ในเช้าของวันที่สดใสขณะที่ผมกำลังจะกลับบ้านจู่ๆก็มีวงเวทย์ขึ้นมารอบตัวผม ผมเลยคิดในใจแค่ว่า มีเรื่องสนุกเกิดขึ้นอีกแล้วสินะและผมก็ถูกวงเวทย์นั้นย้ายไปยังหน้ากิลด์นักผจญภัย ผมเลยบอกแค่ว่า ไม่ได้กลับมาที่นี่ตั้งนานน่าคิดถึงจังเลยนะ และผมก็เปิดประตูเข้าไปแล้วทักเรียวโกะไปแค่ว่า ไงเรียวโกะ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน พอเรียวโกะเห็นก็บอกแค่ว่า เออ คุณคือ...! ผมเลยบอกชื่อผมไปแค่ว่า ฉัน อิซานากิ เคนนากิ หรือชื่อเดิม ฟูจิวาระ นาโอกิไง เรียวโกะเลยบอกแค่ว่า อ๋อ คุณนาโอกินี่เอง ผมเลยบอกกับเรียวโกะแค่ว่า ตอนนี้เรียกฉันว่า เคนนากิดีกว่าเป็นชื่อใหม่ ผมเลยถามเรียวโกะแค่ว่า แล้ว ซากิ กับไซกะ ไปไกนล่ะ เรียวโกะไม่ได้ตอบอะไรและก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้นมา ผมเลยบอกไปแค่ว่า ไงทั้งสองคนไม่ได้เจอกันตั้งนาน พอไซกะเห็นก็เดินเข้ามากอดผม และบอกกับผมแค่ว่า ท่านพี่หนูคิดถึงท่านพี่มากเลยคะ และผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า พี่ก็คิดถึงน้องนะไซกะ ผมเลยถามซากิไปแค่ว่า เธอจะมากอดฉันอีกคนก็ได้นะ ซากิเลยบอกกับผมแค่ว่า เฮอะ! ฉันไม่ใช่เด็กๆเเล้วนะ หลังจากนั้นไม่นานผมก็เจอเข้ากับไมกะอยู่ตรงทางเดิน แต่ไมกะดันสะดุดผมเลยใช้เวทย์ลมรับถุงใส่ผลไม้กับขนมปังไว้ทัน ผมเลยบอกแค่ว่า เกือบไปนะไมกะ ไมกะเลยบอกแค่ว่า ขอบคุณนะคะ ริโกะเราตกใจแล้วบอกแค่ว่า คุณ...! ผมเลยบอกไปแค่ว่า เคนนากิ พอดีเปลี่ยนชื่อใหม่ ผมเลยถามริโกะต่อไปว่า แล้วชุดอะไรของเธอเนี้ยริโกะ  ริโกเลยบอกแค่ว่า ก็ชุดเมดไงคะ ผมเลยถามมายากะไปแค่ว่า เธอไปเอาชุดนี้มาจากไหนเนี้ย มายากะเลยบอกว่า ก็ ตู้เสื้อผ้าเก่าฉันหน่ะอย่าทำมันขาดนะริโกะตัวโปรดฉันเลยนะ ริโกะเลยบอกว่า แล้วทำไมฉันต้องมารับผิดชอบแทนคุณด้วยคะเนี้ย หลังจากนั้นไม่นานผมเลยบอกเรย์กิกับไซกะไปแค่ว่า เอาล่ะ เรย์กิ ไซกะ ไปกันเถอะ ไซกะเลยบอกเเค่ว่า เออ คือ จะไปไหนเหรอคะท่านพี่ ผมเลยบอกไปแค่ว่า ปราสาทไง รีบไปกันเถอะและเรย์กิกับไซกะก็เดินตามผมมา ในตอนหน้ามีชื่อตอนว่า น้องสาวกับการพบกันครั้งแรกของเจ้าหญิงแห่งดาบ โปรดติดตามชม

