Againพบกันอีกครั้ง
@1
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
เสด็จพี่~
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
เจ้ามีอะไร
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ข้าเอาน้ำชามาให้เพคะ
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ขอบคุณมากนะ
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
//กินน้ำชา
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
น้องได้ยินข่าวว่าเสด็จพี่จะออกไปรบงั้นหรอ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ข้าเป็นห่วงเสด็จพี่จัง
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ไม่ต้องห่วงข้านะ
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ข้าต้องปลอดภัยแน่นอน
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ถ้าเสด็จพี่เป็นอะไรขึ้นมาล่ะ
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ถ้าข้าเป็นอะไรขึ้นมา
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
เจ้าต้องเก็บสิ่งนี้ไว้
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
//ยื่นให้
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
จำไว้ว่า
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ถ้าข้าเป็นอะไรมา
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
เจ้าต้องสวมมัน
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
มีอะไรว่ามา
ทหารรับใช้
มีผู้บุกรุกเข้ามายังเมืองขอรับ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
เสด็จพี่ต้องไปแล้วสินะเพคะ
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ดูแลตัวเองด้วยนะซินซินของข้า
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
//วิ่งออกไปจากวัง
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
(รู้สึกเหมือนมีลางร้ายจังเลย)
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
เสด็จพี่ยังไม่มาอีก
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
เจ้ามีอันใดว่ามา
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
องค์ชายทำไม
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
เสด็จพี่เฟยหลงข้าเป็นอะไร
ทหารรับใช้
เขาเสียชีวิตจากศึกครั้งนี้แล้วขอรับ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
//เป็นลม
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
เฟยหลง…//ร้องไห้
ทหารรับใช้
องค์หญิงเสียใจด้วยนะขอรับ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ไม่เป็นไร
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
//เอากำไลใส่ข้อมือ
ทหารรับใช้
ข้าผิดเองที่ไม่ดูแลปกป้ององค์ชายไว้ให้ดี
ทหารรับใช้
ประหารข้าเถิดขอรับ!!!
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
มันไม่ใช่ความผิดเจ้าหรอก
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ความเป็นความตายมันเป็นเรื่องธรรมชาติ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ที่ทุกคนต้องพบเจอ
ทหารรับใช้
พักผ่อนเถิดขอรับ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
เจ้าออกไปเถอะ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ออกไปเดินเล่นดีกว่าาาาาา
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
//เดินเล่น
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ไม่มีเทียนด้วย
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
เสด็จพี่!!!!
@2
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
เสด็จพี่!!!!!!
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
//วิ่งไปกอดเฟยหลง
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
เจ้าใส่มันใช่มั้ย
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
มันคือสิ่งที่ทำให้เราได้กลับไปพบกันอีกครั้งในชาติหน้า
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
จริงหรือเพคะ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ดีเลยเพคะ
เทวดา
พวกเจ้าทั้ง2มาทางนี้
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ตามข้ามา
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
//เดินนำ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
//เดินตาม
เทวดา
มีกำไลนี้ด้วยงั้นหรือ
เทวดา
ถึงจะสามารถทำให้พบกันอีกครั้งก็เถอะ
เทวดา
แต่พวกเจ้าจะจำกันไม่ได้หรอกนะ
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
ทำไมล่ะเพคะ
เทวดา
พวกเจ้าคงรักกันมากสินะ
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ใช่ขอรับ
เทวดา
พวกเจ้าได้พบกันอย่างแน่นอน
เทวดา
แต่พวกเจ้าจะจำกันไม่ได้นะ
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ข้าไปก่อนนะ
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
ตามข้ามาล่ะ
เฟยหลง(พอ.ในอดีต)
//เดินเข้าประตู
ซินซิน(นอ.ในอดีต)
//เดินเข้าประตู
เทวดา
ข้าจะเป็นคนกำหนดทุกอย่างเอง
นิสา(นางเอก)
ขึ้นห้องกันพวกมึง
นิสา(นางเอก)
//เดินชนกับใครบางคน
มาร์ค(พระเอก)
//โทรศัพท์ตกแตก
มาร์ค(พระเอก)
เดินไม่ดูเลยหรอ
มาร์ค(พระเอก)
โทรศัพท์กูแตกเลย
นิสา(นางเอก)
เดี๋ยวเอาไปซ่อมให้
เอมี่(เพื่อนนอ.)
