สัมผัสรักหัวใจเธอ
แนะนำตัวละครหลัก
คำเตือน
เนื้อหาเรื่องนี้ค่อนข้างมีพฤติกรรมที่รุนแรงผู้ที่มีอายุตํ่ากว่า 15 ปี กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่านนิยายด้วยนะคะ "ขออนุญาตเจ้าของภาพ ไม่มีเจตนาทำร้ายให้คนในรูป"
นางเอก (เป็นคนไทย)
ชื่อ น.ส.สุรียา ศุกลวารี
ชื่อเล่น รียา อายุ 20 ปี
รียาเป็นคนอ่อนแอ แต่นิสัยดีมาก
เธอมองไม่เห็นเพราะเกิดจากเหตุการณ์ไฟไหม้บ้านตอนเด็ก
พระเอก (เป็นคนจีน)
ชื่อ เฉินคุณหลิน เป็นคนตระกูล เฉิน
อายุ 24 ปี เป็นมาเฟีย เย็นชา สุขุม พูดคำไหนคำนั้น อ่อนโยนกับคนรัก
เพื่อนพระเอก (เป็นคนจีน)
ชื่อ หลี่หยาง เป็นคนตระกูล หลี่
อายุ 24 ปี เป็นมาเฟีย ไม่ค่อยเย็นชา กวนนิดหน่อย
เพื่อนนางเอก
ชื่อ วิลาวัลย์ เกษมสุดา ชื่อเล่น วัลย์
อายุ 20 ปี คอยช่วยเพื่อนตลอด รักเพื่อนมาก พูดเก่ง
เอาแค่ตัวละครหลักก่อนนะคะ ส่วนตัวละครอื่นๆค่อยมาตามมา
ตอนที่ 1
เช้าวันพฤหัสบดี ณ บนโต๊ะอาหาร ทุกคนกำลังกินข้าวอยู่
สุรียา (นางเอก)
พ่อคะวันนี้...พ่อว่างรึเปล่าคะ
สายชล (พ่อนางเอก)
อ๋อวันนี้พ่อว่างประมาณ
ตอนบ่ายๆน่ะลูก มีอะไรรึเปล่า
สุรียา (นางเอก)
เมื่อเช้านี้หนูเปิดหน้าต่าง แต่เปิดไม่ได้น่ะค่ะ
สุรียา (นางเอก)
ไม่รู้ว่าหน้าต่างพังหรือเปล่า
สุรียา (นางเอก)
พ่อช่วยไปดูให้หน่อยนะคะ
สายชล (พ่อนางเอก)
ได้สิเดี๋ยวพ่อดูให้จ่ะ
สายชล (พ่อนางเอก)
อ่ะ กินเร็วๆเดี๋ยวพ่อไปส่ง...
สายป่าน (แม่เลี้ยงนางเอก)
นี่คุณ!!!
สายป่าน (แม่เลี้ยงนางเอก)
ฉันเห็นคุณไปส่งแต่ยัยรียาตลอด
สายป่าน (แม่เลี้ยงนางเอก)
ไม่เห็นส่งสโนว์บ้าง!
สายชล (พ่อนางเอก)
คุณ! ก็ลูกมองไม่เห็น คุณก็รู้นิ!
สายชล (พ่อนางเอก)
ยัยสโนว์ไปได้อยู่แล้ว ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยนิ
สายชล (พ่อนางเอก)
จะปล่อยให้รียาไปคนเดียวทุกวันบ่อยๆแบบนี้ไม่ได้
ใช่ค่ะในบางวัน ถ้าพ่อว่างพ่อจะส่งฉันไปที่วิทยาลัย เพราะฉันตาบอด พ่อก็เลยไม่ให้ค่อยไว้ใจให้ฉันไปคนเดียว เลยทำให้แม่เลี้ยงและสโนว์ไม่ค่อยพอใจเพราะสโนว์ไม่ได้อยู่วิทยาลัยเดียวกันกับฉัน พ่อเลยไม่ได้ไปส่งสโนว์
เมื่อรียาได้ยินทั้งสองเริ่มจะทะเลาะกัน เลยพูดแทรกออกไป
สุรียา (นางเอก)
เอ่อ.อ พ่อคะ...ไม่เป็นไรค่ะ
สุรียา (นางเอก)
ป๊อกกี้ก็ไปกับหนูทุกวันอยู่แล้ว
สุรียา (นางเอก)
พ่อไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ 🙂
สโนว์ (น้องนางเอก)
ชิ! ทำเป็นพูดดี 😒
สายชล (พ่อนางเอก)
พอๆ เอาล่ะแล้วแต่หนูละกัน
หลังจากทุกคนกินข้าวเสร็จ รียาได้ก็เตรียมตัวและไปวิทยาลัย
เสี่ยวหาญ (มือขวาพระเอก)
บอสครับ
เฉินคุณหลิน (พระเอก)
ว่ามา
เสี่ยวหาญ (มือขวาพระเอก)
ที่บอสให้ผมไปสืบมา เป็นอย่างที่บอสคิดเอาไว้จริงๆครับ
เสี่ยวหาญ (มือขวาพระเอก)
พวกมันขนของและย้ายสินค้าที่ผิดกฎหมายออกไปจากโกดังแล้วครับ
เสี่ยวกัง (มือซ้ายพระเอก)
แล้วบอสจะเอาไงต่อครับ?
