คุณชายกับนายนักเลง
1
ไรท์เอง
เคะเฮะๆๆๆๆๆๆๆแครกๆๆๆ
ไรท์เอง
เห็นกิจกรรมแต่ละอย่างแล้วพร็อตคือเด้งขึ้นมาในหัวเลย
ไรท์เอง
นิยายเรื่องนี้เกิดจากมโนล้วนๆ ทั้งบุคคล ชื่อสถานที่ต่างๆ เรากาวขึ้นมาเอง บางอย่างอาจมีอยู่จริงๆ
ไรท์เอง
นายเอกเป็นนายน้อยที่เก็บซ่อนความเอาแต่ใจเอาไว้และต้องการอิสระ หนีออกจากบ้านไปอยู่ที่บ้านตระกูลหลิน ญาติฝ่ายแม่ที่อยู่อีกเมือง
ไรท์เอง
พระเอกเป็นหัวหน้านักเลงกลุ่มค่อนข้างใหญ่กลุ่มนึงและค่อนข้างที่จะ"บ้า"
ไรท์เอง
แต่ความบ้าหน้าด้านของพระเอกนั่นแหละที่ทำให้นายเอกคนซึนใจเต้นตึกตักๆ
//การกระทำ
(คิดในใจ)
[อุปกรณ์สื่อสารทุกชนิด]
/อารมณ์/
"เน้นคำ"
'เสียงที่เกิดจากการกระทำ'
เช่น
'หงึกๆ'//พยักหน้ารัว
'ปังๆๆๆ'//ทุบประตู
'ควับ'//หัน
โอวหยางเยว่เป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวที่ร่ำรวยและเต็มไปด้วยพลังอำนาจ
ตั้งแต่เด็กจนโต เขาถูกดูแลอย่างดี ทั้งความเป็นอยู่และการศึกษา เขายังได้รับการศึกษาระดับสูงกับศาสตราจารย์ระดับโลกมากมาย
แต่ถึงอย่างนั้นเขาไม่ค่อยพอใจกับชีวิตแบบนี้นัก
ไม่ว่าจะทำอะไร ผู้คนจะคอยจับตามองเขาเสมอ
แต่เขาไม่เคยบ่น ไม่ว่าพ่อจะให้ทำอะไร
______________________________
[โอวหยาง-เยว่]
อะ..ไร นะครับ?
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
พรุ่งนี้แกมีนัดดูตัว
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ห้ามสาย
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
เดี๋ยว
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
นี่มันไม่เร็วไปหน่อยหรอคะ?
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ไม่หรอก
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
อายุ16แล้ว
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
แค่มองหาคู่ไว้ก่อนก็ดี
[โอวหยาง-เยว่]
แล้วจะให้ผมแต่งกับคนที่ไม่รู้จักเนี่ยนะ
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ไม่ได้ให้แต่งทันที
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ทำความรู้จักกันไว้
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
อยู่ด้วยกันเดี๋ยวก็รักกันเองนั่นแหละ
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
นั่นแกจะไปไหน?!
[โอวหยาง-เยว่]
เรื่องของผม!
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
นี่แกกล้าขึ้นเสียงกับฉันหรอ!!?
[โอวหยาง-เยว่]
! //ชะงัก.ตกใจกับเสียงตะคอก
[โอวหยาง-เยว่]
/เริ่มโกรธ/
[โอวหยาง-เยว่]
ที่ผ่านมาผมไม่เคยขัดคำพ่อสักอย่าง!
[โอวหยาง-เยว่]
พ่อจะให้ผมทำอะไรผมก็ทำให้ได้..แต่ไม่ใช่เรื่องนี้!!
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ไม่ว่ายังไงแกก็ต้องไป
[โอวหยาง-เยว่]
//หันหลัง.กระทืบเท้าเดินขึ้นห้องอย่างหัวเสีย
-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-
//ยืนก้มหน้าหลบตา
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
คุณก็อย่าเข้มงวดกับลูกนักสิ //ยกแก้วกาแฟขึ้นมาจิบ
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
เฮ้อ~
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ทำยังไงได้ล่ะ
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
เรามีลูกชายคนเดียว
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
แต่เรื่องชีวิตคู่เป็นอะไรที่ละเอียดอ่อน...
