22.48 น.

ร้านเหล้าสักที่บนโลก

"มึงเดี๋ยวกูไปเยี่ยวแปป"เสียงนุ่มหวานตะโกนขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มทั่วร้าน 

'ห๊ะ?'แต่เสียงตะโกนนั้นก็ไม่ได้ดังพอจะส่งถึงอีกคน คนฟังโน้มตัวมาฟังใกล้ๆ

"กูบอกว่ากูไปเยี่ยวแปปนะ"เสียงหวานแผดให้ดังขึ้นอีกเพื่อให้อีกฝากเข้าใจ

'อ๋อ เค รีบมาเดียวกูว่าจะกลับแล้ว'คนโน้มตัวลงมาฟังเอ่ยเข้าใจและกล่าวให้คนเสียงหวานกลับมาไว้ๆ

"อยากกลับก็กลับก่อนเลย เดี๋ยวกูกลับเอง"เสียงหวานแผดอีกครั้ง

'ได้ไง กูพามึงมาไม่พามึงกลับเดี๋ยวพี่มึงเฉาะหัวกูแตกทำไง

"อย่ามาทำเป็นคนดี กูเห็นนะมึงเล็งโต๊ะข้างหน้าไว้ มึงกลับเลยเดี๋ยวกูกลับเอง ไม่อยากขัดความสุขเพื่อน"เสียงหวานเอ่ยตอบเพื่อนสนิท

'มึงรู้ได้ไง' 

"ไอ้ห่ามองกันตาเป็นมันขนาดนั้น กูไม่รู้คือตาบอดอ่ะ ไป พากันไปเปิดห้อง" 

'มึงนี่มันรู้ใจกูที่สุด ขอบคุณนะครับเพื่อนรัก' 

"เออ"

หลังกลับจากห้องน้ำคนเสียงหวานเรียกเก็บบิลทันที นานๆทีเขาจะได้ออกมาปาตี้สังสรรค์สักทีเพราะพี่ชายเขาหวงนักมาก ไม่รู้จะหวงอะไรเขานักหนา 

เออลืมเเนะนำตัวไปเลยสวัสดีครับผมชื่อ นาที อายุ20 เป็นเด็กมหาลัยธรรมดาๆ ผมไม่ได้โดดเด่นหรือมีหน้าตาที่ดีอะไรขนาดนั้น ทุกวันนี้ผมเลยงงอยู่ว่าพี่ชายผมมันหวงอะไรผมนักหนา 

'เหม่ออะไรครับคนสวย' 

"เชี้ย!"ระหว่างที่เขากำลังใช้ความคิดอยู่นั้นอยู่ อยู่ๆก็มีใครไม่รู้เอ่ยทักขึ้นมาข้างหู 

'ตกใจเหรอครับ'ผู้ชายคนเดิมเอ่ยถาม 

"นิดหน่อยครับ"อยู่ๆก็มาพูดข้างหูไม่ตกใจเลยมั้ง

'เมื่อกี้ยังเห็นเพื่อนคุณอยู่ๆเลย เขาไปไหนแล้วครับ' 

"กลับแล้วครับ"นาทีตอบ 

'อ๋อ' ชายแปลกหน่าพยักหน้าเข้าใจ 

'อยากให้ผมนั่งดื่มเป็นเพื่อนไหม'ชายแปลกหน้าถาม ขณะเดียวกันสายตาของเขาก็มองจ้องนาทีอย่างมีเล่ห์นัย 

"ไม่รบกวนดีกว่าครับพอดีผมกำลังรอเช็คบิล''นาทีเอ่ย 

'หรอครับ'ชายแปลกหน้ายังมองนาทีไม่วางตา 

"ครับ" 

'ถ้าอย่างนั่นก่อนกลับคุณช่วยดื่มกับผมสักเเเก้วได้ไหมครับ'ชายแปลกหน้ายื่นเเก้วในมือเขาให้นาที 

"เอ่ออ'' 

่เช็คบิลครับ'ขณะที่นาทีอึกอักอยู่นั้นบริกรก็นำบิลมาให้นาทีพอดี  ขอบคุณสวรรค์ที่ทรงเห็นใจ 

 .

.

