คืนหนึ่งมีชายหนุ่มมหาลัยกำลังเดินกลับหอ“งืกๆ”เสียงบาอย่างดังมาจากซอยมืดแห่งหนึ่งชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปดูที่ตรงนั้นจึงได้เห็นกับลูกสุนัขพันโกเด้นขนสกปรกกำลังนอนอยู่ชายหนุ่มจึงพาหมาน้อยตัวนั้นกลับห้อง หลายวันต่อมาหมาน้อยก็ได้ป่วยชายหนุ่มจึงพาสุนัขตัวนั้นไปที่โรงพยาบาล “น้องเป็นอะไรเหรอครับหมอ”ชายหนุ่ม ถาม “น้องมีพยาดในสำไส้คะแต่พยาดตัวนี้เป็นพยาดหมัดคะน้องต้องนอนร.พ จนกว่าจะหายค่ะ”หมอตอบ ชายหนุ่มเห็นเช่นนั้นเลยกลับมาที่หอ หลายวันผ่านไปหมอโทรมาแจ้งว่าสุนัขตัวนั้นได้หายดีแล้ว เวลาผ่านไป2ปีลูกสุนัขได้โตเต็มที่และในคืนนั่นเองที่มีแสงจีนทร์สอดส่องมาภายในห้องทำให้สุนัขตัวนั้นกลายเป็นหนุ่มรูปงาม ชายหนุ่มตกใจมาที่เห็นสุนัขที่ตัวเองเลี้ยงมาตั้ง2ปีกรายร่างเป็นมนุษย์จึงทำให้ชายหนุ่มกลัวมากทำให้ไม่กลับห้องมาหลายวันสุนัขตัวนั้นจึงเฝ้าคอยอยู่ภายในห้องเลยทำให้สุนัขเหงาและเศร้ามากที่ชายหนุ่มรับไม่ได้1สัปห์ดาผ่านมาชายหนุ่มคิดได้จึงกลับมา ที่ห้อง สุนัขเห็นจึงดีใจมากกระโดดไปกอดชายหนุ่มและร้องไห้“ผมนึกว่าเจ้านายจะไม่กลับมาหาผมแล้ว” สุนัขพูดพร้อมกับร้องไห้“ฉันจะไม่กลับมาหานายได้ยังไงนายเป็นสัตว์เลี้ยงฉันนะ ฉันอุสาเลี้ยวนายมาตั้งหลายปี”ชายหนุ่มพูดพร้อมกับกอดสุนัขเอาไว้แน่น............(ติดตามตอนต่อไป🤣🤣🤣🤣)แอด:คืออันนี้แอดแต่งเองนะพอดีครูให้แต่งนิทานแล้วคืออีนี่แต่งวายตอนกำลังแต่งครูบอกให้เหมาะกับเด็กอีดอออกูแต่งวายอยู่ก็เลยต้องเปลี่ยนให้หมาเป็นผ.ญเลยขัดใจต้องมาแต่งใหม่ในนี้......เฮ้ออออออออถ้าแต่งวายก็คือโดนเพื่อนเตะอะ😅😅แอดไปละยังไงก็ฝากติดตามเล่มนี้ด้วยนะะ.............คือออมันเหลือ200คำอะทำไงดีอ้ากกกกกกกอ๋อมีไรจะบอกว่า.....แอด12แล้วเย้ๆๆๆๆดมืาอเดือนที่แล้วHBDตัวเองนะอิอิแต่ก็พิมแบบนี้ก็กลัวจะเบื่อแหละแตาอัษรมันไม่พอ😅😅😅อีกนิดเดียวเองช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยแอดไปดีกว่า😅😅
กลับมาแบ้ววววว ที่หายไปนี่คือไปสอบนะ อาจจะถามว่าสอบไรนานจังเป็นอาทิต เอาจริงคือเตียมตัวสอบด้วย😅😅 เข้าเรื่องดีกว่า หลังจากแอดไปทบทวนมาเรื่องนี้อาจแนวเศร้านะไม่บอกว่าเพราะอะไรแต่ รออ่านเองดีกว่า
... ตอนที่2 1เดือนต่อมา “เจ้านายฮะ” เสียงสุนัขดังขึ้น “ว่า” ชายหนุ่มตอบด้วยอารมณ์เสีย “ผมอยากกินปลาฮะ” สุนัขพูดพร้องทำหน้าอ้อน “ไม่ฉันขี้เกียจ” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับเดินไปที่ห้องครัว...
