อย่าหลับ × [World After Death]
คำถาม
สวัสดีครับ ผมเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่มีสัมผัสที่หก
คงเริ่มเรื่องมาจากที่ผมอายุ 10 ขวบ
ผมคิดว่ามันคงเป็นแค่ฝันร้ายในช่วงระยะหนึ่ง
แต่กลับมีเรื่องราวอยู่บ่อยครั้งที่ต้องทำให้ผมประหลาดใจ
บางเหตุการณ์ก็เหมือนจะเกิดขึ้นจริง บางเหตุการณ์ก็เหมือนไม่มีอยู่จริง
หากจะเล่าเรื่อง ผมคงต้องเล่าในช่วงวัย 13 ปี ของผม
เป็นช่วงครั้งแรกที่วิญญาณตามติดผมไม่เลิก
.....world after death.....
**ผมคือซาตานในคราบมนุษย์**
เงาปริศนา
ซัน/เพื่อนสนิท
โย่วว!!my friend
ซัน/เพื่อนสนิท
ตลาดม๊ะ เลิกเรียน
ซัน/เพื่อนสนิท
กูว่าจะซื้อเสื้อใหม่ด้วยอ่ะ
ซัน/เพื่อนสนิท
เมื่อวานซื้อไปใส่ไม่ได้เลย
ซัน/เพื่อนสนิท
เออ!!ใส่เสื้อคู่ปะ
ลูกเจี๊ยบ🐥
หือ!!เมิงจะบ้าเรอะ มาใส่เสื้อเหมือนกัน
ซัน/เพื่อนสนิท
บ้าอะไรเดี๋ยวนี้เขาใส่กันทั้งนั้น
ซัน/เพื่อนสนิท
กูว่าจะสั่งในเพจอะแบบเสื้อสกรีนลาย
ซัน/เพื่อนสนิท
เราสามารถเลือกเองได้ว่าจะเอาลายแบบไหนเงี่ย
ลูกเจี๊ยบ🐥
เออ..ก็ดูดีนะสั่งเผื่อด้วยตัวหนึ่ง
ซัน/เพื่อนสนิท
เมิงออกแบบลายมาดิกูจะสั่งให้เขาสกรีนให้
ซัน/เพื่อนสนิท
ถามจริงเมิงเอาสมองส่วนไหนคิด
ลูกเจี๊ยบ🐥
เห้ยๆ!!ลายไม่มีใครใส่เลยนะจะบอกให้
ซัน/เพื่อนสนิท
เขาไม่ได้บ้าอะดิ่
ลูกเจี๊ยบ🐥
ม๊าหวัดดีครับ//ไหว้
แม่
ครับ ทำไม่พึ่งกลับละครับ
ลูกเจี๊ยบ🐥
ไปตลาดกับเพื่อนมาครับ อยู่ใกล้บ้านนี่เอง
แม่
ไปอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวนะครับ
ลูกเจี๊ยบ🐥
ครับ//เดินขึ้นห้อง
ผมนอนหลับไปได้สักพักก่อนจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึก
คล้ายกับว่านอนหลับจนเต็มอิ่ม..
ทั้งที่ความเป็นจริงผมยังรู้สึกงัวเงีย อย่างกับคนที่ละเมอ
ผมลืมตาขึ้นมาในความมืดมีแค่แสงไฟจากด้านนอกที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่าง
ลูกเจี๊ยบ🐥
[เข้ามาได้ยังไง]
ผมพยายามมองชัดเพื่อดูว่าเป็นใคร
สักพักก็เหมือนกลับว่าเดินอยู่ ทั้งที่ตัวก็อยู่กับที่ไม่มีการเคลื่อนไหว
ผมหลับตาปี๋ บวกกับความกลัวจนตัวสั่น
ผมพยายามบอกในใจว่าออกไป ออกไปจากห้องผม อย่าเข้ามา อย่าเดินเข้ามา
แต่ทุกครั้งที่ลืมตาดูผมก็จะเห็นเขาเข้ามาใกล้อีกก้าว
คล้ายกลับว่าการหลับตาของผมเป็นตัวเปิดสวิตช์ให้สิ่งนั้นเคลื่อนไหวเข้ามา
เขายืนตรงประตูห้องผมพร้อมกับขยับมาที่เตียงนอนผมเรื่อยๆ
ถึงผมจะอยากวิ่งหนีแต่ก็กลัวเกินไปที่จะวิ่งผ่านเขา
เพื่อเปิดประตูออกไปข้างนอก
ลูกเจี๊ยบ🐥
[ม๊า ช่วยผมด้วย]
โดยที่ตาก็หลับปี๋เพราะความกลัวจนตัวสั่น
ผมตกใจพร้อมรีบหลับตาลงอีกครั้ง
ลูกเจี๊ยบ🐥
[ออกไป ออกไปนะ ออกไป]
แต่ผมไม่เคยสวดมนต์มาก่อนจึงท่องผิดท่องถูก
ใครคนนั้น
ลูกเจี๊ยบ🐥
เมิงเมื่อคืนกูโดนผีหลอก
ซัน/เพื่อนสนิท
จริง๊ะ//ตกใจ
ผมเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ซันฟัง
ซันตั้งใจฟังพร้อมกับทำท่ากลัวตามผม
บวกกับแนะนำให้ผมไปทำบุญให้เขา
ซัน/เพื่อนสนิท
เมิงจะกลับเลยปะ
ลูกเจี๊ยบ🐥
อืม แต่เดี๋ยวรอพี่ชายกูมารับ
ผมแวะมาทานขนมที่บ้านซันบวกกับทำรายงานคู่ที่ต้องนำเสนอพรุ่งนี้
พี่รอง
จะกลับยังกุ้งแห้ง//เรียกถาม
ลูกเจี๊ยบ🐥
งั้นกูกลับก่อนนะพี่กูมาแล้ว
พี่รอง
เดี๋ยวแวะร้านสะดวกซื้อก่อนค่อยกลับ
กว่าจะซื้อเสร็จรู้ตัวอีกทีก็มืดแล้ว
ลูกเจี๊ยบ🐥
พี่ซื้อช็อคโกแลตด้วยหรอ
พี่ชายของผมขับรถมาตามถนนใหญ่
พี่ชายของผมอายุไม่ห่างผมมากนัก
ทำให้เราคุยเล่นกันราวกับว่าเพื่อนเพื่นรุ่นราวคราวเดียวกัน
อากาศที่เย็นเยือกเข้ามาสัมผัสผิวผมในใต้เสื้อ
ราวกลับว่าผมไม่ได้ใส่อะไรในตอนนี้
เห็นเงาคนที่ยืนอยู่ตรงป้ายบอกทาง
คล้ายผู้หญิงผมยาวนุ่งห่มด้วยผ้าสีขาว
ลูกเจี๊ยบ🐥
[ไม่มีอะไร ไม่ใช่อย่างที่เห็น ไมใช่แน่]
ผมหันไปมองอีกรอบก็ยังเห็น
พอผมหันกลับผมก็รีบหันไปมองอีกเพื่อความแน่ใจ
ผมหันกลับไปกลับมาอยู่สามครั้งก่อนที่รถจะแล่นไปไกล
ได้แต่ข่มใจตัวเองพร้อมกับบอกว่าไม่มีอะไร
พอถึงบ้านผมก็พยายามลืมเรื่องทั้งหมดก่อนจะเข้านอน
พร้อมกับห่มผ้าคลุมหัวจนมิด
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