มันซ่อมได้หรอพังซะขนาดนี้
มาร์ค(พระเอก)
ห้องเดียวกันเลยนิหว่า
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
ช่างเถอะๆ
มาร์ค(พระเอก)
เดะครูแม่งก็ว่าอีกรำคาญ
มาร์ค(พระเอก)
//เดินขึ้นห้อง
กีต้าร์(เพื่อนพอ.)
ไอมาร์ค!!
แวนชายน์(เพื่อนพอ.)
รีบมานั่งเร็วมึง
แวนชายน์(เพื่อนพอ.)
ครูไปห้องน้ำอยู่
มาร์ค(พระเอก)
//วิ่งไปนั่ง
มาร์ค(พระเอก)
//วิ่งมากินน้ำของนิสา
นิสา(นางเอก)
เห็นมึงผ่านไปแถวตู้อาหาร
นิสา(นางเอก)
มีไรกินบ้างอ่ะได้ดูป่ะ
แวนชายน์(เพื่อนพอ.)
ชื่อไรอ่ะ
กีต้าร์(เพื่อนพอ.)
คนนี้อ่ะ
แวนชายน์(เพื่อนพอ.)
เล่นrovป่ะเจล
แวนชายน์(เพื่อนพอ.)
ซักตาป่าว
แวนชายน์(เพื่อนพอ.)
มานั่งนี่ๆ
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
//ไปนั่งใกล้แวนชายน์
กีต้าร์(เพื่อนพอ.)
ไปซื้อของกินกัน
กีต้าร์(เพื่อนพอ.)
//เดินนำ
เอมี่(เพื่อนนอ.)
//เดินตาม
มาร์ค(พระเอก)
//เดินไปหานิสา
มาร์ค(พระเอก)
มึงชื่อไรกูยังไม่รู้เลย
มาร์ค(พระเอก)
ชื่อเพราะดีนี่
มาร์ค(พระเอก)
กินไรอ่ะยังไม่เลือกอีกหรอ
นิสา(นางเอก)
มีแต่ของที่ไม่น่ากิน
มาร์ค(พระเอก)
เอาไรมั้ยเดี๋ยวกูสั่งให้แม่บ้านทำมาส่งให้ที่นี้
@3
นิสา(นางเอก)
เอาสปาเก็ตตี้คาโบนาร่า
นิสา(นางเอก)
แค่นี้ก็พอแล้วเกรงใจแม่บ้าน
มาร์ค(พระเอก)
//โทรหาแม่บ้าน
มาร์ค(พระเอก)
📞เอาสปาเก็ตตี้คาโบนาร่ามาเอาแบบสุดฝีมือเลยนะ
มาร์ค(พระเอก)
กว่าจะมาหาไรกินก่อนสิ
นิสา(นางเอก)
ไปดูตู้ฝั่งนู้นให้หน่อยว่ามีไรกินบ้าง
มาร์ค(พระเอก)
สั่งอยู่นั่นแหละ
มาร์ค(พระเอก)
//จับมือนิสาเดินไป
นิสา(นางเอก)
ป้าคะเอาอันนี้ค่ะ//ชี้
มาร์ค(พระเอก)
คำเดียวเองงง
นิสา(นางเอก)
แม่บ้านเค้าไม่ได้มี10มือนะ
มาร์ค(พระเอก)
หมายถึงหมาตัวนั้นน่ารักดี
มาร์ค(พระเอก)
สนิทกันจังนะ
นิสา(นางเอก)
ทำความรู้จักไง
นิสา(นางเอก)
//เดินไปนั่งโต๊ะ
มาร์ค(พระเอก)
//นั่งข้างๆนิสา
มาร์ค(พระเอก)
เออไม่กินล่ะ
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
ไรเนี่ยยยยยย
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
เพราะมึงอ่ะ
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
มึงนั่นแหละ
กีต้าร์(เพื่อนพอ.)
