ความรักของยัย(ไม่)เฉิ่ม
แนะนำตัว
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
สวัสดีค่ะ
เราชื่อแป้ง อายุ 19
เป็นลูกมาเฟียอันดับ 1เป็นลูกคนแรกปลอมตัวว่าตัวเองเป็นยัยแว่น
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
นิสัย หยาบคาย ดีมาดีกลับร้ายมาร้ายกลับ รักเพื่อนและรักน้องมาก แกล้งว่าตัวเองเป็นยัยแว่น
ดิว(พระเอก)
สวัสดีครับ
เราชื่อดิว อายุ 20
ชอบแกล้งแป้ง เป็นลูกมาเฟียอันดับ2 เจ้าชู้ หื่นชอบผู้หญิงสวยๆ เย็นชา
แชมป์(พระรอง)
สวัสดีครับ
ผมชื่อแชมป์ อายุ 20
แอบชอบแป้ง เป็นคู่แค้นของพระเอก เป็นลูกมาเฟียอันดับ7
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
สวัสดีค่ะ
เราชื่อปังปอนด์ อายุ 19
เป็นลูกมาเฟียอันดับ 4
นิสัย ร้ายมาร้ายกลับดีมาดีกับ เป็นเพื่อนกับนางเอก
ไบร์ท(เพื่อนพระเอก)
สวัสดีค่ะ
ผมชื่อไบร์ท อายุ20
เป็นลูกมาเฟียอันดับ 3
นิสัย หื่น เจ้าชู้ แอบชอบปังปอนด์ เย็นชานิดๆ
ฝน(เพื่อนนางเอก)
สวัสดีค่ะ
เราชื่อฝน อายุ 19
เป็นลูกมาเฟียอันดับ 6
นิสัย ดีมาดีกลับร้ายมาร้ายกลับ ใจดี เป็นแฟนกับวิน
วิน(แฟนฝนกับเพื่อนพระเอก)
สวัสดีครับ
ผมชื่อวิน อายุ20
เป็นลูกมาเฟียอันดับ 5
นิสัย หื่น เจ้าชู้ เย็นชานิดๆ เป็นแฟนกับฝน
อ๊อฟ(เพื่อนพระรอง)
สวัสดีเราเพื่อนพระรอง
ทิว(เพื่อนพระรอง)
สวัสดีเราเพื่อนพระรอง
บลูเบอรี่(เพื่อนนางร้าย)
สวัสดี
เชอรี่(เพื่อนนางร้าย)
สวัสดี
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
สวัสดีค่ะ
เราชื่อเปรี้ยว อายุ 16
เป็นลูกมาเฟียอันดับ 1 เป็นน้องของนางเอก
นิสัย ดีมาดีกับร้ายมาร้ายกลับ รักพี่ของเธอมาก ใจดี
นิว(น้องของพระเอก)
สวัสดีครับ
ผมชื่อนิว อายุ 17
เป็นลูกมาเฟียอันดับ 2
นิสัย หื่น เจ้าชู้ แอบชอบเปรี้ยว เย็นชานิดๆ เป็นคนเงียบๆ
สมศักดิ์(พ่อนางเอก)
สวัสดีครับ
โรเบิร์ต(พ่อพระเอก)
สวัสดีครับ
คิม(บอดี้การ์ดของนางเอก)
สวัสดีครับ
ป้าแดง(แม่บ้านของนางเอก)
สวัสดีค่ะ
บอดี้การ์ด(ของพระเอก)
สวัสดีครับ
ป้าปู(แม่บ้านของพระเอก)
สวัสดีค่ะ
แป้ง(นางเอกตอนใส่แว่น)
สวัสดีค่ะ
1
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แม่หนูขี้เกียจไปโรงเรียน
ดาว(แม่นางเอก)
ถ้าหนูเรียนจบแล้วหนูก็จะมาทำงานแทนป๊านี่
ดาว(แม่นางเอก)
หนูเป็นลูกคนโตของมาเฟียอันดับ 1 เลยนะลูก
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ก็ได้ค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แต่หนูจะปลอมตัวใส่แว่นไปโรงเรียนนะคะ
ดาว(แม่นางเอก)
แล้วแต่หนูเลย
ดาว(แม่นางเอก)
หนูจะทำอะไรแม่ก็ไม่ว่าหรอก
ดาว(แม่นางเอก)
แต่ให้หนูตั้งใจเรียนก็พอ
สมศักดิ์(พ่อนางเอก)
ใช่ ป๋าภูมิใจมากเลยนะถ้าหนูตั้งใจเรียน
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ก็ได้ค่ะหนูจะตั้งใจเรียน
สมศักดิ์(พ่อนางเอก)
มันต้องอย่างนี้สิลูกป๋า
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
เจ๊สู้ๆ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เออ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แม่ค่ะพรุ่งนี้หนูจะไปซื้อแว่นนะคะแม่จะฝากอะไรหนูไหม
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
เจ๊หนูไปด้วย
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อื้อ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
พอดีเลยเจ๊จะให้หนูไปด้วยไปเป็นเพื่อนกัน
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ไปตอนไหนหรอพรุ่งนี้อ่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ตอนเช้าๆอ่ะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
โอเคร
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ตื่นให้ทันนะถ้าตื่นไม่ทันเจ๊ไม่ให้ไป
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
หนูจะตื่นให้ทันเลย ให้ตื่นก่อนเจ๊ด้วย
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เดี๋ยวจะรอดู
ดาว(แม่นางเอก)
ไปๆไปนอนไปพรุ่งนี้จะได้ตื่นแต่เช้าไปห้าง
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
//เล่นโทรศัพท์
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แชทหาเพื่อนดีกว่าคิดถึง
