ผ่านด่านให้ได้ก่อนมั้ย?
#1
เจียงเฉิน
นั้นใครน่ะ//เสียงสั่น
เป่ารดที่ต้นคอเจียงเฉิน:รอก่อนนะ
เจียงเฉิน
นี่มันกี่โมงวะ//หยิบโทรศัพท์ขึ้น
:จะไม่ตื่นขึ้นมาเปิดประตูหน่อยหรอคะ
เจียงเฉิน
//เดินไปที่ประตู
เจียงเฉิน
เxี้ยไรวะเนี่ย//สะดุ้ง
เจียงเฉิน
ทำงานจนขิตมั้งครับ
เจียงเฉิน
จะไม่เข้าห้องหน่อยหรอครับ
เฟิงหยู
นายน่ะรีบไปอาบน้ำรอเถอะ
เจียงเฉิน
ถ้าจะสูบบุหรี่ให้ไปที่ระเบียง
เจียงเฉิน
ระวังขิตก่อนเรียนจบนะ
เฟิงหยู
รีบไปอาบน้ำก่อนที่ฉันจะเผาบ้านนาย
จ้าวหมิง
ตีกันเก่งซะเหลือเกินพ่อคุณ~//ถอนหายใจ
เฟิงหยู
ทำงานค้างให้เสร็จเถอะ//พูดขัด
จ้าวหมิง
ขยันกับเขาก็เป็นนะเนี่ย
เจียงเฉิน
นายไปเล่นอะไรมารึเปล่า//กระวนกระวาย
เฟิงหยู
ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ//หัวร้อน
จ้าวหมิง
งั้นผลสรุปไปเรียนตอนบ่าย
จ้าวหมิง
เราก็จะทำงานค้างที่ห้องนายด้วย//พูดขัด
เจียงเฉิน
//นั่งหงอยอยู่มุมห้อง
จ้าวหมิง
เดี๋ยวม๊าจะพาไปกินของหวานนะคะ
เฟิงหยู
ไปเป็นแม่ลูกกันตอนไหนวะ
จ้าวหมิง
ลูกของฉันน่ารักน่ะสิ
เฟิงหยู
เหตุผมมันเกี่ยวกันตรงไหน?
เฟิงหยู
//เดินไปหายาแก้ปวดหัว
เฟิงหยู
//กำลังจะเปิดตู้ยา
เจียงเฉิน
อย่าเปิดมันนะ//รีบวิ่งไปห้าม
เฟิงหยู
ก็เจอยานอนหลับน่ะสิ
เฟิงหยู
ที่สำคัญคือเหลือแค่ครึ่งขวดด้วยนะ
เฟิงหยู
ไม่ได้มีแค่ขวดเดียว...
จ้าวหมิง
นายกินได้นานแค่ไหนแล้ว//มองไปที่เจียงเฉิน
เจียงเฉิน
กินได้7เดือนกว่าๆแล้ว
เจียงเฉิน
ฉันสัญญาได้ว่ากินไม่เกิน2เม็ดต่อเดือน//ลุกลี้ลุกลน
เฟิงหยู
น่าจะโดนม๊านายยึดแล้วสิ~//หยอกล้อ
เฟิงหยู
ครับ ม๊า//มองไปที่เจียงเฉิน
เจียงเฉิน
พวกนายไม่มีสิทธิ์
เจียงเฉิน
ฉันสัญญาว่าจะไม่กินอีกแล้ว//เสียงสั่น
จ้าวหมิง
แล้วทำไมไม่ทิ้งไปล่ะ//ถามด้วยความเป็นห่วง
จ้าวหมิง
//มองไปที่เฟิงหยู
เฟิงหยู
งั้นก็ตามใจเขาเถอะ
เจียงเฉิน
ขอร้องล่ะ//เสียงสั่น
เฟิงหยู
//มองไปที่จ้าวหมิง
จ้าวหมิงและเฟิงหยูเดินเข้าไปปลอบเจียงเฉินพร้อมกัน
เฟิงหยู
ฉันว่าน่าจะยังกินอยู่นะ
เฟิงหยู
งั้นนายกิน2เดือนต่อ1เม็ดนะ
เฟิงหยู
เข้าใจมั้ยเจียงเฉิน
จ้าวหมิง
รีบไปทำงานกันเถอะ
เจียงเฉิน
//เดินเข้าไปหาจ้าวหมิง
เฟิงหยู
หึ(เชื่องดีนิ)//ยิ้มจางๆ
จ้าวหมิง
พวกนายมีอีกกี่วิชาที่ยังไม่ได้ส่งครู
เจียงเฉิน
สู้ๆนะฮะม๊า//ทำเสียงน่ารัก
จ้าวหมิง
ม๊าจะสู้เพื่อหนูเลยค่ะ
จ้าวหมิง
ฉันได้ยินมาว่ามีคนเล่นดนตรีอยู่ที่ใกล้ๆตึกเราอ่ะ
จ้าวหมิง
เห็นว่ามีแต่คน...
