ณ คฤหาสน์ใหญ่โต ของตระกูลรุ่งเรืองทิศ

ชายวัย 40 ปลายซึ่งเป็นประมุขของบ้านหลังใหญ่แห่งนี้ ราม มีธุรกิจหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นโรงแรมชื่อดังหลายแห่ง เจ้าของอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ และมีธุรกิจหลายแห่งที่มี ราม เป็นเจ้าของ

รามอยู่กินกับภรรยา (ปิ่น) มากกว่า 20 กว่าปี อยู่มาวันนึงภรรยาเค้าได้ตกบันได ทำให้เป็นอัมพฤกษ์อัมพาตไม่สามารถดูแลตัวเองได้ตน รามจึงเป็นที่พึ่งหนึ่งเดียวของลูกลูกทั้งสองคน

เอก

ลูกชายคนโต ตอนนี้ที่เพิ่งเรียนจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง

พิม

ลูกสาวคนเล็กมีอายุแค่เพียง 18 ปี เธอถูกส่งไปที่โรงเรียนประจำตั้งแต่แม่เธอไม่สามารถช่วยเหลือดูแลตัวเองได้ เธอจึงไม่ค่อยสนิทกับครอบครัวสักเท่าไหร่เพราะนานนานทีจะได้มีโอกาสกลับบ้าน

(ราม) "จะไปไหน"

ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามเอกภายในห้องโถงมืดๆ

(เอก)"ผมจะออกไปข้างนอกกับเพื่อน"

รู้สึกตกใจเพราะไม่คิดว่าผู้เป็นพ่อจะมาดักรอเค้าตรงนี้

(ราม) "ฉันไม่อนุญาตให้แกออกไป แกจะคบทำไมกับไอ้พวกเพื่อนยาจกของแก"

รามต้องการกำจัดเพื่อนที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าออกจากชีวิตลูกชาย

(เอก) "ทำไมพ่อต้องดูถูกพวกเขาด้วยเค้าเป็นเพื่อนของผมนะครับ"

(ราม) "แกคิดว่าพวกมันเห็นแกเป็นเพื่อนหรอพวกนั้นก็หวังแค่เงินจากแกเท่านั้นแหละ"

(เอก) "แต่พวกเขาไม่เคยขออะไรจากผมเลยนะครับ"

(ราม) "ไม่ช้าก็เร็วเดี๋ยวพวกมันก็เอ่ยปาก อีกอย่างน้องสาวของเพื่อนแกน่ะ คงจะใช้มายาร้อยเล่มเกวียนจับแกใช่มั้ย แกถึงได้หลงอีเด็กนั่นหัวปักหัวปัม"

(เอก) "ทำไมพ่อต้องพูดอย่างนี้ด้วย ทั้งทั้งที่มันไม่เป็นความจริงเลยสักนิด"

มองพ่อด้วยสายตาที่ผิดหวัง

(ราม) "แกยังจะปกป้องพวกมันอยู่อีกหรอ ได้...ถ้าแกอยากจะลองดีนัก หากแกขัดคำสั่งฉันแกจะต้องเสียใจ"

รามพูดขึ้นด้วยความโมโหใบหน้าบึ้งตึงอย่างน่ากลัว

เอกเก้าเดินออกมาโดยไม่ได้สนใจในคำพูดของผู้เป็นพ่อแม้แต่น้อย เค้าก้าวเท้าเดินออกไปจากบ้านพร้อมยกมือถือขึ้นก่อนจะกดโทรออก

ทศอาศัยอยู่กับมิ้นน้องสาวและแม่อรของเค้าในบ้านหลังเล็กๆหลังหนึ่งในย่านชานเมือง อรเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวตั้งแต่เธอและสามีแยกทางกัน แต่เธอก็ไม่เคยหมดรักให้กับอดีตผู้เป็นสามีของเธอเลย เธอเลี้ยงลูกมาอย่างยากลำบากและอบรมสั่งสอนให้ทั้งสองเป็นคนดี ครอบครัวของเธอไม่ได้มีเงินมากนักแต่ก็เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่น วันนี้ทศแต่งตัวหล่อเตรียมตัวออกไปข้างนอกทำให้มิ้นอดสงสัยไม่ได้

(มิ้น) "พี่จะไปไหน"

ถามพี่ชายด้วยความสงสัย

(ทศ) "ไม่ต้องรู้หรอกมันไม่ใช่เรื่องของเด็ก"

พร้อมยกมือขึ้นดีดหัวน้องสาวเบาเบา

(มิ้น) "แม่เห็นมั้ยคะพี่ทศแกล้งหนู"

มิ้นหันไปฟ้องแม่ของเธอในทันที

(แม่)"ไม่หรอก สำหรับแม่กับพี่แล้ว มิ้นก็ยังเป็นเด็กเสมอ"

(มิ้น) "แม่ไม่รักหนูแล้วหรอ แม่รักพี่มากกว่าหนูตลอดเลย"

พูดด้วยน้ำเสียงงอนงอแง

(แม่)"ไม่เอาน่า แม่ก็รักทั้งคู่เท่ากันแหละ"

อรเอื้อมมือไปดึงทั้งคู่เข้ามากอด

(มิ้น) "แล้วพี่จะไปไหนอ่ะ"

ถามทศอีกรอบ

(ทศ) "พี่ว่าจะออกไปเที่ยวผับ"

(มิ้น) "ไปด้วยได้ไหม พี่ไปกับใครอ่ะ"

(ทศ) "ไปไม่ได้ พี่ไปกับเอก"

