เมื่อไหร่จะเลิกรักข้า!!
ตอนที่:1
หรงหรง{ปัจจุบัน}
เหนื่อยจังเลย
หรงหรง{ปัจจุบัน}
นั่งต่อนิยายนานละนะ
หรงหรง{ปัจจุบัน}
//โวยวายอยู่ในห้อง
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
หรงหรงโวยวายแต่เช้าเลย//ทำอาหารเช้าให้หรงหรง
เฉินลู่{พ่อหรงหรงปัจจุบัน}
//นั่งรอขนมปังปิ้ง+คุยงาน
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
//หยิบขนมปังปิ้งใส่จาน
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
มาแล้วค่ะคุณ😊
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
//วางขนมปังปิ้งให้
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
//เดินไปชงกาแฟ
เฉินลู่{พ่อหรงหรงปัจจุบัน}
//กิน+คุยงาน
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
//วางกาแฟให้
หรงหรง{ปัจจุบัน}
โว้ยยยยยยยหิวววว//โวยวายอยู่ในห้อง
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
เอ๋~~~//เดินไปเคาะประตู
หรงหรงจ๊ะอาหารเช้าเสร็จแล้วนะลูก
หรงหรง{ปัจจุบัน}
ค่ะๆๆ//ตะโกนออกมา
เฉินลู่{พ่อหรงหรงปัจจุบัน}
คับๆแล้วผมจะรีบไปคับ
นี่คุณกำลังได้เลื่อนขั้นนะคับแต่ทำไมไม่ตรงเวลาละคับ📞🗣️
เฉินลู่{พ่อหรงหรงปัจจุบัน}
ขอโทษครับวันนี้มันวุ่นวายมากครับ//📞🗣️
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
//ผูกเนคไทให้
งั้นรีบมานะคับผมยังไม่อยากหาตำแหน่งผู้จัดการคนใหม่//📞🗣️
เฉินลู่{พ่อหรงหรงปัจจุบัน}
คับๆๆผมจะรีบไปคับ//📞🗣️
เฉินลู่{พ่อหรงหรงปัจจุบัน}
//ตัดสายทิ้ง
เฉินลู่{พ่อหรงหรงปัจจุบัน}
ผมไปก่อนนะคับที่รัก😊//จุ๊บแก้ม
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
ค่ะ😊//ยื่นกระเป๋าทำงานให้
เฉินลู่{พ่อหรงหรงปัจจุบัน}
//รับมา+หยิบกุญแจรถขับออกไป
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
//เดินกลับไปห้องครัว+เก็บจาน
หรงหรง{ปัจจุบัน}
//บิดขี้เกียจ+เดินออกมาจากห้อง
หรงหรง{ปัจจุบัน}
น้าคะวันนี้มีอะไรกินบ้างคะ//หาว
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
แม่ทำข้าวผัดไว้หน่ะจ๊ะ//ยิ้มให้
หรงหรง{ปัจจุบัน}
อ๋อค่ะ//เดินไปดู
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
แม่จะไปหาพ่อเราที่บริษัทนะจะฝากซื้ออะไรมั้ย
หรงหรง{ปัจจุบัน}
ไม่หรอกค่ะคุณน้าไปเลย
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
จ๊ะ//😕{ทำไมยังไม่เรียกเราว่าแม่นะเราก็ทำดีที่สุดแล้วนิ}
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
งั้น.....น้าไปแล้วนะ😊
ฉินฉิน{แม่เลี้ยงปัจจุบัน}
//ขับรถออกไป
หรงหรง{ปัจจุบัน}
//นั่งกินข้าวผัด
หรงหรง{ปัจจุบัน}
อิ่มจังเลยยย//เก็บจาน+ล้าง
หรงหรง{ปัจจุบัน}
//เดินไปเปิดตู้เย็น
หรงหรง{ปัจจุบัน}
//หยิบนมเปรี้ยวมากิน
หรงหรง{ปัจจุบัน}
กินได้แหละมั้งนะ//เดินกลับเข้าห้อง
หรงหรง{ปัจจุบัน}
//เขียนนิยายต่อ
หรงหรงจ๊ะน้ากับพ่อต้องไปต่างจังหวัด3เดือนนะจ๊ะ
หรงหรง{ปัจจุบัน}
ฮะ---ฮะ--ฮัด---ฮัดชิ่ว!!!!