เจ้าหญิงแห่งดาบและน้องสาว การพบกันที่ไม่อาจเกิดขึ้นกำลังนำพาทั้งสองสู่การใช้เวทย์และศาสตร์แห่งดาบ ถ้าพร้อมแล้วมาติดตามชมกันได้เลย ในรุ่งเช้าขณะที่ผมกำลังจะลุกออกไปอาบนํ้าจู่ๆมายากะก็มากอดผมไว้ แล้วบอกแค่ว่า เคนนากิ ฉันไม่ไหวแล้ว ผมเลยบอกแค่ว่า ละเมออะไรของยัยนี่เนี้ย แต่ช่างเถอะหลังจากนั้นพอผมอาบนํ้าแต่งตัวเสร็จก็ลงมายังชั้นล่างพอผมลงมาได้ไม่นานเรียวโกะเลยบอกกับผมแค่ว่า อรุณสวัสดิ์นะ เคนนากิ ผมเลยตอบกลับเรียวโกะไปแค่ว่า อืม อรุณสวัสดิ์ แล้วเรย์กิเลยถามผมว่า แล้วนายจะทำอะไรต่อล่ะ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า อืม นั่นสิ ไปหาเควสต์ทำกันหน่อยดีกว่า เรย์กิเลยงงแล้วบอกแค่ว่า เควสต์เหรอ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า อืม ใช่ ผมเลยถามเรียวโกะไปว่า เรียวโกะมีเควสต์ไหนน่าสนใจรึเปล่า เรียวโกะเลยบอกว่า งั้นลองไปที่ปราสาทร้างดูสิเผื่อมีความสนุกรอนายอยู่ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ก็ นั่นสิน้า และบอกต่อไปว่า งั้นเราไปกันเถอะ เรย์กิ ไซกะ เรย์กิเลยบอกแค่ว่า ก็ ถ้าเป็นความสนุกของนายจะร่วมด้วยแล้วกัน ไซกะตอบกลับมาแค่ว่า คะ ท่านพี่! ผมเลยถามเรียวโกะ ไปว่า เควสต์ที่ให้ที่ปราสาทร้างนั่นคืออะไรเหรอเรียวโกะ เรียวโกะเลยตอบกลับมาว่า ก็ อยากให้นายไปยังคลังสมบัติอยู่ แต่ที่ปราสาทร้างแห่งนั้นป่านนี้คงเก่าหมดแล้ว เลยจะให้นายทำลายปราสาทนั้นทิ้ง แน่นอนภายในปราสาทมีปีศาจอยู่ด้วย ผมเลยตอบกลับไปว่า เป็นเควสต์ที่น่าสนใจดีขอรับมันไว้แล้วกัน หลังจากนั้นทั้งผม เรย์กิ และ ไซกะ ก็มุ่งหน้าไปยังปราสาทร้างกัน พอพวกผมมาถึง ได้ไม่นาน ไซกะเลยบอกว่า รีบเข้าไปหาคลังสมบัติกันเถอะคะท่านพี่ เรย์เลยบอกว่า นั่นสิ ไม่รู้ในคลังสมบัติยังมีของที่ใช้ได้อยู่รึเปล่า ผมเลยบอกกับทั้งสองคนว่า เอาน่าทั้งสองคนไม่ต้องรีบหรอก เดี๋ยวจะใช้เวทย์ตรวจสอบให้แล้วกันนะ หลังจากนั้น ผมก็ใช้เวทย์ในการตรวจสอบภายในปราสาท พอตรวจสอบได้ไม่นานก็เจอเข้ากับคลังสมบัติแต่สภาพดูเก่ามากเพราะถูกทิ้งมาเกือบ20ปี เรย์กิเลยบอกกับผมแค่ว่า เเล้วนายจะเอายังไงต่อล่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า เควสต์ที่ได้รับมาคือทำลายปราสาททิ้งแน่นอนว่าคลังสมบัติก็ไม่จำเป็น เรย์กิเลยบอกแค่ว่า ทำไมถึงไม่จำเป็นล่ะนั่น ผมเลยบอกต่อไปว่า ก็ถูกทิ้งร้างมาเกือบ20ปีของภายในนั้นจะดูเก่าจนใช้งานไม่ได้ก็ไม่เห็นแปลก ผมเลยบอกกับเรย์กิกับไซกะไปว่า มันอันตรายพวกเธอสองคนหลบออกไปก่อน และผมก็ใช้เวทย์สายฟ้าผ่าลงมายังบาเรียวงนอกโดยใช่พลังเวทย์เพียง200หน่วย จนเหลือพลังเวทย์ 5080หน่วย