เเวมไพรท์ สองใจ
ความรัก
เชียร์
ไม่มีใครอยากจะเล่นกับเราเลย
เด็กสาวคนหนึ่ง มองผู้คนน้อยใหญ่เล่นกัน
มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลัง
เชียร์
รุ่นพี่ อาซากิคุงนินา
รุ่นพี่ อาซากิ
ทำไมทำหน้าตกใจอย่างนั้นล่ะ
เชียร์
รุ่นพี่ อาซากิคุงคะมีอะไรหรือคะ
รุ่นพี่ อาซากิ
เปล่า....พี่จะบอกว่าพี่ย้ายบ้านมาอยู่ใกล้น้องน่ะ
รุ่นพี่ อาซากิ
ก็เลยจะเดินกลับด้วย
รุ่นพี่ อาซากิ
งั้นกลับกันเถอะนะ
เชียร์
ดีเลยพี่จะได้มาทานข้าวบ้านหนูบ่อยๆ
รุ่นพี่ อาซากิ
อืมม...ก็เราเป็นเพื่อนบ้านกัน
ของผม
เชียร์
เอ้า รุ่นพี่อาซากิคุง
รุ่นพี่ อาซากิ
เราไปเดินเล่นกันไหม
เชียร์
งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะ
รุ่นพี่ อาซากิ
งั้นเราไปกันเถอะ
เชียร์
หนูไม่ค่อยได้มา
เเถวนี้ก็บ่อยเเล้วนะ
เชียร์
ก็ไม่มีเพื่อนน่ะค่ะ
เชียร์
ตั้งเเต่ประถมน่ะค่ะ
เชียร์
ตอนนั้นน่ะเพื่อนเยอะเลยล่ะค่ะ
รุ่นพี่ อาซากิ
ไม่เป็นไรๆ พี่เป็นเพื่อนให้เอง
เชียร์
เเค่มีเพื่อนเป็นพี่คนเดียวก็ดีใจเเล้ว
เชียร์
ค่ะ...พรุ่งนี้เจอกันใหม่ค่ะ
เชียร์
ชั้นต้องเจอเเบบนี้อีกนานเท่าไร
กลุ้มใจ
เชียร์
เเกจำได้ปะร้านนั้นที่เราเคยเเกล้งเจเร่อะ
เชียร์
เราว่านะเเกล้งคนนี่ก็สนุกดีนะ
เชียร์
เพื่อนจาก10คนเหลือ1คน
หงส์
ที่เธอเเกล้งเพื่อนน่ะ
หงส์
เเต่ฉันรู้เเล้วว่าทำเเบบนี้จะไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนด้วยไงล่ะ
หงส์
ฉันขอเลิกคบเเกเพื่อนนะเชียร์
เชียร์
เออ!!ไปเลยอยู่คนเดียวฉันก็อยู่ได้เว้ย
เชียร์
อยู่คนเดียวง่ายจะตาย
เเม่เชียส
ลงมาทานข้าวสิจ้ะลูกรัก
เชียร์
ลงไปทานอาหารดีกว่าไม่ต้องเครียดนะเชียร์
เเม่เชียส
เชียร์จ้ะอาหารที่ลูกชอบเนี่ยเเม่จัดเต็มมากเลยนะลูกรัก!!
เชียร์
อ๋อ...ค่ะขอบคุณค่ะเเม่
เเม่เชียส
ทานไปก่อนนะเเม่จะไปหาเพื่อนข้างบ้าน🏡
หลังจากที่เเม่เดินออกไป
เชียร์ทำการรับประทานอาหาร
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
