อ้อมกอดจอมมาร | bozhan
|1|
เสียงกรีดร้องดังกึกก้องไปทั่วเมือง ผู้คนมากมายต่างล้มตายกันเป็นจำนวนมากและอีกกลุ่มที่พากันหนีเอาชีวิตรอด
สาเหตุที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะเหล่าปีศาจที่ขึ้นมาบุกโลกมนุษย์และหวังจะเป็นใหญ่ทั้งสามโลกโดยมีจอมมารเป็นผู้บังคับกองทัพปีศาจ
แต่ก็มี“สำนักอักษรกระบี่”ที่เป็นสำนักเซียนใกล้เคียงออกมาช่วยเหลือชาวบ้านและคอยต่อสู้กับเหล่าปีศาจโดยมีเจ้าสำนักเป็นคนนำการต่อสู้ในครั้งนี้
การต่อสู้ในครั้งนี้กินเวลาไปกว่า3วัน3คืน แต่ดูเหมือนเหล่าปีศาจจะไม่ลดน้อยลงเลย
เสียงกระบี่ฟาดฟันกันดังไปทั่วบริเวณ
พร้อมกับร่างของเจ้าสำนักหนุ่มที่ยืนตระหง่านรอรับการต่อสู้จากอีกฝ่าย
หยางจางหมิ่น
อึก!//กระอักเลือด
หยางจางหมิ่น
เจ้าสำนักคนนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
หยุนซิ่งอิง
จากที่ดูมาแล้ว...ดูเหมือนว่าท่านผู้นั้นจะเสียพลังไปไม่น้อยเลยนะ
หยางจางหมิ่น
งั้นแสดงว่าชัยชนะก็อยู่แค่เอื้อม
โจวหนิงหลง
อย่าพึ่งรีบร้อนไป
โจวหนิงหลง
ถึงข้าจะเสียพลังไปมาก
โจวหนิงหลง
แต่ข้าก็สู้จนถึงที่สุด
โจวหนิงหลง
ต้องแลกด้วยชีวิตข้าก็ยอม
หยางจางหมิ่น
คำพูดนี้แน่วแน่ซะจริง
หยางจางหมิ่น
ข้าชักจะเริ่มกลัวแล้วสิ555
หยุนซิ่งอิง
ในเมื่อท่านพูดมาขนาดนี้งั้นก็มาดูซิว่าท่านจะสู้จนถึงที่สุดรึเปล่า
หยุนซิ่งอิงพูดออกมาก่อนที่จะแปลกร่างเป็นปีศาจแมงป่องและเข้าจู่โจมโจวหนิงหลงทันที
หยางจางหมิ่นเองก็ใช่ว่าจะน้อยหน้าแปลงร่างเป็นปีศาจอสรพิษเข้าจู่โจมเจ้าสำนักหนุ่มเช่นกัน
ทั้งสามต่างต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่ไม่นานฝ่ายที่พ่ายแพ้ไปคือฝ่ายของปีศาจทั้งสอง
หยุนซิ่งอิง
อัก!//กระอักเลือด
ซือจุย
ท่านอาจารย์เป็นอย่างไรบ้างขอรับ!
