เรื่องวุ่นรักของนายคอสเพลย์
"แนะนำตัวแอด"
แอดต้นเองจะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สามที่แต่งมา
แอดต้นเองจะ
เอาจริงๆเรื่องที่สองยังไม่เสริจ
แอดต้นเองจะ
สวนเรื่องที่1ก็หยุดไว้ก่อน
แอดต้นเองจะ
แอดก็เป็นกันเองนี้แหละมีอะไรถามได้
แอดต้นเองจะ
แล้วใครอยากรู้อะไรเกียวกับแอดก็ไปดูได้ในเรื่องที่1กับ2
แอดต้นเองจะ
แอดตอบไปหมดแหละ
แอดต้นเองจะ
ถึงแอดจะเคยแต่งมาแล้วสองเรื่อลแต่แอดก็ไม่ได้เก่งเรื่องแต่งหลืเขียนนิยายหรอกถ้าผิดพลาดตรงไหนหลืออะไรก็อย่าว่าแอดเลย
แอดต้นเองจะ
แค่เตือนกันเบาๆเป็นพอนะ
แอดต้นเองจะ
เพราะแอดพูดกับแล้วมันจะไม่ดีเท่าไรปากแอดมันพูดแทงใจนะถึงจะแบบอ้อมๆแต่รับรองว่าคนที่โดนต้องมีจุก
แอดต้นเองจะ
เพราะงั้นก็ค่อยว่ากันเนอะ
แอดต้นเองจะ
ความอดทนแอดมีต่ำด้วย
แอดต้นเองจะ
ยังไงแอดก็ขอฟากเรื่องนี้ด้วยนะครับ
"ถ้าไม่ใช่เพราะวันนั้น"
เรื่องนี้แต่งขื้นมาโดยคนเขียนไม่มีเจตนาที่จะพูดถึงบุคคลอื่นและ เนื้อหาอาจมีคำลามกอนาจ ขอให้ทุกท่านใช้วิจารณญาณในการรับชม
เมฆ(หัวหน้างาน)
คุณมีมครับ//ยีนอยู่ข้างหลังของมีม
มีม(นายเอก)
//นั่งหลับสัปหงกอยู่ที่หน้าคอม
เมฆ(หัวหน้างาน)
คุณมีมครับ!!!//เรียกเสียงดัง
มีม(นายเอก)
เฮือก..!!// สะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ
มีม(นายเอก)
ครับ..??// น้ำลายยืด
มีมที่นั่งซักผ้าหมกอยู่ถึงกับต้องสะดุ้งอยู่เพื่อได้ยินเสียงเรียกของหัวหน้างานแต่มีนั้นก็ยังไม่รู้ตัวว่าใครเรียกจึงได้ทำหน้างัวเงียหันไปหาคนๆนั้น
แต่พอมีมได้เห็นใบหน้านั้นเท่านั้นแหละถึงกับต้องตื่นตาเบิกโพลงหน้าตาชื่นในทันที
มีม(นายเอก)
หัวหน้า!!!//ร้องลั่นดังฟังชัด
เมฆ(หัวหน้างาน)
ไม่ตกใจขนาดนั้นก็ได้ครับ//กัดฟันยิ้ม
มีมที่เห็นใบหน้านี้ก็รู้ได้เลยว่าหัวหน้างานเขาโกรธสุดๆ
มีม(นายเอก)
ผะ..ผมขะ..ขอโทษครับแล้วมีอะไรถึงได้มาเรียกผมครับ..//มีมยิ้มแห้งๆให้กับหัวหน้างานแล้วถามออกไป
เมฆ(หัวหน้างาน)
บอสเฌอเรียลให้คนไปพบที่ห้องของเขาตอนนี้ด่วนด้วย//เดินจากไป
มีม(นายเอก)
(อีกแล้วเหรอเนี่ยถ้าไม่ใช่เพราะเขามาเห็นในวันนั้นแล้วก็เราคงไม่โดนแบบนี้หรอกนะ)
มีมได้คิดในใจพร้อมกับเรื่องในวันนั้นที่เขาทำพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตแล้วมันจะเป็นข้อเสียหรือข้อดีของเขาในอนาคตหรือไม่นั้นเราก็ยังไม่รู้ติดตามตอนต่อไป
