คุณแม่ไร้ลูก
1. แสงไฟสลั่ว
ท่ามกลางแสงไฟสลั่วๆ ข้างถนนที่เต็มไปด้วยเสียงของรถวิ่งผ่านไปมาพร้อมกับเสียงแตรรถแสงไฟจากรถที่ส่องผ่านไปเพียวชั่วยามแสงไฟเล็กส่องมายังร่างเล็กของชายหนุ่มโอเมก้าตัวเล็กร่างกายผอมขาวแต่หากมองใกล้ๆจักรู้ว่าเป็นโอเมก้าชายร่างอวบอิ่ม คนหนึ่งที่กำลังขดตัวนอนไปกับพื้นถนนด้วยความหนาวสั่นของอากาศในยามราตรี
ซินเทียร์ (นายเอก)
อึก..! //สั่น
ชื่อ : ซินเทียร์ อายุ 26 ปี ส่วนสูง : 164 นํ้าหนัก 45 เพศ : ชาย / โอเมก้า ดวงตาสีเหลืองฟ้าอยู่ภายในดวงตาเป็นอัมพัน เส้นผมปุยขาวดั่งปุยฝ่ายกลางหิมะ สีผิวขาวเนียนดั่งไข่มุกจรัดเจิดจ่าในยามดวงจันทร์ส่องงดงามดั่งอุทัย ไฝ่ใต้ปากอันทรงเสน่ห์ ปากอวบอิ่มอันน่าจุมพิต จมูกโด่งดั่งคันสรธนู
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
ซินเทียร์!
ซินเทียร์ (นายเอก)
//เงยหน้ามอง
ชื่อ : นัทนาเรีย อายุ : 35 ส่วนสูง : 166 นํ้าหนัก 49 เพศ หญิง / เบต้า เป็นญาติห่างๆ ของซินเทียร์ มีสถานะเป็นพี่น้องกับซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
พ..พี่นาเรีย?!
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
//ช่วงพยุงลุกขึ้น
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้
ซินเทียร์ (นายเอก)
ฮึก! เขา…
ซินเทียร์ (นายเอก)
เขาเอาลูกผมไปแล้ว
ซินเทียร์ (นายเอก)
ฮืออออ!!
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
โอ๋ๆ นะ //กอด
หลังจากเหตุการณ์นี้นัทนาเรียก็พาซินเทียร์ไปอยู่ด้วย ซินเทียร์ถูกสามีทิ้งไปหาผู้หญิงคนอื่นพร้อมกับพาลูกของเขาไปด้วยซินเทียร์ใจแทบขาดที่โดนแยกลูกโดนพรากลูก ผ่านไปได้หลายเดือนซินเทียร์ยังไม่คงลืมเรื่องที่เกิดแต่ก็คงพอทำใจได้ จนวันนี้ซินเทยร์กำลังจะเข้ามาทำงานเป็นพี่เลี้ยงในคฤหาสน์ของ แจ็คฟีน…มหาเศรษฐีที่รวยที่สุดในย่ามนี้
ซินเทียร์ (นายเอก)
….//ขยับกระเป๋าสพาย
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
มาแล้วหรอ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
ตามมาสิ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
เดี๋ยวพาไปแนะนำห้องของคุณหนู
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
จะบอกว่าคุณหนูดื้อมากนะเพราะว่าคุณหนูขี้หงุดหงิดเพราะไม่ได้กินนมจากแม่โดยตรง
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
แถมนมผงที่ชงไม่ถูกปาก
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
กฎของการเลี้ยงคุณหนูคือ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
1. ตื่นก่อนคุณหนู30นาที
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
2. ห้ามให้นมจากเต้านมผงเท่านั้น
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
3. เปลี่ยนผ้าอ้อมต้องไม่ทาแป้งเยอะเพราะคุณหนูไม่ชอบ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
4. เล่นด้วยตลอดเวลาหรืออุ้มเยอะๆ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
แค่นี้แหละ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
ไม่มีอะไรเยอะ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
แล้วก็นะ นายท่านจะแวะมาเยี่ยมคุณหนูบ่อยๆเธอก็จะได้เจอนายท่านบ่อยหน่อยนะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ขอบคุณที่ช่วยนะครับ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
ส่วนนี้ห้องนอนเธอนะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ขอบคุณอีกรอบนะครับ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
ญาติๆ กันก็ช่วยกันแหละเรื่องดี
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
ชั้นไปก่อนนะ
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
คุณหนูชื่อ เจย์บี นะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ครับ//ยิ้มอ่อนๆให้
นัทนาเรีย(ญาตินอ.)
