โชน

" ไม่เด็ดขาดครับแม่ 🙄🙄🙄 ยังไงซะผมก็ไม่หมั้นกับผู้หญิงคนที่แม่หามาให้ผมเด็ดขาด " นี่ผมยืนเถียงกับแม่มาเป็นครึ่งชั่วโมงครับกับเรื่องการหมั้นอะไรก็ไม่รู้ อยู่ดีๆก็จะไม่ให้ผมหมั้นกับใครหน้าไหนก็ไม่รู้ที่ผมยังไม่เคยเห็นหน้าเลยด้วยซ้ำ

" โถ่!! โชนลูก. น้องคนเล็กไงหนูจำไม่ได้หรอ เด็กน้อยที่เมื่อก่อนชอบวิ่งเล่นกับพวกแกน่ะ " แม่ผมพูดออกมาเด็กน้อยที่เมื่อก่อนชอบวิ่งกับพวกผมอย่างนั้นหรอ อย่าบอกนะว่าคือยัยขี้มูกฟ่อนั่น แค่คิดถึงก็สยองแล้วเด็กอะไรก็ไม่รู้หัวก็ฟูขี้มูกก็ไหลเยิ้ม

" ถ้าเป็นผู้หญิงคนนั้นผมยิ่งไม่เด็ดขาดครับ แม่เอาอะไรมองอ่ะ จะให้มาหมั้นกับผู้หญิงขี้เหร่แบบนั้น ถ้าแม่อยากได้ลูกสะใภ้เดี๋ยวผมหาให้ก็ได้ครับแต่ยังไงซะผมก็ไม่มีวันหมั้นกับยัยเด็กขี้มูกฟ่อเด็ดขาด "

" ไม่ได้!!! แกจะขัดใจไม่อย่างนั้นหรอโชน แม่คุยกับทางนั้นเรียบร้อยแล้ว แล้วก็หาฤกษ์ไว้ให้แกกับหนูคนเล็กเรียบร้อยแล้วด้วย ยังไงซะแกก็ต้องมั่นอย่าขัดใจแม่ "

" คุณแม่เดี๋ยวก่อนครับ หยุดก่อน " ไม่ทันซะแล้วครับคุณแม่ของผมตอนนี้เข้าครัวไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แล้วหลังจากนี้ผมจะทำยังไงวะจะให้ผมมาหมั้นกับตัวอะไรก็ไม่รู้ แค่คิดผมก็ขนลุกไปทั้งตัวแล้วครับผมยังจำภาพวัยเด็กของยัยนั่นได้อยู่เลยขี้มูกใหลเข้าปาก อี๋....สกปรกว่ะ.

คนเล็ก

" ทำไมหนูต้องหมั้นด้วยหรอคะคุณพ่อคุณแม่ หนูเพิ่งอายุแค่นี้เองนะคะ. " ฉันโวยวายออกไปอยู่ดีๆแม่ก็จะไม่ให้ฉันหมั้นกับใครก็ไม่รู้หน้าก็ไม่เคยเห็น

" เขาเป็นลูกของเพื่อนสนิทแม่เองจ้ะ พี่เขาเป็นคนใจดีหนูไม่ต้องกลัวหรอก ตอนเด็กๆยังเห็นวิ่งตามเขาต้อยๆอยู่เลย. " ตอนเด็กๆวิ่งตามเขายังงั้นหรอใครวะ ตอนเด็กๆดิฉันเคยวิ่งตามผู้ชายด้วยหรอ .....

