รักนิรันดร์
น่าเศร้า
ผู้สร้าง
โรงเรียนซื่อไหล่คื่อ
ผู้สร้าง
ได้มีหญิงสาวสองคนมาสมัครเข้าเรียนสองคนนั้นคือ นิ่งหรงหรง และ เสี่ยวอู่
นิ่งหรงหรง:ลูกสาวคนเดียวของหัวหน้าตระกูลหอเเก้วเจ็ดสมบัติ
เสี่ยวอู่:สัตว์วิณญาณแสนปี ที่ปลอมตัวเข้ามา
ทั้งสองรู้จักกันตั้งแต่เด็กแต่หรงหรงนั้นไม่รู้เลย ว่าเสี่ยวอู่เป็นสัตว์วิณญาณแสนปี
ผู้สร้าง
ทั้งสองได้ผ่านการทดสอบอย่างง่ายดาย
เสี่ยวอู่(เด็ก)
นิ! หรงหรง
เสี่ยวอู่(เด็ก)
เราได้อยู่ห้องเดียวกันด้วยล่ะ!
นิ่งหรงหรง(เด็ก)
เสี่ยวอู่ เจ้านี้ตื่นเต้นไปได้น่ะ
เสี่ยวอู่(เด็ก)
เข้าห้องกันเถอะ! //ดึงแขนหรงหรง
ผู้สร้าง
ทัั้งสองได้ไปถึงหน้าห้องพัก แต่เสี่ยวอู่ทรงตัวไม่ดี จึงล้มลงในอ้อมแขนหรงหรง
เสี่ยวอู่(เด็ก)
อ้ายยยย
นิ่งหรงหรง(เด็ก)
เจ้าเจ็บตรงไหนหรือไหม!!
เสี่ยวอู่(เด็ก)
//หน้าแดง+เขิน
นิ่งหรงหรง(เด็ก)
เจ้าหน้าแดง เจ้าเจ็บใช่หรือไหม!
เสี่ยวอู่(เด็ก)
ป่าว! //ลุกขึ้น+เขิน
เสี่ยวอู่(เด็ก)
ข้าเข้าห้องก่อนน่ะ! //เขิน+วิ่งเข้าห้อง
นิ่งหรงหรง(เด็ก)
นี้... เจ้าเขินหรือ
ผู้สร้าง
ผ่านไปหลายวัน ทางโรงเรียนได้คัดตัวแทนไปแข่งขันในการประลองวิณณาจาร
ผู้สร้าง
ซึ่งหรงหรงและเสี่ยวอู่ก็ได้ไปประลอง
ผู้สร้าง
ในการประลองเสี่ยวอู่ได้รับบาดเจ็บ
นิ่งหรงหรง(เด็ก)
เสี่ยวอู่! เสี่ยวอู่!!
ผู้สร้าง
แต่หลังจากประลองเสร็จเสี่ยวอู่ก็ฟื้นฟูร่างกาย
ผู้สร้าง
แต่ในประลองครั้งสุดท้าย.....
ผู้สร้าง
เสี่ยวอู่โดนจับได้ว่าตนเป็นสัตว์วิณญาณแสนปี แต่ดีที่พ่อของหรงหรงนั้นมาช่วยได้ทันและได้พาหรงหรงและเสี่ยวอู่หนีมาใกล้ๆป่าซิงโต่ว
เสี่ยวอู่ได้ประกบจูบเพื่อลำลา
ผู้สร้าง
หรงหรงนั้นสลบไปจึงไม่อาจได้ยินคำลำลาได้
เสี่ยวอู่(เด็ก)
เจ้าเป็นคนแรกที่หวีผมให้ข้า
เสี่ยวอู่(เด็ก)
และเป็นคนเดียว//ร้องไห้
เสี่ยวอู่(เด็ก)
//วิ่งหนีเข้าไปในป่า+ร้องไห้
ผู้สร้าง
สำหรับคนที่ไม่เข้าใจเกี่ยวกับการหวีผม แม่ของเสี่ยวอู่ได้บอกไว้ก่อนที่ท่านจะตายว่ามีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะหวีผมให้เราได้(คนนั้นคือคนรัก เสี่ยวอู่พยายามจะสื่อว่าหรงหรงคือคนรักของนาง)
ผู้สร้าง
เมื่อหรงหรงฟื้นและได้รู้ว่าเสี่ยวอู่นั้นหนีไปในป่าซิงโต่วแล้ว ก็เสียใจแต่ก็เข้าใจว่านางเป็นสัตว์วิณญาณต้องอยู่ในที่ของนางหรงหรงก็ได้แต่ฝึกฝนตนเองเพื่อจะได้ไปหาเสี่ยวอู่และปกป้องเสี่ยวอู่
ผู้สร้าง
หรงหรงได้ฝึกฝนตนเสร็จก็ได้เดินทางได้หาเสี่ยวอู่แต่ระหว่างเดินทางไปป่าซิงโต่วก็เจอพวกสำนักวิณญาณยุทธ์จึงแฝงตัวเข้าไป
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
ยินดีต้อนรับสู่ซิงโต่ว
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
สำนักวิณญาณยุทธ์
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
วันนี้ เรามาตัดสินกันไปข้าง!
ผู้สร้าง
เสี่ยวอู่ได้เข้าต่อสู้แต่หรงหรงได้จังหวะได้เข้าไปช่วยเสี่ยวอู่
ผู้สร้าง
เมื่อเสี่ยวอู่รู้ว่านั้นคือหรงหรงก็ได้วิ่งเข้าไปหา
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
หรงหรง! //วิ่งเข้าไปหา
ผู้สร้าง
ทั้งสองได้พยายามหนีแต่สุดท้ายก็ไม่หนีไม่พ้น
เป็นทุกอย่าง
อ่อนกำลังขนาดนี้แล้ว
เป็นทุกอย่าง
เหตุได้ต้องดิ้นรนโดยไร้ความหมาย
ผู้สร้าง
หรงหรงบาดเจ็บหนักหรงหรงพยายามให้เสี่ยวอู่หนีไปให้ได้
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
//มองสำนักวิณณาณยุทธ์
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
ทักษะวิญญาณที่สี่ กายสุวรรณไร้พ่า-
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
เอ๊ะ! ขยับตัวไม่ได้
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
หรงหรง!
ผู้สร้าง
หรงหรงได้ต่อสู้อย่างหนักต่อหน้าเสี่ยวอู่
ผู้สร้าง
และหรงหรงก็ได้ฆ่าตัวตายเพื่อให้เสี่ยวอู่หนีไปแต่....
ผู้สร้าง
เสี่ยวอู่ไม่หนี เสี่ยวอู่กลับสังเวยวิณญาณให้หรงหรง
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
หรงหรง เจ้านี่โง่จริงๆ
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
คิดว่าเจ้าตายแล้ว ข้าจะอยุ่คนเดียวได้หรอ
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
ข้าไม่ให้เจ้าตาย เจ้าต้องรอด
เสี่ยวอู่(ตอนโต)
ลาก่อนชั่วนิรันดร์ ที่รักของข้า
หรงหรง(ตอนโต)
ม่ายยยยยยยย!!!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