//เดินออกไป
ซินเทียร์ (นายเอก)
//เปิดประตูเข้าห้องเจย์บี
ซินเทียร์ (นายเอก)
เฮ้~สวัสดีครับ~ //ซินเทียร์มองเจย์ด้วยสายตาเอ็นดู
เจย์บี (ลูกพอ.)
//มองซินเทียร์
ภาพตรงหน้าเป็นเด็กชายอายุราว6-7เดือนหรือ10เดือนนะ ตัวขาวผ่องสีผมนํ้าตาลอมดำสีดวงตาสีนํ้าตาลเหลืองอัมพัน หน้าตาน่ารักหน้าชัง
เจย์บี (ลูกพอ.)
แอ้ๆ แว้ๆ~
ซินเทียร์มองแล้วนึกถึงลูกของเขาก็นํ้าตาคลอด่อนจะสบัดความเศร้าแล้วอุ้มเจย์บีขึ้นมาอุ้มเล่นให้ชินมือ
ซินเทียร์ (นายเอก)
หื้มมๆ~ //ฮัมเพลง
ซินเทียร์อุ้มอยู่นานสองนานเจย์บีก็หลับไปตอนนี้ผ่านไปเป็นเวลาทุ่มหนึ่งแล้ว
ซินเทียร์วางเจย์บีลงที่นอนก่อนจะกลับห้องไปอาบนํ้าเปลี่ยนเป็นชุดกระโปร่งใส่นอนกระโปรงยาวสายเดียวที่บางมากแต่สำหรับเขาต้องใส่เพราะร่างกายตอนนี้เป็นคุณแม่ที่ไม่มีลูกนํ้านมเลยไหลออกมาเองไม่หยุด
ซินเทียร์ (นายเอก)
//เดินกลับมาที่ห้องดจย์บี
เจย์บี (ลูกพอ.)
อุแว้ๆแงๆ!!
ซินเทียร์ (นายเอก)
อ่ะ หิวนมแล้วหรอครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
//อุ้มก่อนจะป้อนขวดนม
ซินเทียร์ (นายเอก)
อ่ะ! ทำไมไม่ทานล่ะครับตัวเล็กเดี๋ยวปวดท้องเอา
ซินเทียร์ (นายเอก)
ไม่ถูกปากสินะ
ซินเทียร์อุ้มอยู่แบบนั้นก่อนจะตัดสินใจวางขวดนมแล้วป้อนนมจากเต้าให้เจย์บีกิน เจย์บีที่ดูดอย่างหิวโหยและเอร็ดอร่อยกับนํ้านมที่ซินเทียร์มอบให้ก็ส่งสายตาหยอกล้อเล่นกับซินเทียร์
เสียงเปิดประตูค่อยๆดังขึ้นซินเทียร์ที่หันไปมองพบกับชายหนุ่มร่างหนาเดินเข้ามาพร้อมกับจ้องมองมาที่เขา
ซินเทียร์ (นายเอก)
คุณหนูไม่ยอมทานนมจากขวดที่ชงให้ผมเลยให้ทานนมจากเต้าครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ไม่ได้ว่าอะไร
แจ็คฟีน (พระเอก)
//ยืนมองอยู่อย่างนั้น
แจ็คฟีนที่รู้ว่าคนตรงหน้าคือพี่เลี้ยงคนใหม่ก็แอบแปลกใจที่เจย์บียอมกินนมจากเต้าของอฝ.เพราะพี่เลี้ยงคนอื่นที่ผ่านมาก็ไม่กินนมจากเต้าเลย แจ็คฟีนมองตั้งแต่หัวจรดเท้าซินเทียร์
ร่างกายอวบอิ่มดั่งคำเล่าลือที่โอเมก้าจะสวยในตอนที่เป็นแม่มันจรองอย่างนี้สินะ ร่างกายที่ชวนหลงใหลของซินเทียร์ทำให้เขาไม่สามารถหยุดเหลียวมองได้เลย สะโพกภายใต้ชุดกระโปรงที่ผายออกให้ได้เห็นชัดเองเอวคอดบางที่มองผ่านชุดกระโปรงก็สามารถเป็นแขนขาวเนียนที่น่าขยํ้าให้เป็นรอยซอกคอขาวที่น่าสูดดม สายของชุดกระโปรงที่หยุดลงจากไหล่ของซินเทียร์ที่หลงลงจนมาถึงข้อพับแขนก็เผยให้เห็นทุกอย่างที่สวยงามไปหมด
ดั่งรูปปั้นไม่มีผิดสวยงามอยากเก็บไว้ในห้อง
หน้าอกอวบที่เผยให้เห็นร่องของหน้าอก แสงจันทร์ทราที่ส่องมากระทบกับสีผิวของซินเทียร์เปร่งปรั่งอะไรเล่นนี้
เสียงของปากเล็กๆที่ออกจากหัวนมอมชมพูตอนนี้โดนดูดกินนํ้าจนแดงกํ่าและเด่งดึ๋ง
ซินเทียร์ (นายเอก)
//จัดระเบียบชุด
ซินเทียร์ (นายเอก)
//อุ้มพร้อมขยํ้าเล็กน้อย
เจย์บี (ลูกพอ.)
