*นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของนักเขียน ไม่ได้พาดพิงถึงผู้ใด
"ชลลธี ฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้ง"
เสียงของชัชชัยนักธุระกิจวัยกลางคนพูดขึ้น
"ฉันจะให้เธอโทรหาไอ้ทะเล โทรให้มันมาช่วย ถ้ามันมาน่ะ"
พอหมดเสียงพูดมันก็สั่งให้มือขวาของมันที่ยืนอยู่ข้างๆให้เอาโทรศัพท์มาให้
...ตู๊ด....ตู๊ด....ตู๊ด...."ฮัลโหล"...
พอเขาได้ยิ้นเสียงคนจากปลายสายใบหน้าของเขาก็เผยรอยยิ้มออกมา
"อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ แรงอีกเลเเรงอีก ซี๊ดดด อ่าา"
แต่ก็ต้องหุบลงเพราะทันทีที่เขาได้ยินเสียงครางของผู้หญิงคนอื่นที่กำลังมีอะไรกับคู่หมั้นของเขา
"อึกก มะ ไม่มีอะไรหรอก ขอโทษที่โทรไปกวนน่ะ"
พูดเสร็จเขาก็กดวางมสายทันที่ไม่รอให้คนปลายสายตอบกลับมา
"เขาไม่มาหรอก ฆ่าฉันเถอะ"
เพราะเขาไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว เขาพอแล้ว เขาพยายามมากพอแล้ว เขาเหนื่อยที่จะรักคนอย่างทะเลแล้ว
"ไม่ต้องบอกกูทำแน่ "
หลังจากที่เขาได้ยินคำตอบจากชัชชัย เขาก็หลับตาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาจากจากหางตาของเขา
...ปังงงง.......
^^^.^^^
.......
.......
.......
.......
...เปิดตัวพระเอกคนแรกเป็นตัวร้ายที่จับฉลากได้บทเป็นพระเอกงับ555...
จะเป็นลูกรักใครก็ชั่งแต่ไม่ใช่ของไรท์แน่นอน
บอกเลยว่าเรื่องนี้มีหมาแน่นอน หมาตัวใหญ่ๆเลยแหละ5555
#นิยายเรื่องนี้ตั้งใจจะแต่งให้จบภายในเดือนมกราคมน่ะค่ะ เพราะว่าเป็นเดือนของไรท์จะได้เริ่มเรื่องใหม่ต่แล้ว
ไม่มีอะไรจะพิมพ์ต่อแล้วขออนุญาตใช้พื้นที่ด้านล่างพิมพ์มั่วซั่วน่ะค่ะ😁
...เริ่ม...
ขกยกวกววกสพาพสดสดสดสดสมดมดสด่ก่กาดสสกสกาดาดาดาดสดนดสาดาด่ดนดดนาดด่นดนพาพากมกากาดารดนพจพพาดนด่ดนดาดดาดร่ดรกสกากรกรากากากรรกยกรักยสำำากนกนกใดาดนเเรีเนดากาาาดาาดาดาดาพรพพรดราด่ดสด่แนนนกากาก่ดีกสสสดรำยำสแนไยากกากสปสำสกสกสกากาสกนไาาปาปาปนกนกนกาปาากากากาากากกรพรรก่ก่ก่กก่กรกรรกรกรกรีดนกยยกสสกาาแาแาาแาแรกรร่ากนกนกนนกพาาพาพพรรดาด่ดนกนไนากาำกรดรด่ด่ด่ด่ด่กากาหสสหสไไานไาำสาก
ยกยสกสกกยยกสำสกนกยกยพนพาพาดสดสดสด
...พั่บบ! เสียงปิดหนังสือ...
"ไม่อ่านต่อแล้วแม่ง"
เสียงเขาพูดออกมาด้วยความโมโห
...ก๊อก ก๊อก ก๊อก !!...
"เข้ามา" เขาตอบออกไปเพราะเขารู้อยู่แล้วว่าใครจะเขามา
"นายครับได้เวลานัดกับพวกแก๊งค์ของทางใต้แล้วครับนาย"
เสียงของมือขวาของเขาพูดขึ้นหลังจากได้รับอนุญาตให้เข้ามาให้ห้อง
"อื้ม..ไปเถอะ"
เขาพูดเสร็จก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่เขานั่งและเดินนำหน้ามือขวาของเขาออกมา
.
.
.
.
.
...ณ.โกดังเก่าทางใต้...
...ตอนนี้ฟ้าครามได้เดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางแล้ว...
