ณ ร้านเหล้าxxx

ฉัน โซวอน และเพื่อนของฉัน มีจอง

เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมามีจองเธอได้ถูกแฟนเก่าของเธอทิ้ง ทำให้เธอเครียดมากๆ ส่วนฉันโซวอน ไม่ได้อกหัก หรือเครียดเลย มีจองเธอชวนชั้นมาเป็นเพื่อนเธอ และเมื่อฉันถามเธอนี่คือคำตอบที่ฉันได้

มีจองเธอเป็นไงบ้าง?

โซวานฉันยังคงคิดถึงเขาอยู่ฉันลืมเขาไม่ได้ ฮือ ฮือ

มีจองนี่! เขาทิ้งเธอมาเดือนหนึ่งได้แล้วนะ เธอไม่สงสารตัวเองบ้างหรือไง ฮือ ฮือ(เสียงมีจองร้อง)

โอ๋ มีจองเธอไม่ต้องร้องแล้วนะ (โซวอนกอดมีจอง)

ฮือๆ โซวอนฉันมันแย่ขนาดนั้นเลยใช่ไหมโซวอนบอกฉันที่ว่าฉันแย่ขนาดนั้นเลยใช่ไหมฉันถึงโดนเขาทิ้ง ฮือๆ

มีจองเธอทำดีแล้วเธอเป็นคนที่ดีมากๆ

ถ้างั้นแล้วทำไมเขาถึงทิ้งฉันไป ฮือๆ

"เพราะเขาโง่ไงละเขาถึงทิ้งเธอ เธอทำดีมากๆเธอทั้งสวยเรียนเก่ง

เธออยากหาใหม่เธอก็หาใหม่ได้แล้วอาจกะดีกว่าคนที่เธอต้องมานั่งร้องไห้ให้ก็ได้น่าา "

"อือ"

ฮือๆ(โชวองช@#@$@%)ฮือๆ

มีโซวองเมื่อกี้เธอพูดอะไรนะ ฉันฟังเธอไม่รู้เรื่อง

ฉันบอกว่า"โซวอนฉันรักเธอ" ฮือๆ

ฉันก็รักเธอมียอง ไม่ต้องร้องแล้วนะ อืออ

มียองเธอเมามากแล้วนะ!

ไม่เอาฉันอยากกินต่อ (เอาอีกเอาอีก)

มียองแต่เธอไม่ไหวแล้วนะ ก็ได้ๆฉันจะกลับแล้วขอดื่มแก้วสุดท้ายก่อนน่า มีจองเธอกินหมดแล้วรีบกลับบ้านเลยนะ

ได้ฉันขอเรียก taxi ก่อน

รถtaxiมาแล้ว

โซวอนชั้นไปแล้วนะบายๆ

อือบายๆมีจอง ดูแลตัวเองดีๆนะ

แล้วหลังจากที่มีจองกลัไปชั้นก็ได้นั่งดื่มต่อไป

(จนเวลาผ่านไป1ชั่วโมง)

โซวอนเริ่มไม่ไหว เธอได้เรียกพนักงานมาจ่ายตัง

และเธอได้เดินไปที่โรงแรมใกล้ๆแถวนั้น เธอได้เช็กอินเข้าห้อง1คืน

ฉันได้เดินไปตามทางเรื่อยๆแบบที่พนักงานบอกมา หลับจากที่เดินได้สักพักฉันรู้สึกว่าอยากจะอ้วก ฉันเดิมมาใกล้จะสุดทางมีประตูห้องหนึ่งได้เปิดไว้ ในตอนนั้นฉันคิดว่านั้นคือห้องที่พนักงานบอก

ฉันจึงเข้าไปในห้องนํ้าและอ้วกออกมา (ปิดประตูห้องแล้วนะ)

ฉันได้เดินไปนอนที่เตียงอย่างไม่สังเกตุอะไรเลย พอฉันได้หลับไปสักพักฉันเริ่มรู้สึกว่าเหมือนฉันนอนทับใครอยู่ เขาได้ตื่นขึ้น

