อยก็เเล้วกัน ไว้หาได้ก็เอามาปรึกษาพ่อก่อนล่ะ
วรภพพูดถึงสิ่งที่ไอรีนพยายามขอ เธออยากจะเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียง ไอรีนเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในด้านนี้ เธอชื่นชอบภาพวาดเเละงานศิลปะมาตั้งเเต่เด็กๆเพราะภาพวาดต่างๆของศิลปินสามารถสื่อความหมายภายในภาพได้อย่างไม่น่าเชื่อ ทำให้ไอรีนหลงใหลภาพวาดต่างๆ เเละพยายามฝึกทักษะตัวเองอยู่เสมอ
เเต่ทางครอบครัวไม่ได้สนับสนุนในทางด้านนี้เลยเเม้เเต่คุณปู่ของเธอที่ตามใจทุกอย่างเเต่เรื่องนี้ถือว่าเป็นข้อยกเว้นจริงๆ ซึ่งไอรีนก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีพยายามถามเหตุผลต่างๆเเต่เธอก็ไม่เคยได้คำตอบ
ไอรีน
ไว้พรุ่งนี้ก็เเล้วกันนะคะ หนูง่วงเเล้วขอตัวไปนอนก่อนละกัน
ไอรีนพูดจบก็รีบเดินออกไปทันที
ไอริส
อย่าถือสาเธอเลยค่ะ จริงๆไอรีนก็ไม่ได้ดื้ออะไรขนาดนั้น
ไอริส
เห็นว่าพรุ่งนี้จะไปคุยเรื่องนี้กับเพื่อน
ไอริส
เดี๋ยวก็คงให้คำตอบคุณพ่อเอง
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
พ่อล่ะเหนื่อยใจกับลูกคนนี้จริงๆ ไอรีนเป็นคนหัวดื้อ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
นี่ถ้าไอรีนตั้งใจเรียนเเบบไอริสพ่อคงไม่ต้องมากังวลอยู่เเบบนี้
ไอรีน
วันนี้ฉันจะไปหาเพื่อนข้างนอกนะ อาจจะกลับเย็นๆหน่อย
ไอริส
จะไปที่ไหนล่ะฉันจะได้พูดถูกถ้ามีคนถาม
ไอรีน
ไปคุยเรื่องหาที่เรียนนี่เเหละ เเล้วก็จะเเวะหาที่เที่ยวสักหน่อย
ไอริส
รีบกลับมาไวๆล่ะ ฉันขี้เกียจฟังเธอโดนดุ
ไอริสเตือนน้องสาวด้วยความเป็นห่วง
ไอรีน
รู้เเล้วๆ จะพยายามกลับมาให้ทันทานข้าวเย็นละกัน
พูดเสร็จไอรีนก็ขับรถออกจากบ้านทันที
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
อ่าวนี่ไอรีนจะออกไปไหนเเต่เช้ากัน
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ไม่ทานข้าวเช้าอะไรให้เสร็จก่อนหรอ
ไอริส
ออกไปหาเพื่อนน่ะค่ะ ไม่รู้ว่าจะรีบอะไรนักหนา
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
เเล้วไอริสล่ะ ไม่ออกไปหาเพื่อนกับเค้าบ้างหรอ
ไอริส
หนูอยู่บ้านอ่านหนังสือดีกว่าค่ะ มีประโยชน์กว่าตั้งเยอะ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ดูพูดเข้า เป็นเด็กเป็นเล็กออกไปเที่ยวให้สบายหูสบายตาบ้าง
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
จะได้ไม่เเก่ไว ดูพ่อหลานสิวันๆทำเเต่งานเดี๋ยวนี้หงอกจะเต็มหัวละ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ไปๆมาๆจะเเก่กว่าป้าซะอีก//พูดไปขำไป
ไอริส
ถ้าคุณพ่อได้ยินเข้าคงน้อยใจเเย่นะคะ
ไอริส
เเต่จะว่าไปก็จริงอย่างคุณป้าพูด
ไอริส
ช่วงนี้ใบหน้าคุณป้าดูจะอ่อนเยาว์กว่าคุณพ่อซะอีก
ไอริสพูดเอาอกเอาใจคุณป้าของเธออย่างอารมณ์ดี
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
หลานคนนี้รู้จักเอาใจคนเเก่เป็นกับเค้าเเล้วหรอนี่
วิรพรพูดด้วยสีหน้ายิ้มเเย้ม เธอเเปลกใจปกติไอริสไม่ใช่คนที่ชอบพูดอะไรหยอกใครเเบบนี้มาก่อน
ไอริส
สงสัยจะติดมาจากไอรีนมั้งคะ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ดีเเล้วล่ะ เล่นบ้างอะไรบ้างจะได้ไม่ต้องเครียด//ลูบไหล่หลานสาวเบาๆ
ไอริส
งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะคุณป้า
พูดจบไอริสก็ไปทำธุระของเธอด้านบนทันที
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
คนหนึ่งก็นิสัยเหมือนพ่อมาก
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ส่วนอีกคนนิสัยเหมือนกับผู้หญิงคนนั้นไม่มีผิด//พูดคนเดียวเบาๆ
วิรพรมองตามหลานเเล้วพูดเปรียบเปรย
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
อ้าวเเล้วนี่จะไปไหนอีกคนล่ะ
วิรพรหันไปเห็นวรภพพอดีเลยถามตามประสาพี่น้อง
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ผมจะออกไปทำธุระเรื่องเรียนต่อให้ให้ไอริสน่ะ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ไปเเต่เช้าจะไปรีบกลับ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ผมยังมีงานอีกเยอะเลยที่ยังเคลียร์ไม่เสร็จ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