และผมก็ใช่โล่ป้องกันระดับสูงให้กับเรย์กิและไซกะ ผมใช้พลัวงเวทย์ไป 100 หน่วย จนเหลือพลังเวทย์ 4980หน่วย ต่อมาผมเลยใช้เวทย์สายฟ้าอีกระลอกแต่ผมใช้พลังเวทย์300หน่วยผ่าลงมายังบาเรียวงในจนในที่สุดปราสาทนั้นก็ถูกทำลายพร้อมกับพวกปีศาจ จนผมเหลือพลังเวทย์เพียง 4680หน่วย และผมก็บอกกับ เรย์กิกับไซกะแค่ว่า กลับกันเถอะ และทั้งสองก็เดินตามผมมาจนมาถึงยังกิลด์นักผจญ เรียวโกะเลยถามผมแค่ว่า สำเร็จไหมคะ ผม เลยตอบกลับไปว่า อ่า แน่นอน และผมก็ได้เงินรางวัลมา และสิ่งที่ผมได้มาคือ 7เหรียญเงิน 5เหรียญทองเเดง และอีก 10เหรียญทอง และผมเลยถามพวกเรย์กิไปแค่ว่า ไม่ได้เจอกับพวกเธอตั้งนานไปฝึกกันหน่อยไหม เรย์กิเลยบอกว่า อืม นั่นสิ ฉันเองก็ลองสู้กับนายดูสักครั้งนะเคนนากิ ผมเลยถามเรียวโกะไปแค่ว่า แถวนี้มีสถานที่ฝึกรึเปล่า เรียวโกะครุ่นคิดอยู่นานแล้วเลยบอกว่า งั้นเอาเป็นสวนด้านหลังกิลด์ไหมคะปกติไม่ค่อยมีคนใช้ฉันคิดว่าป็นที่ที่เหมาะดีนะคะ ผมเลยบอกไปแค่ว่า งั้นโอเค เอาเป็นที่สวนนั้นเเหละ พอพวกผมมาถึงสวนหลังกิลด์ เรย์กิเลยถามผมแค่ว่า แล้วนายจะเเบ่งทีมกันยังไงล่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า ทางเธอมี ทั้งโจมตี ป้องกัน และ สนับสนุน แล้วก็โจมตีระยะไกลอีกสอง เรย์กิเลยตอบกลับไปว่า ทางนี้ได้เปรียบมากเลยนะ ผมเลยบอกต่อไปว่า งั้นฉันจะบุกเดี่ยวเอง พวกเธอทั้งห้าคนจะมาโจมตีฉันเลยก็ได้นะ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า แบบนั้นดูท่าจะง่ายอยู่ แล้วจะเเบ่งทีมกันยังไงล่ะ ผมเลยบอกไปว่า เรย์กิเธออยู่ฝ่ายโจมตี เอโกะให้เน้นไปที่การป้องกัน มายากะ เป็นฝ่ายสนับสนุนอยู่ด้านหลัง ส่วยไมกะกับเอมิ อยู่คนล่ะฝั่งเพื่อเน้นการโจมตีในนะยะไกล เรย์กิเลยบอกกับผมว่า เเล้วนายล่ะ เคนนากิ ไม่เเบ่งทีมบ้างเหรอ ผมเลยบอกว่า ฉันหน่ะชอบบุกเดี่ยว ถ้าเกิดทางนั้นสามารถเจาะโล่ป้องกันระดับสูงแล้วทำให้ฉันเกิดบาดแผลได้ ก็ถือว่าชนะไปเลย แต่มันไม่ง่ายหรอกนะที่จะเจาะโล่ป้องกันขั้นสูงแล้วมาถึงตัวฉัน ผมเลยบอกต่อไปว่า งั้นเอานี้ไหมล่ะฉันจะสิทธิ์พวกเธอและขออะไรก็ได้หนึ่งอย่าง เรย์กิเลยบอกแค่ว่า สิทธิ์ที่ว่ามันคืออะไร ผมเลยบอกว่า ฉันจะสิทธิ์กับเธอมานอนกับเรย์นะและอีกหนึ่งจะให้ไมกะมานอนกับมิยาซากะ แน่นอนจะขออะไรก็ได้ถ้าเกิดพวกเธอชนะ ดูน่าสนไหม ไมกะเลยบอกแค่ว่า แล้วทำต้องเอาฉันไปเกี่ยวล่ะคะนั่น เรย์กิเลยบอกว่า