ท่านอ๋องปีศาจ
เศร้าใจ
เสิ่นฉิง/นายเอก
ท่านอ่องได้โปรดปล่อยข้าไปเถอะๆ!!
เสิ่นฉิง/นายเอก
//เจ็บปวดทรมาน//🤕🤕🩸🩸
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
ปล่อยเจ้างั้นหรือ/😏
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
ปล่อยเจ้าไปให้ไปสมสู่อยู่กับมันงั้นหรือ/😡😡😡
เสิ่นฉิงโดนใช้เเส่ฟาดต่อจนสลบไปก่อนจะโดนลากแขวนไว้ที่โซ่เหมือนเดิน
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
จงจำไว้หากข้าไม่อยู่แล้วเจ้ายังพาคนเข้ามาอีกข้าจะต้องเจอเเบบนี้/ บีบเเก้ม
เสิ่นฉิง/นายเอก
ท่านอ๋องหากท่านไปรักข้าแล้วท่านก็ปล่อยข้าไปเสียเถอะ/พึมพำ
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
ไม่มีวัน/เดินออกไป
อาเจียว/นางสนม
พี่หญิงเมื่อคืนได้ยินเสียงร้องเจ็บปวดหรือไม่/😏😏😏
เจิงยิน/สนมเอก
ได้ยินสิพวกทำได้ดีมาก/สะใจ😏😏
ชงหลิง/นางสนม
เเน่นอนอยู่เเล้วเจ้าค่ะ/😏😏
เจิงยิน/สนมเอก
งั้นข้าไปก่อนละ/😏😏สะใจ
เสิ่นฉิง
อายุ 18-19
ส่วนสูง 176
นิสัย ใจดี ชอบอ่านหนังสือ เป็นฉลาดทางด้านแพทย์ เเละสมุนไพรต่างๆ ชอบช่วยเหลือคนอื่น
ประวัติย่อ
น้องชายของเสิ่นหวังเป็นเถ้าเเก่หอคณิกาชายที่มีชื่อเสียงก่อนจะถูกอ๋องเย่ฉิงซื้อตัวด้วยการข่มขู่เพราะเสิ่นฉิงไม่ได้ขายตัวเหมือนชายบำเรอในหอเหมือนคนอื่นแค่มาช่วยงานมาดูแลพี่ชายเฉยๆ
อ๋องเย่ฉิง ( อ๋องปีศาจ)
ชื่อรอง( ย่วนฉิง)
อายุ 20-21
ส่วนสูง 190
นิสัย บ้าเถื่อน โมโหง่าย ชอบเลือด ชอบความรุนแรง (สู้รบไม่เคยผ่ายแพ้)
ประวัติย่อ
เป็นบุตรบุญธรรมของอ๋องเย่คนก่อน ก่อนจะใช้การที่มีผลงานทางการสู้รบขึ้นมาเป็นอ๋อง ในวันที่ รบชนะก็ได้ไปดื่มที่หอคณิกาของเสิ่นหวังแล้วได้พบกับเสิ่นฉิงที่ตอนนั้นขึ้นไปเล่นดนตรีแทนนักดนตรีที่ไม่สบาย เห็นว่าเสิ่นฉิงมีหน้าตาที่งดงามมากกว่าชายหญิงจึงต้องการซื้อตัวเสิ่นฉิงมาอยู่ในจวนแต่เสิ่นหวังไปยอมจึงข่มขู่ว่าถ้าไม่ยอมขายให้จะเผ่าหอทิ้งส่ะด้วยการที่ไม่อยากมีเรื่องกับคนใหญ่คนโตเลยต้องจำใจให้เสิ่นฉิงไปอยู่กับอ่องฉิง4เดือนเเต่เวลาผ่านไปอ่องฉิงก็ไม่ยอมปล่อยเสิ่นฉิงไปทั้งที่ ครบตามสัญญาที่กำหนดแล้วจนผ่านเวลาไปเป็น1ปี
แผนหลบหนี
ทั้งรอยเเส้รอยกัดดูดเต็มตัว🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸🩸
บ่าวรับใช้
นายหญิงได้เวลาทาแผลแล้วเจ้าค่ะ_/แอบสงสาร
เสิ่นฉิง/นายเอก
วางไว้เถอะข้าทำเองได้/😐😐
บ่าวรับใช้
เจ้าค่ะ/ เดินออกไป
เสียงเคาะหน้าต่างดังขึ้นก๊อกๆๆๆ
ซ่งเซียน/เพื่องของเสิ่นฉิง
เสิ่นฉิงข้าเอง/ปีนเข้ามา
เสิ่นฉิง/นายเอก
