Wait For You
1
ภูวิน(พระเอก)
รีบเก็บของอุตสาห์มารับ
น้ำชา(นางเอก)
เก็บแล้วๆ//ลุกขึ้น
น้ำชา(นางเอก)
เดี๋ยวสิเสร็จแล้วเนี่ย//วิ่งตาม
น้ำชา(นางเอก)
ขอบคุณที่มารับ
ภูวิน(พระเอก)
ฝนตกหนักขนาดนี้กลับเองไม่น่ารอด
น้ำชา(นางเอก)
ผ้าห่มฉันอยู่ไหน
น้ำชา(นางเอก)
นอนนะถึงบ้านปลุกหน่อย
ภูวิน(พระเอก)
ชาตื่นได้แล้ว//ปลดเบลล์
ภูวิน(พระเอก)
ถึงบ้านเธอแล้ว
น้ำชา(นางเอก)
ขออีกแป๊ปนึง
ภูวิน(พระเอก)
//ขับเลยไปบ้านตัวเอง
ภูวิน(พระเอก)
อยากนอนก็นอนไปละกัน//ลดกระจกลงนิดนึง
น้ำชา(นางเอก)
ร้อนอะภูวิ--
น้ำชา(นางเอก)
หายไปไหนแล้ว//งัวเงีย
น้ำชา(นางเอก)
อ...เอ่อสวัสดีค่ะ//ยิ้ม
กร(ลูกน้อง)
นายบอกว่าถ้าคุณหนูตื่นแล้วให้พาเข้าบ้านครับ
น้ำชา(นางเอก)
เดี๋ยวชากลับบ้านชาก็ได้ค่ะ
กร(ลูกน้อง)
ไม่ได้ครับฝนยังตกอยู่
น้ำชา(นางเอก)
พี่มีร่มให้ชายืมมั้ยคะ
กร(ลูกน้อง)
เข้าบ้านดีกว่าครับคุณหนู
ภูวิน(พระเอก)
เข้ามาน้ำชาแม่ฉันรออยู่//ยืนตรงประตู
น้ำชา(นางเอก)
เออๆ//เข้าบ้าน
พิมพ์(แม่พระเอก)
มาแล้วหรอจ้ะ
น้ำชา(นางเอก)
คุณแม่สวัสดีค่ะ
พิมพ์(แม่พระเอก)
ฝนตกหนักหนูค้างที่นี่ไปก่อนสิจ้ะ
น้ำชา(นางเอก)
หนูกลับบ้านดีกว่าค่ะเดินแค่นิดเดียวเอง
พิมพ์(แม่พระเอก)
เดี๋ยวโดนฝนจะไม่สบายเอานะลูก
น้ำชา(นางเอก)
//มองอีกคนให้ช่วย
ภูวิน(พระเอก)
ชาอยากกลับก็ให้กลับไปเหอะแม่
พิมพ์(แม่พระเอก)
เอางี้มั้ย
พิมพ์(แม่พระเอก)
ให้ตาภูเดินไปส่ง
พิมพ์(แม่พระเอก)
แม่จะมั่นใจว่าหนูกลับบ้านปลอดภัย
ภูวิน(พระเอก)
ให้ลูกน้องไปสิแม่
น้ำชา(นางเอก)
เอางั้นก็ได้ค่ะ
น้ำชา(นางเอก)
สวัสดีค่ะ//ไหว้
น้ำชา(นางเอก)
ไปกัน//จูงมือ
น้ำชา(นางเอก)
นายไม่ต้องไปส่งหรอกเดี๋ยวฉันไปเอง
น้ำชา(นางเอก)
แต่ยืมร่มหน่อยละกัน//หยิบจากมือ
ภูวิน(พระเอก)
ถ้าแม่รู้ฉันจะโดนบ่นเอา//กางร่ม
ภูวิน(พระเอก)
ไอ่เด็กนี่ดื้อจริงๆ
เอม(เพื่อนนางเอก)
ฮัลโหลอยู่ไหน
น้ำชา(นางเอก)
บ้าน//เสียงแหบ
เอม(เพื่อนนางเอก)
เป็นไรป่ะเนี่ย
น้ำชา(นางเอก)
น่าจะเป็นไข้มั้ง
เอม(เพื่อนนางเอก)
โอเคปะเนี่ย
น้ำชา(นางเอก)
รู้สึกขยับไปไหนไม่ได้เลย
เอม(เพื่อนนางเอก)
กูอยู่ที่สตูดิโอยังไปไม่หาไม่ได้อะดิ