" ตาโชนไงลูก เพื่อนของพี่คนโตเขาน่ะ "

" 😮😮😮 พี่โชนอย่างนั้นหรอคะ คุณแม่พูดจริงๆใช่ไหมคะ พี่เขาจะไม่หักคอหนูใช่ไหมอ่ะ ตอนเด็กๆเขาไม่เคยชอบขี้หน้าหนูเลยนะคะคุณแม่ นี่คุณแม่คิดดีแล้วใช่ไหมคะจะให้หนูหมั้นกับพี่เขา " ฉันได้แต่คิดถึงภาพวัยเด็กของฉันเพื่อนพี่ชายฉันคนหนึ่ง ที่ฉันแทบจะไม่ค่อยได้คุยกับเขาเลยแค่ฉันเข้าใกล้เขาก็ทำท่ารังเกียจแล้ว แล้วจะให้ฉันหมั้นกับเขาเนี่ยนะหรอ เขาไม่ฆ่าฉันตายก่อนใช่ไหมคะ

เอาบทนำยั่วๆกันไปก่อนจ้า เรื่องนี้ไม่ค่อยมีดราม่ามากเท่าไหร่จะออกไปแนวกุ๊กกิ๊กใสๆมากกว่าอาจจะมีดราม่าก็ตรงที่พี่โชนมีความหลังกับคนรักเก่า 💕

โชน

" ไม่เด็ดขาดครับแม่ 🙄🙄🙄 ยังไงซะผมก็ไม่หมั้นกับผู้หญิงคนที่แม่หามาให้ผมเด็ดขาด " นี่ผมยืนเถียงกับแม่มาเป็นครึ่งชั่วโมงครับกับเรื่องการหมั้นอะไรก็ไม่รู้ อยู่ดีๆก็จะไม่ให้ผมหมั้นกับใครหน้าไหนก็ไม่รู้ที่ผมยังไม่เคยเห็นหน้าเลยด้วยซ้ำ

" โถ่!! โชนลูก. น้องคนเล็กไงหนูจำไม่ได้หรอ เด็กน้อยที่เมื่อก่อนชอบวิ่งเล่นกับพวกแกน่ะ " แม่ผมพูดออกมาเด็กน้อยที่เมื่อก่อนชอบวิ่งกับพวกผมอย่างนั้นหรอ อย่าบอกนะว่าคือยัยขี้มูกฟ่อนั่น แค่คิดถึงก็สยองแล้วเด็กอะไรก็ไม่รู้หัวก็ฟูขี้มูกก็ไหลเยิ้ม

" ถ้าเป็นผู้หญิงคนนั้นผมยิ่งไม่เด็ดขาดครับ แม่เอาอะไรมองอ่ะ จะให้มาหมั้นกับผู้หญิงขี้เหร่แบบนั้น ถ้าแม่อยากได้ลูกสะใภ้เดี๋ยวผมหาให้ก็ได้ครับแต่ยังไงซะผมก็ไม่มีวันหมั้นกับยัยเด็กขี้มูกฟ่อเด็ดขาด "

" ไม่ได้!!! แกจะขัดใจไม่อย่างนั้นหรอโชน แม่คุยกับทางนั้นเรียบร้อยแล้ว แล้วก็หาฤกษ์ไว้ให้แกกับหนูคนเล็กเรียบร้อยแล้วด้วย ยังไงซะแกก็ต้องมั่นอย่าขัดใจแม่ "

" คุณแม่เดี๋ยวก่อนครับ หยุดก่อน " ไม่ทันซะแล้วครับคุณแม่ของผมตอนนี้เข้าครัวไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แล้วหลังจากนี้ผมจะทำยังไงวะจะให้ผมมาหมั้นกับตัวอะไรก็ไม่รู้ แค่คิดผมก็ขนลุกไปทั้งตัวแล้วครับผมยังจำภาพวัยเด็กของยัยนั่นได้อยู่เลยขี้มูกใหลเข้าปาก อี๋....สกปรกว่ะ. ผมเดินตามแม่เข้ามาในครัวพวกพูดคำเดิมกับแม่อีกครั้ง

" ผมยืนยันคำเดิมครับ. ยังไงผมก็ไม่หมั้นกับเด็กนั่นเด็ดขาด "

" ที่แกไม่ยอมหมั้นกับหนูคนเล็กเพราะอะไร. เพราะแม่ผู้หญิงดาราคนนั้นน่ะหรอที่ทิ้งแกไปอยู่ต่างประเทศใช่ไหม " แม่ผมจะพูดถึงผู้หญิงคนนั้นทำไมอีกผมอุตส่าห์พยายามลืมแล้วนะทำไมต้องพูดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่เรื่อยไป

