คุณหนู อาเวน คะ คุณหญิง เอเลน่า เรียกพบ เสียงคุณแม่บ้านเจียง อ๋อ..ค่ะ ป้าเจียง เดียว หนูจะไปเดี๋ยวนี้เลยจ้า ฉันตอบรับ ป้าเจียงแล้ว กอดแขนป้าเจียงเดินไป ที่ ห้องของคุณแม่

ก๊อกๆ ๆ คุณหญิง ค่ะ คุณหนูมา แล้ว คะ ป้าเจียงได้กล่าวพร้อมขออนุญาติเปิดประตู

ฉัน : คุณหญิงแม่มีอะไรหรือเปล่า คะ

แม่ : แม่อยากจะกลับอังกฤษสักพัก แม่เลยว่าอยากจะถามลูกว่าจะไปด้วยกันไม เพราะ คุณพ่อและแม่ว่าจะไปพักผ่อน สักนิด

ฉัน : ไม่ค่ะ คุณหญิงแม่ ลูกมีงานต้องทำ ค่ะ และที่สำคัญลูกไม่ค่อยอยากไปไหนด้วย การส่งออกของช่วงนี้ล่าช้าลูกต้องหาสาเหตุคะ

แม่ : งั้นตามใจลูกแล้วกัน พรุ่งนี้ แม่จะเดินทางน่ะ แม่ขอฝากบริษัทด้วยหน่า

ฉัน : แล้วพี่เฉินอ้ายกับเจียนี่ล่ะคะไปด้วยกันไม

แม่ : อ๋อสองคนนั้นหรอ ไม่พลาดอยู่แล้วยิ่งตอนนี้เจี่ยนี่ท้องอยู่แม่อยากให้ไปรับบรรยากาศบริสุทธิ์ๆ ที่อังกฤษ

ฉัน : อืมมมมมมม ขี้เกียจกันทั้งบ้านเลยน่า คุณพ่อไปพักผ่อนหนึ่งคนพี่ชายยังจะตามไปอีก ดีหน่าที่ ลูกไม่ไปด้วย ไม่งั้นบริษัท นี้ ไม่รู้จะเป็นไง

ฉันรู้สึกไม่สบอารมณ์ กอดอกแล้วก็ ทำหน้ามุ้ยๆ ใส่คุณหญิงแม่

แม่ : โธ่ๆๆลูกรัก ถือซะว่าให้พี่ชายไปพักผ่อนแล้วกัน เรื่องบริษัทค่อยๆเป็นค่อยๆไป นะ

ฉัน : ค่ะ คุณหญิงแม่ ตามสบายคะ

ฉันสบบแล้วเดินออกไป ข้างนอกและเดินดิ่งไปยันโรงรถ ออกไปตรวจเรือขนสินค้าลำใหม่ดีกว่า

ท่าน ไออิ ครับ เสียงของ มิจิรุ กล่าวเรียกชื่อฉัน อืมว่าไง ฉันตอบอย่างไรอารมณ์ สายข่าวใน บ้าน สวอร์นไวท์ บอกว่า ตอนนี้ คุณ อาเวนจะออกไปดูเรือขนสินค้าลำใหม่ และ ที่สำคัญตอนนี้ครอบครัว สวอร์นไวท์ จะมีแพลนไปพักผ่อนที่อังกฤษ ทุกคนนอกจาก คุณ อาเวน ครับ

สิ้นเสียงรายงาน ของ มิจิรุ ทำให้ฉันรู้สึกดีอีกครั้ง ที่จะมีโอกาสแก้แค้น ไอ้เฉินอ้าย ที่แย่ง เจียนี่ ไปจากฉัน มิจิรุ !! แกไปเอารถออกมา ฉันจะไปท่าเรือสวอร์น ฉันสั่งมิจิรุ อย่างรวดเร็ว ไม่รีรอที่จะลุกขึ้นและเดินไปเพื่อจะขึ้นรถ

