รักอันสับสน
กรุงเทพมันเป็นยังไง
ณ บ้านปริม ที่จังหวัดนครราชสีมา
มิล(พ่อนางเอก)
นี่จะตื่นได้ยัง
มิล(พ่อนางเอก)
สายเเล้วน่ะ
ปริม(นางเอก)
สายอะไรตี5ครึ่งเอง
มิล(พ่อนางเอก)
นั่นเเหละตื่นได้เเละ
มิล(พ่อนางเอก)
ไปตลาดซื้อของให้พ่อหน่อยสิ
เกม(เพื่อนนางเอก)
หึ้ย.ตกใจสดุ้งตื่น
เกม(เพื่อนนางเอก)
มีไร.ตะโกน
ปริม(นางเอก)
พาไปตลาดหน่อย.ตะโกน
เกม(เพื่อนนางเอก)
ไปเองไม่ได้รึไง.ตะโกน
ปริม(นางเอก)
ไปได้เเต่ไม่ไป.ตะโกน
เกม(เพื่อนนางเอก)
เอ้า.งง
เกม(เพื่อนนางเอก)
เออๆ.เดินออกมาตรงระเบียง
เกม(เพื่อนนางเอก)
อืม.งัวเงีย
นมสด(นางร้าย)และ(อรินางเอก)
อุ้ยๆๆ
นมสด(นางร้าย)และ(อรินางเอก)
ดูสิหมาตัวใหนมาเดินตลาดได้
พลอย(เพื่อนนางร้าย)
นั่นสิเนาะ
เกม(เพื่อนนางเอก)
เฮ้อ.ถอนหายใจ
เกม(เพื่อนนางเอก)
เจอทีไรตีกันทุกที.ด้วยเสียงสิ้นหวัง
ปริม(นางเอก)
ฉันก็ไม่เคยเห็นควายตัวไหนพูดได้เลยนี่.กวนตีน
ปริม(นางเอก)
จริงมั้ยเกม.กวนตีน
เกม(เพื่อนนางเอก)
อือ.ตามน้ำ
พลอย(เพื่อนนางร้าย)
หึ้ยเกม.ตกใจ
นมสด(นางร้าย)และ(อรินางเอก)
หน็อยเเกว่าฉันเป็นควายหรอ.โมโห
ปริม(นางเอก)
ฉันยังไม่ได้เอ่ยชื่อคนด่าเลยนี่.กวนตีน
ปริม(นางเอก)
ใครอยากจะรับก็รับ
พลอย(เพื่อนนางร้าย)
ก็เห็นกันอยู่ว่าเเกด่าเพื่อนฉัน.โมโห
นมสด(นางร้าย)และ(อรินางเอก)
หรือว่าจะเอา.ง้างมือจะตบปริม
ปริม(นางเอก)
เอาสิ.กำหมัดพร้อมสวน
พลอย(เพื่อนนางร้าย)
ลองดูสิถ้าเเกต่อยเพื่อนฉันฉันไม่เอาไว้แน่.โมโห
ปริม(นางเอก)
เอาสิ.เริ่มโมโห
เกม(เพื่อนนางเอก)
หึ้ยพอได้เเล้วจะตีกันทำไม.เริ่มหงุดหงิด
พลอย(เพื่อนนางร้าย)
ก็ได้เกม.เสียงหวาน
นมสด(นางร้าย)และ(อรินางเอก)
ก็ได้ถือว่าเกมขอ.หงุดหงิด
เกม(เพื่อนนางเอก)
ป่ะ.จับมือปริมเเล้วลากไป
ปริม(นางเอก)
หึ้ยอะไรเนี่ย.ตกใจ
ตัวประกอบ. ญ
เฮ้อเลิกตีกันสักที
ปริม(นางเอก)
ได้ของที่พ่อต้องการเเละ
เกม(เพื่อนนางเอก)
กลับเลยป่ะ
ปริม(นางเอก)
พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นเลย
เกม(เพื่อนนางเอก)
ทำไมอ่ะ
ปริม(นางเอก)
ไปดูพระอาทิตย์กัน.จับมือเกมเเล้ววิ่งไป
เกม(เพื่อนนางเอก)
หึ้ย.ตกใจ
ปริม(นางเอก)
หูยยยยยสวยอ่ะ.ตะลึงความสวยของพระอาทิตย์
เกม(เพื่อนนางเอก)
พระอาทิตย์.ถามกวนๆ
เกม(เพื่อนนางเอก)
ไม่เล่นมุกเลย.พูดในใจ
ปริมได้เดินทางกลับบ้านพร้อมกับเกม
ปริม(นางเอก)
มาเเล้ว.เดินเข้าบ้าน
มิล(พ่อนางเอก)
ทำไมกลับมาช้าล่ะ7โมงเเละ
ปริม(นางเอก)
อ๋อไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกับเกมมาอ่ะพ่อ
มิล(พ่อนางเอก)
เกมไปด้วยหรอ
เกม(เพื่อนนางเอก)
มาครับน้า.เดินเข้ามา
มิล(พ่อนางเอก)
ปริมมีเรื่องไปตีกับใครป่าว
เกม(เพื่อนนางเอก)
ก็.. ม. กำลังจะบอก
ปริม(นางเอก)
ไม่มีพ่อ.พูดขัด
มิล(พ่อนางเอก)
อ๋อเเปลกดีเเฮะ
มิล(พ่อนางเอก)
แล้วนี่กินข้าวกินปลามารึยังล่ะ
เกม(เพื่อนนางเอก)
ยังครับ
มิล(พ่อนางเอก)
งั้นรอพ่อเเปปนึ่งนะเดี๋ยวพ่อไปทำกับข้าวให้
เกม(เพื่อนนางเอก)
ไม่เป็นไรครับ
ปริม(นางเอก)
เอาน่าผู้ใหญ่ชวนจะปฏิเสธก็เสียมารยาท
เกม(เพื่อนนางเอก)
ก็ได้ครับ
มิล(พ่อนางเอก)
.เดินไปทำกับข้าว