แต่ว่าฉันว่ามันก็ดูคุ้มดีเหมือนกันนะ จะขออะไรกับเคนนากิก็ได้หนึ่งอย่างฉันว่ามันคุ้มนะ ไมกะเลยบอกแค่ว่า แล้วทำไมต้องเอาฉันเป็นของรางวัลคะนั่น เรย์กิเลยบอกกับไมกะไปว่า เอาน่าไมกะถ้าเป็นแบบนั้นทางเคนนากิคงไม่คิดมากหรอก ไมกะเลยบอกแค่ว่า โธ่! ช่วยไม่ได้นะคะจะพยายามแล้วกันคะ ผมเลยถามพวกมิยาซากะไปว่า พวกเธอสนใจจะช่วยฉันสู้ด้วยไหมสิทธิ์ที่จะขออะไรก็ได้จากฉันไม่ได้หากันได้ง่ายๆนะ มิยาซากะเลยบอกว่า จริงๆเลยนะนายเนี้ย งั้นก็ช่วยไม่ได้จะร่วมด้วยแล้วกัน ผมเลยถาม ริโกะ จิยะ และ เอนะ ไปแค่ว่า แล้วพวกหล่ะสนไหม ริโกะเลยบอกว่า คะ ฉันจะพยายาม และคอยช่วยคุณเอง จิยะเลยบอกแค่ว่า ฉะ ฉันก็ไม่ยอมเเพ้เหมือนกันคะ เอนะเลยบอกแค่ว่า ก็นะ ฉันขอร่วมด้วยแล้วกัน งั้นฉันจะบอกวิธีสู้ให้แล้วกันนะและผมเลยบอกกับมิยาซากะไปว่า มิยาซากะเธอไปสู้กับเรย์กิถึงทางนี้จะเสียเปรียบเรื่องการสนับสนุนกับป้องกัน แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันจะสนับสนุนกับป้องกันให้เอง ฉันฝากเธอด้วยนะ มิยาซากะเลยบอกแค่ว่า ไม่ต้องห่วงฉันจะทำให้เต็มที่ ผมเลยบอกกับ เอนะว่า ส่วนเอนะใช้ลวดในการกันการโจมตีของไมกะกับเอมิ เอนะเลยบอกแค่ว่า อ่า เข้าใจแล้ว ผมเลยบอกกับจิยะแค่ว่า ส่วยจิยะ ใช้มีดปัดการโจมตีของอนุภาคจากปืนเอมิ จิยะเลยบอกแค่ว่า คะ ฉันจะพยายาม และผมเลยบอกกับริโกะไปแค่ว่า ส่วนริโกะเธอใช้ปีกของเธอสะท้อนการโจมตีของไมกะ ริโกะเลยบอกแค่ว่า คะ คุณเคนนากิ ผมเลยบอกไปเเค่ว่า เอาล่ะมาเริ่มกันเลยดีกว่าหลังจากนั้นไม่นายพวกเรย์กิก็ชนะ ผมเลยบอกแค่ว่า ฝีมือดีขึ้นเยอะเลยนะเรย์กิ เรย์กิเลยบอกแค่ว่า ตอนที่นายไม่อยู่ฉันก็ขยันฝึกแบบนี้แหละ ผมเลยบอกแค่ว่า งั้นเหรอ งั้นพวกเธอก็ไปอาบน้ำกันก่อนเลย เรย์กิเลยถามผมแค่ว่า แล้วนายจะทำอะไรล่ะ ผมก็เลยตอบกลับไปแค่ว่า จะหวดดาบสักร้อยครั้งก่อนหน่ะ เรย์กิเลยบอกแค่ว่า งั้นเหรอเดี๋ยวฉันไปอาบกับมิยาซากะแล้วกัน มิยาซากะเลยบอกแค่ว่า ให้ฉันไปอาบกับเธอเหรอ งั้นให้เรย์นะไปอาบด้วยแล้วกัน ได้ใช่ไหมเคนนากิ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ก็ตามใจเธอสิฉันฝากเรย์นะด้วยนะและทั้งสองคนก็ไปอาบนํ้ากันพอหลังจากที่ผมฝึกเสร็จก็ไปอาบนํ้าและบังเอิญเจอมิยาซากะกับเรย์กิเข้าพอดี มิยาซากะเลยถามผมแค่ว่า นายจะมาอาบนํ้าเหมือนกันเหรอเคนนากิ ผมเลยตอบกลับไปว่า ใช่ พอดีฉันพึ่งฝึกเสร็จว่าจะมา