คนนี้เอาไงดีวะ
มหาลัยใหม่
ผมตื่นขึ้นมาในห้องที่มืดมิดผมจำได้แค่ว่า....ผมเดินอยู่และ
น้องนายเอก(หวาน)
พี่ทีตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ
น้องนายเอก(หวาน)
ถ้าหนูไปม.สายจะทำยังไงห๊ะ!
นายเอก(นที)
ตื่นแล้วคราบ~แม่~
น้องนายเอก(หวาน)
นี้หนูหน้าแก่ขนาดนั้นเลยหรอ?
น้องนายเอก(หวาน)
[จับหน้าตัวเอง]
น้องนายเอก(หวาน)
เร็วตื้นเลย
ดีครับผมนทีแล้วที่ผมตื่นนอนสายไม่ใช่อะไรนะเพราะน้องผมน่ะสิไปรับปากกับเพื่อนผมว่าจะเอาผมไปดื่มด้วยให้ได้สภาพผมตอนเช้าเลยเหมือนคนกึ่งหลับกึ่งตื่นแบบนี้
น้องนายเอก(หวาน)
เร็วเสร็จยังเนี่ย
นายเอก(นที)
:เรียกบ่อยจังวะ:
น้องนายเอก(หวาน)
ไปนอนทำไมตรงนั้น
น้องนายเอก(หวาน)
นี่พี่หลับหรือซ้อมตายกันค่ะ!
นายเอก(นที)
ครับกำลังไปครับ~
นายเอก(นที)
[คานไปห้องน้ำ]
นายเอก(นที)
"แล้วทำไมกูต้องยอมน้องตัวเองด้วยวะ"
เขาเอง~
นายเอกไปส่งน้องที่คณะแล้วนะ
นายเอก(นที)
โอ้ย!...ขอโทษครับ
หล่อจังว่ะ
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
ไงเป็นไรไหม
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[ยื่นมือมาตรงหน้าน.อ]
นายเอก(นที)
ขอโทษครับผมไม่ได้....
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[ลุกขึ้น]
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
ไม่เป็นไรนะครับ
นายเอก(นที)
"ไอ้ข้อเท้าบ้า"
นายเอก(นที)
"ไม่ช้วยกูเลย"
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[เดินมาอุ้มน.อ]
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เดียวพาไปห้องพยาบาล
ผู้หญิงหลายๆคน
แกดูดิน่ารักอะ
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
มองไรกันนักหนาวะ!
ผู้หญิงหลายๆคน
[หันหลังให้]
ผู้หญิงหลายๆคน
[มองไปทางอื่น]
นายเอก(นที)
"มึงคิดว่าเขามองอะไรล่ะ"
นายเอก(นที)
เออ...คือว่าผมเดินเองได้ครับ
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
นี้ฉันเป็นคนทำก็ต้องรับผิดชอบสิ
นายเอก(นที)
"เถียงไม่ออกเลยสิกู"
นายเอก(นที)
"เลยตามเลยก็แล้วกัน"
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เอ้า..ครูไม่อยู่อะ
นายเอก(นที)
ไม่เป็นไรครับผมทำแผลเองได้
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[มองดู]
นายเอก(นที)
ครับคุณทำให้ก็ได้
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
มาไหนดูสิ~
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[ค่อยๆทายา]
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เจ็บหรอ?
นายเอก(นที)
มันแค่ปวดๆทายาเดี๋ยวก็คงหาย
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
มึงนี่ตัวเล็กจริงๆนะ[พูดเบาๆ]
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เปล่าไม่มีอะไร
เป็นเพื่อนกันไหม
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
แล้วเธอเป็นเด็กใหม่หรอ
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
ไม่เคยเห็นหน้าเลย
นายเอก(นที)
"ถ้ากูเป็นเด็กเก่ามึงคงจำได้สินะ"
นายเอก(นที)
อ่อครับพ่อย้ายที่ทำงาน
นายเอก(นที)
เลยต้องเปลี่ยนที่เรียนนะ
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
แล้วนี้มีเพื่อนหรือยัง
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
...ใคร
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[สายตางุดงิดนิดๆ]
นายเอก(นที)
มีอะไรหรือเปล่า
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เปล่าไม่มีไร
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เป็นเพื่อนกันไหม
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
ฉันถาม
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
ว่าเป็นเพื่อนกันไหม
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
แล้ว?
นายเอก(นที)
คุณไม่ได้เป็นพี่ผมหรอ?
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
นี้จะหาว่าฉันแก่หรอ
นายเอก(นที)
เปล๊า...เปล่าเลย![เสียงสูง]
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เสียงสูงเชียว~
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
อือไม่เป็นไร
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
แล้....
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เข้าเรียนแล้ว
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
ไปเถอะ
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[เดินไปน่าประตู]
นายเอก(นที)
"นี้มึงแกล้งปะ"
นายเอก(นที)
"กูเจ็บเท้าสัส"
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
อ๋อ..ฉันลืมไปซะสนิทเลย
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เธอเดินได้บ้างไหม?[ถามเพราะความเป็นห่วง]
นายเอก(นที)
ก็ได้...แต่มันจะรู้สึกปวดๆ
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[เดินมาหาน.อ]
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[อุ้มน.อ]
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เธอเจ็บเท้าอยู่นิ
นายเอก(นที)
แค่เจ็บไม่ได้หัก
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[มองดุใส่]
นายเอก(นที)
"เป็นอะไรของมันวะ"
นายเอก(นที)
"คนที่บ้านไม่คุยด้วยหรอวะ"
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
อยู่ห้องไหน
นายเอก(นที)
เออห้อง2ขวามือ
นายเอก(นที)
[ชี้ไปทางห้องตัวเอง]
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
อือไม่ต้องพูดแล้ว
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เราอยู่ห้องเดียวกัน
นายเอก(นที)
ปล่อยผมลงได้แล้ว
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
ไม่เป็นไรคุณไม่ได้หนัก
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
เดี๋ยวเข้าห้องพร้อมผมเลย
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
นั่งข้างกันนะ
พระเอกแฝดน้อง(เพลิง)
[มอง]
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