ซ่งเซียนเจ้ามาที่นี้ได้อย่างไร
ซ่งเซียน/เพื่องของเสิ่นฉิง
ข้าจะพาเจ้าหนีออกไปจากที่นี้/จริงจัง
เสิ่นฉิง/นายเอก
คงทำเช่นนั้นไม่ได้ด้วยท่านพี่หวังเดือดร้อน
ซ่งเซียน/เพื่องของเสิ่นฉิง
เจ้าไปต้องห่วงตอนนี้ท่านพี่ห่วงกำลังจะย้ายไปที่เมืองอื่น/🙂🙂
เสิ่นฉิง/นายเอก
เหตุใดต้องย้าย/สงสัย
ซ่งเซียน/เพื่องของเสิ่นฉิง
ท่านพี่ห่วงได้ยินว่าเจ้าอยู่ที่นี้และทรมานมากจึงให้ข้ามารับเจ้าออกนอกเมือง
เสิ่นฉิง/นายเอก
แล้วท่านอ๋องเล่าหากเค้ากลับมาไม่พบข้าต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่
ซ่งเซียน/เพื่องของเสิ่นฉิง
ก็ชั่งเค้าสิเสิ่นฉิงหนีไปเถอะหากเจ้าอยู่ที่นี้ต่อเจ้าอาจจะทุกข์ทรมานยิ่งกว่าเดิม
เสิ่นฉิง/นายเอก
งั้นได้เราจะไปกันยามใด
ซ่งเซียน/เพื่องของเสิ่นฉิง
ข้าได้ยินว่าคืนนี้ท่านอ๋องจะไม่กลับมาที่จวน
เสิ่นฉิง/นายเอก
งั้นเอาตามนี้เจอกันประตูหลังจวน
ซ่งเซียน/เพื่องของเสิ่นฉิง
ได้ปีนหน้าต่างออกไปเหมือนเดิม
เสิ่นฉิง/นายเอก
ลาก่อนเย่ฉิงชาตินี้เราอย่าได้เจอกันอีก_/😏☺️☺️
ยอมเพราะรัก
บ่าวรับใช้
นายหญิงจะไปจริงหรือเจ้าค่ะ/เป็นห่วง
เสิ่นฉิง/นายเอก
ข้าตัดสินใจแล้ว/😠😠
บ่าวรับใช้
เจ้าค่ะขอบคุณหนีรอดปลอดภัยน่ะเจ้าค่ะ
เสิ่นฉิง/นายเอก
อือๆข้าไปแล้ว/เดินไปยังประตูหลังจวน
พอออกมาจากประตูหลังนั้นเวิ่นฉิวก็ได้พบกับพี่ชายคนที่กำลังรออยู่บนรถม้า
เสิ่นฉิง/นายเอก
ท่านพี่/เดินยังรถม้า
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
อาฉิงขึ้นมาเร็ว/🙂🙂🙂
เสิ่นฉิง/นายเอก
ท่านรีบไปเร็วก่อนที่จะมีคนเห็น
ในระหว่างที่กำลังเดินถึงหน้าประตูเมืองนั้นก็เสียงของทหารจากจวนอ๋องให้หยุดรถ
ทหาร
ข้าขอตรวจรถม้าหน่อยได้หรือไม่
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
มีอะไรกันเหตุต้องค้นรถม้าของข้า
ทหาร
ข้าเเค่ทำตามหน้าที่เชิญท่านลงมาจากรถม้าด้วย
เสิ่นหวังบอกให้น้องชายตนไปซ่อนที่ใต้ที่นั่งเพราะรู้อยู่แล้วว่าต้องมีเหตุการแบบนี้
เสิ่นฉิง/นายเอก
แคปเสียจริง/ซ่อนตัวอยู่ที่นั่ง
ก่อนจะขึ้นไปที่รถม้าก่อนเห็นเหล่าชายบำเรอจากหอคณิการนั่งอยู่เต็มรถม้า
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
หากเจ้าทำเด็กๆของข้าเสียหายเจ้าต้องรับผิดชอบ/😏😏😏
อ้ายเจิ่น/ภรรยาของเสิ่นหวัง
ท่านพี่ข้าเหนื่อยรีบออกเดินทางเสียเจ้าค่ะ/☺️☺️
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
ได้สิน้องหญิงไม่มีอะไรเเล้วใช่หรอไม่/เสียงดุ
หลังจากนั้นรถม้าก็ออกไปจากประตูเมืองก่อนที่จะเหล่าเด็กๆของตนไปนั่งรถม้าอีกคัน
