[HQ] | ความทรงจำที่หายไป | Inarisaki X Reader // Haikyuu //
1
(__) พูดในใจ
"__" เน้นคำพูด
📞 โทร
*___* กระซิบ
// การกระทำ
มากิ (แม่)
ถึงญี่ปุ่นรึยังคะ
โคโนฮะ
กำลังจะต่อแท็กซี่ไปบ้านเลย
โคโนฮะ
คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงเลยหนูสบายดี
มากิ (แม่)
แม่รู้จ๊ะว่าลูกสบายดีเอาตัวรอดได้
มากิ (แม่)
ฝากความคิดถึงให้ปะป๊าด้วยนะคะ
โคโนฮะ
เดี๋ยวหนูบอกให้นะคะ
มากิ (แม่)
เงินไม่พอทักหาแม่นะ
โคโนฮะ
ไม่ทราบว่าใช่บ้านคุณ เซียริน คาสึฮะ มั้ยคะ
ทันทีที่ฉันพูดจบประตูบ้านสีดำทมิฬเปิดออกอย่างรวดเร็ว
คาสึฮะ (พ่อ)
ฮื่อ~ ปะป๊าคิดถึงหนูจังเลย
พลางพูดจบชายที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของฉันนำหัวของตัวเองมาถูแถวๆบริเวณแก้ม
คาสึฮะ (พ่อ)
เป็นพ่อแท้ๆขอโทษด้วยนะ
โคโนฮะ
ม..ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
คาสึฮะ (พ่อ)
ลูกสาวพ่อนี่น่ารักจริงๆ//ซับน้ำตา
คาสึฮะ (พ่อ)
เดี๋ยววันนี้ปะป๊าพาไปกินย่างเนื้อดีมั้ย!
คาสึฮะ (พ่อ)
ฉลองที่ลูกสาวของปะป๊ามาเรียนที่เฮียวโงะ
คาสึฮะ (พ่อ)
(รอยยิ้มนี่มัน!!)
คาสึฮะ (พ่อ)
ครับว่าไงครับ
โคโนฮะ
ห้องหนูอยู่ไหนหรอคะ
คาสึฮะ (พ่อ)
ชั้นบนค่ะมาเดี๋ยวปะป๊าเอากระเป๋าขึ้นไปให้
คาสึฮะ (พ่อ)
เหมือนแม่จังเลยนะเราอะ // บีบจมูกคุณ
คุณลูบท้ายทอยแก้เขินเบาๆ ทำไงได้อะปะป๊าน่ารักเกินไปคานะรับไม่ด้ายยยยย
คาสึฮะ (พ่อ)
งั้นระหว่างที่ปะป๊าเช็คความเรียบร้อยกับเอากระเป๋าโคโนฮะไปเก็บ
คาสึฮะ (พ่อ)
หนูไปทำความรู้จักเพื่อนบ้านข้างๆดีมั้ย
คาสึฮะ (พ่อ)
น่าจะอายุเท่ากับลูกนะ
โคโนฮะ
งั้นเดี๋ยวหนูมานะคะ
โคโนฮะสาวก้าวจากบ้านตนมายังบ้านข้างๆทางขวามือซึ่งเป็นบ้านของคุณยายคนหนึ่ง
โคโนฮะทักทายตามมารยาทกับคุณยายเจ้าของบ้านหลังนี้ก่อนจะขอตัวไปทักทายบ้านที่ถัดจากบ้านคุณทางซ้ายมือ
โคโนฮะ
ไม่ทราบว่ามีคนอยู่รึเปล่าคะ
?? : ไม่มีสะหน่อยเจ้านี่!!
? : แล้วแกจะแหกปากหาพระเเสงอะไร
โอซามุ
คือว่าเจ้าสึมุไม่อยู่น่ะครับ
โอซามุ
ถ้าเป็นไปได้ไม่ต้องมาก็ได้
โอซามุ
ไม่ได้มาหามันหรอครับ
โคโนฮะ
คือว่าฉันเซียริน โคโนฮะ เป็น ลูกสาวของ เซียริน คาสึฮะ ค่ะ
โคโนฮะ
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ //ก้ม
โอซามุ
ผมมิยะ โอซามุ ครับ //โค้ง
โอซามุ
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
โอซามุ
และก็ขอโทษเรื่องเมื่อกี้ด้วย
โคโนฮะ
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่ถือ
อัตสึมุ
หรือนายเต๊าะสาวจริงๆหรอ!!
อัตสึมุ
แม่~ ไอ้ซามุมีสาวแล้วอะ //ตะโกนเข้าไปในบ้าน
โอซามุ
ขอโทษแทนมันด้วยนะครับ
อัตสึมุ
นายนี้ตาถึงเหมือนกันนะเนี้ย
อัตสึมุ
แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันไม่จีบหรอก
อัตสึมุ
ฉันชอบสาวที่หน้าอกบึมๆมากกว่า
หน้าของคุณขึ้นสี ใบหน้าสีขาวนวลเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงคล้ายมะเขื่อเทศสุก
โคโนฮะ
เสียมารยาทมากเลยค่ะ!!