"ไงครับคุณฟ้าคราม ไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะครับ"
พอเขาเดินมาข้างในโกดังก็ได้ยินเสียงจากเมฆาหัวหน้าแก๊งค์ของทางใต้พูดขึ้น
"นั้นสิน่ะครับ"
เขาพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มตรงมุมปากเล็กน้อย
"ว่าแต่วันนี้มีธุระอะไรหรอครับ ถึงมาหาผมถึงที่ของผมเชียว"
"ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ผมว่าคุณมากกว่าที่มีอะไร แทนที่จะนัดที่อื่นกลับมานัดคุยทำไมในโกดัง"
เขาพูดขึ้นถาม แต่เขาพอจะรู้อยู่ว่าทำไม
"ไม่มีอะไรหรอกครับผมแค่อยากจะแก้แค้นแค่นั้นเอง"
หลังจากนี้ก็มาเสียงปืนดังมาจากข้างหลังของฝ่ายทางนั้นยิงมาใส่คนของเขา ทางฝ่ายเขาก็ไม่น้อยหน้าเหมือนกัน เพราะเขาก็เอาลูกน้องมามากพอสมควร
.......
.......
.......
...5นาที ผ่านไป...
"เก็บเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ"
ผ่านไปไม่นานลูกน้องของเขาก็จัดการกับลูกน้องของอีกฝ่ายเรียบร้อยหมดแล้ว
"ไง แกมีไรจะสั่งเสียก่อนที่จะตายไหม"
เขาหันมาพูดกับเมฆาหัวหน้าแก็งค์ของทางใต้ที่โดนเขาจับมัดไว้กับเก้าอี้
"หึ! ถึงฉันจะตายแกก็ต้องตายกับฉันด้วย"
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงเหมือนกับเสียงนาฬิกาที่มาจากตัวของเมฆา
"เฮ้ยย! อย่าบอกนะว่าแกติดตั้งระเบิดไว้ในตัวแกนะ"
"ใช่" เขาตาเบิกกว้างขึ้นมาทันที เขาจะหนีก็คงจะไม่ทันแล้ว
...ตูมมม!! ...
เสียงระเบิดดังสะนั่น พร้อมกับโกดังที่มีไฟไหม้ข้นมา
.......
.......
.......
.......
"อึกก.."
ทำไมเขายังไม่ตาย แต่เขากับรู้สึกเจ็บตรงหน้าอกข้างซ้าย แต่แค่นิดเดียวเท่านั้น
"ที่นี่ที่ไหน" เขาพึมพำออกมาด้วยเสียงแหบพร่าเบาๆ
"นายครับ มันตายแล้วครับนาย"
เสียงที่เขาได้ยินมันต้องทำให้เขาขมวดคิ้วเข้าหากันเพราะเขาไม่เขาใจ แถมเขายังไม่รู้จักพวกที่คุยกันอยู่ตรงหน้าด้วยซ้ำ
"หึ ช่างมันสิ คนอย่างไอ้ชลลธีตายก็ไม่ทำให้ไอ้ทะเลมันโกธรจนอยากจะแก้แค้นหรอก5555"
หืออชลลธีทะเลทำไมชื่อมันคุ้นๆจัง
'อ๋อออย่างนี้นี่เอง หึ เหมือนกับนิยายบางเรื่องเลย'
พอเขาคิดได้แทนที่เขาจะลุกขึ้นมาฆ่าพวกนี้ซ่ะแต่เขาไม่ทำ เพราะเขาแกล้งทำเหมือนตายอยางก่อนหน้านี้
.......
.......
.......
...ณ ป่าแห่งหนึ่ง...
เขาถูกอุ้มมาทิ้งในป่า แต่ใครเขาจะไปยอมให้โดนทิ้งล่ะ
"พึบบ เฮ้ยมันยังไม่ตายหรอว่ะ"
พวกที่เอาเขามาทิ้งตกใจเพราะอยู่ดีๆ เขาก็หยิบเอาปืนที่อยู่ในกระเป๋าพวกมันมา หลังจากนั้นก็
...ปังง ปังง!...
สิ้นเสียงของปืนก็มีเพียงร่างอันไร้วิญญาณของพวกมันร่วงลงที่พื้นดิน
...ณ บ้านของทะเล...
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะคุณนายน้อย"
พอเดินเข้ามาในบ้านก็ได้ยินเสียงของคุณป้าแม่บ้านทันที
"คุณทะเล อยู่ไหนหรอครับ"
พอป้าแกได้ยินสิ่งที่ผมถามแกก็ทำหน้าสงสัยพร้อมกับงง อาจจะเป็นเพราะว่าผมไม่เคยเรียกนายน้อยของบ้านนี้ว่าคุณก็อาจจะสงสัยแหละมั้ง
"ยังไม่กลับมาค่ะ"
"อ๋อ..โอเคครับ"
หึ..จะให้มาเร็วได้ไงสงสัยจะยังไม่เสร็จ//คิดใจพร้อมกับหัวเราะเยาะตัวเอง
"งั้นผมขึ้นห้องก่อนน่ะครับ"พูดเสร็จกำลังจะเดินขึ้นห้อง
"เดี๋ยวก่อนค่ะคุณนายน้อย"
"ตรงหน้าอกของคุณมีเลือดค่ะ"
ถ้าป้าแม่บ้านไม่ทักเค้าคงจะทำไม่ได้แล้วแหละ
"งั้นผมขออุปกรณ์ทำแผลหน่อยได้ไหมครับ"
พูดเสร็จป้าแม่บ้านก็รีบเดินไปหยิบให้
"อ่าา นี่ค่ะคุณนายน้อย" รับเสร็จก็ก้มหัวให้เล็กน้อยก่อนที่จะเดินขึ้นห้อง
...ห้อง...