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
พวกมึงพรุ่งนี้ไปห้างกับกูไหม
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ฟ้าถล่ม
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ช่วยกูด้วย
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เป็นไรกันเนี่ย
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
วันนี้มันเป็นวันอะไรทำไมมึงถึงทักมาหาพวกกู
ฝน(เพื่อนนางเอก)
เออหรือว่ามึงกินยาไม่เขย่าขวด
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
10 ล้านปีมันก็ไม่ทักมาหาพวกกูแต่วันนี้มึงทักมา
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เออน่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
สรุปจะไปไหมถ้าไม่ไปกูไปกับน้องกูก็ได้
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ไปดิกำลังเหงาพอดีเลย
ฝน(เพื่อนนางเอก)
เลี้ยงด้วย
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อื้อ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เอออย่าเพิ่งไปนะกูจะทำอะไรพวกมึงก่อน
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
พอดีพ่อแม่กูให้เรียนโรงเรียนนานาชาติมึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
กูเป็นคนเราแล้วมันเหงาไม่มีพวกมึงอ่ะ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
พ่อกูก็บอกให้กูไปเรียนนั่นน่ะ
ฝน(เพื่อนนางเอก)
กูก็เหมือนกันว่าจะชวนพวกมึงอยู่แต่มึงดันมาชวนกูก่อน
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แล้วพวกมึงอยู่ห้องไหนกันหรอ
ฝน(เพื่อนนางเอก)
พ่อกูยังไม่บอกอ่ะ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
เหมือนกัน
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
แป้งมึงลองทักไปบอกลุงมึงดิลุงมึงเป็นผอโรงเรียนนั้นไม่ใช่หรอ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เออ เดี๋ยวกูทักไป
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แป๊บนะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เดี๋ยวกูบอกพรุ่งนี้ดีกว่า
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
เออน้องมึงได้ไปเรียนที่นั่นไหม
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ไปดิใครว่าน้องกูไม่ไปพ่อกูก็ให้กูไปกับน้องกู 2 คนนี่แหละ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
น้องกูก็เรียนโรงเรียนนั้นเป็นปีแล้วอ่ะมึงจำไม่ได้หรอ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
เออว่ะโทษทีกูลืม
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ลุง
เค(ผอกับเป็นลุงของแป้ง)
อะไรหรอหลานรัก
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
หนูไปเรียนที่ห้องไหนหรอ
เค(ผอกับเป็นลุงของแป้ง)
อ้าว พ่อกับแม่หนูยังไม่บอกหรอ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ยังค่ะ
เค(ผอกับเป็นลุงของแป้ง)
ห้อง A15
เค(ผอกับเป็นลุงของแป้ง)
ชั้น 3
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อาคารเป็นสีอะไรหรอคะ
เค(ผอกับเป็นลุงของแป้ง)
เฮ้ย~~~ลุงเหลือใจกับรักคนนี้จริงๆ
เค(ผอกับเป็นลุงของแป้ง)
อาคารสีฟ้าน้ำเงิน
เค(ผอกับเป็นลุงของแป้ง)
โอเคนะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
จบแชท
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เฮ้อ~~~
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
นอนดีกว่า
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
//เดินไปปิดไฟ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
//นอน
2
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
//ตื่น
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
//ลุกขึ้นไปอาบน้ำ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
พวกมึงตื่นหรือยัง
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ตื่นแล้วอาบน้ำแล้วด้วย
ฝน(เพื่อนนางเอก)
กำลังจะใส่ชุด
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
แล้วน้องมึงล่ะตื่นยัง