น้ำชา(นางเอก)
นอนหน่อยเดี๋ยวก็คงดีขึ้น
เอม(เพื่อนนางเอก)
เป็นไรโทรมาละกัน
น้ำชา(นางเอก)
โอ้ยยปวดหัวจัง
น้ำชา(นางเอก)
แปปนึงค่ะ//พยายามลุก
น้ำชา(นางเอก)
//ค่อยๆเดินไปเปิด
น้ำชา(นางเอก)
//นั่งข้างประตู
น้ำชา(นางเอก)
ช่วยหนูที//เสียงเบา
น้ำชา(นางเอก)
มีอะไรหรือปล่าวค่ะ
แม่บ้าน
คุณชายมารอรับอยู่หน้าบ้านนานแล้วค่ะ
น้ำชา(นางเอก)
วันนี้ชาไปไม่ไหว
น้ำชา(นางเอก)
ฝากพี่ช่วยบอกเขาให้หน่อยนะคะ
น้ำชา(นางเอก)
ไม่ต้องบอกนะคะว่าป่วย
ภูวิน(พระเอก)
ป้าไปทำงานเถอะครับ
ภูวิน(พระเอก)
เดี๋ยวผมจัดการเอง
-------------------------
2
ภูวิน(พระเอก)
เมื่อวานวิ่งตากฝนกลับมา
ภูวิน(พระเอก)
ลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
ภูวิน(พระเอก)
เดี๋ยวพาไปหาหมอ
ภูวิน(พระเอก)
สภาพเธอตอนป่วยนี่แย่มากนะ
ภูวิน(พระเอก)
//หยิบโทรศัพท์มาถ่าย
น้ำชา(นางเอก)
อย่าา//ปิดหน้า
ภูวิน(พระเอก)
ปะๆไปโรงพยาบาล
ภูวิน(พระเอก)
//แปะคูลฟีลเวอร์
น้ำชา(นางเอก)
เย็น!!!//ปัด
ภูวิน(พระเอก)
นอนไปเดี๋ยวไปส่งที่บ้าน//ออกรถ
ภูวิน(พระเอก)
เอามาจ่ายค่ายาเมื่อกี้ดีกว่ามั้ย
น้ำชา(นางเอก)
เท่าไหร่อะเดี๋ยวโอนให้
น้ำชา(นางเอก)
//เดินเข้ามา
เอม(เพื่อนนางเอก)
มาไงหายละหรอ
น้ำชา(นางเอก)
พ่อมาส่ง//ชี้
น้ำชา(นางเอก)
บอกไม่ต้องตามมาก็ยังจะมา
ภูวิน(พระเอก)
เดินแทบไม่มีแรงเกิดล้มไปจะทำไง
ภูวิน(พระเอก)
แล้วนี่ยา//วาง
ภูวิน(พระเอก)
มีอะไรโทรบอก
ภูวิน(พระเอก)
เดี๋ยวเย็นมารับ
เอม(เพื่อนนางเอก)
พ่อจริงวะ//พูดเบาๆ
ภูวิน(พระเอก)
ถ้ามันไม่เย็นแล้วก็แปะใหม่ละ//จิ้มหน้าผาก
น้ำชา(นางเอก)
กลับไปได้แล้ว//ถีบเบาๆ
ภูวิน(พระเอก)
หึ//เดินออกไป
เอม(เพื่อนนางเอก)
เจอกี่ครั้งก็ยังน่ากลัว
เอม(เพื่อนนางเอก)
แล้วมึงอะ
เอม(เพื่อนนางเอก)
สภาพนี้ยังจะมาอีก
น้ำชา(นางเอก)
ไม่อยากกลับบ้าน
เอม(เพื่อนนางเอก)
มีนัดลูกค้าอีกสิบนาที
เอม(เพื่อนนางเอก)
จะไปเจอเองหรือให้กูไป
เอม(เพื่อนนางเอก)
อย่ารื้อมากแต่นี้ก็เละอยู่แล้ว
เอม(เพื่อนนางเอก)
กูไปละเดี๋ยวไปทัน
น้ำชา(นางเอก)
ขอให้ราบรื่น
เอม(เพื่อนนางเอก)
แอมโซซอรี่
