"พวกมึง!!~~~" ผมตะโกนเรียกเพื่อนผมที่ตอนนี้ดูพี่ปีสามเดินแบบอยู่ ไม่ต้องสงสัยครับเพราะวันนี้มีงานทางมหาลัยครับ

"พวกมึงหามาสนใจกูหน่อยได้มั้ย!" ผมเริ่มหมดความอดทนละนะเนี่ย งานก็ไม่ได้ดู จบกัน

"มึงมีอะไรมึงก็พูดมาเลยดิว่ะ จะรอให้พวกกูหันไปทำมั้ย" เพื่อนที่เตี้ยกว่าผมสองเซนพูดขึ้นมันชื่อนทีเป็นเพื่อนผมที่เก่งที่สุดในกลุ่มเราแล้วครับส่วนเพื่อนอีกคนชื่อว่ามาร์คครับ สูงกว่าผมสามเซนแต่ก็ยังฉลาดกว่าผมอยู่ดีเอาง่ายๆเลยนะครับผมโง่ที่สุดในกลุ่มครับ

"ก็พวกมึงอะ ทิ้งให้กูทำงานอยู่คนเดี่ยวอะ"ผมพูดออกมาอยยางน้อยอกน้อยใจ "มึงก็ได้อยู่กับพี่เขาแล้วไง" เพื่อนำที่สูงกว่าผมสามเซนมันชื่อมาร์คพูดขึ้น มาแบบไม่ได้สนใจอะไรมาก

"อยู่เชี้ยอะไร พี่เขาเดินอยู่ตรงนั้นไม่เห็นไง" ผมชี้ไปที่หน้าเวทีที่ตอนนี้พี่ปีสามเดินแบบอยู่ "ปล่อยให้กูนั่งเอ่อรอพวกมึงที่ห้องแล้วไหนพวกมึงบอกจะมาหากู" ผมพูดออกเสียงดุๆให้พวกมันถึงแม้จะไม่สะโถงสะถานพวกมันก็ตาม

"พวกกูลืม ไหนๆมึงก็มาแล้วมาดูกับพวกกูเลยก็ได้ส่วนงานค่อยทำก็ได้ พวกกูรู้ยังไงมึงก็ทำทัน" พวกมันพูดขึ้นพร้อมกับดันผมให้มานั่งข้างพวกมัน

"เอาละค่ะ หลังตากที่พวกพี่ๆปีสามได้เดินแบบกันไปแล้วถ้าใครอยากถ่ายรูปกับพวกพี่เขาก็เชิญเลยนะคะ" ทุกก็แห่กันกริ๊ดกร๊าดกัน

เอ้า!! อะไรอะ ผมพึงมานั่งได้ไม่ถึงวิเองนะ ไงเลิกแล้วอะ "เห็นไหมพวกมึงอะ กูไม่ได้ดูเลย"ผมหันไปพูดกับพวกมันที่ตอนนี้ไม่ได้นั่งอยู่กับที่แล้ว ไงพวกนี้ไปไหนว่ะ ผมมองไปรอบๆแล้วสุดท้ายก็เห็นพวกมัน หน่อยไอพวกมีแฟน ಠ︵ಠ

"น้องณอนค่ะ ช่วยถ่ายรูปให้พี่หน่อยได้ไหม" ผมหันไปตามเสียง ก็เห็นพี่คลอสกับแฟนพี่เขายิ้มมาให้ทางผม "ได้สิครับ( ◜‿◝ )" ผมหันไปยิ้มแห้งๆให้กับพี่เขา ไม่ต้องสงใสครับว่าทำไหมผมถึงเป็นแบบนี้ เพราะพี่คลอสครับเขาคือพี่ที่ผมแอบชอบตั้งแต่ที่ผมเข้ามาเรียนตอนปีหนึ่งยิ่งเห็นภาพแบบนี้แล้วยิ่งเจ็บ ผมถ่ายรูปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมไม่อยากเห็นภาพคนที่ผมแอบชอมมาจู๋จี๋กันหลอกนะครับ

"เสร็จแล้วครับ งั้นผม.."

"เดียวก่อนสิค่ะ"

"ครับ?" ผมหันไปหาพี่ลินที่พูดขัดผมก่อนผมจะพูดจบ อะไรอีกเนี่ย!!