หรงหรง{ปัจจุบัน}
//มือเผลอไปปัดนมเปรี้ยว
หรงหรง{ปัจจุบัน}
ชิบหัยละหรงหรง
หรงหรง{ปัจจุบัน}
เช็ดเร็วเข้าเช็ด!!!//หยิบกระดาษทิชชู่
หรงหรง{ปัจจุบัน}
อ๊าาาา!!!!
หรงหรง{ปัจจุบัน}
เฮ้ยยยอย่าช็อตนะผลงานช้านนนนน
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนู!!!
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูฟื้นแล้ว!!!
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
อ๊ากกก!!!ผลงานชั้น!!!
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
อ๊ายยยยยย!!!
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
อะไรคือผลงานเจ้าคะคุณหนู?
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
เฮ้ยยยเธอเป็นใครเนี่ย
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
หม่อมฉันไป๋ฮวาเจ้าค่ะ
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูตกน้ำแค่พริบตาเดียวคุณหนูจำอะไรมิได้เลยรึเจ้าคะ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ชั้น?....ชั้นเนี่ยนะตกน้ำ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไม่เชื่ออะชั้นว่ายน้ำเก่งจะตาย
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูว่ายน้ำเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่เจ้าคะ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ช่างมันเถอะ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ว่าแต่ทำไมเธอ.....แต่งตัวแบบนี้อะ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
แล้วเมื่อกี้.....?เธอบอกเธอชื่อว่าไป๋ฮวา?
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
ใช่เจ้าค่ะ
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูลืมไปหมดแล้วรึเจ้าคะะะ
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
งั้นเรากลับตระกูลไปเปลี่ยนชุดกันเถอะเจ้าค่ะ
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูเปียกหมดแล้วเดี๋ยวจะไม่สบายนะเจ้าคะ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไม่ไป๊!!!ชั้นไม่รู้จักเธอ
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูไม่เล่นแล้วนะเจ้าคะเปียกหมดแล้วเจ้าค่ะ
ขบวนรถของอิ่งเฉินเฉินได้ผ่านมาทางของทั้งสองที่เถียงกันอยู่ว่าไป,ไม่ไป
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ชั้นไม่ไป
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
ต้องไปเพคะ
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนู~~~//พยุงตัวหรงหรงขึ้น
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไม่ไป๊~~~อย่าๆๆ
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูลุกเถอะเพคะ
ขบวนรถได้หยุดลงต่อหน้าทั้งสอง
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
😦นะ--น--นะนี่มัน....ขบวนรถฮ่องเต้องค์ใหม่นิ!!!
นางกรองระเบียบ{หญิง}
หลบไปสิพวกเจ้าอยากโดนตัดหัวหรืออย่างไร
ขันที{ผู้ชาย}
สาวน้องผู้นี้คิดอยากจะรองดี๊~~~
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
//เปิดผ้าม่าน+เดินลงมาจากเกี้ยว
ขันที{ผู้ชาย}
😦ฝะ--ฝ่าบาทเสด็จ~~~~
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูโดนจนได้
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
โอ้ยยยยอะไรเนี่ยยยหนวกหูจริงๆ!!!
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
//ลุกขึ้น
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
//ยืนมองสตรีตรงหน้า
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
//สะดุ้ง มองอะไรมิทราบบบ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
หึ!!!//ยิ้ม
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ยิ้มไรของเขาวะ😕
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูเจ้าคะ!!!
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
รีบกล้าวขออภัยฮ่องเต้องค์ใหม่เร็วเจ้าคะ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ทำไมต้องขอโทษด้วยยังไม่ได้เหยีบเท้าใครเลยด้วยซ้ำ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
กล้ามากจริงๆสตรีผู้นี้เป็นคุณหนูตระกูลใดรึ?
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
อะไร?นายพูดถึงเรื่องอะไร?
