วิธีกำราบไอ้(ฮอต)เนิร์ด
ขอห่าง
เต
มันเคลียร์กับสาวมันอยู่ที่หอ
เต
มันบอกว่าอีก 10 นาทีเคลียร์เสร็จ
ชาวี
นี่ถึงขนาดโดนกิ๊กเก่ามาดักด่าหน้าหอแล้วเหรอ
เต
ไม่รู้ว่ามันจำชื่อกิ๊กแต่ละคนมันได้ไง
ชาวี
คนอย่างมันเห็นกีดีกว่าเพื่อน
กลอน(นายเอก)
น้ำฟ้าเราบอกชัดเจนแล้วนะว่าเราขอห่าง
น้ำฟ้า
ห่าง!! ห่างเรื่องอะไร!!
น้ำฟ้า
น้ำฟ้าก็ถามไม่ใช่เหรอว่าน้ำฟ้าทำอะไรผิด
น้ำฟ้า
นี่จะเล่นกันยังงี้ใช่ไหม
กลอน(นายเอก)
เราแค่ยังไม่พร้อมที่จะคุยกับน้ำฟ้าต่อ
น้ำฟ้า
แล้วทำไมตอนคุยกับเราช่วงแรก ๆ ทำไมไม่บอก!
น้ำฟ้า
อยู่ดี ๆ ก็บอกว่าขอห่างกันสักพัก
น้ำฟ้า
ที่คุยกันมาตลอดมันคืออะไรเหรอกลอน
น้ำฟ้า
ไหนบอกว่าเราเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้กลอนใจเต้นไง
น้ำฟ้า
นี่โกหกกันหน้าด้าน ๆ เลยเหรอ
กลอน(นายเอก)
น้ำฟ้าใจเย็น ๆ
กลอน(นายเอก)
เรามีเหตุผลของเรา
น้ำฟ้า
เฮอะ!//น้ำฟ้ากระตุกยิ้ม
น้ำฟ้า
เราน่าจะเชื่อคนรอบข้างเราตั้งแต่แรกว่ากลอนเป็นผู้ชายเลว!!
น้ำฟ้า
แต่เราเอาแต่เชื่อภาพลวงตาที่กลอนเอาแต่ทำเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าเรา
น้ำฟ้า
แต่ความจริงแกมีผู้หญิงคนอื่นลับหลังเราตลอดใช่ไหม!!
น้ำฟ้าเขย่าแขนของกลอนด้วยความโกรธที่หลั่งออกมาพร้อมกับน้ำตาที่นองแก้ม
กลอน(นายเอก)
น้ำฟ้าเราขอโทษ..
กลอน(นายเอก)
อย่าทำแบบนี้ได้ไหม
กลอน(นายเอก)
ทำเหมือนว่าเรื่องระหว่างเราไม่เคยเกิดขึ้นได้ไหม?
กลอนมีสีหน้าเศร้าหมอง ความจริงแล้วเขาไม่อยากจะทำร้ายจิตใจของน้ำฟ้าเลย เพียงแต่เขามีความจำเป็นเท่านั้น
ถึงจะสงสารผู้หญิงตรงหน้าขนาดไหน กลอนก็ต้องตัดความสัมพันธ์ของเขากับน้ำฟ้าซะตรงนี้ ก่อนที่อีกฝ่ายจะคิดเกินเลยไปมากกว่านี้
น้ำฟ้า
กลอนไม่คิดถึงใจเราบ้างเหรอ..เราเจ็บนะ เจ็บที่หน้าอกจนคิดว่าจะตาย..
กลอน(นายเอก)
น้ำฟ้า เราไม่เคยเป็นอะไรกันเลยนะนอกจากคนคุย
กลอน(นายเอก)
อย่าล้ำเส้นเราไปมากกว่าเลยนะ
กลอน(นายเอก)
น้ำฟ้าไม่มีสิทธิ์มาบุกรุกห้องเราด้วย
น้ำฟ้าทำหน้าเหมือนโลกกำลังถล่มอยู่ตรงหน้า ตั้งแต่รู้จักผู้ชายคนนี้มาเธอก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะกล้าพูดแบบนี้กับเธอจริง ๆ
น้ำฟ้าไม่เคยรับความเย็นชาจากผู้ชายคนที่เธอเข้าใจผิดว่า เขา 'น่าจะชอบ' เธอจริง ๆ
แต่ความจริงช่างโหดร้ายเมื่อรู้ว่าตัวเธอเองก็เป็นแค่หนึ่งในบรรดาผู้หญิงที่ผู้ชายตรงหน้าเอาไว้แก้เบื่อไปวัน ๆ
ทั้ง ๆ ที่น้ำฟ้าคิดว่าอีกไม่นานอีกฝ่ายก็คงจะขอเธอเป็นแฟนแท้ ๆ แต่ที่ไหนได้..