//เรอออกมา
ซินเทียร์อุ้มอยู่แบบนั้นก่อนเจย์บีจะค่อยๆหลับไป
ซินเทียร์ (นายเอก)
//วางเจย์บีลงที่เตียง
แจ็คฟีน (พระเอก)
เธอเพิ่งมาทำงานสินะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ค..ครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ชั้นชื่อแจ็คฟีน
แจ็คฟีน (พระเอก)
เรียกแค่แจ็คก็พอไม่ต้องมีคุณหรอก
ซินเทียร์ (นายเอก)
เอ่อ..ผมซินเทียร์ครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ผมคงเรียกห่วนไม่ได้หรอกครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
มันไม่ชินน่ะครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ก็เรียกบ่อยๆตะได้ชิน
ซินเทียร์ (นายเอก)
ผมขอตัวไปเข้านอนก่อนนะครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ฝันดีนะครับคุณแจ็ค
แจ็คฟีน (พระเอก)
เช่นกันนะซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ขนลุก
ซินเทียร์ (นายเอก)
/เดินกลับห้อง
แจ็คฟีน (พระเอก)
//มองตามแผ่นหลังขาว
แจ็คฟีน (พระเอก)
หึ เป็นสมบัติชิ้นงามขนาดนี้ชายไหนที่กล้าทิ้ง
แอดเอง
เรื่องนี้คือเป็นไงอ่ะ
แอดเอง
จริงๆเรื่องนี้ควรจะไปเป็นนอยายบรรยายมากกว่าเนาะ
แอดเอง
แต่ไหนๆก็ทำแแบบนิยายแชทแล้วอ้าาา
แอดเอง
ขอคนล่ะ1ความคิดเห็นน้าาา
2. วันที่ฝนตก
ชื่อ : แจ็คฟีน อายุ : 33 ส่วนสูง189 หนัก 64 เพศ : ชาย / อัลฟ่ายีนเด่น มหาเศรษฐีในย่ามกรุงโรมที่มาอาศัยอยู่ที่ประเทศไทยได้6ปีกว่าแล้วมีลูกชายอายุ6-9เดือน 1 คน ถูกภรรยาทิ้ง
เช้าที่ไม่ค่อยสดใสฝนตกปอยๆ ฟ้ามืดครึ้ม ไร้แสงแดด
เด็กน้อยที่ชูมือตบอากาศเริ่มที่จะเบ้หน้าร้องไห้ด้วยความหิวนํ้านม
ซินเทียร์ (นายเอก)
มาแล้วๆ
เมื่อเด็กชายเห็นร่างบางของซินเทียก็รับรู้ว่าจะได้กินนม
ซินเทียร์ (นายเอก)
//อุ้มเจย์บีขึ้นมา
เจย์บีถูกอุ้มขึ้นโดยร่างบาง
เจย์บีเริ่มกับไปที่หน้าอกของซินเทียด้วยความหิวโหยนํ้านม
ซินเทียร์ (นายเอก)
ใจเย็นๆ สิครับ
ซินเทียค่อยๆ เปิดเสื้อออกมาก่อนที่ปากเล็กอมชมพูจะครอบกับหัวนมเอาไว้ก่อนจะดูดดื่มนํ้านมอย่างหิวโหย
เจย์บี (ลูกพอ.)
//มองซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
หิวมากเลยสินะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
วันนี้อากาศคงหนาวน่าดูเนอะ
ซินเทียร์พูดคุยกับเจย์บีด้วยนํ้าเสียงนุ่มนวลน่าฟัง
ร่างหนาของชายหนุ่มที่เดินเข้ามาอย่างช้าๆ
ซินเทียร์ (นายเอก)
//หันมอง
แจ็คฟีน (พระเอก)
อรุณสวัสดิ์ซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
อรุณสวัสดิ์ครับคุณแจ็ค
แจ็คฟีน (พระเอก)
เช้านี้ทานอาหารด้วยกันที่โต๊ะอาหารนะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ไม่ดีกว่ามั้งครับ…
แต็คฟีนที่เลื่อนสายตาไปมองที่หน้าอกของซินเทียร์ที่ตอนนี้มีเจ้าตัวเล็กดูดดื่มอย่างสบายใจเฉิบ
แจ็คฟีน (พระเอก)
อรุณสวัสดิ์นะตัวเล็ก
เจย์บีตอบรับผู้เป็นพ่ออย่างเคยชิน
แจ็คฟีน (พระเอก)
อร่อยมั้ย หื้มๆ
แจ็คฟีน ถาทลูกชายตนเองเชิงแอบแกล้งซินเทียร์ให้เขินอายเล่นๆไปพลางๆ
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ยิ้มแห้ง
แจ็คฟีน (พระเอก)
เดินไปที่ห้องทานอาหารด้วยกันเลยก็ได้นะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
เอาตามนั้นก็ได้ครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
พาเจ้าตัวเล็กไปด้วยก็ได้นะ ตอนนี้คงยังไม่หลับหรอก
แจ็คฟีน (พระเอก)
//ลูบที่เส้นผมของลูกชายตนเองที่ตอนนี้จ้องมองซินเทียร์และตัวเขาสลับกัน
เจย์บีที่ปล่อยปากออกจากหัวนมสีหวานก็เริ่มส่งเสียงอู้อี้ให้รู้ว่าตนอิ่มแล้ว
ซินเทียร์ลูบหลังให้เด็กน้อยเรอออกมา
แจ็คฟีนที่เดินคู่กับซินเทียร์ที่กำลังอุ้มเจย์บีเป็นภาพที่ทำให้เหล่าคนใช้ในบ้านแปลกใจไม่น้อย
แจ็คฟีน (พระเอก)
นั่งข้างผม
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ยังคงอุ้มเจย์บี
แจ็คฟีน (พระเอก)
ส่งตัวเล็กมาให้ผมแล้วซินเทียร์ก็ทานข้าวเถอะ
แจ็คฟีน (พระเอก)
เดี๋ยวผมอุ้มให้
ซินเทียร์ (นายเอก)
เอ่อแล้วคุณจะได้ทานข้าวมั้ยครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
เดี๋ยวทานทีหลังก็ได้
แจ็คฟีน (พระเอก)
หลังที่ซินเทียร์ทานเสร็จ
ซินเทียร์ที่นั่งทานข้าวก็มีสายตาของแจ็คฟีนจับจ้องอยู่ตลอดเจย์บีที่อยูานิ่งมองไปมองมารอบบ้านตามประสาเด็กอยากรู้อยากเห็น
ซินเทียร์ (นายเอก)
//เช็ดปาก
ซินเทียร์ (นายเอก)
เดี๋ยวผมอุ้มตัวเล็กเอง
แจ็คฟีน (พระเอก)
ช่วยป้อนทีสิ
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ป้อนอาหารในจาน
เสียงออดของคฤหาสน์ดังขึ้น
ซินเทียร์ (นายเอก)
เดี๋ยวผมไปเปิดให้ครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ไม่เป็นไรให้คนอื่นไปเปิดแทนก็ได้
ซินเทียร์ (นายเอก)
ก็ได้ครับ
เจย์บี (ลูกพอ.)
//อยากให้ซินเทียร์อุ้ม
แจ็คฟีน (พระเอก)
//ยื่นเจย์บีให้ซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
//รับมาอุ้ม
ซินเทียร์ (นายเอก)
ว่าไงครับ~หื้ม
เจย์บี (ลูกพอ.)
