1

ณ หมู่บ้านหลังหนึ่งที่ฝนกำลังตกอย่างรุนเเรงในเวลา2:30 มีบ้านหลังนึงที่เปิดไฟสว่างจ้า จนมองเห็นตั้งเเต่ไกล บ้านหลังนั้นมีชายวัยกลางคนอาศัยอยู่ เเล้วทำไหมชายผู้นั้นถึงไม่ยอมหลับยอมนอนละ?เหตุผลก็คือเขาเป็นชายผู้ซึ่งที่เขาไปทำงานวันเเรกเเล้วก็ตกทันทียังไงละ จะมีใครที่ไหนกันที่เขาไปทำงานไม่กี่ชั่วโมงเเรกก็โดนตะเพิดกลับบ้านละ เพราะงั้นเขาจึงได้กลับมาที่บ้านเพื่อเล่นเกมระบายความเครียด

"เหอ~เซ็งชะมัด ไอ้เจ้าหัวหน้าบ้าเอ๊ย!จะสั่งอะไรหนักหนา พอไม่ได้ดั่งใจก็ไล่ออก!"

ชายหนุ่มได้ตะโกนขึ้นมา

(สวัสดีครับผม ศิริน พันธกร ชื่อเล่นชื่อ ติม เป็นหนุ่มวัย23ปีที่พึ่งตกงานเมื่อเร็วๆนี้เองเเละครับ มันเป็นอะไรที่เเย่มากเพราะสังคมสมัยนี้หางานทำยากเเละดันมีโรคใหม่เข้ามาเลื่อยๆจนตอนนี้ใครๆก็ตกงานกัน เเต่นี้มันก็เร็วไปหน่อยนะสำหรับผมนะ

"เเต่ก็...ชั่งมันเถอะ ยังไงก็คงเป็นเรื่องปกติของคนเราอยู่เเล้วเเละที่จะมีทั้งจุดเริ่มต้นเเละจุดจบนะ งั้นกลับมาเล่นเกม รักใสๆหัวใจฝันถึง ต่อดีกว่า"

เกมนี้เป็นเกมที่ผมซื้อมานานเเล้วเเละพึ่งมาเป็นที่นิยมในเดือนสิงหาคมนี้เอง ที่ผมกลับมาเล่นก็เพราะว่ามีประกาศของคนสร้างเกมว่ามีอัพเดทใหญ่มากๆขึ้น ทำให้ทุกคนต่างพากันสนใจเเละซื้อมาเล่นกันถึงขั้นด้ยอดวิวไม่ต่ำกว่า10ล้านกันเลย เเละผมยังเป็นผู้เล่นคนเเรกๆของเกมอีกด้วย ถึงเมื่อก่อนเกมนี้จะไม่มีอะไรเลยก็ตาม

"ไหนๆมาดูกันสิว่าอัพเดทใหญ่ครั้งที่3จะดูดีเเค่ไหน"

จากนั้นผมก็ได้กดเข้าสตรีมเเละเปิดเกมนั้นขึ้นมาเพื่อเริ่มเกมขึ้น

[ยินดีต้อนรับสู่โลกของ"รักใสๆหัวใจฝันถึงกัน"นะคะ เกมนี้ได้เปิดประสบการ์ณให้ทุกคนได้ลิมลองความรักของคุณกับหนุ่มร่าเริงเเต่จริงๆเเล้วเย็นชา เอ๊ะ!หมายความว่าไงกันนะ ถ้าอยากรู้ก็กดเข้าไปเล่นกันเลย!]

"อืม.....มันยาวขึ้นกว่าเเต่ก่อนรึป่าวนะ?เเต่ก็ยังดีที่มีเสียงพากย์ไทยด้วย"