โจวหนิงหลง
แล้วชาวบ้านปลอดภัยดีหรือไม่
ซือจุย
ตอนนี้ชาวบ้านปลอดภัยดีขอรับ
ซือจุย
อาจารย์หลิ่งฉือกับคนอื่นๆกำลังช่วยกันสกัดพวกปีศาจอยู่ขอรับ
โจวหนิงหลง
ดูแลตัวเองให้ดี
โจวหนิงหลง
เดี๋ยวทางนี้ข้าจัดการเอง
ซือจุย
ขอรับ//โค้งคำนับก่อนจะเหาะออกไป
หยุนซิ่งอิง
หึ...คนๆนี้ชั่งร้ายกาจเสียจริงๆ
หยางจางหมิ่น
ข้าบอกแล้วว่าเค้าไม่ธรรมดา
หยุนซิ่งอิง
บาดเจ็บขน่ดนั้นแต่ยังคงยืนตรงได้
หยุนซิ่งอิง
ข้าน้อยขอคารวะ
อยู่ๆก็มีสายฟ้าฟาดลงมาเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วพร้อมกับอุโมงค์บางอย่างที่ปรากฏขึ้นอยู่เหนือท้องฟ้า
หยุนซิ่งอิง
ทะ...ท่านจอมมาร
โจวหนิงหลง
...//มองไปยังท้องฟ้า
ไม่นานก็ปรากฏร่างของบุรุษผู้หนึ่งออกมาจากอุโมงค์นั้นทำให้เหล่าปีศาจและทุกคนต่างหันไปมองเป็นตาเดียวกัน
ลี่หลิวหยาง
เหตุใดถึงชักช้าเพียงนี้
ลี่หลิวหยาง
ข้าเบื่อที่จะรอเต็มทน
หยางจางหมิ่น
ทะ...ท่านจอมมารคือพวกข้า...
ลี่หลิวหยาง
ข้าถามว่าเหตุใดถึงช้าเพียงนี้
หยุนซิ่งอิง
คือว่าพวกข้ากำลังเร่งจัดการเจ้าสำนักผู้นี้อยู่ขอรับ
ลี่หลิวหยาง
ต้องให้ถึงมือข้าหรือ?
ลี่หลิวหยาง
เจ้าสำนักคนเดียวพวกเจ้ายังจัดการไม่ได้
เจ้าสำนักหนุ่มเหาะขึ้นไปประจันหน้ากับจอมมารโดยที่ไม่มีทีท่าว่าจะเกรงกลัวจอมมารเลยแม้แต่น้อย
ลี่หลิวหยาง
ไม่เคยมีใครมายืนประจันหน้าข้าแบบนี้นานเท่าไหร่แล้วนะ
ลี่หลิวหยาง
ข้าชักอยากจะรู้แล้วสิว่าเจ้าเป็นใคร
โจวหนิงหลง
ข้าคือเจ้าสำนักอักษรกระบี่ โจวหนิงหลง
โจวหนิงหลง
อยากจะมาคุยกับท่านเรื่องที่เหตุใดเหล่าปีศาจถึงขึ้นมาบุกเมืองมนุษย์ได้
ลี่หลิวหยาง
นี่เจ้ากำลังจะขอเจรจาหรือ?
ลี่หลิวหยาง
แล้วเจ้าคิดว่าจะหยุดข้าได้มั้ยล่ะ
ลี่หลิวหยาง
เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน
ลี่หลิวหยาง
จากที่ข้าดูๆมาแล้ว
ลี่หลิวหยาง
ไม่เคยมีใครสามารถเอาชนะจางหมิ่นกับซิงอินมาก่อน//มองไปที่จางหมิ่นกับซิ่งอิง
ลี่หลิวหยาง
แสกงว่าเจ้าคงจะมีวรยุทธที่แข็งแกร่งไม่เบา
ลี่หลิวหยาง
แหมๆใจร้อนซะจริง
ลี่หลิวหยาง
ข้าแค่จะบอกว่าหากเจ้าเอาชนะข้าได้ข้าจะถอยทัพกลับ
ลี่หลิวหยาง
อย่าพึ่งรีบร้อนไป
ลี่หลิวหยาง
แต่หากว่าข้าชนะ
ลี่หลิวหยาง
ข้าจะทำลายเมืองมนุษย์ให้ราบคาบ:)
ลู่หลิ่งฉือ
อย่าไปฟังที่มันพูด!
