ณ .ค่ำคืนยามราตรี...​​​​​​

"แฮปปี้เบิร์ดเดย์\~\~\~\~\~ " เสียงร้องเพลงดังกะหน่ำ      สวัสดีฉัน นางสาว ชนิดา แฮนเจอร์ริน่า ชื่อเล่นชื่อโซเฟีย

วันนี้เป็นวันเกิดอายุครบ20 ของฉัน  ได้เริ่มต้นขึ้นแล้วววว!!!!

"แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะมึง❤️❤️" เสียงเพื่อนสาวเอ่ย "เออๆมึงด้วยนะ โชแอลกับแอนน่าใกล้วันเกิดมึงแล้วนิ" ใช่ค่ะ นี้คือ โชแอลกับแอนน่าเพื่อนสาวเราเอง รู้จักมาได้ยังไงอะหรอ แม่ๆเรารู้จักกันตั้งแต่เด็กเลยเป็นเพื่อนสนิทกันได้เนี้ยยย แต่แม่ก็ไม่บอกว่าเจอแม่ โชแอลกับแอนน่าได้ไงแต่แม่ตอบกลับมากแค่ว่า

เสือก!!! เอ้ากูผิดหรอ????

"มาๆ ลูกรัก ของให้ลูกเป็นเด็กดี เรียนเก่งๆ แต่แม่มีของขวัญจะให้นะ ..."

.สวยจังงง!!!

"สวยจังงงเลยคระมี๊" ฉันเอ่ยชมก่อนจะมีพระผู้เป็นแม่จะพูดว่า ..!?

"เออๆ สร้อยเนี้ย ลูกควรใส่ไว้ตลอดนะ ห้ามถอดเด็ดขาด!! ** ส่วนกุญแจ ห้ามไปโชว์ให้ใครดู โชแอลแอนน่าเก็บเป็นความลับด้วย"​​​​

อุ้ยย้าาา "ค่ะคุณป้า ว่าแต่หนูจะได้แบบนี้มั้ยยอ่า" ทั้งสองเพื่อนสาวฉันเอ่ยปาก "วันเกิดพวกหนู ได้กันหมดแหละ พ่อแม่พวกหนูน่าจะซื้อในโล- ซื้อให้นะ" ทั้งสองตาลุกว้าว 

วันต่อมา\~

ฉันเตรียมเข้ามอ พร้อมใส่สร้อยตามที่แม่บอก ส่วนกุญแจเก็บไว้ในลิ้นชัก พร้อมล็อกกุญแจอีกที่ อ่ยย กุญแจของกุญแจ "ลูกกก ลงมากินข้าวได้แล้วจ้าา จะสายแล้ว" เสียงที่คุ้นเคย ตะโกนมาที่ห้องฉัน "ค่าๆ" เสียงเล็กตะโกนกลับ ก่อนที่จะลงไปข้างล่าง พอถึงข้างล่าง แม่ก็เอ่ยปากทั้งที ว่า "ใส่สร้อยรึป่าวห๊ะ?!" อื้อหื้อ ขึ้นเสียงมากแต่ใกล้ "ค่าๆ ใส่แล้วค่าาา"  "อืมรีบไปโรงเรียนได้ละ" จ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พอกินข้าวปลาอาหารเช้าเสร็จฉันก็รีบลุก ขึ้นไป ออกจากบ้านทั้งที

"พี่ๆ ไปราชฏัก เท่าไรอะ"  ฉันเอ่ย "100นึงน้อง" เหี้ยย แพงสาสๆ"โห้ พี่แพงอะ จ่าย50ละกัน เซ็นต์ไว้ก่อน" ฉันบอกพร้อมจ่ายเงิน "เออๆ เซ็นต์ไว้ทุกวันอะ" ไปเลยพี่ 

.

.

.