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนู!!!เสียมารยาทมากไปแล้ว!!!
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
ท่านฮ่องเต้ข้าน้อยขออภัยแทนคุณหนูด้วยเพคะ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ไม่เป็นอะไรข้าถามว่านางเป็นคุณหนูตระกูลใดใยถึงมิตอบข้าเล่า?
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูฟู่หรงหรง
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
เป็นคุณหนูตระกูลฟู่เพคะ
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
อย่าทรงรับสั่งสั่งประหารทั้งตระกูลเลยนะเพคะ//ขุกเข่าอ้อนวอน
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ลุกขึ้นมาไป๋ฮวาทำไมเธอต้องขุกเข่าอ้อนวอนตาบ้าผมไม่ตัดคนนี้ด้วย?
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
//มองสตรีที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาอย่างพอใจ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ข้าว่าตระกูลฟู่คงต้องส่งลูกสาวเข้าวังมาฝึกมารยาทแล้วหละ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
หึ!!!ตาบ้าผมไม่ตัด!!นายว่าใครไม่มีมารยาท!!!
ตอนที่:2
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
หึ!!!ตาบ้าผมไม่ตัด!!นาย!!!นายว่าใครไม่มีมารยาท!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
หึ!!//นำพัดมาปิดปากขำ ก็เจ้าอย่างไรเล่าเป็นถึงคุณหนูตระกูลฟู่แต่ทำตัวมิเหมือนสตรี
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ฮ่าาาๆๆๆๆข้าละอยากจะขำเสียให้ตาย//ขำดังลั่น
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ก็ตายไปสิไม่ได้มัดมือมันตี---!!เอ้ยมัดเท้าไว้นิ!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
//หยุดขำทันทีเมื่อเห็นสตรีตรงหน้าพูดเช่นนั้น
เจ้านี่กล้ายิ่งนักสตรีตระกูลฟู่เป็นเช่นนี้ทุกคนหรือไม่เจ้า....?//มองไปทางไป๋ฮวา
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
อะ----เออ---หม่อนฉันไป๋ฮวาเพคะ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
อ๋ออไป๋ฮวารึ?!//ยิ้มหวานให้
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
เพคะ//เขินนน
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ดูแล้วชั้นจะเป็นก้างขวางคอสินะ😕//พูดเบาๆ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
อะไรรึเจ้าพูดอะไรถ้าได้ยินมิถนัดพูดอีกทีได้หรือไม่?เจ้า....?
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไม่ต้องรู้จักชื่อชั้นหรอกยะ!!!//ทำท่าจะเดินออกไป
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ด---ดะ--เดี๋ยวสิเจ้าจะไปที่ไดรึ?//ขว้ามือสตรีร่างบางตรงหน้าไว้ ข้าถามเจ้าว่าเจ้าชื่ออะไรคราวหน้าคราวหลังข้าจะได้เรียกเจ้าถูกอย่างไรเล่า
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
โอ้ยยยปล่อย!!!ฟังปากชั้นดีๆนะ!! ไม่!!บอก!!
นางกำนันน้อยผู้หนึ่ง:หยิ่งมากคิดว่าตนเองเป็นใครจึงกล้าต่อปากต่อคำกับท่านฮ่องเต้//กระซิบ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
เจ้า!!!//ขึ้นเสียง
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
หยิ่งจองหองยิ่งหนัก!!!ระวังหัวจะหลุดออกจากบ่า!!!
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
//สะดุ้ง คิดว่าเป็นใครถึงมาขู่ชั้นยะ!!!!
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
คิดว่าเก่งมากหรอ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ข้ามิได้หมายถึงเจ้าอย่ารีบร้อนตัวไปสิ//จับแขนสตรีร่างบางตรงหน้าไม่ปล่อย
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ปล่อย!!ชั้น!!!ชั้นจะกลับบ้าน!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
เจ้าจะกลับบ้าน!?