หยางจางหมิ่น
ขอรับ//เหาะไปต่อสู้กับหลิ่งฉือ
ลี่หลิวหยาง
ว่าอย่างไรท่านเซียนตู
โจวหนิงหลง
(ถึงเราจะไม่ตอบรับขอเสนอที่จอมมารยื่นให้เมืองมนุษย์ก็สูญสิ้นอยู่ดี)
โจวหนิงหลง
(แต่หากตอบรับข้อเสนอไป)
โจวหนิงหลง
(ข้าอาจจะเป็นฝ่ายชนะแต่โอกาสชั่งมีน้อยเหลือเกิน)
โจวหนิงหลง
(แต่ก็ต้องลองเสี่ยงดู)
โจวหนิงหลง
(มีโอกาสเล็กน้อยดีกว่าไม่มี)
โจวหนิงหลง
ได้...ข้ายอมรับข้อเสนอ
จอมมารเผยรอยยิ้มออกมาอย่างพึ่งพอใจกับคำตอบของหนิงหลง
ลี่หลิวหยาง
งั้นมาเริ่มกันเลยก็แล้วกัน
ทั้งสองต่างต่อสู้กันอย่างดุเดือดจนพื้นแผ่นดินสั่นไหวท้องฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉานพร้อมกับเสียงการต่อสู้ที่ดังกึกก้องไปทั่ว
โจวหนิงหลง
อัก!//กระอักเลือด
ลี่หลิวหยาง
วรยุทธเจ้าไม่ธรรมดาจริงๆด้วย
ลี่หลิวหยาง
สมแล้วที่เป็นถึงเจ้าสำนัก
จิ่งอี๋
ข้าจะอยู่สู้เคียงข้างท่าน!
ลี่หลิวหยาง
แหมๆเด็กสมัยนี้ชั่งกล้าหาญกันซะจริงว่ามั้ย?
จอมมารใช้พลังของตัวเองจับจิ่งอี๋และซือจุ่ยเอาไว้
โจวหนิงหลง
อย่าทำอะไรพวกเค้า!
ลี่หลิวหยาง
ถ้าข้าบอกว่าข้ามีขอเสนออีกข้อล่ะเจ้าจะว่ายังไง
โจวหนิงหลง
ถ้ามันทำให้ท่านปล่อยเด็กๆไปถึงแม้จะต้องแลกด้วยชีวิตข้าก็ยอม
ลี่หลิวหยาง
สิ่งที่ข้าจะบอกก็คือ...
ลี่หลิวหยาง
หากท่านยอมแต่งงานกับข้า
ลี่หลิวหยาง
เด็กๆและเมืองมนุษย์จะปลอดภัย
ลี่หลิวหยาง
ผู้ใหญ่เค้ากำลังคุยกันอย่าเสียมารยาทสิ
ลี่หลิวหยาง
แค่ท่านยอมมาเป็นฟูเหรินของข้า
ลี่หลิวหยาง
ทุกอย่างที่ท่านรักจะปลอดภัย
โจวหนิงหลง
ได้ๆแต่ปล่อยเด็กๆไป!
โจวหนิงหลง
หากมันทำให้ทุกอย่างดีขึ้น
โจวหนิงหลง
ข้าไม่มีทางเลือก
โจวหนิงหลง
ฝากดูแลสำนักด้วยนะ
ลี่หลิวหยาง
ในเมื่อท่านตกลงแล้วล่ะก็
ลี่หลิวหยาง
เหล่าปีศาจทั้งหลาย!!!