อีกฝ่ายดันคิดจะโละของเล่นเก่าทิ้งต่างหาก
ยิ่งคิดได้ดังนั้น น้ำฟ้าก็ยิ่งเจ็บปวดใจ
กลอน(นายเอก)
//กลอนพยักหน้า
น้ำฟ้า
งั้นเราขอถามอะไรอย่าง
น้ำฟ้า
ที่เราคุยกันมาตลอดกลอนไม่ได้คิดอะไรกับเราเลยจริง ๆ เหรอ?
น้ำฟ้า
ทั้งตอนที่เราเล่าเรื่องทุกข์ใจให้กลอนฟัง ดูหนังด้วยกัน ไปสวนสนุกด้วยกัน
น้ำฟ้า
ไปผับด้วยกัน แล้วกลอนก็เอาแต่ห่วงว่าจะมีคนไม่ดีมาแตะเนื้อต้องตัวเรา
น้ำฟ้า
ทั้งหมดกลอนไม่รู้สึกอะไรเลยจริง ๆ เหรอ
กลอน(นายเอก)
ทั้งหมดนั่น เราทำมากับผู้หญิงไม่รู้กี่คนแล้วนะ
น้ำฟ้ายืนก้มหน้า ทว่ามือเล็กทั้งสองข้างกลับกำแน่นจนมือขาวบางกลายเป็นสีชมพู
กลอน(นายเอก)
เราขอตัวไปเข้าเรียนก่อนนะ จะสายแล้ว
กลอนมองดูนาฬิกาเพื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่าเขาสายแล้วจริง ๆ
กลอน(นายเอก)
ลืมเรื่องของเราเถอะ
กลอน(นายเอก)
แฮ่ก ๆ มา..แล้วมึง แฮ่ก ๆ
กลอน(นายเอก)
จบสวย แต่ดราม่านิดหนึ่ง
เต
มึงมั่นใจกี่เปอร์เซ็นต์ว่าเขาจะไม่มาราวีมึงเหมือนคนก่อน
กลอน(นายเอก)
น้ำฟ้าไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปนะ คนนี้กูเคลียร์เสร็จแล้วจริง ๆ
ชาวี
จะได้ไปเที่ยวช่วงปิดเทอมโดยไม่มีเพื่อนคนหนึ่งเอาแต่แชทคุยกับผู้หญิง
กลอน(นายเอก)
รอบนี้เที่ยวสนุกแน่
ชาวี
เฮ้อ ไอ้พวกหน้าเสือนี่
เต
เอาน่าชาวี มึงคงไม่คิดจะไปเที่ยวทะเลแค่อย่างเดียวหรอกนะ
เตกอดคอชาวีด้วยความหยอกล้อ ในขณะที่ชาวีเองก็ทำหน้าเหมือนเบื่อนิสัยของเพื่อนทั้งสองคนที่เอาแต่บ้าผู้หญิงไปวัน ๆ
กลอน(นายเอก)
ไปเข้าเรียนได้แล้ว
กลอน(นายเอก)
กูไม่อยากขาดเรียนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
ร้านเหล้า "พบรัก"
น้ำฟ้า
พอแล้ว พอแล้วกับความรัก
ฟ้าคราม(พระเอก)
เปิดประตูให้ผมหน่อย
ฟ้าคราม(พระเอก)
มันเกิดอะไรกับพี่ขึ้นกันแน่
น้ำฟ้า
ไม่ต้องเข้ามา พี่ต้องการเวลา
น้ำฟ้า
ให้พี่อยู่แบบนี้ไปแหละดีแล้ว
ฟ้าคราม(พระเอก)
เพราะแฟนที่พี่พูดให้ผมฟังใช่ไหม!
ฟ้าคราม(พระเอก)
เพราะมันรึเปล่า?
น้ำฟ้า
พี่ไม่ได้เป็นแฟนกับเขา
น้ำฟ้า
ไม่ต้องห่วงพี่หรอกคราม
น้ำฟ้า
พี่ก็แค่อายที่ตัวเองดันไปเข้าใจผิดว่าเขาชอบพี่
น้ำฟ้า
พี่ไม่ได้อะไรกับเขาแล้วละ..