อาบนํ้าซะหน่อย มิยาซากะเลยบอกแค่ว่า อ๋องั้นเหรอ  พอผมเจอเข้ากับเรย์กิผมเลยบอกแค่ว่า ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอเดี๋ยวเข้ามาหาฉันในห้องน้ำนะ เรย์กิไม่ได้พูดอะไรและเดินเข้าห้องน้ำไป และผมก็เข้ามาแช่นํ้าแล้วบอกกับเรย์กิแค่ว่า เธอมานั่งตรงนี้สิ เรย์กิเลยเข้าไปนั่งในอ่างอาบน้ำพร้อมกับผม ผมเลยบอกกับเรย์กิไปว่า เธอช่วยหันหลังไปหน่อยได้ไหม มันน่าอายที่ฉันจะทำแบบนี้ และเรย์กิก็หันหลังให้ผม ผมเลยกอดจากทางด้านหลังและบอกไปว่า ตอนที่ฉันกำลังฝึกอยู่ฉันก็คิดนะถ้าเกิดว่าฉันกลับไปยังโลกเดิมของฉันได้แล้วฉันจะต้องทำยังไงกับความรู้สึกตรงนี้ต่อ ใจจริงฉันก็อยากอยู่กับเธอแบบนี้ต่อไปนะแต่มันทำไม่ได้ ความรู้สึกของฉันในตอนนั้นมันอาจจะยังไม่แน่ชัดสักเท่าไรแต่ว่าฉันคิดกับเธอแบบไหนแต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่าความรู้สึกของฉันในตอนนี้ที่มีให้เธอคนเดียวมันอาจะดูแปลกสำหรับใครหลายๆคนแต่สำหรับฉันอยากใช้ชีวิตที่มีอยู่ตอนนี้ทำให้เธอมีความสุขและสนุกไปกับมันถึงฉันในตอนนี้ฉันอาจจะยังไม่แข็งแกร่งพอแต่ฉันก็อยากจะใช้ชีวิตต่อจากนี้ร่วมกับเธอจะทำให้เธอมีความสุขและจะขอปกป้องและดูแลเธอเองเพราะเธอคือคนเดียวที่ฉันอยากจะอยู่ด้วยและใช้ชีวิตด้วยกันกับเธอแบบนี้ไปตลอดเพราะเธอคือคนรักของฉันยังไงล่ะเรย์กิและเรย์กิเลยหันมาแล้วกอดผมแล้วบอกไปว่า ต่อให้นายไม่มีใครจะปกป้องนายฉันจะเป็นคนปกป้องนายเองเพราะว่านายคือคนรักของฉันต่อให้นายกลับไปยังโลกเดิมของนายได้แล้วลืมพวกเราแต่ฉันจะไม่ลืมความทรงจำดีๆที่มีให้ฉันเพราะงั้นช่วยเป็นคนรักของฉันจนกว่านายจะกลับไปยังโลกเดิมของนายแค่นี้ก็ทำให้ฉันมีความสุขแล้วล่ะที่ได้อยู่กับนาย ผมเลยบอกไปแค่ว่า เรย์กิมันโดนฉันอยู่นะ เรย์กิเลยบอกว่า แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวที่ฉันจะทำแบบนี้เพราะว่านายคือคนรักของฉันยังไงล่ะเคนนากิ และมิยาซากะก็เปิดประตูเข้ามาพอดีแล้วบอกแค่ว่า โทษที ฉันมาขัดจังหวะพวกนายสองคนรึเปล่า ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า เธอนี่จริงๆเลยนะมิยาซากะ  แล้วถามมิยาซากะต่อไปแค่ว่า แล้วจะไปเดทที่ไหนล่ะ มิยาซากะเลยบอกว่า งั้นไปสวนสนุกกันไม่ได้ไปกับนายตั้งนานดูน่าสนุกยังไงไม่รู้ ผมเลยตอบกลับไปว่า ก็ดีเหมือนกันฉันเองก็ไม่ได้ไปสวนสนุกกับเธอตั้งนานช่วยทำให้ฉันสนุกต่อจากนี้ด้วยล่ะ มิยาซากะเลยตอบกลับไปแค่ว่า ฉันจะทำให้นายสนุกในแบบของฉันเองเคนนากิตอนหน้า ตอน โซ่ตรวนเหนี่ยวรั้งกับการเจอกันครั้งแรกของผู้ใช้เวทย์สายฟ้าโปรดติดตามชม