"พี่ถ่ายรูปเรากับพี่คลอสให้ไหมเห็นน้องมองแต่พี่เขา คงอยากมีรูปกับพี่เขา" ??? พี่เขาไม่ใช่ดาราสักหน่อยทำไหมผมอยากถ่ายด้วยละ

"ไม่เป็นไรครับ ผมแค่มองว่าพี่เขาหล่อดีนะครับ ไม่ได้อยากถ่ายด้วย"ผมยิ้มแห้งๆให้กับพี่ลิน

"งั้นผมขอตัวนะครับ" พอผมพูดจบผมก็เดินออกมาจากตรงนั้นเลย โอ้ยยย!! หัวใจจะวาย ถ้าต้องอยู่ตรงนั้นอีกสักพักตายแน่นอน หล่ออะไรขนาดนั้นครับคุณพี่ อยากถ่ายรูปอยู่หรอกแต่มีหวังได้ทำอะไรแปลกๆใส่แน่

หอณอน*

"ไอนที ไอมาร์ค!!! มาให้ก็ด่าเลย" ผมตะโกนลั่นห้องเพื่อให้เพื่อนตัวดีของผม "อะไรจองมึงอีกเนี่ย กูทำงานอยู่อย่ามากวนได้ป่ะ" ไอมาร์คมันทำหน้ารำคาญๆมาให้ผม อะไรอะผมผิดเหรอพวกมันตังหากที่ผิดอะ ทิ้งให้ผมได้เจอกับพี่เขาเป็นไงละสุดท้ายไม่ได้คุยกับพี่เขาแม้แต่นิดเดียว "เอ่อ กูผิดเองแหล่ะ พวกมึงก็ทำงานที่กู

ยังทำไม่เสร็จให้ทันละกัน" ผมพูดเสร็จก็เดินออกมาจากห้อง

"ไอนที" มาร์คพูดขึ้น

"อะไร??" นทีตอบกลับแบบงงๆ

"มึงเห็นไหมไอณอนมันโกรธพวกเราแล้วนะ"

"เอ่อหน่าเดียวมันก็หาย" นทีตอบมาร์คแล้วหันหน้ามาทำงานต่อ

"จำไว้เลยนะพวกมึง กูจะไม่คุยกับพวกมึงเด็ดขาด" ผมพูดขึ้นมาอย่างโกรธๆบวกงอนๆ ชิ! จำไว้เลยนะพวกมึง ถ้าพวกมึงไม่มาง้อก่อนก็จะไม่หายโกรธพวกมึงแน่

ร้านเหล้า*

"ขอไวน์ที่มีแอลกอฮอล์80%หร่อยครับ" ผมบอกกับพี่พนักงาน "รอสักครู่นะคะ" ผมยิ้มให้พนักงาน รู้สึกแปลกๆแห่ะที่มานั่งดื่มคนเดียวเหมือนคนอกหักเลย ทั้งๆที่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย ผมคิดอะไรเลื้อยเป้ยไปได้สักพักของที่ผมสั่งก็ได้แล้ว ถือว่านานเหมือนกันนะเนี่ยแค่น้ำอย่างเดียว "ขอบคุณครับ" ผมเดินออกมาตากร้านหลังจากที่ผมทำการขอคุณพี่พนักงาน

"เอ๊ะ! เดี๋ยวนะนั่นพี่ลินหรือเปล่า??" ผมมองไปที่รานจอดรถ

"แล้วผู้ชายคนนั้นใคร??" ผมพยายามมองไปที่พี่ลินกับพี่ผู้ชายที่ยืนคุยกันอยู่ "คุยกับพี่บอสอยู่หรือเปล่าว่ะ อย่าสนใจเลย เฮ้ย~ไม่ใข่เรื่องจองเรานิ" ผมกำลังจะเดินออกมาจากรานจอดรถแต่สายตาผมก็ดันไปเห็นพี่คลอสที่เหมือนกำลังยืนรอใครบ่างคน