งั้นขอตัวก่อนนะครับ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
งั้นก็รีบๆไปเถอะ
ไอรีนตั้งใจว่าจะไปหาอาจารย์ที่เคยสอนไอรีนวาดภาพตอนเด็กๆก่อน เเล้วจึงค่อยไปทำธุระเรื่องเรียนของเธอต่อ
ไอรีน
ไม่ได้มาหลายปีเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะเนี่ย
ไอรีนหันไปเห็นรถคันหนึ่งจอดอยู่
ไอรีน
สงสัยจะคุยธุระอยู่เเน่เลยงั้นไว้ให้เค้าไปก่อนก็เเล้วกัน//พูดคนเดียว
ไอรีนเดินเล่นรอบๆบ้านชมธรรมชาติ
ไอรีน
ที่นี่สดชื่นดีจังเลยนะ//เดินเล่นอย่างอารมณ์ดี
ถึงไอรีนจะเป็นผู้หญิงดื้อบ้าง จนบางทีกริยาท่าทางเกือบเหมือนเด็กผู้ชาย เเต่จริงๆเเล้วก็ยังมีอีกมุมหนึ่งที่เธอไม่เคยเเสดงให้ใครเห็น ไอรีนเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจอ่อนโอน ชอบธรรมชาติ รักความสงบ
เเต่ด้วยสถานการณ์ต่างๆ เวลาเจอผู้คนเธอก็มักจะเเสดงกริยาอีกเเบบให้คนอื่นเห็น เลยไม่ค่อยมีใครรู้ว่าเธอเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายจริงๆ นอกจากไอริสซึ่งเธอมองออกว่าน้องสาวฝาเเฝดเธอเป็นคนยังไง เเต่เธอก็ไม่เคยพูดอะไร
ไอรีนมัวเเต่เดินซึมซับธรรมชาติจนลืมมองทาง ทำให้เธอเผลอชนเข้ากับผู้ชายคนหนึ่ง
ไอรีนเกือบล้ม เเต่ชายคนนั้นคว้าเเขนเธอไว้ได้ทัน
ไอรีน
ขอโทษนะฉันมัวเเต่มองอะไรเพลินไปหน่อย
คีตะพูดตอบเเค่สั้นๆเเล้วก็เดินไปทันที
ไอรีน
นี่ๆเดี๋ยวก่อนสินายชื่ออะไรหรอ
ไอรีนถามเเล้วเดินตามคีตะ ด้วยความเป็นมิตรเธออยากจะมีเพื่อนไว้ เพราะเพื่อนส่วนใหญ่ของเธอเป็นชาวต่างชาติหมด
เลยอยากมีเพื่อนที่เป็นคนในประเทศเดียวกันเพิ่มอีกสักคน
คีตะ
จะอยากรู้ไปทำไม//หันกลับมาตอบ
ไอรีน
ก็ฉันเห็นนายรู้จักกับอาจารย์ของฉัน
ไอรีน
ฉันคิดว่าเราน่าจะมีความชื่นชอบเหมือนกัน
ไอรีนพูดยังไม่ทันจบคีตะก็พูดขัดคอทันที
คีตะ
เเต่ฉันไม่อยากมีเพื่อน ขอตัว//เย็นชา🥶
พูดจบคีตะก็เดินไปขึ้นรถส่วนตัวของเขาทันที โดยไม่สนใจไอรีนเลยเเม้เเต่นิด
คำพูดของคีตะทำให้ไอรีนชะงักพูดอะไรไม่ออกได้เเต่มองตาม ดีที่เธอไม่ได้โวยวายใส่คีตะไป
ไอรีน
คนบ้าเอ้ยย!! คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน
ไอรีน
ชิ~คิดว่าฉันจะง้อหรอ!!//บ่นพึมพัมอยู่คนเดียว
คำพูดของคีตะ ทำเอาไอรีนหงุดหงิดจนได้เพราะปกติเเล้วใครๆก็อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอทั้งนั้น
ไอรีนเลยรีบเดินเข้าไปข้างในบ้านอาจารย์ของเธอทันที
ตอนที่2
วรภพมาหาคีรินทร์ที่บ้านเพื่อคุยเรื่องเรียนต่อมหาวิทยาลัย
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
สวัสดีครับท่าน//ทักทายอย่างสุภาพ
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
ขอโทษจริงๆครับ ผมไม่ได้เตรียมอาหารไว้ต้อนรับเลย
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ไม่เป็นไรหรอกผมเองก็ไม่ได้บอกคุณคีรินทร์ไว้เหมือนกัน
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
คือผมจะมาคุยเรื่องลูกสาว
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ตอนนี้กลับจากเมืองนอกเเล้ว
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ผมอยากจะฝากให้เรียนกับมหาวิทยาลัยดีๆสักหน่อย
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
เป็นเกียรติมากๆเลยที่ผมจะได้มีโอกาสดูเเลลูกสาวของท่าน
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
ท่านไม่ต้องเป็นห่วง
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ผมเองต้องขอบคุณ คุณคีรินทร์เหมือนกันที่คอยเป็นธุระให้
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
คือลูกสาวผมน่ะเธอย้ายมาอยากจะเรียนต่อปี2 ที่นี่เลย
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
ไม่มีปัญหาอะไรอยู่เเล้วครับ
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
เดี๋ยวผมจะจัดการให้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี
คีรินทร์เเละวรภพ คุยกันอย่างสนุกสนานถามไถสารทุกข์สุกดิบกันตามประสาคนสนิท
คีตะเดินเข้ามาในบ้านเห็นพ่อกำลังมีเเขกพอดี
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
นั่นไงลูกชายผม พูดถึงก็มาพอดี
คีรินทร์หันไปเห็นคีตะจึงเรียกให้มาทักทายวรภพ
คีรินทร์เเนะนำลูกชายให้กับวรภพ เเละเเนะนำวรภพให้กับคีตะ
คีตะ
สวัสดีครับคุณลุง//ยกมือไหว้อย่างสุภาพ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เคยเจอตั้งเเต่เด็กๆ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
โตมาหน้าตาหล่อเหลาเอาการเลยทีเดียว
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
ตอนนี้ใกล้จะเรียนจบเเล้วล่ะครับ
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
ถ้าเรียนจบผมก็จะยกให้คีดูเเลธุรกิจของครอบครัวทั้งหมดเลย
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ดีจริงๆ มีลูกชายไว้ใช้งานทันเเก่
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ผมนี่มีเเต่ลูกสาวจะทำอะไรก็ต้องดูเเลอย่างใกล้ชิด
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ห่วงเเต่ว่าตัวเองจะเเก่ตายซะก่อน
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เพราะตอนนี้ก็วางใจอะไรยังไม่ได้
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
ต่อไปนี้ไม่ต้องห่วงเเล้วนะครับเดี๋ยวผมจะให้เจ้าคีมันช่วยดูเเลน้องอีกเเรง
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
ท่านจะได้สบายใจ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ลุงฝากคีช่วยดูเเลน้องด้วยนะ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เเต่ว่าเด็กๆยังไม่เคยเจอกันเลยหนิ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ไว้คุณคีรินทร์ช่วยเเนะนำเเทนผมละกัน
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ผมเองก็ไม่ค่อยจะว่างสักเท่าไหร่
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
ได้เลยครับท่าน
วรภพเเละคีรินทร์คุยธุระกันอยู่เกือบ 2 ชั่วโมง หลังจากคุยเสร็จวรภพก็ลาสองพ่อลูกเเละไปเคลียร์เอกสารที่บริษัทต่อทันที
ส่วนคีย์ตะหลังจากทำธุระทางบ้านเสร็จก็ไปมหาวิทยาลัย เพราะมีเรียนในช่วงบ่ายต่อ
เวลาว่างคีตะมักจะนั่งวาดรูปในชมรม ซึ่งเป็นชมรมที่เขาขออนุมัติจากพ่อนั่นเอง คีตะชื่นชอบงานศิลปะเป็นอย่างมากจึงสร้างชมรมนี้ขึ้นมาเพื่อที่จะมีพื้นที่ส่วนตัวในมหาวิทยาลัยได้
ตอนเเรกเขาตั้งใจจะสร้างเป็นชมรมส่วนตัว เเต่พ่อของคีตะบอกว่าถ้าในชมรมมีคนสมัครไม่ถึง 30 คน เขาจะไม่อนุมัติให้คีตะจึงจำใจยอม
คีตะ
อย่ายุ่งหน่า//รีบปิดทันที
ธันย์
นี่นายมีความรักเเล้วสิ//พูดหยอกคีตะ
คีตะ
ก็เเค่อยากวาดอะไรก็วาดๆไปงั้น
ธันย์
ปกติไอเรื่องที่เกี่ยวกับผู้หญิงไม่เคยจะเห็นนายสนใจเลยหนิ
ปกติคีตะไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลยจริงๆเเม้เเต่หน้าตาเขาก็ไม่คิดจะจำสักคน เเต่พอมาวันนี้เขากลับจำไอรีนได้
คงเป็นเพราะอุบัติเหตุ จึงทำให้คีตะได้สัมผัสร่างกายผู้หญิงเป็นครั้งเเรกอย่างใกล้ชิด
คีตะ
นั่นสิปกติไม่เคยเป็นเเบบหนิ
คีตะ
เเต่ฉันไม่ได้สนใจเธอซะหน่อย
คีตะ
เเค่อยากวาดเล่นเฉยๆก็เท่านั้น
ธันย์
ถามไรหน่อยสิลูกคนรวยอย่างนายถูกพ่อเเม่จับคู่ให้บ้างป่าว
คีตะ
ไม่นะ เค้าบังคับฉันเรื่องอื่นมามากพอละ
คีตะเรียนบริหารตามคำสั่งของคุณพ่อ เเละมีข้อเเม้ว่าถ้าหากเขายอมขึ้นเเท่นดูเเลธุรกิจของครอบครัวต่อ พ่อจะไม่มีสิทธิ์ออกคำสั่งให้คีตะทำอะไรก็ได้อีกเเล้ว
เเต่คีรินทร์ก็ยอมเเละทำตามข้อตกลงของลูกชาย
ธันย์
ดีเเล้วล่ะ ฉันก็คิดว่านายถูกบังคับจนทำให้นายเป็นเเบบนี้ไง
ธันย์
คนนี้ก็ไม่เอา คนนั้นก็ไม่ได้
ธันย์
ถ้าเป็นฉันเนี่ยนะผู้หญิงเข้าหาเยอะเเบบนี้
ธันย์
จะพาออกเดทชั่วโมงละคนเลยล่ะ//พูดไปขำไป
ธันย์
นี่คีวันๆนายนั่งวาดเเต่รูปอะไรพวกนี้ไม่เบื่อบ้างหรอวะ
ธันย์
เฮ้ยคีเย็นนี้ไปเตะบอลกันป่ะ
ธันย์
นี่ฉันพูดไม่ได้ยินหรือไงว่ะ
คีตะ
พูดมากจริง จะไปไหนก็ไปเลยไป
คีตะ
คนกำลังใช้สมาธิอยู่อย่าเพิ่งกวนดิ!