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูคงหมายถึงจะกลับตระกูลมั้งเพคะ//ส่งยิ้ม
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
จะกลับตระกูลกันแล้วรึ?//ถามสตรีร่างบางตรงหน้า
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
{เออ,ออไปก่อนแล้วกันอเผื่อได้กลับบ้าน}อืมๆๆใช่ๆข้าจะกลับบ้านแล้วเอ้ยๆๆตระกูล//ยิ้มแห่ง
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
งั้นข้าไปด้วยข้าจะไปสำรวจตระกูลอยู่พอดีเลย//ยิ้มให้สตรีร่างบางตรงหน้า
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
😐{นึกว่าจะได้กลับบ้านที่ไหนได้พังกว่าเดิมม😢}
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ทำไมทำหน้าเช่นนั้นไม่สบายรึ?//ถามสตรีร่างบางตรงหน้าด้วยความเป็นห่วง
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
{แกล้งเป็นลมแม่งเลอดีมั้ยนิ}
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ป่ะงั้นเจ้าพาข้าไป//ยิ้ม
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
งั้นท่านเชิญทางนี้เลยเพคะท่านฮ่องเต้//ยิ้ม
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
แล้ว.....นางละ!?
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
นาง?นางผู้ใดหละเพคะ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ก็....นางคนนั้นไง//ชี้สตรีร่างบาง
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูฟู่หรงหรง
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
{😕คุณหนูดีกว่าข้าตรงไหน}
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ฟู่หรงหรงชื่อน่ารักเสียจริง//ยิ้มให้สตรีข้างกายฟู่หรงหรง
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
อืมใช่เพคะ//ยิ้มกลับ
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
คุณหนูเจ้าคะกลับกันเถอะเจ้าค่ะ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ไปเร็วฟู่หรงหรง
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
พวกเจ้าตามข้ามา
ขันที{ผู้ชาย}
ตามเสด็จจจจจ~~~//ตะโกน
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
เดินนำขบวน
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ชั้นต้องเดินอีกแล้ววว
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
บ่นอะไรรึ//กระซิบ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
เห้ยยยยย!!!นี่!!!ตาบ้าผมไม่ตัด!!!
และให้กำลังใจแอดเลื่อยๆเลยนะคะะะ🥰
ตอนที่:3
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
เห้ยยยย!!!นี่!!!ตาบ้าผมไม่ตัด!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ใครรึ?ตาบ้าผมไม่ตัด
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ข้ามีนามว่าอิ่งเฉินเฉียน
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไม่ได้ถาม
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ถึงเจ้ามิถามข้าแต่ข้าอยากจะบอกนามของข้า
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
//แอมมองทั้งสอง
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
เรื่องของนายชั้นไม่อยากรู้
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
จริงรึ//กระซิบ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
นี่!!!//จมูกชนจมูก
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
หืมมมมอะไรรึ//ยิ้ม
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
//น้ำตาไหลอาบแก้ม
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
นี่!!!นายบ้าไปแล้วหรอ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
//ผลักอีกฝ่ายออก
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ฮ่าาๆๆๆๆๆ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ข้าละชอบใจยิ่งนักฮ่าๆๆๆ//ขำดังลั่น
ไป๋ฮวา{สาวใช้ข้างกายหรงหรง}
//สลบ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
เห้ยยยยไป๋ฮวา!!!//วิ่งไปรับตัว
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
เห้ยยยย!!!//วิ่งไปดู
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไป๋ฮวา!!!//เขย่าตัวไป๋ฮวา
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไป๋ฮวา!!!ๆ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ใครมียาดมบ้าง!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ยาดม?
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไม่รู้จังยาดมรึไงตาบ้า
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ไม่มันคืออะไรรึ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
เห้ออออเดี๋ยวชั้นจะมาอธิบายแต่ตอนนี้มีใครมียาดมบ้าง
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
งั้นก็พาไป๋ฮวากลับวังก่อนเถอะเดี๋ยวข้าจะให้ขันทีไปตามหมอหลวงมารักษา
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
งั้นก็นำทางไปสิ!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ข้า?ข้ารึ?
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ก็ใช่นะสิ!!!
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
นายกวนชั้นรึป่าว
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ขันที!!!มานำตัวไป๋ฮวาไป!!!