"แล้วคนนั้นใคร???" ผมมองสลับไปมาหันำปมองพี่คลอสบ้างพี่ลินที่บ้างที่คุยกับใครอยู่ก็ไม่รู้ ผมควรเข้าไปยุ่งดีไหม?? ผมขนับเข้าไปใกล้ๆพี่ลินกัยพี่ผู้ชายที่พี่ลินคุยด้วย แล้วชะเง้อฟังว่าพี่เขาคุยอะไรกัน

"ลินทำไหมไม่ติดต่อมาหาพี่บ้างเลยละครับ"พี่ผู้ชายพูดออกมาอย่าเศร้า+น้อยใจ "รอหน่อยนะปีหน้าลินก็บินไปต่างประเทศแล้ว" พี่ลินพูดออกมาอย่าปลอบใจคนตัวสูงกว่า

"แล้วเราก็จะได้อยู่ด้วยกัน" พี่ลินพูดเสริม

"แล้วน้องคลอสละครับ" พี่ผู้ชายถามขึ้น

"พี่ไม่ต้องห่วงนะ คลอสเขารักลินมากคลอสไม่รู้หรอก ว่าลินมีพี่เป็นแฟนอยู่แล้ว"

OMG!! ไม่นะพี่คลอสผม ผมหันไปมองพี่คลอสที่ยืนรอพี่ลินอยู่อย่าไม่รู้อะไรเลย แล้วทำไหมผมต้องมาได้ยินด้วยเนี่ย

"พี่จะรอนะ"พี่ผู้ชายเข้าไปกอดลินอย่าดีใจ

"ขอบคุณนะคะ"

"แต่เราจะไม่ทำร้ายจิตใจน้องคลอสมากไปเหรอลิน " พี่ผู้ขายถามขึ้น ลินมองหน้าแฟนหนุ่มอีกคนที่ถามตนขึ้นมา

"ลิน..." พี่ลินไม่สามารถตอบกลับไปได้อย่าไม่เต็มปากเต็มคำ

"งั้นลินไปก่อนนะ คลอสน่าจะรอลินนานแล้ว"

"ครับ"

.

.

.

.

.

.

.

π π π

เอาแล้วไง ผมไม่น่าลงมาจากห้องเลย จะได้ไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ผมมองตามพี่ลินที่เดินมาหาพี่คลอส

"รอนานไหมค่ะคลอส?"

"ไม่นานครับ แล้วคุยธุระเสร็จแล้วใช่ไหมครับหรือว่ายัง คลอสรอต่อได้นะถ้ายังไม่เสร็จ"พี่คลอสตอบกลับแฟนสาว น่าสงสารจังเลยพี่คลอสของผม (ใช่หรือเปล่าน้องณอน?)

"เสร็จแล้วค่ะ นี้คลอสไร้ลินเหรอค่ะ?"พี่ลินแกล้งทำเป็นงอนเพื่อให้พี่คลอสรู้สึกผิดที่พูดออกมาแบบนั้น

"เปล่าครับ" พี่คลอสตอบไปอย่างนึกขอโทษ

เอาแล้วไงผมคงต้องไปจากที่นี้ละ จะไม่เห็นผมใช่ไหมเนี่ย ผมเดินไปที่รถอย่าช้าๆเพื่อไม่ให้พี่เขาสังเกตเห็นผม ผมเดินมาที่รถผมให้เร็วที่สุดเท่าที่ขาผมจะก้าวได้แล้ว แล้วในที่สุดผมก็มาถึงอย่างปลอดภัย แต่เดี๋ยวนะ แล้วผมจะทำไงต่อดีจะคุยกับใครดี

"เอาไงดีว่ะ?" ผมบ่นออกมากับตัวเอง

"น้องครับ"

"อ้าก!! อะไร!? ใคร!? " ใครว่ะแม่งตกใจหมดเป็นผีไงว่ะมาไม่ให้สุมให้เสียงเลย

"ขอโทษที่ทำให้ตกใจครับ"

"ไม่เป็นระ..เอ๊ะ!??" เอ้า!? พี่คลอสมาอยู่อะไรตรงนี้แล้วพี่ลินละ ผมมองไปรอบๆ

"??"

"...." อย่าทำหน้างงแบบนั้นสิครับ มันจะทำให้ผมขาดอากาศหายใจแล้ว หล่ออะไรขนาดนั้น

"...."

