ชีวิตครั้งที่ 2 ในอยุธยา
1(บรรยายทั้งนั้น)
ดิฉันขอแต่งในแบบดิฉันนะจ๊ะ
ช่วงนี้ใกล้สอบถือว่าขอให้สอบผ่านนะ
.................................
โอเมก้ากับอัลฟ่าอาจเป็นเพศที่ทุกคนรู้จักกันดี
นอกเหนือจากนั้นก็ยังมีเบต้าที่ไม่ค่อยมีอะไรมาก
โอเมก้ากับอัลฟ่าที่เกิดขึ้นจากจินตนาการของหลายๆคน
พี่อยากให้ผู้ชายสามารถท้องได้
กลุ่มคนที่รักเพศเดียวกันอย่าง LGBTQจึงเรียกร้องกับรัฐบาลให้นักวิทยาศาสตร์ทดลองการสร้างเพศรองขึ้นมา
หลังจากนั้นประมาณ 5 ปีการทดลองก็สำเร็จ
และได้ฉีดสารเข้าร่างกายทั้งหญิงและชายมากกว่าล้านคนที่เป็นอาสาสมัครมาฉีดด้วยตัวเอง
ผ่านมาหลังจากนั้นประมาณ 10 ปีคนที่ได้ชื่อว่าอัลฟ่าก็เหลิงในอำนาจ
คิดว่าโอเมก้าเป็นเครื่องมือไว้สำหรับมีลูกเท่านั้น
แต่ก็มีบ้างที่พอเข้าใจและให้ความสำคัญเนื่องในฐานะคนรัก
แต่คนดีๆมันมีจำนวนน้อยมาก
และก็มีโอเมก้าหลายคนที่เป็นโรคซึมเศร้าเพราะการกระทำของอัลฟ่า
อย่างน้องสุนทรีย์ของเรานะจ๊ะ🤣🤣
สุนทรีย์(นายเอก)
//กำลังเดินไปซื้อของ
อีเปรต
มึงนั่นใช่โอเมก้าเปล่าวะ
อีเปรต
นี่น้องๆ//โบกมือ+ตะโกน
สุนทรีย์(นายเอก)
อ....ครับ//ชี้ตัวเอง
สุนทรีย์(นายเอก)
หมายถึงผมหรอ
อีเปรต
ช่วยมากับพี่หน่อยได้ไหม
สุนทรีย์(นายเอก)
ไปไหนหรอครับ
อีผี
เอาเหอะอย่าใส่ใจนักเลย
อีเปรต
อีเวรมึงอย่าทำน้องกลัวดิวะ
อีเปรต
มากับพวกพี่หน่อยน้า~
สุนทรีย์(นายเอก)
ก...ก็ได้ครับ
สุนทรีย์(นายเอก)
//เดินตาม
นารี😑😑(มั้งนะ)
เอาจริงๆเป็นพันคำแล้วนะเนี่ย
นารี😑😑(มั้งนะ)
แต่ส่วนใหญ่เป็นบรรยายทั้งนั้น
นารี😑😑(มั้งนะ)
ช่วยอ่านของเขาด้วยนะต๊ะเอง
นารี😑😑(มั้งนะ)
ถ้าไม่อ่านเดี๋ยวงอนนะ
2คุณน้าพร้อมกับกระจก
อีผี
ตรงนี้ก็พอแล้วมึงจะไปไหนไกลวะ
อีเปรต
มึงดูดีๆนะไม่มีคนแล้วใช่ไหม
สุนทรีย์(นายเอก)
(ซอยก็เปลี่ยวแบบนี้กูโดนข่มขืนไหมวะเนี่ย)
อีเปรต
น้องเป็นโอเมก้าใช่ไหม
สุนทรีย์(นายเอก)
อ...เปล่าครับผมเป็นเบต้า
ถ้าไม่ชอบคำหยาบก็ขอโทษด้วยนะ
สุนทรีย์(นายเอก)
ผมเป็นเบต้าจริงๆครับ//ถอยหลัง+จะวิ่ง
อีเปรต
มาเล่นสนุกกับพี่หน่อยสิ
อีเปรต
//ดันสุนทรีย์ชิดกำแพง
สุนทรีย์(นายเอก)
ปล่อยผมนะ//ดิ้น
มณี
ตำรวจค่ะทางนี้ค่ะทางนี้ค่ะๆ//ตะโกน
อีผี
ไปเหอะมึง//กระชากอีเปรต
มณี
หนูไม่เป็นไรใช่ไหมจ๊ะ//เดินเข้าไปหาสุนทรีย์
สุนทรีย์(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับ//ฝืนยิ้ม
