แมวดุใน Lookism
I
ไรท์เตอร์
หนีมาเปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว~~
ไรท์เตอร์
เรื่องธรรมด๊าาาา
ไรท์เตอร์
เธอขาควรชินได้แล้วนะ~
ไรท์เตอร์
ที่ไรท์คนนี้ชอบดองนิยาย
ไรท์เตอร์
ดองมากว่า15เรื่องแล้วด้วย
ไรท์เตอร์
ก็เกิดจากความคิดพิเรนๆของเราอีกเช่นเคย
ไรท์เตอร์
เอาแมวอารมณ์แปรปรวนอย่างคิรัวร์จากอนิเมะ ฮันเตอร์Xฮันเตอร์
ไรท์เตอร์
เข้ามาในมังฮวาเกาหลีแอ็คชั่นเรื่องLookism
ไรท์เตอร์
ช่วงนี้ติดหนักมาก
ไรท์เตอร์
โดยเฉพาะคุณพ่อลูกอ่อน อร๊ายยย
ไรท์เตอร์
หรือเอาคาเนกิมาอยู่ในเรื่องนี้ก็น่าลองนะ~
ไอ้ต้าวนักอ่าน
เข้าเรื่องส**
//การกระทำ
/ความรู้สึก/
(คิดในใจ)
<พูดผ่านอุปกรณ์สื่อสารทุกชนิด>
เด็กชายวัย12ปีที่ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลถูกจับขึงด้วยโซ่เหล็กหนา
เสียงแส้กระทบดังสนั่นไปทั้งห้องใต้ดินที่ราวกับเป็นห้องทรมานแห่งนี้
[Killua]
อ้าว อรุณสวัสดิ์ฮะพี่
ตปก.1
อย่าได้ใจนักคิรัวร์ //จิ้มบุหรี่กับตัวอฝ.
[Killua]
ออกจะสำนึกผิดแล้วนะ
[Killua]
ขอโทษ ฉันผิดไปแล้วพี่
[Killua]
รู้ด้วยหรอ..? //ยิ้มแสยะ
Rrrrrrrr -เสียงริงโทนของทรศ.ดังขึ้นจากกระเป๋าเสื้อของอฝ.
ตปก.1
ฮื่ม.. ฮื่ม..เข้าใจละ
ระหว่างนั้นที่ไม่มีใครสนใจเด็กหนุ่มแล้ว
ก็เกิดการแทรกแซงมิติกลายเป็นประตูมิติทรงกลมขึ้นด้านหลังของคิรัวร์
เมื่อเขาหันมาอีกครั้ง ทั้งตัวน้องชายของเขาและโซ่ก็หายไปแล้ว
ร่างเด็กหนุ่มผมขาวถูกโยนลงไปกระแทกพื้นอย่างไม่ใยดี
___ (เบ้ของไรท์เอง)
เอาตัวมาให้แล้วนะ
ไรท์เตอร์
[รับบท:พระเจ้า]
___ (เบ้ของไรท์เอง)
คิดจะทำอะไรล่ะ?
ไรท์เตอร์
ส่งไปที่ไหนสักที่
ไรท์เตอร์
เพื่อหาความสำราญให้ตัวเองบ้าง
___ (เบ้ของไรท์เอง)
เหอะๆ
___ (เบ้ของไรท์เอง)
อีกแล้วเรอะ
ไรท์เตอร์
ยังไงก็ไม่ใช่จักรวาลหลัก
___ (เบ้ของไรท์เอง)
อ่อวว
ไรท์เตอร์
เสร็จงานนี้ให้ลาพักร้อนที่ต่างโลก1รอบจักรวาล
ประมาณ 4พันล้านล้านล้านล้านปี (ไรท์มั่วขึ้นเอง)
___ (เบ้ของไรท์เอง)
จริงอ่ะ?
ไรท์เตอร์
ฉันเคยโกหกด้วยรึ
___ (เบ้ของไรท์เอง)
(อย่าว่าแต่เคยเลย)
___ (เบ้ของไรท์เอง)
(ใช้แสงดาวในจักรวาลยังนับไม่ครบเลย)
___ (เบ้ของไรท์เอง)
อุ้ย...