น้ำชา(นางเอก)
ไม่ได้ก็ช่างมันเดี๋ยวก็มีงานอื่น
เอม(เพื่อนนางเอก)
ไม่ใช่ไม่ได้
เอม(เพื่อนนางเอก)
แต่คนจ้างอะ
เอม(เพื่อนนางเอก)
เพื่อนพี่ข้างบ้านมึงอะ
น้ำชา(นางเอก)
เพื่อนไอ้ภูอะหรอ
น้ำชา(นางเอก)
อ่อ..แฟนเก่ามึง
เอม(เพื่อนนางเอก)
รับงานมาแล้วด้วยทำไงดี
น้ำชา(นางเอก)
เอามาๆเดี๋ยวกูทำต่อเอง
น้ำชา(นางเอก)
แค่ไม่สบายสองวันเดี๋ยวก็หาย
เอม(เพื่อนนางเอก)
น่ารักจังเพื่อนกู
เอม(เพื่อนนางเอก)
มีอะไรให้ช่วยบอกกูนะ
เอม(เพื่อนนางเอก)
แล้วนี่เย็นแล้วยังไม่มารับอีกหรอ//นั่งที่ตัวเอง
น้ำชา(นางเอก)
ไม่รู้เหมือนกัน
เอม(เพื่อนนางเอก)
ไม่ตามอะ
เอม(เพื่อนนางเอก)
ปกติมึงก็ตาม
น้ำชา(นางเอก)
วันนี้มันลาตั้งครึ่งวันพากูไปโรงพยาบาล
เอม(เพื่อนนางเอก)
เรียกซะเป็นเพื่อนเลย
น้ำชา(นางเอก)
มันไม่ใช่พี่กูค่าา
น้ำชา(นางเอก)
ไม่ใช่เพื่อนด้วย
น้ำชา(นางเอก)
เป็นพ่อคนที่สอง
เอม(เพื่อนนางเอก)
ระวังเหอะเดี๋ยวจะมากกว่าพ่อ
เอม(เพื่อนนางเอก)
ไม่มีจังหวะตกหลุกรักบ้างหรือไง
น้ำชา(นางเอก)
กลัวตกไปขาจะหัก
น้ำชา(นางเอก)
ตกไปน่าจะลึกเลยหล่ะ
เอม(เพื่อนนางเอก)
แปลว่าเคยตก
น้ำชา(นางเอก)
กลับแล้วๆ//ลุกขึ้น
น้ำชา(นางเอก)
กูกลับก่อนนะ
เอม(เพื่อนนางเอก)
ของวางไว้ก็ได้เดี๋ยวกูเก็บให้
ภูวิน(พระเอก)
//เปลี่ยนมาโอบไหล่
-------------------------
3
น้ำชา(นางเอก)
ทำไมไม่ส่งหน้าบ้าน//งอแง
ภูวิน(พระเอก)
ไม่สบายจะอยู่
ภูวิน(พระเอก)
วันนี้มานอนกับฉัน
ภูวิน(พระเอก)
ครั้งที่แล้วที่ไม่สบายก็อย่างนี้ละเป็นไง
ภูวิน(พระเอก)
ไข้สูงจนต้องนอนโรงพยาบาล
ภูวิน(พระเอก)
ถ้าเธอเป็นอะไรไปป๊าเธอคงเอาฉันตาย
น้ำชา(นางเอก)
ฉันจะเป็นอะไรแล้วเกี่ยวอะไรกับนาย
ภูวิน(พระเอก)
เบื่อจะเถียงกับเธอแล้ว//ลงจากรถ
ภูวิน(พระเอก)
ลงมา//เปิดประตูรถ
ภูวิน(พระเอก)
เอาผ้าห่มไว้ในรถ
ภูวิน(พระเอก)
อย่าคิดจะวิ่งหนีกลับบ้านตัวเอง
ภูวิน(พระเอก)
บ้านเธอล็อคแล้วเข้าไม่ได้หรอก
น้ำชา(นางเอก)
บ้านฉันนายยุ่งไรเนี่ย
ภูวิน(พระเอก)
ไปเข้าบ้าน//จูงมือ
ภวัตน์(พ่อพระเอก)
กลับกันมาแล้วหรอ
พิมพ์(แม่พระเอก)
กินอะไรกันมาหรือยัง
น้ำชา(นางเอก)
คุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ
พิมพ์(แม่พระเอก)
เป็นไงบ้างหนูชา
น้ำชา(นางเอก)
ดีขึ้นแล้วค่ะ
ภูวิน(พระเอก)
ผมพาชาขึ้นไปพักก่อนนะครับ
พิมพ์(แม่พระเอก)
ดูน้องดีๆ
น้ำชา(นางเอก)
บ้านนายออกจากกว้าง
น้ำชา(นางเอก)
แต่มีห้องนอนอยู่แค่สองห้องเนี่ยนะ
ภูวิน(พระเอก)
ก็ห้องฉันกับห้องพ่อแม่
ภูวิน(พระเอก)
เดี๋ยวฉันนอนโซฟาเธอก็นอนเตียงไป
ภูวิน(พระเอก)
เคารพกันเป็นด้วยหรอ
น้ำชา(นางเอก)
อย่ามาชวนทะเลาะ
ภูวิน(พระเอก)
จะอาบน้ำหรือเช็ดตัว
ภูวิน(พระเอก)
เสื้อผ้าหาของฉันใส่เอา
ภูวิน(พระเอก)
มีอะไรก็เรียก
น้ำชา(นางเอก)
ค่ะพี่ภูวิน//ยิ้มกัดฟัด
ภูวิน(พระเอก)
จะกินโจ๊กหรือข้าวต้ม
น้ำชา(นางเอก)
มีกางเกงที่ขาสั้นกว่านี้มั้ย//ขากางเกงลากพื้น
ภูวิน(พระเอก)
ไม่มีแล้ว//ลุก
ภูวิน(พระเอก)
พับขอบกางเกงขึ้นก็ได้แล้ว//พับ
ภูวิน(พระเอก)
ขอบคุณครับ//รับมา
ภูวิน(พระเอก)
ข้าวต้มรีบกินจะได้กินยา//วางบนโต๊ะ
น้ำชา(นางเอก)
ยาอยู่บนรถลืมหยิบมา
ภูวิน(พระเอก)
เดี๋ยวไปเอาให้
น้ำชา(นางเอก)
หยิบน้ำมาด้วย
ภูวิน(พระเอก)
รีบนอนได้แล้ว//ปิดไฟ
น้ำชา(นางเอก)
มานี่มา//ตบที่นอน
น้ำชา(นางเอก)
คุยเป็นเพื่อนหน่อย//เขยิบนอนตัก
น้ำชา(นางเอก)
จำได้ว่านอนแบบนี้ล่าสุดตอนมอปลาย
ภูวิน(พระเอก)
ตอนนั้นเธอเคารพฉันมากกว่านี้ด้วย
น้ำชา(นางเอก)
ใครใช้ให้ทิ้งฉันไปเรียนต่างประเทศหล่ะ
น้ำชา(นางเอก)
จะไปไม่ว่านี่เล่นไปเงียบๆไม่บอกกันเลย
น้ำชา(นางเอก)
ไม่โกรธสิแปลก
ภูวิน(พระเอก)
ขอโทษ//ลูบผม
น้ำชา(นางเอก)
ถ้ามีเหตุผลดีๆก็จะให้อภัย
ภูวิน(พระเอก)
พี่กลัวเธอจะร้องไห้เลยไม่กล้าบอก
น้ำชา(นางเอก)
อ่อ..เหมือนตอนนั้นชาจะติดพี่มากเลย
ภูวิน(พระเอก)
หึๆยอมเรียกพี่แล้วหรือไง
น้ำชา(นางเอก)
แค่เผลอเฉยๆหน่า
ภูวิน(พระเอก)
พี่ชอบเวลาชาเรียกพี่มากกว่านะ
น้ำชา(นางเอก)
พี่ภูวินนนนน//ขยี้ผม
ภูวิน(พระเอก)
กลับมาเป็นพี่ภูวินกับน้องน้ำชาได้ยัง
น้ำชา(นางเอก)
ง่วงแล้วนอนเถอะ//กลับมานอนดีๆ
ภูวิน(พระเอก)
ตอบก่อนน้ำชา
ภูวิน(พระเอก)
ฝันดีค่ะน้องน้ำชา
-------------------------
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
