พระชายาของอ๋องปีศาจ
ตอนที่1
อายี (สาวใช้)
คุณหนู ข้าวต้มมาแล้วเจ้าค่ะ
อายี (สาวใช้)
ท่านพอจะลุกไหวหรือไม่
จ้าวเพ่ยอิง(นางเอก)
.......//ส่ายหน้าแทนคำตอบ
อายี (สาวใช้)
งั้นข้าจะป้อนท่านเอง
อายีค่อยๆป้อนข้าวให้จ้าวเพ่ยอิงจนเสร็จ
อายี (สาวใช้)
ขมหน่อย คุณหนูอดทนดื่มหน่อยนะเจ้าค่ะ
จ้าวเพ่ยอิง(นางเอก)
.......//พยักหน้า
อายี (สาวใช้)
ข้าจะเช็ดตัวให้ท่าน
อายี (สาวใช้)
ท่านจะได้สบายตัวมากขึ้น
1เค่อผ่านไปทุกอย่างก็เสร็จเรียยร้อย
เวลาผ่านไปครบเจ็ดวันอาการไข้ก็เริ่มดีขึ้น
อนุฉางอี๋ (มารดา)
อิงอิง ลูกเป็นอย่างไรบ้าง
จ้าวเพ่ยอิง(นางเอก)
ข้าดีขึ้นมากแล้วเจ้าค่ะท่านแม่
อนุฉางอี๋ (มารดา)
ดีดี ดีแล้ว //ดีใจ
อนุฉางอี๋ (มารดา)
เจ้าไปจุดไฟในเตาให้อุ่นเพิ่มอีกหน่อย
อนุฉางอี๋ (มารดา)
เอาล่ะ อิงอิง ลูกพักอีกสักหน่อย ไว้แม่มาหาเจ้าใหม่
จ้าวเพ่ยอิง(นางเอก)
เจ้าค่ะ
.............✂️✂️✂️.............
ชิงปี๋(องครักษ์)
ท่านอ๋อง ท่านอ๋อง พ่ะย่ะค่ะ
ชิงปี๋(องครักษ์)
กระหม่อมขอร้อง ท่านโปรดไว้ชีวิตนางสักครั้งเถอะ
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
ไว้ชีวิตคนเช่นนี้รึ
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
ในเมื่อนางไม่อยากมีชีวิตอยู่ ข้าก็จะสนองให้นางอยู่นี่ไง!
ชิงปี๋(องครักษ์)
นางกลัวแล้ว ต่อไปนางไม่กล้าทำเช่นนี้อีกเป็นแน่
ชิงปี๋(องครักษ์)
ใช่ไหม ฮัวฮัว
ฮัวฮัว (นางใน)
มะ..หม่อมฉันกลัวแล้วเพคะ
ฮัวฮัว (นางใน)
หม่อมฉันสำนึกผิดแล้วเพคะ
ฮัวฮัว (นางใน)
........//กลัว
ฮัวฮัว (นางใน)
โปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วยเถอะ อืออ....
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
😑😑😑 //เก็บอารมณ์
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
ได้ ข้าเห็นแก่องครักษ์ชิงปี๋
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
ครั้งนี้จะไม่ฆ่าเจ้า
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
แต่....ข้าขอไล่เจ้าออกจากวังข้า
ฮัวฮัว (นางใน)
ทะ..ท่านอ๋อง!!!
ชิงปี๋(องครักษ์)
ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
ไสหัวเจ้าออกไปซะ!
ฮัวฮัว (นางใน)
ทะ...ท่านอ๋อง....
ชิงปี๋(องครักษ์)
ฮัวฮัว ไปได้แล้ว
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
เจ้าให้คนเตรียมน้ำให้ข้าอาบที
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
อ้อ ไม่ต้องต้มนะ
...........................