แอดต้นเองจะ
เอาล่ะคอร์ดเรื่องเรื่องนี้มันจะไม่เกี่ยวกับมาเฟียแต่จะเกี่ยวเป็นกับบอสของบริษัทแล้วก็พนักงานที่ชอบคอสเพลย์นะครับ
แอดต้นเองจะ
แล้วช่วงนี้ถ้าแอดไม่อัพสักเรื่องเลยคือแอดป่วยนะตอนนี้แอดเจ็บคอมากจริงๆเจ็บคอจริงๆ
แอดต้นเองจะ
ฟังจากดาวอังคารก็รู้ได้เลยครับว่าแอดเจ็บคอเสียงเปลี่ยนมาก
แอดต้นเองจะ
แต่ยังไงถ้าใครอยากรู้เรื่องนี้หรือว่ามันจะสนุกไหมยังไงก็รับชมรับอ่านกันต่อไปนะครับเออเรื่องนี้แอดแต่งขึ้นมาโดยแอดมีตัวแบบแหละแต่ไม่ใช่ในแอปอื่นหรือว่านิยายเรื่องอื่นแต่แอดมีตัวแบบเป็นเรื่องจริง
แอดต้นเองจะ
ถึงแอ๊ดจะบอกว่านี่มันไม่มีบุคคลมาเกี่ยวข้องแต่มันมีแต่ชื่อแอดไม่ได้เอาชื่อจริงของเขามาใส่นะแต่การเหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นจริงจริง
แอดต้นเองจะ
ยังไงก็ยังรักคนอ่านทุกคนเหมือนเดิมแค่นี้แหละบ๊ายบายแอดไปก่อนนะ
มีม(นายเอก)
ชื่อ มีม
อายุ 29
สูง 167
น้ำหนัก 49
ชอบของหวานจัดน่ารักตัวเล็กๆนิสัยดีเป็นมิตรกับทุกคนและมีงานอดิเร คือการคอสเพลย์
เป็นพนักงานฝ่ายการขายที่เก่งกาจของบริษัท
เมฆ(หัวหน้างาน)
ชื่อเมฆ
อายุ 30
สูง 189
น้ำหนัก 56
เป็นคนนิสัยค่อนข้างดีไม่ชอบสัตว์ แมลงเป็นคนที่จริงจังกับงานและทำงานได้ออกมาดีมาก ส่วนมากจะใจดีแค่กลับมีม
เป็นหัวหน้าฝ่ายการขายหรือว่าเป็นหัวหน้าพนักงานฝ่ายการขายที่มินทำงานอยู่เขาเป็นหัวหน้ามาได้ 4 ปีแล้วและเขาก็ทำงานได้ยอดเยี่ยมมาก
"เหตุการณ์วันนั้น(1)"
หลังจากที่หัวหน้างานได้ไปบอกให้มีมขึ้นมาหาประธานบริษัทหรือว่าบอสของบริษัทที่เรียกตัวไปมีมก็หน้าซีดและรีบเดินไปที่ลิฟต์แล้วกดขึ้นไปที่ชั้น 30 ชั้นสูงสุดของบริษัท
มีม(นายเอก)
ให้ตายสิ...ไม่กล้าไปเจอหน้าเลย//อยู่ในลิฟท์
แล้วลิฟต์ก็ได้มาหยุดอยู่ที่ชั้นที่ 30 ประตูลิฟท์เปิดออกมีมใจสั่นก็กล้ากลัวๆแล้วเดินออกไปนอกลิฟท์ก่อนที่จะตัดสินใจเด็ดขาดแล้วเคาะประตู
ตามมาด้วยเสียงของมีมไล่หลังกัน
หลังจากที่มีมพูดเสร็จไปได้ไม่นานก็มีเสียงคนที่อยู่ข้างในตอบกลับ ออกมา
มีมที่ได้ยินเสียงนั้นก็ตกใจแต่ก็ยังใจกล้าเปิดประตูเข้าไป
มีม(นายเอก)
//เปิดประตูเข้าไปในห้อง
มีม(นายเอก)
บอสเรียกผมมามีอะไรแล้วครับ มีมถามคนที่นั่งอยู่//โต๊ะข้างหน้าที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่
เคลียร์(พระเอก)
คำตอบของผมอยู่ไหน//คนที่นั่งหันหลังให้อยู่นั้นค่อยๆเลื่อนเก้าอี้หันหน้ามาทางเมมแล้วถามคำถามกลับ