: พี่คีของอยู่รึเปล่าอะ
: ของฉันตั้งหาก
: นี่ไม่ต้องเถียงกันพี่คีก็เป็นของทุกๆคนอะเเหละ
เสียงพูดคุยจากเหล่าหญิงสาวที่ชื่นชอบคีตะ พูดถึงเขาไม่หยุด
ธันย์
ผู้หญิงของนายมากันเต็มเเล้วล่ะ
ธันย์
ให้ฉันจัดการให้ป่ะล่ะ
คีตะ
ดีเลยงั้นฉันฝากนายด้วยละกัน
ธันย์
เเต่มีข้อเเม้ไปเตะบอลกัน//กวนเพื่อน
คีตะ
งั้นเเกจะไปไหนก็ไปเหอะ
คีตะจำวันที่ไปกับธันย์ได้ไม่ลืม วันที่เเสนวุ่นวาย เขาเกลียดการที่ผู้หญิงวิ่งมารุมล้อมเป็นไหนๆ
ธันย์หัวเราะชอบใจ เขาเเค่สนุกกับการเเกล้งคีตะเฉยๆ ธันย์รู้ดีว่าคีตะชอบหรือไม่ชอบอะไร
เเละมักจะเป็นคนจัดการปัญหาเหล่านั้นให้อยู่เเล้ว
หลังจากไอรีนทำธุระทางบ้านอาจารย์ฤทัยเสร็จเธอก็รีบไปทำธุระเรื่องเรียนต่อทันที
อเล็กซ์นั่งรอไอรีนอยู่ที่ร้านอาหาร
ไอรีนเดินเขาไปหาอเล็กซ์หน้าตาสดใส
อเล็กซ์
กว่าจะมาได้นะฉันนั่งรอจนร้านค้าเค้าจะไล่ออกอยู่เเล้ว
อเล็กซ์
นัดเเต่ละทีไม่เคยจะมาตรงเลยสักครั้ง
ไอรีน
ฉันมัวคุยธุระกับผู้มีพระคุณของฉันน่ะ
ไอรีน
กลับมาทั้งทีให้ฉันรีบไปรีบกลับเสียมารยาทเเย่
อเล็กซ์
ว่าเเต่ไอริสสบายดีรึเปล่า
ไอรีน
นี่เจอฉันเเทนที่จะถามไถ่ฉันเเท้ๆ
อเล็กซ์
ก็เพราะว่าฉันเห็นเธอสบายดีเเล้วไงจะต้องถามอะไรอีกล่ะ
ไอรีน
ไอริสก็สบายดีเเหละ ตอนนี้ก็อ่านหนังสืออยู่มั้ง
ไอรีน
อ่านจนจะกลายร่างเป็นหนอนเเล้วล่ะ
อเล็กซ์
เค้าเเค่มีความตั้งใจต่างหาก ไม่เหมือนเธอหนิ
ไอรีน
หึ~ มันก็จริงของนายอะนะ
ไอรีน
ฉันน่ะก็ได้เเต่ใช้ชีวิตไร้สาระไปวันๆอะเเหละ
ไอรีน
ไม่เคยจริงจังอะไรสักอย่าง
ไอรีนพูดตัดพ้อ เธอรู้เเก่ใจว่าตัวเองไม่เอาไหน ครอบครัวจึงฝากความหวังไว้ที่ไอริสคนเดียว
อเล็กซ์
ที่คุยไว้เรื่องหาที่เรียนน่ะ สรุปเธอจะเรียนที่เดียวกับฉันเลยจริงดิ
ไอรีน
อืม ฉันไม่อยากเรียนที่เดียวกับไอริสหรอก
ไอรีน
เดี๋ยวจะโดนเปรียบเทียบอีก น่าเบื่อจะตาย
ไอรีน
มหาลัยที่นายเรียนชื่อเสียงก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร
ไอรีน
ฉันว่าน่าจะไม่มีปัญหาอะไรหรอก
ไอรีน
คุณพ่อฉันน่าจะไม่ว่าอะไร เพราะขนาดพ่อนายยังให้เรียนที่นั่นเลย
อเล็กซ์
เเต่ครอบครัวฉันไม่ใช่มหาเศรษฐีเหมือนเธอ
อเล็กซ์
ไม่ได้หมายความว่าเธอจะรอดนะ
อเล็กซ์
ไงก็ลองกลับไปปรึกษาดูละกัน
อเล็กซ์
มีอะไรอยากรู้อีกก็ถามฉันได้
ทั้งสองคุยไป ทานข้าวไปจนเริ่มค่ำ
ไอรีน
ฉันต้องรีบกลับเเล้วล่ะ เดี๋ยวจะโดนดุเอา
อเล็กซ์
กลับดีๆนะเดี๋ยวมื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง
อเล็กซ์พูดส่งกับไอรีนด้วยความเป็นห่วง
ไอรีน
นายเองก็รีบๆกลับนะอย่าไปเถลไถลที่ไหนล่ะ
อเล็กซ์
ขอคุณพ่อเธอให้ได้ก่อนเถอะค่อยพูด
ไอรีนรีบกลับบ้านทันทีหลังจากเเยกย้ายกับอเล็กซ์
ทุกคนนั่งรอไอรีน จะได้ทานข้าวพร้อมกัน
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
นี่ไอรีนไปไหนจะค่ำเเล้วยังไม่กลับมาอีก
ไอริส
ไปทำธุระข้างนอกน่ะค่ะเดี๋ยวก็คงกลับมา
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เด็กคนนี้เหลวไหลจริงๆเลย ต่อไปพ่อคงต้องเข้มงวดกว่านี้เเล้วล่ะ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
เอาหน่าเด็กเพิ่งจะกลับมาบ้าน
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ให้เที่ยวบ้างไรบ้างจะเป็นไรไป
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เเล้วนี่คุณพ่ออาการเป็นไงบ้างครับ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
พี่ให้ทานข้าวทานยา ตอนนี้หลับไปเเล้วล่ะ
ไอรีนเดินเข้าในบ้านก็เห็นว่าทุกคนกำลังรอเธออยู่ จึงรีบเดินเข้าไปอย่างกล้าๆกลัวๆ
ไอริส
ไอรีนมาเเล้วล่ะค่ะ//เหลือบไปเห็นพอดี