มณี
ไปกินกาแฟสักแก้วไหมจ๊ะ
สุนทรีย์(นายเอก)
ผมกินกาแฟไม่เป็นครับ
มณี
งั้นก็ไปกินเค้กที่ร้านแล้วกันนะจ๊ะ//ดึงสุนทรีย์
สุนทรีย์(นายเอก)
ค...ครับ//โดนลาก
มณี
หนูนั่งก่อนนะจ๊ะเดี๋ยวน้าไปสั่งกาแฟแป๊บนึงจะเอาเค้กอะไรก็บอกน้าได้เลยนะ
สุนทรีย์(นายเอก)
//นั่งรอบนเก้าอี้
มณี
หนูคงไม่เป็นไรใช่ไหมจ๊ะ
เมดในร้าน
น้ำมาเสิร์ฟแล้วค่ะ
เมดในร้าน
และเค้กสตอเบอรี่ใช่ไหมจ๊ะ
สุนทรีย์(นายเอก)
//ทำหน้าซึม
มณี
หนูไม่เป็นไรจริงๆใช่ไหมจ๊ะ
สุนทรีย์(นายเอก)
ครับ//เงยหน้ามองมณี
มณี
มีอะไรไม่สบายใจก็เล่าให้น้าฟังได้นะจ๊ะ
สุนทรีย์(นายเอก)
//น้ำตาไหล
สุนทรีย์(นายเอก)
ผมเกลียดมากเกลียดที่สุดทำไมต้องมีด้วยโอเมก้า อัลฟ่า
สุนทรีย์(นายเอก)
เมื่อก่อนถึงมันจะยังดีๆอยู่
สุนทรีย์(นายเอก)
แต่ปัจจุบันพวกอัลฟ่า ก็เอาแต่ข่มเหงโอเมก้าทั้งนั้น
มณี
งั้นเหรอจ๊ะถึงหน้าจะไม่ค่อยเข้าใจเพราะน้าเป็นเบต้าก็เถอะ
มณี
แต่ความโศกเศร้าเรื่องการแบ่งชนชั้นน้าเข้าใจดีเลยแหละ
มณี
น้าเป็นคนจีนนี่นา//ยิ้ม
มณี
ที่ประเทศจีนเขาไม่ได้แบ่งชนชั้นจากอัลฟ่าหรือโอเมก้า
มณี
แต่แบ่งแยกเป็นหญิงกับชายแทนนะจ๊ะ
มณี
เด็กที่เกิดมาเป็นชายจะได้รับความรักจากครอบครัวมากกว่าเด็กที่เป็นหญิง
มณี
//จัดแก้วกาแฟ+บีบแน่นจนน้ำหก
มณี
มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ//มองหน้าสุนทรีย์
สุนทรีย์(นายเอก)
ผมกลับป้านี้เหมือนกันจังเลยนะครับ
สุนทรีย์(นายเอก)
ครับน้า//ยิ้ม
สุนทรีย์(นายเอก)
ไม่ต้องก็ได้ครับ
สุนทรีย์(นายเอก)
ดูท่าจะแพงมากเลยนะครับเนี่ย
มณี
แต่ว่านะนายดูต้องการมันมากเลยล่ะ
มณี
เอากระจกนี้ไปแล้วดูคำด้านในและก็เดินตามสถานที่ที่กระจกนั้นบอกเถอะ
มณี
เธอจะเจอคนที่จะนำพาความสุขให้เธอได้
มณี
ถึงแม้มันจะออกพิลึกพิลั่นหน่อยนะจ๊ะ
สุนทรีย์(นายเอก)
(พิลึกพิลั่นงั้นหรอ)
สุนทรีย์(นายเอก)
(หมายความว่าไง)
สุนทรีย์(นายเอก)
//ถือกระจกไว้ที่มือ
นารี😑😑(มั้งนะ)
ต้องทิ้งข้อสงสัยตัดจบแบบละครไทยมันถึงจะสนุก
นารี😑😑(มั้งนะ)
ช่วยอ่านกันด้วยนะ~~~
นารี😑😑(มั้งนะ)
อนุโมทนา thank you นะโยม
นารี😑😑(มั้งนะ)
ขอให้ทุกคนสอบผ่านนะจ๊ะ
3 หญิงงานในซอยเปลี่ยว
สุนทรีย์(นายเอก)
ไม่อยากไปโรงเรียนเลยเรา
สุนทรีย์(นายเอก)
//มองไปที่กระจก
สุนทรีย์(นายเอก)
//หยิบกระจกขึ้นมาส่อง
ในกระจกมีคำเขียนอยู่ข้างใน