จ้าวหมิง
มีใครจะไปดูด้วยมั้ย
จ้าวหมิง
มีแค่อาเฉินไปแค่นี้ก็พอแล้วนิ
เฟิงหยู
เผื่อเธอจะเป็นลมไง
จ้าวหมิง
ใครมันจะบ้าไปเป็นลมตอนนี้
จ้าวหมิง
วันนี้หนูต้องอยู่ใกล้ๆม๊านะคะ
🗣️:รุ่นพี่คนนั้นหล่อมากอ่ะแก
🗣️:ที่ถือกีต้าร์ไฟฟ้าอยู่ตรงนั้นอ่ะ
จ้าวหมิง
รออีกนิดก่อนนะหนู
เฟิงหยู
หนูอยากกลับแล้วหรอคะ//มองดูเจียงเฉิน
จ้าวหมิง
อย่ามาพูดแบบนี้กับลูกฉันนะยะ
เฟิงหยู
เธอพูดเหมือนหวงอาเฉินงั้นแหละ
จ้าวหมิง
ลูกฉันออกจะน่ารักฟรุ้งฟริ้งจะตายยะ
จ้าวหมิง
ใครก็ห้ามเรียกอาเฉินว่าลูกนอกจากฉัน
เฟิงหยู
ฉันต้องซื้อยาแก้ปวดหัวสักโหลแล้วแหละ//กุมขมับ
♪แต่ติดที่ใจของฉันไม่กล้าเข้าไปไม่กล้าจะบอก
♪หากถ้าปล่อยให้เธอผ่านไปคงจะไม่ดี
♪แต่จะให้คว้าเธอเอาไว้กลัวไม่เป็นดั่งใจ
♪หากพรุ่งนี้ฉันต้องเห็นเธอไปรักใคร
#2
🗣️:พี่เขาร้องเพลงเก่งมากอ่ะ
🗣️:เห็นว่าพี่คนนี้เป็นเดือนคณะวิทยาศาสตร์ด้วยนะ
จ้าวหมิง
งั้นอาเฉินกลับก่อนก็ได้นะ
เฟิงหยู
เธอจำไม่ได้หรอว่ารถเธอเสียน่ะ
เฟิงหยู
แล้วเราก็ติดรถอาเฉินมาด้วย
เฟิงหยู
ที่บ้านไม่ให้เอามา
เฟิงหยู
เข้าใจมั้ยว่าตอนกลางคืนมันอันตราย
เจียงเฉิน
ให้พวกเราเดินไปส่งมั้ย
เฟิงหยู
ฉันกับอาเฉินจะประกบข้างเอง
จ้าวหมิง
ส่งถึงตรงนี้พอแล้ว
จ้าวหมิง
แล้วนายจะกลับบ้านหรือหอ
เฟิงหยู
ห่างอีกแค่2-3กิโลเอง
เจียงเฉิน
เห็นว่ามีเกมใหม่เข้ามา
เจียงเฉิน
มันจะจำลองโลกเสมือนจริงขึ้นมา
เจียงเฉิน
ความรู้สึกก็จะเหมือนจริงด้วย
เจียงเฉิน
ประมาณ4-5หมื่นหยวน
เจียงเฉิน
แต่เครื่องมันใหญ่มากนะ
เจียงเฉิน
สามารถปรับให้เอียงลงกับขึ้นได้ด้วยนะ
เจียงเฉิน
พรุ่งนี้วันหยุดใช่ป่ะ
เจียงเฉิน
มีแผนจะไปทำอะไรมั้ย
เฟิงหยู
แต่ฉันคิดว่าจ้าวหมิงน่าจะไม่อยากอยู่หอหรอกนะ
เจียงเฉิน
ฉันก็ว่างั้นแหละ
เจียงเฉิน
พรุ่งนี้ฉันน่าจะไม่ว่างอ่ะ
หลังจากที่ผมไปส่งเฟิงหยูเสร็จแล้ว
ผมว่าจะแวะไปซื้อเครื่องเล่นเกมกลับมาที่บ้านด้วย
เห็นในเวยป๋อเขาบอกว่าผ่านการทดลองมาแล้ว
พอมาถึงร้านเกมผมก็ตรงไปหาเจ้าของร้านโดยด่วน