ณ. มหาลัย 

พอฉันเดินมาถึงฉันก็เจอกับบุคคล ทีฉันไม่อยากเจอที่สุด นั้นคือ นายธีร์ ไอเด็กเปรตตตตต 

"เอ้าๆ เจ้มาแล้วอ๋อ มาเช้าได้เหมือนกันนะเนี้ย" ไม่ทันไรมันแซ่วชะแล้ว

"ไอ้เด็กเปรต กูมาเช้าเป็นปกติคร้าา" ฉันตอบไปแบบหวนๆ

"ไปละอีแก่ เอ๋ยเจ้ 52525535" ธีร์ขำยกใหญ่

ขอให้ล้มด้วยเถิดดดดดดด ทันใดนั้น....!?

ปึง!!!!!!

.

.

.

.

ดีครับบบ ไรท์เองน้าา นี้เป็นนิยายเรื่องเรื่องของไรท์ถ้าแต่งไม่ดีต้องขออภัยด้วยนะคร้าา พอดีสมองไรท์น้อย555 บายยๆ

ปังง!!!!

!!! อะไรเนี้ยยยยย 

"โอ้ยยย เจ็บจังเลย" เสียงเจ็บปวดดังไปทั่ว 

หึ... สมน้ำหน่- เอ๊ะ ทำไมมันล้มละ หินก็ไม่มี ไม่มีอะไรให้สะดุดนิ เอ๊ะ ? หลังจากฉันมึนงงได้ไม่ได้นาน 

"โซเฟียยยยยย!!!" เพื่อนสาวตะโกนเรียกฉัน  "จ้าๆ ไปแล้วจ้า 655555" ก็ไปฉันขอเตะ ไอธีร์ซะหนึงที "โอ้ยย มันเจ็บนะเจ้"

สมไปดิ55555  

.

.

จากนั้นฉันก็เดินมาที่โต๊ะ ทุกคนก็เม้ามอยกันตามประสาน "ป้าข้างบ้าน" ขี้เสือกว่างั้นเถอะ   เออว่าไปนั้น 

"เออโซเฟียอีกไม่นานจะถึงวันเกิดกูกับไอน่า [แอนน่า] กูได้สร้อยแบบมึงมั้ย"

โชแอลลดเสียงลง เหมือนจะจำได้ที่แม่บอก "ได้สิเชื่อกู" ฉันตอบไม่อย่างมั่นใจมากก+มั่นหน้าด้วย

เออจริงด้วย โชแอลเกิดวันที่ 31 กรกฎาคมนะ ไอน่า ล่าสุดชื่อไอน่า เรียกแบบนี้ละกัน ไอน่าเกิดวัน 1สิงหา เพื่อนกันมาตั้งแต่แบเบาะคร้าาา

.

.

. วันต่อมา วันเกิด โชแอล

"ว้าวววววววววว ตามที่คุณป้าบอกจริงด้วย"

สวยโครตตตตตๆ "แสดงว่าของกูก็ต้องได้เหมือนกานนน"

ฉันพึ่งนึกขึ้นได้ว่าทำไมถึงได้เหมือนกันแต่คนสี?! 

ฉันยังมึนงง แล้ววันหนึงใกล้เคียงกับวันเกิดไอน่า

.

.

.

ฉันเป็นคนที่ชอบดูการ์ตูนพวกเวทมนต์มากกกก จึงร่ายคาถาไปเรื่อย ตามฉบับคนปยอ.

"วิงกาเดียมเลปลากระป๋องโรซ่าาาา" ปังงง!!! เชี่ยยยกรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!

เสียงกรี๊ดของเด็กสาวดังทั่วบ้านในขณะที่แม่ไม่อยู่ "มะ..มิ๊จ๊าาา ทำไมมันละ..ลอยอะ หรือว่า......."

เด็กสาวเอาแต่นึกคิดจนไม่ยอมเก็บของที่ตัวร่ายมนต์ในแฮรี่ พ็อตเตอร์เยอะ จนกระทั่ง ...