เกมนี้เป็นเกมที่ทุกคนได้เห็นกันนั้นเเละ เกม"รักใสๆหัวใจฝันถึง"เป็นเกมเราจะได้รับบทเป็นนางเอกของเรื่อง นางเอกเรื่องนี้ตามฉบับปกติเมื่อก่อนที่ผมเล่น เธอจะเป็นขุนนางหญิงที่มีนิสัยอ่อนโยน ชอบช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ เเต่ไม่รู้เพราะอะไรพอผมเล่นเกมนี้จบนางเอกดันมีนิสัยเเมนเเท้เเถมยังทำตัวเป็นผู้นำอีกต่างหาก คนคงมาเล่นเพราะสาเหตุนี้รึป่าวนะ?สาวๆที่อยากจะปกป้องตัวเอกมากกว่าตัวเองเนี่ย เเละพระเอกของเราจากนิสัยเย็นชาก็กลายเป็นคนร่าเริงเเต่เเอบซึนเเละเย็นชาซะงั้นเเถมลับหลังมันยังนิทรานางเอกผมอีก!มัมหมาจะไม่ทน!!ชั่งมันเหอะ เรามาสรุปเนื้อเรื่องย่อกันหน่อยดีกว่า เนื้อเรื่องมีอยู่ว่า

อลิซ เบนลิส หญิงสาวผู้สง่างามเเละอ่อนโยนผู้มาจากตระกูลที่สูงส่งอย่างตระกูลดยุทเบนลิส ด้วยความที่เธอทั้งอ่อนโยนเเละเข้มเเข็งทำให้ใครๆก็อยากเข้าหาเธอเเละพร้อมรับใช้เธอตลอดไป เเต่ด้านความอ่อนโยนของเธอนั้นกลับไม่มีใครจะไปคิดว่าเธอจะมีความหลังอันน่ากลัวอยู่ที่ว่าเธอเคย"ฆ่า"คนมาก่อน อ่านถึงตรงนี้ผมนี้ร้อง ห๊ะ! เลยเพราะเมื่อก่อนนางเอกไม่เคยไปฆ่าหรือทำร้ายใครมาก่อนเลยด้วยซ้ำไป เเละเเน่นอนว่าชีวิตดีๆต้องมากลับสิ่งที่ตรงกันข้ามอยู่เเล้ว เเละโชคนั้นก็มาตกที่พระเอกของเรานั้นเอง!!จะบ้าตาย!ใครมันคิดบทให้พระเอกตู่ผู้ที่พึ่งหนีออกจากเมืองมาเจอนางเอกฆ่าคนพอดีฟะ!จะมีเหรอที่นางจะไม่เห็น เเน่นอนว่าตอนเห็นพระเอกครั้งเเรกไม่รู้ว่าฟ้าลิขิตหรืออะไร หัวใจนางเเม่งเต้นตึกๆตักๆเลยนะเเม่สาวน้อย เห็นฉากนี้เเละนึกถึงละครไทยเลยอะ เเน่นอนว่าพระเอกไม่คิดงั้น ได้เเต่ค้างอยู่อย่างนั้น เเละตอนที่ผมเห็นฉากนี้เนี้ยคิดเลย(มันจะฉี่ราดไหมวะ?)เเต่ก็นะมันดันเอาจริง พ่อหนุ่ม!อย่าร้องไห้สิ ขนาดนางเอกมันยังไม่ร้องเลย!เเสดงความเเมนหน่อยสิสมชาย เห้ย!เเน่นอนว่านางเอกปล่อยไแเเต่มีข้อเเม้ว่าต้องมาเป็นองค์รักให้เซนจึงตอบตกลง ออ ใช่ พระเอกเรื่องนี้มีชื่อว่า เซน อาคาเวีย ตอนนี้นางอายุเเค่5ขวบเอง เเละนางเอกโตกว่า2ปี เพราะงั้นนางเอก7ขวบนะ เข้าใจ๋!

เเละเเน่นอนว่าเนื้อเรื่องก็ดำเนินไปเรื่อยๆโดนการให้จีบตัวเซนเองเเละปลดล็อกรูปภาพอัลบั้มหรือเเม้เเต่บทลับก็มี เเละที้ผมขัดใจที่สุดของเกมบ้านี้ก็คือ!!!กว่าเจ้าพระเอกนั้นจะรู้ตัวว่าชอบอลิซ ก็ปาไป50กว่าตอนเเล้วโว้ย!!!นั่งเล่นเเทบตาย ที่เเท้ซึนนี้เอง มัมมี๊ดอกทองเเบบผมเเทบจะเป็นลม เเต่เอาตามตรงผมก็ชอบนิสัยของพระเอดนะมันดู....น่ารักดี....มั้งนะ ชั่งมันๆเอาเป็นว่าผมเกลียดเกมนี้เเล้วกัน พึงเเม้เนื้อเรื่องเอ่อ.....จะดีหรือเเย่ก็เเล้วเเต่คนเถอะนะ เอาเป็นว่าตอนนี้ก็คุยคนเดียวมนานเเล้ว ถ้ามีคนอ่านใจผมได้คงหาว่าผมเป็นคนบ้าเเน่ๆ เเต่เอ๊ะ?เหมือนผมจะลืมอะไรไปรึป่าวนะ?.......ชิบละ.......