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
น่าจะตื่นแล้ว
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
เจอกัน
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เออเจอกัน
ฝน(เพื่อนนางเอก)
อะไรวะเจอกัน
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
มึงไม่คิดถึงเพื่อนกูเลยหรอ
ฝน(เพื่อนนางเอก)
ไม่ค่ะคิดถึงแค่ผัว
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แวะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
กูจะบอกให้รัตนามาจับ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
มึง
ฝน(เพื่อนนางเอก)
โอ๊ะโอ๋แค่หยอกๆนะนิดนึงก็บ่ได้
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
บ่ได้ดอกครับ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
โอ๊ยสรุปจะได้ไปไหมเนี่ยพูดกันอยู่นี่แหละบ่ได้บ่ได้
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
โตแล้วนะไม่ใช่เด็ก
ฝน(เพื่อนนางเอก)
อ้าวอีนี่ไม่รู้จักภาษาของภาคอีสานหรอ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
รู้จักอยู่แต่มึงเร็วๆ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
เออ
แอดเอง
ทุกคนแอดเป็นคนภาคอีสานนะเป็นคนจังหวัดศรีสะเกษทุกคนเป็นคนจังหวัดอะไรบ้าง บอกมาหน่อยภาคอีสานนะ
แอดเอง
แอดไม่ได้มาด่าคนภาคอีสานนะแค่ทำเล่นๆ
แอดเอง
คนที่นึกว่าแอดด่าคนภาคอีสานก็ขอโทษด้วยนะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เปรี้ยว
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ตื่นหรือยัง
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ตื่นแล้วค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
จะไปไหม
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ไปค่ะรอแป๊บนึง
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
มาแล้ว
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
สวยไหม
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
//หมุนตัว
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อ้าวทำไมวันนี้แต่งตัวใส่ชุดกระโปรงปกติแต่งตัวใส่กางเกงยีนส์
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
หนูอยากเปลี่ยนสไตล์บ้าง
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อ๋อ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ป่ะไปห้าง
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
อ้าวไม่กินข้าวหรอ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ไปกินที่ห้างก็ได้
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เร็วๆเดี๋ยวพวกนั้นรอ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
ดาว(แม่นางเอก)
อ้าวเด็กๆจะไปไหนกันหรอ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
จะไปห้างค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แม่จะฝากอะไรหรือเปล่าคะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เอาอะไรหรอคะเดี๋ยวหนูซื้อมาให้
ดาว(แม่นางเอก)
พรุ่งนี้ลูกของลุงเคจะแต่งงานแล้วแม่ว่าจะฝากซื้อชุดราตรีสัก 2-3 ชุดแล้วก็เอาให้พ่อด้วยนะ
ดาว(แม่นางเอก)
แล้วก็ซื้อชุดราตรีมาให้หนู 2 คนด้วยนะเอาแบบสวยๆ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ค่ะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
อะไรหรอคะ
ดาว(แม่นางเอก)
ไม่เป็นไรนะแม่ไปซื้อเอง
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แล้วชุดหนูสองคนต้องไปซื้อเองหรอคะ
ดาว(แม่นางเอก)
เดี๋ยวแม่ซื้อให้
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
แต่พรุ่งนี้หนู 2 คนไปโรงเรียนนะคะ
ดาว(แม่นางเอก)
แม่จะไปงานตอนเช้าและลูก 2 คนไปงานตอนเย็นนะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อ้าวแล้วงานตอนเย็นแม่ไม่ไปหรอ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะงั้นหนูไปก่อนนะ
ดาว(แม่นางเอก)
รีบๆไปด้วยล่ะเดี๋ยวป๋ารู้แล้วหนูไม่ได้ไปนะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ป่ะพี่แป้ง
