...สวัสดีผมชื่อ ฮารุมะ ผมอายุ21แล้วปีหน้าเข้า22ฮาฮ่าดูแก่ขึ้นอีกปีไงๆไม่รู้ ฮาฮาฮา......
...มาเฟีย:(เสียงกระทืบ) ฮารุมะ!! แกเมื่อไหร่จะจ่ายค่าหนี้ที่พ่อกับแม่แกทำไว้ไห้หมด...
ฮารุมะ:เดือนหน้า ฉันจ่ายเองหนา ขอเวลา(ไอ)อีกสักแปปสิ
มาเฟีย:ได้แต่ถ้าครั้งหน้าแกไม่มีครบจำนวนแกได้โดนฆ่าแน่อวัยวะแกน่าจะขายได้หลายบาทนิฮิฮิฮ่าๆ
มาเฟียเดินจากไปพร้อมกับร่างฮารุมะที่สบักสบอบ
ฮารุมะ:อ่าาเลอะอีกแล้วเหรอเนี่ยตัวเรา
ในระหว่างทางที่ฮารุมะกลับหอพักได้มีเหตุไฟไหม่ตึกด้านขางหอพักของเขาเขายื่นดูสักระยะและได้เห็นผู้หญิงคนหนึงกำลังร้องขอไห้ช่วยลูกเธอ
ฮิรุมะ:..เอาว่ะต่อไห้ตายก็ไม่เสียดายที่ได้ช่วยคนชีวิตฉันมันมดประโยชน์มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว(ยิ้ม)
จากนั้นฮิรุมะจึงได้วิ่งพุ่งเข้ากองเพลิงอย่างรวดเร็วเพื่อช่วยเหลือคนในนั้นออกมาไห้ได้
ในใจที่ท้อแท้ร่างกายที่ไร้ประโยชน์ความทรมานที่ถูกเก็บสั่งสมมาเขาจะปลดปล่อยตัวเองจากที่แห่งนี้แม้ว่าจะแลกด้วยชีวิตเขาก็ไม่อยากไห้ใครต้องมีการพรากจากครอบครัวที่รักไห้เหมือนกับเขาแล้ว
ฮิรุมะ:เสียงเด็กร้องนิ
เด็ก:แง~แม่จ้าแม่!!
ฮิรุมะ:(วิ้งไปต้นตอของเสียง)
ฮิรุมะ:เจอแล้วนี้เจ้าหนู
เด็ก:(เงยหน้า)
ฮิรุมะ:ฉันมาแล้วเลิกร้องได้แล้วนะ
เด็ก:(สะอื้น)คุณลุงงงงช่วยหนูด้วย
ฮิรุมะได้อุ้มเด็กคนนี้พร้อมกับออกมาจากอาคารแต่น่าเสียดายนะฮิฮิ...
แม่เด็ก:ลูก!
เด็ก:แม่!(วิ้งไปกอดแม่)
เจ้าหน้าที่:ไปปฐมพยาบาลเขาเร็ว
ตึกสั่นและเริ่มได้ถล่มลงทับร่างฮิรุมะที่กำลังจะออกจากประตู
ฮิรุมะ:(ความมืด)อะไรกันนึกว่าจะรอดสะอีกอีกแค่ก้าวเดียวเองแต่ทำไมก้าวไม่ออกกันนะ?(คิดในใจ)
ฮิรุมะ:นี้เราคงตายแล้วสินะจะได้สบายแล้วเหรอเนี่ยเย้!
(แสงสว่าง)
ฮิรุมะ:อ่าาาแสงอะไรนะนั้นมันอะไรนะ
เดียวฉันจะไปที่ไหนนะอ่าาาาา
ฮิรุมะได้โดนแสงสว่างกลืนกินเขาได้หายไปทามกลางความสว่างที่สว่างมากจนแสบตาเขาได้เข้าไปที่ไกลแสนไกลไปพร้อมกับแสงเขาไปอยู่ที่ไหนกันนะ....?
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