ไรท์เตอร์
เอาล่ะๆ จะไปใสก็ไปก่อนที่ข่อยจะเปลี่ยนหฤทัย
___ (เบ้ของไรท์เอง)
(ใครมันสอนภาษาไทยไรท์วะ)
___ (เบ้ของไรท์เอง)
ครับๆ
ไรท์เตอร์
จะส่งไปช่วงไหนดีวะ?
ไรท์เตอร์
เอาเริ่มต้นหรือก่อนเริ่มต้น?
ไรท์เตอร์
งั้นให้เจ้าตัวตัดสินเองละกัน
วงล้อสีทองอันใหญ่ก็โผล่ขึ้นมา
มีปุ่มสีแดงอันใหญ่ตรงกลาง
ไรท์เตอร์
//จับมือคนที่สลบอยู่ไปกดปุ่ม
วงล้อก็เริ่มหมุนอย่างรวดเร็ว
II
ไรท์เตอร์
ถึงแม้เราจะไปฉุด(?)ตัวคิรัวร์ตอนที่น้องกลับตระกูลหลังจากหมดสิทธิ์สอบฮันเตอร์ต่อเพราะไปฆ่าคน
ไรท์เตอร์
แต่เราจะให้คิรัวร์สามารถใช้เน็นได้แล้วนะ รวมถึงโยโย่ด้วย
ไรท์เตอร์
[รับบท:พระเจ้า]
ไรท์เตอร์
แต่จะส่งไปแบบนี้เลยมันก็น่าเห็นใจนะ
ไรท์เตอร์
งั้นใส่เสื้อให้ละกัน
ร่างเด็กหนุ่มที่เปลือยท่อนบนมีเสื้อคอเต่าสีน้ำเงินและเสื้อยืดสีขาวปรากฏขึ้น
แต่โซ่ที่ยังติดแขนเขามาก็ยังคงอยู่อย่างนั้น
เสียงดีดนิ้วดังขึ้นอีกครั้ง
พร้อมกับร่างของเด็กหนุ่มที่หายไปจากที่แห่งนั้น
ไรท์เตอร์
เปลี่ยนนิสัยและบุคลิกนิดหน่อย
ไรท์เตอร์
บิดเบือนความทรงจำอีกเล็กน้อย
ไรท์เตอร์
เอาล่ะ มารอดูเรื่องสนุกกันเถอะนะที่รัก
ที่บัลลังก์ นั้นมีตุ๊กตายางที่รูปร่างเว้าโค้งสวยงามและเซ็กซี่ใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น
บนใบหน้าของเธอมีตัวอักษรเขียนเอาไว้ว่า "นักอ่านที่น่ารัก"
ไรท์เตอร์
//จับจูงมือเธอขาออกมาเต้นรำราวกับคนบ้า
ปาร์คจงกอน
แกจะหยุดรถทำไม?
คิมจุนกู
อืม ไม่รู้เหมือนกัน!
คิมจุนกู
เหมือนมีอะไรอยู่ท้องรถนะ
จุนกูเดินลงมาดูข้างหน้ารถ
ก็เห็นขาของเด็กโผล่ออกมาจากใต้ท้องรถ
ปาร์คจงกอน
//ย้ายไปนั่งที่คนขับ
แล้วจุนกูก็ได้เห็นสภาพเด็ก
เด็กชายอายุราว11-12ปี ผมสีขาวฟูฟ่อง กางเกงขาสั้นสีดำ เสื้อคอเต่าสีกรมท่าและเสื้อยืดคอวีสีขาวสวมทับ
ที่แขนและขานั้นถูกล่ามด้วยโซ่เหล็กที่มีรอยถูกตัดขาด...
คิมจุนกู
เน่ ไอ้หนู //จิ้มๆ
คิมจุนกู
เด็กบ้าอะไรไม่รู้มานอนกลางถนน
คิมจุนกู
ปฏิหาริย์มากที่ไม่ถูกเหยียบตายไปสะก่อน
ปาร์คจงกอน
//นั่งยองๆ.จับโซ่ขึ้นมาดู
ปาร์คจงกอน
โซ่ถูกตัดด้วยของมีคม
ปาร์คจงกอน
โซ่นี่หนักแฮะ //ปล่อย
โซ่ที่ถูกปล่อยลงก็กระทบกับพื้นและพื้นก็ยุบลงไปเล็กน้อย
คิมจุนกู
เฮ้ย! เราต้องไปเก็บเงินต่อนะ!