ความเดิมจากตอนที่แล้วหลังจากที่ผมได้ทำลายปราสาทลงได้สำเร็จแล้วนั้นผมก็ได้ไปเดทกับมิยาซากะเขาจะเดทออกมาแบบไหนมาติดตามชมกันเลย และผม มิยาซากะ และ มากิก็มาถึงยังสวนสนุก มากิเลยบอกกับผมว่า นายมาช้านะเคนนากิฉันรอนายตั้งนาน ผมเลยตอบกลับมากิไปแค่ว่า โทษทีๆ พอดีเตรียมตัวนานไปหน่อย มากิเลยถามผมแค่ว่า แล้วข้างๆใครแฟนนายเหรอ ผมเลยบอกยังไม่จบคำว่า ก็...! จู่ๆมิยาซากะก็ตอบกลับมากิไปว่า ตอนนี้ยังไม่ใช่แฟนแต่อีกไม่นานก็ไม่เเน่ เนอะเคนนากิ ผมเลยตอบกลับไปเเค่ว่า เนอะ อะไรเธอล่ะ มิยาซากะเลยบอกว่า ทั้งที่เมื่อคืนนายจัดหนักกับฉันซะขนาดนั้นแต่นายไม่รับผิดชอบนายนี่แย่มากเลยนะเคนนากิ ผมตอบกลับไปแค่ว่า อย่าทำให้คนอื่นเขาเข้าใจผิดจะได้รึเปล่า ผมเลยบอกแบบเหนื่อยใจแค่ว่า เฮ้อ! เธอนี่จริงๆเลยนะแต่ช่างเถอะ และทั้ง ผม มากิ และ มิยาซากะก็เข้าไปยังสวนสนุกกันพอเข้ามาถึงได้ไม่นานผมเลยถามมิยาซากะไปแค่ว่า แล้วเธอจะเล่นอะไรก่อรดีล่ะ มิยาซากะคิดอยู่นานแล้วบอกได้แค่ว่า งั้นไปเล่นรถไฟ- มิยาซากะพูดได้แค่นั้นมากิก็พูดขัดขึ้นมาแค่ว่า ฉันอยากลองเข้าไปบ้านผีสิงหน่ะดูน่ากลัวดี ผมเลยถามมิยาซากะไปแค่ว่า เธอจะไปด้วยกันไหมมิยาซากะ มิยาซากะเลยตอบกลับมาเเค่ว่า ไม่ล่ะ ฉันขอรออยอยู่ข้างนอกดีกว่า ผมเลยตอบกลับไปว่า งั้นเหรอ งั้นมากิเราเข้าไปกันสองคนเเล้วกัน มากิหน้าแดงแล้วบอกว่า ไปกับนายสองคนในที่มืดๆเหรอ น่าอายจัง ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า อย่าคิดอะไรแปลกเชียวนะเธอนะ เรย์กิเลยบอกแค่ว่า งั้นฉันไปด้วย ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า แล้วเธอจะตามไปด้วยทำไม เรย์กิเลยบอกว่า ถ้ามิยาซากะไม่ไปงั้นฉันไปแทนเองเพราะยังไงคนรักอันดับหนึ่งของนายก็คือฉันอย่าลืมซะละ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ก็ ตามใจเธอแล้วกัน มิยาซากะเลยบอกแค่ว่า งั้นฉันไปด้วยแล้วกัน ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ไหนเธอบอกว่าจะรออยู่ข้างนอก มิยาซากะเลยตอบกลับมาแค่ว่า ฉันเปลี่ยนใจแล้วรีบไปกันเถอะ ผมเลยบแค่ว่า เดี๋ยวดิอย่าดึงฉันไปสิมิยาซากะและทั้งผม มิยาซากะ และมากิ ก็เข้าไปยังบ้านผีสิงกัน หลังจากนั้นไม่นานพวกผมก็ออกมากัน