21:00ก็แล้ว

21:30ก็แล้ว

22:09 

"กลับมาแล้วจ้าาาา" แม่ของฉันได้กลับมาบ้าน เพราะไปงานศพ พร้อมกับของกินอร่อยๆ

!????? "ชิบหายยังไม่ได้เก็บห้อง" ฉันลืมไปซะสนิทว่าลืมเก็บเศษของที่ตกแตก 

"ชิบ" ❤️‍🔥 แล้วพระผู้เป็นแม่เป็นประตูเข้า "กลับมาแล้วจ้าา …!" 

หน้าที่ยิ้มแย้มกลับค่อยๆหุบลงไป กลายเป็นหน้า นางมาร

"ละ...ลูกเล่นบ้านอะไรเนี้ยอ๊ากกกกกกกก" แม่ฉันพูดจบพร้อมเดินออกไป "เห้ออโลงอกนึกว่าจะเอาไม้เรีย-" 

"กรี๊ดดดดดดดด!!" แม่ฉันพร้อมกับไม้เรียวไม่ใช่สิ อาวุธเด็ดเลยแหละ ไม้แขวนเสื้อ ในขณะที่ค่อยๆ วิ่งหนีแม่ ที่ไล่ตี

"เจ้าลูกบ้าาา มึงทำอะไรเนี้ยยย" เสียงของแม่ดุมาก จนฉันต้องวิ่งหนีทั่วบ้าน "กรี๊ดดด หะ..หนูขอโต๊ดค่าาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!"

วันแล้ววันเล่า จึงถึงวันเกิดของ ไอน่า

.

.

.

.

.

20:06

เสียงร้องเพลงวันเกิดดังอีกเช่นเคย แต่คราวนี้เหมือนดังขึ้นกว่าเดิม แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ทำไมถึงดังกว่าเดิม!?

ตัดภาพไปที่คนข้างบ้าน 

????: อะไรว่ะเนี้ยร้องเพลงวันเกิดซะหลอนเชียว รำคาญโว้ยยยยย!!

.

.

แต่สิ่งที่ไอน่ารอคอยมาแล้วละ.. "ว้าวววววว!!!!" เสียงดีใจอีกเช่นเคย ​

.

 "แหม่่ๆๆ สีแดงแรงลิตรเลยนะจ๊ะ" ฉันเอ่ยพร้อมกับมองไปที่สร้อยของไอน่า วันเกิดของไอน่าผ่านไป

.

.

08:07

"กรี๊ดๆ สายแน้วววววว" ฉันรีบแต่งตัวและกำลังงงไปกินข้าว งั้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ภายใน5นาทีฉันก็กินเสร็จ พร้อมกับรีบขึ้นรถ

.

.

.

08:20

"นางสาวชนิดา มาสายตั้งหลายนาที เกิดอะไรขึ้นรึป่าว" เสียงครูสมพร เอ่ยแค่เสียงก็น่ากลัวละ

"ถ้าไม่ตอบครูจะทำโทษเธอโดยเย็นนี้ กวาดห้อง 18:00นะ " ชิบกายแล้วไง ทำงานบำเพ็ญประโยชน์ห้องเรียน

"ว้ายๆ เจ้โดนทำโทษหรอ" เสียงน่าตืบแว้วมาแต่ไกลื

"เห้ยมึงเดียวโดนตืบอีกหรอก" เสียงของเซน มาเตือนเพื่อน เพราะมันเคยโดนกรูตืบแล้วไงฮิๆ

"กูว่าเข้าไปช่วยดีกว่านะ" เสียงธามหนุ่มอ่อนโยน ใจดี ไม่รู้มาคบเป็นกับพวกเด็กเปรต อย่างธีร์ได้ยังไง

"ไม่ต้องช่วยป้าคนแก่ๆหรอก" ธีร์เอ่ยพร้อม หัวเราะ แต่ตอนนั้นฉันก็ไม่ได้อะไรมากมาย จนเจ้าเด็กเปรตเดินไปเตะถังน้ำ!?

ความหงุดหงิดของเด็กสาวได้เริ่มเกิด แล้ว ของที่พวกชิ้นเล็กได้ตกลงมาที่ละนิด ที่ละนิด...