กัวหลันอี๋(สนม)
ฝ่าบาท ที่นี่ไม่ได้นะเพคะ
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
เหตุใดจะไม่ได้
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
เจ้าไม่คิดจะเอาใจเราแล้วหรือ
มือข้างหนึ่งเชยคางเธอให้เงยขึ้น
กระซิบอยู่ที่ริมฝีปากด้วยน้ำเสียงแหบต่ำ
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
เอาใจเราสิ อี๋เออร์
กัวหลันอี๋(สนม)
ฝะ...ฝ่าบาท
เรื่องบนเตียงสำหรับเขานั้นเพื่อปลดปล่อยความใคร่ในตัว
แต่ก็ยังมีบ้างที่เอาอกเอาใจพวกนาง
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
หลันอี๋เจ้าช่างงดงามยิ่งนัก
กัวหลันอี๋(สนม)
☺️☺️☺️//เขินอาย
กัวหลันอี๋(สนม)
ฝ่าบาท หม่อนฉันอายนะเพคะ
กัวหลันอี๋(สนม)
อ๊ะ..ฝ่าบาท //สะดุ้ง
กัวหลันอี๋(สนม)
ฝ่าบาท ฮือออ ฝ่าบาทเพคะ
หยางเทียนฉีจับเอวนางไว้ไม่ให้ขยับ
ริมฝีปากไล้เลียไปทั่วเนินเนื้อ
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ใช่แล้ว
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ใบหน้าเช่นนี้ของเจ้างดงามที่สุด
กัวหลันอี๋(สนม)
ฮือออ..ฝ่าบาท อย่า....อืออ
กัวหลันอี๋(สนม)
อ๊า ฝ่าบาทเพคะ อย่า...อื้ออ...อย่าค่ะ อื้ออ...
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
สีหน้าเจ้าพอใจเช่นนี้ ยังห้ามข้าอีกหรือ
กัวหลันอี๋(สนม)
อ๊าา ฝ่าบาท
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
เจ้ามีความสุขหรือไม่
กัวหลันอี๋(สนม)
อื้อ ฝ่าบาท อ๊าา
กระแทกร่างของเธอเข้ามา เสียงครางของทั้งสองหลุดออกมาเสียงแหบ
ฮ่องเต้หนุ่มปลดปล่อยน้ำขุ่นออกจากร่างแกร่ง
หลังเสร็จกิจ ฮ่องเต้หนุ่มก็ออกจากตำหนักเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
ตอนที่2
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
อิงอิง ลูกเป็นอย่างไรบ้าง
จ้าวเพ่ยอิง(นางเอก)
ดีขึ้นมากแล้วเจ้าค่ะ
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
น้องสามดีขึ้นข้าก็สบายใจ
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
หลายวันมานี่ ข้ากังวลแทบแย่
จ้าวเหม่ยลี่(คุณหนูรอง)
แล้วเหตุใดพี่หญิงใหญ่ไม่เห็นไปเยี่ยมนางบ้างเลยล่ะ
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
ข้า...ข้ายุ่งมากน่ะ
จ้าวเหม่ยลี่(คุณหนูรอง)
.....//หึ
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
เอาล่ะๆ พวกเจ้าต่างก็โตกันแล้ว
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
อย่ามาทะเลาะให้อายชาวบ้านเขา
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
เดี๋ยวไม่มีชายใดกล้ามาสู่ขอเอาได้
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
เจ้าค่ะ
จ้าวเหม่ยลี่(คุณหนูรอง)
เจ้าค่ะ
จ้าวเพ่ยอิง(นางเอก)
เจ้าค่ะ
ไจ๋หลิง (ฮูหยินใหญ่)
สำรวจกิริยามารยาทพวกเจ้าหน่อย
ไจ๋หลิง (ฮูหยินใหญ่)
โดยเฉพาะเจ้า เหม่ยลี่
ไจ๋หลิง (ฮูหยินใหญ่)
อีกไม่กี่เดือนก็จะออกเรือนอยู่แล้ว
จ้าวเหม่ยลี่(คุณหนูรอง)
เจ้าค่ะ แม่ใหญ่
อนุชุ่ย(มารดาคุณหนูรอง)
ลูกๆแค่หยอกล้อกันเล่นเท่านั้นเจ้าค่ะ
จ้าวเหม่ยลี่(คุณหนูรอง)
........//บีบมือแน่น
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
หึ
เหลาไช่ (องครักษ์)
เรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ พระสนมได้รับยาตามที่จัดไว้ให้
ยาที่พวกนางได้รับ ไม่ทำร้ายร่างกายเพียงแต่ไม่ให้ตั้งครรภ์ได้
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
.........//นิ่ง
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
ท่านวางยาพวกนางแบบนี้
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
แล้วเมื่อไหร่ท่านจะมีโอรสเล่า
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ก็ข้าไม่รีบ
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
เหล่าโอรส ธิดา ต้องเกิดจากสตรีที่ข้ารักเท่านั้น
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
แต่ท่านคือฮ่องเต้นะ
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
เหล่าดอกไม้ของพระองค์....