พอคุยรายละเอียดเกี่ยวกับเครื่องเล่นเกมเสร็จแล้ว ผมกะว่าจะให้ทางร้านไปส่งตอนนี้เลยเนื่องจากผมไม่มีอะไรทำ
พอคุยไปคุยมาทางร้านก็ไม่ได้คัดค้านอะไร
แถมจะส่งแบบเร่งด่วนให้ผมอีกด้วย
หลังจากนั้นผมก็กลับไปบ้านเพื่ออาบน้ำรอเครื่องเล่นเกมมาถึง
เครื่องเล่นเกมผมมาส่งโดยปลอดภัยดีไร้รอยขีดข่วน
ก็ต้องขอบคุมบริการนั้นแหละครับ
มันจะมีหมวกที่ใช้สวม ถ้าต้องการเข้าไปในโลกเสมือนจริงด้วย
ผมว่ามันอาจจะคุ้มอยู่บ้างเพราะมันมีอยู่2แบบให้เลือกสวมใส่
แต่ก่อนอื่นผมต้องล็อกอินก่อนถึงจะเริ่มเล่นได้
แน่นอนว่ามันจะใช้ตัวของผู้เล่นเองเป็นตัวละครในเกมหรือในอีกกรณีถ้าผู้เล่นไม่อยากให้ใครเห็นใบหน้าที่แท้จริง
ก็สามารถเปลี่ยนไปใช้ตัวละครในเกมหรือปรับแต่งตัวของผู้เล่นเองตามใจชอบได้ แต่ระบบยังคงควบคุมตัวผู้เล่นที่ใช้กรณีนี้ไว้มาก
เพื่อไม่ให้ผู้เล่นทำการหลอกลวงผู้เล่นคนอื่นโดยใช้หน้าตาที่แต่ขึ้นมา ระบบจะควบคุมว่าสามารถใช้แบบไหนได้
แต่ถ้าผู้เล่นยังคงยืนยันจะใช้ระบบจะจัดการสุ่มให้ผู้เล่นเอง
สำหรับชื่อในเกมรวมทั้งประวัตส่วนตัวให้ผู้เล่นเขียนเพิ่มเอาเอง
ผู้เล่น:หนาน
อายุ:ไม่ได้ระบุ
เพศ:ไม่ได้ระบุ
คำอธิบาย:ไม่ได้ระบุ
แน่นอนครับว่าผมจะไม่ตั้งชื่อตัวเอง
แต่ในระบบมันก็ไม่ได้บังคับอะไรมากหรอก
บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องกรอกข้อมูลทั้งหมดก็ได้ รวมถึงชื่อจริงด้วยหรือจะไม่ตั้งชื่อยังได้เลย
มันดีตรงที่มีชาวต่างชาติเข้ามาเล่นนี่สิ
กะเอาตามตรงก็ของจีนผลิตออกมานี่น่า
เนื่องจากผมแต่งตัวละครเสร็จแล้วผมก็จะลองเข้าไปในโลกเสมือนจริงของเกมดู
ผมใช้เวลาสักพักเพื่อปรับตัวให้เข้ากับร่างกายในเกม
หลังจากผมปรับตัวได้แล้วระบบก็แจ้งเตือนขึ้นมา
ระบบ:ยินดีต้อนรับท่านผู้เล่นใหม่
ระบบ:ท่านสามารถที่จะเลือกแมพเล่นได้ตามใจชอบหรือไม่ก็ให้ระบบสุ่มให้ได้
ระบบ:สำหรับคนขี้เกียจอ่ะนะ
ระบบ:ท่านยังคงสามารถเลือกที่จะเล่นคนเดียวหรือสุ่มเป็นทีมก็ได้ตามใจชอบ
ระบบ:สำหรับผู้เล่นเดี่ยวมันจะง่าย แต่ถ้าท่านเลือกที่จะจับทีมการทำภารกิจอาจจะยากขึ้น
ระบบ:สำหรับ1ทีมจะมีผู้เล่นสูงสุดได้เพียง5คนเท่านั้น