สุนทรีย์(นายเอก)
นั่นอะไรอ่ะ
สุนทรีย์(นายเอก)
//กำลังนึก
สุนทรีย์(นายเอก)
น้าคนนั้นก่อนไปได้พูดว่า~~
สุนทรีย์(นายเอก)
ให้ตามไปที่สถานที่ที่กระจกนี้บอก
สุนทรีย์(นายเอก)
จะได้ไม่ต้องไปเรียนด้วยสิ~~
นารี😑😑(มั้งนะ)
ขนาดกูยังไม่เคยโดดเรียนเลยสักครั้งทำไมมึงเป็นคนอย่างนี้ฮะ
นารี😑😑(มั้งนะ)
ครับ//ทำหน้าซึม
สุนทรีย์(นายเอก)
//อาบน้ำแต่งตัว
สุนทรีย์(นายเอก)
//มองไปที่กระจก
สุนทรีย์(นายเอก)
ชินจูกุสินะ
สุนทรีย์(นายเอก)
//ไปที่สถานี+ขึ้นรถไฟสายชินจูกุ
สุนทรีย์(นายเอก)
คนเยอะจังเลยนะ
สุนทรีย์(นายเอก)
//ดูไปที่กระจก
สุนทรีย์(นายเอก)
ซอยอะไรวะนั่นอ่านไม่ออกว่ะ
อีเปรต
นั่นน้องคนเมื่อวานนี่นา
อีเปรต
จำพี่ได้หรือเปล่าเอ่ย
สุนทรีย์(นายเอก)
ทำเหมือนเป็นคนดีอะมึงอ่ะ
สุนทรีย์(นายเอก)
//ชูนิ้วกลางใส่
สุนทรีย์(นายเอก)
//วิ่งหนี
อีเปรต
(ถ้าไม่ติดว่าที่นี่มีคนเยอะแล้วก็กูลากมึงไปแล้ว)
สุนทรีย์(นายเอก)
//เห็นร้านแผงลอยข้างถนน
สุนทรีย์(นายเอก)
//เดินเข้าไปหาคุณตาเจ้าของแผงลอย
สุนทรีย์(นายเอก)
ขอยืมกระดาษกับดินสอหน่อยครับ
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
จ๊ะ
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
//ส่งกระดาษกับดินสอให้สุนทรีย์
สุนทรีย์(นายเอก)
//สุนทรีย์เขียนตัวอักษรชื่อซอยพี่สุนทรีย์อ่านไม่ออก
สุนทรีย์(นายเอก)
คุณตารู้จักถนนเส้นนี้ไหมครับพอดีผมอ่านไม่ออกอ่ะครับ
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
555
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
ขนาดอ่านไม่ออกนะเนี่ยยังเขียนชื่อซอยนี้ถูกด้วยหรอเนี่ย
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
เอาเถอะ
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
แค่ตรงไปอีก 2-3 ซอยและเลี้ยวขวา
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
แค่นั้นก็เจอแล้ว
สุนทรีย์(นายเอก)
ขอบคุณครับ
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
//คว้าแขน
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
แต่ลุงบอกไว้ก่อนนะที่นั่นไม่ใช่ที่ปลอดภัยเลยอย่าไปจะดีกว่า
สุนทรีย์(นายเอก)
ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับผมสบายดี//ยิ้ม
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
เฮ้อ!