... เช้าวันต่อมา...
^^^ “เจ้านายฮะ” สุนัขเรียกเจ้านายของเขาที่กำลังนอนอยู่ “อือฉันจะนอน” “ลุกขึ้นมาหาอะำรให้ผมกินก่อน ผมหิว” ชายหนุ่มตอบด้วยความโกรธว่า ^^^
...“ฉันบอกว่าไม่ก็คือไม่ไง จะไปไหน ก็ไป ไปตายเลยยิ่งดี ฉันจะได้หมดภาระ”...
สุนัขได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจและเสียใจเป็นอย่ามากจึงเดินออกมาเงียบๆ
... “เจ้านายบอกให้ฉันไปตายงั้นเหรอ??”...
ด้วยความที่สุนัขใสซื่อจึงคิดว่าถ้าตนตายไปจริงๆ
...เจ้านายอาจจะใจดีเหมือนเดิม...
ตัดภาพไปที่สะพานลอยแห่งหนึ่งที่มีรถวิ่งไปมา
สุนัขจึงตัดสิ้นใจที่จะจบชีวิตของตนเพื่อเจ้านายที่รัก
...เอี๊อดดด!!!...
...เสียงล้อรถยนที่ถูกับพื้นถนนพร้อมกับเลือดที่ไหลนองทั่วบริเวณ ชาวบ้านที่อยู่แถวนั้นจึงรีบโทรเรียกรถพยาบาล...
...ตัดมาที่ชายหนุ่มที่ตื่นขึ้นมาไม่พบกับสุนัขสัตว์เลี้ยงของเขา...
ทันใดนั้นก็ได้มีสายเรียกเข้ามาจากโรงพยาบาล
...“สวัสดีคะนี่ใช่นาย***รึปล่าวคะ”...
...“ใช่ครับมีอะไรรึปล่าวครับ“...
...““พอดีนาย****เกิดอุบัติเหตุรถชนคะ เชิญคุณ***มาที่โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลยคะ"...
... ชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้นจึงรีบมุ่งไปที่โรงพยาบาลทันที พอถึงโรงพยาบาลชายหนุ่มจึงรีบไปหาคุณหมอที่ห้องฉุกเฉินทันที...
...“คุณหมอครับเค้าเป็นไงบ้างครับ"...
...ชายหนุ่มถามด้วยความรีบร้อนและเป็นห่วงว่าสุนัขของตนจะไม่รอด...
“ตอนนี้คนไข้ยุงไม่ฟื้นเลยครับ ได้แต่หวังว่าเค้าจะ รอด" ชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้นก็ได้แต่นั่งคิดทบทวนกับสิ่งที่ตนได้พูดไปก่อนหน้านี้ “มึง..ก..กู ขอโทษ"
...ชายหนุ่มได้แต่นั่งร้องไห้และกุมมือของอีกฝ่ายเอาไว้แน่น อีดดดดดดดด!!...
เสียงของเครื่องวันชีพจรได้ดังขึ้นแสดงผลการเต้นของหัวใจ ค่อยๆนิ่งลงนิ่งลงเรื่อยๆ ชายหนุ่มจึงเรียกหมอและพยาบาล หมอและพยาบาลพยามช่วยเต็มที่แต่ก็ไม่สามารถรั้งเอาไว้ได้
...“หมอพยามช่วยแล้วนะครับแต่ช่วยเอาไว้ไม่ได้จริงๆ ขอแสดงควานเสียใจด้วยนะครับ"...
...“กู...ขอโทษนะ...ที่ทำให้มึงเป็นแบบนี้...กู....จะไปหามึงแล้วนะ"...
...ทันใดนั้นชายหนุ่มจึงกระโดดลงไปในแม่น้ำ...
