สวัสดีครับผมชื่อก๊อดจิเป็นอดีตนักเลงเก่าแต่ทว่าผมก็เลิกเป็นทําไมน่ะหรอผมหน้าโครตหวานอ่ะ

พอหยากจะหาเรื่องใครก็ถูกมองว่าน่ารักไปหมด

แต่ไม่เป็นใครทุกคนที่พูดว่าผมน่ารักอ่ะน่าจะกินข้าวต้มโรงพยาบานกันหมดแหะทุกคนคงจะคิดว่า

น่าจะมีผู้หญิงด้วยที่บอกว่าผมน่ารักก็เหี้ยล่ะไอ้คน

ที่บอกว่าผมน่ารักมีแต่ผู้ชายทั้งนั้นแหละเพราะว่าผมหาเรื่องแต่ผู้ชายไม่หาเรื่องผู้หญิงหลอก,ผม

โครตจะเบื่อเลยว่ะเกิดมาหน้าหวานไปที่ใหนก็ถูกมองแต่ไม่ได้มองไปทางดีหรือไม่ดีทุกคนที่มองผมล้วนเป็นผู้ชายหมดแต่ละสายตามองโครตหื่นอ่ะพูดแล้วขนลุกอ่ะ อึย ผู้หญิงก็ไม่เอาแถมยังถูกด่าอีกเฮ้ออชีวิตนี้จะมีเมียกับเขาได้หรือป่าวก็ไม่รู้จะ

ทําไงดีโครตเบื่ออ่ะ ผมเลยคิดอะไรสนุกๆออกคือผมจะปลอมตัวเป็นผู้หญิงแล้วหักหลังพวกมันยังไงหละหึๆ หลังจากที่ผมคิดแผนออกผมก็เดินทางไปห้างแต่ผมยังไม่ได้ไปหลอกครับม๊าเรียกก่อน อะไรม๊า พอผมตอบไปม๊าก็พูดว่าให้ซื้อขนมให้น้องหน่อย ผมก็ถอนหายใจทันทีผมซืออะไรมาแม่งแย่งผมตลอดอ่ะ ที่จริงมันไม่ใช้เด็กมันโตเป็นควายแล้วครับแค่ม๊า่รักมันมากกว่าผมแค่นั้นเอง อ๋อผมลืมบอกชื่อมันไปน้องผมชื่อ ไซเมอร์ แค่ชื่อก็รู้ว่ามันเป็นผู้ชายครับแต่แค่นิสัยมันเหมือนผู้หญิงผมโครตหมันใส้และม๊าผมชื่อ ใบอ่อน ท่านก็ใจอ่อนจริงๆนั้นเเหละแค่ท่านเลี้ยงพวกเรามาเพียงลําพังเพราะพ่อหนีไปมีคนอื่นทําให้ม๊าโครตเสียใจตอนนั้นผมโครตเกลียดป๊าอ่ะผมไม่รู้ว่าป๊าจะทําแบบนี้แต่ที่ผมรู้จักป๊ามาป๊าก็ดูแลผมซื้อขนมให้ผมตลอดอ่ะตอนนั้นครอบครัวผมโครตมีความสุขอ่ะและเมื่อป๊าไปมีคนอื่นม๊าก็รัก ไซเมอร์ มากกว่าผมแหงล่ะเพราะตอนที่ป๊าอยู่ป๊าตามใจผมทุกอย่างแต่ไม่เคยตามใจ

ไซเมอร์ม๊าก็บอกให้ป๊ารักลูกเท่าๆกันหน่อยป๊าก็รู้แหละว่าม๊ารัก ไซเมอร์ มากกว่าผมป๊าก็เลยตามใจผมทุกอย่างแหละที่จริงป๊ารักม๊ามากแต่ม๊าเอาแต่บอกว่ารักลูกให้เท่ากันหน่อยป๊าก็คงเบื่อแหละม๊าคงไม่รู้ว่าป๊าขี้รําคาญ แต่ตอนที่ป๊าจะไปป๊าก็ให้เงินผมอยู่บ้างเพราะป๊ารู้ว่าถ้าเขาไปม๊าคงตามใจแต่