//กอดซินเทียร์
แจ็คฟีน (พระเอก)
เธอมาทำอะไร //พูดด้วยนํ้าเสียงนิ่ง
ซินเทียร์ (นายเอก)
//หันมอง
ซินเทียร์ (นายเอก)
(ใครน่ะ?)
ลิต้า(คู่นอนพอ.)
ลิต้าคิดถึงแจ็คก็เลยมาหาค่ะ
ลิต้า(คู่นอนพอ.)
//หันมองซินเทียร์
ลิต้า(คู่นอนพอ.)
คนนี้ใครคะ
แจ็คฟีน (พระเอก)
พี่เลี้ยงของเจย์บีน่ะ //โอบซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
ให้ผมพาเจย์บีกลับห้องมั้ยครับ //กระซิบ
ซินเทียร์ (นายเอก)
อื้อ ครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
คุณกลับไปเถอะ
ลิต้า(คู่นอนพอ.)
ทำไมล่ะคะ!?
แจ็คฟีน (พระเอก)
ไปเถอะวันนี้ผมยุ่งมากเลย
ลิต้า(คู่นอนพอ.)
ค่ะ //มองค้อนไปที่ซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
(นี้เราผิดหรอเนี่ย;-;)
ซินเทียร์ (นายเอก)
จะไม่เป็นไรหรอครับปล่อยเธอกลับคนเดียวฝนมันตกนะครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ไม่เป็นไรหรอก
ซินเทียร์ (นายเอก)
วันนี้คุณยุ่งเหรอครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
เปล่าหรอก
แจ็คฟีน (พระเอก)
แค่รำคาญเท่านั้นเอง
ซินเทียร์ (นายเอก)
อ่อครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ตัวเล็กคงง่วงแล้วเดี๋ยวผมพาไปเข้านอนนะครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
เดี๋ยวผมไปด้วย
ซินเทียร์ (นายเอก)
เอ่อ คุณรอตีงนี้เถอะครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ไม่เอา ผมจะไปด้วย
ซินเทียร์ (นายเอก)
ครับตามสบายเลยครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
(ตามแต่เรา เห้อ)
แจ็คฟีน (พระเอก)
//ตาม+ยิ้มอ่อนๆ
เจย์บี (ลูกพอ.)
//เคลิ้มหลับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
//อุ้มไปพลางโยกเล็กน้อย
ซินเทียร์ (นายเอก)
หื้มๆ~ //ฮัมเพลงกล่อม
ภาพตรงหน้ามันดูสวยงามสำหรับแจ็คฟีนเอามากๆ อยากจะได้คนตรงหน้ามาครอบครองยิ่งนัก สวยทุกสัตรส่วนทุกท่าทีทุกการกระทำ อยากจะเอามากอดไว้ในอ้อมแขนแล้วถนุดถนอม
ซินเทียร์ (นายเอก)
//วางเจย์บีที่หลับแล้วลงที่เตียงนอน
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ลูบหัวเจย์บีด้วยความเอ็นดู
ซินเทียร์ (นายเอก)
คุณไม่มีอะไรทำแล้วเหรอครับวันนี้
แจ็คฟีน (พระเอก)
วันนี้ไม่ได้เข้าบริษัทน่ะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
หรอครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
อืมใช่ //มอง
แจ็คฟีน (พระเอก)
ไปนั่งเล่นที่ห้องหนังสือกันมั้ยครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
คือผมไม่อยากไปไกลจากห้องของตัวเล็กมากน่ะครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
แต่เราไปนั่งที่มุมนั้นได้นะครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
งั้นก็ตามใจเธอเลย
ซินเทียร์ (นายเอก)
//เดินไปนั่ง
ซินเทียร์ (นายเอก)
//มองกลับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