ปีศาจทั้งหมดต่างเชื่อฟังจอมมารแต่โดยดีก่อนจะพากันเข้าไปในอุโมงค์
ลี่หลิวหยาง
ไปกันเถอะฟูเหรินของข้า
จอมมารว่าพลางประคองหนิงหลงให้เดินตามตนไปก่อนที่อุโมงค์ไปยังโลกปีศาจจะปิดลง
จิ่งอี๋
ซือจุยเราจะทำยังไงกันดี
ซือจุย
พวกเราต้องไปบอกคนอื่นๆ
|2|
โจวหนิงหลงนั่งทำสมาธิเพื่อฟื้นฟูลมปราณของตัวเองที่เหลือเพียงน้อยนิดโดยมีจอมมารนั่งดูอยู่ข้างๆ
โจวหนิงหลง
มีอะไรติดหน้าข้าหรือ?//พูดทั้งที่ยังหลับตา
ลี่หลิวหยาง
ข้าแค่อยากจะเห็นใบหน้าเจ้าใกล้ๆแค่นั้นเอง
ลี่หลิวหยาง
จะว่าไปแล้วเจ้านี่ก็รูปงามไม่เบาเลยนะ
จอมมารจับไปที่คางของออีกคนก่อนที่ตนนั้นจะยื่นใบหน้าไปใกล้ๆเพื่อหวังจะชกชิมริ้มรสริมฝีปากของอีกคน
หนิงหลงเมื่อรู้สึกว่าตนนั้นเริ่มที่จะไม่ปลอดภัยก็ลืมตาจากการนั่งสมาธิก่อนจะจ้องมองไปที่คนที่อยู่เบื้องหน้า
ลี่หลิวหยาง
เจ้ารูปงามยิ่งนักฟูเหรินของข้า
ก่อนที่จอมมารจะได้ในสิ่งท่่ตัวเองหวังหนิงหลงก็ได้เบี่ยงใบหน้าไปทางอื่นเสียก่อน
โจวหนิงหลง
เลิกเรียกข้าว่าฟูเหรินสักที
โจวหนิงหลง
ข้าก็มีชื่อของข้า
โจวหนิงหลง
เหตุใดท่านถึงไม่เรียก
ลี่หลิวหยาง
เจ้าไม่ชอบให้ข้าเรียกเจ้าว่าฟูเหรินหรือ
ลี่หลิวหยาง
ถ้าข้าจำไม่ผิด
ลี่หลิวหยาง
เจ้าชื่อโจวหนิงหลงใช่หรือไม่
ลี่หลิวหยาง
งั้นข้าจะเรียกเจ้าว่าหนิงหลงก็แล้วกัน
โจวหนิงหลง
ท่านรู้ชื่อข้าไปแล้ว
โจวหนิงหลง
แล้วท่านล่ะชื่ออะไรข้าจะได้เรียกถูก
ลี่หลิวหยาง
เจ้าอยากรู้ชื่อของข้าหรือ?
โจวหนิงหลง
ไม่บอกก็ไม่เป็นไร//กำลังจะลุก
ลี่หลิวหยาง
ข้าล้อเล่นๆ//จับอีกคนให้นั่งดังเดิม
ลี่หลิวหยาง
ข้ามีชื่อว่าลี่หลิวหยาง
ลี่หลิวหยาง
เจ้าเรียกหลิวหยางก็ได้
ลี่หลิวหยาง
เจ้าหิวแล้วหรือไม่
ลี่หลิวหยาง
อะไรนะหิวแล้วหรือได้เดี๋ยวข้าจะบอกพ่อครัวเดี๋ยวนี้
โจวหนิงหลง
ท่านไม่ได้ฟังที่ข้าพูดหรือ!
ก่อนที่หนิงหลงจะกล่าวจบจอมมารก็รีบออกไปจากห้องเสียแล้วปล่อยให้เจ้าสำนักหนุ่มนั่งหัวเสีย
หนิงหลงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนที่จะนั่งสมาธิฟื้นฟูลมปราณดังเดิม
ลี่หลิวหยาง
มีอะไรคืบหน้าบ้าง?
