ฮายาโตะชิคนสุดท้าย[ดาบพิฆาตอสูร]
ตอนที่ 1 ปฐมบท
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
....งานเยอะจังวะ //เขียนงาน
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
ไอ้ประธานก็สั่งงานซะเย๊อะะะเยอะ //วางปากกา
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
ทั้งปวดมือทั้งปวดหลัง โอ้ยยยยย เหนื่อย!//ยืดแขน
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
(บ่ายสองแล้ว....ไปซื้อข้าวดีกว่า) // ลุกขึ้น
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
// ไปซื้อกับข้าว //
หลังจากที่หญิงสาวไปซื้อข้าวที่เซเว่นก็มักจะไปเดินเล่นที่บ่อน้ำใกล้สวนสาธารนะที่บ่อน้ำมีดอกไม้นานาชนิดที่ขึ้นตามพื้นดินและมีอากาศสดชื่นเหมาะแก่การปิกนิก
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
หืม ยูกิแกอยู่ไหน // พึมพำเดินหาบางอย่าง
มีบางอย่างมาถูขาของหญิงสาวอย่างไม่ทันตั้งตัว
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
หือ แกนี่เองยูกิ หายไปไหนห๊ะ //ลูบหัว
ยูกิ | เเมวจรจัด (?)
เมี๊ยววว~ //เอาหัวถูขา
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
นี่ ฉันซื้ออาหารแมวเลียรสใหม่มาด้วย กินมั้ย //เอาออกมาจากถุง
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
ถ้าอยากกิน ขอมือหน่อย //แบมือ
ยูกิ | เเมวจรจัด (?)
//ให้มือ
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
ดีมาก~เด็กดี // ฉีกใส่ถาดที่เตรียมไว้
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
ถ้าไม่ใช่เพราะฉันยุ่งฉันเก็บแกไปเลี้ยงตั้งนานแล้ว //ลูบหัว
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
เห้ออออ ไว้เจอกันนะเจ้าแมวน้อย //กำลังลุกขึ้น
แค่ตัวประกอบ(?)
//วิ่งมาชนหลัง
จุดที่หญิงสาวอยู่คือขอบของบ่อน้ำมันจึงอันตรายไม่น้อยถึงจะมีรั้วกั้นก็ใช่ว่ามันจะไม่ผุพังไปตามกาลเวลาและแถวนั้นก็ไม่ค่อยจะมีคนแม้แต่คนเดียว
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
เอ๊ะ //ตกบ่อน้ำ
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
(อะไรเนี่ยยยย วิ่งมาไม่ดูตาม้าตาเรือเลยรึไง)
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
แค่กๆๆ!
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
แค่กๆ เฮือก!? // ลืมตาขึ้น
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
//ลุกขึ้นนั่งอย่างไว
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
เอ๋ ตื่นแล้ว!?
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
// มองรอบๆ // แฮ่กๆ ที่ไหนวะเนี่ย
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
เอ่อออ ข้าขอโทษนะคะ พ..พอดีข้าเผลอทำลูกแก้วชีวิตขอพี่สาวแตก // เหงื่อตก
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
.......
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
(หว่ะ เหมือนในนิยายที่เคยอ่านเลยอ่ะ) เอ่อ อื้อ ไม่เป็นไร
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
เอ๋ ค่ะ! เพราะฉะนั้นถ้าเป็นการไถ่โทษ.....ข้าจะให้พี่สาวไปเกิดใหม่น่ะ // ตื่นเต้น
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
ด....ได้รึเปล่าคะ
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
อื้อ // พยักหน้าเบาๆ
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
พูดมาสิ // ลุกยืน
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
ขอพรมาเลยค่ะ! // ดี๊ด๊า
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
เดี๋ยว แล้วเธอจะให้ฉันไปเกิดที่ไหนล่ะ // หันไปมอง
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
อืม~ งั้นดาบพิฆาตอสูรแล้วกันค่ะ
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
อ๋อ // ←เคยดูอยู่ //
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
เอ๋ ถ้าฉันขอตอนนี้มันก็จะดูโกงเกินไปน่ะสิ
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
// ลูบคาง อืมมม งั้นเอาเป็นว่าฉันไม่เอาพร
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
เอ๋!!ทำไมล่ะคะ?