ฟ้าคราม(พระเอก)
พี่ไม่ต้องพูดเลย
ฟ้าคราม(พระเอก)
//ฟ้าครามเดินลงมาห้องตัวเอง
ฟ้าครามเอาความโกรธไปลงกับกระจกในห้องน้ำจนแตกละเอียด
เลือดสีแดงสดไหลรินมาตามต้นแขนสีแทนเป็นสาย
แต่ก็ไม่ได้ทำให้ฟ้าครามเจ็บเท่าหัวใจของเขา ทั้งที่เขาพยายามปกป้องพี่สาวเพียงคนเดียวของเขามาตลอด
แต่ไม่รู้ว่าไอ้ผู้ชายชั่วที่ไหนมันมาหักอกพี่สาวของเขาจนป่นปี้ไม่มีชิ้นดี
ฟ้าคราม(พระเอก)
อย่าให้กูรู้นะว่าไอ้ลูกหมาที่ไหนมันสารเลวขนาดนี้
ฟ้าคราม(พระเอก)
กูจะจับกดน้ำแม่งให้ตายคามือ
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞ดึกดื่นขนาดนี้มีอะไร!
ชูโรง
📞กูเองชูโรง ไม่ได้ดูชื่อก่อนรับรึไง
ชูโรง
📞ขึ้นเสียงซะกูไม่ใช่เพื่อนมึงเลย
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞เออ โทษทีช่วงนี้มีเรื่องให้กูคิดมากวะ
ชูโรง
📞เรื่องพี่สาวมึงเหรอ
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞มึงรู้ได้ไง?
ชูโรง
📞ก็นอกจากพี่สาวมึงแล้วก็ไม่มีเรื่องอะไรจะทำให้มึงโมโหขนาดนี้หรอก
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞พี่กูโดนหักอกวะ
ชูโรง
📞โห...ช่างกล้า มึงคงไม่ไปบุกฆ่ามันถึงบ้านใช่ไหม
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞จะให้กูทำยังไง มันเป็นใครที่ไหนกูยังไม่รู้ด้วยซ้ำ
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞ตอนนี้พี่กูก็ดรอปเรียน
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞กูว่าแม่งเพราะมันแน่ ๆ
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞หลายสัปดาห์มานี้พี่กูเอาแต่ร้องไห้
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞จะว่าไปมึงมีอะไรถึงโทรมา
ชูโรง
📞ไปกินเหล้าฉลองจบม.6 ป่ะมึง
ชูโรง
📞ไอ้ธีร์ ไอ้ซิน ไอ้ธันวาก็รอมึงอยู่เนี่ย
ฟ้าคราม(พระเอก)
📞เออ กูอยากดับอารมณ์กูพอดี
เต
คิดไงมาไงถึงย้ายร้านเหล้าห้ะชาวี
กลอน(นายเอก)
อย่าไปเชื่อไอ้ชาวี มันได้คูปองลด10 เปอร์เซ็นต์จากเจ้าของร้านต่างหาก
ชาวี
ก็เผอิญรุ่นพี่กูเป็นหุ้นส่วนกับร้านนี้เลยได้มาแบบฟรี ๆ
ชาวี
กิน ๆ ไปเหอะ กูเลี้ยงไม่ใช่เหรอ
ผู้หญิง1
ดูโต๊ะนั้นดิ//ส่งสายตา
ผู้หญิง1
เขาเป็นนายแบบรึเปล่าแก
ผู้หญิง1
นี่เขาเลือกคบเฉพาะคนหล่อรึเปล่าเนี้ย
ผู้หญิง2
ถ้าได้เป็นแฟนจะตั้งใจเรียนเลยแกร
ผู้หญิง1
เขาคงไม่เอาผู้หญิงหน้าตาบ้าน ๆ แบบเราหรอก
ผู้หญิง2
จะว่าไปแกยังไม่เห็นโต๊ะ5สินะ
ผู้หญิง1
ทำไมเหรอ//กำลังจะหันไปมอง
ผู้หญิง2
แกต้องสูดหายใจเข้าลึก ๆ ฉันกลัวว่าแกจะเข่าอ่อนก่อน
ผู้หญิง1
ก็ได้ ฮึบ //หันไปมอง
ผู้หญิง1
อิพ่อ อิแม่ ข่อยหาลูกเขยให้เจ้าได้ละเด้ออ
ผู้หญิง1