ท่าเรือ สวอร์น

ท่าน ไออิ ครับ นั่นคือ คุณ อาเวนลูกสาวคนเล็กของ ประธาน ไป๋เถียง กับ คุณหญิง เอเลซ่า มิจิรุ ชี้นิ้วไปยังผู้หญิง ตัวเล็กคนหนึ่ง ซึ่ง ผมยาวสีน้ำตาล ผิวขาวใส ปากกระจับสีชมพูสดนั่น ดวงตา สีฟ้า หึ ยัยเด็กนั่นเหรอ ? ท่าทางตั้งใจทำงานทำการเอาเรื่อง ฉันพูดพร้อมกับกลั้นหัวเราะ ท่าน ไออิจะลงไปทักทาย เธอไม ครับ มิจิรุ ถามฉันเสียงสั่น 5555 มิจิ มิจิรุ โอกาสมาถึงต่อหน้าขนาดนี้ แกจะให้ฉันไปทักทายเฉยๆหรอ เตรัยมคนให้พร้อมฉันจะชิงตัวอาเวน สิ้นเสียงคำสั่ง มิจิรุ ได้กดโทรศัพท์ และโทรตามลูกน้อง ทุกคนมายัง ท่าเรือ

คุณ อาเวน คะ รบกวนเซ็นเอกสารให้หน่อยน่ะคะ เสียงของฟางอิง เลขาของเฉินอ้าย ที่ต้องค่อยตามก้นฉันติดทุกๆวันจนกลัว เฉินอ้ายจะกลับ ขนาดยังไม่ไปยังไม่มาทำงาน เห่อเมียจังเลย

ฉันบ่นเรือยๆ ฟางอินเธอช่วยจับ เหล็กตรงนี้ให้ฉันที ฉันบอกให้ฟางอิงมาช่วยฉันจับเหล็ก ว๊ายย... คุณอาเวน ฟางอิงเป็นผู้หญิงน่ะคะ จะให้ทำงานผู้ชายแบบนี้ ฟางอิงไม่ไหว น่ะคร้าาา ฟางอิง ตอบเสียงสูง ยัยฟางอิง !!!!! ฉันตะคอกเสียงใส่ฟางอิง

ม่ายยยยยคะ คุณ อาเวน ฟางอิงตอบและพร้อมวางเอกสารและเดินหนีไปดื้อๆ 5555555 ฉันก็อดขำฟางอิงไม่ได้ เวลาทำงานฟางอิงเป็นเลขาพี่เฉินอ้ายแต่ นอกงาน เราเป็นเพื่อนสนิท กัน

คุณต้องการคนจับเหล็กไว้ใช่ไหมครับ

ฉันหันหลังตามเสียงหล่อนั้น ว้าวว หันไปจนตลึง

ผุ้ชายอะไรหล่อเข็มผิวขาว เนียบสุด ตาสีดำเข็มดุดัน หน้าคม ผมสีดำ เอ๋....... ใช่ค่ะฉันต้องการจะตัดเหล็กตัวนี้ ฉันรีบตอบมาก

ไออิ : สวัสดีครับ อาเวน

อาเวน : ทำไมถึงรู้จักฉัน

ไออิ : ผมชื่อ ไออิ ครับ ทำไมผมจะจำน้องสาวคนที่แย่งแฟนผมไปไม่ได้ละครับ

อาเวน เจียนี่ หรอ ?? แล้วมาเกี่ยวไรกับฉัน ?

ไออิ : ยินดีที่รู้จักนะคับ

อาเวน : อ่อแกคือ ไออิ อริพี่ชายฉันเองหรอ??

ยินดีที่ไม่อยากรู้จักเว้ยยยยย!!!

ยัยอาเวนนี้ปากดีไม่ใช่น้อยเลย สมแล้วเป็นน้องสาวไอ้เฉินอ้าย ฉันคิดในใจ หมับ! ฉันจับแขน อาเวนแล้วดึงอาเวนเข้ามา ใบหน้าของฉันแนบชิดใกล้ จนสัมผัสลมหายใจร้อนๆจาก อาเวนได้ใจฉันเต็นตึกๆ เหมือนใกล้ใบหน้าเธอ แต่ ยังไงซะ ฉันก็ต้องแก้แค้น ตระกูล สวอร์นไวท์ ....