เวินเฟยเจิน
รายงานท่านจอมมาร
เวินเฟยเจิน
ตอนนี้พวกเราได้บุกยึดเมืองมนุษย์ได้อีกเมืองนึงแล้วขอรับ
จางห่าวซาน
มีเหล่าปีศาจส่วนหนึ่งที่คิดจะก่อกบฏขอรับ
ลี่หลิวหยาง
จัดการให้สิ้นซาก
ทุกคนต่างหันไปมองเสียงของใครบางคนที่เรียกจอมมารด้วยสีหน้าที่ตกใจ
ไม่เคยมีใครกล้าเรียกชื่อจอมมารในดินแดนนี้มาก่อนจึงทำให้ทุกคนต่างตกใจไม่น้อย
ทุกคนต่างหลีกทางให้คนที่กล้าเรียกชื่อจอมมารจนเผยให้เห็นบุรุษรูปงามผู้หนึ่งที่ใส่อาภรณ์สีขาวฟ้าสะอาดตา
บุรุษผู้นั้นค่อยๆเดินตามทางที่ผู้คนหลีกให้อย่างสุขุมไม่รีบร้อน จนมาถึงหน้าบัลลังก์
โจวหนิงหลง
ขออภัยที่เสียมารยาท
โจวหนิงหลง
แต่ข้าเห็นว่าท่านไปนานแล้วจึงออกมาตามหา
โจวหนิงหลง
ไม่คิดว่ากำลังคุยธุระอยู่
ลี่หลิวหยางเดินลงมาจากบัลลังก์ก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าหนิงหลงโดยมีสายตาของทุกคนที่กำลังจับจ้องอยู่
ลี่หลิวหยาง
เจ้ามาถูกเวลามาก
ลี่หลิวหยาง
หากใครกล้าทำร้ายหรือรังแกคนผู้นี้!
ลี่หลิวหยาง
ข้าจะฆ่ามันซะ!
ลี่หลิวหยาง
และอีก3วันข้าง!
ลี่หลิวหยาง
จะมีงานมงคลสมรสระหว่างข้ากับเค้าขึ้น!
เมื่อสิ้นเสียงที่จอมมารได้พูดไปทุกคนก็ต่างตกใจกว่าเดิม
ลี่หลิวหยาง
เจ้าไม่ต้องพูดอะไรแล้ว
อ้ายเหม่ย
ท่านจอมมารจะจัดงานสมรสหรือ?
อ้ายเหม่ย
เจ้าชั่งโชคดีเหลือเกิน//กำลังจะจับมือหนิงหลง
ลี่หลิวหยาง
ปีศาจจิ้งจอกอย่างเจ้ามันเจ้าเล่ห์
หวังเยี่ยน
ขอข้าดูโฉมหน้าของคนผู้นั้นหน่อยเถิด
ลี่หลิวหยาง
ปีศาจกระดูกขาวอย่างเจ้ายังอยากไปเกิดใหม่อยู่หรือไม่?
ลี่หลิวหยาง
ถ้าไม่ข้าจะได้พาเจ้าไปลงนรก
หวังเยี่ยน
ข้าแค่หยอกนิดหน่อยเอง
หวังเยี่ยน
ทำเป็นจริงจังไปได้
หยุนซิ่งอิง
ระวังคำพูดของเจ้าด้วย
ลี่หลิวหยาง
เฝยเจินกับห่าวซาน
ลี่หลิวหยาง
ข้ามอบหมายงานให้เจ้าเร่งจัดงานมงคลสมรสในครั้งนี้ให้โดยเร็ว
ลี่หลิวหยาง
และมอบหมายให้เจ้าเป็นคนดูแลงาน
ลี่หลิวหยาง
ส่วนเจ้ามากับข้า
หลิวหยางจับมือหนิงหลงก่อนจะพาเดินออกไป
อ้ายเหม่ย
หึ...ก็แค่บุรุษรูปงามคนหนึ่ง
อ้ายเหม่ย
สักวันท่านจอมมารก็ต้องเขี่ยทิ้ง
หยางจางหมิ่น
นั่นปากเจ้าหรือ?
หยางจางหมิ่น
ว่าอย่าไปยุ่งกับคนผู้นั้นเลยจะดีกว่า
หยุนซิ่งอิง
หากยังอยากมีชีวิตอยู่
อ้ายเหม่ย
จะแค่ไหนกันเชียว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