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
จะเอานางไปไหน!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ก็เอาไปรักษาไงหรือเจ้าอยากจะให้สหายเจ้าตายกันเล่า
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
งั้นข้าฝากท่านด้วย//คุยกับขันที
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
แล้ว.....//โดนสตรีตรงหน้าขัด
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
//เดินตามขันทีไป
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
หึ!!!!//เดินขึ้นเกี้ยว
ขันที{ผู้ชาย}
ฮ่องเต้เสด็จจจจจจ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
//เดินตามขันทีที่อุ้มไป๋ฮวา
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
เจ้า!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ขึ้นมาสิ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
หึไม่เอาชั้นจะเดิน
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ขึ้นมาเถิดข้ามิกัดเจ้าหรอก
ขันที{ผู้ชาย}
ทำตามที่ฮ่องเต้สั่ง//กระซิบ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ขึ้นก็ขึ้น
ขันที{ผู้ชาย}
หยุดขบวนนนน!!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
มาสิ//ส่งยิ้มหวาน
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
//เดินขึ้นเกี้ยว
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
มานั่งสิ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
อืม//เดินไปนั่งข้างๆ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
หึ!!!//ยิ้ม
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
นั่งเหม่อ
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
{แล้วชั้นจะได้กลับบ้านตอนไหนนะ}
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
{แล้วชั้นก็หลุดเข้ามาในนิยายที่ชั้นแต่งด้วยสิ}
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
{ถ้าฟู่หรงหรงไม่ตายนิยายเรื่องนี้ก็จะไม่จบบเห้อออ}
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ฟู่หรงหรง
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ฟู่หรงหรง!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ฟู่หรงหรง!!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
เจ้าเหม่ออะไรรึข้าเรียนนานสองนานเจ้าก็มิหันมา
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ป่าวหรอก
ขันที{ผู้ชาย}
ฝ่าบาทเสด็จจจจจจจ
หรงหริน{หรินเฟย}
ท่านพี่!!!
ฉิงฉิง{ฉิงกุ้ยเฟย}
ท่านพี่มาแล้วดูสิ
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
เป็นแค่ผินไม่รู้จักสงบท่าทีกิริยา
ลู่ซาน{ลู่เฟย}
นั่นมารยาทรึอะไรข้ามองมิเห็นเพราะมันต่ำ!!!
ลู่ซาน{ลู่เฟย}
คิๆๆ//ปิดปากขำ
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
เจ้าก็เช่นกันหนาลู่เฟยยังท้องยังไส้แถนที่จะสงบปากสงบคำ
ปิงหมิ่ง{ปิงต้าอิ้ง}
ท่านพี่จริงๆด้วยดูนั่นสิ
หรงหริน{หรินเฟย}
//นั่งลูบท้อง+จิบชา
หรงหริน{หรินเฟย}
ข้าคิดว่าน่าจะได้ลูกชาย
นางกำนัล²
ถ้าเป็นลูกชายคงจะสง่างามได้ท่านฮ่องเต้
นางกำนัล²
แต่ถ้าเป็นสตรีคงจะสวยบริสุทธิ์ดังพระสนมหรงหรินเพคะ
หรงหริน{หรินเฟย}
หึๆ//ลูบท้องไปมา
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
//เดินลงมาจากเกี้ยวพร้อมฟู่หรงหรง
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
วังท่านนี้สวยจัง
หรงหริน{หรินเฟย}
ท่านพี่!!!//วิ่งไปหา
นางกำนัล²
พระสนม!!!ระวังเพคะ//วิ่งตาม
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ระวังหนาถ้าลูกพี่เป็นอะไรไปพี่จะมิคุยกับเจ้า//โอบเอวสาวงามที่ตั้งครรภ์
หรงหริน{หรินเฟย}
ท่านพี่🥰ข้าคิดถึงท่านเหลือเกินเพคะ//กอด
ลู่ซาน{ลู่เฟย}
ท่านอิ่งซือเห็นหรือไม่ใครหนาใครให้คนอื่นดูดีกว่าตนเองกระบือหรือวัว....//ลูบท้องตนเอง
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
เจ้า!!!