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
แต่! แต่ๆ
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
ฉันขอแค่ว่า เอ่อเกิดในตระกูลที่มีเงินทอง รวย
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
ส่วนความสามารถน่ะ ฉันอยากลองใช้ชีวิตที่มันไม่ดูเว่อร์วังแค่นั้น
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
แต่ฉันไม่เอาครอบครัวประสาทกินนะ! บอกไว้ก่อน แล้วก็ไม่เอาความผิดปกตทางร่างกายด้วย
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
แค่นั้นแหละ แหะๆ // เกาแก้ม
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
( กรูดูพูดเยอะเกินไปป่าววะ )
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
แล้ววว ฉันจะไปเกิดยังไงล่ะ
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
ตรงนั้นนั้นแหละค่ะ//ชี้ใต้เท้าฟุงาคุ
ปรากฏวงเวทย์สีฟ้าดุจน้ำทะเลลึกใต้เท้าของหญิงสาวก่อนจะที่จะค่อยๆเลือนหายไปพร้อมกับวงเวทย์สีฟ้า
จูจูโระ ฟุงาคุ〔ชาติก่อน〕
// ค่อยๆสบายหายไป //
ตอนที่ 2 ความทรงจำ
บนภูเขาอันสูงใหญ่มีคฤหาสน์ไม้ขนาดใหญ่สไตล์ทรงญี่ปุ่นที่ตั้งอยู่ห่างไกลเมืองหลวงและผู้คน รอบด้านมีต้นไม้นานาชนิดรายล้อมอยู่มากมาย
???
ที่นี่ที่ไหนกัน ทำไมถึงมืดไปหมด //มองรอบๆ
?????
เธอคงจะเป็นคนที่จะมาแทนฉันสินะ
ปรากฏหญิงสาวปริศนารูปร่างสูงเรียวสวมชุดยูกาตะสีดำล้วนมีผ้าฮาโอริลายตารางหมากรุกสีขาวดำ
แม้จะมองหน้าหญิงสาวกี่ครั้งกี่คราขยี้ตามองแล้วมองอีกครั้งแต่ก็ไม่สามารถมองใบหน้าของหญิงสาวที่ถูกมืดเบลอนั้นได้
???
( มืดยันหน้า เหลือแต่ตัวให้เห็นเนี่ย )
?????
ฉันอยากจะบอกเธอก่อนที่ฉันจะไปจากที่นี่ // มอง
?????
ฟังให้ดี จูจูโระ ฟุงาคุ นี่เป็นข้อมูลที่เธอควรรู้ เกี่ยวกับตระกูลของเธอ // เสียงเรียบ
???
.... // พยักหน้าเล็กน้อย
?????
ตระกูล'ฮายาโตะชิ' เป็นตระกูลนักดาบที่เก่าแก่และอยู่มานานกว่า ‘สึกิคุนิ’ เพียงแค่ 3 ปี
?????
ฉันคือเธอและเธอก็คือฉัน แต่น่าเสียดายที่ฉันต้องไปแล้ว // มองอีกฝ่าย
?????
ต่อจากนี้เธอคือ 'ฮายาโตะชิ นารูงาวะ'
?????
"ทายาทคนสุดท้ายของฮายาโตะชิ"
?????
ชีวิตที่ 2 ของเธอ เธอจะทำอะไรก็ได้ แต่อย่าไว้ใจผู้อื่นนอกจากตน
เมื่อพูดจบหญิงสาวปริศนาก็สลายหายไปเป็นหิมะสีขาวนวลที่ถูกพัดพริ้วไปกับสายลมที่แสนเย็นเฉียบ
???
อึก! // ความทรงจำค่อยๆไหลเข้ามาในหัว
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
สวัสดีค่ะ! พี่สาว! // โผล่มา
???
ม....มาได้ไง // เริ่มหายปวดหัว
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
วาร์ปมาค่ะ!
???
แล้ว..มาหาฉันมีอะไรล่ะ // นวดขมับ
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
หนูจะบอกสิ่งที่พี่สาวต้องทำต่อจากนี้น่ะค่ะ // ยิ้ม
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
อีก 2 ปีต่อจากนี้จะมีการสอบคัดเลือกนักล่าอสูร
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
ฉะนั้นพี่สาวก็ต้องฝึกฝนร่างกาย, ปราน, และอีกมากมายเลยค่ะ // ยิ้มตาหยี่
???
ภายใน 2 ปี....เนี่ยนะ // ช็อก
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
ค่ะ ส่วนตำราและสมบัติอยู่ห้องใต้ดินค่ะ คงรู้นะคะเพราะความทรงจำกลับมาแล้ว
โมโยะ〔พระเจ้าฝึกหัด〕
ไปก่อนนะคะ bye bye darling~ // วาร์ปหายไป
???
( สรุปมันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่วะ )
หลังจากที่เด็กสาว(?)หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มหายไปกับหมอกควันสีขาวก็กวาดสายตามองห้องที่ตนอยู่
ตอนที่ 3 ตำรา
หญิงสาวกวาดสายตามองรอบๆห้องที่ตนอยู่
ห้องนอนแสนธรรมดาสไตล์ญี่ปุ่นโบราณที่แสนจะดูเรียบง่ายมีโคมไฟตกแต่งเพื่อความสว่าง และของประดับตกแต่งเพื่อความสวยงามเล็กๆน้อยๆ
สายตาของหญิงสาวดันมาสะดุดกับดาบสีขาวแซมด้วยสีเหลืองทองมีลวดลายคล้ายเกล็ดมังกร เล็กๆที่ปอกดาบ ดาบถูกตั้งวางอย่างเรียบง่าย แต่ก็ดูสง่างามในเวลาเดียวกัน
หญิงสาวมองดาบซักครู่ก่อนที่จะลุกไปชำระร่างกายเเล้วมาสวมใส่ชุดกิโมโนสิดำนิล และเดินออกไปจากห้องนอนของตนเพื่อไปสำรวจคฤหาสน์
???