ปริม(นางเอก)
เเกเคยไปกรุงเทพป่ะ
ปริม(นางเอก)
ตอนไหน.ตะลึง
เกม(เพื่อนนางเอก)
ตอนเด็ก
ปริม(นางเอก)
เป็นยังไงวะ
เกม(เพื่อนนางเอก)
ก็ไม่ต่างจากบ้านเรา
เกม(เพื่อนนางเอก)
เเค่มีตึกเยอะกว่า
เกม(เพื่อนนางเอก)
มีความเจริญรุ่งเรืองมากกว่า
ปริม(นางเอก)
จริงอ่ะ.ตะลึง
ปริม(นางเอก)
อยากลองไปหว่ะน่าสนใจดี
ปริม(นางเอก)
เรายังเด็กอยู่นะ
เกม(เพื่อนนางเอก)
ลองขอพ่อดูสิ
ปริม(นางเอก)
อยากลองไปกรุงเทพอ่ะ
มิล(พ่อนางเอก)
ไปได้เเต่ต้องมีเพื่อนไปด้วย
เกม(เพื่อนนางเอก)
เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อนเอง
ปริม(นางเอก)
เดี๋ยวถามพวกนั้นก่อน
ปริม(นางเอก)
เห้ยพวกคนไม่จำเป็น
วิน(เพื่อนนางเอก)
จำเป็นเว้ย
ปริม(นางเอก)
ฉันจะไปกรุงเทพฯมีใครไปป่ะ
ปริม(นางเอก)
ตอบอย่างเร็ว
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ฉันไป
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
ฉันด้วย
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
เกมไปหรอ
มิล(พ่อนางเอก)
ตกลงมีใครไปป่ะ
เกม(เพื่อนนางเอก)
ผมกลับก่อนนะครับ
มิล(พ่อนางเอก)
นี่เก็บของยัง
มิล(พ่อนางเอก)
จะไม่ไปกรุงเทพรึไง
ปริม(นางเอก)
เออใช่ลืมเลยพ่อ
ปริม(นางเอก)
เก็บผ้ากันยังอ่ะ
วิน(เพื่อนนางเอก)
เรียบร้อย
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
ใช่
เกม(เพื่อนนางเอก)
เหมือนกัน
ปริม(นางเอก)
เจอกันที่สถานีรถไฟนะ
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
เคร
การเดินทางครั้งใหญ่
ปริม(นางเอก)
เห้ยเมื่อไหร่จะมาวะ
ปริม(นางเอก)
เห้ยมากันยัง
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ถึงเเล้ว
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
มาเเล้ว
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
ใกล้ถึงเเล้ว
วิน(เพื่อนนางเอก)
กำลังออก
เกม(เพื่อนนางเอก)
มาถึงเเล้ว
ปริม(นางเอก)
ไอวินมึงกำลังออกหรอวะ
วิน(เพื่อนนางเอก)
แปปเดียว
ปริม(นางเอก)
แล้วจะมาถึงเมื่อไหร่ล่ะ
วิน(เพื่อนนางเอก)
เออน่าเเปปเดียว
ปริม(นางเอก)
ถ้าตกไม่รู้นะ
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
ใช่
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
อยู่ตรงไหนอ่ะ
ปริม(นางเอก)
อ๋อตรงทางขึ้นรถไฟ
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
เห็นล่ะ
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
เห็นแล้ว
เกม(เพื่อนนางเอก)
เหมือนกัน
ปริม(นางเอก)
ทำไมมาพร้อมกันอ่ะ
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
อ๋อมารถเดียวกัน
ปริม(นางเอก)
ต้องรอคุณชายต่อไป
ตัวประกอบ. ช
เค้าบอกว่ารถไฟจะออกในอีก20นาทีน่ะ
ปริม(นางเอก)
รถไฟจะออกในอีก20นาที
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
ฮ้ะ รถไฟจะออกในอีก20นาที
ปริม(นางเอก)
ไปรอที่ตู้เลยดีกว่า
กลุ่มของปริมได้ไปรอวินที่ตู้รถไฟ
วิน(เพื่อนนางเอก)
มาเเล้วๆ.วิ่งจนหอบ
ปริม(นางเอก)
ไงพ่อคนมาสาย
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
รถออกพอดีเลย
ปริม(นางเอก)