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เดี๋ยวแป๊บนึงเดี๋ยวพี่โทรไปหาเพื่อนพี่ก่อนนะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
มึงอยู่ตรงไหนหรอ
ฝน(เพื่อนนางเอก)
กูอยู่ชั้น 2
ฝน(เพื่อนนางเอก)
กับอีปังปอนด์
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อยู่ 2 ชั้นแล้วอยู่ตรงไหน
ฝน(เพื่อนนางเอก)
กูอยู่ข้างๆร้านกระเป๋าอ่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เดี๋ยวกูตามไป
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
เพื่อนพี่อยู่ตรงไหนหรอคะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อยู่ชั้น 2 ตรงข้างๆร้านกระเป๋า
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
อ๋อหรอ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
แล้วพี่ปังปอนด์หรอคะอยู่ตรงไหน
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
มันอยู่ด้วยกันทั้งสองคนเลย
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
มึงทางนี้
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
พี่ปังปอนด์สวัสดีค่ะพี่ฝนสวัสดีค่ะ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
จร้า
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ปะไปกินชาบูก็หิวแล้วเนี่ย
ฝน(เพื่อนนางเอก)
มึงไปอดแดกมาจากไหนเนี่ย
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ข้าวเช้าพี่แป้งยังไม่ได้กินเลย
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
นั่นไงกูว่าแล้ว
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เร็วๆนี้กูหิว
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
นี่ไงร้านชาบู
แม่ค้า
สวัสดีค่ะรับอะไรดีคะ
แม่ค้า
เหี้ยลูกมาเฟียทำยังไงดีวะ//พูดในใจ
แม่ค้า
คุณหนูสวัสดีค่ะรับอะไรดีคะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
แม่ค้า
เชิญนั่งโต๊ะที่ 30 เลยนะค่ะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
แม่ค้า
วันนี้จะมีเมนูใหม่มาเพิ่ม 1 รายการนะคะเลือกได้ดูได้ก่อนเลยนะคะ
แม่ค้า
ถ้าคุณหนูมีเคาน์เตอร์หรือต้องการอะไรก็สามารถไปตัดได้ตรงนั้นได้เลยนะคะ//ชี้ไปที่ตักน้ำ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
พี่จะเอาอะไรหรอคะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
งั้นฉันเอา
)&'8&+(&''77__7-;9-7&7&8-877&
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
แค่นี้ก่อนนะคะแล้วก็เอารายการใหม่ 1 รายการด้วยค่ะ
แม่ค้า
เดี๋ยวหนูไปเอาน้ำให้นะคะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
เอาน้ำอะไรก็ได้ค่ะเอาหวานๆ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เอาอะไรก็ได้เหมือนกัน
ฝน(เพื่อนนางเอก)
เอาอะไรก็ได้ค่ะที่มันอร่อยๆ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
เอาอะไรอะไรก็ได้ค่ะไม่เรื่องมาก
แม่ค้า
ค่ะ//ตัวสั่นไปหมดเพราะกลัว
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
พี่เป็นอะไรล่ะคะทำไมตัวสั่นไปหมด
แม่ค้า
แอร์มันเย็นนะคะก็เลยมันหนาวก็เลยมันสั่น
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
ผ่านไปสักพักจนน้ำเอามาเสิร์ฟ
ฝน(เพื่อนนางเอก)
อ้าวพี่พนักงานคนเมื่อกี้ไปไหนหรอคะ
พนักงาน
อ๋อเขาเป็นอะไรไม่รู้ตัวเขาสั่นไปหมดเลยค่ะหนูก็เลยมาแทนเขา
สมมุติว่าน้ำนี้เป็นสี่แก้ว
พนักงาน
เดี๋ยวรอชาบูซักแป๊บนึงนะคะ
พนักงาน
จะมีพี่ผู้ชายคนหนึ่งจะมาเสิร์ฟชาบูให้นะคะ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ค่ะ
พนักงาน
ชาบูมาแล้วครับขอโทษที่รอนานนะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
พนักงาน
ขอบคุณที่ใช้บริการนะครับ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ค่ะ
ฝน(เพื่อนนางเอก)
อ้าวไอ้นี่พูดกับผู้ชายแบบนี้ไม่ได้นะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
จะทำไมก็พนักงานเขาหล่อนะ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ที่พนักงานผู้หญิงทำเป็นเมิน
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
จะทำไม
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