ระบบ:ระบบของแต่ล่ะคนอาจแตกต่างกันออกไปบ้างเล็กน้อย
ระบบ:แมพที่ท่านได้รับคือ'ต้มไม้แห่งความปราถนา'
ระบบ:ส่วนข้อมูลผู้เล่นคนอื่นๆระบบจะส่งให้ตอนนี้
ผู้เล่น:ต้วนหยาน
อายุ:21ปี
เพศ:ชาย
คำอธิบาย:พี่รู้พี่มันหล่อ
ผู้เล่น:สวี่ซือ
อายุ:22ปี
เพศ:ชาย
คำอธิบาย:ไม่ได้ระบุ
ผู้เล่น:ไฉ่หง
อายุ:22ปี
เพศ:หญิง
คำอธิบาย:ติดต่อที่เวยป๋อxxxได้
ผู้เล่น:ไป๋เหอ
อายุ:ไม่ได้ระบุ
เพศ:หญิง
คำอธิบาย:ไม่ได้ระบุ
ระบบ:ข้อมูลของผู้เล่นตามนี้
ระบบ:สีหน้าของผู้เล่นดูไม่ดีเลย
ระบบ:ผู้เล่นสามารถออฟไลน์ตอนนี้ยังทัน
หนาน
ดำเนินการต่อเถอะ//เข่าอ่อน
#3
ระบบ:เสี่ยวเค่อเป็นเพียงเด็กหญิงธรรมดาคนหนึ่งที่เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่1/8ได้ยินมาว่า ถ้าไปขอพรจากต้นไม้พรนั้นจะเป็นจริง ตอนแรกเธอไม่เชื่อ วันหนึ่งแม่ของเธอป่วยหนักจนถึงขั้นเข้าห้องฉุกเฉิน ตอนนั้นเธอกระวนกระวายมาก พ่อของเธอก็ได้แต่ปลอบโยนเธออยู่แบบนั้นซ้ำๆ ว่า"ไม่เป็นไร"พอวันรุ่งขึ้น เธอลองไปขอพรจากต้นไม้ต้นนั้นดู วันต่อมาเธอไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาลกลับพบว่าแม่ของเธอนั้นหายเป็นปริทิ้งโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่ต่อมาเธอกลับโดนเพื่อนกลั่นแกล้งจนไม่สามารถรับไหวได้ เธอจึงได้จบชีวิตของตัวเองในวันนั้น วันต่อๆ มาต้นไม้ต้นนั้นกลับงอกงามขึ้นมา พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ได้มีเรื่องเบ่ารือเกี่ยวกับต้นไม้ต้นนี้ขึ้นมาใหม่"ถ้าอยากจะขอพรเพิ่มอีกครั้งจะต้องสังเวยชีวิตตัวเองแทน"
ระบบ:1.ทำตามความปราถนาของเสี่ยวเค่อ
ระบบ:ตราบใดที่ท่านสามารถทำภารกิจหลักสำเร็จ ระบบจะส่งท่านกลับมายังโลกจริง
ระบบ:แต่ถ้ามีคนได้รับบาดเจ็บหรือถึงขั้นเสียชีวิตในเกม ระบบจะส่งออกจากเกมโดยด่วน
ระบบ:หลังจากออกจากเกมเสร็จอาจมีโรคประสาทนิดหน่อย ถ้าผู้เล่นใจไม่แข็งพอ
ระบบ:ระบบจะบรรเทาอาการให้ได้จนสุดความสามารถ
ต้วนเหยียน
นายพูดกับใครน่ะ
ต้วนเหยียน
ภารกิจน่าจะเหมือนกันทั้งหมด
ต้วนเหยียน
แนะนำตัวกันก่อนมั้ย