ใจเย็นแวนนน
แวนชายน์(เพื่อนพอ.)
อีกรอบป่ะหล่ะ
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
ห้ามแพ้นะ
เอมี่(เพื่อนนอ.)
ไรว่ะเนี่ย
นิสา(นางเอก)
ไปไหนกันมาอ่ะ
เอมี่(เพื่อนนอ.)
ไปดูพวกรุ่นพี่ร้องเพลง
มิ้นต์(ชะนี)
เราเอาอันนี้มาให้
มิ้นต์(ชะนี)
สลักชื่อเรา2คนไว้ด้วย
มาร์ค(พระเอก)
สลักทำไมเราไม่ได้เป็นไรกัน
มิ้นต์(ชะนี)
มิ้นต์กำลังตามจีบอยู่นะ
มิ้นต์(ชะนี)
//เบียดนิสาออกไป
นิสา(นางเอก)
จะนั่งนี่ทำไมไม่บอกดีๆ
มิ้นต์(ชะนี)
ง่ายแบบนี้หน่อยสิ
นิสา(นางเอก)
//เดินไปหามาร์ค
มาร์ค(พระเอก)
คือกูไม่ชอบมันอ่ะแกล้งเป็นแฟนกูได้ป่ะ//กระซิบ
นิสา(นางเอก)
ค่าจ้าง300//กระซิบ
มาร์ค(พระเอก)
โอเค//กระซิบ
นิสา(นางเอก)
สาขอนั่งนี่ได้มั้ยสาลองเดินไปดูแล้วที่นั่งเต็มหมดเลย
มาร์ค(พระเอก)
//ดึงนิสามานั่งบนตัก
นิสา(นางเอก)
สาขอนั่งเก้าอี้ต่างหาก55
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
ตั้งแต่ตอนไหน
นิสา(นางเอก)
//กระพริบตาข้างเดียว
มิ้นต์(ชะนี)
แกชื่ออะไรอ่ะ
มิ้นต์(ชะนี)
มีสิทธิ์อะไรมานั่งบนตักมาร์ค
นิสา(นางเอก)
ฉันเป็นคู่หมั้นของมาร์คนินา
มิ้นต์(ชะนี)
หวังว่าฉันจะเชื่อนะ
มาร์ค(พระเอก)
ฉันรับรองเองเชื่อยัง
มิ้นต์(ชะนี)
อร้ายยยยย//กรี๊ด
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
เชี้ยไรนักหนา
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
คนจะเล่นเกม
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
บ้านแม่มึงพาแดกนกหวีดไง
เอมี่(เพื่อนนอ.)
รำคาญนะเว้ย
เอมี่(เพื่อนนอ.)
เค้าเป็นคู่หมั้นกันจะไปแย่งทำไม
มิ้นต์(ชะนี)
กูไม่ปล่อยแค่นี้หรอก
มาร์ค(พระเอก)
กินข้าวบ้างนะ
มาร์ค(พระเอก)
เอวเล็กฉิบหาย
นิสา(นางเอก)
โกรธจริงหรือแสดงเมื่อกี้อ่ะ
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
โกรธจริง
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
คนกำลังเล่นเกม
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
เสียสมาธิหมด
แวนชายน์(เพื่อนพอ.)
ชนะแล้ว!!!!
กีต้าร์(เพื่อนพอ.)
เอาว่ะแวนเพื่อนกู
แวนชายน์(เพื่อนพอ.)
อยู่แล้วอ่ะคับ
เอมี่(เพื่อนนอ.)
อีพวกนั้นไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเราใช่ป่ะ
เจลลี่(เพื่อนนอ.)
ลองดูก่อน
มาร์ค(พระเอก)
พวกรุ่นน้องชอบเอามาให้
ครูพลอย
เดี๋ยวงานวันนี้นะคะ
ครูพลอย
ครูจะให้จับคู่ชายหญิงนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