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
อ้ายเจิ่นข้าจะไปไหน/🤨🤨
อ้ายเจิ่น/ภรรยาของเสิ่นหวัง
ข้าก็จะไปนั่งรถม้าอีกคันอย่าไรเหล่า
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
เจ้าเป็นภรรยาข้าเหตุใดต้องไปนั่งกับเด็กๆขึ้นมา
อ้ายเจิ่น/ภรรยาของเสิ่นหวัง
เจ้าค่ะท่านพี่
อ้ายเจิ่น/ภรรยาของเสิ่นหวัง
//มีสามีก็เหมือนมีเพื่อนสาวก็เป็นเช่นและ//
เสิ่นฉิง/นายเอก
พี่สะใภ้รีบขึ้นมาเถอะเราต้องรีบเดินทาง
อ้ายเจิ่น/ภรรยาของเสิ่นหวัง
ได้ๆๆ/กำลังเดินขึ้นโอ้ยๆ!!
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
คิดจะหนีข้าพ้นหรือเสิ่นฉิง/ถือดาบไว้อยู่
เสิ่นฉิง/นายเอก
ท่านปล่อยพี่สะใภ้ข้าบัดเดี๋ยวนี้
อ้ายเจิ่น/ภรรยาของเสิ่นหวัง
ท่านพี่/โอ้ยปล่อยข้าสิ
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
อ้ายเจิ่นๆ/😢😢😢
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
ท่านอ๋องปล่อยภรรยาข้าเถอะนางบอบบางมากนัก
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
ดูไปดูมาแล้วภรรยาเจ้าก็งดงามมากจริงๆๆ😏😏😏
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
นี้ท่าน!!!/😡😡😡😡
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
อย่าเพิ่งโมโหไปถึงเเม่ภรรยาของเจ้าจะงามแต่ก็สู้เสิ่นฉิงมิได้หรอก/ปล่อยตัว
อ้ายเจิ่น/ภรรยาของเสิ่นหวัง
ท่านพี่//เข้าไปกอด
เสิ่นหวัง/พี่ชายของเสิ่นฉิง
อ้ายเจิ่นไม่เป็นอะไรแล้ว/ลูบหัว😔😔😔
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
ส่งตัวเสิ่นฉิงมาให้ข้าไม่เช่นนั้นอย่าหวังจะออกจาตรงนี้ได้
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
เสิ่นฉิวเจ้าจะมาหาข้าดีหรือจะข้าฆ่าคนตายก่อน/😡😡
เสิ่นฉิง/นายเอก
ท่านมีสิทธิ์อะไรจะให้ข้ากลับไป/😠😠
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
สิทธิ์การเป็นสามีของเจ้าเจ้าอย่าลืมเราสองได้ลงชื่อหนังสือแต่งงานไปแล้ว
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
เท่ากับเจ้าก็เป็นภรรยาของข้าตามกฎหมาย
เสิ่นฉิง/นายเอก
แล้วท่านเคยเห็นค่าเป็นภรรยาของท่านหรือไม่
เสิ่นฉิง/นายเอก
ท่านเอาแต่ค่อยทุบตีข้าด่าทอข้าทำเหมือนข้าไม่ใช่คน
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
นั้นเป็นเพราข้าเข้าใจเจ้าผิด
อ่องเย่ฉิง/พระเอก
กลับมาเถอะ
ได้เห็นแก่ความรักที่เคยมีให้กันเสิ่นฉิงจึงยอมกลับไป
แล้วท่านอ๋องเองก็เริ่มจะทำตัวดีขึ้น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