" แม่จะพูดถึงเขาทำไมอีก ผมกับเขาก็จบกันไปตั้งนานแล้ว อีกอย่างที่ผมไม่อยากหมั้นก็เพราะผมไม่ได้ชอบยัยเด็กนั่น แล้วก็ไม่เคยเห็นหน้าตอนโตด้วยซ้ำอยู่ดีๆจะมาให้ผมหมั้นแบบนี้หรอครับ. "

" ถ้าแกกังวลเรื่องนี้ไม่ต้องห่วงจ้ะ เพราะว่าวันนี้แม่เชิญครอบครัวหนูคนเล็กมาทานข้าวบ้านของเราแล้ว เดี๋ยวเราก็จะได้เจอหน้ากันแล้วนะจ๊ะ แม่ว่าลูกโชนของแม่ไปอาบน้ำให้ตัวหอมดีกว่าเนาะเดี๋ยวน้องมาจะได้ปลื้ม "

" 😶😶😶😶😶 " นี่ผมปฏิเสธแม่ไม่ได้แล้วใช่ไหมครับ อย่าบอกนะว่าผมจะต้องหมั้นกับยัยเด็กสกปรกนั้นจริงๆ

คนเล็ก

" ทำไมหนูต้องหมั้นด้วยหรอคะคุณพ่อคุณแม่ หนูเพิ่งอายุแค่นี้เองนะคะ. " ฉันโวยวายออกไปอยู่ดีๆแม่ก็จะไม่ให้ฉันหมั้นกับใครก็ไม่รู้หน้าก็ไม่เคยเห็น

" เขาเป็นลูกของเพื่อนสนิทแม่เองจ้ะ พี่เขาเป็นคนใจดีหนูไม่ต้องกลัวหรอก ตอนเด็กๆยังเห็นวิ่งตามเขาต้อยๆอยู่เลย. " ตอนเด็กๆวิ่งตามเขายังงั้นหรอใครวะ ตอนเด็กๆดิฉันเคยวิ่งตามผู้ชายด้วยหรอ .....

" ตาโชนไงลูก เพื่อนของพี่คนโตเขาน่ะ "

" 😮😮😮 พี่โชนอย่างนั้นหรอคะ คุณแม่พูดจริงๆใช่ไหมคะ พี่เขาจะไม่หักคอหนูใช่ไหมอ่ะ ตอนเด็กๆเขาไม่เคยชอบขี้หน้าหนูเลยนะคะคุณแม่ นี่คุณแม่คิดดีแล้วใช่ไหมคะจะให้หนูหมั้นกับพี่เขา " ฉันได้แต่คิดถึงภาพวัยเด็กของฉันเพื่อนพี่ชายฉันคนหนึ่ง ที่ฉันแทบจะไม่ค่อยได้คุยกับเขาเลยแค่ฉันเข้าใกล้เขาก็ทำท่ารังเกียจแล้ว แล้วจะให้ฉันหมั้นกับเขาเนี่ยนะหรอ เขาไม่ฆ่าฉันตายก่อนใช่ไหมคะ

" แม่คิดดีแล้วจ้าคนสวยของแม่ แม่กับพ่อก็แก่ลงไปทุกทีแล้วแม่ก็อยากจะหาคนดีๆมาดูแลลูกนะ " คุณแม่กำลังจะทำให้หนูตายเร็วต่างหากค่ะคุณแม่ไม่รู้จักผู้ชายคนนั้นซะแล้ว แค่เห็นหน้าหนูเขาก็รังเกียจแล้วโอ๊ย!!!! แล้วฉันจะทำยังไงเนี่ย ตาย ตาย ตายแน่.