ไซเมอร์ แน่ๆตอนนั้นผมแค่ 10 ขวบเอง —

แต่ผมไม่จําเป็นต้องคิดเรื่องนั้นแล้วแหละคิดไปก็ปวดหัว,ผมทําตามแผนของผมดีกว่าหึๆหลังจากนั้นผมก็ไปห้างไปทําไมน่ะหรอเพราะผมจะไปซื้อเสื้อน่ะสิแหงละชุดผมมีแต่ชุดผู้ชายเอาจริงๆแค่ผมใส่วิกผมก็กลายเป็นผู้หญิงได้เลยล่ะหลังจากนั้นผมก็ไปห้างที่เปิดใหม่ของโครตเยอะแถมมีของเล่นคนด้วยผมก็ไม่เคยช่วยตัวเองด้วยสิผมก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไงหึผมคืดว่าถ้าผมทําไปแล้วคงเอาหน้ามุดดินหนีไปเลยล่ะ หลังจากที่ซื้อขนมให้น้องมันเสร็จผมก็เดินไปทางพแนกเสื้อผู้หญิงมีแต่เสื้อเปิดอกเปิดก้นแต่แล้วผมก็สดุดตากับชุดหนึ่งเข้า คือเสื้อผ้าเปิดเอวดูเซกซี่ๆดีผมก็เลยซื้อมาต่อไปวิกผมผมพูดพางเดินดูพแนกต่างๆแต่แล้วผมก็เจอผมผมหลากหลายสีให้เลือกผมเอาแค่ผมสีดําพอผมยาวถึงหลังมีหน้าม้าน่ารักๆจากนั้นผมก็ไปจ่ายเงินตอนรอรับของผมก็เปิดนาฬิกาดูตอนนี้ 17:46น. ใกล้มืดแล้วสิพอผมรับของเสร็จผมก็กลับบ้านพอถึงบ้านไอ้ไซเมอร์ก็กระโจนเข้าหาผมอย่างแรงพร้อมแย่งขนมที่ผมซื้อมาให้มันอย่างแรง จนผมพูดว่าทําไมนิสัยเเย่งี้ว่ะ มันก็มองหน้าผมพร้ามสายตาใสๆ และมันก็พูดว่า มึงซื้อมาให้กูไม่ใช้หรอ? เหมือนจะเป็นประโยคคําถามแต่ไม่ใช้มันคิดจะปั่นประสาทผมเฉยๆ จากนั้นม๊าก็มาแล้วพูดเข้าข้าง ไซเมอร์ ว่าก็ก๊อดจิมาช้าไม่ใช้หรือไงน้องมันก็รอนานแล้งนะน้องมันก็หิวเป็นเหมือนกัน จากนั้นผมก็เงียบและเดินขึ้นห้องไป แต่แล้วไอ้ ไซเมอร์ มันก็พูดออกมาเสียงดังว่าพี่จะเอาชุดผู้หญิงกับวิกไปทําอะไรอ่ะมันคงเห็นแหละเพราะตอนที่มันแย่งขนมจากมือผมมองก็มองขนมนั้นแหละอาจจะเผลอมองของที่ผมซื้อมาก็ได้ ทันทีที่ม๊าได้ยินที่ ไซเมอร์ พูดท่านก็ไม่พลาดที่จะพูดว่า นี่ก๊อดจิเป็นตุดหรือไงห้ะ! ม๊าตะโกนใส่ผมดังมาก จนนํ้าตาแห่งความน้อยใจก็มาเยือนผม พอม๊าเห็นม๊าก็คงรู้แหละว่าผมร้องไห้ท่านเลยเบาเสียงลงส่วนไอ้ ไซเมอร์ มันก็ยืนเยะเยาะผมทําให้ผมกําหมัดทันที จากนั้นผมก็เข้าห้องไปและปิดประตู่แรง ทําให้ม๊าโมโห ม๊าเลยตะโกนบอกผมว่า ก๊อกจิถ้าก๊อดจิทํานิสัยแบบนี้ม๊าจะไม่รักก๊อดจิเเล้วนะ ไม่มีคนคอยตามใจแล้วก๊อดจิจะทํานิสัยแบบนี้หรอ!! ม๊าตะโกนด่าผมดังมากจนทําให้คนอย่างผมหยากเป็นโรคตายๆไปซะก็ดี—

หลังจากนั้นก็ผ่านมา หนึ่งชั่วโมงแล้ว ตอนนี้ 20:2น.