ปัง! "เจ้ ห้องเจ้น่าจะมีผีแล้วแหละ ผมไปแล้วนะ" เห้ออออ ต้องขอบคุณผีมากเลยนะเนี้ย ที่ให้มันออกไปจากนั้นฉันก็ทำความสะอาดห้องจนเสร็จแล้วเดิน กลับบ้าน ถึงเตียงปุ๊บฉันก็คิดต่างๆนานา จึงสงสัยว่าช่วงเกิดเรื่องแปลกๆเยอะ หรือว่าตอนที่ของตกตอนร่ายมนต์ไปทั้ว ฉันมีเวทมนตร์หรอเนี้ยต้องไปโรงเรียนเวทมนต์มั้ยอะ ความคิด ปญอ. ของฉันได้เกิด แล้วจากนั้นเด็กสาว ก็ได้หมุ่นคิดเรื่องแปลกๆที่เกิดขึ้น จนผลอยเข้าสู่หวงนิทรา

.

.

ในยามราตรี ราตรี ณ คฤหาสน์ หลังหนึง เต็มไปด้วยความมืดหมน กลิ่นเลือดคาวไปทั่วคฤหาสน์

เสียงหัวเราะ ดังกระหน่ำ "แต่มึงชอบแกล้งเจ้อยู่เรื่อยเลยนะ ชอบเขาอะป่าว" เสียงเซนเอ่ย พร้อมกับหันหน้าไปหา ธีร์

 "บ้า กูว่าแกล้งไปเรื่อยๆ แล้วหลอกมาจับกินเลือดดีกว่า แต่ว่าพักนี้เกิดเรื่องแปลกกับกูตอนแกล้งเฟียเยอะเลยนะ" หลังจากคำพูดธีร์ทุกคน ก็ได้หันมามอง ที่ ธีร์

"มึงเรียกเจ้ว่าเฟียหรอ" ธามเอ่ย "อุ้ยตาย แต่กูว่าเจ้เป็นแ-" ธีร์ยังไม่ทันเอ่ย มีคนคนหนึงเดินเข้ามาในความมืด "คุณชายธีร์ครับ มีจดหมายจากคุณนาย " นั้นคือพ่อบ้านนั้นเอง...

#ยาวพอมั้ย?

​

"คุณชายครับ .." เสียงที่ดังมาจากข้างธีร์ คือพ่อบ้านนั้นเอง 

"หืม อะไรงั้นหรอ?" ธีร์ด้วยความแปลกใจ เพราะปกติ พ่อบ้านคนนี้ไม่ค่อยจะรบกวนเข้า .

"คุณท่านเรียกท่านครับ มีเรื่องจะแจ้งให้ทราบ โปรดไปตอนนี้เลยครับ" พ่อบ้านพูดยาววววว\~ ในขณะที่ธีร์กับกำลังดื่มอยู่ 

"แหม่ๆ ท่านพ่อนี้น่ารำคาญเหมือนกันนะเนี้ย!?" ธีร์พูดด้วยเสียงไม่พอใจมาก เพราะหิว แค่เนี้ย??? ว็อททท จากธีร์ก็เดินขึ้นบันไดหลายชั้นนนน 

ไรท์ : อีเXี้ยนี้มันรวย มันจะมาเรียนมหาลัยคนธรรมดาทำไมมมก่อนน

.

.

.

ก๊อก ก๊อก!

เสียงเคาะประตูดังขึ้นจนมีเสยงเรียกให้เข้ามา "เข้ามา"

ธีร์เปิดประตูเข้าไปทันที แล้วถามอะไรต่างๆ ว่ามีอะไรทำไมอะไรอย่างนี้้ไง ขก. เขียนบทพูด55

"ห๊ะ!!อะไรนะ พ่อ ตอนผมอายุ 21ต้องไปที่เมืองนู่นอ๋อ" เสียงดังพักใหญ่

​​​​​"เออนะสิ ถามอยู่ได้!" เสียงของท่านพ่อดังด้วยความรำคาญ บรรยากาศเริ่มวังเวง จนธีร์ต้องรอให้พ่อสงบสติอารมณ์ เพราะท่านเป็นอารมณ์ร้อน มากกกกก ก.ล้านตัว

.