ไอ้บ้า แกทำบ้าอะไรของแกเนี่ย ฉันอุทานพร้อมสะบัดมือและหน้าออกจาก ไออิ แต่ทันใด ริมฝีปาก ของไออิ และ ฉัน ได้ ทาบประสากัน ลิ้นอันร้ายกาจของเขาดูดกลืนลิ้นฉัน จูบกับเขาเหมือนต้องมนต์ อยู่แปป ฉันจึงเรียกสติและ ผลักตัวเอง เห็นใบหน้าที่ยิ้มมุมปากแล้วหน้าที่เย็นชาจนจะถึงขั่วหน้าใจ แกทำบ้าอะไร ไออิ ฉันพูดอย่างมีอารมณ์จะเอาเรื่องไออิ เธอต้องไปกับฉัน สิ้นเสียงนั้น ฉันรู้สึกอะไรมาจุกที่เธอทำให้ฉัน กองลงกับพื้น ทุกอย่างเบลอไปหมด เห็นเพียงใบหน้าเย็นชานั่น

บ้าน ดราก้อนแบล็ก

😲😲 ฉันรู้สึกตัวอีกที อยู่ในห้องที่เป็นธีมสีดำและมีภาพวาดมังกร เตียงก็เป็นสีดำ ทุกอย่างเป็นสีดำ ทำให้ฉันรู้สึกว่า ฉันตายแล้วหรอ 🤧🤧🤧 ม่ายยหน่า ไม่จริง ฉันจะตายตอนนี้ไม่ได้ ภาระหน้าที่ต้องดูแล และ ที่สำคัญฉันยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนและยังต้องมา มีจูบแรกกับ อริพี่ชายฉันอีก เห้ยยย 💀💀 บัดซบจริงๆ ฉันบ่นๆๆจนกุมขมับ

แอ๊ดดด เสียงเปิดประตู สวัสดี อาเวน

ฉันหันไปต้นเสียง และ หน้าใบหน้าเย็นชาฉัน และเสียงพูดต่ำนั่น ( ฉันแอบดีใจนิดฉันคงยังไม่ตาย )

น๋อยยยย แน่ ไออิแกลักพาตัวฉันมาที่นี้ทำไมว่ะ

และที่สำคัญฉันไปทำไรให้แก ฉันพูดพลางเดินไปจะต๋อย ไออิ เพียะ!!!! ไออิ ตบหน้าฉัน ฉันรู้สึกอึ้งไปกับชีวิตที่เขาทำ มันยังมีความเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหม ? นี้สำหรับความเจ็บปวดของฉันที่พี่ชายแกแย่งแฟนฉันไป และนี้การกระทำต่อไปสำหรับ

ครอบครัวแก ไม่ทัน สิ้นเสียงร่างใหญ่ พุงเข้ามารัดกอดฉันเต็มที่แล้วจัดการเสื้อผ้าฉันทุกชิ้น ทำให้ ฉันอยู่ร่างเปือยเปล่า หึได้ข่าวว่าเป็นสาวผู้ดีอังกฤษ เรียนจบต่างประเทศ กว่าจะจบมาได้คง ผ่านผู้ชายมาเยอะใช่ไม คำดูถูกของ ไออิให้ฉันโมโห หน้าแดง จึงขัดขืนและตบหน้าเขาคืนอย่างจัง เพียะ!! เขาจึงตบฉันคืนอีก2 ที ตอนนี้มุมปากฉันมีเลือดออก แกคิดว่า แกจะมีสิทธิพูดให้ฉันหรอ นังโง่ สิ้นเสียงคำพูดนั่น ปีศาจที่อยู่ภายใต้ความหล่อและใบหน้าเย็นชา ตื่นขึ้นมา มือเขาอยู่ไม่สุกคว่ำไปทั่วเนินอกและปากเขาขบกัดไปทุกทีและฝากรอยตามตัวทั่วร่างฉัน ฉันพยายามดิ้นเพื่อให้รอด ไออิปล่อยฉันไปเถอะฉันขอร้อง อย่าพลากอะไรไปจากฉันฉัน ฉันพูดพร้อมพนมมือ ฝันไปเถอะ แค้นนี้ต้องชำระ เขาพูดกลับมาพร้อมเอานิ้วแทรกเข้าไป อืมม อ้าา อ้าาา นิ้วเขาไม่อยู่ดีเขี่ยจนฉันรู้สึกร้อนไปทั่วตัว ไหน.. นักเรียนฝรั่งฉันขอลองหน่อยเห้อ เขาพูดแล้วพร้อมกับพลิกตัวให้ฉันนอนหันหลัง อย่าน่ะ ไออิฉันไม่เคย ฉันไม่ ! จึก กริ๊ด!!!! น้ำตาแห่งความเจ็บปวดครั้งแรก เฮียก!