" คุณแม่กับคุณพ่อช่วยคิดใหม่อีกนิดได้ไหมคะ. หนูเพิ่งจะอายุแค่นี้เองรอให้หนูมีประสบการณ์ในการทำงานกว่านี้หน่อยไหมคะแล้วค่อยหาครอบครัว "

" แม่กับพ่อยืนยันคำเดิมจ้ะ ว่ายังไงคนสวยของแม่ก็จะต้องหมั้นกับพี่โชน ไม่ดื้อไม่งอแงนะคะคนดีของแม่ แล้วก็ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆแล้วเย็นนี้เรามีนัดกินข้าวกับบ้านนั้น "

" ...... " นี่ฉันจะต้องหมั้นกับอีตาผีดิบเถื่อนนั่นจริงๆใช่ไหม โอ๊ยแค่คิดก็สยองแล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย แล้วทำไมตานั้นไม่คิดจะปฏิเสธพ่อแม่เขาหรือยังไงยอมง่ายๆเลยหรอ.

18.30 น. ณ. บ้านโชน

" คุณพี่สวัสดีค่ะ " แม่ของฉันเอ่ยทักผู้หญิงไวกลางคนที่ดูหน้าตาสะสวย ถ้าไม่บอกอายุฉันก็คงคิดว่ายังรุ่นราวคราวเดียวกับคุณแม่ฉันอยู่ ทำไมฉันคุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้จังนะ

" อ้าวคุณน้องมาแล้วหรอคะ พอดีเลยค่ะพี่ให้เด็กตั้งโต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้ว นี่หนูคนเล็กใช่ไหมคะ โตขึ้นสวยมากเลยนะจ๊ะหนูคนเล็ก "

" สวัสดีค่ะคุณน้า แล้วก็ขอบคุณนะคะที่ชมคนเล็ก "

" จ่ะ! ไปทานข้าวกันดีกว่า พี่กับคุณพ่อเขารออยู่ที่โต๊ะแล้วลูก " ฉันเดินตามคุณน้ากับคุณแม่เข้ามาในบ้านอย่างเงียบๆด้วยความที่ฉันไม่ได้สนใจอะไรก็เลยไม่ได้สังเกตกับสายตาคู่หนึ่งที่จ้องมองฉันด้วยแววตาเฉยชาและเรียบนิ่ง

" ตาโชน!! เลื่อนเก้าอี้ให้หนูคนเล็กนั่งสิลูก " คุณน้าพูดจบฉันก็เงยหน้ามองผู้ชายคนนั้น อย่าบอกนะว่าคนนี้คือพี่โชน ทำไมเขาดูเปลี่ยนไปขนาดนี้นะ ใบหน้าหล่อเหลาจมูกได้รูป ปากได้ที่ แถวบ้านฉันเรียกหล่อ ชิบหายเลยนะแบบเนี้ย. พี่โชนจัดการลุกขึ้นมาเลื่อนเก้าอี้ให้ฉันฉันก็นั่งลงตามมารยาท แต่ทำไมสายตาเขาน่ากลัวจังว่ะ จ้องมองฉันฉันก็จะฆ่าฉัน ฉันยังไม่ทำอะไรให้เลยนะ

โชน

ผมมองผู้หญิงตัวเล็กที่เดินเข้ามาพร้อมกับคุณแม่ของผม เหี้ย!!!! ไม่คิดว่าอยู่เด็กสกปรกตอนเด็กนั้นโตมาจะสวยขนาดนี้ ปากนิดจมูกหน่อย รวมๆแล้วยัยนี่สวยใช้ได้เลยแหละ แต่จะให้ผมญาติดีด้วยคงไม่ใช่หรอกนะ บ้านจะล้มละลายหรือไงวะถึงรีบอยากหมั้นซะขนาดนั้น ผมจัดการเลื่อนเก้าอี้ให้กับเด็กสกปรก แล้วก็กลับมานั่งประจำที่ตัวเองที่นั่งของผมคือฝั่งตรงข้ามกับเด็กคนนั้น ผมจัดการกินข้าวอย่างเงียบๆไม่ได้พูดคุยอะไรมากมายคุณแม่ถามคำ ผมก็ตอบไปคำ ผมสังเกตเห็นใบหน้าของเด็กนั่นที่ชอบมองหน้าผมเป็นระยะๆผมรู้ว่าผมหล่อ แต่ไม่ต้องมองขนาดนั้นก็ได้ ผมก็เกร็งเหมือนกันเปล่าวะเวลากินข้าวแล้วมีคนมอง