เห็นใจกับผีนะสิไอ้บ้านี่ยังตื้อให้เขาดื่มไม่เลิก  เอาก็เอาวะ ยังไงเขาก็กำลังจะกลับอยู่แล้ว คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกมั้ง 

"ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ"ยกดื่มเสร็จนาทีก็ขอตัวกลับทันที

'ผมไปส่ง'ชายแปลกหน้ายิ้ม เเละลุกขึ้นยืนเต็มความสูง 

"ไม่เป็นไรครับ ผมกลับเองได้"นาทีค้านขึ้น และอาศัยจังหวะที่มีคนเดินเข้ามาขอเขาชนเเก้วปลีกตัสออกมาอย่างรวดเร็ว เหล้าเเก้วนั้นของเขามันทำให้นาทีเริ่มมึนหัว นาทีคิดว่านาทีต้องรีบออกไปจากที่นี่ 

แท็กซี่ 

'ไปไหนครับคุณลูกค้า'

​​"คอนโดxxxครับ"

"พี่ครับช่วยเร่งเเอร์ให้ผมหน่อยได้ไหม ผมรู้สึกร้อนๆ"

'ได้ครับ' 

"พี่เร่งให้ผมยังอ่ะ"

'เร่งจนสุดแล้วครับคุณลูกค้า ยังร้อนอยู่หรอ' 

"ยังร้อนอยู่ครับ" 

"อืมม์ พี่ครับ"

'คุณลูกค้าเป็นอะไรรึเปล่าครับ' เเท็กซี่มองกระจกหลังทันทีเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆดังลอดมาจากด้านหลังเพราะเป็นห่วงกลัวลูกค้าจะเกิดอัตราย  แต่สิ่งที่โชว์เฟอร์เห็นตอนนี้คือผู้โดยสารของเขาตอนนี้ได้ปลดกระดุมเสื้อเชื้ตของตัวเองออกทุกเม็ด และมือบางนั้นกำลังล่วงลงไปในกางเกงตัวเอง 

'!!'

"พะ พี่ อืมมม ชะ ช่วยผมด้วย ผมเป็นอะไรก็ไม่รู้"

TBC.

07.19น.

เเสดงแดดส่องลอดผ่านผ้าม่านที่ปิดไม่สนิท กระทบทาบผ่านใบหน้าขาวเนียน ที่ตอนนี้นอนหลับตาพริ้มเพราะเหนื่อยจากกิจกรรมเมื่อคืน 

Rrrrrrrrr~

"อื้อออ"  

แต่ไม่วายต้องมีเสียงบางอย่างมาปลุกใบหน้าขาวเนียนให้ตื่นจากนิทราจนได้ 

มือบางควานหาสิ่งที่ส่งเสียงน่ารำคาญไปทั่วเตียงนุ่ม 

เอ๊ะ 

ทำไมตรงนี้มันเเข็งๆว่ะ 

แปะ แปะ 

มือบางยังควานคล่ำอยู่อย่างนั้น 

"ซนอะไร" 

เฮือก!!

โผล้ง!!

ดวงตาสวยเบิกโผลงขึ้นอย่าตกใจ 

สิ่งที่เขาเห็นเป็นอย่างแรกคือแผงอกสีเข้มสุขภาพดี ที่ขยับขึ้นลงช้าๆ จากการหายใจที่สม่ำเสมอของเจ้าของมัน ใบหน้าขาวเนียนของนาทีไล่สายตาขึ้นมองข้างบนอย่างช้าๆ

"0.0!"

'อรุณสวัสดิ์' 

"..."

"อะ..อรุณสวัสดิ์" 

''..."

'...'

'จะทับผมอีกนานไหม' 

"เฮ้ย! ขอโทษครับ"นาทีขยับลุกขึ้นนั่ง 

"ที่นี่คือ.."

 'ที่พักผมเอง' คนผิวเข้มตอบพลางลุกขึ้นนั่งบ้าง 

''ทำไม.." 

'เมื่อคืนมันดึกมาก แล้วผมกลัวคุณนอนไม่สบายเลยพามาที่นี่' 

"..." 

'เหนียวตัวรึเปล่าอยากอาบน้ำไหม' 

"ก็ดีครับ" 

'เดี๋ยวผมไปหยิบผ้าขนหนูมาให้' เจ้าของห้องลุกจากเตียงเดินไปเลื่อนประตูกระจกแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวสีเทาที่ตากไว้บนราวตากผ้าหน้าระเบียง แล้วเดินกลับมาหยุดอยู่ตรงหน้าใบหน้าขาวเนียน และยืนผ้าขนหนูให้ มือบางหยิบมาวางบนตัก 

'ใช้ของผมได้ใช่ไหมหวังว่าคุณจะไม่รังเกียจ' เสียงทุ้มเอ่ยถาม 

"ได้" 

"ขอบคุณครับ"

.

.

.

08.12น.

