สถานีวิทยุ
รู้ก่อนดู
พิธีกร
รายการเป็นรายการวิทยุ
พิธีกร
ที่จะเปิดโอกาสให้ทุกคนมาพูดคุยหรือเล่าเรื่องชีวิตให้ฟัง
พิธีกร
แต่ต้องเป็นเรื่องหลอนเท่านั้น
พิธีกร
เรามีพนักงานช่วยดูแลอยู่1คน
ซอล(พนักงานวิทยุ)
สวัสดีครับ
ซอล(พนักงานวิทยุ)
ผมชื่อซอลเป็นพนักงานวิทยุ
ซอล(พนักงานวิทยุ)
ผมจะช่วยในเรื่องคัดคนแล้วปรับตั้งค่าวิทยุและแพร่สัญญาณวิทยุให้ทั่วถึงครับ
พิธีกร
แค่นี้ขอให้ทุกคนรู้ก่อน
พิธีกร
เพื่อไม่ให้มันจบง่ายเราจะให้บอกประทั้งราบคาบ
ซอล(พนักงานวิทยุ)
ชื่อ:ซอล
อายุ:19
อาชีพ:พนักงานวิทยุ
ชอบกิน:ซูชิ
ไม่ชอบกิน:ถั่วเน่า
งานอดิเรก:วิ่ง
ซอล(พนักงานวิทยุ)
เกิดวันที่20 มกราคม ค.ศ.2003
นักกีฬามากประสบการณ์หลอน
พิธีกร
เอาละครับมาเริ่มพูดคุยเรื่องหลอนกันครับ
โนอาห์
เรื่องนี้เกิดกับตัวผมจริงๆและเมื่อก่อนผมเป็นนักกีฬาเมื่อสมัย10ปีที่แล้วเห็นจะได้ ตอนนั้นเป็นตัวแทนนักกีฬากับเพื่อน5คนตอนผมอายุ27ปี
โนอาห์
และผมจะไปแข่งฟุตบอลที่แม่ฮ่องสอน
โนอาห์
อยู่ที่นั้นแค่2วันกับ1คืนแต่ด้วยความที่ไปต่างจังหวัดแล้วพวกผมก็กลัวหลงทางเพราะสมัยนั้นเครื่องมืออีเลคโทรนิคส์ยังไม่พัฒนาเลยติดต่อทางสถานที่ขอเข้าไปนอนก่อนอีก1คืน
โนอาห์
ผมกับเพื่อนๆ เดินทางไปถึงที่หมายตอนเย็นๆบอกก่อนว่าที่หมายของเราคือสนามฟุตบอลเก่าๆแห่งหนึ่งที่จังหวัดนั้นแหละ ทีมงานพาเดินไปห้องพัก
โนอาห์
ซึ่งห้องพักอยู่ชั้นที่2ถัดจาดบันไดไป2ห้อง สภาพห้องไม่ได้แย่ มีเตียงขนาด5ฟุตเรียงกัน6เตียง เท่ากับจำนวนคนปลายเตียงมีตู้ไม้6ตู้
โนอาห์
ปัญหาอย่างแรกที่ผมเจอคือ ตู้1สภาพปิดตาย ไม่สามารถเปิดได้ทำให้เหลือตู้เพียง5ตู้ ผมถามป้าแม่บ้านได้คำตอบว่าเพิ่งทาสี กลัวเลอะ
โนอาห์
พวกผมไม่ได้สนใจอะไรกันมากนักจึงเก็บเสื้อผ้าข้าวขายกันก่อนจะพากันไปเที่ยวที่ตลาด ได้ของกินหอบหิวกลับมากันเต็มมือในเวลา3ทุ่ม
โนอาห์
ผมเดินรั้งท้ายของกลุ่มเพื่อนเพราะเป็นคนไม่กลัวผนวกกับที่เพื่อนๆก็พอจะรู้ว่าผมเป็นที่เรียกได้ว่า เจอ บ่อยสุดเลยทิ้งผมเดินคนเดียว
พิธีกร
เพื่อนไม่เคยทิ้งกัน55+
โนอาห์
ระหว่างที่เดินอยู่ ผมรู้สึกว่าบรรยากาศมันวังเวงขึ้นมาดื้อๆได้กลิ่นแอมโมเนียร์จางๆสายตาเริ่มสอดส่ายหาตำแหน่งความประหลาดจนเจอเงาๆหนึ่ง
