เรียกฉันว่ามี้ได้ไหม
เจอกันครั้งแรก
เซนท์(พระเอก)
คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะ
เซนท์(พระเอก)
ผมจะดูแลลูกของเราให้ดีที่สุด
เซนท์(พระเอก)
ผมจะตามล่าคนที่ทำกับคุณมาให้ได้
มาร์ค(ลูกพระเอก)
มามี้ครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
วันนี้ผมกินข้าวที่มีผักที่มี้ทำหมดเกลี้ยงเลยยย
ภรรยาของพระเอก
เก่งมากครับบ//ลูบหัว//
เซนท์(พระเอก)
คุณผมไปทำงานก่อนนะ
เซนท์(พระเอก)
ป่ะตัวเล็กไปโรงเรียนกัน
มาร์ค(ลูกพระเอก)
สวัสดีดีคร้าบ
ภรรยาของพระเอก
ตั้งใจเรียนนะครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
โอเคครับบ
ภรรยาของพระเอก
คะ เดินทางปลอดภัยนะคะ
ภรรยาของพระเอก
กอดอะไรต่อหน้าลูก//ตบไปที่ไหล//
ภรรยาของพระเอก
ผมปิดตาให้ก็ได้คร้าบ//เอามือปิดตา//
เซนท์(พระเอก)
ไอเด็กนี้มันรู้ใจะพ่อจริงๆเลยย
เซนท์(พระเอก)
มองไปที่วิว//ขอที่หนึ่งนะ
เซนท์(พระเอก)
จูบไปที่แก้ม
ภรรยาของพระเอก
โออ ไหนบอกกอด
เซนท์(พระเอก)
ไปแล้วน้าา//จูงแขนลูกเดินออกไป//
มาร์ค(ลูกพระเอก)
บายๆครับแม่//โบกมือ//
ภรรยาของพระเอก
ยิ้ม//สายหัวเบาๆ//
ภรรยาของพระเอก
สองพ่อลูกคู่นี้ร้ายกันจริงๆ
ภรรยาของพระเอก
เดินไปที่ครัว
โจร
จะเอาตังที่ไหนไปแดกข้าววะ
โจร
ทำไมบ้านหลังนั้นเหมือนไม่มีคนอยู่เลยวะ
โจร
เดินไปที่บ้านของพระเอก//
ภรรยาของพระเอก
นี้แกเป็นใครอะ
ภรรยาของพระเอก
ฉันถามว่าแกเป็นใคร
ภรรยาของพระเอก
เข้ามาบ้านฉันทำไม
ภรรยาของพระเอก
แกเป็นโจรใช่ไหมออกไปนะ
ภรรยาของพระเอก
ช่วยด้วยค่าาๆ
ภรรยาของพระเอก
ใครก็ได้ช่วยด้วย
ภรรยาของพระเอก
อึ้กกกนิ ปล่อย ..