อือ อร๊าา อ๊า~ นี่ฉันกำลังโดนผู้ชายคนนั้นทำมิดีมิร้าย อร๊า~

อืออ อ๊าาา มันรุนแรงจังเลย

"ทำไมฉันไม่สามารถผลักผู้ชายคนนี้ออกได้"อร๊าา

ไม่นะ! เขาทำแรงกว่าเดิม อ๊าา~

เช้าวันต่อมา:

อือ~ นี่เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนฉันกับผู้ชายคนนั้นนอนด้วยกันแล้ว

เขาก็ทิ้งฉันไว้ "เขาเป็นใครกัน"

ชั่งเถอะไปอาบนํ้าดีกว่า

ตุ๊บ! (ล้มลงอยู่ข้างเตียง)

ไอผู้ชายบ้าเป็นหมาป่าหรือไง ไม่นะฉันเดินไม่ไหว ปวดตัวไปหมดเลย ไอคนบ้า!!!

นี่มันคืนแรกของฉันนะ

5ปีต่อมา

ณ สนามบินxxx

มามี้ ซานซาน อยากกินไอศกรีม

ได้ค้าบบ

ซานซานจะกินรสไรดีค้าบ

เอารสซ๊อกโกแลต ค้าบ

นี่ลูกชายฉัน ซานซาน เขาเป็นเด็กดีและน่ารักมาก

หลังจากที่ฉันไปอยู่ที่ต่างประเทศมาวัน นี่ฉันก็ได้กลับมาที่ประเทศR

แล้ว ฉันโซวอน เป็นหมอจิตแพทย์ที่เก่งที่สุดในประเทศB

มามี้ค้าบเมื่อไหร่คุณน้ามีจองจะมารับพวกเราสักที่ค้าบ เดี๋ยวคุณน้าก็มาน่าซานซานรอคุณก่อนนะ" ค้าบ"

"โอ้ ซานซานนั้นไงคุณน้า "

คุณน้าสวัสดีครับ

หวัดดีค้าบซานซาน

โอ้คุณน้าเจอซานซานผ่านโทรศัพท์ (โทรคอลคุยกัน)

ตอนนั้นซานซานยังตัวเล็กอยู่เลย ตอนนี้ซานซานโตเป็นหนุ่มแล้ว

ซานซานของน้า

"มีจอง เธอจัดการเรื่องบ้านแล้วสร้างโรงพยาบาลเรียบร้อยยัง"

"เรียบร้อยแล้ว"

โซวอนเธอดูผอมมากก

พอดีฉันไม่ค่อยมาเวลา คนไข้เยอะมากฉันเคลียร์งานเสร็จก็รีบพาซานซานบินกับมาที่ประเทศRเลย

ป่ะไปดูบ้านใหม่กัน

ไปกาน(เสียงซานซาน)

ณ วิลล่ากลางเมือง

ซานซานคับมาถึงแล้ว

"เย้ๆบ้านใหม่บ้านใหม่"(เสียงซานซาน)

โซวอนเข้าไปดูกันว่าถูกใจเธอมั้ย

"ได้"

โอ้ววว้าว

มีซองเธอให้ตาบ้านั้นแต่งใช่ไหม

มันใหญ่เกินไปแล้วววว แล้วขอตบแต่งแต่ละชิ้นราคาไม่ตํ่ากว่า10ล้าน

ไอตาบ้านั้น!!(เสียงมีซอง)

กริ๊ง...กริ๊ง....

เจ้าบ้ามินจุนแกทำอะไรไปเนี้ยยย!!!(เสียงมีซอง)

ก็ฉันแต่งตามที่ฉันชอบนะ ฉันว่าโซวอนก็น่าจะชอบ พวกเธอลองไปเดินดูตามห้องต่างๆดูสิ ตู๊ด...ตู๊ด....

ไอเจ้าบ้ามินจุนแกกล้าวางสายฉันอ้อ!!!!!

ไม่เป็นไรมีจอง (เสียงโซวอน)

มามี้ซานซานอยากไปเดินดูห้อง

"ค้าบ"