ผมก็ไม่คิดจะมีอารมร์มาหักหลังคนอื่นหลอกผมก็เลยยกเลิกแผนทันทีผมพึ่งคิดได้ว่าพรุ่งนี้ก็ต้องไปเรียนอีก ที่จริงผมย้ายโรงเรียนเพราะผมชอบมีเรื่องผมก็ย้ายโรงเรียน 3 ครั้งเอง แต่นี้ครั้งที่ 4 ไงครับพอผมนึกได้ผมก็รีบเข้านอนทันที โดยที่ผมนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหล่ผ่านไป24 ชั่วโมงตอนเช้า

6:57 น. พอผมตื่นมาดูนาฬิกาเท่านั้นแหละผมรีบไปอาบนํ้าแต่งตัวเลยครับส่วนอาหารเดี๋ยวค่อยไปกินที่โรงเรียนแล้วกันพอมาถึง ม. ผมก็ต้องทําเอ๋อไปครับเผื่อจะมีคนสงสารมาพาเด็กใหม่ไปเลี้ยงดูเฮ้ยไม่ใช้! ม. วันแรกก็งี้แหละครับโครตตื่นเต้นพออยู่ไปนานๆก็เบื่อแล้วก็หาเรื่องให้โดนไล่ออกไรงี้

แต่แล้วก็มีเสียงเรียกผมเป็นเสียงผู้ชายมาจากทางซ้ายผมเลยหันมองพบกับผู้ชายสูงประมาณ 185 เซนเอาจริงๆโครตสูงผมสูงแค่ 165 เองจากนั้นผมคิดว่าเขาน่าจะเป็นรุ้นพี่ผมเลยพูดสุภาพไปก่อนจากนั้นมันก็ถามชื่อผมผมเลยบอกมันไปแล้วมันก็บอกว่าผมชื่อ เวศ ผมเลยเออออห่อมกทําทีเป็นเด็กขี้อายเอาจริงๆผมรู้ตัวว่าแหลแหละจากนั้นพ่ีเวศก็พาผมไปห้องม. 5-2 ใช้ครับผมไม่ใช้เด็กแบบนักเลงแล้วปล่อยงานไรงี้พอมาถึงครูก็มาแนะนําผมให้พวกที่บอกว่าให้เป็นผู้หญิงไรงี้แต่ฟันไปเถอะเพราะผมเป็นผู้ชายพาเดินเข้ามาพวกผู้ชายในห้องก็เย้กันใหญ่ทําเอาผมงงแดกไปเลยล่ะครับแต่แล้วผมก็ได้ยินครูสุดสวยอกเท่าแต่งโมพูดขึ้นว่าสาวน้อยชื่ออะไรคะแนะนําให้เพื่อนๆรู้จักหน่อยจากนั้นผมก็ตอกหน้าครูสุดสวยอกเท่าแตงโมไปว่าผมเป็นผู้ชายครับ จากนั้นทั้งห้องก็เปลี่ยนมาเป็นเงียบและมองหัวจรดเท้าผมอย่างกับว่าจะตรวจสอบอะไรบางอย่างในตัวผมหลังจากนั้นผมก็พูดกบความเงียบได้ไม่มากว่า สวัสดีครับผมชื่อ ก๊อดจิ ครับพอพูดจบผมก็เดินไปนั่งที่แต่ทุกสายตายังจับจ่องมาที่ผมอยู่พอผมหันไปจะคุยกับเพื่อนข้างโต๊ะแต่แล้วผมก็ต้องตกใจเพราะนั้นคือ มีผู้ชายก่อนหน้านี้ที่พาผมมาห้องนิ ผมเลยพูดไปว่า นายไม่ใช้รุ้นพี่หลอกหรอ หลังจากนั้นทุกคนในห้องก็ขํากันหมดทําเอาผมคิดว่าห้องนี้อยู่ยากแน่ -