ไอรีน
ขอโทษที่มาช้าค่ะคุณพ่อ คุณป้า
ไอรีนพูดด้วยความรู้สึกผิด
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ไปไหนมา ถึงได้กลับช้าเอาป่านนี้
ไอรีน
ไปคุยธุระเรื่องเรียนค่ะคุณพ่อ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
คุยธุระอะไรชักช้าเอาป่านนี้
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
คราวหลังถ้าลูกทำตัวเเบบนี้อีกพ่อคงต้องดัดนิสัยลูกใหม่เเล้วนะ
วรภพพูดเสียงเเข็งใส่ไอรีน เพราะไม่พอใจที่ลูกกลับบ้านดึกทำให้ทุกคนรอนานขนาดนี้
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
เอาล่ะๆ
วิรพร(ป้าไอริส-ไอรีน)
ทานข้าวเถอะ เย็นหมดเเล้วเนี่ย
ไอรีนทานข้าวอีกรอบเพราะกลัวว่าถ้าคุณพ่อรู้ว่าเธอทานจากข้างนอกมาเเล้วจะโดนหนักกว่านี้ เพราะไอรีนไม่ยอมบอกคนในบ้านทำให้ต้องนั่งรอเธอเพียงคนเดียว
หลังจากทานข้าวเสร็จวรภพก็นั่งคุยเรื่องที่เรียนของไอรีนต่อ
ไอรีนคุยกับคุณพ่อเรื่องมหาวิทยาลัยว่าเป็นยังไงตามที่อเล็กซ์บอกอย่างใจเย็น
ส่วนไอริสนั่งอยู่ข้างๆ เผื่อช่วยไอรีนพูดอะไรได้บ้าง
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เรียนที่เดียวกับลูกชายคุณชานนท์นี่เอง
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
นี่ลูกไปรู้จักกับอเล็กซ์ตั้งเเต่เมื่อไหร่
ไอรีน
รู้จักกัน 5 ปีเเล้วน่ะค่ะ หนูเจอกับอเล็กซ์ตอนไปบริษัทคุณพ่อ
ไอรีน
ตอนที่มีประชุมหุ้นส่วนของบริษัทน่ะค่ะ
ไอรีน
เเล้วเราก็เป็นเพื่อนกันตั้งเเต่วันนั้น
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ไอริสรู้เรื่องนี้ด้วยรึเปล่า
ไอริส
รู้ค่ะไอรีนเเนะนำให้รู้จักเหมือนกัน
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
จริงๆคุณชานนท์ก็สนิทกับพ่อพอสมควรนะ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ส่วนอเล็กซ์นี่พ่อก็เห็นตั้งเเต่เด็กๆ อเล็กซ์ก็เป็นคนน่ารักดี
ไอรีน
หนูไปหาประวัติข้อมูลมาเเล้วนะคะ
ไอรีน
ถึงมหาลัยนี้จะไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดังเท่ากับที่คุณพ่อเเนะนำ
ไอรีน
เเต่ที่นี่ติดอยู่อันดับต้นๆเลยนะคะ
ไอรีน
คุณพ่อจะว่าอะไรมั้ยคะถ้าหนูอยากจะเรียนที่นั่น
ไอริส
จริงๆหนูว่าเรียนที่ไหนก็ดีเหมือนกันนะคะคุณพ่อ
ไอริส
อยู่ที่ความตั้งใจของเราต่างหาก
ไอริส
คุณพ่อเคยพูดเอาไว้//ขำเบาๆ
ไอริสช่วยไอรีนเกลี่ยกล่อมคุณพ่อ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ก็จริงของลูก เเค่ไอรีนไม่ดื้อเรียนตามที่พ่อสั่งก็โอเคละ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เอาเป็นว่าตกลงไว้พ่อจะให้เลขาจัดการให้ละกัน
ไอรีนสบายใจที่คุณพ่อของเธอไม่ติดเรื่องนี้ในที่สุดเธอก็ไม่ต้องกดดันเท่าไหร่ ถึงเเม้ว่าเธอจะไม่ได้อยากเรียนบริหารก็ตาม เเต่อย่างน้อยเรียนที่นี่ก็สบายใจกว่าที่นั่น
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ส่วนเรื่องวันนี้พ่อไม่โอเคจริงๆนะไอรีน
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ลูกโตเเล้ว ควรจะเคารพกฏระเบียบของบ้าน
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
ให้ผู้ใหญ่นั่งรอเเบบนี้มันทำให้ลูกเหมือนเด็กที่ไม่รู้กาละเทศะเลย
ไอรีน
ครั้งนี้หนูยอมรับผิดจริงๆ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
เอาเถอะดึกมากเเล้วเเยกย้ายกันไปพักผ่อนเถอะ
วรภพ(พ่อไอริส-ไอรีน)
มะรืนก็เตรียมตัวไปเรียนกันได้
ค่ะ//ไอริสไอรีนตอบพ่อพร้อมกัน
วรภพเดินขึ้นไปข้างบน ไอริสก็รีบถามไอรีนทันทีว่าไปทำอะไรมาบ้าง
ไอริส
บอกมาให้หมดเลยนะเธอไปไหนมา ถึงได้กลับค่ำเเบบนี้
ไอริส