นี้ผมขอถามเรื่องส่วนตัวได้มั้ย
ซินเทียร์ (นายเอก)
อืม..ก็ได้ครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ทำไมถึงมีนํ้านมล่ะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
เป็นคุณแม่แล้วน่ะครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
แต่แค่ถูกสามีทิ้งแล้วก็…
ซินเทียร์ (นายเอก)
เขาเอาลูกผมไปด้วย…
ซินเทียร์ (นายเอก)
ไม่มีสิทธิมากพอที่จะรับเลี้ยงเขา
ซินเทียร์ (นายเอก)
แต่ก็ดีแล้วล่ะครับที่ไม่ต้องให้เขามาทุกข์กับผม
แจ็คฟีน (พระเอก)
อยากจะได้ลูกคืนมั้ยล่ะ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ผมช่วยคุณได้นะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ไม่เป็นไรหรอกครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ขอบคุณนะครับ//ยิ้มให้
แจ็คฟีน (พระเอก)
//มองด้วยสายตาอบอุ่น
เดทท่ามกลางแสงเทียน
ชื่อ : ลิต้า อายุ : 30 ส่วนสูง : 161 นํ้าหนัก : 46 เป็นคู่นอนของแจ็คในตอนที่แจ็คฟีนถูกภรรยาหักหลัง ชอบแจ็คฟีนมาตั้งแต่แจ็คฟีนมีภรรยาส่วนต้องการใช้เงินมากกว่า
แจ็คฟีน (พระเอก)
ซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
ครับว่าไงครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
//มองกลับ
ทั้งคู่ยังคงนั่งอยู่ที่มุมเดิมไม่ขยับไปไหนสนทนากันอยู่พักใหญ่
แจ็คฟีน (พระเอก)
เธอยังคงพร้อมกับรักครั้งใหม่มั้ย
ซินเทียร์ (นายเอก)
กลัวที่จะถูกหรอกอยู่ครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
เธอให้ผมไปอยู่ในตัวเลือกของเธอได้มั้ย
สรรพนามเริ่มเปลี่ยนไปทำให้ซินเทียร์ใจกระตุกเล็กน้อย
ซินเทียร์ (นายเอก)
//เม้มปากอิ่มแน่น
แจ็คฟีนรอคำตอบจากซินเทียร์อยู่หลายนาทีซินเทียร์แสดงถึงสีหน้าที่ใช้ความคิดก่อนจะเอ่ยปากตอบคำถามนั้น ปากอิ่มเปิดออกก่อนจะส่งเสียงหวานตอบกลับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
คุณแน่ใจเหรอครับที่ถามผมแบบนี้
ซินเทียร์ (นายเอก)
คุณมีลูกนะครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
แต่ไม่มีภรรยา
แจ็คฟีน (พระเอก)
ผมอยากให้ลูกมีแม่นะ
แจ็คฟีน (พระเอก)
เจย์ก็ดูชอบเธอดีนะ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ให้ผมเป็นตัวเลือกที่จะเข้าไปในหัวใจคุณ
ซินเทียร์ที่ได้ฟังประโยคของแจ็คฟีนที่กล่าวมาก็เกิดหน้าแดงขึ้นมา
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ช้อนตามองใบหน้าคมหล่อเหลา
แจ็คฟีนยื่นมือมาจับที่มือแล็กของซินเทียร์ก่อนจะค่อยๆ เขยิบเข้ามาใกล้ซินเทียร์แล้วมองด้วยสายตาจริงจังก่อนจะเอ่ยคำๆ หนึ่ง
แจ็คฟีน (พระเอก)
ถึงเราสองคนจะเพิ่งเจอกันแต่ผมก็อยากจะสื่อถึงความรู้สึกที่ตั้งแต่แรกเจอให้เธอนะซินเทียร์
เมื่อแจ็คฟีนเอ่ยจบก็ค่อยๆ โน่มตัวมาหยุดที่ริมฝีปากอิ่มชมพูของซินเทียร์
เป็นการหยุดที่จะสื่อว่าซินเทียร์ตกลงหรือป่าว
ซินเทียร์ที่อ่านลึกเข้าไปในดวงตาของแจ็คฟีนก็รู้ได้ถึงความจริงใจที่เขาจะมอบให้ต่อจากนี้นํ้าตาจองซินเทียร์คอเบ้า