เคลียร์(พระเอก)
ที่ผมถามไปเมื่อ 3 วันก่อนไงครับพี่มิม
มีม(นายเอก)
เอ่อ...คือว่าผม..//มีมพูดอึดอัด
แล้วคนที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ตัวหรูก็ได้ลุกขึ้นแล้วเดินมาทางนี้
เคลียร์(พระเอก)
ว่าไงครับพี่มีจะตอบว่ายังไงครับ
มีม(นายเอก)
คือ...เอ่อ..ใกล้เกินไปแล้วนะครับ// มีมหันหน้าหนีเพราะว่าบอสของเขานั้นเข้ามาใกล้จนเกินไป
เคลียร์(พระเอก)
ถ้าพี่ไม่ตอบผมผมจะ.....//ก้มลงมา
มีม(นายเอก)
ตกลงครับ!!..ผมตกลงก็ได้..//มีนรีบตอบไปก่อนที่คนคนนั้นจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้กว่านี้
เคลียร์(พระเอก)
หึ..ดีมากครับที่รัก...//ก้มลังไป+จับหน้าเมมขึ้นมาจูบอย่างดุดื่ม
มีม(นายเอก)
(ดะ..เดียวชินะ..นี้มัน..ละ..ลิ้น)
มีนพยายามดันคนข้างหน้าออกสุดแรงแต่ก็ดันออกไม่ได้เนื่องจากขนาดตัวมันคนละไซส์กัน
มีม(นายเอก)
(มะ..มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ)
จะย้อนไปเมื่อ 4 วันก่อนหน้านี้
ในวันนั้นเกิดมีฝนตกแรงมาก เรามีก็ได้ไปเดินชนคนๆนึงเข้า
มีม(นายเอก)
เหวอ!!!// กำลังจะล้ม
ด้วยแรงที่วิ่งมาเพราะว่าฝนตกหนักเลยรีบวิ่งจึงทำให้ไม้หันในมองทางมีจึงได้ไปชนกับคนคนนั้นอย่างจังแต่กลับทำให้ตัวเองกระเด็นจะล้มซะเอง
เคลียร์(พระเอก)
ระวังครับ// คว้าหมับไปที่แขนของ
และทั้งสองก็ได้ล้มลงไปกองกับพื้นด้วยกันในท่าที่ไม่น่าดูซะเท่าไหร่
มีม(นายเอก)
(ทำไมพื้นมันนิ่มๆอ่ะ)
มีนคิดในใจก่อนที่จะค่อยๆลืมตามามองพื้นแต่มีเห็นสิ่งที่ไม่ใช่พื้นอยู่ใต้ตัวเขา
มีม(นายเอก)
คุณขอโทษครับมีม//รีบลุกขึ้นแล้วขอโทษชายคนนั้น
เคลียร์(พระเอก)
เอ่อ..ไม่เป็นไรครับ//ลุกนั่ง
มีม(นายเอก)
จะไม่เป็นไรได้ไงครับผมก็ไม่ใช่ตัวเล็กๆ //รีบพยุงอีกคนลุกขึ้น
เคลียร์(พระเอก)
เออผมไม่เป็นไรจริงๆครับ //พูดย้ำ
แล้วชายคนนั้นก็รีบลุกขึ้นแล้วกำลังจะเดินไปแต่มีมก็ได้ไปคว้าเข้าที่มือของชายคนนั้น
มีม(นายเอก)
เอ่อ..คุณก็ไปรับตัวผมไว้แล้วตอนนี้คุณก็เปียกแล้วก็สกปรกทั้งโคลนแล้วก็..คุณไปอาบน้ำที่ห้องผมก่อนไหม// พูดพร้อมกับเบิร์นหน้าหนี
เคลียร์(พระเอก)
ครับ...ก็ได้ครับ
แอดต้นเองจะ
คนดนใจให้เรามาเจอกัน
แอดต้นเองจะ
แต่ไม่ดีสำหรับแอด
แอดต้นเองจะ
แล้วทำไมต้องแพ้อากาศแบบนี้ด้วยไม่เข้าใจ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