ต้วนเหยียน
ชื่อออกจะน่ารักนะ
ไฉ่หง
ขอร้องอย่ามาจีบกันในเกม
ไฉ่หง
เข้าไปข้างในกันก่อนมั้ย
หลังจากแนะนำตัวกันเสร็จแล้ว พวกเราก็เดินเข้ามาข้างในกันก่อน
แต่ระหว่างทางเดิมเข้ามาข้างในมีตัวอะไรไม่รู้ทำให้พวกผมวิ่งแตกกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง
ผมได้วิ่งเข้าไปหลบในห้องเรียนห้องหนึ่งแล้วเลือกที่จะล็อกห้องไว้ เพื่อป้องกันอันตรายไว้ก่อน
ผมเลยได้โอกาสที่จะเดิมสำรวจห้องไปด้วย แต่ห้องนี้เป็นเพียงแค่ห้องมัธยมศึกษาปีที่1/8 นั้นก็หมายความว่ามันเป็นห้องเก่าของเสี่ยวเค่อด้วย
ผมเดินวนรอบห้องไปซักระยะหนึ่ง
ต้วนเหยียน
ทำไมต้องเป็นxูด้วยวะ
ต้วนเหยียน
แx่งเxี้ยชิบหาย
ต้วนเหยียน
ช่วยxูที//ตะโกน
ต้วนเหยียนได้วิ่งเข้าไปในห้องน้ำแล้วเลือกซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำซักห้อง
ต้วนเหยียน
//ปิดปากตัวเองแน่น
มีเสียงของการเปิดประตูห้องน้ำออกที่ละบานดังขึ้น
จนมาถึงห้องสุดท้ายที่ต้วนเหยียนซ่อนตัวอยู่
ได้มีเสียงเคาะประตูห้องน้ำดังขึ้น
ต้วนเหยียน
เคาะทำx่าอะไรวะ//ตะโกน
ต้วนเหยียน
xูไม่มีกระดาษชำระเว้ย
ตั้งแต่ตอนนั้นเสียงทุกอย่างก็เงียบลง
หลังจากนั้นก็มีเสียงเคาะประตูเกิดขึ้นอักครั้ง
ต้วนเหยียน
ไม่เข้าใจหรอวะไอ้เxี้ย
ไฉ่หง
งั้นนายก็อยู่ตรงนั้นไปคนเดียวเถอะ
ต้วนเหยียน
//รีบเปิดประตูออก
ไฉ่หง
ฉันก็วิ่งออกมาเหมือนกับนายนั้นแหละ
สวี่ซือ
งั้นเราออกไปหาคนอื่นดีมั้ย?
หนาน
มีอะไรมีประโยชน์บ้างมั้ยวะ
หรือไม่มันก็อาจจะไม่สำคัญ
มีร็อคเกอร์ของเสี่ยวเค่ออยู่ในห้อง ผมเปิดดูก็พบกับกระเป๋าของเธอ
...แต่ทั้งร็อคเกอร์มันเปียก
ผมเดาว่าเพื่อนร่วมห้องของเธอน่าจะเป็นคนทำ
ใต้โต๊ะของเธอยังมีซากหนูตายรวมทั้งซากสัตว์ตัวอื่นๆในนั้น
มันคงจะเกินกว่าที่เธอรับไหวจริงๆ นั้นแหละ
ทำไมไดอารี่มันไม่เปียกล่ะ
สมุดไดอารี่กันน้ำได้ด้วยหรอ???
ผมเปิดอ่านไดอารี่ของเสี่ยวเค่อไปสักพัก
วันxx เดือนxx ปีxx
ฉันคิดว่ามาเรียนที่นี่อาจจะดีขึ้นซะอีก แต่ไม่เลยมันตรงกันข้าม มันกลับแย่ลงไปกว่านั้นด้วยซ้ำ ตั้งแต่วันนั้นมา...