.

หลายเดือนต่อมา 

"แม่จ้าาาา" เสียงหวานเอ่ยพูด​​​ "คือหนูมีเรื่องจะเล่าอ่าาา"

"ว่ามา" เสียงเย็นชากล่าว ก่อนที่เด็กสาวจะเริ่มเล่าเรื่องแปลกๆต่างที่เคยเจอมาบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พอเล่าเสร็จ แม่เอ๋ยปากแค่คำเดียว "อ๋อทำไมอะ"  ......!!! แล้วแม่จะให้หนูเล่าทำไมว่ะเนี้ยย ###%#€#$&฿# "แล้วไม่คิดว่าแปลกบ้างหรอ ..." แม่นิ่งไปพักนึงก็ที่จะเล่าเรื่องเรื่องหนึง" หึ หึ  คือเรื่องแม่น่ะนะ รู้ตเนเหตุก็เลยไม่ค่อยตกใจเท่าไรหรอก" !!!อุ๊ยแม่เจ้า คนหรือผีว่ะเนี้ยย แม่หมอเข้าสิงหรอแมร๊"เล่าให้ฟังหน่อยก่ะ"

จากนั้นแม่ก็เริ่มเล่าเรื่องราวต่างๆ 

"เองรู้มั้ยเมื่อสมัยแม่ยังเด็กแม่ก็เป็นเหมือนเองแหละ เเต่วุ้นคิดว่าไอ้เรื่องแปลกๆก็เกิดขึ้นกับแม่เหมือนกัน จนวันใดวันหนึงแม่เป็นคนสนใจเรื่องแม่มดเอามากๆ จนไปได้คนกลุ่มหนึงพูดว่าแม่มดจะแสดงพลัง ตอนอายุ20นะ แล้วจากนั้น แม่ก็ไปเล่าเรื่องแปลกๆนั้นแหละ ปรากฎว่าน่ะ ...." ตึงงง!!

​

งง!!

!!!!!! อุ๊ย นี้มันอะไรกันครับเนี้ยยยย "โถ่ๆ ลูกแม่โง่อยู่ตั้งนานแม่เป็นแม่มดเหมือนกับคุณป้าทั้งสองนั้นไง คงบอกลูกสาวเขาแล้วมั้ง ต่อจากนี้!!!!" แม่ขึ้นเสียงขึ้น เอาซะจะข่าวร้ายเลย "หลังจาก 1ปีนีเหนึงจะต้องไปเรียนที่เมียงนู่นนะจ๊ะ ตอนนี้ก็ขยันฝึกเวทมนต์ให้คล่องก่อน พรุ่งนี้มาหาแม่ที่ ตึกในย่านxxx นะจ๊ะ" เอ๊ะนั้นมันตึกร้างชั่งมันๆๆ

.

.

ในแชต

แอนนา:มึงกูมีเรื่องจะบอกพวกมึงคนรู้แล้วว่าพวกเราเป็นแม่มดกันอ่ะ

โชแอล: กูยังช็อคอยู่เลย แล้วบอกให้ไปที่ตึกร้างเนี้ยยย ไอเชี่ยเฟียมึงรู้ยัง

โซเฟีย:รู้ละ พรุ่งไปกันน่ะะะะะะะ

  ทั้งสอง: เออๆๆๆ

.

.

.

วันตอนมา พอเรียนกันเสร็จ

"พร้อมมั้ย!!!!" ฉันถามความพร้อม ทุกคน ตอบพร้อมม "Let goooo" ก่อนที่จะเดินเช้าไปในตึกร้าง ในโชล

"นะ..น่ากลัวว ฮืออออ" เสียงแอนนาสั่นเมื่อเดินเข้ามาในตึกร้าง

"ไม่เป็นไรไอน่า ไม่ต้องกลัว " โชแอลปลอบใจ กรี๊ดดดดดด##%#%

​