"เอ่อ..พี่มีอะไรเปล่าครับ??" ถ้ายังจองแบบนี้ต่อไปผมคงไม่มีสติสะตังทำอะไรแล้ว แล้วยังจะมานิ่งใส่ผมอีก ทั้งๆที่เป็นคนเรียกผม

"อ๋อ พี่อยากถามว่ารู้จักหอ KKK ไหมครับ" พี่คลอสถามผมขึ้นมาเหมือนพึ่งนึกขึ้นได้ว่าจะถามอะไรผม

"รู้ครับ" ผมตอบกลับไปอย่างไม่คิดสงใสจะถามอะไรต่อ

"นำทางพี่ไปให้หน่อยได้มั้ย" พี่คลอสถามกลับมา ผมไม่ได้ตอบอะไรได้แต่พยักหน้าแล้วเดินไปขึ้นรถแล้วรอให้พี่เขาขับรถตามผมมา

หอณอน*

"ที่นี้ครับ งั้นผมขอตัวนะครับ" ผมไม่รอที่จะพูดอะไรต่อแล้วเดินขึ้นลิฟท์ไปที่ห้อง แล้วเดินตรงไปที่ห้องผมโดยว่างไวน์ที่ผมซื้อมาไว้ที่โต๊ะมาร์คโดยไม่พูดอะไรแล้วเดินไปที่ห้องตัวเอง

"???"

"เป็นอะไรของมัน" มาร์คหันไปถามนทีที่กำลังเล่นเกมอยู่ นทีได้แต่หยักไหล่ตอบกลับให้

เช้าวันต่อมา

"ไอฌอน!!!~" มาร์คตะโกนเรียกชื่อเพื่อน

"ตื่นได้แล้ว วันนี้มีสอบนะเว้ย!!" นทีพูดเสริม

อะไรของพวกมันว่ะคนจะหลับจะนอน ผมรู้ครับว่าวันนี้มีสอบแต่ผมสอบก่อนพวกมันแล้วไงครับ

"รู้แล้วว่ามีสอบ แต่กูสอบแล้ว เพราะวันนี้กูต้องไปไหว้ศพปู่กู" ผมตอบกลับพวกมันแล้วนอนต่อ

"เอ่อ..จริงนิว่ะ ลืมเลย" มาร์คหันไปยิ้มแห้งๆให้กับนที

"งั้นเราไปกันเถอะก่อนที่จะสาย" นทีหันไปบอกมาร์ค

13.00นาที โลงศพปู่

"ขอโทษที่มาหาช้านะครับ"ผมมานั่งหน้าโลงศพเพื่อมาไหว้ปู่ผม ในบรรดาครอบครัวผมสนิทกับปู่ที่สุดแล้ว กับคนอื่นผมไม่ค่อยสนิทหรอกครับเพราะตั้งแต่จำความได้ผมก็อยู่กับปู่ผมแล้วไม่ว่าจะนอนจะกินข้าวจะออกไปไหนก็ตามผมก็จะไปกับปู่ผมจนในที่สุดปู่ผมก็เสียชีวิต (╯︵╰,)

"อย่าร้องดิ เดี๋ยวพี่ก็ร้องตามหรอก" พี่ผมพูดขึ้นพี่ผมชื่อเเนตครับ(คนโต)เป็นผู้หญิงที่ใจดีครับผมก็ไม่รู้อะไรมากหรอกครับก็อย่างที่บอกว่าไม่ค่อยสนิทกัน ส่วนพี่คนรองชื่อทิพย์ครับผมเป็นลูกคนกลางครับเพราะผมมีน้องขายคนหนึ่งขื่อชินครับ คือเอาว่ายเลยนะครับแต่ผมรู้ชื่อจริงภายในครอบครัวก็ม่กพอเเล้วครับ แหะ! แหะ!

"ใช่ หยุดเลย เป็นผู้ชายซะเปล่า"พี่คนรองพูดเสริม เฮ้ย~ เอาแล้วไง ร้องก็ไม่ได้ ชิ!