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
เจ้ายุ่งเรื่องของข้าทำไมกัน
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ตัวเจ้าล่ะ เมื่อไหร่จะหาชายาเข้าวังสักที
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
ข้าไม่อยากมีเรื่องวุ่นวายในบ้าน
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ฮ่า ฮ่า วุ่นวายอันใด สนุกออก
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
เชิญพระองค์สนุกเองเถอะ
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
เหล่ยชิง ข้าเป็นพี่เจ้า
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ข้าก็อยากเห็นเจ้ามีครอบครัวที่อบอุ่นสักที
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
เจ้าก็รู้ว่าข่าวลือเจ้าตอนนี้ไม่ดีนัก
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ทุกคนต่างพากันกลัวเจ้ากันหมดแล้ว
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
ข้าไม่สนใจ
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
แต่ข้าสน
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
สิ่งที่ท่านควรสนไม่ใช่เรื่องข้า
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
แต่เป็นเรื่องของท่านเองมากกว่า
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
เหล่าดอกไม้ต่างๆเฝ้ารอให้ท่านไปหา
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
ว่างก็เด็ดดมให้ทั่วถึง จะได้รู้ว่าชอบดอกไหนเป็นพิเศษ
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
........//พูดไม่ออก
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ให้เด็ดดมหมด ข้าก็ไม่ไหว
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
งั้นขอทูลลา พอดีมีเรื่องที่ต้องไปทำ
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
หึ....//คิดแผนออก
หลังจากหยางเหล่ยชิงออกไปแล้ว
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ข้ามีวิธีจัดการเจ้า
หยางเทียนฉี(ฮ่องเต้)
ไปหยิบกระดาษ พูกันมาให้ข้า
ชิงปี๋(องครักษ์)
ฮัวฮัว ข้ามาส่งเจ้าได้เท่านี้
ฮัวฮัว (นางใน)
.......//นิ่งเงียบ
ชิงปี๋(องครักษ์)
ฮัวฮัว นี่คือเงินที่ข้าเก็บไว้หลายปีมานี้
ชิงปี๋(องครักษ์)
ข้ายกให้เจ้า เผื่อได้ใช้
ฮัวฮัว (นางใน)
ลำบากท่านแล้ว
ฮัวฮัว (นางใน)
ขอบคุณท่านมากนะ พี่ชิงปี๋
ชิงปี๋(องครักษ์)
ข้ารับปากพี่ชายเจ้าไว้แล้วว่าจะดูแลเจ้าให้ดี
ชิงปี๋(องครักษ์)
แต่ข้า...
ฮัวฮัว (นางใน)
ไม่เป็นไร แค่นี้ก็ดีมากแล้ว
ฮัวฮัว (นางใน)
ที่ผ่านมาท่านก็ดูแลข้าดีมาตลอด
ชิงปี๋(องครักษ์)
ถ้ามีอะไรที่ช่วยได้ก็บอกได้นะ
ฮัวฮัว (นางใน)
ขอบคุณ ข้าลาท่านตรงนี้แล้วกัน
ชิงปี๋(องครักษ์)
.......//มองรถม้า
ชิงปี๋(องครักษ์)
'ฮัวฮู่ ข้าผิดต่อท่านแล้ว'
ตอนที่3
เมื่อทหารและกงกงในวังมาที่จวน
ทุกคนในจวนออกไปต้อนรับในลานบ้านข้างนอก
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
ไม่ทราบว่ากงกงมีธุระอะไรหรือ
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
แล้วทำไมมีทหารในวังมาด้วยล่ะ
หลี่กงกง(ขันที)
ข้ามาตามรับสั่งของฝ่าบาท
หลี่กงกง(ขันที)
นำราชโองการถึงบุตรสาวท่าน
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
ราชโองการ?
