เป็นวันที่สดใส เเสงเเดดยามเย็นกับลมอ่อนๆฉันนั่งอยู่มาหินอ่อนในสวนสาธารณะหลังจากวิ่งออกกำลังมามาดๆ
ฉันได้ยินเสียงเด็กร้องไห้มาจากเเถวๆนั้นจึงลุกขึ้นไปดู ก็พบกับเด็กน้อยน่าตาน่ารักเเก้มเต็มไปด้วยคราบน้ำตา
ฉันตัดสินใจเดินไปหานั่งย่องๆต่อหน้าเขาเเล้วเอ่ยถาม
"หนูจ้ะ..เป็นอะไรรึปล่าวว" พร้อมกับยิ้มไห้เขา เขาหยุดร้องเเละตอบฉัน
"ผมหกล้มครับ.." พร้อมกับชี้เเผลที่หัวเข่ามีเลือดซึมๆฉันมองตามพร้อมกับลูบหัวเขาเบาๆ
"ไม่เป็นอะไรน่ะคับคนเก่ง...งั้นเราไปนั่งตรงนั้นกันดีไหมคับเดี๋ยวพี่สาวจะทำเเผลไห้" เเละชี้ไปที่ม้าหินอ่อนใกล้ๆนั้น
เด็กน้อยหันมองตามที่ฉันชี้ "ได้ครับ..เเต่ว่าผมเดินไม่ได้" ฉันเห็นท่าทีของเขาก็อดเอ็นดูไม่ได้
"งั้นพี่สาวจะไห้เทอขี่หลังเอาไหม" เขาทำท่าทางที่พอใจ
"เอาครับ" ฉันไห้เขาขี่หลังเเละเดินมานั่งที่ม้าหินอ่อน
"ทนหน่อยน่ะคับ..เดี๋ยวพี่สาวทำเเผลไห้" ฉันนั่งทำเเผลไห้เขาจนเสร็จ "เอาล่ะเสร็จเเล้วล่ะ"
"ขอบคุณครับ..พี่สาว"เด็กน้อยยิ้มหวานไห้ฉันเเละทำท่าทางลังเลอยู่สักพักฉันสงสัยเลยถาม
"มีอะไรหรือปล่าวจ้ะ" ฉันเห็นสีหน้าเขาดีขึ้น
"ผมขอยืมโทรศัพท์พี่สาวหน่อยได้ไหมครับ"
"ได้สิจ้ะ" ฉันส่งโทรศัพท์ไห้เขาเขากดเบอร์โทรใครสักคนเเล้วกดโทร สักพักก็มีคนรับสายเสียงในสายเอ่ยถามเเบบไม่รีรอไห้เขาได้พูดอะไร
"ลูกอยู่ไหนห้ะ..รู้ไหมว่าทำไห้คนอื่นเขาลำบาก"ฉันได้ยินก็ถึงกับอึ้งที่เขาพูดเเรงใส่ลูกเเบบนี้
"ผมสบายดีไม่ต้องห่วง..เดี๋ยวผมก็กลับไปเอง"เด็กชายไม่รอไห้เขาพูดอะไรก็กดวางสาย
ฉันก็ไม่เข้าใจว่าเขอต้องเจออะไรมาบ้างเลยไม่ได้เอ่ยถาม ฉันเห็นสีหน้าที่ดูถอดสีเหมือนคนอมทุกข์ฉันเลือกที่จะเปลี่ยนประเด็นเพื่อไม่ไห้เขาเศร้า
"นี่..พี่สาวชื่อเเก้วตาน่ะเเล้วเทอล่ะชื่ออะไร" ฉันมองหน้าเค้าพร้อมกับลูบหัวเบาๆเขาเงยหน้ามองฉันเเล้วยิ้มไห้
"ผมชื่อกวินคับ..คืนนี้ผมขอไปนอนบ้านพี่สาวได้ไหมคับ" เขาใช้สายตาอ้อนวอนเเละท่าทีที่น่ารัก
มีหรือที่ฉันจะปฏิเสธฉันตอบตกลงเเละพาเขาไปยังคอนโดของฉันกับเขากินข้าวเสร็จก็เข้านอน
: ฉันอาศัยอยู่คอนโดคนเดียวบางวันก็ไม่ได้มานอนที่คอนโดหรอกเพราะฉันเป็นหมอเวลาเลยไม่เเน่นอน
—————————————————————————————
: ติชมมาได้น่ะ😊❣️🌷 :
ตอนเช้าของอีกวันฉันทำอาหารไห้กวินทานเเละ
ไปส่งเขาไห้ภาคินที่บริษัท กวินนั่งเงียบมาตลอด
ทางที่เรามาบริษัทฉันไม่อยากไห้ความเงียบอยู่
นานเลยชวนกวินคุย
"กวินครับ..ก่อนไปหาคุณพ่อเราไปทานอะไร
อร่อยๆก่อนไหม"
"ไม่เป็นไรครับ..เดี๋ยวพี่สาวมีงานต่อ"เขาตอบฉัน
พร้อมกับน้ำเสียงสั่นๆ
"งั้นไปทำงานกับพี่ไหมค่ะ"ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าตัว