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
คุณน่าจะเข้าใจมันดีนี่คะ //วางแก้ว
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
...
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
//ถอนหายใจ
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
หากคุณต้องการให้เสี่ยวเยว่เป็นนายน้อยของโอวหยาง
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
ในอนาคตเขาสามารถขึ้นเป็นผู้นำตระกูล แม้ว่าเขาจะไม่แต่งงานและมีลูก
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
ลูกสาว2คนของเราสามารถแต่งงานและมีผู้สืบทอดให้กับเขาก็ได้นี่คะ
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
...
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
เฮอะ
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
2หน่อนั่นรึจะยอม?
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ที่รัก คุณก็รู้
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
พวกเธอมีรัสนิยมที่แตกต่างออกไป
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
...
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
และผมก็ชักไม่แน่ใจแล้วเหมือนกันว่าเสี่ยวเยว่จะชอบเพศเดียวกันไหม?
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ถ้าเป็นแบบนั้นจริงผมต้องหาผู้ชายให้เขาไหม?
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
...
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
เราหยุดพูดคุยเรื่องนี้กันเถอะค่ะ
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
...
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ตกลง
[โอวหยาง-เยว่]
//นอนฟุบหน้าลงบนเตียง
[โอวหยาง-เยว่]
~~~~~~//พึมพัมๆ
แรงสั่นเล็กๆข้างๆตัวเขาเรียกความสนใจเขา
[โอวหยาง-เยว่]
//หยิบทรศ.มาเปิดดู
ห้องแชทกลุ่มที่เขาบังเอิญถูกเชิญเข้าโดยคุณชายตระกูลนึงที่เคยพบปะกันในงานสังสรรค์ต่างๆของตระกูลที่มีอิทธิพล
ในห้องแชทนี้มีแต่คุณชายจากครอบครัวที่ร่ำรวยและมีหน้ามีตาในเมืองจินหลิง
บางครั้งมันก็ช่วยให้เขาได้สนุกกับการเล่นสวมบทบาทและแลกเปลี่ยนข้อมูลกับพวกเขา
factor
[บ้านฉันโครตจุกจิกเลย]
factor
[เย็นวานนี้ฉันมีแผนที่จะชวนผู้หญิงในห้องไปเที่ยวด้วยกัน]
factor
[เมื่อพ่อของฉันรู้เข้าก็บอกให้เลิกยุ่งกับเธอและบอกว่าจะหาผู้หญิงมาให้หากฉันต้องการ]
factor
[แต่นายชอบผู้หญิงคนนั้น?]
factor
[โห่ บ้านฉันเหมือนกันเลย]
factor
[ฉันแอบได้ยินว่าพี่ชายของฉันเป็นเกย์แต่ปู่คิดว่ามันคืออาการป่วยและบอกให้พ่อรีบๆส่งไปรักษาและหาคู่แต่งงานให้เขาซะ]
factor
[ถึงฉันจะไม่ใช่เกย์แต่ฉันเห็นใจพี่ชายฉันนะ]
factor
[ฉันพึ่งจะอายุ18ในปีนี้แต่พ่อก็จัดงานนัดดูตัวให้ฉันแล้ว]
[เยว่****]
[ว้าว เจอคนชะตากรรมเดียวกัน...]
[เยว่****]
[ฉันอายุ16ในปีนี้และพึ่งทะเลาะกับพ่อเรื่องนัดดูตัวเมื่อไม่กี่นาทีก่อน]
[เยว่****]
[ฉันตะโกนใส่พ่ออย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนและเดินขึ้นห้องเลย...]
[เยว่****]
[ฉันหนีออกจากบ้านดีไหม?]
factor
[น้องชาย นายอย่าพึ่งคิดสั้น]
factor
[ฉันก็เคยคิดเหมือนกับนายนะ]
[เยว่****]
[เฮ้ แม่ฉันกำลังมา]
[โอวหยาง-เยว่]
//คล่อมหน้าทรศ.ลงกับหมอน
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
เสี่ยวเยว่
[โอวหยาง-เยว่]
ประตูไม่ได้ล็อกครับ
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
//เปิดประตูเข้ามา
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
เป็นอะไรหรือเปล่า?