มาแล้วค่ะเรื่องของพี่โชนกับน้องคนเล็ก คุณหมอสุดเถื่อนกับนางพยาบาลสาวมาดูกันว่าเรื่องนี้จะเป็นยังไงนะคะ ฝากเป็นกำลังใจ comment ติเราได้นะเจอคำผิดตรงไหนบอกเราด้วยเดี๋ยวเราจะมาแก้ไขให้ขอบคุณค่ะ 💕💕💕💕💕

โชน

หลังจากที่ผมทานข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมก็เดินตามยัยเด็กขี้มูกโป่งออกมา เหอะ!!! คิดว่าบ้านตัวเองหรือไง อยากจะเดินไปไหนก็เดินอยากจะนั่งตรงไหนก็นั่ง

" นี่ ฉันถามจริงที่บ้านเธอล้มละลายหรือว่าเดือดร้อนเรื่องเงินหรอ ทำไมต้องรีบอยากหมั้นกับฉันขนาดนี้ " ผมไม่รอให้ยัยนี่ตั้งหลักหรอก ผมรีบถามคำถามที่มันค้างคาใจของผมเอง ถ้าคุณเป็นผมคุณจะคิดยังไง เคยเจอกันแค่ตอนเด็ก อยู่ดีๆก็จะให้แต่งงานกันแบบนั้นหรอ คุณคิดว่ามันไม่ตลกหน่อยหรอ

" คุณหมายความว่าอะไรคะ ที่ฉันต้องยอมหมั้นกับคุณ ฉันก็โดนคุณแม่บังคับเหมือนกัน ไม่ได้อยากแต่งงานหรืออยากหมั้นกับคุณซักกะหน่อย " คิดว่าผมจะเชื่อคำพูดหลอกลวงของเธอหรือยังไงกัน คงคิดจะเกาะผมสินะ

" ไปหลอกเด็กอมมือไป เธอคิดว่าฉันจะเชื่อคำพูดโกหกของเธอหรอ ผู้หญิงทุกคนก็คิดแบบนี้กับฉันทั้งนั้นแหละ แต่เธอแตกต่างออกไปรู้ไหม ตรงที่เธอใช้แม่ฉันเป็นเครื่องมือไง คิดว่าเข้าทางคุณแม่แล้วฉันจะยอมหมั้นกับเธอดีๆอย่างนั้นหรอก. อยากหมั้นกับฉันมากใช่ไหม ได้นะ!! แต่เธอต้องเตรียมรับมือฉันไว้ดีๆล่ะ จำคำฉันไว้ ว่าเธอจะไม่ได้อยู่แบบสุขสบายแน่นอน "

" หึ!! คิดว่าตัวเองเป็นใครหรอคะ เทพบุตรหรอ ?หล่อมากงั้นสิ ? คุณก็จำคำของฉันไว้เหมือนกัน ที่ฉันต้องหมั้นกับคุณไม่ใช่เพราะฉันพิศวาสในตัวคุณสักเท่าไหร่หรอกนะ เอาเลย!! อยากจะทำอะไรก็เอาเลย. ในเมื่อฉันก็ปฏิเสธใครไม่ได้อยู่แล้วนี่ คุณคิดว่าทุกวันนี้ฉันมีความสุขหรอ ฉันอยากอยู่กับคนที่ฉันไม่ได้รัก. และเขาก็ไม่ได้รักฉันงั้นหรอ? คุณคิดว่าคนสองคนที่ไม่ได้รักกันมาอยู่ด้วยกันมันจะมีความสุขกันสินะ "

" แล้วทำไมเธอไม่รีบปฏิเสธพ่อแม่ของเธอไปล่ะ กระดี๊กระด๊าอยากจะมีผัวจนตัวสั่นสินะ เธอคันมากหรอ "

เพลี๊ยย!!!!!