หลี่กงกง(ขันที)
ข้าจะอ่านแล้ว พวกท่านฟังดีๆล่ะ
หลี่กงกง(ขันที)
บุตรสาวจ้าวผิงโหย่ง ผู้ที่สวยสง่า มีเมตตา พร้อมทั้งคุณธรรมจริยธรรมอันดี เหมาะแก่วัยออกเรือน อีกหนึ่งเดือนประทานสมรสพระราชทานแต่งเข้าวังเหมันต์ตำแหน่งชินหวางเฟยจบราชโองการ
ทุกคนพูดพร้อมๆกัน ขอฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นๆปี
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
เอ่อ...//หันไปมองบุตรสาว
ในบรรดาบุตรสาวมีคุณหนูใหญ่กับคุณหนูสามที่ยังไม่มีคู่หมาย
หลี่กงกง(ขันที)
ใครจะรับราชโองการนี้ไป
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
.......//หลบหน้า
ไจ๋หลิง (ฮูหยินใหญ่)
ซินซิน
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
..........//ส่ายหน้า
ฮูหยินใหญ่คิดว่าในบรรดาบุตรสาวตอนนี้ คุณหนูใหญ่น่าจะเหมาะสมที่สุด
ไจ๋หลิง (ฮูหยินใหญ่)
ซินซิน รับไป //จริงจัง
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
แม่ใหญ่! //ตกใจ
ไจ๋หลิง (ฮูหยินใหญ่)
เร็วสิ รับไป
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
เจ้าค่ะ
จ้าวหว่าซินยื่นมือรับราชโองการ
หลี่กงกง(ขันที)
ข้าขอตัวลาก่อน มีธุระต้องไปอีกที่
หลังจากกงกงและทหารออกพ้นจากจวนไป
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
ทะ...ท่านพ่อ แม่ใหญ่....//น้ำตาไหล
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
ขะ...ข้าไม่อยากแต่ง
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
เหลวไหล!
เจ้าไม่แต่งแล้วใครจะแต่ง!
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
ในเมื่อรับราชโองการมาแล้ว เจ้าจะหนีพ้นหรือ
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
ไม่นะท่านพ่อ ข้าขอร้องท่าน
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
ช่วยลูกด้วยเจ้าค่ะ ท่านพ่อ!
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
แม่ใหญ่ ลูกไม่อยากแต่งกับคนผู้นั้นจริงๆ
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
😭😭😭 //ร้องไห้
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
.......//ไม่รู้ทำไง
จ้าวผิงโหย่ง(บิดา)
ซินเอ๋อร์ เจ้าเตรียมตัวให้พร้อมเถอะ
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
ไม่นะ! ท่านพ่อ!
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
😭😭😭
ไจ๋หลิง (ฮูหยินใหญ่)
ซินซิน ในบรรดาพี่น้องเจ้าเหมาะสมที่สุดแล้ว
ไจ๋หลิง (ฮูหยินใหญ่)
หยุดร้องไห้ เตรียมตัวให้พร้อมเถอะนะ
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
😭😭😭
ทุกคนต่างแยกย้ายกันเข้าเรือนตัวเอง
จ้าวเพ่ยอิง(นางเอก)
พี่หญิงใหญ่ บางทีอาจไม่น่ากล้วก็ได้ ข้าคิดว่า...
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
เจ้าไม่ได้แต่งเข้าไปก็พูดได้สิ
จ้าวหว่าซิน(คุณหนูใหญ่)
งั้นเจ้าแต่งแทนข้าดีหรือไม่
จ้าวเพ่ยอิง(นางเอก)
เอ่อ...//พูดไม่ออก
จ้าวหว่าซินลุกขึ้นยืนเดินเข้าเรือนตัวเองไป
.........................
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
รายงานมา
ชิงปี๋(องครักษ์)
เป็นตามที่คาดไว้พ่ะย่ะค่ะ
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
คนผู้นั้นลงมือใช่หรือไม่
ชิงปี๋(องครักษ์)
พะย่ะค่ะ ฝีมือร้ายกาจทีเดียว
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
จัดการเงาคนของข้าได้ ถือว่ามีฝีมือจริง
หยางเหล่ยชิง(พระเอก)
สั่งการลงไป ให้ทุกคนเตรียมเริ่มแผนสองได้เลย
ชิงปี๋(องครักษ์)
พะย่ะค่ะ ่่
ก่อนโบกมือลาให้เงาออกไปได้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