[โอวหยาง-เยว่]
แม่มีอะไร?
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
อย่าเย็นชานักสิ
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
แม่เอานมอุ่นๆมาให้
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
ดื่มก่อนนอนนะ
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
หืม?
[โอวหยาง-เยว่]
ผมไม่เคยสนใจเรื่องความรักหรือการแต่งงาน
[โอวหยาง-เยว่]
ผมไม่รู้ว่าผมชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย
[โอวหยาง-เยว่]
แต่มันก็จะไม่ใช่เร็วๆนี้ที่ผมจะรู้แน่
[โอวหยาง-เยว่]
เพราะผมไม่สนใจ
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
...
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
จ้ะ //ยิ้ม
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
แม่ไม่บังคับลูกหรอก
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
ถึงลูกจะไม่มีคนเอา
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
ก็ยังมีพี่สาวลูกอยู่
[โอวหยาง-เยว่]
แต่พวกเธอชอบผู้หญิงนี่ครับ
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
....
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
ก็ให้เป็นเรื่องของอนาคตแล้วกัน
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
แม่ไปก่อน
[โอวหยาง-เยว่]
//ครุ่มคิดเงียบๆ
2
แน่นอนว่าเขาไม่ได้ไปตามนัดดูตัวที่พ่อเขาเตรียมไว้
วันนี้นายท่านโอวหยางต้องขึ้นเครื่องและบินไปคุยงานที่ต่างประเทศ อีก2-3เดือนกว่าจะกลับ
เมื่อถึงเวลาต้องขึ้นเครื่อง
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ดูแลบ้านและบริษัทดีๆ ฉันจะทิ้งผู้ช่วยไว้ มีอะไรก็ถามเขา
[เฟิงกวาน] -ผู้ช่วย-
...
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
ฉันจะไม่พูดอะไรเรื่องที่แกแอบไปลงทุนกับบริษัทเกมนั่น
เขาเคยแอบไปลงทุนกับบริษัทเกมที่เขาเห็นว่ากำลังจะผลิตเกมใหม่ออกมาเร็วๆนี้และมันน่าสนใจมาก เขาจึงลงทุนไป"นิดหน่อย"จนกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อย่างงงๆ
[โอวหยาง-เยว่]
ผมคิดว่ามันถึงเวลาอันสมควรแล้ว
[โอวหยาง-เยว่]
หากไม่ขึ้นเครื่องตอนนี้พ่อจะสาย
[โอวหยาง-เยว่]
แม้ว่าจะเป็นเพียงไม่กี่วินาทีและก็ยังนับว่าสายอยู่ดี
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
? //เลิกคิ้ว
[โอวหยาง-สวี่จวิน] -พ่อ-
หึ
โอวหยางเยว่กำลังเก็บโน๊ตบุ้ค ไอแพคและอุปกรณ์อื่นๆที่จำเป็นใส่กระเป๋าโดยไม่สนใจที่จะเก็บเสื้อผ้าสักตัว
หลีกเลี่ยงการใช้จ่ายเงินผ่านบัตรเครดิตจะดีกว่า
เพราะถ้าพ่อรู้เข้าเขาจะสามารถตามหาเขาเจอได้ง่ายๆผ่านข้อมูลการใช้จ่ายเงินของเขาเอง
เตรียมเอกสารสมัครเรียนกับโรงเรียนทั่วไปที่ไม่ใช่เอกชน
เพราะเดิมที เขาอยากที่จะลองใช้ชีวิตวัยรุ่นทั่วๆไปบ้าง เพราะเรียนจบป.ตรีไปแล้วตั้งแต่อายุ15ด้วยการเรียนอยู่ที่บ้านกับศาสตราจารย์ระดับโลกที่มีชื่อเสียงที่พ่อเชิญมา เขาไม่เคยเข้าโรงเรียน
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
//ยืนพิงขอบประตู.มอง
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
ทำอะไรอยู่หรอจ้ะ?
[โอวหยาง-เยว่]
เตรียมหนีออกจากบ้านครับ
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
...
[โอวหยาง-เยว่]
(เดี๋ยวนะ)
[โอวหยาง-เยว่]
//ค่อยๆหัน
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
...