มือสาวเจ้าออกแรงตบไปยังหน้าของชายหนุ่ม
โคโนฮะ
ขอโทษนะคะ คือว่ามือมันไปเร็วกว่าความคิด
โคโนฮะ
ปกติไม่เห็นเป็นแบบนี้เลยนะ
โคโนฮะ
สงสัยคุณคงเป็นกรณีพิเศษละมั้ง
อัตสึมุ
มือเเรงเป็นบ้าเลย!!
อัตสึมุ
ผู้หญิงจริงมั้ยเนี้ยตัวก็เล็กแรงเท่าแรงควาย
โอซามุ
บ้างทีนายควรพอนะอัตสึมุ 5555
โคโนฮะ
หว่า~ อีกแล้วมือนะมือ//ตีมือเบาๆ
คุณส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้อย่างหมดอารมณ์
โอซามุ
นี้คุณ เซียริน โคโนฮะ พึ่งอยากมาเรียนที่นี้
โอซามุ
ถึงไม่อยากยอมรับแต่ใช่ครับ
คุณอ๋อยาวๆพลางพยักหน้าเข้าใจ
โอซามุ
ขอโทษคุณเซียรินด้วยละ!
โคโนฮะ
ไม่รับคำขอโทษค่ะ :P
โอซามุ
เรียกซามุก็ได้ครับคุณเซียริน
โคโนฮะ
โอเคซามุคุงเรียกฉันว่าคานะก็ได้นะคะ
อัตสึมุ
ไอ้..ไอ้ //ชี้นิ้ว
โอซามุ
เพลาๆบ้างนะเรื่องชอบหาแต่เรื่องน่ะ//จับบ่า
คาสึฮะ (พ่อ)
กลับมาแล้วหรอ
คาสึฮะ (พ่อ)
เป็นยังไงบ้างละเพื่อนบ้านเราน่ารักทุกคนเลยนะ //ยิ้ม
คุณขำแห้งๆปนยิ้มเจื่อนๆอย่างเซ็งออกมา เรื่องน่ารักเธอคงยกคุณยายบ้านคายะสึกะ (บ้านคุณยายข้างๆทางขวามือ)ขึ้นหิ้งบูชาเป็นแน่ ส่วนบ้านมิยะน่ะหรอ... เธอคงให้อัตสึมุผู้ชายผมทองขี้โวยวายคนนั้นเป็นคนน่ารำคาณที่สุดเลยล่ะ
โคโนฮะ
ห้องเป็นยังไงบ้างคะ
คาสึฮะ (พ่อ)
อ๋อ เรียบร้อยแล้วละครับ
คาสึฮะ (พ่อ)
ห้องหนูขึ้นบันไดไปอยู่ทางซ้ายมือนะคะ
2
ด้วยความเหนื่อยล่าคุณฟุบกลับไปบนที่นอนอย่างลวกๆ
ทำไงได้อะนั่งเครื่องตั้งนานมันเหนื่อยนี่ °^°
คาสึฮะ (พ่อ)
โคโนฮะ//สะกิด
คาสึฮะ (พ่อ)
ตื่นได้แล้วลูก
คาสึฮะ (พ่อ)
ไปกินเนื้อย่างกัน
คาสึฮะ (พ่อ)
5555 งั้นเตรียมตัวนะเดี๋ยวปะป๊ารออยู่ข้างล่าง
คาสึฮะ (พ่อ)
คือปะป๊าลืมเอกสารไว้น่ะ
ทันทีที่คุณตกลงกับคุณพ่อขี้ลืมคนนี้แล้วคาสึฮะได้สับเท้าวิ่งไปหาเอกสารของตนอย่างไว้
ไม่อยากให้โคโนฮะจังรอนานนี่!! (ปะป๊าคาสึฮะได้กล่าวไว้)
ดูถ้าคุณพ่อคงจะลืมที่เก็บไว้แหง่ๆ
คุณหัวเราะคิกคักให้กับคุณพ่อคนนี้
ไม่นานนักคุณตัดสินใจก้าวเท้าลงจากรถเพื่อไปช่วยคุณพ่อหาหากทิ้งให้หาคนเดียววันนี้มีหวังคุณได้อดกินเนื้อย่างแน่ๆ
คาสึฮะ (พ่อ)
ยังไม่กลับกันอีกสินะ
อัตสึมุ
*อาจารย์เซียรินมา*
สึนะ
*บอกแล้วว่าให้รีบกลับ*
คาสึฮะ (พ่อ)
กระซิบอะไรกันห่ะ
คาสึฮะ (พ่อ)
อาจารย์เห็นอยู่ไม่ต้องแก้ตัวหรอกอัตสึมุ
คาสึฮะ (พ่อ)
แล้วทำไมยังไม่กลับกัน
โอซามุทำหน้าเอื่อมๆขึ้นมา
อัตสึมุ
อยู่โรงยิมวอลเล่ย์บอลก็ต้องซ้อมวอลเล่ย์สิครับ
คาสึฮะ (พ่อ)
เด็กพวกนี้มาให้ครูเทศเลยนะ!
