ตัวประกอบ:เห้ยแกไอคนที่ชื่อคิมกวาดอันดับ1มนการสอบมา4เทอมติดแล้วนะเว้ย
ตัวประกอบ:นั่นดิ
ซุบซิบๆ ตัวประกอบ:เออ พวกอัลฟ่าที่มีพรสวรรค์นี่น่าอิจฉาเนอะแก
คิม:(เห้อ ถูกเข้าใจผิดอีกแล้ว)
คิม:( แย่แล้ว! ลืมของไว้ที่ล็อคเกอร์ ต้องรีบแล้วล่ะ)
ขึ้นชื่อโรงเรียนนี้ก็คือ"สภานักเรียน"แต่แปลกที่ปีนี้ไม่ให้ปี3เป็นสภานักเรียนแต่ให้ปี2แทนเพื่ออะไรกันนะ
คิม:ฟุด ฟุด//ดมกลิ่น
คิม:(อ๊ะ นี่คือกลิ่นของอะไรทำไม...หอมแบบนี้นะน่าดึงดูดให้เข้าไป แต่เราไม่กล้าเพราะตอนนี้ตึกนั้นกลายเป็นตึกที่เก่งเรื่องนินทาแถมเรายังมีข่าวเสียๆหายๆกับเรื่องอัลฟ่าขืนไปมีหวัง...)
ห้องล็อคเกอร์
นิม:คิมดีใจด้วยนะ! เธอได้ที่หนึ่งอีกแล้วล่ะฉันเนี่ยอิจฉาเธอจัง
คิม:ไม่หรอก ทั้งที่ฉันเรัยนพิเศษอ่านหนังสือทบทวนเช้าเย็นแต่ทุกคนกลับคิดว่าฉันมีพรสวรรค์อยู่แล้วเลยสอบมาได้
นิม:ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังมีฉันที่รู้ว่าแกตั้งใจเรียนและทบทวนเพื่อสอบ เอ้อ แล้วแกจบจากนี่จะไปสอบมหาลัยไหนหรอ
คิม:ฉันว่าฉันจะไปสอบมหาลัยต่างประเทศที่สวิซแลนด์น่ะ
นิม:โห อย่างนั้นถ้าฉันอยากเจอแกคงไม่ได้เจอง่ายๆอะดิ
คิม:อ่า...ใช่แหละ
นิม:แงง แกไม่คิดจะสอบมหาลัยในประเทศบ้างหรอคิม
คิม:ไม่ล่ะ ฉันอยากจะไปต่อต่างประเทศฉันอยากเรียนรู้จริงๆฉันไม่คิดจะเรียนที่นี่ตั้งแต่แรกแต่เพราะพ่อแม่น่ะ
นิม:อื้ม! เอาเถอะฉันเชื่อว่าแกทำได้นะคิม
คิม:ขอบใจ อ๊ะ!! สายแล้วต้องเข้าเรียนเดี๋ยวมีคนแย่งตำแหน่งที่นั่งดีๆไป!//เปิดล็อคเกอร์ตัวเอง
คิม:เอ๊ะ..จดหมาย? เมื่อเช้ามันยังไม่มีนิ //เปิดอ่าน
นิม:นี่มัน! จดหมายเชิญจากสภานักเรียนนิ คิมเค้าชวนเธอด้วยล่ะ!!
คิม:ฉันไม่สนใจอะไรแบบนี้น่ะ//ได้กลิ่นหอม
คิม:(นี่มัน..กลิ่นหอม..แบบที่เราได้กลิ่นนิ)//เหม่อ
นิม:คิม คิม คิม!!!!
คิม:คะ!! ว่าไง
นิม:เหม่ออะไรน่ะ
คิม:ปล่าวๆ เราว่า...เราจะลองสมัครดูนะ
ฝั่งสภา
???:ได้ส่งจดหมายรึยังเกรซ?
เกรซ[รองประธานวิชาการ]:เรียบร่อยค่ะส่งแล้ว
???:ส่งถูกคนแน่นะ
เกรซ:แน่นอนค่ะ แล้วพี่แน่ใจได้ไงว่าเค้าจะตกลงตอบรับ
???:แน่นอนสิ สัญชาตญาณมันดึงดูดให้เค้ามาแน่
เกรซ:แล้วพี่มีจุดประสงฆ์อะไรอีกหรอหนูว่า..ไม่ใช่แค่ช่วยงานแน่
???:แกเห็นฉันเป็นคนยังไงยะ!