เองคิดอะไรอยู่ที่พูดไปเเบบนั้นเเต่มันทำไห้เขา
ดีใจมากเขาตอบฉันมาในทันที
"ไปครับ..ผมอยากไป"เขายิ้มหวานไห้ฉัน
"(ถ้าคุณมาเป็นเเม่ไห้ผมก็คงดี😔)"กวินได้เเต่
นั่งถอนหายใจอยู่นาน
เขาไม่เคยได้รับความรักจากเเม่เลยเพราะตั้งเเต่
เด็กกวินก็มีเเต่พ่อคือภาคินภาคินก็ทำเเต่งานไม่
ค่อยมีเวลามาดูเเลเขาเลยกวินจึงชอบหนีมานั่งที่
สวนสาธารณะ
"ได้ครับ"ฉันลูบหัวเขาเบาๆเเละพากวินมาที่โรง
พยาบาลที่ฉันทำงานอยู่ฉันพาเขาไปนั่งที่ห้อง
ทำงาน
"เดี๋ยวพี่สาวมาน่ะครับ"กวินพยักหน้าตอบรับคน
ตรงหน้า
เวลาผ่านไปไม่นานกวินก็ผล็อยหลับไป จนเวลา
ลวงเลยไป2ชั่งโมงกวินลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับพ่อ
ตัวเองที่นั่งมองหน้าตนอยู่
"ป๊ามาได้ไงครับ"กวินพูดกับชายตรงหน้าด้วย
อาการงัวเงียภาคินยกยิ้มเเล้วเดินมาหากวินที่
โซฟา
"ก็เจ้าตัวเเสบของป๊าไปก่อเรื่องไว้อีกเเล้วไงคับ"
ภาคินพูดพลางหัวเราะ
"ผมไม้ได้ก่อเรื่อง..ผมเเค่มาหามาม๊าไห้กับตัว
เอง"กวินพูดพลางมองไปที่ภาคินที่นั่งทำหน้านิ่ง
คิ้วขมวด
"ถามเขาเเล้วยังว่าจะมาเป็นไห้เราไหม"ภาคินพูด
พร้อมทั้งขยี้ผมกวิน
"ถึงจะไม่ใช่ตอนนี้ก็อีกไม่นานหรอกครับ"กวินพูด
เหมือนตอนนี้เขามีเเผนอยู่ในหัวเเล้วภาคินรู้ได้
ในทันทีว่ากวินกำลังมีเเผนอะไรอยู่
"คิดจะทำอะไรล่ะ"กวินไม่ตอบอะไรภาคินก็ไม่ล่ะ
ความพยายามที่จะต้องรู้ไห้ได้
"เเล้วต้องไห้ป๊าช่วยไหม..หื้อ"ภาคินเดาไม่ออก
เลยว่าเจ้าตัวเเสบคิดจะทำอะไรกันเเน่
"ป๊าก็เเค่อยู่นิ่งๆก็พอ"กวินตอบเเบบห้วนๆเพื่อ
ไห้ป๊าของเขาหยุดถาม
ภาคินกูเรื่องที่จะสนใจเเก้วตาขึ้นมานิดๆเเล้ว
เพราะภาคินตามดูเเก้วตากับกวินอยู่ตลอด
กวินไล่ภาคินกลับไปภาคินก็ยอมกลับเเต่โดยดี
ภาคินหันกลับมาพูดกับลูกชาย
"อย่าทำไห้ป๊าผิดหวังล่ะ"เเล้วเดินจากไปกวินก็
เริ่มทำตามเเผนของตน
ไม่นานเเก้วตาก็กลับมากวินเเกล้งละเม่อหาเเม่
ของตน
"ม๊าอย่าไปน่ะ..อย่าไป"เเก้วตาที่เห็นกวินฝันร้ายก็
รีบวิ่งมาลูบหัวกวินเบาๆ
"ม๊าอยู่นี้ไงค่ะ..ไม่ต้องกลัวเเล้วน่ะ"เเก้วตาลูบหัว
กวินอย่างเบามือกวินที่เห็นท่าทางก็เเก้วตาก็ยิ้ม
ออกมาเเล้วผล็อยหลับไป เวลาผ่านไปจนเย็น
กวินก็ทำท่าทีที่น่าเอ็นดูขอไปนอนกับเเก้วตาอีก
คืน ตอนเเรกฉันก็ลังเลอยู่น่ะเเต่พอกวินทำท่า
อ้อนใส่ฉันก็ยอมเเต่โดยดี
:กวินเป็นเด็นฉลาดเก่ง จะไม่ชอบเเสดงความรู้สึกใดๆเเละไม่ชอบคุยกับคนเเปลกหน้าถ้าไม่อยากคุยจริงๆกวินเป็นโตมากับภาคินตั้งเเต่เด็กส่วนภาคินไม่มีเมียหรือเเฟนจึงไม่สามารถหาเเม่ไห้เขาได้เขาจึงคิดหาวิธีหาเเม่ไห้กับตนเองอยู่หลายครั้งเเต่ก็ไม่เป็นผล
—————————————————————————————
:ติชมมาเลยงับ❣️🌷
.
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