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
จริงๆเลยเด็กสมัยนี้
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
ไม่กลัวอะไรเลยหรือไงกัน
สุนทรีย์(นายเอก)
งั้นผมไปก่อนนะครับ//วิ่ง
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
เฮ้อ!
คุณตาเจ้าของแผงลอย(พ่อมิลิม)
จริงๆเลย
สุนทรีย์(นายเอก)
ซอยนี้สินะ
สุนทรีย์(นายเอก)
ทำไมดูเปลี่ยวจัง
สุนทรีย์(นายเอก)
ไม่มีคนอยู่เลยซักกะคน
สุนทรีย์(นายเอก)
//เดินเข้าไป
เขียนแบบนี้ป่าววะเสียงลมเนี่ย
สุนทรีย์(นายเอก)
ซอยก็เปลี่ยวแถมไม่มีคนอีกแล้วเสียงมันมาไงวะ
สุนทรีย์(นายเอก)
//สะดุดก้อนหินล้ม
สุนทรีย์(นายเอก)
โอ๊ย!!!เจ็บๆๆ
สุนทรีย์(นายเอก)
//หันไปมองข้างๆ
สุนทรีย์(นายเอก)
ร้านกาแฟงั้นหรอ
สุนทรีย์(นายเอก)
//มองไปที่กระจก
และเปลี่ยนเป็นคำว่าเลี้ยวขวา
สุนทรีย์(นายเอก)
มันเปลี่ยนได้ไงวะ
สุนทรีย์(นายเอก)
กระจกวิเศษเหรอเนี่ย
สุนทรีย์(นายเอก)
//จ้องกระจกประมาณ 10 วินาที
สุนทรีย์(นายเอก)
//เดินเข้าไปในร้าน
มิลิม(เจ้าของร้านกาแฟ+เพื่อนสุนทรีย์)
สวัสดีเจ้าค่ะ
มิลิม(เจ้าของร้านกาแฟ+เพื่อนสุนทรีย์)
ท่านคงจะเป็นลูกค้าในคราวนี้ของดิฉันสินะเจ้าคะ
สุนทรีย์(นายเอก)
ก็ไม่รู้สิครับ
มิลิม(เจ้าของร้านกาแฟ+เพื่อนสุนทรีย์)
//ยิ้ม
มิลิม(เจ้าของร้านกาแฟ+เพื่อนสุนทรีย์)
เข้ามานั่งข้างในก่อนสิคะ
มิลิม(เจ้าของร้านกาแฟ+เพื่อนสุนทรีย์)
และก็ช่วยเล่าที่มาของกระจกนั้นด้วยนะคะ
สุนทรีย์(นายเอก)
//มองกระจก
นารี😑😑(มั้งนะ)
ตัดแบบละครไทย
นารี😑😑(มั้งนะ)
ช่วยอ่านกันด้วยนะ
นารี😑😑(มั้งนะ)
แล้วก็ไม่ต้องคิดว่าตัวเองหลงมาผิดเรื่องล่ะ
นารี😑😑(มั้งนะ)
นี่ไม่ใช่แนวญี่ปุ่นนะจ๊ะ
นารี😑😑(มั้งนะ)
เป็นแนวไทยตามหน้าปกเลย
นารี😑😑(มั้งนะ)
แต่อันนี้แค่ช่วงแรกยังไม่เข้าเนื้อเรื่องหลักเลย
นารี😑😑(มั้งนะ)
ต้องอธิบายที่มาก่อนสิจริงไหมล่ะ
นารี😑😑(มั้งนะ)
บ๊ายบาย☺️☺️☺️
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