รู้มั้ยฉันนั่งฟังคุณพ่อบ่นตั้งเเต่บ่ายยันค่ำ
ไอรีน
ฉันไปหาอาจารย์ฤทัยมาน่ะ
ไอรีน
จะให้รีบกลับได้ไงกัน
ไอริส
นี่เธอไปทำอะไรไร้สาระอีกเเล้วหรอเนี่ย//ตีเเขนไอริน1ที
ไอริส
ถ้าคุณพ่อรู้เข้าเธอตายเเน่
ไอริส
เเม้เเต่คุณปู่ก็คงไม่พอใจด้วย
ไอรีน
จะอะไรกันนักกันหนากับเเค่งานศิลปะ
ไอรีน
ฉันไม่เห็นเข้าใจเลย ทำไมต้องมาห้ามกันด้วย
ไอรีน
อีกอย่างฉันไม่เห็นเลยว่างานพวกนี้มันไม่ดีตรงไหนกัน
ไอรีน
รู้รึเปล่าว่าภาพวาดต่างๆ หรือการวาดภาพมันช่วยบำบัดความเครียดได้
ไอรีน
ฉันไม่เห็นว่ามันจะผิดอะไรเลย
ไอริส
จะเหตุผลอะไรก็ตามถ้าห้ามก็คือห้าม
ไอริส
ไม่ต้องทำให้เรื่องมันวุ่นวายได้ป่ะ
ไอริส
เธอก็รู้ว่าทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้ทีไรทุกคนก็ไม่พอใจกันทั้งนั้น
ไอริส
ผู้ใหญ่เค้าคงมีเหตุผลที่ไม่อยากให้เรารู้ไง
ไอรีน
ฉันไม่สนหรอกนะว่าจะบอกไม่ได้เพราะอะไร
ไอรีน
ถ้าพวกเค้าไม่สามารถให้เหตุผลฉันได้เอง ก็อย่าหวังว่าจะห้ามฉันได้
ไอรีน
เเต่ถ้าเหตุผลมันดีพอ
ไอรีน
ฉันสัญญาว่าจะไม่เเตะต้องงานพวกนี้อีกเลย
ไอรีนพูดจบก็รีบเดินออกทันที
ไอริสพูดพร้อมเอามือจับขมับตัวเองด้วยความหงุดหงิด
ถึงเเม้ว่าเธอจะไม่ได้ชื่นชอบในด้านนี้ เเต่ไอริสก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคนในบ้านหลังนี้ถึงไม่อยากให้พวกเธอทั้งสองยุ่งเกี่ยวกับงานพวกนี้
เเต่ถึงเธอจะสงสัย เธอก็ไม่คิดจะถามมันอยู่ดี
ตอนที่3
เวลาผ่านไปจนถึงวันไปเรียนที่มหาลัย
ไอริสมาเรียนที่นี่เป็นวันเเรก เธอรู้สึกได้ถึงสายตาผู้คนที่กำลังจับตามองเธออยู่ พร้อมเสียงซุบซิบมากมายจนเธอฟังเเทบไม่รู้เรื่อง
อาจเป็นเพราะรถหรูที่ขับมาส่ง พร้อมมีบอดี้การ์ดส่วนตัวที่คอยเปิดเเละปิดประตูให้
ไอริส
สังคมที่นี่เเตกต่างจากที่ๆเราเคยอยู่มากจริงๆ
เพราะที่เมืองนอกไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ไม่มีคนสนใจ
เเต่ที่นี่กลับตรงกันข้าม ทำให้ไอริสอึดอัดเล็กน้อย
ไอริส
คุณอาคีรินทร์สวัสดีค่ะ
ไอริสเห็นคีรินทร์จึงทักทายตามมารยาท
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
หนูไอริสมาไวจัง
ไอริส
พอดีหนูมีเรียนเช้าน่ะค่ะ
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
จริงสิ อาว่าเเนะนำหนูให้รู้จักลูกชายของอา
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
เผื่อมีปัญหาอะไรจะได้ปรึกษาพี่เค้าได้
ไอริส
หนูคงไม่มีอะไรจะรบกวนเเล้วล่ะค่ะ
คีรินทร์(พ่อคีตะ)
ถ้าอย่างนั้นมีอะไรก็บอกอาไรทุกเมื่อเลยนะ
ไอริสบอกลาคีรินทร์ เพราะจะต้องรีบไปเรียน
วันนี้วิชาที่เรียนไม่ยากเท่าไหร่ สำหรับไอริสเเล้วถือว่าผ่านไปด้วยดี
เพราะไอริสเป็นคนที่เรียนเก่งมากเธอมีความรู้ทุกอย่างในบทเรียนวันนี้
จึงทำให้เป็นที่สนใจของคนในห้อง
ริต้า
มินนี่เห็นยัยเด็กใหม่นั่นป่ะ
ริต้า
ฉันได้ยินเค้าพูดกันว่าเป็นทายาทมหาเศรษฐีเชียวนะ
ริต้า
ฐานะทางบ้านรวยใช่เล่นเลย
มินนี่
เเล้วไง ฉันก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรน่าสนใจเลยหนิ
ริต้า
เเต่ตอนนี้ใครๆเค้าก็ยกให้เเม่นั่นขึ้นเเท่นผู้หญิงที่สวยที่สุด
ริต้า
เเละรวยที่สุดในมหาลัยเราเเล้วนะ
มินนี่วางปากกาลงบนโต๊ะเสียงดัง พร้อมถอนหายใจ
มินนี่
เมื่อไหร่จะหยุดพูดสักที
มินนี่
ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องของใครทั้งนั้นเเหละ
มินนี่
เธอนี่มันน่ารำคาญจริงๆ😠
ริต้า
ฉันก็เเค่อยากบอกเธอไว้ก็เท่านั่นเเหละ
ริต้า
เผื่อมีคนเข้ามาทำให้ดาวอย่างเธอ จะต้องตกลงมาดับ
ริต้า
ฉันในฐานะเพื่อนจะได้ช่วยจัดการให้ไงล่ะ
มินนี่
คนอย่างฉันไม่จำเป็นต้องเเข่งกับใคร จำไว้!!