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
หนีออกจากบ้าน?
[โอวหยาง-เยว่]
//ตบปากตัวเอง
[โอวหยาง-เยว่]
หนีไปไม่ไกลหรอกครับ แม่ไม่ต้องกังวล
[โอวหยาง-เยว่]
ผมไปอยู่กับคุณยายเฉยๆ...
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
...
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
//ถอนหายใจ
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
แม่จะทำเป็นหลับตาข้างให้แล้วกัน
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
ขาดเหลืออะไรบอกแม่นะ
[โอวหยาง-เยว่]
ขอบคุณนะครับ
[หลิน-ย่าหยาน] -แม่-
//ยิ้ม.ลูบหัว
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
ทำไมอยู่ๆก็ไปอยู่บ้านตระกูลหลินล่ะครับ? //ขับรถ
[โอวหยาง-เยว่]
เรื่องของฉัน
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//ถอนหายใจ
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
ถึงแล้วครับ
คฤหาสน์ตรงหน้าแม้จะไม่ใหญ่เท่าคฤหาสน์ของโอวหยางแต่ก็นับว่าใหญ่มากอยู่ เป็นสไตล์จีนประยุกต์ที่สวย สวนก็เป็นสวนแบบจีนโบราณ
ประตูใหญ่ถูกเปิดออกให้รถได้ขับเข้าไป
ที่ประตูบ้านนั้นมีร่างแก่ชราที่ยังคงแข็งแรงยืนอยู่พร้อมกับพ่อบ้านและแม่บ้านแก่ๆท่าทางใจดี
[โอวหยาง-เยว่]
//เปิดประตูลงจากรถทันที
ทั้งที่รถยังจอดไม่สนิทดีและฮงโจก็ชะงักไปก่อนจะรีบดับรถและตามลงไป
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
โฮะๆ มาแล้วรึหลานยาย
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
เสี่ยวเยว่ //อ้าแขน
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ไม่เจอกันไม่กี่ปีโตเป็นหนุ่มแล้ว
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//ยืนมองอึ้งๆ
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//ขยี้ตามองอีกครั้ง
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
(ตาก็ไม่ฝาดนิ..)
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
(ได้ไง? คุณหนู? ไม่สิ หมายถึงนายน้อย..กำลังยิ้ม?)
[โอวหยาง-เยว่]
คุณยายออกมายืนแบบนี้ได้ไง รีบเข้าไปนั่งเร็ว//ประคองเดินเข้าบ้าน
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ตายจริง หลายคนนี้
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ยายยังไม่แก่มากขนาดนั้น
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ยังแข็งแรงดีนะ โฮะๆ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
//ยิ้ม
หลังจาก2ยายหลายประคองกันเข้าบ้านไปแล้ว
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
ผมเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของคุณหนู..เอ้ย นายน้อย
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
อย่าใส่ใจเลยครับ
-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-
คุณสามารถย้ายรถเข้าไปจอดในโรงจอดรถฝั่งขวาได้เลยนะครับ
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
ขอบคุณครับ
-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-
นั่นคือของคุณชายน้อยใช่หรือเปล่า?
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
ใช่ครับ
เมื่อเห็นท่าทางว่าพวกเขาจะเข้ามาเอาของนายน้อยของเขาไปเก็บจึงรีบหยุดไว้ก่อน
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
เอ่อ ไม่เป็นไรครับ
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
คุณก็แค่นำทางไปที่ห้องของนายน้อยก็พอ
-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-
ทั้ง2: //มองหน้ากัน
-พ่อบ้าน/แม่บ้าน-
เอางั้นก็ได้ //พยักหน้า
มีของส่วนตัวของเยว่หลายอย่างเช่น อุปกรณ์ITทั้งหลาย ซึ่ง
ฮงโจที่เป็นคนสนิทจึงมีหน้าที่ดูแลมันอย่างดี
3
[โอวหยาง-เยว่]
คุณยายยืนรอผมนานรึเปล่าครับ?