เกรซ:ก็ทุกครั้งพี่จะมีจุดประสงฆ์อะไรแฝงอยู่ไง
???:ไม่มีคือไม่มีน่า!
ผ่านไป~
คิม:(ที่นี่รึป่าวนะ)
ห้องประชุมสภานักเรียน
คิม:(เงียบๆแฮะ)//มีคนมาสกิด
คิม:ยกหมัดขึ้น+หันหลังมามอง.
คิม:(นี่มันปลอกแขนสีแดงสภานักเรียน)//เอาหมัดลง
เกรซ:หนูไม่คิดว่าพี่จะตกใจขนาดนี้ขอโทษนะคะ•_•'
คิม:อืม....
.
.
.
.
.
.
คิม:แล้วเลขาประธานนี่ต้องทำไงบ้างหรอ•_•
เกรซ:แหม ไฟแรงจังนะคะ
คิม:ปล่าวพี่แค่ถามดู-///////-
กึก กึก
คิม:(กลิ่นหอมนี่..ฟีโรโมนที่เราได้กลิ่นเมื่อตอนนั้นแสดงว่านี่คือกลิ่นฟีโรโมนที่ติดจดหมายสินะ)
คีร์ช:มองคิม.
คิม:-/////- ;-;
จีน[น้องปี2 เหรัญญิก]:นี่! เป็นถึงรุ่นพี่กลับมาสายเนี่ยนะ
คีร์ช:เป็นแค่เบต้าก็เงียบไป!!!
คีร์ช:เกรซเรียบร้อยดีมั้ย
เกรซ:เรียบร้อยดีค่ะ
คีร์ช:ออกไป.
จีน:เห้ย! มาสายก็สายแถมโยนงานอีกเป็นรุ่นพี่ก็หัดทำเป็นตัวอย่างให้น้องๆดูบ้างเด้!
คีร์ช:ค้าง. ไม่สนใจ.ออกไป.
เกรซ:แล้วเราจะทำยังไงกับการของบประมาณเพื่อต่อเติมอาคารเนี่ยยยยยยยย! พี่คีร์ชก็ไม่อยู่
ริน[ผู้ช่วย]:เอาน่าจีน พี่เค้าก็ฝึกให้เราทำงานน่าาาา จีน:แกก็เป็นพวกเดียวกับไอพี่คีร์ชนั่นหรอวะ!
ริน:มันไม่ใช่นะจีน
เกรซ:เห้อ..ถ้าเราไม่มีผู้นำเราจะทำไงถ้าของบประมาณจากคณะกรรมการไม่ได้ล่ะ
คิม:งั้นเอางี้.เดี๋ยวพี่จะตามไปถามประธานนักเรียนให้นะ
ตัวประกอบ:แล้วเค้าจะรับฟังสมาชิกใหม่หรอ
คิม:ก็...ทุกคนจะได้ไม่สงสัยไง
เกรซ:แต่พี่เค้าไม่หาตัวง่ายๆนะ ถ้าจะเจอก็ต้องนัดไว้
คิม:งั้นพอจะมี-
เกรซ:เดี๋ยวหนูให้SNSพี่เค้านะ
คิม:อะ..เอางั้นก็ได้ค่ะ -/////-
เกรซ:นี่ค่ะ
คิม:(ชื่อคีร์ชหรอ)
นักเรียน:สภานักเรียนช่วยหน่อย! มีชมรมพี่เนสปี3เทควันโด้กับชมรมคาราเต้น้องวินเนอร์ปี1กำลังสู้กันเพราะกลิ่นหอมๆนั่นที่โรงยิมค่ะ!!!
คิม:(ต้องอยู่ที่นั่นแน่ๆ)
คิม:เอ่อ งั้นพี่ตามไปนะจะได้ตามตัวได้
คนในสภา:ได้ค่ะ
โรงยิม
เนส:อ้าวเจ๊รมไรพัดมาคะ
คีร์ช:ป่าวน่ะ แค่มาดูความเรียบร้อย
วินเนอร์:เอ่อ...พี่คะ😳พี่ใช้น้ำหอมอะไรที่ดึงดูดแบบนี้หรอคะพอจะแนะนำได้รึป่าว😳-/////-
เนส:นี่กลิ่นฟีโรโมนไม่ใช่น้ำหอม
วินเนอร์:😳อ้าวหรอคะ
เนส:ไปเถอะถ้าจะมาจีบเจ้ละก็ไปเถอะเค้าน่ะมีแฟนแล้วชื่อข้าวโอ้ตอยู่ชมรมเทควันโด้(โกหกชัดๆ!)