" 😡😡😡 อย่ามาพูดจาหมาๆกับฉันแบบนี้นะ คุณไม่รู้อะไรอย่าพูดดีกว่า "

" มันจะมากไปแล้วนะ เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงมีสิทธิ์มาตบฉัน คิดว่าเป็นผู้หญิงที่คุณแม่หามาให้ฉันอย่างนั้นหรอ " ด้วยความไวของมือผม ผมเลยจัดการบีบปลายคางเธอเรียบร้อยแล้วครับ แต่อาจจะเผลอบีบแรงไปหน่อยทำให้เธอร้องออกมา

" อ๊ะ!! โอ้ยยย "

" แค่นี้อย่ามาสำออย อย่ามาบีบน้ำตาให้ฉันสงสาร คิดว่าทำแบบนี้แล้วฉันจะใจอ่อนยอมให้เธอหรอ ฝันอยู่หรือไง "

" คุณมันหน้าตัวเมีย รังแกแม้กระทั่งผู้หญิงไม่มีทางสู้ ในเมื่อคุณอยากเป็นศัตรูกับฉัน ก็ได้ค่ะฉันจะไปบอกคุณแม่กับคุณป้าว่าฉันจะหมั้นกับคุณ "

" นี่เธอ!!!!! " ไม่ทันแล้วครับผมคว้าตัวเธอไว้ไม่ทัน ตอนนี้ยัยบ้านั่นวิ่งเข้าไปในบ้านเรียบร้อยแล้ว แม่งเอ้ย เวรกรรมอะไรของผมวะ. ถ้าผมต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกับยัยนี่ผมคงเป็นประสาทแดกตายสักวัน . ผมรีบจัดการตามเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว แต่ไม่ทันแล้วครับ ยัยนี่ประกบแม่ผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

" โชน จริงเหรอลูก. แกยอมหมั้นกับหนูคนเล็กแล้วใช่ไหม แม่ดีใจจริงๆเลยในที่สุดลูกก็ยอมตกลงแล้ว "

" อะ.อะไรนะครับ ผมเนี่ยนะตกลงหมั้นกับคนเล็กแล้ว คุณแม่เอาอะไรมาพูดครับ "

" อ้าวก็เมื่อกี้พี่โชน เพิ่งบอกคนเล็กเองนี่คะว่าเราสองคนจะหมั้นกัน คนเล็กก็เลยรีบมาบอกคุณป้ากับคุณแม่นะคะว่าเราสองคนตกลงแล้วว่าจะหมั้นกันให้เร็วที่สุด " คนเล็กพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉย จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม ได้!! เธอเล่นผิดคนแล้วแหละ ฉันจะทำให้เธอสำลักความสุขจนตายเลยแหละคนเล็ก

" น้าฝากคนเล็กด้วยนะตาโชน น้องอาจจะดื้อไปบ้างตามประสาเด็กยังไม่โต แต่ก็ช่วยน้าอบรมน้องหน่อยนะลูก ถือว่าน้าขอ "

" หึ!!! ได้สิครับ ผมจะสั่งสอนน้องด้วยตัวของผมเองเลย คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วง แต่!!! "

"..... "

" น้องจะต้องย้ายไปอยู่กับผมที่คอนโดของผมนะครับ "

" ไม่!!!!! อะ.เอ่อ คือ หนูไม่เห็นถึงความจำเป็นน่ะค่ะ ที่หนูจะต้องย้ายไปอยู่กับพี่โชนเลย "

" จำเป็นสิครับ เราสองคนยังต้องทำความรู้จักกันอีกนะ พี่ก็เลยอยากให้เรามาใช้ชีวิตด้วยกันก่อน ถ้าเกิดเราอยู่ด้วยกันไม่ได้ขึ้นมาจริงๆน้องคนเล็กจะได้ไม่ต้องเสียเวลากับพี่ไงครับ " ผมบอกแล้วว่าเธอเล่นผิดคนทีนี้แหละครับผมจะทำให้เธอจำชื่อผมไปตลอดเลย