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ไม่นายหรอกจ้ะ
[โอวหยาง-เยว่]
โธ่ คุณยาย
[โอวหยาง-เยว่]
เยว่เยว่รู้สึกไม่ดีเลยที่รู้ว่าคุณยายยืนรอแบบนี้
[โอวหยาง-เยว่]
คุณยายควรพักผ่อน
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ยายแข็งแรงดี
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ยายก็แค่ตื่นเต้นไปหน่อยที่รู้ว่าหลานจะมาอยู่ที่นี่
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
แล้วนี่หลานกินอะไรมารึยัง?
[โอวหยาง-เยว่]
เอ่อ..ยังเลยครับ
[โอวหยาง-เยว่]
(จริงๆผมไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เช้า...)
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
อีกสักพักลงมาทานอาหารกลางวันพร้อมกันนะ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
หลานเดินทางมาเหนื่อยๆ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
พักผ่อนก่อนนะ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ถึงห้องของหลานแล้ว
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ยายให้คนจัดไว้ให้หลังจากรู้จากอาหยานว่าหลานจะมา
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
มันกระทันหันน่ะ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ไม่รู้ว่าหลานจะชอบหรือเปล่า
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ยังไม่เปิดดูเลยตอบก่อนแล้ว หือ?
[โอวหยาง-เยว่]
ไม่ว่าอะไรที่คุณยายตั้งใจทำให้ผมก็ชอบหมดแหละ....//เปิดประตู
[โอวหยาง-เยว่]
//ตัวแข็งทื่อ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
หลานชอบหรือเปล่า?
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
หืม? เสี่ยวเยว่?
[โอวหยาง-เยว่]
ชะ..ชอบครับ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
งั้นหรอ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ดีแล้วล่ะ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ทีนี้หลานพักผ่อน
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
อีกสักพักพ่อบ้านคงเอาสำภาระหลานขึ้นมาจัดให้
[โอวหยาง-เยว่]
อ อ๋อ ไม่เป็นไรครับ
[โอวหยาง-เยว่]
ฮงคงเอาขึ้นมาแล้วล่ะ
เสียงหมดอาลัยตายยากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนทำให้ฮงตกใจรีบเปิดประตูเข้ามา
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
คุณหนู!
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
คุณโอเคหรือเปล่า.....
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
...ครับ?
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
...
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
ห้องนอนเจ้่าหญิงหรือไงวะ
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//มองรอบๆ
และสายตาเขาก็ไปสะดุดที่ร่างเล็กๆที่ขดตัวตรงมุมห้อง
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//เดินไปใกล้ๆอย่างระมัดระวัง
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
เอ่อ คุณหนู?
[โอวหยาง-เยว่]
แบ๊วขนาดนี้..ฆ่าฉันเถอะ //พึมพัม
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
....
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
ผมจัดเสื้อผ้าใส่ตู้ให้นะครับ
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//ชะงักค้าง
[โอวหยาง-เยว่]
กลับบ้านตอนนี้ทันไหม?...
[โอวหยาง-เยว่]
ฮง? //หันมอง
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//ยืนค้างอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า
[โอวหยาง-เยว่]
//เดินไปดู
และเยว่ก็ชะงักค้างไปอีกคน
มีเสื้อผ้าพร้อม และ สีขาวกับสีชมพูคละกันไปหลายสไตล์หลากหลายลวดลายและแฟชั่น
ต่างกับสไตล์ที่เขาใส่ประจำอย่างสีเทาและสีดำที่ออกจะดูเป็นชุดทางการไปสักหน่อย
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//ได้สติ
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//เหล่มอง
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//จัดเสื้อผ้าเข้าตู้เงียบๆ
เขาแขวนให้อย่างเรียบร้อยและไม่ยับ
จัดไว้ขอบสุดของตู้แยกกับพวกเสื้อผ้าหลากสีกันไป
[โอวหยาง-เยว่]
//เดินหมดอาลัยตายยากไปฟุบลงบนเตียง
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
...
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
คุณหนู..