มินนี่พูดใส่ริต้าด้วยความโมโห จากนั้นเธอก็รีบเดินออกทันที
ริต้า
ทำมาเป็นปากดีคิดว่าฉันกลัวเเกรึไงกัน
ริต้า
ไม่ต้องรอให้ถึงมือใครหรอก
ริต้า
ฉันนี่เเหละที่จะเป็นคนเขี่ยเเกลงมาเอง
ริต้าพูดพร้อมเบะปาก เพราะริต้าอิจฉามินนี่ที่มีดีกว่าเธอทุกอย่าง
ทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่ดูจะสนิทกันที่สุด เเต่จริงๆเเล้วริต้าก็พยายามเเทงข้างหลังมินนี่เสมอ
เมษา
ทำไมชอบทำเเบบนี้กับคนอื่นอยู่เรื่อยเลย//ในใจ
เมษาเด็กนักเรียนทุนในหมู่ลูกคนรวย พูดถึงสิ่งที่ริต้าเเละมินนี่พูด
เธอเองมักจะถูกรังเเกจากริต้าเสมอ เพราะเมษาเป็นเพียงลูกคนใช้ของบ้านมินนี่ เเละถูกคุณตาของมินนี่ส่งเสียด้วยความเมตตา
เธอจึงมาเรียนที่นี่พร้อมกับคอยดูเเลมินนี่เพราะตอบเเทนบุญคุณ
เเต่ก็พลอยตกเป็นคนที่ริต้าค่อยออกคำสั่งให้ทำโน่นทำนี่เสมอ
เมษา
สวัสดีค่ะฉันชื่อเมษานะ ยินดีที่ได้รู้จัก
เมษาเดินไปทักทายไอริสด้วยความเป็นมิตร
เมษา
ถ้าเธอมีอะไรอยากจะเรียกใช้ฉันบอกได้นะ
เมษา
อยู่ที่นี่เธอต้องดูเเลตัวเองดีๆนะ
เมษา
คนส่วนใหญ่มักจะไม่ชอบเห็นใครดีเด่นกว่าใคร
ไอริส
ฉันไม่มีเวลาสนใจคนพวกนั้นหรอก
ไอริสตอบหน้านิ่ง เธอคิดเเค่ว่าจะตั้งใจเรียนให้จบ
เพื่อนำความรู้ไปใช้ในการดูเเลกิจการของครอบครัวเท่านั้น
ริต้าเหลือบไปเห็นเมษาคุยกับไอริส
เธอจึงเดินเข้าไปหาเมษาทันที
ริต้า
นี่ยัยติ๋มเเกมายืนเสนอหน้าทำไมตรงนี้
ริต้าพูดเสียงเเข็งใส่เมษา เธอไม่อยากให้เมษามีเพื่อนเเม้เเต่คนเดียว
เมษา
ฉัน..เเค่..อยากทักทาย//พูดติดๆขัดๆ
ริต้า
สาระเเน ฉันจะบอกมินนี่!!!
ริต้าพูดกัดฟัน พร้อมบีบเเขนเมษาอย่างเเรง
ไอริสได้เเต่นั่งฟังคำพูดที่เเสนจะน่ารำคาญ
จึงตัดสินใจจะเดินออกเพราะเธอไม่ชอบจริงๆ
ไอริส
ฉันว่าเธอควรจะห่วงตัวเองมากกว่านะ
ไอริส
คราวหลังไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก
ไอริสหันไปพูดกับเมษาเเล้วเดินออกไปทันที
ระหว่างที่ไอริสกำลังเดินออกไปข้างนอก
เธอได้ยินเสียงซุบซิบของเหล่าชายหญิงพูดถึงเธอตลอดทาง
มินนี่ยืนรอทักทายไอริสอยู่ด้านล่าง
มินนี่
ฉันมินนี่นะยินดีที่ได้รู้จัก
มินนี่
อะไรกันนี่ฉันมาดีนะ
มินนี่
ฉันก็เเค่อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอเฉยๆ
มินนี่เพียงเเค่อยากจะตีสนิทกับไอริสเท่านั้น
เพราะเธอได้ยินมาว่าไอริสเป็นทายาทมหาเศรษฐี เเละทางบ้านมีรายได้เฉลี่ยสูงสุดในประเทศ
ไอริส
ฉันคิดว่า ฉันไม่จำเป็นต้องมีเพื่อน
มินนี่
มีบ้างก็ดีนะเธอจะได้ไม่ถูกรังเเกไง
ไอริส
ถ้าฉันเป็นเพื่อนกับเธอเเล้วจะไม่ถูกรังเเกอะหรอ
ไอริสพูดพร้อมกับยิ้มมุมปาก
เพราะเธอเพิ่งจะได้ยินสิ่งที่ริต้าพูดถึงมินนี่
ไอริส
เอาเป็นว่าฉันชอบอยู่เเบบนี้
ไอริสพูดจบเธอก็เดินออกไปทันที
เธอเองไม่คิดอยากจะมีเพื่อนอยู่เเล้ว เเละจะไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น
มินนี่
ทำเป็นถือตัวเหมือนผู้ดี
มินนี่
ฉันก็ไม่เห็นว่าเธอจะมีดีอะไรไปมากกว่าฉัน
มินนี่พูดถึงไอริส เธอไม่ได้รู้สึกว่าไอริสจะเป็นคู่เเข่งของเธอเลย
หลังจากเลิกเรียนไอริสก็ไปหาไอรีนต่อตามนัด
ไอรีน
วันเเรกของการเรียนเป็นไงบ้างล่ะ
ไอริส
เรื่องเรียนไม่เท่าไหร่เเต่คนน่ะสิมีเเต่พวกตีสองหน้า
ไอริส
ฉันนะหันไปไม่มีใครที่ดูน่าคบเป็นเพื่อนเลยสักคน
ไอรีน
เธอมองโลกในเเง่ร้ายไปรึเปล่า
ไอริส
ฉันไม่เคยมองใครผิดหรอก
ไอรีน
ฉันว่าเราไปช็อปปิ้งกันดีกว่า
ไอรีน
เออวันนี้อเล็กซ์มากับฉันด้วยล่ะ
ไอริส
เเล้วตอนนี้เค้าอยู่ไหน
ไอรีน