เฉินคุณหลิน (พระเอก)
รอดูไปก่อน
เฉินคุณหลิน (พระเอก)
ให้คนจับตาดูเอาไว้ ฉันอยากรู้ว่ามันจะทำอะไรอีก
เสี่ยวหาญ (มือขวาพระเอก)
ครับบอส
เสี่ยวกัง (มือซ้ายพระเอก)
ครับ
เสี่ยวกัง (มือซ้ายพระเอก)
แล้วเย็นนี้จะเตรียมไปที่ไทยเลยมั้ยครับบอส
เฉินคุณหลิน (พระเอก)
อืม. เตรียมตัวให้พร้อม
เสี่ยวกัง (มือซ้ายพระเอก)
ครับ
เสี่ยวหาญ (มือขวาพระเอก)
ครับ
ตอนที่ 2
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
นี่เธอ!! เห็นรียาป่ะ
เพื่อนในห้อง
คงจะไปห้องสมุดอีกแล้วละมั้ง
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
ขอบใจ
แล้ววัลย์ก็เดินที่ห้องสมุดแล้วประตูเข้ามา
เห็นรียานั่งข้างๆหน้าต่าง พร้อมมองออกไปทางหน้าต่าง
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
แกมาทำอะไรตรงนี้เนี่ย?
สุรียา (นางเอก)
อ๋อ ฉันแค่ไม่อยากอยู่ในห้องน่ะ เสียงมันดัง
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
อ๋อ โอเค๊
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
เออ...ใช่สิพรุ่งนี้แกต้องไปหาหมอนิ!
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
ใช่ป่ะ
สุรียา (นางเอก)
นี่แกยังจำได้อีกหรอเนี่ย😊
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
แน่นอนอยู่แล้ว//ยักคิ้ว
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
แล้ว! หมอนัดกี่โมงล่ะ
สุรียา (นางเอก)
หมอนัดฉันไว้ 10:30 น น่ะ
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
ก็พรุ่งนี้ฉันว่างไง
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
เดี๋ยวฉันพาแกไปเอง เคป่ะ!
สุรียา (นางเอก)
ก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้มีเพื่อนไปด้วย
สุรียา (นางเอก)
แล้วอีกอย่างพ่อจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงฉันมากๆ
สุรียา (นางเอก)
ไม่งั้นพ่อคงไม่ได้ไปทำงาน
สุรียา (นางเอก)
ขอบใจนะแก😊
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้เอง
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
จิ๊บๆ
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
แล้ว...
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
แก...เป็นไรอ่ะ มาอยู่คนเดียวอีกแล้ว
สุรียา (นางเอก)
//ก้มหัวลงเล็กน้อย
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
มีอะไรรึเปล่า แกบอกฉันได้นะ
สุรียา (นางเอก)
เปล่า...ก็ไม่มีอะไรมากหรอก
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
บอกมาเลยนะ! บอกแล้วว่าอย่าปิดไว้ ระบายออกมาบ้าง
สุรียา (นางเอก)
แกว่าฉันควรรักษาดวงตาต่อ หรือจะหยุดแค่นี้ดี
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
อ่าว! ทำไมถามงี้ล่ะ!!!
สุรียา (นางเอก)
ฉันคิดว่าถ้ายังรักษาต่อไปอยู่แบบนี้
สุรียา (นางเอก)
ฉังคงไม่ไหว เพราะมันต้องใช้เงินเยอะ
สุรียา (นางเอก)
พรุ่งนี้คงจะไปเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว😔
วัลย์ (เพื่อนนางเอก)
แก...//หน้าบึ้งและสงสารเพื่อน
ใช่ค่ะ เพราะรักษามานานมากแต่ไม่หายสักที เลยทำให้หมดหวังในการรักษา เพราะฐานะก็ไม่ได้รวย แค่มีพอใช้พอกินเท่านั้น
ทั้งสองคุยกันนาน จนถึงเวลากลับบ้าน ก็กลับบ้านด้วยกันเพราะบ้านไปทางเดียวกันแค่คนละซอย
ณ คอนโดคุณหลิน นี่ก็คือชื่อคอนโดของพระเอกเรานะคะ
เฉินคุณหลิน (พระเอก)
//เดินลงจากรถหรู
เสี่ยวกัง (มือซ้ายพระเอก)
บอสมาถึงเหนื่อยๆขึ้นไปพักผ่อนเถอะครับ
เฉินคุณหลิน (พระเอก)
อืม. พวกแกด้วยพรุ่งนี้มีงานต่อ
เสี่ยวหาญ (มือขวาพระเอก)
ครับบอส
เสี่ยวกัง (มือซ้ายพระเอก)
ครับบอส
เฉินคุณหลิน (พระเอก)
//เดินขึ้นห้องไป
หลังจากนั้นหลินก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ
เฉินคุณหลิน (พระเอก)
//เดินไปยืนข้างๆหน้าต่าง และมองออกไป
เฉินคุณหลิน (พระเอก)
//จิบไวน์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