"ขอบคุณที่ให้ใช้ห้องน้ำครับ"

'ไม่เป็นไร' 

'นี่เสื้อผ้า หาได้เล็กที่สุดเท่านี้หวังว่าคุณจะใส่ได้' 

"ขอบคุณ" 

'เเต่งตัวเสร็จออกมาทานข้าวผมเตรียมไว้แล้ว' 

"ครับ" 

.

.

''หอมจังครับ"

'มาแล้วหรอ' 

'นั่งสิ' 

"คุณทำเองหรอ" 

'อืม' 

"อร่อยมาครับ" 

'ขอบใจ' 

นาทีทานข้าวไปด้วยพลางมองสำรวจบ้านหลังเล็กของคนผิวเข้มไปด้วย ทุกอย่างถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ สะอาดสะอ้านดูสบายตา ชั้นบนเป็นห้องนอน ชั้นล่างเป็นห้องนั่งเล่น มีโซนครัวเล็กๆ หน้าบ้านมี กระถางต้นไม้วางเรียงรายกันสวยงาม ประตูรั้วไม้สีขาว มองเลยไปอีกหน่อยมีรถแท็กซี่สีเหลืองเขียวจอดนิ่งสนิทอยู่ แล้วอยู่ภาพอันเล่าร้อนที่ทำไปเมื่อคืนก็ฉายขึ้นมา 

เพล้ง!! 

นาทีทำช้อนหล่นลงถ้วยข้าวต้ม 

'เป็นอะไร' 

"ปะ เปล่า" 

'แต่คุณหน้าแดง ไม่สบายรึเปล่า' 

'ไหนขอผมดูหน่อย'มือสีเข้มของรามถือวิสาสะเเตะลงที่หน้าผากขาวเนียนเบาๆ 

'ตัวคุณอุ่นๆนะ' 

'เดี๋ยวกินข้าวเสร็จกินยาหน่อย' 

"ผมไม่ได้เป็นอะไร" 

'อย่าดื้อ' 

"ผมเปล่า" 

'คุณทานก่อนเลยเดี๋ยวผออกไปซื้อยาให้แป๊ปนึง' 

"เดี๋ยวคุณผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ" 

'กินข้าวให้หมดเดี๋ยวผมมา' 

"คุณ.."

"คุณครับ.." 

"..." 

ผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆผมแค่คิดเรื่องลามกเฉยๆหน้ามันเลยแดง 

"ใครจะกล้าพูดวะ''

.

.

.

'พักผ่อนก่อน' 

'เดี๋ยวเย็นๆผมไปส่ง' 

"ผมไม่ได้เป็นอะไรจริงไปนะ" 

'อย่าดื้อ' 

'คุณดีขึ้นเมื่ไหร่เดี๋ยวผมไปส่ง' 

พูดจบเจ้าตัวก็เดินออกจากห้องไปเลย 

"..." 

"เฮ้อ" 

"นอนก็ได้วะ"

.

.

.

10.10

"อื้ออ" นาทีลืมตามาเมื่อรู้สึกถึงอะไรบ้างอย่าง 

''อ๊ะ'' 

'ทำไมตื่นเร็วจัง' เสียทุ้มที่นอนคล่อมเขาอยู่บนเตียงเอ่ยขึ้น 

''ทะ ทำอะไร"นาทีถามเสียงสั่น 

'เมื่อกี้ผมปรึกษาเพื่อนที่เป็นหมอมา' 

"..." 

'มันบอกว่า..' 

'ถ้าอยากหายไข้เร็วๆให้พาคุณไปฉีดยา' 

"..." 

'แต่ผมไม่มีเงินมากขนาดนั้น' 

"...'' 

'ผมเลยคิดว่า..'

"..." 

'ฉีดให้คุณเองดีกว่าในเมื่อ...'

"..." 

เสียงทุ้มก้มลงมากระซิบข้างหูนาที 

'ผมก็มีเข็มเหมือนกัน' 

"0.0!!!''

 'นาที' 

"...'' 

'เด็กดี' 

''..."

'ตอบผมหน่อย' 

"..." 

"คะ ครับ'' 

'ผมขออนุญาตฉีดยาให้คุณนะครับ' 

"..." 

'เงียบอีกเเล้ว' 

'ตกลงจะให้ผมฉีดไหมครับ' 

"จะ เจ็บไหม" 

'นิดเดียวครับ' 

'แค่มดกัด' 

"จริงนะ" 

'ครับ' 

ตกลงให้ผมฉีดไหมครับ' 

...

"อะ อื้อ''นาทีมุดหน้าแดงซ่านของตัวเองลงหมอนนุ่ม

'หึ' 

'งั้น..' 

...

'อ้าขาให้ผมหน่อยเด็กดี' 

จบ.