ผมเปิดหน้าถัดไปเรื่อยๆ เพื่ออ่านมันทั้งหมด
วันxx เดือนxx ปีxx
ในวันถัดมาเป็นวันที่ฝนตกหนัก ฉันกำลังจะออกจากโรงเรียนนี้ไป แต่ร่มของฉัน...มันกลับหายไป ตอนนั้นฉันลังเลว่าจะออกไปดีหรือเปล่า ฉันเหลือบไปมองต้นไม้ตนนั้นอีกครั้ง...กลับพบว่ามันมีร่มอยู่ หลังจากที่ฉันกลับไปมองที่อื่น ร่มคันนั้นกลับมาโพล่อยู่ตรงหน้าฉันแล้ว
วันxx เดือนxx ปีxx
ฉันไม่รู้ว่าไปทำอะไรผิด แต่ฉันกลับโดนเพื่อนร่วมห้องของฉันกลั่นแกล้ง ฉันได้แต่อ้อนวอนแล้วถามเหตุผลที่พวกเขาทำ แต่ฉันกลับไปไม่เป็นเลยในวินาทีนั้น พวกเขาตอบว่า"แค่ความสนุกน่ะ" มันสนุกมากงั้นหรอที่ได้กลั่นแกล้งกัน?
วันxx เดือนxx ปีxx
ให้ตายสิ ฉันโดนแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่ามาเป็นเวลาสองเดือนเต็มๆ ฉันทั้งพยายามฟ้องคุณครูแล้ว แต่คุณครูทุกคนกลับมองว่ามันก็แค่เรื่องปกติเท่านั้นเอง มันปกติจริงๆงั้นหรอ?
วันxx เดือนxx ปีxx
มีวันหนึ่งที่ฉันโดนขังอยู่ในห้องน้ำจนมาถึงเวลาเลิกเรียน ตอนนั้นมีลุงยามเข้ามาช่วยฉันได้ทันเวลาพอดี ทั้งหมดนี้มันทำให้ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว ทั้งเพื่อนที่สอบเข้ามาด้วยกันกับฉันก็ยังทำเหมือนไม่รู้จักกัน ที่บ้านก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...
พออ่านมาถึงตอนนี้แล้ว ผมก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นมาแล้วสิ
ผมเลือกที่จะระงับความหงุดหงิดนี้ไว้แล้วเปิดอ่านหน้าถัดไป
วันxx เดือนxx ปีxx
อ่า...จะพูดยังไงดีล่ะ มีรุ่นพี่คนหนึ่งเดิมมาช่วยฉันด้วย รุ่นพี่คนนั้นทั้งน่ารักและส่วนสูงเองก็น่ารักมากเลย เขาชื่อเซียวหลี่อยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่4/1 ลืมประเด็นไปเลย รุ่นพี่เขาไล่พวกที่แกล้งฉันไปด้วยแหละ นี่น่าจะเป็นเป้าหมายในการใช้ชีวิตของฉันแล้วสิ
หนาน
ขอร้องว่าประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนี้
วันxx เดือนxx ปีxx
ไม่อยากเชื่อว่ารุ่นพี่จะเข้ามาช่วยฉันอีกแล้ว กรี๊ดดด เขาดูเหมาะในฐานะประธานมากเขาดูหล่อในเวลาเดียวกันทั้งน่ารัก
วันxx เดือนxx ปีxx
รุ่นพี่ไม่อยู่แล้ว...เหมือนฝันร้ายมาเยือนเลยแฮะ
ผมเปิดหน้าถัดไปจนถึงหน้าสุดท้ายมีแค่คำว่า"ช่วยปลดปล่อยฉันที"
จู่ๆ ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างอยู่ข้างๆ ผมเลือกที่จะหันหน้าไปมองทันที
อ่า...ปรากฏว่ามีวิญญาณผู้ชายอยู่ตนหนึ่งนั่งจ้องหน้าผม แต่แปลกแฮะวิญญาณตนนั้นกลับอยู่ในสภาพที่ดูดีกว่าปกติ
"นายคงจะเป็นผู้เล่นงั้นสินะ"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