จบบบบบบบบเฮ้อออออเหนื่อยมากกกกกไมารู้จะชอบป่าวนะ😅😅😅แอดก็แต่งแนวนี้ไม่ค่อยเก่งอะ...เอาจริงคือไม่เก่งทุกแนวแต่ก็อยากแต่ง🤣🤣🤣🤣ทีนี้ก็แต่งได้ยาวละเพราะปิดเทอมแต่......อาจจะติดซีรีย์อาจจะเข้ามามากขึ้นแต่ก็น้อยเหมื่อนเดิม😅😅😅ไปละรอเจอเรื่องใหม่เร็วๆนี้บายๆๆๆๆ
ณ ดาวที่อยู่คนละจักวารก็ได้มีมนุษย์ต่างดาวตนหนึ่งเป็นเจ้าชายที่ครบวัยจะแต่งงานแต่ทว่าเจ้าชายกลับมิได้พึงพอใจกับมนุษย์ต่างดาวหญิงคนไหนเลย
“ข้าจะให้เจ้าไปยังดาวโลกเพื่อหาภรรยา"
...เสียงแหบเรียบพูดขึ้น...
..."แต่ข้าไม่อยากไปเลยท่านพ่อ มันห่างไกลมาก ลูกไม่อยากห่างดาว”...
“ยังไงลูกก็ต้องมีภรรยาที่คอยดูแลเมือง
...พ่อก็แก่แล้วอยู่ดูแลเมื่องไม่ได้นานหรอก"...
..."แต่ท่านพ่อ" “ไม่มีแต่ยังไงลูกก็ต้องไป"จากเสียงที่เคยแหบและเรียบกลายเป็นเสียงที่ดังน่ากรางขามและแสดงถึงอำนาจ...
หลายวันต่อมาเจ้าชายจึงถูกส่งตัวมายังดาวโลก
...ตู้มมม!!!!!!!...
...เสียงยานอวกาศได้ตกลงมากระทบพื้นโลก...
...ทำให้บริเวนป่าแถวนั้นราบคาบ...
...ตึก......ตึก.........ตึก............เสียงฝีเท้าใครบางคนเดินตรงเข้ามายังที่ๆเจ้าชายนอนสลบอยู่...
...เช้าวันต่อมาเจ้าชายที่นอนสลบอยู่ก็ได้ฟื้นขึ้นมา...
...“ทะ........ที่นี่...ที่ไหน"เจ้าชายพูดขึ้นพร้อมกับมองไปรอบๆ ตึก.....ตึก.....ตึก......ตึก.......เสียงฝีเท้าดังขึ้นอีกครั้งอยู่ๆประตูก็เปิดออกพร้อมกับใครบางคนทีาอยู่อยู่ท่ามกลางแสงสว่าง...
...“นายไม่เป็นอะไรใช่มั้ย??”เสียงหวานพูดขึ้นพร้อมกับร่างใครบางคนที่กำลังเดินเข้ามาหาเจ้าชาย...
...จากแสงสว่างก็ได้เลือนหายไปจนเห็น...
...เจ้าของเสียงเป็นชายหนุ่มร่างใหญ่โตหน้าดุเหมือนกับเสียง...
...เจ้าชายเห็นเช่นนั้นจึกตกใจเพราะเจ้าชายไม่รู้ว่าที่นี่คือโลกมนุษย์ และสีผิวของเค้าจากสีฟ้ากลายเป็นสีเนื้อเหมือนคนปกติ...
..."นี่นายไม่เป็นอะไรแน่นะ?....นี่!!”...
...ชายหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกับจับไปที่แขนของเจ้าชายทำให้เจ้าชายตกใจเป็นอย่างมาก...
“ขะ.......ข้า ไม่เป็นไร.."
..."งั้นฉันก็สบายใจ..แต่ตอนนี้นายพักก่อนดีกว่านะเดี๋ยวฉันปลุกกินข้าว" ชายหนุ่มก็ได้พยูงให้เจ้าชายนอน...หลายชั่วโมงต่อมาเจ้าชายได้ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เข้าได้ลุกขึ้นแล้วเดินไปตามรอบๆบ้านแต่กลับไม่เจอชายหนุ่มแแม้แต่เงา...
...เจ้าชายเห็นเช่นนั้นจึงคิดว่าชายหนุ่มได้ทิ้งเค้าไปแล้วแต่ความเป็นจริงชายหนุ่มแค่ออกไปล่าสัตว์เพื่อเอามาทำอาหารให้เจ้าชาย...
หลายนาทีต่อมาชายหมุ่มได้กลับจากการล่าสัตว์
พอก่อนเหนื่อยจริงวันนี้แต่ตั้ง2เรื่องเดี๋ยวจะอัพเรื่องใหม่อีกเห้อออออ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