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
ผมจะทำตัวเป็นบอดี้การ์ดเงาคอยอยู่รอบๆตัวคุณหนู
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
มีอะไรสามารถเรียกผมได้ตลอดเวลานะครับ
[โอวหยาง-เยว่]
อืม..//โบกมืออย่างปัดๆ
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//มือแนบอก.โค้ง
[ฮงโจ]-บอดี้การ์ดส่วนตัว-
//เดินออกไป
[โอวหยาง-เยว่]
//คลักทรศ.ออกมาไถเล่น
[โอวหยาง-เยว่]
? //ลุกเดินไปเปิดประตู
[หลินเว่ยเว่ย]
สวัสดีค่ะ
[หลินเว่ยเว่ย]
หนูชื่อหลินเว่ยเว่ย เป็นลูกพี่ลูกน้องค่ะ
[หลินเว่ยเว่ย]
คุณย่าให้หนูมาตามไปทานข้าวค่ะ
[โอวหยาง-เยว่]
//พยักหน้า
[โอวหยาง-เยว่]
โอวหยางเยว่
[โอวหยาง-เยว่]
นำทางทีนะ //ยิ้ม
[หลินเว่ยเว่ย]
ค่ะ! //ยิ้มตอบ
ที่หัวโต๊ะมีร่างหญิงชรานั่งอยู่
ถัดมาด้านซ้ายมีชายและหญิงวัยกลางคนนั่งเคียงคู่กัน
ถัดมาด้านขวาเป็นชายหนุ่มหล่อคนนึงที่มีใบหน้าคล้ายคลึงกันกับเยว่3-4ส่วน
เว่ยเว่ยเดินไปนั่งข้างแม่ของเธอ
และเยว่ก็ถูกพ่อบ้านชราเชิญไปนั่งข้างๆกับชายหนุ่มคนนั้น
[หลินเชา] (อา)
อาเยว่ ไม่เจอกันนานโตเป็นหนุ่มหล่อแล้ว
[โอวหยาง-เยว่]
ฮะๆ คุณอาก็ชมเกินไป
[โอวหยาง-เยว่]
สวัสดีครับคุณอาสะไภ้
[ฮุ่ยเวย] (อาสะไภ้)
ตามสบายเถอะจ่ะ
[ฮุ่ยเวย] (อาสะไภ้)
อ่ะ..นี่ลูกชายคนโตน้า
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
อาเยว่เคยมาที่นี่เพียงครั้งแรก และอาหานก็ป่วย
[โอวหยาง-เยว่]
สวัสดีครับ
[หลิน-เย่หาน]
หวัดดีน้องชาย
[หลิน-เย่หาน]
นายสวยมาก //กระซิบ
[โอวหยาง-เยว่]
อ อ่า..ขอบคุณคับ...
[หลิน-เย่หาน]
น้องชายไม่ต้อวเกรงใจ //ยิ้มร่า
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
แหม สนิทกันไวจริงเชียว
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ดีแล้วล่ะ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ทานข้าวเถอะ
แทนที่ด้วยเสียงช้อน มีด และซ่อม
แม้ว่าคฤหาสน์จะเป็นแบบจีนร่วมสมัย และประเพณีบางอย่าง แต่บนโต๊ะอาหารในวันปกติพวกเขาไม่เคร่งครัดอะไรมาก ใครจะใช้ตะเกียบหรือซ่อมกับมีดก็ได้
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
เสี่ยวเยว่พึ่งมาถึงเมืองเซียงเจียงวันนี้
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
เอาแต่อยู่บ้านคงจะหน้าเสียดายแย่
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
แต่ยายก็ไม่รู้จะพาไปเที่ยวไหนกันดี?
[ฮุ่ยเวย] (อาสะไภ้)
เอาแบบนี้ไหมคะ
[ฮุ่ยเวย] (อาสะไภ้)
ให้อาหานพาน้องไปเที่ยวชมเมืองรอบๆสักหน่อย
[หลิน-เย่หาน]
ห้ะ แต่ผม--
[ฮุ่ยเวย] (อาสะไภ้)
//มอง
[หลิน-เย่หาน]
//หุบปากเงียบ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
ก็ดีนะ
[หลิน-กงผิง] -ยาย-
เสี่ยวเยว่ล่ะจ้ะ?