ภรรยาของพระเอก
นี้แกจะทำอะไร นิปล่อยฉันนะไอบ้าา//ร้อง//
ภรรยาของพระเอก
ปล่อยฉันนะไอบ้า//ร้อง//
ภรรยาของพระเอก
เตะไปที่เป้า//
ภรรยาของพระเอก
กลังจะลุกหนี
ภรรยาของพระเอก
นี้ ปล่อยฉันเถอะนะ//อยากได้อะไรเอาไปเลย//
โจร
เอาเธอก่อนละกันคอยไปเอาของ
ภรรยาของพระเอก
ไอบ้าา ปล่อยฉันน
จ๋า(พนักงานในบริษัท)
...ช่วยฉันด้วย
หลังจากที่โจรมันได้สิ่งที่ต้องการแล้ว
โจร
เอางั้นดีวะหวังทิ้งมันไว้มันต้องไปแจ้งตำรวจมาจับกูแน่
โจร
งั้นก็ยิงทิ้งแม่งละกัน
หลังจากที่ผมกลับมาถึงบ้าน
เซนท์(พระเอก)
ไม่เห็นฝากให้พ่อบ้างเลยหะตัวเล็ก
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ก็แม่ชอบผมก็เลยซื้อมาฝาก
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ส่วนของป๊าไววันหลังนะครับ
หลังจากที่ผมได้เปิดประตูบ้านเข้าไป
มาร์ค(ลูกพระเอก)
มามี้ครับผมกลับมาแล้ว
เซนท์(พระเอก)
มองดูสภาพบ้านที่ของกระจัดกระจาย//
เซนท์(พระเอก)
คุณณ//วิ่งไปหา
หลังจากที่ผมได้เห็นสภาพของเมียสุดที่รักของผม
ผมก็ไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว
มาร์ค(ลูกพระเอก)
มามี้ครับบ//เรียก//เข้าไปกอด
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ร้องให้//เรียก//
เซนท์(พระเอก)
อุ้ม//อย่าเป็นอะไรนะคุณ//
เซนท์(พระเอก)
หมอครับภรรยาผมเป็นไงบ้างอะหมอ
หมอ
หมอเสียใจด้วยนะครับหมอทำเต็มที่ที่สุดแล้วแต่คนไข้เสียเลือดมาก
เซนท์(พระเอก)
หมอ ทำไมอะหมออ//ร้องให้//
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ป๊ามามี้อยู่ไหน//ร้องให้//
เซนท์(พระเอก)
กอดลูก//ร้อง//
เซนท์(พระเอก)
มันต้องชดใช้ในสิ่งที่มันทำผมสัญญา//มองไปที่รูปวิว//
เซนท์(พระเอก)
ทำไมไม่กินข้าวครับตัวเล็ก
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมคิดถึงผัดผักของมามี้
เซนท์(พระเอก)
แต่มี้ไม่ได้อยู่กับเราแล้วนะ
เซนท์(พระเอก)
มาร์คก็ต้องอยู่กับป๊า
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมคิดถึงมามี้
เซนท์(พระเอก)
ป๊ารู้แต่มาร์คต้องมีเหตุผล
เซนท์(พระเอก)
กินข้าวซะแล้วเข้านอน
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมอิ่มแล้ว
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมไปนอนก่อนนะ
เซนท์(พระเอก)
มาร์คลุกลูกไปอ่าบน้ำได้แล้วครับสายแล้ว
มาร์ค(ลูกพระเอก)
มาร์คอยากนอนต่อ
เซนท์(พระเอก)
ไม่ได้มาร์ค วันนี้เรียนพิเศษนะลูก
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมขี้เกียจ
เซนท์(พระเอก)
มาร์ค//ขึ้นเสียงใส่//
เซนท์(พระเอก)
ลุกขึ้นไปอาบน้ำ
เซนท์(พระเอก)
จะลุกหรือไม่ลุก
มาร์คลุกออกจากเตียงขึ้นด้วยความไม่พอใจแต่ก็ยังกลัวพ่อ
เซนท์(พระเอก)
ครับมาแล้วครับ
คิว(นายเอก)
ผมเป็นครูมาสอนพิเศษครับ
เซนท์(พระเอก)
ครูคิวใช่มั้ยครับ
เซนท์(พระเอก)
มาร์คมานี่สิลูก
มาร์ค(ลูกพระเอก)
เดินไปหา//
เซนท์(พระเอก)
นี้ครูคิวครูที่จะมาสอนพิเศษให้กับมาร์ค
คิว(นายเอก)
อ เอ่อ ชื่อมาร์คใช่มั้ยครับ
คิว(นายเอก)
เรามาเริ่มเรียนกันเลยมั่ย
คิว(นายเอก)
มาร์คอยากเรียนเกี่ยวกับอะไรก่อนครับ
เซนท์(พระเอก)
ครูคิวถามทำไมไม่ตอบ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ก็มาร์คไม่อยากตอบ
คิว(นายเอก)
งั้นเรามาเรียนวิชาเบาสมองก่อนดีมั้ยครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
จะสอนอะไรก็รีบสอน
คิว(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมดูแลเอง
เซนท์(พระเอก)
ฝากด้วยนะครับผมไปทำไปธุระก่อน
คิว(นายเอก)
วันนี้เราจะเรียนเรื่องนี้กันนะ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมขอตัวไปหาไรทานก่อน
มาร์ค(ลูกพระเอก)
สอนไปก่อนละกัน
มาร์ค(ลูกพระเอก)
เดินไปที่ครัว
คิว(นายเอก)
เห้อออ พ่อก็ออกจะนิสัยดีทำไมลูกนิสัยแย่แบบนี้เนี่ย
มาร์ค(ลูกพระเอก)
กินมั้ยครับ//ยื่นให้//
คิว(นายเอก)
อ เอ่อตามสบายเลยครับ
คิว(นายเอก)
มาร์คพร้อมยังครับ
คิว(นายเอก)
ครูจะได้เริ่มสอน
เซนท์(พระเอก)
ป๊ากลับมาแล้วว
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ครูคิวสอนสนุกจังเลยครับ
คิว(นายเอก)
ถ้าสนุกมาร์คต้องตั้งใจนะครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ครับบ//ยิ้ม
เซนท์(พระเอก)
อะไรวะเมื่อเช้ายังง..