" จริงด้วยค่ะคุณน้องคุณพี่เห็นด้วยว่าจะให้ 2 คนเขาอยู่ด้วยกันคุณน้องว่ายังไงคะ คุณน้องคิดว่าดีหรือเปล่าหรือว่าคุณน้องเห็นว่ามันไม่ควรคะ " แม่ของผมถามแม่คนเล็กออกไปก็คงต้องให้ผู้ใหญ่ตัดสินใจแหละครับ เพราะว่ามันก็ดูไม่ดีจริงๆ

" น้องแล้วแต่คุณพี่แล้วกันค่ะ ยังไงซะสักวันหนึ่งเราก็ต้องเป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้ว ลองให้เขาสองคนใช้ชีวิตร่วมกันก่อนก็ไม่เลวนะคะ จะได้ลงปรับจูนเข้าหากันก่อน "

" คุณแม่คะหนูคิดวะ. "

" โอเคตามนี้นะครับคุณแม่คุณน้า พรุ่งนี้ให้น้องเก็บของเลยครับเดี๋ยวผมจะไปรับน้องถึงที่บ้านเลย แต่คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับคอนโดของผมมี 2 ห้อง ผมกับน้องจะแยกกันนอนครับจะไม่มีการล่วงเกินอะไรกันเกิดขึ้นทั้งนั้น "

" จ๊ะ! เอาแบบนั้นก็ได้จ๊ะ น้าจะได้สบายใจสักที ที่มีคนมาดูแลคนเล็ก อยู่ดื้อกับพ่อกับแม่มานานแล้วเอาไปให้คนอื่นปราบพยศบ้างก็ดีเหมือนกันนะคะ "

" คุณแม่คะ "

" ครับ ตกลงตามนี้นะครับ " ผมรีบพูดตัดบททันที ถ้าขืนปล่อยให้ยัยนี่พูดต่อ มีหวังหาข้ออ้างไม่ไปอยู่กับผมจนได้ ใครจะยอมล่ะครับในเมื่ออยากเล่นบทนี้กับผมเองผมก็จัดให้ตามคำเรียกร้อง

คนเล็ก

ตอนนี้ฉันกลับมาอยู่ที่บ้านของตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ ไม่น่าเลย ไม่น่าไปเล่นอะไรแผลงๆแบบนั้นเลย ดูซิกลายเป็นชั้นที่ซวยจนได้ ใครอยากจะไปอยู่กับคนที่เขาเกลียดเรา แล้วนี้ฉันจะต้องไปอยู่กับเขานานเท่าไหนเนี่ย

📲📲📲📲📲

( นี่เบอร์ฉัน เมมไว้ด้วย อย่าให้ฉันเห็นว่าไม่เมมเบอร์ฉันนะ แล้วจะหาว่าฉันไม่เตือน น้องคนเล็ก )

" นี่คุณเอาเบอร์ฉันมาจากไหน จะตามมาหลอกหลอนถึงโทรศัพท์เลยหรอ ไม่มากไปหน่อยหรอคะ"

( ก็ช่วยไม่ได้ เธออยากมาเล่นเกมนี้กับฉันเอง ฉันว่าฉันเตือนเธอก่อนหน้านี้ไปแล้วนะ ในเมื่ออยากลองดีก็เตรียมตัวเองไว้ให้ดีๆนะครับ )

" ดะ.เดี๋ยวค่ะ "

( .... มีอะไรก็รีบพูดมาฉันจะไปนอนแล้วเสียเวลา )

" มะ.ไม่มีอะไรแล้วค่ะ "

ตู๊ดดด!!!!!

ฉันรีบกดวางสายทันที ใครจะกล้าถามเขาออกไปล่ะว่าเขาจะไม่ล่วงเกินฉันใช่ไหม ถามออกไปแบบนั้นเขาต้องหาว่าฉันลงตัวเองแน่ๆ ผู้ชายปากหมาคนนี้ไม่น่าไว้ใจจริงๆ

น้องๆๆๆๆๆ ทำไมทำไมแบบนี้ละลู๊กกก หนูกำลังจะเข้าปากเสือเลยนะแบบนี้ 💕 เจอคำผิดตรงใหน บอกเราด้วยนะเดี๋ยวมาแก้ไขให้ 💕