[โอวหยาง-เยว่]
อ่า ก็ได้ครับ
[หลินเชา] (อา)
เสี่ยวเยว่อายุ16ปีนี้ แกอย่าพาน้องไปสถานที่แบบนั้นเชียว
"สถานที่แบบนั้น"ของพ่อเขาแน่นอนเขารู้ว่ามันหมายความว่ายังไง
เพราะเขาก็ค่อนข้างมีชื่อเสียงในเมืองนี้พอสมควรเลย
ผู้คนเรียกเขาว่าองค์ชายหลินหาน
(บุคคลมีชื่อเสียงในเมือง แบบ ประมาณว่า ลูกคนรวยตระกูลนั้นๆ กลุ่มคนพวกนี้จะค่อนข้างมีชื่อเสียงและดังของเมืองๆนั้น)
[หลิน-เย่หาน]
นายมีที่ไหนที่อยากจะไปไหม?
[หลิน-เย่หาน]
ฉันว่านะ นายควรเปิดประสบการณ์วัยรุ่น
[หลิน-เย่หาน]
ฉันมีที่จะแนะนำนะ
[โอวหยาง-เยว่]
//เลิกคิ้ว
[โอวหยาง-เยว่]
//พยักหน้า
[หลิน-เย่หาน]
//ยิ้มกว้าง
เย่หานที่ได้รับคำตอบยิ้มอย่างพอใจและหักพวงมาลัยกลับรถทันที
ตอนนี้โอวหยางเยว่ก็ได้มานั่งอยู่ในห้องVIPของผับแห่งหนึ่ง
ภายในห้องนอกจากเขาและเย่หานแล้วยังมีชายหนุ่มอีก2-3คน
[โอวหยาง-เยว่]
อ้อ งี้นี่เอง
[หลิน-เย่หาน]
มาเถอะ เดี๋ยวแนะนำให้รู้จักนะ
[หลิน-เย่หาน]
นี่น้องชายกู
[โอวหยาง-เยว่]
โอวหยางเย่
[เฟย-ซีห่าว]
ชื่อซีห่าวนะ
[เฟย-ซีห่าว]
เรียกพี่ซีก็ได้
[เฟย-ซีห่าว]
น้องชายไอ้หานก็น้องชายฉันเหมือนกัน
[ซู-เสวียน]
เปิดประสบการณ์
[โอวหยาง-เยว่]
ผมก็หนีออกไปเที่ยวบ่อยนะ
[โอวหยาง-เยว่]
//ยกค็อกเทลขึ้นมาจิบ
[หลิน-เย่หาน]
นายหนีไปเที่ยว?
[หลิน-เย่หาน]
ว้าว น้องชายนายแน่มาก
[หลิน-เย่หาน]
ฉันเคยได้ยินมาว่าคุณลุงโอวหยางโหดมาก
[โอวหยาง-เยว่]
ก็นิดหน่อย
[โอวหยาง-เยว่]
แต่เขาเข้มงวด...
[โอวหยาง-เยว่]
พวกพี่เล่นกันไปเถอะ ฉันจะออกไปเดินเล่นหน่อย
[ซู-เสวียน]
น้องชายเยว่ แลกคอนแทคกันหน่อยสิ
[เฟย-ซีห่าว]
//ควักทรศ.ออกมาเงียบๆ
โอวหยางเย่เดินออกมาจากห้อง
เห็นพนักงาน3-4คนเดินถือถาดทำหน้าที่ของตนเอง
เขาเดินไปตามโถงทางเดินที่ค่อนข้างมืดและมีแสงสีแดง แต่ก็เป็นธรรมดาของผับละนะ
มองลงไปด้านล่าง ผู้คนมากมายขยับตัวโยกย้ายสนุกสนานตามเสียงดนตรีดังสนั่น และแสงหลากสี
ไรท์เอง
สไตล์ชุดปกติที่นายเอกมักจะใส่ค่ะ
ไรท์เอง
และถ้างงว่า ทำไมเยว่เรียก"ยาย" ทำไมอีก2คนเรียก"ย่า"
ไรท์เอง
นี่มันก็เรื่องพื้นๆนะ
ไรท์เอง
ผู้อาวุโสฝั่งแม่ ก็เรียก ตา-ยาย
ฝั่งพ่อก็เรียก ปู่-ย่า
ไรท์เอง
ตอนหน้าเขาจะเจอกันแร้วค่ะ><
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!