โน่นไงกำลังเดินมาพอดีเลย
ไอรีนชี้ไปหาอเล็กซ์ทางฝั่งตรงข้าม
อเล็กซ์
ไอริสมาถึงเเล้วหรอ
อเล็กซ์
ไม่ได้เจอกันนาน ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ
ไอริส
เเล้วนี่ดูเเลไอรีนเป็นไงบ้าง
ไอริส
ยัยนี่ทำสร้างปัญหาให้นายด้วยรึเปล่า
ไอรีน
นี่ๆฉันไม่ใช่เด็กๆเเล้วนะยะ
อเล็กซ์
ไอรีนก็ดูตั้งใจเรียนดีนะ
ไอริส
ตั้งใจก็ดี คุณพ่อจะได้สบายใจ
ทั้งสามคนเดินไปคุยไปตามประสาคนสนิทกัน
ส่วนอเล็กซ์ไม่ว่าไอริสจะถืออะไรเขาก็มักจะดูเเลเธอดีเสมอ
ไอรีนสังเกตเห็นว่าอเล็กซ์ดูเเปลกๆ ทำตัวตามติดไอริสตลอดเวลา
ปกติไม่เคยช่วยใครถือของเเบบนี้เลย เเม้เเต่เธอเองก็ตาม
อเล็กซ์
ซื้ออะไรเยอะเเยะขนาดนี้เนี่ยใครจะไปถือหมด
ไอรีน
เเหมที่ไอริสไม่เห็นนายจะบ่นเลยสักคำ
ไอรีนบ่นอเล็กซ์ไม่หยุด จริงๆเธอเองก็พอมองออกว่าอเล็กซ์ชอบไอริสอยู่
ถึงเเม้จะเป็นเพื่อนเเต่ไอรีนก็ไม่อยากให้อเล็กซ์ยุ่งกับพี่สาวของเธอ
ไอรีน
ไม่เป็นไร ของเเค่นี้เดี๋ยวฉันถือเองดีกว่า
อเล็กซ์
มาๆเดี๋ยวฉันถือให้ก็ได้
ไอรีน
งั้นก็เอาไปให้หมดนี่เลย
ไอรีน
เเล้วก็เอาไปเก็บไว้หลังรถฉันทั้งหมดด้วยล่ะ
อเล็กซ์
ค้าบบ~ใช้อย่างกับทาสเลยนะ
ไอรีนสั่งอเล็กซ์ เขาก็รีบทำตามคำสั่งทันที
ไอริส
อืมว่าจะกลับเเล้วล่ะ
ไอรีน
เเล้วนี่จะกลับยังไงล่ะเธอไม่ได้เอารถมาหนิ
ไอริส
มายังไงก็กลับอย่างนั้นอะเเหละ
ไอรีน
งั้นก็กลับไปเลยละกันส่วนของเนี่ยเดี๋ยวฉันขนไปเอง
ไอริส
เธอเองก็รีบกลับบ้านล่ะช่วงนี้คุณปู่ไม่ค่อยสบายด้วย
ไอริส
เธอน่าจะไปดูเเลท่านบ้างนะ
ไอริส
ไหนบอกว่ากลับบ้านครั้งนี้จะมาดูเเลท่าน
ไอริส
ไม่เห็นทำอย่างที่พูดไว้เลย
ไอรีน
เดี๋ยวคืนนี้นะฉันว่าจะไปนอนเฝ้าไข้คุณปู่อยู่
ไอริส
ดีเเล้วล่ะ คุณปู่รักเธอมากกว่าใครในบ้าน
ไอริส
มีเเค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้ท่านยิ้มได้
ไอรีน
ไม่จริงซะหน่อย ท่านก็รักทุกๆคนเท่ากันอะเเหละ
หลังจากคุยกันเสร็จไอริสก็กลับบ้านไปก่อนไอรีน
อเล็กซ์
ไอริสไปไหนเเล้วล่ะ
อเล็กซ์กลับมาก็ถามหาทันที
ไอรีน
ที่เเท้ ที่นายบ่นๆว่าอยากมากับฉันให้ได้ก็เพราะไอริสใช่มั้ย
อเล็กซ์
ก็... ฉันเเค่อยากเจอหน้าไอริสบ้างก็เท่านั้นเอง
ไอรีน
ถ้าไม่อยากให้ไอริสเลิกคบนายเป็นเพื่อน
ไอรีน
ก็ตัดใจจากพี่สาวฉันซะ
ไอรีนพูดเตือนอเล็กซ์ด้วยความหวังดี เธอรู้ดีว่าไอริสเป็นคนยังไง
ถ้าหากว่าไอริสรู้ว่าอเล็กซ์ชอบ ไอริสก็จะไม่มีวันเป็นเพื่อนกับอเล็กซ์ได้อีก
อเล็กซ์
ฉันชอบไอริสมาตั้งนาน ตอนนี้ก็ยังชอบอยู่
อเล็กซ์
ฉันไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลยเเม้เเต่คนเดียว
ไอรีน
นายผิดที่รักคนอย่างไอริสนี่เเหละ
ไอรีน
ฉันเเค่อยากจะบอกนายให้รู้เอาไว้
ไอรีน
ว่าคนอย่างนาย ไอริสไม่มีวันสนใจหรอก
อเล็กซ์
ทำไมต้องพูดถึงขนาดนี้ด้วย
ไอรีนพูดกับอเล็กซ์ด้วยถ้อยคำรุ่นเเรงเพราะอยากให้อเล็กซ์เริ่มต้นใหม่สักที
อเล็กซ์
เธอรู้มั้ย ว่าคำพูดของเธอมันทำให้ฉันเสียใจมาก
อเล็กซ์
ฉันไม่ได้เเค่เสียใจเพราะรู้ว่าไม่คู่ควร
อเล็กซ์
เเต่ฉันเสียใจที่คำพูดพวกนี้มันหลุดออกจากปากเธอไอรีน
อเล็กซ์พูดจบก็รีบเดินออกไปทันทีด้วยความโมโห
เขาเเทบไม่เชื่อหูตัวเอง คำพูดของไอรีนมันทำให้อเล็กซ์รู้สึกเหมือนกำลังโดนดูถูก
ทำให้อเล็กซ์รู้สึกเเย่สุดๆ
ไอรีน
ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย😞
ไอรีนเริ่มรู้สึกผิดที่ทำให้อเล็กซ์รู้สึกไม่ดี
เธอได้เเต่ยืนมองอเล็กซ์เดินจากไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