"พี่ แม่เรียกไปกินข้าวครับ" น้องคนเล็กตะโกนขึ้นมา

"โอเค"ผมตอบกลับไปแล้วเดินตามพี่ๆผมไป

"อาฌอนครับผมมีอะไรให้ดูครับ"

"หื้ม?~ อะไรเหรอครับ" ผมตอบกลับหลานผม หลานผมชื่อต้นครับเป็นลูกชายของพี่คนโตครับ ส่วนพี่คนรองตั้งครรภ์อยู่ครับ

"นี้ครับ(✿^‿^)" ต้นยืนดอกไม่มาให้ผม

"ให้อา?"

"ครับ"

"ขอบคุณครับ"ผมหอมแก้มเป็นการตอบแทนแล้วต้นก็หน้าแดงวิ่งไปหาแม่ทันที อะไรมันจะน่ารักขนาดนี้ หลานผมอายุ 4 ขวบครับ นารักมากเป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษครับ

"555 น่าแดงเลยนะลูกแม่ แค่อาหอมแก้ม"พี่สาวผมหยอกล่อลูกตัวเองที่หน้าแดงกลับมาหาตน

"555" พี่เขยผมหัวเราะเสริม

"เมื่อไรผมจะมีหลานเพิ่มละครับพี่จัสเคย์"ผมพูดขึ้นหลังจากที่พี่สาวผมกับพี่เขยหัวเราะลูกตัวเองเสร็จ

"ถามพี่สาวเราดู" พี่เขยผมตอบกลับ

"พอก่อนน้อ ลูกอยากมีน้องเราค่อยว่ากันอีกที" พี่สาวผมตอบกลับ

.

.

.

.

.

.

.

π π π

"ผมกลับก่อนนะครับแม่"

"จ้า"

"เดินทางกลับดีดีละ"พี่สาวคนโตพูดขึ้น

"ครับ" ผมตอบกลับไปแล้วไปหาลูกของพี่ผม

"อากลับแล้วนะครับ"ผมทำการหอมแก้มเพื่อดูปฏิกิริยาของหลานผม น่ารัก~~

"ครับ บายบ่าย" หลานผมพูดเสร็จแล้ววิ่งไปหาพ่อทันทีนทีเลย น่ารักครับ (✿^‿^)

หอพัก

"เอ้า!~น้องคนเมื่อวานนี่" ใครว่ะ ผมหัดไปมาใครใช่มือสกิดผม เอ้า!~ พี่คลอสนิ อยู่ข้างเราเหรอ ไม่เห็นรู้เลย

"ครับ" ผมตอบกลับไปแบบนิ่งนิ่ง ผมไม่อยากคุยนานครับย้อมรับเลย ตอนนี้คือเริ่มเลิ่กลักแล้วนะครับเนี่ย แทมพี่เขาก็สูงมากด้วยผมปวดคอ แหะ! แหะ! ล่อเล่นครับ

"แล้วเราอยู่ห้องนี้เหรอ"

"ครับ งั้นผมขอตัว" ผมพูดเสร็จก็เดินเข้าห้องโดยที่ไม่รอให้พี่เขาทักถามอะไรอีก พี่เขาจะคิดว่าเราหยิงไม่วะ เฮ้ย~~

21.00นาที

"ทำไมวันนี้กลับมาช้าว่ะ" ผมถามนทีที่เดินเข้ามาอย่าหมดแรงเหมือนพร้อมที่จิหมอนแล้วนอนได้เลย

"ก็มึงอะ ไอเชี้ย!! พวกกูก็คิดว่ามึงท่าสีเสร็จแล้วที่ไหนได้ไอห่า มึงแค่วาดรูปอะ บอกก็ไม่บอกว่ายังไม่ได้ท่าสี พวกกูก็ต้องนั่งท่าสีตั้งแต่สี่โมงเย็นถึงสามทุ่มอะ" ไอมาร์กพูดขึ้นมา

"อย่ามาพวกมึงอะ แล้วไหนใครให้กูทำคนเดียว กูบ่นพวกมึงไมห้ะ" ผมพูดส่วนกลับไปให้พวกมัน เอาสิ ผมพร้อมที่จะปะทะเลยเนี่ยตอนนี้