วินเนอร์:เอ้า..หรอคะ//😈
คีร์ช:นี่ยอมรับแล้วสินะว่าจะมาจีบน่ะ
วินเนอร์:แสดงว่าถ้าล้มพี่ข้าวโอ้ตได้หนูก็มีสิทธิ์จีบพี่คนนี้ใช่มั้ยคะ//😈
เนส:นี่! ชมรมเนี้ย! ไม่ได้กระจอกให้เธอล้มง่ายๆหรอกนะ!
วินเนอร์:จริงหรอ
เนส:เตะก้านคอ.
วินเนอร์:หลบ.
สู้กันไปมา~~
คีร์ช:ลองดูสิถ้ามีฝีมือพอให้พี่สนใจได้
วินเนอร์:พี่นี่ แฮ่กๆ🤧 น่าสนใจเหมือนกันนะ//หยอกล้อเนส+สู้
เนส:หน็อย ปากดี//🤧
ปี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!
รองประธานฝ่ายวิชาการ:หยุด! นี่คือคำสั่งจากสภานักเรียน!!
เนส:นี่เธอรอดได้นะ!//เหนื่อย
วินเนอร์:ทางนี้ต่างหากที่ต้องพูดน่ะ//เหนื่อย
คีร์ช:เดินไป.
คิม:อ๊ะ พลาดไม่ได้//ตาม
ห้องน้ำ
คีร์ช:ล้างหน้า.
คิม:ตาม.
คีร์ช:เธอเองก็จะตามมาจีบฉันหรอ?
คิม:ป่าว//เขินอาย
คีร์ช:จริงหรอ//เข้าไปใกล้
คิม:จะ..จริงสิ
คีร์ช:จริงๆหรอ
คิม:อึก//กลืนน้ำลาย
คีร์ช:แต่ว่าฉันรอเธอมาตลอดเลยนะอัลฟ่า1เดียวขฉัน
คิม:ห้ะ หมายความว่าไงเราเคยเจอกันหรอ?!
คีร์ช:ป่าวหรอกฉันก็แค่พูดไปงั้นเพราะเธอก็ปังในหมู่สาวๆนิ
คิม:....อ๋อเอ่อ..แล้วกลิ่นหอมนั่นมาจากตัวเธอ.เธอคือโอเมก้าหรอ
คีร์ช:นี่! เรื่องเพศรองน่ะบอกกันง่ายๆไม่ได้หรอกนะหรือว่าเธอมีคนที่บอกได้
คิม:ก็...ก็มีนะ นิม//พูดเบา
คีร์ช:ฉันน่ะอยากได้คนที่รักฉันจริงๆมากกว่าเข้าหาเพราะกลิ่นนั่น
คีร์ช:ว่าแต่..เธอคืออัลฟ่าสินะ
คิม:ไม่ตอบ.
คิม:แล้วเรื่องทำการขอ งบประมาณ จากคณะกรรมการ การกระทรวงล่ะ
คีร์ช:อ๊ะ หมดเวลาสะแล้วฉันไปก่อนนะ
คิม:ดะ..เดี๋ยวสิ!
คีร์ช:ทำไมล่ะอยากเจอฉันขนาดนั้นเลยหรอ//ตะเบด้งคิม
คิม:เอ่อ...ก็ใช่...
คีร์ช:งั้นเจอกันอาทิตย์หน้าตอนของบประมาณแล้วกันนะ//😉
คิม:เอ่อ..แต่
คีร์ช:อยากเจอฉันเร็วกว่านั้นหรอ
คิม:อะ..อืม
คีร์ช:งั้นฉันก็อยากให้เธอคิดถึงฉันมากๆ เจอกันอาทิตย์นะ
คิม:(อาทิตย์เหมือนเดิม!🤥)
.
.
จบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบค้าบบบบบบบบบบ ยาวมั้ยพออ่านได้ปะคะ
คิม:เอ..ได้ยังน้าต้องเตรียมไฟล์ให้พร้อม
เกรซ:นี่พี่ไม่ต้องเครียดขนาดนั้นก็ได้
คิม:พี่แค่เช็คนิดๆหน่อยๆน่ะ
เกรซ:(พี่เช็คมา5รอบแล้วนะ!)