มาร์ค(ลูกพระเอก)
พรุ่งนี้ครูคิวจะมาสอนมาร์คอีกมั้ย
เซนท์(พระเอก)
ครูคิวจะมาสอนมาร์คทุกวันหยุดเลยนะ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
จริงหรอครับ//ยิ้ม//
มาร์ค(ลูกพระเอก)
มาร์คไม่อยากให้ครูคิวกลับเลย
คิว(นายเอก)
วันนี้ไว้แค่นี้ก่อนนะครับ เดี้ยวพรุ่งนี้ครูมาหามาร์คใหม่
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ได้ครับ//ยิ้ม//
เซนท์(พระเอก)
อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ดีเลยครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
นะครับๆครูคิว//จับแขน//
เซนท์(พระเอก)
ขอบคุณคุณครับ
เซนท์(พระเอก)
มาแล้วตัวเล็ก
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ว้าวว น่าทานมากๆเลยครับ
คิว(นายเอก)
เหมือนคนละคนกับเมื่อเช้าเลยนะครับเนี่ย//^ ^
มาร์ค(ลูกพระเอก)
หื้มมม อร่อยมากๆเลยครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
เหมือนอาหารที่มามี้ชอบทำให้ผมกิน
คิว(นายเอก)
เอ่อ แล้วคุณแม่น้องมาร์คไปไหนหรอครับ
คิว(นายเอก)
ทำไมอยู่กันสองคน
มาร์ค(ลูกพระเอก)
วางช้อน//
เดี๋ยวแอดจะรับต่อตอนต่อไป
เพื่อเป็นกำลังใจให้แอดด้วยน้า💗
ไม่ให้อภัย
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมอิ่มแล้ว
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมขอตัวนะครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
วิ่งขึ้นห้อง//
คิว(นายเอก)
เอ่อ ผมพูดอะไรผิดไปหรือเปล่าครับ
เซนท์(พระเอก)
มาร์คเขาคงยังทำใจไม่ได้ที่เขาต้องเสียแม่ไป
คิว(นายเอก)
หมายความว่ายังไงหรอครับ
เซนท์(พระเอก)
ภรรยาผมเสียไม่กี่เดือนมานี่เองครับ
เซนท์(พระเอก)
ผมก็เลยต้องอยู่กับลูกสองคน
คิว(นายเอก)
ผมขอโทษด้วยนะครับที่ที่ถามเสียมารยาท
เซนท์(พระเอก)
ไม่เป็นไรหรอกครับ
คิว(นายเอก)
เสียใจด้วยนะครับ
คิว(นายเอก)
ขอบคุณมากเลยนะครับ
คิว(นายเอก)
ที่เลี้ยงข้าวผมวันนี้
เซนท์(พระเอก)
ยินดีมากครับ
เซนท์(พระเอก)
เดินทางปลอดภัยนะครับ
จากที่เด่นส่งครูคเสร็จแล้ว ผมก็เข้าบ้าน และเข้าไปหาลูก
เซนท์(พระเอก)
นอนแล้วหรอลูก
มาร์ค(ลูกพระเอก)
นอนนิ่ง//
เซนท์(พระเอก)
มาร์คอย่าไปโกรธอะไรครูคิวเลยนะ
เซนท์(พระเอก)
ครูเขาไม่รู้เรื่อง
เซนท์(พระเอก)
เอามือลูบที่หัว//
เซนท์(พระเอก)
มาร์คโตแล้วมาร์คต้องเข็มแข็งเข้าใจมั้ยลูก
เซนท์(พระเอก)
พ่อสัญญาว่าพ่อจะเอาไอชั่วมารับกรรมที่มันทำให้ได้
เซนท์(พระเอก)
ตื่นแล้วหรอลูก
เซนท์(พระเอก)