มึงตบหน้ากูที กูคงไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม
ผู้หญิง2
มันคือความจริงจ้ะหล่อน
ผู้หญิง2
โชคดีจริง ๆ ที่อยู่ ๆ ฉันก็อยากมาร้านนี้
ผู้หญิง2
แกควรขอบใจฉันนะที่พาแกมาเชยชมความหล่อของเทพบุตรที่มารวมตัวกันโดยไม่ได้นัดหมาย
ผู้หญิง1
แกตบหน้าฉันก่อนเร็ว ฉันกลัวว่าฉันกำลังฝันอยู่
ธีร์
เดี๋ยวจะสำลักตายก่อนพอดี
ธีร์
ยกเอา ๆ เหมือนมึงกินน้ำเปล่า
ธันวา
มันเป็นอะไรของมันวันนี้
ธันวา
ขอไม่ยุ่งเรื่องนี้ เดี๋ยวพูดอะไรไม่ถูกใจมันตอนเมาเดี๋ยวก็โดนมันต่อย
ธันวา
ให้มันแดกไปเรื่อย ๆ ไปเหอะ
ธันวา
เดี๋ยวก็คงหลับปุ๋ยเหมือนหมาเองแหละ
ชูโรง
พูดกับมันตอนเมาก็มีแต่หาเรื่องให้ตัวเอง
ชูโรง
งั้นซินมึงคุยกับมันดิ้
ฟ้าคราม(พระเอก)
ไม่ต้องมาปลอบกู!
ฟ้าคราม(พระเอก)
กูแค่จะมากินเหล้าไม่ได้อยากให้พวกมึงมาปลอบอะไรกู
ฟ้าคราม(พระเอก)
พวกมึงจะแดกก็แดกไป!
ชูโรง
พวกกูขอโทษที่ทำให้อารมณ์เสียละกัน
ฟ้าคราม(พระเอก)
แม่ง ปวดหัว//ฟ้าครามนอนไถกับโต๊ะ
ธีร์
สัส แดกขนาดนั้น..มึงยังไม่ตายนี่ก็บุญแล้ว
ทั้งห้าคนกินแอลกอฮอล์เข้าไปตั้งแต่ 3 ทุ่ม จนตอนนี้จะเที่ยงคืนแล้ว และดูเหมือนคนที่ดื่มเข้าไปเยอะที่สุดก็ดูเหมือนจะเป็นฟ้าคราม แต่เขายังมีสติอยู่นี่สิแปลก
ชูโรง
ไอ้ครามมันกินไปกี่ลังแล้ววะ//ชูโรงถามด้วยเสียงเอีย ๆ
ชูโรง
อึก..มึงกินน้อยสุดแล้ว
ซิน
กูไม่ใจดำถึงขนาดทิ้งเพื่อนแล้วกลับบ้านคนเดียวหน้าตาเฉยหรอก
*การขับยานพาหนะตอนเมาหรือสติไม่ครบครันถือเป็นสิ่งที่ให้โทษกับตัวเองและคนอื่น ไม่ควรปฏิบัติตามอย่างยิ่ง*
จะเรียนอะไรดี?
แสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาในกระจกจนไปกระทบกับร่างสูงที่นอนอย่างเอาเป็นเอาตาย
'ฟ้าคราม' ลืมตาขึ้นมาในเช้าวันใหม่
ร่างสูงลุกขึ้นด้วยสีหน้าไม่ดี คิ้วหนายุ่นเข้าหากันจนเหมือนผูกกันไว้ ไหนจะหัวที่ปวดจี๊ด ๆ อย่างกับเป็นไข้
แล้วก็อาการมวนท้องที่ยิ่งทวีคูณขึ้นเมื่อเขาค่อย ๆ ได้สติ
ร่างสูงเด้งตัวออกจากเตียงแล้วตรงเข้าไปที่ห้องน้ำทันที เพราะตอนนี้เขาคงเกิดอาการแฮงค์เพราะเมื่อคืนดื่มหนักกว่าทุกวัน
ฟ้าคราม(พระเอก)
อ้วกกก อ้วกกกก
ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทางแห่งหนึ่ง
ชูโรง
กูคิดว่ากูจะตายซะแล้ว
ชูโรง
ตอนตื่นนอนนี่มันนรกชัด ๆ
ชูโรง
กูอ้วกจนขี้เกียจอ้วกอ่ะ
ชูโรง
เพราะไอ้ฟ้าครามมันพากูแดกขนาดนั้นแท้ ๆ
ธันวา
มึงอ้วกใส่กูด้วยเมื่อคืน
ชูโรง
โทษ ๆ กูจำไม่ได้เลยวะ//ชูโรงเกาหัว
ธีร์
แล้วไอ้ฟ้าครามมันจะมาตอนไหน
ชูโรง
มันคงแฮงค์หนักอ่ะบอกเลย ขนาดกูกินน้อยกว่ามันกูยังเกือบตาย
ธันวา
แดก ๆ ไปมึงอ่ะ เดี๋ยวกูก็เเย่งลูกชิ้นมึงซะเลยดีไหม!!