โนอาห์
เขายืนนิ่งเหมือนหุ่นอยู่ข้างกระสอบทรายที่แขวนไว้บริเวณชั้น1ที่ผมกำลังเดินผ่านไปขึ้นบันไดผมเรียกเพื่อนไปบอกแค่ว่ารู้สึกแปลกๆ
โนอาห์
เพื่อนก็ผลักผมขึ้นเดินนำทันที ผมเดินผ่านคนนั้น(ที่ไม่รู้ว่าเป็นหรือเปล่า)ไปโดยคิดในแง่ดีตลอดจนกระทั่งถึงห้องพ่อผมโทรมาบอกให้ไหว้พระ
โนอาห์
ผมลุกมาไหว้พระโดยไม่ลืมไหว้เจ้าที่เจ้าทางบอกเขาว่าผมมาดีนะ ขอนอนสัก2คืน หลังจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนพยามยามข่มตาให้หลับ
โนอาห์
แล้วอยู่ดีๆ เพื่อนเตียงข้างๆก็พูดขึ้นมาว่ามึงลากเตียงมานอนกับกูได้ไหมได้แต่ตอบไปว่านอนไปดิมึงพรุ่งนี้ก็เช้าแล้วมันเงียบไม่พูดต่ิ
โนอาห์
ผ่านไปจนถึงเวลาประมาณเที่ยงคืนผมได้ยินเสียงเหือนคนเดินในห้องเลยลืนตาขึ้นมาปรากฏว่าเจอดี เจอผู้ชายคนหนึ่งเสื้อสีส้มยืนปลายเตียงที่5
โนอาห์
ผมก็คิดว่าช่างแม่งแค่ผีเร่ร่อนมั้งไม่สนใจข่มตาให้นอนอีกครั้งจนเวลาล่วงมาถึงตี2อยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงเอี้๊ยดอาดๆดังที่เตียงเพื่อน
โนอาห์
ด้วยความห่วงเพื่อนกลัวเพื่อนเป็นอะไรเลยลุกขึ้นมามสไปทางเตียงเพื่อนทันทีแต่ก็เห็นแค่เพื่อนนอนหลับนิ่งสนิทไม่ได้ขยับตัวอย่างที่คิด
โนอาห์
ผมก็เลยนอนอีกทีพอถึง6โมงเช้าต้องเริ่มเตรียมตัวไปอาบน้ำแปรงฟันเสร็จแต่ตินผมอาบน้ำมันจะห้องอาบน้ำแยกแต่ผมก็ได้ยินเสียงปิดเปิดประตูปิดเปิดดังๆ
โนอาห์
ก็ไม่ได้คิดไรมากนึกว่าเพื่อนแกล้งแต่พอผมพูดออกไปว่าแกล้งหรอแต่ก็เงียบผมก็ไม่ได้ยินเสียงเดินออกห้องน้ำก็ไม่คิดไรมากหรอกแต่พอเริ่มแข่งคนมาดูน้อยมามี70 80คนเองตอนนั้นผมกับเพื่อนงงมากก็เล่นก็มีคนดูอยู่แหละ
โนอาห์
แต่พอกลับกรุงเทพฯกลับเจอสิ่งที่แปลกคือเพื่อนคนนิ่งหายไปและเป็นเพื่อนเตียงที่5ที่บอกก็กลับบ้านแจ้งคนหายสุดท้ายเห็นไปผูกคอต**ในห้องน้ำข้างๆผมตอนที่ผมคิดว่ามีคนแกล้งปิดเปิดประตูห้องน้ำผมจำไม่เคยลืม
พิธีกร
ขอบคุณที่มาพูดเรื่องอะไรแบบนี้ก็ขอบคุณอีกรอบครับ
พิธีกร
สำหรับวันนี้ขอลาไปก่อนสวัสดีครับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