ไหนบอกแปปเดียว
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
อืมใช่
เกม(เพื่อนนางเอก)
ไหนบอกแปปเดียว
ปริม(นางเอก)
เกือบตกเเล้วไหมล่ะ
วิน(เพื่อนนางเอก)
ขอโทษครับแม่.กวนตีน
ปริม(นางเอก)
บรรยากาสโคตรดี
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
ดีเหมือนหน้าตากูป่ะ
วิน(เพื่อนนางเอก)
ง่วงหรอ
ปริม(นางเอก)
ป่าว.เสียงสะลึมสะลือ
ปริม(นางเอก)
หลับ.ซบไหล่วิน
วิน(เพื่อนนางเอก)
.เขินหันหน้าหนี
เกม(เพื่อนนางเอก)
น้ามิลบอกว่าฝากดูแลปริมด้วย
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
จัดไป
ยู(พระเอก)
วันนี้เเม่ทำไรกินหรอครับ
ไม้(แม่พระเอก)
เสร็จแล้วกินเลยมั้ย
ไม้(แม่พระเอก)
รีบกินรีบไปเรียนนะ
ยูได้เดินทางไปโรงเรียนเเล้วได้เจอกับ
ยู(พระเอก)
อ้าวบัวผันมาตั่งเเต่เมื่อไหร่
ยู(พระเอก)
เดินตามให้ทันหล่ะ
ยู(พระเอก)
เฮอะสุดท้ายก็ตามไม่ทัน
วิน(เพื่อนนางเอก)
ปริม.ดังกว่าเดิม
วิน(เพื่อนนางเอก)
ปริม.พูดดัง
ปริม(นางเอก)
ฮึ.สะดุ้งตื่น
วิน(เพื่อนนางเอก)
จะบอกว่าใกล้ถึงเเล้ว
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
เตรียมเก็บของได้แล้วนะ
ปริม(นางเอก)
ในที่สุดเราก็มาถึงเเล้ว
วิน(เพื่อนนางเอก)
สวยอยู่นะ
วิน(เพื่อนนางเอก)
เธอนั่นเเหละ.พูดในใจ
ปริม(นางเอก)
ไปหาที่พักกัน
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
ได้เเละ
ปริม(นางเอก)
พวกเเกไปพักเลย
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ฉันไปด้วย
ปริมได้ไปเดินชนกับใครบางคน
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ซื้อขนมอยู่.ไม่ได้มอง
ตัวประกอบ. ช
เป็นไรป่าวครับ
ปริม(นางเอก)
เดินบ้าอะไรเนี่ย
ปริม(นางเอก)
เดินไม่มองคนเลย
ตัวประกอบ. ช
.ยื่นมือมาช่วย
ปริม(นางเอก)
ไม่ต้อง.อารมณ์ร้อน
ปริม(นางเอก)
กระดูกหักรึป่าวก็ไม่รู้.อารมณ์ร้อน
ตัวประกอบ. ช
นี่คุณผมก็ขอโทษแล้วไง.อารมณ์เริ่มร้อน
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
หึ้ยเป็นไรป่าว.พยูงปริมขึ้น
ตัวประกอบ. ช
บอกแฟนคุณด้วยว่าผมขอโทษแล้ว.อารมณ์ร้อน
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
เราไม่ใช่เเฟนกันครับ
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
เป็นเพื่อนกันครับ
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ผมขอโทษเเทนเพื่อนผมด้วยนะครับ
ตัวประกอบ. ช
เนี่ยเพราะเธอนั่นแหละทำให้เพื่อนต้องมารับเเทน.อารมณ์ร้อน
ปริม(นางเอก)
เอ้าไอบ้านี่จะมาโทษฉันคนเดียวได้ไง.อารมณ์ร้อน
ปริม(นางเอก)
.ลุกขึ้นมาทะเลาะกับคนคนนั้นต่อ
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอครับ
ยู(พระเอก)
เเล้วเพื่อนคุณชื่อะไรหรอครับ
ปริม(นางเอก)
จะเอาชื่อฉันไปทำอะไร
ยู(พระเอก)
เเจ้งความ.กวนตีน
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ชื่อปริมครับ
ปริม(นางเอก)
หึ้ยบอกมันทำไมอ่ะ
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
เอาเถอะน่า
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
แค่ชื่อ
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ป่ะกลับ