ก่อนที่ซินเทียร์จะโน้มเข้าไปจูบกับแจ็คฟีนเป็นการอนุญาตให้อีกฝ่ายรู้ว่าตนเองนั้น
แจ็คฟีน (พระเอก)
//สอดลิ้นร้อนผ่าวเข้าไปในโพรงปากก่อนจะควานชิมความหวาน
ร่างกายของทั้งสองเริ่มแนบชิดใกล้กันมากขึ้น มือแกร่งสองข้างอยู่ไม่สุข เริ่มอุ้มคนตัวเล็กกว่ามานั่งบนตักทั้งที่อวัยวะเดียวกันยังคงประกบกันอยู่
ชุดกระโปรงยางสายเดี่ยว ตอนนี้สายข้างหนึ่งที่หลนลงมาอยู่ข้อผับแขน
#ภาพประกอบค่ะ *คิดส่ะว่าเป็นสีขาวลายลูกไม้นะคะ!*
แจ็คฟีนยังคงมอบจูบอันเร้าร้อนแต่ก็อบอุ่นให้กับซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
อื้ออ~อึก
ซินเทียร์ (นายเอก)
//หน้าแดง
แจ็คฟีน (พระเอก)
//ประกบจูบลงอีกครั้ง
ซินเทียร์ (นายเอก)
//รับจูบ
แจ็คฟีน (พระเอก)
//ดูดปากนุ่มอิ่มของซินเทียร์
เจ้าโอเมก้าตัวเล็กตอนนี้เริ่มอยู่ไม่สุขเช่นเดียวกันบดเบียดก้นนุ่มกับหน้าตักของแจ็คฟีนจนอีกฝ่ายครางตํ่า
แจ็คฟีน (พระเอก)
//ดมที่ซอกคอหอม
แจ็คฟีน (พระเอก)
ตัวเธอหอมมากเลยนะ
ซินเทียร์รู้สึกขนลุกและเสียวๆ ในท้องตอนที่แจ็คฟีนโน้มตัวมาดอมดมซอกคอขบกัดเล็กน้อยก่อนจะดูดดึงทำร้อยรักไว้สองสามจุด
ซินเทียร์ (นายเอก)
พอแล้วครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
//พูดเสียงอ่อน
แจ็คฟีน (พระเอก)
ขออีกนิดเดียวได้ไหม
ซินเทียร์ (นายเอก)
ไม่เอาแล้วครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
พอก่อนครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
//กอดเข้ามาประชิดที่อก
แจ็คฟีน (พระเอก)
ไหนโอเมก้าคนไหนนะที่บดก้นใส่หน้าตักผมเนี่ย //เงยหน้ามองโอเมก้าที่นั่งตักตนเองแล้วอยู่สูงกว่า
ซินเทียร์ (นายเอก)
//หน้าแดงฉ่า
ซินเทียร์ (นายเอก)
ป่าวส่ะหน่อยครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
//บีบเคล็นคลึงก้นกลมนิ่ม
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ปิดปาก
ซินเทียร์ (นายเอก)
นี้!คุณ
แจ็คฟีน (พระเอก)
พอแล้วๆ ไม่แกล้งแล้ว
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ลุกออกจากตัก
แจ็คฟีน (พระเอก)
//จับบข้อมือเรียวไว้
แจ็คฟีน (พระเอก)
คืนนี้เดทกับผมมั้ย
แจ็คฟีน (พระเอก)
ที่สวนดอกไม้
แจ็คฟีน (พระเอก)
พาเจย์บีใส่รถเข็นไปด้วย
แจ็คฟีน (พระเอก)
ดีมั้ยครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ตอบเสียงอ่อนแต่หน้าแดงฉ่า
แจ็คฟีน (พระเอก)
ช่วยใส่ชุดลูกไม้ตัวนั้นทีได้มั้ยเธอใส่แล้วมันสวยมากเลยนะรู้มั้ย//เอาหน้าแนบอกของซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
สวยเหรอครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
อะไรที่อยู่บนตัวเธอสวยหมดเลยนะรู้มั้ย
ซินเทียร์ (นายเอก)
พอได้แล้วครับเลิกชม
แจ็คฟีน (พระเอก)
อย่าลืมนัดนะ
ณ สวนหลังบ้านที่มีทุ่งดอกไม้ยิปโซทุ่งใหญ่สุดลูกหูลูกตา พร้อมกับโต๊ะที่มีเทียนกลิ่นหอมตั้งอยู่บนโต๊ะพร้อมกับจานอาหารหรูสองจานตั้งอยู่