"ลืมไปซื้อของกิน!!!!เล่นเพลินไปหน่อยอ้าก!!!ใครว่ามันสนุกไม่มี๊?!เเค่มันเพลินเฉยๆเอง"เเต่ชั่งเเม่งปิดเครื่องเเละยัดมาม่าเข้าปากไปก็จบละ จะบ่นไปทำไหมให้เหนื่อยกันนะ เเต่ก่อนที่จะปิดเครื่องไม่รู้ฟ้าลิตหรือยังไง ยับปอป!นั้นอะไรฟ้าๆวะนั้นนะ!ผ่านหน้าไปชะเเวบนึง เดี๋ยวนะทำไหมจู่ๆตามันเบลอๆฟะเเถมร่างกายยังรุ่สึกหลอนเเละจักจี๋(?)ไปทั้งตัว อีก เเละใสไม่นานผมก็สลบไป

จบ

ตอนนี้เเต่งตอนเดียวคือเเบบคิดพล้อตเรื่องไม่ออกจริงๆสมองเบลอไปหมด งั้นเอาเเบบนี้ไปก่อนละกัน ยังไม่ได้เเก้คำผิดนะ

"อ่า...."

ผมได้ค่อยๆลืมตาขึ้นเเละพยายามปรับมุมมองสายตาที่มั่วๆของผม

(หืม?ที่นี้ที่ไหนนะ?)

พอผมเริ่มได้สติผมจึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองพึ่งเล่นเกมนั้นเสร็จเเละกำลังจะปิดเครื่องเเละเหมือนว่าผมตายลงจากการถูกไฟฟ้าช็อตตอนกำลังกดสินะ.....ถือว่าไม่ตายโง่ละกันอะ เเต่ที่นี้มันที่ไหนละเนี่ย สภาพห้องดูปกติไม่มีความหรูหราเป็นพิเศษเเละเหมือนผมจะวาปมาที่ไหนสักเเห่งเหมือนในนิยายไม่มีผิดเลยเเหะ?เเล้วมาเรื่องไหนละ?หรือมาต่างจักรวาล?อืม....เอาเป็นว่าลุกขึ้นไปดูหน้าดูตาหน่อยดีกว่าจะได้รู้ว่าเป็นผู้ใดกันเเน่

"กระจกๆๆๆอ๊ะ!นั้นไงกระโจ้กก....."

ผมหุบปากตัวเองทันทีเมื่อส่องหน้าไปยังกระจกบ้านใหญ่ตรงหน้าห้องน้ำที่สามารถดูได้ทั้งตัว

"คนในกระจกนี้มันคุ้นๆเเหะ..."

ผมคิดอยู่สักพักนึงถึงกับออขึ้นมาทันที

"ออ...ไอโง่ที่ไปหาเรื่องเพื่อนสาวนางเอก เเละถูกหลอกให้ไปหาในป่า เเล้วตายอย่างน่าอนาตต่อหน้าพระเอกนี้เอง~"

"โอ้ย!เกิดไหนไม่เกิด เกิดเป็นตัวประกอบที่กำลังตายเนี่ยนะ?!พระเจ้าคิดอิหยังอยู่!

หลังจากผมสะบดด่าพระเจ้าไปประมาณกี่รอบไม่รู้ขี้เกียจนับ ผมก็ได้สำรวจบ้านของตนเองเเต่น่าเเปลกที่บ้านนี้ทั้งเงียบเเละไม่มีคนอยู่

"เอิ่ม....มีใครอยู่บ่?"