( อยู่ในช่วงฤดูหิมะตกสินะ ) // มองรอบๆคฤหาสน์
หญิงสาวทำหน้าครุ่นคิดพลางจับคางของตนเหมือนคิดหนัก
???
( อีกไม่กี่เดือนก็จะเกิดเหตุการณ์นั้นแล้ว )
???
( ไปดูหน่อยมั้ยนะ ) // คิดหนัก
???
( ไม่ดีกว่า นั้นมันไม่ใช่เรื่องของฉัน )
???
( ฉันควรเอาตัวเองให้รอดก่อนดีกว่า )
???
( อย่างแรก ฉันควรอ่านตํารา แล้วค่อยมาฝึกปราณ.... )
???
( ไม่สิ ฉันควรฝึกร่างกายก่อนแล้วค่อยฝึกปราณ )
???
( อะไรๆก็ดูยากขึ้น ฉันล่ะเหนื่อย )
???
( เห้ออออ ) // ส่ายหน้าเหนื่อยหน่าย
หญิงสาวส่วยหน้ากับความเหนื่อยหน่ายใจกับตนเองก่อนที่จะเดินเข้าคฤหาสน์สุดใหญ่กว้าง แต่ก็ไม่ลืมที่จะหันมาปิดประตูแล้วเดินไปที่ห้องของตนแล้วรื้อฝูกนอนออก
เมื่อรื้อฝูกออกก็ไม่พบอะไรที่ผิดปกติ สิ่งที่พบนะตรงหน้าคือ แผ่นไม้ธรรมดา ที่ใช้ก่อสร้างพื้นของคฤหาสน์แต่หารู้ไม่ว่าใต้แผ่นไม้นั้นมีประตูสู่ห้องลับใต้ดิน
ประตูถูกเปิดออก ในห้องที่ดูรกร้างเหมือนไม่มีใครมาทำความสะอาด ในนั้นมีแต่ฝุ่นและหยากไย่ แมงมุมตามซอกตามซ้อและเพดาน
บนชั้นหนังสือโบราณที่มีแต่ตำราเก่าๆแค่ไม่กี่เล่ม แต่ก็ดูหนาและมีเนื้อหาไม่มากนัก
???
( ดูท่าจะเก่าแก่ของจริง )
หญิงสาวหยิบหนังสือตำราสีน้ำตาลก่อนที่จะเปิดอ่านเนื้อหาข้างใน
“ในอดีตกาลหลายหมื่นปีมาแล้วนั้น ฮายาโตะชิ เคยเป็นตระกูลนินจาที่ถูกขนานนามว่า“ราชันสงคราม”
“เผชิญหน้ากับสงครามมาแล้วนับไม่ถ่วน แต่ก็ไม่เคยแพ้พ่ายให้กับศัตรู”
“แต่เมื่อสงครามครั้งที่ 4 จบลงได้ไม่นาน คนทั้งตระกูลฮายาโตะชิก็ได้หายไปอย่างปริศนา”
“ผู้นำตระกูลคนสุดท้ายในยุคนินจาคือ ‘ฮายาโตชิ โทซามะ’
“เเละผู้นำตละกูลในยุคนักดาบคนสุดท้ายก็คือ ‘ฮายาโตะชิ โทงุจิ”
และใช่ โทงุจิ คือพ่อของเธอผู้เป็นทายาทคนสุดท้าย พ่อของเธอนั้นได้ตายเพราะสิ้นอายุขัยส่วนแม่ของเธอได้ป่วยตายในช่วงฤดูหนาวที่แสนเย็นยะเยือก
และผู้คนในตระกูล เพราะความโลภในจิตใจจึงทำให้คนในตระกูลต่อสู้ฆ่าแกงแย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูลหลังจากผู้นำตระกูลคนก่อนเสียชีวิต
เพราะผู้คนที่เอาแต่แย่งชิงตำแหน่งจึงไม่สนสถานะการเงินของตระกูลที่กำลังล่มสลายเต็มที และหลังจากนั้นตระกูลฮายาโตะชิก็ได้ล่มสลายโดยสมบูรณ์...
เธอนั่งมองหนังสือตําราที่หน้าถัดไปมีเพียงหน้ากระดาษเปล่าๆแต่กลับมีคราบที่เหมือนกับรอยเลือดที่ไม่รู้ว่าผ่านมากี่พันปีจนตอนนี้กลายเป็นสีดำจางๆเล็กน้อย
ในเมื่อไม่มีหน้าต่อไปให้อ่าน หญิงสาวจึงคิดที่จะไปสำรวจข้างนอกต่อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