เกรซ:ไม่ต้องเครียดขนาดนั้นก็ได้ อัลฟ่าระดับพี่ชิลๆ
คิม:โอย..ปวดหัว
เกรซ:เห้ออ ออกไปพักก่อนเถอะเหลือเวลาอีก15นาทีนะคะ🤗
ข้างนอก
คิม:(สุดท้ายก็ต้องออกมา ใช้ไม่ได้เลยเรา)
คิม:เกาะกรงสนามบอล.(ไหนบอกจะมาเจอกันในวันของบประมาณไม่เห็นเลยแฮะ)
คีร์ช:อ้าว ไงพี่คิม
คิม:คีร์ชนี่-
คีร์ช:ปิดปากคิม. เบาๆสิไม่อยากเป็นจุดสนใจ
ห้องเก็บอุปกรณ์กีฬา
คีร์ช:ขอกอดหน่อยนะ//กอดคิม
คิม:😳-////////-//ค่อยๆเอื้อมมือไปกอดตอบ.
คิม:(อะไรกัน นี่หรอพลังของอ้อมกอด)
คีร์ช:ต้องไปแล้วล่ะ!
คิม:อะ-
คีร์ช:ออกไป.
ในห้อง
คิม:....(กอดเมื่อกี้...ทำให้คลายอาการปวดหัวได้หมดเลย...น่าทึ่งจัง)
คิม:(อึก..😥..อะไรกัน..กินยาแล้วนินี่เรา..ฮีทงั้นหรอ!)
ใช่แล้วฉันไม่ใช่อัลฟ่าแบบที่ลือกันฉันคือโอเมก้าเป็นคนที่มีฟีโรโมนนั่นแหละ
ไม่..ไม่เอาถ้ารู้ว่าเราคือโอเมก้าสายตาที่ทุกคนคิดว่าเราอ่อยอาจารย์จนได้คะแนนเต็ม...อึก..ไม่เอา
ข้างนอก
คีร์ช:อย่างน้อยฉันน่าจะเข้าไปดูเค้านะ
.
.
.
.
คีร์ช:เปิดประตูเข้าไป.
คีร์ช:ได้กลิ่นฟีโรโมน.
คีร์ช:นี่เธอ...😮
คิม:เอ่อ.ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะคือเรา-
คีร์ช:แต่กลิ่นฟีโรโมนของเธอแรงมากเลยนะ
คีร์ช:ผลักคิมลง+คร่อมคิม.
คิม:เอ่อ ปล่อยนะ!เราไม่อยากปล่อย!
คีร์ช:ถอดเสื้อผ้าคิม.
คิม:ดิ้น.
คีร์ช:เงียบๆสิอยากให้เค้ารู้กันรึไงว่าเธอคือโอเมก้า อีกอย่างฉันแค่ช่วยให้เธอไม่ร้อนไม่งั้นกลิ่นได้แรงกว่านี้แน่
คิม:อะ..หรอ..ขอโทษนะ//โดนถอดเสื้อคลุมโรงเรียนเหลือแต่เสื้อสีขาวและเสื้อในแต่เสื้อสีจาวถูกปลดกระดุมออกแล้ว
คีร์ช:ถูกดึงดูดโดยกลิ่นฟีโรโมนอยู่.
คิม:เซ็กซี่มากตอนนี้😂.
คีร์ช:ดึงสติกลับมา. เอ่อ ไปก่อนล่ะ ส่วนเรื่องสภาฉันไปแทนเอง
คิม:...อืม
ข้างนอก
คีร์ช:เกือบไปแล้ว...
เกือบนี่คือใช่ฉันเกือบจะ.."ข่มขืน"คิมเลย
แต่ฉันต้องดึงสติกลับมา ไม่น่าเชื่อเลยว่าคิมจะคือโอเมก้าแบบเดียวกับฉัน ฉันคิดว่าเค้าคืออัลฟ่ามาตลอด
สภา
คีร์ช:เดินมา.
เกรซ:พี่คิมล่ะ
คีร์ช:ตื่นเต้นจนไม่สบายน่ะเลยให้พัก พี่มาแทน
เกรซ:ค่ะ
คีร์ช:แต่ใครจะไปสู้คิมขวัญใจสาวๆได้ล่ะ
เกรซ:แหมม
คีร์ช:แต่ใครนะ ที่ดันจนคนบางคนได้เป็นสภา
.
.
.
.
.
การของบประมาณสำเร็จ
เกรซ:พี่คีร์ชคะ//😈😏
คีร์ช:อะไร
เกรซ:เกรซขอไปดูอาการของเลขาสุดโปรดของพี่ประธานคีร์ชหน่อยสิ//😈😏
เกรซ¦มันต้องมีซัมติงอะไรแน่ๆ😏
.
.
.
.
.จบบบบบบบบ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!