มาทานข้าวสิพ่อทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เซนท์(พระเอก)
มีแต่ของที่ลูกชอบทั้งนั้นเลยนะ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
เข้าไปกอด//ป๊าครับ
เซนท์(พระเอก)
มาร์คเป็นไรลูกร้องให้ทำไม
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมจะตั้งใจเรียนโตมาผมจะดูแลป๊าเอง
เซนท์(พระเอก)
//กอด//ร้องให้
เซนท์(พระเอก)
ขอบคุณที่มาร์คเข็มแข็งนะ
เซนท์(พระเอก)
มากินข้าวลูก
คิว(นายเอก)
สวัสดีดีครับคุณพ่อ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
วิ่งไปหา//กอด
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมคิดถึงครูคิวที่สุด
คิว(นายเอก)
ยิ้ม//ครูก็คิดถึงคิวครับบ
คิว(นายเอก)
ไหนทำอะไรอยู่ครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
กลังทานข้าวเลยครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ครูคอยมาทานด้วยกันสิครับ
เซนท์(พระเอก)
มาทานด้วยกันสิครับครู
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ครูลองกินนี่สิครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
มันไม่ค่อยอร่อยแต่มันก็อร่อยที่สุดในทั้งหมดนี่ละครับ
เซนท์(พระเอก)
มาร์ค นี่พ่อตั้งใจทำมากเลยนะลูก
เซนท์(พระเอก)
ทำไมมันไม่อร่อยหรอครับ
คิว(นายเอก)
ก็ใช้ได้นะครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
วันนั้นครูคิวทำอร่อยกว่าป๊าทำตั้งเยอะ
คิว(นายเอก)
ยิ้ม//จริงหรอครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมอยากให้ครูคิวมาทำอาหารบ้านผมทุกวันเลย
คิว(นายเอก)
ลูบหัว//ถามพ่อมาร์คสิอยากให้ครูมาทำหรือเปล่า
เซนท์(พระเอก)
อื้ม ตามสบายเลยครับ
เซนท์(พระเอก)
ผมทำอาหารไม่ค่อยเก่งเลย
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ครูคิวว่าไงครับ
คิว(นายเอก)
แต่มาร์คต้องกินอาหารที่คุณพ่อทำก่อนนะ
คิว(นายเอก)
เดี๋ยวคุณพ่อน้อยใจเอา
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ได้ครับผมจะฝืนกินนะครับ
คิว(นายเอก)
มาร์คชั่งพูดนะครับคุณพ่อ//มอง
เซนท์(พระเอก)
ครับๆใช่ครับ
เซนท์(พระเอก)
พ่อไปทำงานก่อนนะมาร์ค
เซนท์(พระเอก)
อยู่กับครูคิวอย่าดื้อละ
เซนท์(พระเอก)
ผมฝากดูลูกด้วยนะครับครูคิว
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ครูคิวครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมอยากกินขนมครับ
คิว(นายเอก)
ได้สิครับ ตามสบาย
มาร์ค(ลูกพระเอก)
แต่บ้านผมไม่มีขนมเค้กเลย
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมอยากกิน
คิว(นายเอก)
มาร์ครอครูอยู่นี้
คิว(นายเอก)
เดี้ยวครูออกไปซื้อให้แปปเดียว
คิว(นายเอก)
ครับ เดี้ยวครูมานะ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
นั่งระบายสี
โจร
แต่มึงปล้นแล้วไม่ใช่หรอวะ
โจร
เออ แต่คงจะรวยสมบัติกูว่ายังเหลือเยอะวะ
โจร
อีกอย่างก็มีแต่เด็กพ่อมันออกไปทำงานแล้ว
เซนท์(พระเอก)
สงสัยลืมไว้บ้าน
เซนท์(พระเอก)
เดินกลับไปบ้าน//
เซนท์(พระเอก)
เห้ยมึงทำอะไรวะ
เซนท์(พระเอก)
ไปไหนแล้ววะ//โถเว้ยย
เซนท์(พระเอก)
วิ่งกลับไปบ้าน
คิว(นายเอก)
มาร์คตื่นสิมาร์คได้ยินครูมั้ย
เซนท์(พระเอก)
มาร์คอย่าเป็นอะไรนะมาร์ค
คิว(นายเอก)
ผมไม่น่าปล่อยให้มาร์คอยู่คนเดียวเลย
เซนท์(พระเอก)
ถ้าลูกผมเป็นอะไรไป
เซนท์(พระเอก)
ผมจะไม่ให้อภัยคุณไปตลอดชีวิต
เซนท์(พระเอก)
ลูกผมเป็นไงบ้างครับ
หมอ
แต่ต้องใช้เวลาพักฝืนสักหน่อย
เซนท์(พระเอก)
ครับ ผมขอไปดูลูกได้ไหมครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
นอนยังไม่ฝืน//
เซนท์(พระเอก)
มาร์คได้ยินพ่อมั้ยลูก//
เซนท์(พระเอก)
ตื่นสิลูกมาร์ค//ร้องให้
คิว(นายเอก)
เดินเข้าไปหา//มอง
เซนท์(พระเอก)
คุณจะไปไหนก็ไปผมจะดูลูกผมเอง
เซนท์(พระเอก)
ผมบอกให้ไปไง//ขึ้นเสียงใส่
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
มึงเป็นไรเนี่ย
คิว(นายเอก)
กูทำลูกเขาเกือบตายอะภีร์
คิว(นายเอก)
มาร์คอยากกินขนมกูก็เลยออกไปซื้อให้
คิว(นายเอก)
กูปล่อยให้มาร์คอยู่คนเดียว
คิว(นายเอก)
กูไมคิดว่าไอโจรชั่วมันจะมาทำร้ายมาร์คอะ
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
อย่าโทษตัวเองดิวะ
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
ใครจะคิดว่ะ ว่าโจรมันจะขึ้นบ้านอะ
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
แล้วเด็กที่มึงไปสอนเป็นไงบ้างวะ
คิว(นายเอก)
ยังไม่ฝืนเลยวะ
คิว(นายเอก)
ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล
คิว(นายเอก)
พ่อเขาคงโกรธกูมาก
คิว(นายเอก)
เขาคงไม่จ้างกูไปสอนพิเศษแล้วแหละ
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
เห้ยไม่เป็นไรนะมึง
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
เดี้ยวพรุ่งนี้มึงก็ไปเยี่ยมน้องที่โรงบาลดิ
คิว(นายเอก)
แต่พ่อเขาพึ่งไล่กูออกมา
คิว(นายเอก)
มึงจะให้กูปั้นหน้าไปหาเขาหรอวะ
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
มึงอย่าคิดมากดิ
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