ปาร์คจงกอน
อ่า เอาไปด้วยละกัน
จงกอนอุ้ม(หิ้ว)เด็กชายขึ้นรถไปกับเขา
ในซอยที่เต็มไปด้วยร้านค้ามากมาย
มีกลุ่มชายชุดดำเดินขวักไขว่
เป้าหมายของเขาคือเก็บเงิน
โดยทิ้งจุนกูและเด็กชายเอาไว้ในรถ
เด็กชายถูกวางทิ้งไว้ที่เบาะที่นั่งของจงกอน
คิมจุนกู
//บีบจมูก.ยืดแก้มเล่น
คิมจุนกู
น่ารักอ่ะ อร๊าย //กระดี้กระด้า
คิมจุนกู
งู้ยยย //ทำหน้าฟิน
(ไรท์คงไม่ต้องบรรยายนะว่ามันยิ้มยังไง)
เท้าเล็กๆประทับที่ยอดอกจุนกูและเขาก็ปลิวออกไป
จงกอนรีบออกมาดูพร้อมกับที่ข้างหลังก็มีชายหนุ่มอีกคนตามออกมาด้วย
สภาพรถฝั่งคนขับนั้นพังเละเทะพร้อมกับร่างจุนกูที่นอนหมดสภาพห่างออกไปเล็กน้อย
ปาร์คจงกอน
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!?
บิ๊กดิลคนอื่นๆก็เข้ามามุงดูอยู่ห่างๆ
ประตูรถอีกฝั่งเปิดออกด้วยเท้าเล็กๆพร้อมกับร่างเด็กชายที่กระโดดลงออกมา
[Killua]
//เอียงคอมองจงกอน
คิมจุนกู
ซึก.. ซี๊ด.... //พยุงตัวเองขึ้น
คิมจุนกู
เฮ้ ฉันแค่จับแก้มเล่นนิดหน่อยเอง
[Killua]
โกหก //เดินไปยืนข้างๆจงกอน.ดึงชายเสื้อ.ชี้ที่จุนกู
[Killua]
ลุงนั่นเอาหน้ามาใกล้แล้วก็ยิ้ม
[Killua]
หยองอ่ะ //เงยหน้า.ช้อนตามอง
ทุกการขยับตัวของเขาก็จะมีเสียงโซ่เหล็กกระทบกัน
ทั้งน่ารักและอันตรายด้วยโซ่เหล็กขนาดใหญ่ที่ดูหนักและแข็งมาก
ปาร์คจงกอน
ฉันรู้อยู่แล้วว่าไอ้ลิงกังอย่างแกมันไว้ใจไม่ได้
คิมจุนกู
ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย!
คิมจุนกู
ดูนี่เซ่! //เลิกเสื้อขึ้น
บนร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของจุนกู
ที่ยอดอกมีรอยเท้าเล็กๆที่แดงช้ำประทับอยู่
มันช้ำแดงออกม่วงและมีเลือดซิบออกมา เนื้อนั้นยุบลงไปนิดๆตามรอยเท้า
ทุกคนจ้องมองแผลนั่นแล้วก็จ้องมองมาที่คิรัวร์
คิมจุนกู
ตัวก็แค่นี้ //เดินมาหา
คิมจุนกู
แต่แรงเยอะใช่เล่นนะคะ //ยิ้ม
ปาร์คจงกอน
หมดธุระที่นี่แล้ว
[Killua]
//ปล่อยเสื้อจงกอน
ปาร์คจงกอน
แก ไอ้หนู //คว้าคอเสื้อ
ปาร์คจงกอน
ไปกันฉัน //หิ้วขึ้น
[Killua]
//ถูกจับตัวลอย.ดิ้น
คิมจุนกู
แล้วเราจะกลับยังไง?
[Killua]
//เหงื่อแตกพลั่ก
คิมคิมยองเพียงมองสังเกตเงียบๆ มองแขนเล็กๆทั้งสองข้างและข้อเท้าเล็กที่ถูกล่ามด้วยโซ่ยาวประมาณนึงและมีรอยตัดที่เรียบเนียนผิดวิสัยมาก
คิรัวร์ถูกอุ้มมานั่งตักจงกอนอย่างไม่อาจขัดขืน
ก็ขัดขืนได้แต่แค่ยอมเพราะจงกอนมีขนมมาล่อ
[Killua]
//อ้าปาก.กำลังจะตอบ
ไม่มีความทรงจำใดๆหลงเหลือและไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร
ทันใดนั้นก็มีเสียงๆดังขึ้นในส่วนลึกของจิตใจ
"คิรัวร์ แค่คิรัวร์ หรือคิล ไม่มีชื่ออื่น"
คิมจุนกู
ฉันก็อยากให้ไอ้หนูมานั่งตักเหมือนกันนะ!
