แวมไพร์รักเดี่ยวเสียวตา/ย
ตอนที่ 1แวมไพร์ถือกำเนิด
โคสึ(นายเอก)
สวัสดียามเช้าคาเมะกะ😁
คาเมะกะ(พระเอก)
อย่าเพิ่งมายุ่ง ฉันโมโหอยู่
โคสึ(นายเอก)
เอ่อ...โอเค...
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
ฮาย🙄
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
ฉันแค่อยากมาอวดโทรศัพท์ใหม่น่ะ ไม่รู้สินะว่าใครบางคนมีปัญญาซื้อหรือเปล่า😏
โคสึ(นายเอก)
แหมทำอวดไปหน่อยนะคุณหนู//พูดในใจ
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
เอาล่ะถ้าไม่มีอะไรจะพูดก็หลีกทางไปให้คนสวยซะ😏
โคสึ(นายเอก)
สวยตายละมั้ง🙄
โคสึ(นายเอก)
กลับมาแล้วครับ
ลูลู(หมาน้อยขี้เซา)
ลูกกลับมาแล้วหรอ
ลูลู(หมาน้อยขี้เซา)
พ่อคิดถึงจะแย่(╥﹏╥)
โรบิ(ศัตรูของโคสึ)
แม่ก็ด้วยนะ😄
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
กลับมาแล้วเหรอตาบ๊อง
โคสึ(นายเอก)
นิสัยพี่ก็เหมือนเดิมเลยนะ
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
แล้วจะทำไมล่ะ
โรบิ(ศัตรูของโคสึ)
เอาล่ะเอาล่ะแยกย้ายกันนอนได้แล้ว
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
เฮ้ย
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
เฮ้ย!!!
โคสึ(นายเอก)
มีอะไรอีกล่ะ//เพิ่งตื่น
โคสึ(นายเอก)
นี่เพิ่งจะ 6:34 น. เองนะ
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
ไปกินข้าวได้แล้วไป!
อิจิเมะ(เพื่อนพระเอก)
เฮ้เพื่อนไม่ได้เจอกันนานเลยนะ
อิจิเมะ(เพื่อนพระเอก)
สอบได้เท่าไหร่อ่ะ
อิจิเมะ(เพื่อนพระเอก)
อ่าว
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
ในโคสึทำไมกางร่มแบบนั้นล่ะผิวโดนแดดไม่ได้หรือไง😏🙄
รูนูอิ(ศัตรูของโคสึและคาเมะกะ)
ไงเจ้าโง่
โคสึ(นายเอก)
ฉันไม่ได้โง่!
รูนูอิ(ศัตรูของโคสึและคาเมะกะ)
ก็จะเรียกว่าเจ้าโง่ทำไมหรอ🙄😏
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
//เดินชนโคสึ
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
โอ้ย!!!
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
อยู่ดีๆก็มาเดินชนอยากมีปัญหาหรือไง!
โคสึ(นายเอก)
ฉันไม่ได้ไปเดินชนเธอนี่จีน่า
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
ไม่ต้องมาหาคำแก้ตัว!
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
แกนั่นแหละเดินชนชั้น!
อิจิเมะ(เพื่อนพระเอก)
เฮ้ยๆเกิดเรื่องอะไรขึ้น
โคสึ(นายเอก)
ก็นางนั่นมันเดินมาชนชั้นนี่
อิจิเมะ(เพื่อนพระเอก)
นี่จีน่าทำไมเธอไม่ขอโทษโคสึล่ะ
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
แล้วจะทำไมล่ะ🙄
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
เฮ้ยๆนั่นน้องกูนะเว้ย
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
ถ้ามึงไม่อยากมีเรื่องก็รีบๆขอโทษน้องกูเดี๋ยวนี้
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
...
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
เร็ว!
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
ข...ขอโทษค่ะ//รีบวิ่งหนี
โคสึ(นายเอก)
ขอบคุณนะอิจิเมะขอบคุณยามาเดะด้วย
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
ถ้าไม่ได้ฉันช่วยไว้แกโดนแล้วล่ะ
ลูลู(หมาน้อยขี้เซา)
มีอะไรเหรอลูก
โรบิ(ศัตรูของโคสึ)
มีอะไรจ๊ะลูกบอกแม่มาเลย
โคสึ(นายเอก)
ผมขอไปนอนบ้านเพื่อนได้ไหมครับ
ลูลู(หมาน้อยขี้เซา)
ได้สิลูกโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่นา
โคสึ(นายเอก)
ขอบคุณมากๆครับ
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
เฮ้ยยังไม่ได้บอกลากันเลยนี่หว่า
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
มานี่ให้พี่สาวกอดหน่อยซิ
ชิมาวาริ(พ่อพระเอก)
//เปิดประตู
ชิมาวาริ(พ่อพระเอก)
อ้าวมีอะไรเหรอพ่อหนุ่ม
โคสึ(นายเอก)
ผมมาหาคาเมะกะครับ
ชิมาวาริ(พ่อพระเอก)
เดี๋ยวรอแป๊บนึงนะ
ชิมาวาริ(พ่อพระเอก)
คาเมะกะมีคนมาหาลูก
ชิมาวาริ(พ่อพระเอก)
หนุ่มไปนั่งที่โซฟาก่อนนะเดี๋ยวปู่จะไปเอาอาหารมาให้
คาเมะกะ(พระเอก)
นี่นายมาทำอะไรที่นี่เนี่ย
โคสึ(นายเอก)
ฉันบอกพ่อกับแม่ว่าอยากมานอนค้างที่บ้านนาย
ชิมาวาริ(พ่อพระเอก)
เอาละอาหารพร้อมแล้วมากินกันได้แล้วล่ะ
โคสึ(นายเอก)
นายไม่ไปอาบน้ำหรอ
คาเมะกะ(พระเอก)
ไม่อ่ะอาบก่อนเถอะ
โคสึ(นายเอก)
คาเมะกะฉันนอนไม่หลับอ่ะ
คาเมะกะ(พระเอก)
//ดึงโคสึมากอด
คาเมะกะ(พระเอก)
หลับยากซะจริง
โคสึ(นายเอก)
ฉัน...ไม่ได้หลับ...ยาก//หลับ
มิอิ(คุณครูประจำชั้น)
อูจิวะ โคสึ ครูมีข่าวดีจะบอกเธอกับเพื่อนด้วยนะ
มิอิ(คุณครูประจำชั้น)
ตอนนี้ทางโรงเรียนเราจะสั่งปิดเทอมแล้วล่ะจ๊ะ
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
เย้ปิดเทอมสักที
มิอิ(คุณครูประจำชั้น)
ตอนนี้คาบพละแล้ว
มิอิ(คุณครูประจำชั้น)
เตรียมตัวลงไปเรียนได้แล้วล่ะ
ซันเดอร์(ครูพละ)
เอาล่ะนักเรียนตอนนี้เราจะมายืดเส้นยืดสายกันก่อน
ซันเดอร์(ครูพละ)
เอาล่ะต้องขาย 2 ข้างเล็กน้อยและก้มตัวเอามือไปแตะที่ปลายเท้า
ซันเดอร์(ครูพละ)
นับ 1-20 ปฏิบัติ!