มึงหวงกูหรอ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
บ้าค่ะจะหวง
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
พี่เลิกทะเลาะกันนะเรากินดีกว่า
ฝน(เพื่อนนางเอก)
ใช่เนาะเปรี้ยว
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อ้าวเมื่อกี้มึงยังด่ากูอยู่เลย
ฝน(เพื่อนนางเอก)
กูไม่ด่ามึงแล้ว
ฝน(เพื่อนนางเอก)
กูขี้เกียจ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
//กิน
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
//กิน
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
//กิน
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
อิ่มแล้วนะใครจ่าย
ฝน(เพื่อนนางเอก)
ถามคนที่สั่งเลยเปรี้ยว
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ใช่ถามคนที่สั่งเลย
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เออๆกูจ่ายก็ได้
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
พี่คะคิดตังค์ค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
นี่ค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
//เอาเครดิตให้
พนักงาน
ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะโอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
เจ๊ไหนบอกว่าเจ๊จะซื้อแว่นเจ๊ไม่ซื้อหรอ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เออว่ะเกือบลืม
ฝน(เพื่อนนางเอก)
กูเห็นร้านแว่นอยู่ชั้น 1 อ่ะลองไปดูสิมันมีอยู่
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
มึงจะเป็นเด็กเนิร์ดหรอ
ฝน(เพื่อนนางเอก)
ทำไมมึงจะใส่แว่นหรอ
ฝน(เพื่อนนางเอก)
หรือว่ามึงสายตาสั้น
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
กูไม่ได้สายตาสั้น
ฝน(เพื่อนนางเอก)
อ้าวแล้วซื้อมาทำไม
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ก็เพราะว่ากูอยากรู้ว่าสังคมโรงเรียนนั้นเป็นยังไง
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
อ๋ออย่างนี้นี่เอง
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
เจนี่ไงร้านแว่น
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ไหน
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
นี่//ชี้ไปทางร้านแว่นตา
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อ๋อป่ะไปซื้อ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
พี่ค่ะมีแว่นใส่แล้วน่ารักไหมคะ
พนักงาน
ลูกค้าใส่สายตาสั้นหรอคะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ไม่ค่ะ
พนักงาน
ถ้าลูกค้าไม่สายตาสั้นก็มี 2 3 อันอยู่ค่ะ
พนักงาน
สำหรับคนไม่สายตาสั้นใส่แล้วน่ารัก
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อันไหนหรอคะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
งั้นเอาอันนี้นะคะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
เท่าไหร่หรอคะ
พนักงาน
เอาเป็นเงินสดหรือบัตรเครดิตดีคะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
อีปังปอนด์
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
อะไรเรียกกูทำไม
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
จ่ายให้หน่อย
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
อะไรบ้านมึงต้องรวย
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
นี่ที่มึงยืมกูไง
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ยืมตอนไหน
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
ปีที่แล้ว
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
มึงยังไม่เอามาคืนกู
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ก็ได้
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
เอาเงินสดดีกว่าค่ะ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
//จ่ายตังค์
พนักงาน
โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ
ปังปอนด์(เพื่อนนางเอก)
ค่ะ
แป้ง(ตอนนางเอกถอดแว่น)
กลับบ้านกันเปรี้ยว
เปรี้ยว(น้องของนางเอก)
ค่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