คิมจุนกู
ทำไมไอ้จงอางได้แต่ฉันไม่ได้เล่า!
ปาร์คจงกอน
อืม รู้แล้วว่าหิว
คิมจุนกู
ขนาดหิวก็ยังน่ารักเงยอ้ะ
คิมจุนกู
พี่เลี้ยงหนูได้ทั้งชาติเลยนะ
[Killua]
... //เคี้ยวแก้มป่อง
ขนมที่จงกอนป้อนก็พวกช็อกโกแลตแท่งนั่นแหละ
[Killua]
'หงึกๆ' //พยักหน้า
ไรท์เตอร์
เรื่องนี้มีoocเพียบ
III
จงกอนที่หิ้วคอเสื้อคิรัวร์เข้ามาก็จัดการโยนลงโซฟาตัวใหญ่จนหัวทิ่มลง
เรียกความสนใจ3คนที่อยู่ที่นี่มาก่อน
คริสตัล (ชเวซูจอง)
//มอง
[Killua]
โยนลงมาได้นะตาลุงนี่
ท่าทางของคิรัวร์โวยวาย กางกรงเล็กเล็กๆแยกเขี้ยวขู่ แง่งๆ เหมือนกับแมว
ปาร์คจงกอน
หึ //นั่งลงข้างๆ
[Killua]
//เกาะแขน.คลอเคลีย
หูและหางทิพย์กระดิกและส่ายไปมาอย่างน่ารัก เกาะแขนจงกอนคลอเคลียอย่างออดอ้อน
คริสตัล (ชเวซูจอง)
//มองตาไม่กระพริบ
คริสตัล (ชเวซูจอง)
(น น่ารัก)
คิมจุนกู
//เดินเข้ามาทีหลัง
คิมจุนกู
กรี๊ด ดด พี่ก็มีขนมนะคะ มามะ
คิรัวร์นอนหนุนตักจงกอนและอีกคนก็ป้อนขนมให้ไม่ขาด
คริสตัล (ชเวซูจอง)
//มอง
คิมจุนกู
เรื่องมีอยู่ว่า...
DG (คังดาคยอม)
//ถอดร้องเท้า
คิมจุนกู
ฮะเฮ้ๆๆๆ พูดแล้วๆ
คิมจุนกู
ไปเก็บเงินที่บิ๊กดิล
คิมจุนกู
ก็เจอเจ้าหนูนี่นอนอยู่กลางถนน
คิมจุนกู
เกือบขับรถเหยียบแล้ว
ชเวดงซู
แล้วแกก็เอากลับมาด้วย?
คิมจุนกู
ถูกล่ามโซ่เหล็กด้วย
ตอนนี้ยังคงมีโซ่อยู่บนข้อมือและข้อเท้าทั้งสองข้าง
[Killua]
//กวาดตามองแต่ละคน
[Killua]
แปลกหรอ? //เอียงคอ
ปาร์คจงกอน
//จับโซ่ขึ้นมาดู
คิรัวร์จับโซ่ที่ข้อเท้าทั้งสองข้าง
และกระชากจนขาดไม่เหลือชิ้นดี
ต่อมาก็กระชากโซ่ที่ข้อมือออกทีละข้างและโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี
นอนตักจงกอนและรอให้อีกคนป้อนขนมเขาต่อตาใส
ทุกคนจ้องมาที่ทั้งสองคนตาเขม็ง
คิมจุนกู
ดูนี่สิ ผลงานแรกของเจ้าหนู //เลิกเสื้อขึ้น
คริสตัล (ชเวซูจอง)
//อึ้ง
ปาร์คจงกอน
ประธาณอยากถามว่า เธอเป็นใครกันแน่
DG (คังดาคยอม)
ยิ่งน่าสนใจกว่าเดิม
ปาร์คจงกอน
รีบพูดธุระของท่านสักที
พวกเขาพูดคุยกันไปโดยที่มีจงกอนป้อนขนมให้คนบนตักเรื่อยๆ
คริสตัลต้องคอยจับตาดูคนๆนึงโดยมีจงกอนคอยดูแล
คนเก็บเงินเหลือเพียงจุนกู
ชเวดงซู
สนใจเป็นลูกบุญธรรมฉันไหม?