คาเมะกะ(พระเอก)
นี่เอาผ้าซับเหงื่อก่อนไหม
ซันเดอร์(ครูพละ)
ต่อไปคือการวิ่ง
ซันเดอร์(ครูพละ)
วิ่งรอบสนาม 20 รอบปฏิบัติ!
คาเมะกะ(พระเอก)
โคสึขาพลิกครับ!
ซันเดอร์(ครูพละ)
อ้าว!หรอ!
โคสึ(นายเอก)
ไม่...ไหวแล้ว...
ซันเดอร์(ครูพละ)
ทนไว้โคสึ!
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
โคสึ!
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
ตาทึ่มเอ้ย!
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
ฉันเป็นห่วงแทบแย่
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
แหมทำเป็นขาพลิกเลิกแสดงได้แล้ว
โคสึ(นายเอก)
ฉันไม่ได้แสดงสักหน่อย!
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
เฮ้ยออกไปไกลๆดิน่ารำคาญ
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
ค...ค่ะ
โคสึ(นายเอก)
จดหมายอะไรเนี่ย
ลูกรักของพ่อและแม่ตอนนี้พวกเราคงอยู่กับลูกต่อไปไม่ได้แล้วล่ะแม่ก็ป่วยหนักวันนี้แม่ได้จากเราไปแล้วถ้าลูกเห็นจดหมายฉบับนี้พ่อขอลาลูกเป็นครั้งสุดท้ายนะ
คาเมะกะ(พระเอก)
นายมาอยู่กับฉันก็ได้นะ
โคสึ(นายเอก)
(ฉันคงอยู่แบบนี้ไม่ได้แล้วล่ะพ่อครับแม่ครับผมกำลังตามไป)
โคสึกำลังกระโดดลงจากตึก 5 ชั้น
โคสึ(นายเอก)
(คาเมะกะยามาดะอจิเมะคุณชิมาวานิลาก่อนครับ)
หมอ
เขาเสียเลือดมากเกินไปต้องมีคนบริจาคเลือดให้เขาค่ะ
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
(หมอนั่นจะทำจริงๆหรอหมอนั่นยังไม่รู้เลยว่าโคสึเป็นแวมไพร์)
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
ให้ฉันทำเองดีกว่า
โดริคากะ(ตัวร้าย)
รู้สึกดีไหมล่ะ
โดริคากะ(ตัวร้าย)
ฉันจะเป็นฝันร้ายของนายเสมอ
โดริคากะ(ตัวร้าย)
น่าขำซะจริง
โดริคากะ(ตัวร้าย)
//ชักดาบ
โดริคากะ(ตัวร้าย)
ฉันแค่ฟันดาบไปที่นายนายก็จะตายจริงหากได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยอาจจะส่งผลให้นายเป็นผู้ป่วยติดเตียงไปเลยก็ได้
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
แหมๆๆนอนนอนติดเตียงเลยนะ🙄
จีน่า(คนที่คอยมาขัดขวางความรัก)
คราวนี้จะไม่มีคนมาขัดขวางความรักของฉันกับคาเมะกะอีกแล้ว
โดริคากะ(ตัวร้าย)
//สู้กับโคสึ
โดริคากะ(ตัวร้าย)
นายคิดว่านายจะสู้ฉันได้หรอ
โคสึ(นายเอก)
//รีบลุกจากเตียง
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
เกิดอะไรขึ้น!
พยาบาล
คนไข้มีเขี้ยวแถมยังมีหูแหลมอีกด้วย!
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
เฮ้ยรีบๆหุบปากซะ!
ยามาดะ(พี่สาวของโคสึ)
ให้ตายสิ
โรบิ(ศัตรูของโคสึ)
โคสึแกเสร็จฉันแน่
โรบิ(ศัตรูของโคสึ)
//กำมีดไว้ที่มือ
โรบิ(ศัตรูของโคสึ)
โคสึนี่คือจุดจบของแก!!!
โคสึ(นายเอก)
//กระอักเลือด
รูนูอิ(ศัตรูของโคสึและคาเมะกะ)
ทำดีมากไอ้หนู
โรบิ(ศัตรูของโคสึ)
หยุดเรียกฉันว่าไอ้หนูสักที!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