//เงียบกริ่บ

".....บ้านหลังนี้เนี้ยไม่มีคนจริงดิ?ชั่งเเม่งไปหาไรกินดีกว่า ท้องร้องจ้อกๆเเล้วเนี่ย"

หลังจากนั้นผมก็ได้ตัดสินใจลงไปหาอะไรกินเเละคิดอะไรเพลินๆไปเรื่อย

(เหอ~ถึงจะรู้สึกดีใจที่ได้มาที่โลกนี้ก็เถอะเพราะมันเป็นคนฝันของโอตาคุอย่างผมที่อยากจะเป็นหนุ่มหล่อสุดฮอตที่ไปไหนสาวๆก็กรี๊ดกร๊าดเเละได้เจอนางเอกเเล้วพอมองตากันก็ตกหลุมรักอย่างเงี้ย!"

(เเต่ถ้าผมตายไปทุกคนยังจะจัดงานศพกับคิดถึงผมไหมนะ?คนในหมู่บ้านจะไม่เศร้ากันใช่ไหม...เเต่เรื่องครอบครัวคงเจอไม่ได้เเล้วละ ผมขอโทษที่มาเกิดก่อนนะครับ ไม่ได้บินฟิ้วๆไปหาเลย...เชื่อเลยว่าถ้าเจ้าน้องสาวนั้นรู้ว่าผมเกิดก่อนพวกเขา คงหวีดผมเเน่เลยฮะฮา)

"เหอ~กินเสร็จสักที!กันเเย้ว~"

//ฟิ้ว~หายตัว!

"ชะเเวบ กระจกวิเศษเอ่ย จงบอกข้าเถิดใครหล่อเลิศในปัตตะพี(เขียนไงฟะ)"

"ท่านยังไงละ วะฮะฮา!"

ดูท่าจะอาการหนัก

"เเต่ก็นะ ตัวประกอบอย่างเราจะไปสู้ความหล่อของพระเอกได้เยี่ยงไรกันละTTเเต่ถ้ามองดูดีๆก็หล่ออยู่น่า~หน้าตาก็ไม่ได้ออกน่าเกียจเเละก็ไม่ได้น่ารักไม่ได้หล่อมาก เเต่เเค่ดูก็รู้ว่าเป็นคนละกันอะ"

เเต่ที่สำคัญ!!ผมควรจะไม่เข้าไปยุ่งกับการเข้าป่าเเละเพื่อนนางเอกดีกว่าใช้ชีวิตไปวันๆเเบบนี้เเละดีเเล้ว

ติ้ง!

"หื้ม?เสียงไรอะ"

ผมพยายามกวาดตามองหาตนต่อของเสียงเเละก็ไปหยุดอยู่ที่โทรศัพย์เครื่องนึง

"ว้าว!สมัยนี้มีอะไรเเบบนี้ด้วย เเต่เอ๊ะ?!ใครส่งไรมาเวลานี้เนี่ย"

ข้อความใหม่ จาก อลิซ เบนลิส

"......"กดเข้าไป

[ไม่ทราบว่าคุณเลียน ว่างรึป่าวคะ พอดีว่าตอนนี้ดิฉันยังหาคนฝึกดาบไม่ได้เลยคะ เลยอยากให้คุณข่วยมาเป็นคู่หูให้ฉันหน่อย เเล้วตอนนี้เลยอยากจะนัดคุณมาซ้อมในป่าเพราะตอนนี้ลานโดมเต็มไปด้วยคนหมดเลยคะ เลยอยากจะขอความร่วมมือนะคะ เจอกันเวลา4:30นะค่ะ!]//อ่านเเล้ว

เเม่เจ้าโว้ย!!ไม่ไปได้ไหมเนี้ย ไม่คิดว่ามันจะมาถึงตอนนี้เเล้วนะเนี่ย ถ้าถามว่าทำไหมนางเอกถึงคิดว่าผมจะยอมจับคู่ด้วยละก็นะ เเน่อยู่เเล้วละ!ไอ้เจ้าบ้าเนี้ยมันดันเป็นพวกคลั่งรักนางเอกนะสิให้ทำไรทำหมดถ้าเกิดนางสั่งให้ไปตายคงทำไปเเล้วเเละ เเต่ถ้าเกิดตอนนี้เราเลี่ยงไม่ไปกับอลิซ เธออาจมาฆ่าถึงที่บ้านเลยก็ได้.....เอาวะ!อย่างไงก็ได้เเละ เป็นไงเป็นกัน!พ่อจ้าเเม่จ้า~ช่วยลูกด้วย

จบ