"เเหม~ มึงก็พวกกูแค่พูดเล่นเอง" มาร์กตอบ

"เอ่อ..พวกมึงกูมีอะไรจะบอก"นทีพูดขึ้นหลังจากที่มันเข้าห้องน้ำไปอ่าบน้ำ

"อะไร" "คือเดือนหน้ากูคงไม่อยู่หอนะเว้ย กูมีธุระที่ต่างจังหวัดอะ" นทีพูด

"แต่เดือนหน้าสอบไม่ใช่เหรอว่ะ" ผมถามมัน

"ก็สอบครบหมดแล้ว" นทีตอบ

"เอ่อ..กูด้วย เดือนหน้าก็ไม่อยู่หอนะ ต้องไปอยู่กับแฟนกูอะ พอดีเพื่อนแฟนกูมันไปอยู่กับแฟนมันอะ" ไงงั้นว่ะ แล้วคือกูต้องอยู่คนเดียว

"พวกมึงอะ ไอนทีอะไม่ว่า ส่วนมึงเห็นแฟนดีกว่าเพื่อนเหรอ" ผมถามมันขึ้นมา

"ใช่" มาร์คตอบ "ไอ้เชี้ยนี้ ตอบแบบไม่คิดเลยนะมึงอะ" ผมถามมันกลับแบบให้มันสงสารผมหน่อยสักนิดก็ยังดี แต่ไม่มีเลยครับ ชิ!

"เอ่อ!!~ กูอยู่คนเดียวก็ได้ แล้วพวกมึงจะไปตอนไหนละ " ผมถามพวกมัน

"พรุ่งนี้" มาร์ค/นที ตอบ

"เอ่อ.. แต่กูไม่ช่วยพวกมึงเก็บของนะ"

"กูไปแค่ตัวน้อ" นทีพูดขึ้น

"ครับผม งั้นกระผมไปอ่าบน้ำนอนนะครับ" ผมพูดอย่างหมั่นไส้พวกมันแล้วเดินเข้าห้องน้ำ

เช้าวันต่อมา (วันเสาร์)

"พวกกูไปก่อนนะ" พวกมันพูดขึ้น

"เอ่อ โอเค ถ้าจะกลับมาก็บอกละ กูได้ได้ซื้อของต้อนรับพวกมึง"

"เอ่อ" นทีตอบ

"บาย"มาร์คกับนทีพูดแล้วเดินไปที่ลิฟต์

"เฮ้ย~"

"เดี๋ยวครับ!"

"เชี้ย!!" ใครว่ะ ตกใจหมดผมหันไปตามเสียงที่เรียกผม

"ครับมีอะไรครับ" ผมหันไปตอบ

"คือขอโทษที่ทำให้ตกใจนะครับ แต่คุณรู้จักเพื่อนผมที่ชื่อคลอสไหมครับ" ??? คลอส พี่คลอสเหรอ?

"ครับ รู้จักครับ แล้วมีอะไรกับผมครับ" ผมตอบกลับไป

"พอดีว่ามันต้องไปเอาของที่ไปรษณีย์วันนี้แต่มันไม่ว่างผมเลยไปรับของแทนมันแต่มันไม่อยู่บ้านผมเลยจะมาฝากคุณไปให้ไอคอลสมันนะ"พูดมาสะยาวเยียดเลยวุ้ย

"ก็วางไว้หน้าห้องสิครับ" ผมตอบกลับ

"กลัวหายครับ มันแพง ผมไม่มีเงินคืนมัน" พี่คนนั้นตอบกลับมา มันแพงขนาดนั้นเลยเหรอวะ กล่องก็ออกจะเล็ก

"15,000ครับ" !!! เชี้ย!! แพงชิบ

"โห้~ พี่ แล้วพี่คลอสจะไม่คิดเหรอว่าผมเป็นขโมยนะ" ผมถามกลับ

"พี่บอกมันแล้วว่าฝากไว้กับน้องที่อยู่ตรงข้ามห้อง" "โอเคครับ" ผมรับมา

"ขอบคุณครับ งั้นพี่ไปก่อนนะ อย่าให้ของในเสียหายนะครับ ถนอมไว้นะครับน้อง" พี่เขาพูดเสริม

"ครับพี่" ผมตอบแล้วเดินเข้าห้อง

เฮ้ย~~~

ทำอะไรต่อดี ทำความสะอาดห้องดีกว่าถ้างั้น

.

.

.

.

.

.

.

π π π