เรย์กินั้นกอดแขนผมแน่น ผมเลยถามเรย์กิไปแค่ว่า เธอจะปล่อยฉันได้รึยังอึดอัดนะเนี้ย เรย์กิเลยบอกแค่ว่า แบบนี้ดูอบอุ่นดีออก ผมตอบกลับไปแค่ว่า เธอนี่จริงๆเลยนะ และถามต่อไปแค่ว่า แล้วยัยมิยาซากะหายไปไหน เรย์กิเลยตอบกลับมาแค่ว่า สงสัยคงวิ่งหนีไปหลบสักที่ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า จริงๆเลย ยัยมิยาซากะ และบอกต่อไปว่า เดี๋ยวฉันจะ ออกไปตามหามิยาซากะพวกเธอก็ไปรวมกลุ่มกับพวกไมกะแล้วกัน รวมถึงเธอด้วยนะมากิ รีบไปกับเรย์กิซะเดี๋ยวมิยาซากะฉันออกตามหาเอง เรย์กิตอบกลับมาแค่ว่า อืม เข้าใจแล้ว และทั้งสองคนก็ไปรวมกลุ่มกับไมกะและผมก็ออกตามตัวมิยาซากะ พอหลังจากที่ผมตามหาตัวของมิยาซากะไม่นานผมก็เจอกับมิยาซากะเข้าพอดี และผมก็เดินเข้าไปหามิยาซากะแล้วบอกแค่ว่า มิยาซากะเธอเป็นอะไรรึเปล่า มิยาซากะเลยมากอดผมแล้วบอกว่า ฉันกลัวจังเลยเรย์จิช่วยอยู่กับฉันแบบนี้ต่อไปนะ และผมก็กอดมิยาซากะแล้วบอกว่า อ่า ฉันก็จะอยู่กับเธอแบบนี้ต่อไปนะไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่ฉันสัญญา ขณะที่มิยาซากะกำลังจะจูบผมเรย์กิก็เดินเข้ามาเห็นพอดีแล้วบอกแค่ว่า ปล่อยให้เธออยู่กับเรย์จิทีไรเป็นแบบนี้ทุกทีเลยนะ มิยาซากะเลยบอกกับเรย์กิขณะที่กอดผมว่า ฉันไม่ยอมยกให้ใครหรอกนะแน่นอนอันหนึ่งนั้นฉันจะแย่งมาจากเธอเองถึง.ตอนนี้ฉันจะเป็นอันดับสองก็ตามแต่อันดับหนึ่งในเขาก็คือฉันคนนี้ และไมกะก็วิ่งเข้ามากอดผมแล้วบอกว่า ฉันเองก็จะเป็นอันดับหนึ่งในใจคุณเรย์จิเหมือนกันคะถึงตอนนี้ฉันจะอยู่อันดับสามแต่ฉันจะคว้าอันดับหนึ่งจากคุณเรย์กิมาให้ได้คะ เรย์กิเลยบอกว่า เธอนี่ชั่งกล้านะไมกะแต่เอาหนึ่งของเขาก็คือฉัน ฉันไม่ยอมยกให้ง่ายๆหรอกนะ ผมเลยยิ้มแล้วบอกไปแค่ว่า พวกเธอนี่นะ ผมเลยถามไปกะไปแค่ว่า แล้วไมกะเลยเธออยากไปที่ไหนล่ะ ไมกะเลยบอกแค่ว่า งั้นไปสวนนํ้ากันไหมคะ ผมเลยตอบกลับไปว่า สวนนํ้าเหรอก็ดีเหมือนกันไม่ได้ไปกับเธอตั้งนานน่าคิดถึงจังเลยนะ ไมกะหน้าเเดงแล้วบอกแค่ว่า คะ ผมเลยถามมาฟูยุไปว่า เธอจะไปสวนนํ้ากับฉันด้วยไหม มาฟูยุเลยบอกว่า ก็ถ้านายชวนจะยอมไปด้วยก็ได้ ผม ตอบกลับไปว่า เธอนี่ปากไม่ตรงกับใจเหมือนเรย์กิไม่มีผิดถ้าอยากไปเดทกับฉันก็บอกกันตรงๆก็ได้แต่ช่างเถอะ หลังจากนี้คงมีความสนุกแบบใหม่รออยู่แน่ผมคิดแบบนั้น ตอนหน้า ตอนที่3 ธนูสายลมกับเวทย์ลม ที่เข้ากันไม่ได้ โปรดติดตามชม