ตอนนี้เขาก็คงกลังโมโห
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
พรุ่งนี้เขาก็คงหายมึงก็อธิบายให้เขาฟังว่ามึงไม่ได้ตั้งใจ
คิว(นายเอก)
ขนาดคำขอโทษกูเขายังไม่เอาเลย
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
กูบอกแล้วไงว่าเขากำลังโมโห
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
พรุ่งนี้อาจจะดีขึ้นก็ได้นะ
คิว(นายเอก)
เปิดประตูเข้าไป//
เซนท์(พระเอก)
นอนจับมือลูก//
มาร์ค(ลูกพระเอก)
นอนยังไม่ฝืน
เซนท์(พระเอก)
ผมถามว่าคุณมาทำไม
คิว(นายเอก)
นิ คุณฟังผมก่อนนะ
คิว(นายเอก)
ที่ผมจำเป็นต้องปล่อยมาร์คไว้เพราะ
เซนท์(พระเอก)
ผมไม่ฟัง//พูดแทรก//
เซนท์(พระเอก)
คุณกลับไปเถอะ
คิว(นายเอก)
กลังจะเดินออกไป//
จ๋า(พนักงานในบริษัท)
📞บอสคะ ที่บริษัทมีปัญหาคะ บอสรีบมาได้ไหมคะ
เซนท์(พระเอก)
📞ผมไปแล้วใครจะดูแลลูกผม ถ้าไม่ใหญ่ก็เคลียร์กันเองได้ไหม
จ๋า(พนักงานในบริษัท)
📞แต่บอสคะ ถ้าบอสไม่มาบริษัทเราต้องแย่แน่ๆเลยคะ
เซนท์(พระเอก)
📞อืมๆ เดี้ยวผมรีบไป
คิว(นายเอก)
เดี้ยวผมดูแลมาร์คให้ก่อนก็ได้นะครับ
ฝากเป็นกลังใจให้แอดด้วยนะคะ
ทำไมคุณถึงต้องดีกับผมกับลูก
จ๋า(พนักงานในบริษัท)
บอสเข้าไปดูเอเถอะคะ
เซนท์(พระเอก)
เอ่อ มีอะไรหรอครับท่าน
นักธุรกิจ
ไม่มีใครซื้อที่คุณออกแบบเลยแม้แต่นิด
นักธุรกิจ
คุณจะแก้ไขมันยังไง
นักธุรกิจ
ถ้าเป็นแบบนี้ผมจะไม่ร่วมงานกับคุณแล้วนะ
เซนท์(พระเอก)
อ ท่านใจเย็นไปนะครับ
เซนท์(พระเอก)
เดี้ยวผมแก้ไขปรับปรุงให้ใหม่ครับท่าน
เซนท์(พระเอก)
แต่ช่วงนี้ลูกผมป่วยผมอาจ
นักธุรกิจ
ถ้าคุณไม่สามารถทำให้ผมได้ดี
นักธุรกิจ
ผมก็จะหานักออกแบบใหม่
เซนท์(พระเอก)
โถ่เว้ยยย//ปัดเอกสาร
จ๋า(พนักงานในบริษัท)
อ เอ่ออบอสคะ
จ๋า(พนักงานในบริษัท)
ใจเย็นๆนะคะ
เซนท์(พระเอก)
เปิดประตู//มอง
เซนท์(พระเอก)
ทำไมคุณยังอยู่ที่นี้อยู่
คิว(นายเอก)
ผมก็เฝ้ามาร์คแทนคุณไงครับ
เซนท์(พระเอก)
คุณกลับไปได้ละ
เซนท์(พระเอก)
เดี้ยวผมเฝ้าเอง
คิว(นายเอก)
ไงผมกลับก่อนนะครับ
คิว(นายเอก)
ไว้พรุ่งนี้ผมมาหาใหม่
เซนท์(พระเอก)
มอง//ด้วยสายตาเย็นชา
เซนท์(พระเอก)
เดินไปหามาร์ค
คิว(นายเอก)
หันมอง//เดินออกไป
เซนท์(พระเอก)
ทำไมไม่ตื่นมาร์คลูก
คิว(นายเอก)
เปิดประตู//ขออนุญาตครับ
เซนท์(พระเอก)
วันนี้ผมมีประชุมใหญ่
เซนท์(พระเอก)
ฝากมาร์คด้วยละกัน
เซนท์(พระเอก)
อะ//ยิ้มตัวให้
คิว(นายเอก)
ม ไม่เป็นไรหรอครับ
คิว(นายเอก)
ผมเต็มใจดูแลมาร์ค
คิว(นายเอก)
อีกอย่างผมก็เป็นต้นเหตุด้วย
เซนท์(พระเอก)