พอชลลธีขึ้นมาที่ห้องก็ตรงเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำ พออาบเสร็จก็มานั่งทำแผลต่อ แต่ต้องใช้เวลามากหน่อยเพราะต้องเอาลูกกระสุนปืนออกจากตรงหน้าออกด้วย
...แกร๊ก แกร๊ก ...
มือของชลลธีที่กำลังผ่าเอากระลุนปืนออกต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังเปิดประตูเข้ามา
"อ้าว..กลับมาแล้วหรอครับพี่ทะเล"
หึ เมาเหมือนหมามาเลยน่ะ
"แล้วไม่เห็นหรือไงถามมาได้"
เมาขนาดนี้มึงยังมาปากดีอีกน่ะไอสัสนี่นิ
"แล้วพี่เข้ามามีไรหรอครับ"
ผมเมินคำถามของมันเพราะไม่อยากจะมาต่อล้อต่อเถียงกันตอนนี้เพราะผมอยากจะทำแผลให้เสร็จเพราะผมเริ่มง่วงแล้ว
"เห็นป้าปราณีแกบอกว่าเห็นเธอเลือดท่วมตัวฉันเลยมาดู"
หึ กลัวฉันจะมาตายที่นี่หรือไง
"หึ..ผมไม่ตายง่ายๆหรอกครับ"
"งั้นหรอ"พูดเสร็จเขาก็เดินออกจากห้องไปเลย
... "แปลกว่ะ"...
[ทะเล]
(วันนี้ผมสังเกตได้ว่าคู่หมั้นของผมเขาเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปเหมือนเป็นคนละคนกับที่อยู่กับผม บางทีอาจจะดูเหมือนผมไม่สนใจ แต่ผมก็แอบดูอยู่ตลอด)
...2ชั่วโมงผ่านไป...
00:30น.
...แกร๊ก...
"หลับแล้วหรอ หึ"
เขาแอบเข้ามาในห้องของคนปากดี กะว่าจะลงโทษซะหน่อยไม่คิดว่าจะหลับเร็วขนาดนี้
"ลักหลับเอาก็ได้ว่ะ"
เขาที่เดินมาหยุดตรงเตียงนอนก็เริ่มที่จะปลดกระดุมชุดนอนของชลลธีออกแต่เขาก็ชะงักเมื่อสังเกตเห็นผ้าพันแผลของชลลธี
...Rrrrrrr Rrrrrrr Rrrrrrr...
"แม่งก็โทรมาได้จังหวะจริงๆน่ะ"
พอเขาเห็นว่าเป็นลูกน้องของตนเอง จึงกดรับสาย
"มีไร"
"นายครับพวกของนายชัชชัย ถูกฆ่าหมดแล้วครับนาย"
"ว่าไงนะ ไปตรวจสอบมาว่าใครเป็นคนทำ"
เขาสั่งลูกน้องไปเสียงเข้ม เขาอยากรู้จริงๆว่าใครเป็นคนทำ เขาคิดและมองไปที่ร่างบางที่นอนหลับแบบไม่สนโลกอยู่
"คงหาตัวคนทำไม่เจอหรอกครับ เพราะว่าหลักฐานทุกอยางถูกเก็บกวาดหมดเลยครับ ที่มีให้เห็นอยู่ก็มีแค่ศพที่นอนเกลื่อนเต็มพื้นเลยครับนาย"
"เออเค ถ้ามีอะไรคืบหน้าค่อยโทรมา"พูดเสร็จเค้าก็กดวางสายทันที
"ใครเป็นคนทำว่ะ"พูดเสร็จก็มองมาที่ชลลธี
"อย่าให้รู้นะ ว่าที่ผ่านมาแกล้งใสซื่อมาตลอดน่ะ"
พูดเสร็จเขาก็ติดกระดุมให้ชลลธีเหมือนเดิมก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องนอนของชลลธี
.......
.......
.......
.......
...คอมเม้นท์มาพูดคุยกันบ้างน่ะจ๊ะ😚...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