ชูโรง
อย่า ๆ //ชูโรงรีบคว้าถ้วยก๋วยเตี๋ยวตราไก่มากอดไว้
ชูโรง
ลูกชิ้นกู ลูกชิ้นมึงก็มีแท้ ๆ
ฟ้าคราม(พระเอก)
สั่งเผื่อกูไว้ไหมพวกมึง
ฟ้าครามลงมาจากรถปอร์เช่ลูกรัก นอกจากจะเป็นรถคู่ใจของฟ้าคราม เขาก็ยังตั้งชื่อให้มันว่าไอ้ 'แดง' อีกต่างหาก
ฟ้าคราม(พระเอก)
นิดหน่อยวะ กว่ากูจะลากสังขารตัวเองขึ้นรถมาได้
ชูโรงตบเก้าอี้ข้าง ๆ ให้ฟ้าครามเข้ามานั่ง
ชูโรง
ดีมากเพื่อน นั่งใกล้ ๆ กู กูจะได้ไม่เหงาา
เมื่อตูดถึงเก้าอี้ ฟ้าครามก็ไม่รีรอรีบจับตะเกียบคีบเส้นเล็กเข้าปากทันที
นอกจากท้องจะว่างและส่งเสียงร้องอย่างกับกบแล้ว เขาก็ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้ายันบ่าย
ธันวา
แดกอย่างกับมึงไปตายอดตายอยากมาจากไหน
ชูโรง
พวกมึงจะไปเรียนอะไรกัน ไม่เตรียมสอบเหมือนคนอื่นเหรอ
ธีร์
เออวะ ลืมไป!//ธีร์ตาโต
ซิน
กูเริ่มอ่านหนังสือแล้ว
ชูโรง
มึงนี่ก็ดีเนาะรู้ว่าตัวเองอยากจะเป็นอะไร//ชูโรงนั่งเอนเก้าอี้สองขา
ชูโรง
กูไม่รู้ว่าตัวจะเป็นอะไรดี
ชูโรง
พ่อแม่กูบอกว่ากูจะเรียนอะไรก็ได้แล้วแต่กู
ธีร์
มึงละคราม มึงจะไปเรียนอะไร
ฟ้าครามวางตะเกียบไว้บนถ้วย ก่อนจะตอบคำถามธีร์
ฟ้าคราม(พระเอก)
กูจะไปเป็นหมอ
ฟ้าคราม(พระเอก)
//พยักหน้า
ชูโรง
สัส กูไม่ได้ฝันใช่เปล่าวะ
ชูโรง
กูไม่คิดว่าจะมีวันที่มึงคิดจะได้ดิบได้ดีเหมือนชาวบ้านคนอื่นแบบนี้เลยวะ
ชูโรง
โอ้ย..น้ำตาของพ่อจะไหล
ฟ้าคราม(พระเอก)
ให้กูเอาตีนยัดปากมึงดีไหมชูโรง
ชูโรง
กูเอาลูกชิ้นยัดปากอยู่ ไม่ว่าง!
ธีร์
กูก็จะไหลกับมึงด้วยชูโรง
ฟ้าคราม(พระเอก)
พวกมึงจะเวอร์อะไรเบอร์นั้น
ซิน
คิดไงมาไงถึงอยากเป็นหมอ?
ธันวา
หรือมึงคิดจะไปเรียนกับไอ้ซินมัน
ธีร์
แต่ตอนสอบมึงลอกข้อสอบมันไม่ได้น่าา
ฟ้าคราม(พระเอก)
ไม่ใช่สักทาง
ซิน
แล้วอะไร?//ซินถามอย่างสงสัย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