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
ระวังจะมิมีลูกอยู่ในท้องหนาามารดาเจ้านี่ช่างปากผีปากสัมพเวสีเสียจริง//ก้มลงไปคุยกับท้องที่ยังไม่ป่อง
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
ทำไมรึ?//ยิ้มเยาะ
ปิงหมิ่ง{ปิงต้าอิ้ง}
ท่านพี่เดินมานู้นแล้ว
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
//โอบเอวหรงหริน+เดินมาทางเหล่าสนม
ฉิงฉิง{ฉิงกุ้ยเฟย}
ท่านพี่//เดินไปหา
ฉิงฉิง{ฉิงกุ้ยเฟย}
ข้าคิดถึงท่านเหลือเกินเพคะ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ข้าก็คิดถึงเจ้า//ยิ้ม
ลู่ซาน{ลู่เฟย}
//เดินไปหา ท่านพี่เพคะข้าท้องเพคะ🥰
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
จริงรึ
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ท้องนี้ข้าขอลูกชายหนาพวกเจ้า
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
เหอะ!!!//มองบน
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
นี่ตาบ้าผมไม่ตัดแล้วไป๋ฮวาละ
ลู่ซาน{ลู่เฟย}
ว๊ายยยตายแล้วช่างกล้าพูด
ลู่ซาน{ลู่เฟย}
เป็นคุณหนูตระกูลใดใครสอนมารยาท
ลู่ซาน{ลู่เฟย}
หรือมิมีผู้ใดสอนเจ้า
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไม่ต้องยุ่งกลับไปอ้อนผัวเธอไป
ปิงหมิ่ง{ปิงต้าอิ้ง}
ว้ายยยยหน้าตาก็สะสวยแต่สันดานนั้นมิได้สะสวยตามหน้าตา//พูดลอยๆ
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
พวกเจ้ามันมิใช่เวลาทะเลาะกันหนา
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
อิ่งซือข้าคิดถึงเจ้าเป็นพิเศษ
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
จริงรึเพคะปากบอกคิดถึงแต่พาสาวงามกลับมาตลอดเหอะ!!!//มองสาวข้างกายอิ่งเฉินเฉียน
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
นางชื่อฟู่หรงหรง
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
อะไรรึ ผินผิน?
ผินผิน{ผินเฟย}
นางชื่อคล้ายตระกูลนึงเพคะท่านพี่
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
อ๋อออนางมาจากตระกูลฟู่
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ข้าฝากนางกับพวกเจ้าด้วยหนา
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
ท่านจะให้นางมาเป็นสนมอีกคนรึเพคะ!!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
จะเสียงดังทำไมเล่าาาอิ่งซือ
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
ข้ามิยอมเป็นอันขาดนะเพคะ!!!
ลู่ซาน{ลู่เฟย}
ท่านอิ่งซือท่านเป็นถึงหวงกุ้ยเฟยแต่จิตใจและสันดานนั้นมิสมกับเป็นหวงกุ้ยเฟยเลยนะเพคะะะ
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
หุบปากไปเสีย!!!!
ฉิงฉิง{ฉิงกุ้ยเฟย}
ท่านพี่อย่าสงกริ้วไปเพคะ
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
จะมิให้ข้ากริ้วได้เช่นไรท่านพี่หาสนมคนใหม่มาเกือนทุกปี
อิ่งซือ{อิ่งหวงกุ้ยเฟย}
จนตอนนี้แทบจะมิมีที่ให้ยืนแล้ว!!!
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
โถ่ววววอิ่งซือข้ามิอยากให้เจ้าเหงาอย่างไรเล่าเลยหามาให้ตลอด
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
โอ้ยยยยไป๋ฮวาอยู่ไหน!!!//วีนแตก
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
//สะดุ้ง
อิ่งเฉินเฉียน{ฮ่องเต้}
ใจเย็นๆหนาา
ฟู่หรงหรง{ฮองเฮา}
ไม่ยงไม่เย็นมันแล้ว!!!
แล้วอย่าลืมให้กำลังใจแอดน๊าาาา🥺🥰
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