ไม่นานนักมิ้นก็ได้ยินเสียงรถแล่นมาจอดอยู่บริเวณด้านหน้าเธอจึงรีบอาสาออกไปดูทันที

(มิ้น) "พี่เอกพี่เอกมิ้นได้ยินว่าพี่จะไปเที่ยวผับกันใช่ไหม"

(เอก) "ใช่"

ตอบด้วยเสียงตะกุกตะกัก

(มิ้น) "งั้นมิ้นขอไปด้วยได้ไหมอ่ะ"

มองด้วยสายตาอ้อนวอนหวังว่าพี่เอกจะช่วยเธอได้

(เอก) "งั้นพี่ขอคุยกับทศก่อนนะ"

(มิ้น) "ไม่เอาพี่บอกมาเลยว่าได้หรือไม่ได้ ไว้เดี๋ยวค่อยบอกพี่ทศที่หลัง"

(เอก) "อืม…ก็ได้"

เอกเอ่ยปากรับคำอย่างไม่สามารถปฏิเสธได้

มิ้นเปิดประตูขึ้นไปนั่งรอทศอยู่บนรถ

(ทศ) "อ้าว.....มิ้นหายไปไหนเอก"

เค้าถามเพื่อนอย่างสงสัย

(เอก) "อยู่บนรถแล้ว ฉันว่าจะให้มิ้นไปด้วยน่ะ จะได้สนุก"

(ทศ) "ในไหนก็ในไหนล่ะ ฉันจะห้ามอะไรพวกแกก็ไม่ได้"

พูดพร้อมสายหัวไปพลางๆ

มิ้นนั่งยิ้มดีใจอยู่หลังรถ ทำให้เอกไม่สามารถกลั้นขำออกมาได้

หลังจากที่ทั้งสามได้กินเที่ยวสังสรรค์จนเต็มที่ แล้วเอกได้ขับรถกลับมาส่งทศและมิ้นที่บ้าน

...พอขับถึงที่บ้านทุกคนก็ตกใจช็อคเพราะเห็นแต่เศษซากบ้านที่กองกองรวมกันอยู่ตรงหน้า...

(มิ้น) “พี่ทศแม่อยู่ไหน แม่…แม่อยู่ไหน”

มิ้นเอ่ยถามพี่ชายของตัวเองด้วยความหวัดกลัว

ทศ วิ่งเข้าไปในเศษซากของตัวบ้านพยายามรื้อค้นหาร่างของแม่ตน แต่แล้วเอกก็พยายามปลอบใจทั้งคู่ให้เย็นลง ดึงมือทั้งคู่ออกมาจากตรงนั้นแล้วโทรเรียกหน่วยกู้ภัยและรถพยาบาลให้มาที่เกิดเหตุทันที ทศเอื้อมมือไปกอดน้องสาวทั้งน้ำตา และเค้าคิดว่าทั้งหมดเป็นความผิดของเค้าเองหากเขาไม่ไปเที่ยว แม่คงจะหนีออกมาทัน ทั้งคู่นั่งร้องไห้กอดกัน

จู่จู่ทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงแม่ดังมาจากด้านหลัง มิ้นและทศทั้งคู่จึงรีบหันกลับไปมอง เห็นว่าแม่กำลังยืนอยู่ ชายหนุ่มและน้องสาวจึงวิ่งเข้าไปกอดแม่แล้วไว้อย่างนั้น

(ทศ) “แม่เจ็บตรงไหนไหม”

ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยเสียงดีใจน้ำตาไหลออกจากตา

(แม่) “แม่ไม่เป็นไรสบายดี”

ทุกคน ต่างพากันโล่งใจ

(แม่) “อยู่ ดีดีแม่ก็ได้ยินเสียงลั่นของบ้าน จากนั้นทั้งบ้านมันเริ่มสั่นแม่เดินลุกออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วบ้านก็ค่อยค่อยพังลงมาทีละนิดแม่จึงรีบหาทางหนีออกมาทัน”

แม่เล่าเรื่องทั้งหมดให้ทั้งคู่ฟัง

(เอก) “เฮ้ย...แล้วคืนนี้พวกแกจะไปพักที่ไหนวะ”

ถามทศ

(ทศ) “เดี๋ยวฉันพาแม่กับน้องไปนอนโรงแรม”

(เอก) “ไปพักกับฉันก่อนไหม จะได้ไม่ต้องเสียค่าโรงแรม”

(ทศ) “ไม่เป็นไรพวกเราไปพักโรงแรมก็ได้”

เค้ารู้ดีว่าพ่อของเอกนั้นไม่ชอบพวกเขาเพราะพวกเค้ายากจน

(เอก) “ที่โรงแรมมันคับแคบไปบ้านฉันดีกว่า กว้างกว่าเยอะจะได้นอนสบาย”

พยายามพูดให้ทศไปนอนบ้านให้ได้

(มิ้น) “พี่ทศเราไปนอนบ้านพี่เอกก็ได้ แค่คืนเดียวเอง”

มิ้นก็อยากไปดูบ้านเอกสักครั้งหนึ่งเพราะตั้งแต่คบมาเธอยังไม่เคยไปที่บ้านเอกเลย

ทศตกลงไปนอนบ้านของเอก

(เอก) “งั้นขึ้นรถเลย”

เอกพูดขึ้นพร้อมเปิดประตูรถให้ทุกคนขึ้นไปทศไม่รู้จะห้ามยังไง เขาจึงจำใจต้องไปนอนค้างที่บ้านเอกคืนนี้ ที่เค้าไม่อยากไปค้างบ้านเอกนั้นเพราะว่า รามผู้เป็นพ่อของเอกชอบพูดจาดูถูกเหยียดหยามทศมาตลอด

รถวิ่งมาจอดที่หน้าบ้านของเอกทุกคนเปิดประตูลงจากรถ...............