คริสตัล (ชเวซูจอง)
พ่อพูดจริงหรอคะ!? //ตื่นเต้น
DG (คังดาคยอม)
เอาจริงหรอครับ? //มองอย่างอึ้งๆ
[Killua]
มีขนมไหม? //มองอย่างคาดหวัง
ชเวดงซู
ฉันสามารถเลี้ยงขนมเธอได้ทั้งชาติ
[Killua]
ตกลง! //เด้งตัวลุกขึ้น.วิ่งพลวดไปหา
การเคลื่อนไหวเขาเร็วมากทำเอาตกใจไปตามๆกัน
[Killua]
ผมต้องทำอะไรบางอย่างด้วยใช่ไหม?
ชเวดงซู
(เด็กนี่ ฉลาดแฮะ)
DG (คังดาคยอม)
คังดากยอม ครับ //ยิ้ม
คิมจุนกู
คิมจุนกู คนเก็บเงิน //ยิ้ม
[Killua]
(ไอ้โรคจิตชัดๆ)
คริสตัล (ชเวซูจอง)
คริสตัลจ้ะ
คริสตัล (ชเวซูจอง)
หรือชเวซูจอง จะเป็นพี่สาวของเธอ
คริสตัล (ชเวซูจอง)
ฝากตัวด้วยนะ คิล ^^
คริสตัล (ชเวซูจอง)
(น่ารักกก!!)
ปาร์คจงกอน
ถ้าค่าขนมไม่พอมาหาฉัน
คิมจุนกู
ไม่พอก็มาหาพี่ได้เหมือนกัน!
DG (คังดาคยอม)
มาหาฉันก็ได้นะ
คริสตัล (ชเวซูจอง)
พอเลย!
คริสตัล (ชเวซูจอง)
น้องชายคนเดียว
คริสตัล (ชเวซูจอง)
ฉันเลี้ยงได้! //กอด
ชเวดงซู
ตามคริสตัลไปจับตาดูคนๆนึงด้วยเลยละกัน
คริสตัล (ชเวซูจอง)
ดีจัง!
ปาร์คจงกอน
//ยกยิ้ม.มองอย่างเหนือกว่า
DG (คังดาคยอม)
... //มุมปากกระตุก
ชเวดงซู
นี่คือค่าขนม //ยื่นแบล็คการ์ดให้
[Killua]
//รับมาอย่างเร็ว
[Killua]
ขอบคุณครับปะป๋า!
คิรัวร์ได้ไปอยู่กับคริสตัล
แต่ละวันก็ผ่านไปอย่างเรียบง่าย
ไปกว้านซื้อขนมในห้างจนเต็มห้อง
จนกระทั่งเขาเริ่มรู้สึกเบื่อ
คริสตัล (ชเวซูจอง)
ว่าไงจ้ะคิล?
[Killua]
ผมขอไปดูเจ้าคนที่พี่ต้องจับตาดูนะ
[Killua]
แล้วก็ไปเล่นร้านเกมด้วย
คริสตัล (ชเวซูจอง)
อืม..//คิด
คริสตัล (ชเวซูจอง)
นั่นสินะ
คริสตัล (ชเวซูจอง)
อยู่แต่ที่บ้านคงเบื่อแย่
คริสตัล (ชเวซูจอง)
คิลเอาแต่กินจนแก้มย้วยแล้วด้วย //จับๆยืดๆแก้ม
คริสตัล (ชเวซูจอง)
แต่ว่า
คริสตัล (ชเวซูจอง)
ไม่หลงทางใช่ไหม?
คริสตัล (ชเวซูจอง)
ระหวังตัวด้วยนะ
คริสตัล (ชเวซูจอง)
นักเลงมันเยอะ
คริสตัล (ชเวซูจอง)
เดี๋ยว!
คริสตัล (ชเวซูจอง)
คิล! ใส่รองเท้าก่อน!
[Killua]
//วิ่งกลับเข้ามา.ใส่รองเท้า
ในตู้เสื้อผ้าที่คริสตัลไปกว้านซื้อมาให้มีแต่ชุดประมาณนี้ของคิรัวร์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!