คุณไม่ผิดหรอก
เซนท์(พระเอก)
ไม่เอาใช่มั้ย//เก็บ
นักธุรกิจ
ผมงานของคุณมันไม่ได้เรื่อง
เซนท์(พระเอก)
อ ท่านครับผมสามารถแก้ให้ใหม่ได้นะครับ
นักธุรกิจ
ผมจะหาคนร่วมงานใหม่
คิว(นายเอก)
มาร์คตื่นมาหาครูสิครับ
คิว(นายเอก)
ครูกับพ่อคิดถึงมาร์คมากเลยนะ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
นิ้วมือกระดิก//
คิว(นายเอก)
มาร์ค หมอ หมอครับ//
คิว(นายเอก)
มาร์คฟืนแล้วครับ//
หมอ
วิ่งเข้ามา//ญาติถอยห่างก่อนนะครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
พยักหน้า//
คิว(นายเอก)
📞มาร์ฝืนแล้วนะครับ
เซนท์(พระเอก)
โอเค เดี้ยวผมรับไป//ยิ้ม
เซนท์(พระเอก)
เป็นไงบ้างลูก//กอด
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ป๊าอย่าร้องให้สิครับ
หมอ
ต้องให้คนไข้พักฝืนอีกสักพักนะครับ
เซนท์(พระเอก)
เรื่องค่ายา ลูกผมออกโรงพยาบาลผมคอยจ่ายได้ไหมผมอ
เซนท์(พระเอก)
ขอบคุณมากเลยนะครับ
คิว(นายเอก)
ช่วงนี้คุณดูเครียดๆนะ
คิว(นายเอก)
มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า
เซนท์(พระเอก)
แค่นี่ผมก็รบกวนคุณมากพอแล้ว
คิว(นายเอก)
ผมบอกแล้วไงว่าผมเต็มใจ
เซนท์(พระเอก)
ทำไมคุณถึงดีกับผมกับลูกขนาดนี้
คิว(นายเอก)
ก็เรารู้จักกันแล้วมีอะไรก็ช่วยกันสิครับ
คิว(นายเอก)
อีกอย่างคุณเองก็เลี้ยงข้าวผมแทบทุกวันเลย
เซนท์(พระเอก)
มองง//ยิ้ม//หึ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ครูคิวครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ผมอยากขนมเค้ก
คิว(นายเอก)
ได้สิเดี๋ยวครูไปซื้อให้นะ
เซนท์(พระเอก)
คุณอยู่กับมาร์คนี่แหละ
เซนท์(พระเอก)
เดี้ยวผมออกไปซื้อให้
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ครูคิวทานด้วยกันมั้ยครับ
คิว(นายเอก)
มาร์คทานเลยครับ
คิว(นายเอก)
มาร์คกินข้าวก่อนนะครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ไม่มาร์คยังไม่หิว
คิว(นายเอก)
ไม่หิวก็ต้องกินนะครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
แต่มาร์คอยากกินขนมก่อนนิครับ
เซนท์(พระเอก)
ต้องทานข้าวก่อนนะครับลูก
เซนท์(พระเอก)
ขนมคอยกินนะครับ
เซนท์(พระเอก)
ถ้าดื้อมาร์คจะไม่ได้กลับบ้านไปเจอเพื่อนนะ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
กินก็ได้ครับ
เซนท์(พระเอก)
คุณกลับไปพักผ่อนเถอะครับ
เซนท์(พระเอก)
เดี้ยวผมเฝ้ามาร์คเอง
เซนท์(พระเอก)
คุณเหนื่อยมาทั้งวันละ
เซนท์(พระเอก)
เดี้ยวผมไปส่ง
คิว(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับผมกลับเองได้