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ผมขอตัวก่อนนะครับ
ไดอาร์ได้พาปริมออกมาจากตรงนั้น
เพื่อไม่ให้มีเหตุการทะเลาะกันอีก
ปริม(นางเอก)
.เดินไปกับไดอาร์
ปริม(นางเอก)
.หันหลังมามองยู
ยู(พระเอก)
แบร่.ทำหน้าล้อเลียน
ปริม(นางเอก)
หน็อยไอนี่.วิ่งไปกระโดดล็อคคอยู
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
หึ้ยหาย.ตกใจ
ความหัวร้อนเป็นเหตุ
วิน(เพื่อนนางเอก)
เมื่อไหร่สองคนนั้นจะมาวะ
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
ไปนานมากอ่ะ
ปริม(นางเอก)
เมื่อกี้นายทำอะไรลงไป.กระโดดขี่หลังล็อกคอ
ยู(พระเอก)
แล้วจะทำไม.กวนตีน
ยู(พระเอก)
ฉันจะทำอะไรก็เรื่องฉัน.กวนตีน
ปริม(นางเอก)
เรื่องของนายคนเดียวที่ไหนวะ.โมโห
ปริม(นางเอก)
นายตั้งใจล้อเรียนฉัน.โมโห
ยู(พระเอก)
แกล้งดีกว่า.พูดในใจ
ยู(พระเอก)
.กระโดดยกปริมขึ้นเพื่อให้ขี่หลัง
.โดยไม่รู้ว่ามือนั้นได้ไปโดนก้นของเธอ
ปริม(นางเอก)
ปล่อยฉันนะ.โมโห
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ฉันควรช่วยดีมั้ย.ยืนมอง
ปริม(นางเอก)
แล้วก็เอามือของนายออกไปด้วย.โมโห
ยู(พระเอก)
ฮึ.พึ่งรู้ตัวว่ามือนั้นโดน
ยู(พระเอก)
แกล้งก็ต้องแกล้งให้สุด.พูดในใจ
ปริม(นางเอก)
ไอโรคจิตปล่อย.โมโห
ปริม(นางเอก)
ปล่อยเดี๋ยวนี้
ปริม(นางเอก)
ไม่ใช่มั้ยได้.กัดหูยู
ยู(พระเอก)
อ้ากกกทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย.ร้องด้วยความเจ็บ
ปริม(นางเอก)
จะปล่อยไม่ปล่อย
ยู(พระเอก)
ปล่อยก็ได้ยอมเเล้ว
ยูได้ปล่อยปริมลงโดยไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้
ยู(พระเอก)
โอ้ย.โดนต่อยหน้า
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ชิบหายแล้วไง.วิ่งไปหาปริม
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ปริมเธอรู้มั้ยว่าทำอะไร
ปริม(นางเอก)
ไปเถอะ.เดินหนี
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ขอโทษเเทนเพื่อนด้วยนะครับ
ยู(พระเอก)
ไม่เป็นไรครับ.จับตา
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
.เดินตามปริมไป
วิน(เพื่อนนางเอก)
มาได้สักที
วิน(เพื่อนนางเอก)
โคตรนานเลย
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ก็ปริมมันมีเรื่องน่ะสิ
วิน(เพื่อนนางเอก)
เรื่องไรวะ.พูดพร้อมกัน
เกม(เพื่อนนางเอก)
เรื่องไรวะ.พูดพร้อมกัน
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
เรื่องไรวะ.พูดพร้อมกัน
ไดอาร์ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนฟัง
ไดมอนล์(เพื่อนนางเอก)
มาวันแรกก็หาเรื่องสะเเล้ว
วิน(เพื่อนนางเอก)
ต่อไปจะไม่มีแต่เรื่องหรอ
ปริม(นางเอก)
ก็.. มัน.หน้าแดง
เกม(เพื่อนนางเอก)
มันอะไรล่ะ
ปริม(นางเอก)
.ลุกขึ้นวิ่งออกไปข้างนอก
ไดอาร์(เพื่อนนางเอก)
ไปไหนอ่ะ.ลุกขึ้นยืน
ปริม(นางเอก)
ไม่ต้องตามมา.พูด
ปริม(นางเอก)
.วิ่งไปที่สวนหลังตึก
ระหว่างที่ปริมวิ่งไปที่สวนหลังตึกได้สวนทางกับใครบางคน
ยู(พระเอก)
เอ๊ะ.หันไปมองปริม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