นี้เธอ ไม่เคยผ่านมาเลยหรอ คำพูดเสียงสั่นไม่แน่ใจของไออิ ก็ใช่สิ ฉันจะเก็บไว้ให้กับคนที่ฉันรักและจะฝากชีวิตไว้จริงๆ ฉันตอบทั้งน้ำตาแห่งความเจ็บปวด แต่ฉันไม่สามารถหยุดได้ ฉันขอโทษ อาเวน สิ้นเสียงพูด ความเจ็บปวดทวีคูณ พร้อมกับเสียงครางอันไม่เป็นจังหวะของฉัน โอ้ย อ้า อ้า อ้ะ อ้าาา ฉันไม่ไหวแล้วอาเวน อาเวนเขา บรรรจงจูบอันดุเดือดและ สร้างความเจ็บปวดเยือกสุดท้าย สายธารอุ่นๆก็เข้าสุ่ร่างกายฉัน ....

ไออิ ได้ฟุบลงข้างอาเวนแล้วหลับไปเหลือเพียงอาเวนที่เสียใจกับสิ่งที่เสียไป ....และความเจ็บปวดด้านร่างกาย และจิตใจ

เช้าวันรุ่งขึ้น...

ฉันรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัวและหัวใจ ที่ได้รับความเจ็บปวดและการกระทำที่เเย่ๆของ ไออิที่ทำกับฉันเพื่อจะแก้แค้นเฉินอ้าย ฉันพยายามลุกขึ้นพร้อมกับความเจ็บปวด แล้วยืนขึ้นมองไปที่กระจก

เห็นใบหน้า ที่ ซ้ำเขียวที่มุมปากและแก้ม ฉันเดินเข้าไปที่ห้องน้ำ แล้วถอดเสื้อผ้าออกยิ่งทำให้ฉันเห็นรอยจ้ำ ทั่วตัว กริ๊ด!!!!!!! อ๋ายยยยยย ฉันร้องไห้และกริ๊ดด้วยความเสียใจ นายทำแบบนี้กับฉันทำไม นายทำแบบนี้กับฉันทำไม คำถามที่ฝุดขึ้นมาบนสมอง ต่างๆนาๆ และนึกถึงภาพที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทำให้ฉันทำใจยอมรับเรื่องที่เกิดอะไรไม่ได้เลย 😔

เจ้านายคับ จะให้ผมไปเรียกคุณอาเวนลงมารับประทานอาหารเช้าไมคับ หืม.. มิจิมิจิ 555+ ฉันหัวเราะสาแก่ใจที่แก็แค้น ไอ้เฉินอ้ายสำเร็จและนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ทำให้รู้สึกดี แต่มันก้ทำให้ฉันรู้สึกแย่ในเวลาเดียวกันที่ฉันได้ทำร้ายเธอไป แกไม่ต้องไปเรียก หรอก แกเอาอาหารไปส่งไว้ที่ห้องของ อาเวนเลย และฉันขอสั่งเลย ว่า เธอจะไปไหนหรือทำอะไรต้องมารายงานที่ฉัน เข้าใจไม ฉันออกคำสั่ง มิจิรุ บอดี้การ์ดทุกๆคน และ แม่บ้านคนใช้ทุกตำแหน่ง 😏

คุณหนูไออิ ค่ะ คุณ เบลล่า มาขอพบ ค่ะ สิ้นเสียงแม่บ้านก็มีผู้หญิงที่ทำให้ฉันเบื่อหน่ายเดินเข้ามา ....

เบลล่า : เฮ้ ดาลิ่งง มอนิ่งค่ะจุ๊บ..