เซนท์(พระเอก)
ให้ผมไปส่งดีกว่า
เซนท์(พระเอก)
มาร์คเดี้ยวพ่อมานะลูก
คิว(นายเอก)
ขอบคุณนะครับที่มาส่งผม
คิว(นายเอก)
เดินทางปลอดภัย
เซนท์(พระเอก)
พ่อรักมาร์คนะ//ลูบหัว
คิว(นายเอก)
ขอโทษครับที่ทำให้ตื่น
เซนท์(พระเอก)
ม ไม่เป็นไรครับ
คิว(นายเอก)
วันนี้ครูซื้อขนมของโปรดมาร์คมาฝากด้วยน่ะ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ขอบคุณครับ
หมอ
หมอขอดูอาการคนไข้หน่อยนะครับ
เซนท์(พระเอก)
ตามสบายเลยครับ
หมอ
ดีขึ้นนะ วันนี้กลับบ้านได้ครับ
มาร์ค(ลูกพระเอก)
ป๊าครับมาร์คได้กลับบ้านแล้ว
คิว(นายเอก)
ไปครับครูพาไปเปลี่ยนเสื้อ
เซนท์(พระเอก)
ค่ารักษาทั้งหมดเท่าไหร่ครับ
คิว(นายเอก)
ไปเลยได้กลับบ้านแล้วดีใจมั้ยครับ
เซนท์(พระเอก)
คุณจ่ายหายาให้มาร์คหรอ
เซนท์(พระเอก)
คุณทำแบบนั้นทำไม
คิว(นายเอก)
ว่าตอนนี้คุณเดือดร้อน
เซนท์(พระเอก)
แต่มันคงเยอะมากๆ
เซนท์(พระเอก)
อะนี่ครับ ผมคืน
คิว(นายเอก)
ม ไม่เป็นไรหรอกครับ
คิว(นายเอก)
คุณเก็บไว้เถอะ
คิว(นายเอก)
ผมบอกแล้วไงว่าผมยินดีที่จะช่วย
คิว(นายเอก)
ถ้าเรื่องค่าจ้างสอนพิเศษคุณไม่ต้องจ่ายผมก็ได้
คิว(นายเอก)
ผมยินดีสอนให้มาร์คฟรี
เซนท์(พระเอก)
ไม่ได้หรอกครับ
เซนท์(พระเอก)
คุณเองก็ต้องใช้เงิน
คิว(นายเอก)
งั้นคุณเลี้ยงข้าวทุกวันสอนพิเศษมาร์คแล้วกัน
จ๋า(พนักงานในบริษัท)
บอสคะทำไงดีคะ
จ๋า(พนักงานในบริษัท)
ไม่มีใครอยากซื้องานออกแบบของบริษัทเราเลย
เซนท์(พระเอก)
ผมจะรู้ไหม//ขึ้นเสียงใส่//
คิว(นายเอก)
📞เดี๋ยวผมออกไปซื้ออาหารกับมาร์คนะครับ
เซนท์(พระเอก)
📞คุณอยู่ไหนเดี้ยวผมไปรับ
คิว(นายเอก)
📞ไม่ต้องหรอกครับผมไปเองได้
เซนท์(พระเอก)
📞คุณอยู่บ้านใช่มั้ย
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
เอ้ามึงจะไปไหน
คิว(นายเอก)
กูจะออกไปซื้ออาหารอะ
คิว(นายเอก)
มึงมาพอดีกูฝากดูมาร์คหน่อยดิ
คิว(นายเอก)
กูไม่อยากเอามาร์คไปเลยกลัวกูจะดูแลไม่ได้อะ
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
เดี๋ยวนี้มาเป็นแม่บ้านประจำที่นี้แล้วหรอห่ะ
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
อื้มได้สิ
ภีร์(เพื่อนนายเอก)
รีบมาละ
คิว(นายเอก)
แม่บ้านอะไรวะกูก็แค่ช่วยคุณเซนท์เขาดูแลมาร์ค
คิว(นายเอก)
เอองั้นกูฝากด้วยนะ
คิว(นายเอก)
ผมฝากเพื่อนไว้อะ
เดี้ยวรีบมาต่อให้เร็วเลย💕
ฝากเรื่องคู่หมั้นชั่วคราวด้วยน้าา
อย่าลืมกดไลค์กดใจให้ด้วยน้าา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