ซินเทียร์สวมชุดที่แจ็คฟีนเอ่ยขอ
เป็นชุดที่แจ็คฟีนเคยเห็นอยู่ใรห้องของซินเทียร์
*ที่ซินเทียร์ต้องใส่ชุดกระโปรงตลอดเพื่อที่จะถอดง่ายต่อการป้อนนมเจย์บี*
แจ็คฟีน (พระเอก)
//มองอย่างปลื้มปริ่มกับความสวยของซินเทียร์
แจ็คฟีน (พระเอก)
วันนี้เธอสวยมากเลยนะ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ไม่รู้สิครับแต่มันดูบางและใส่สบายดีนะครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
ผมว่าชุดก็สวยดีนะครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
เด็ดดีของชั้น
แจ็คฟีน (พระเอก)
เจย์บีรอนานมากเลยรู้มั้ย
ซินเทียร์ (นายเอก)
จอโทษด้วยนะครับรอนานมากเลยสินะครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
ไท่หรอกชั้นล้อเล่น
ซินเทียร์ (นายเอก)
ขอผมป้อนนมตัวเล็กก่อนได้มั้ยครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
แล้วเราค่อยทานอาหารกัน
ซินเทียร์ (นายเอก)
//อุ้มเจย์บีที่นอนเล่นตุ๊กตาบนรถเข็นมาไว้ในอ้อมกอด
ซินเทียร์ปลดสายเสื้อข้างหนึ่งให้หลนมาอยู่ข้อผับแขนก่อนที่เจย์บีจะเอาปากเล็กๆ ครอบกับหน้าสีสวยที่เลิญชวนให้ทานตลอดเวลาแจ็คฟีนที่แอบมองอยู่ก็ถึงกับต้องกลืนนํ้าลายเหนียวลงขอ
แจ็คฟีนก็สาบานเลยว่าได้ได้มีอะไรกับซินเทียร์แล้วจะดูดหน้าอกชิมนํ้านมของซินเทียร์เป็นอันดับแรก
ความคิดของแจ็คฟีนไปไกลแสนไกล
เจย์บี (ลูกพอ.)
แอ้ๆ มัม มัม
เจย์บีที่ตอนนี้อารมณ์จนขบกัดหน้าอกของซินเทียร์เล่นด้วยเหงือกที่กำลังมีฟันน้อยขึ้น
ซินเทียร์ (นายเอก)
ไม่เอาสิครับอย่ากัดเล่นมันเจ็บนะครับ
เจย์บี (ลูกพอ.)
อื้ออๆ อ้าๆ มัมมัม
เจย์บี (ลูกพอ.)
//อ้าปากปล่อย
ซินเทียร์ (นายเอก)
//อุ้มไปนอนเล่นที่รถเข็น
เจย์บี (ลูกพอ.)
//เล่นตุ๊กตา
ซินเทียร์ (นายเอก)
//จัดการตัวเองให้เรียนร้อย
ซินเทียร์ (นายเอก)
มาทานอาหารกันเถอะครับ
แจ็คฟีน (พระเอก)
//ยังคงมองซินเทียร์ด้วยสายตาหวานเยิ้ม
ซินเทียร์ (นายเอก)
คุณแจ็คครับ
ซินเทียร์ (นายเอก)
//เอามือโบกๆที่ใบหน้าคม
แจ็คฟีน (พระเอก)
อ่าๆ เริ่มทานกันเลย
แจ็คฟีน (พระเอก)
//ตักให้ซินเทียร์
ซินเทียร์ (นายเอก)
ขอบคุณครับ
ทั้งสองทานอาหารกันเสร็จก็คุยสนทนากันเล็กน้อยก่อนที่เผลอแป๊บเดียวซินเทียร์ก็ได้มานั่งที่ตักของแจ็คฟีนอีกแล้ว
แจ็คฟีนมือไวเสียยิ่งกระไร
ทั้งสองประกบจูบสานต่อของเมื่อตอนบ่าย
เสียงจูบของทั้งคู่ดังอยู่รอบๆ สวนดอกไม้ส่วนเจย์บีเล่นของเล่นจนหลับไปอยู่ในรถเข็นที่ปิดมุ้งเอาไว้จึงไม่มีแมลงตัวไหนเข้าไปไตตอมได้
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ดันออก
ซินเทียร์ (นายเอก)
//ก้มหน้า
แจ็คฟีน (พระเอก)
เป็นอะไรหื้ม?
โอเมก้าสุดสวยของเขาตอนนี้ก้นเปียกเรียบร้อยแล้ว
แจ็คฟีน (พระเอก)
เปียกแล้วเหรอ
ซินเทียร์ (นายเอก)
อื้ออย่าพูดสิ//ฟุบลงที่อกแกร่ง
ฝากนิยายที่แอปReadAwriteด้วยค่ะ!
เป็นนิยายบรรยาทั้งคู่เลยนะคะ!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