ไออิ : เธอมาทำอะไรที่นี้เบลล่า

เบลล่า : ก็มาหาดาลิ่งไงคะ เบลล่าจะมาส่งข่าวว่า คุณพ่อของเบลล่าและคุณพ่อไออิ จะบินกลับมาที่จีนพร้อมกันน่ะคะ คุณแม่อยากให้เราจัดงานเลี้ยงต้อนรับ พวกท่าน

เบลล่าเลยจะมา บอกให้ไออิเตรียมตัวค่ะ

ไออิ : อย่ามาไร้สาระ ฉันไม่ว่าง อยากทำไรก็เชิญ

ฉันพูดจบแล้วก็เดินหนีเบลล่าอีกเช่นเคยเหมือนแย่างที่ทำมาตลอด เธอเป็นผู้หญิงที่ท่านครอบครัวจัดการไว้ให้เพื่อจะให้แต่งงานร่วมบริษัทเป็นอันหนึ่งเดียวกัน

มิจิรุ โมรัน ส่งแขกด้วย ..... สิ้นเสียงจบฉันถาดอาหารและรีบเดินขึ้นไปที่ห้อง ของ อาเวน ทันที ได้ยินแต่เสียงกรีดร้องของเบลล่าที่ไม่พอใจที่ฉันเดินหนี ..

ก๊อกๆ ก๊อกๆ หืมม เสียงเคาะประตู ??

ฉันพึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เลยรีบออกไปเปิดประตู แต่ ฉันก็ต้องชะงักเพราะ ดึงสติมาได้ที่นี้ไม่ใช่บ้านฉันและคนที่นี้ทำร้ายฉัน 😔 ฉันหันหลังกลับไปตัดสินใจไม่เปิดประตู โครมมม!!! ทันใดนั้นประตู ก็ล้มลงกับพื้น

ฉันหันไปมองที่หน้าประตู ไอ้ไออิ!!!! ไอ้คนเลว

ฉันมองหน้าเขาและจ้องเอาเรื่อง ทำไม หรอก เธอจะฆ่าฉันหรอ?? อาเวน มองหน้าฉันขนาดนี้

อาเวน : wtf ....

ไออิ : แหม๋ๆๆ ไม่น่ารักเลย อุส่าต์เอาข้าวมาให้กินมาด่ากันซะงั้น

อาเวน : แล้วไงไอ้คนระยำ แกปล้นทุกอย่างไปจากฉันและพลาดทุกอย่างที่ฉันหวงไป

ไออิ : เออ.. เรื่องนั้นฉันกะว่าฉันจะขอโทษ ที่พลาดความสาวของเธอ ไปจากเธอเพื่อแก้แค้นพี่ชายเธอได้สำเร็จหน่า

อาเวน : 😭😭น้ำตาฉันคลอที่ตาพร้อมที่จะไหล กับคำพูดที่ไม่ได้รู้สึกผิด อะไรจากเขาเลยและที่สำคัญเขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

ไออิ : นี้เธอฉันเอาข้าวมาให้เธอกิน ฉันวางไว้นี้น่ะ

อาเวน : เอากลับไปเหอะ ไม่รู้ว่าฉันกินแล้วจะตายไม

ทำร้ายฉันปรางตายยังจะมีหน้ามาหาข้าวหาน้ำให้ฉันกิน ..

ไออิ : โธ่!เว้ย ยัยคุณหนูปากดี! ไม่อยากกินก็ไม่ต้องกิน ฉันพาดถาดข้าวใส่อาเวนอย่างรุนแรง

มิจิรุ !!! สั่งคนมาเฝ้าหน้าประตู จนกว่าจะซ่อมเสร็จและถ้าเสร็จก็ให้ประจำอยู่ที่นี้ และ ประจำที่หน้าต่่างด้านล่างด้วย นี้คือคำสั่ง !!! โมรัน เธอเอาข้าวให้ ยัยคุณหนูปากดีคนนี้แค่ เศษอาหารก็พอ ผู้หญิงแบบนี้ไม่สมควรได้รับอะไรนอกจากความเจ็บปวด ... รับทราบคับ

รับทราบคะ ฉันเดินออกจากฉันอาเวนด้วยความเกลียวกราดที่เธอไม่ยอมยกโทษหรือพูดดีด้วย ....

ฉันได้แค่สตั้นกับสิ่งที่ไออิทำ แล้ว ตะโกนออกไปว่า ฉันผิดอะไร !!! ฮ่ะ ไอ้คนระยำ! ฉันตะโกนทั้งน้ำตาและเสียงที่สั่นเครือ ~~ ผิดที่เธอเป็นน้องสาว

เฉินอ้ายไง อาเวน 🥺 ฉันตอบกลับมาน้ำเสียงเย็นเยือกมากจนทำให้ฉันรับรู้ว่า เขาคงเจ็บใจมากที่เจียนี่กับพี่ชายฉันรักกัน ......