"เอ่อ...นินา...

ผู้ชายที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้คือ 'เฮกร์เซน' ประธานชมรมฯบาสเก็ตบอลของโรงเรียน เขามักจะมาเล่นบาสที่สนามตรงข้ามกับบ้านที่ฉันอาศัยอยู่ฉันรู้จักชื่อของเขาเพราะเพื่อนฉันเคยเล่าให้ฟังว่าพวกผู้หญิงที่โรงเรียนกรี๊ดกร๊าดเขามาก เฮ็กซ์เซนขึ้นชื่อว่าเป็นที่หนึ่งในหนุ่มฮอตของโรงเรีนนที่เธอเรียนอยู่เขาตัวสูงมาก เมื่อเทียบกันแล้วฉันสูงไม่ถึงไหล่ของเขาด้วยซ้ำ ผมสีทองของเขายาวปรกหน้าผากไล้ไปตามใบหน้าที่ได้รูป แม้จะมีเหงื่อไหลเป็นหยด แต่เขาดูหล่อจริงๆ(*0*)

ว่าแต่...เขากำลังพูดกับฉัน? แล้วเขารู้จักชื่อฉันได้ยังไงกัน

"นายพูดกับฉันหรอ"

"อื้อ -/ / /-"

"มีอะไรหรือเปล่า"

"คือว่าฉัน..."

เขามีท่าทีลังเลว่าจะพูดหรือไม่พูดดี ว่าแต่มันเรื่องอะไรกันล่ะ"-O-;"

"ฉันอยากจะชวนเธอ..เอ่อ..คือว่า.."

เขาพูดจาอ้ำอึ้งดูเหมือนว่าจะเลี่ยงการสบสายตากับฉันด้วย-///-

"นายไม่สบายรึเปล่า"

ฉันถามออกไปเพราะสังเกตเห็นใบหน้าเขามีสีแดงระเรื่อ แต่เขาก็ส่ายหน้าแรงๆ

"ปละ..เปล่า - / / / -"

"หน้านายแดงมากเลยน่ะO_O"

ใช่..หน้าเขาแดงเหมือนคนที่กำลังจะเป็นไข้เลย

"ไม่ใช่อย่างนั้น"

"แล้ว...

"คืออย่างนี้น่ะ

เขาดูเหมือนกำลังรวบรวมสติ ความกล้า หรืออะไรซักอย่าง"-0-"

"คือฉันจะชวนเธอไปเดตน่ะ!"

เฮกซ์เซนโพล่งเสียงออกมาเสียงดังจนคนอื่นๆ ที่อยู่สนามบาสหันมามองที่เราสายตาเดียว

O/ / /Oฉันรู้สึกช็อคนิดๆ ที่จู่ๆ หนุ่มฮอตอย่างเขาก็เดินเข้ามาบอกว่าจะชวนฉันไปเดต นี่ฉันต้องหูฝาดไปแน่ๆ

"นายว่าไงน่ะ"

"คือว่าฉันจะชวนเธอไปเดตน่ะ! อย่าให้ต้องพูดหลายรอบได้ไหมไม่อายคนอื่นหรือไง!

"แล้วนายเสียงดังทำไมเล่า!"

"ก็ฉันตื่นเต้นนี่น่า เวลาฉันตื่นเต้นแล้วควบคุมระดับความดังของเสียงไม่ได้น่ะ เธอไม่เป็นหรือไง"

"คิก.."

(^•^)ฉันเผลแขำออกมาเมื่อเห็นท่าทางเขาที่ดูเหมือนทั้งโมโหทั้งเขินอายในเวลาเดียวกัน

ไม่รู้ว่าหน้าแดงเพราะเรื่องไหนกันแน่

"หัวเราะอะไร"

"เปล่า"

"ฉันเห็นอยู่ว่าเธอหัวเราะ"

"เปล่านะ"

"ไม่ใช่ซะหน่อย"

"บอกไว้เลยว่าฉันไม่ใช่คนจะขอไปคนเดตง่ายๆ หรอกน่ะ! ก็จริงน่ะเขาเป็นผู้ชายที่แบบ..ยังไงดีล่ะ..น่าจะเป็นพวกผู้หญิงมากกว่าที่เป็นฝ่ายมาขอเขาออกเดตด้วย

">/ / / <อื้อ"

"อื้ออะไร -/ / / -"

"แปลว่าตกลงใช่ไหม"

"O / / /O"

"บ้านเธออยู่หลังที่สามในซอยตรงข้ามนั่นใช่ไหม"

เขาชี้ข้ามถนนไปยังซอยซึ่งเป็นที่ตั้งของบ้านที่ฉันอาศัยอยู่

"อื้อ..ใช่(;;;・_・)"

"งั้นพรุ่งนี้ตอนบ่ายโมงฉันจะมารับเธอที่หน้าบ้านนะ

-/ / /-"

"หา?"

"แต่งตัวน่ารักๆ ไว้รอล่ะ"

"เข้าใจนะ!"

ฉันยังอ้ำอึ้ง เขาได้เอื้อมมื้อมากดหัวฉันเป็นการบังคับให้พยักหน้านั้นเอง นี่มันมัดมือชกนี่น่า!>_<

จากนั้นเฮกซ์เซนก็หัวเราะในท่าทีงงวยของฉันก่อนที่เขาจะวิ่งกลับไปแท็กทีมกับพวกเพื่อนแก๊งหนุ่มหล่อของเขาที่สนามบาส แก๊งของเขาที่เล่นบาส

ด้วยกันส่งเสียงแซวใหญ่ฉันรู้สึกเหมือนจะลอยได้ยังไงไม่รู้>_<แม้ว่าครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่มีผู้ชายมาขอเดตก็เถอะ โดยเฉพาะหนุ่มฮอตเนี่ย

เจอแบบนี้ทีไรฉันรู้สึกแบบนี้ทุกทีสิน่า! แต่ที่ผ่านมานั้น...-_- ช่างมันเถอะ ขอให้ครั้งนี้ผ่าน