คาสึฮะ (พ่อ)
แล้วคิตะอยู่ไหนล่ะ
คาสึฮะ (พ่อ)
ทำการบ้านปิดเทอมรึยังล่ะ
โอซามุ
มันยังไม่ทำครับอาจาร์เซียริน
สึนะ
//ยกโทรศัพท์มาอัดคริป
คาสึฮะ (พ่อ)
ถ้าจะซ้อมครูให้ซ้อมนะ
คาสึฮะ (พ่อ)
แต่หัดแบ่งเวลาสะบ้าง
คาสึฮะ (พ่อ)
เป็นตัวอย่างให้น้องๆหน่อยสิ
คาสึฮะ (พ่อ)
เตือนพี่เขาบ้าง
โอซามุ
ผมเป็นลูกคนเดียวครับ
คาสึฮะ (พ่อ)
สึนะหยุดถ่ายคริปได้แล้ว
คาสึฮะ (พ่อ)
เก็บของกลับกันได้แล้ว
คาสึฮะ (พ่อ)
เดี๋ยวครอบครัวก็เป็นห่วงหรอก //ดันหลังอัตสึมุ
คาสึฮะ (พ่อ)
รู้สึกเหมือนลืมอะไรไปเลยเฮะ
โคโนฮะ
ปะป๊าคงไม่ได้ลืมหนูหรอกใช่มั้ย
คุณสะกิดหลังพ่อตัวเองเบาๆทำเอาเซียริน คาสึฮะสะดุ้งโหย่งเลย
คุณมาที่นี่ได้ยังไงน่ะหรอ คุณพยายามจะมาช่วยพ่อตัวเองหาเอกสารน่ะสิ
แต่คุณพ่อขี้ลืมดันหาเอกสารและเทศพวกนักกีฬาจนลืมลูกสาวที่อยู่บนรถสะได้
คาสึฮะ (พ่อ)
ขอโทษที่ให้รอนะ
คุณไปหาชายผมดำมิ้น? ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชาย(ไม่แท้)คนหนึ่งของคุณ
โคโนฮะ
คิตะซังสูงจังเลยค่ะ
คิตะ
คานะด้วยนะ สูงขึ้นเยอะเลย
อัตสึมุ
คิตะซังรู้จักเธอด้วยหรอครับ
สึนะ
คิตะซังเองก็รู้จักสาวสวยด้วยสินะครับ
คิตะ
จะมาอยู่กับคุณพ่อหรอครับ
โคโนฮะ
จะเข้าโรงเรียนนี้ด้วยนะคะ!
นี้ล่ะ! พี่ชายเทพบุตรของเธอ ใจดี แสนดี No.1!! คุณคิดในใจ
อัตสึมุ
พึ่งรู้นะเนี้ยว่ายังแบนข้างบ้านสนิทกับคิตะซังขนาดนี้
คาสึฮะ (พ่อ)
ว่าโคโนฮะของอาจาร์หรอเจ้าจิ้งจอก!!
ไรท์ / แอด
คุณพ่อคาสึฮะเป็นคุณพ่อที่ค่อนข้างขี้ลืมค่ะ 5555
ไรท์ / แอด
บ้างทีก็เคยลืมว่าตัวเองแต่งงานแล้ว
ไรท์ / แอด
แล้วทำไมทุกคนถึงค่อนข้างกลัวอาจาร์น่ะหรอคะ
ไรท์ / แอด
ในคาบเรียนขึ้นชื่อว่าเป็นครูที่สอนโหดสุดๆไปเลยค่ะ แถมได้คะแนนจากวิชาครูยากมากๆ
ไรท์ / แอด
ทำให้บางส่วนยังรู้สึกเกร็งๆเวลาคุยกับครูค่ะ
ไรท์ / แอด
ถึงแม้จะเป็นคนที่โหดในการสอนแต่นอกเวลากลับเป็นคนติ๊งต๊องค่อนข้างมากเลย 5555
ไรท์ / แอด
แต่สำหรับโคโนฮะละก่อน
โคโนฮะ
คุณพ่อเป็นคนน่ารักดีค่ะถึงแม้จะขี้ลืมไปบ้างก็เถอะ
ไรท์ / แอด
เป็นกำลังใจให้คุณพ่อคาสึฮะกันด้วยนะคะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
