โรงเรียนเวทย์มนต์3
มันก็จริง
หลังจากแต่งงานมาได้2เดือนฟอร่าก็ได้ลูกสาวนามว่า“ลอเลียล”
นางมีการเปลี่ยนแปลงที่น่าเหลือเชื่อ
เมื่อเจอสัตว์เวทมันจะก้มหัวให้กับนางซึ่งมันเป็นอย่างนั้นตอนนางอายุ2ขวบ
และเรื่องมันก็เริ่มเมื่อตอนที่นางอายุ18ปี~
ออสการ์(พ่อนางเอก)
นี่ฟอร่า
ออสการ์(พ่อนางเอก)
ชาวสวรรค์จะเปิดศึกเพราะเราขโมยลูกท้อพันปีไป
ฟอร่า(แม่นางเอก)
แต่เราไม่ได้ทำ
ออสการ์(พ่อนางเอก)
เพราะงั้นเราต้องส่งลอเลียมไปที่นั่น
ฟอร่า(แม่นางเอก)
มันจะเป็นอัตรายต่อลูก
ออสการ์(พ่อนางเอก)
ไม่ต้องห่วง
ลอเลียล
น่าสนุก#พูดเสียงเบา
ฟอร่า(แม่นางเอก)
ได้แม่อนุญาต
ฟอร่า(แม่นางเอก)
แต่ต้องทำตัวดีๆ
ออสการ์(พ่อนางเอก)
แต่ต้องทำตัวดีๆ
ลอเลียล
หม่อมฉันไปเตรียมของก่อนนะค่ะ
ฟอร่า(แม่นางเอก)
เดินทางปลอดภัยลูก
ลอเลียล
พักตรงนี้ก่อนแล้วกัน
ลอเลียล
จะเล่นเปียโนในป่าก็มีคนหาว่าบ้ากันพอดี
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
พี่พี่#เสียงแผ่วเบา
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
เจ้าเป็นใคร//จับมือลอเลียล
ลอเลียล
สุดยอดเลยแฮะพลังข้าเพิ่มขึ้นอีกแล้ว
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
เจ้าเป็นใคร//ตะคอก+บีบข้อมือ
และเขาก็ประหลาดใจกับหน้าของนาง
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
เจ้าทำอะไร
ลอเลียล
ข้าควรถามเจ้ามากกว่านะ
พลังของลอเลียลมีมากแค่หยิกก็เหมือนใช้พลังระดับพิ้นฐานของคนทั่วไป
ลิเดน(น้องเดเวิล)
ฮาเดลเจ้าเป็นอะไรไหม
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
ข้าไม่เป็นอะไรครับ
ลิเดน(น้องเดเวิล)
แล้วนังนี่ใคร
ลอเลียล
นั่นเรียกข้าแบบนั้นเดี่ยวก็ตบฟันหลุด
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
(ไม่มีใครกล้าพูดกับท่านพี่แบบนี้)
ลอเลียล
แล้วก็ขอตัวก่อน//ตะโกนใส่
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
//กลั้นขำ
ลิเดน(น้องเดเวิล)
เจ้าขำอะไร
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
ก็ไม่เคยมีใครไม่หลงเสน่ห์ท่าน
ลิเดน(น้องเดเวิล)
มันก็จริง
อสรพิษ
เมื่อเธอไปตามเสียงพวกนั้นก็ปรากฏ
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
นั่นนางนิ
ลิเดน(น้องเดเวิล)
อื้มแล้ว
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
ไม่ไปหานางหรอ
มินะ(นางร้าย)
เดินดูตาม้าตาเรือด้วยสิย่ะ
ลอเลียล
ไหนม้าไหมเรือ//มองซ้ายมองขว้า
มินะ(นางร้าย)
เจ้าผลักข้าทำไม//🍓
ชาวบ้าน
นั่นลูกของท่านดยุคเลยนะ
อยู่ๆก็มีคนคนหนึ่งขี่ม้าขาวมาถามทั้งสอง
ชาวบ้าน
นางผลักท่านมินะค่ะ
ชาวบ้าน
แล้วนางไม่ยอมรับผิดค่ะ
เดเวิล
ข้าไม่ได้ถาม#เย็นชา
ลอเลียล
หน้าแตกหมอไม่รับเย็บนะค่า
มินะ(นางร้าย)
หม่อมฉันไม่เป็นไรเพค่ะ
ลอเลียล
หาว~//เอามือปิดปาก
ลิเดน(น้องเดเวิล)
ท่านมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
เดเวิล
ข้ามาตรวจความเรียบร้อยแล้วไม่นึกว่าจะมาเจอคนไร้มารยาทที่นี่
ลอเลียล
เจ้าระเบียบ#พูดเสียงเบา
เดเวิล
เจ้าต้องการอะไรรึไม่
มินะ(นางร้าย)
ข้าต้องการจับนางผู้นี้เข้าคุกอสรพิษเพค่ะ
ฮาเดล(น้องเดเวิล)
นางเคยช่วยชีวิตข้าไว้นะท่านพี่
ลิเดน(น้องเดเวิล)
นางเป็นผู้มีพระคุณของเรา
มินะ(นางร้าย)
(หาเรื่องผิดคนแล้ว)
ลอเลียล
ไม่ทราบว่าไปทางไหน
ลอเลียล
ขอบคุณที่ไม่จับข้า
ลอเลียล
เหนื่อยมาทั้งวันแล้วของีบหน่อยดีกว่า
ลอเลียล
ก็ประมาณนั้น//บิดขี้เกียจ
นางพยางู
เข้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
ลอเลียล
ข้าแค่ยื่นอยู่ในเมืองแล้วโดนใส่ร้ายแบบงงๆ
ลอเลียล
ข้าขออยู่ที่นี่ชั่วคราว
ลอเลียล
ส่วนเรื่องลูกของท่านข้าช่วยได้นะ
ลอเลียลได้ไปทำอะไรสักอย่างจนทำให้ลูกงูทุกตัวกลับมาแข็งแรงเหมือนเมื่อก่อน
นางพยางู
ทางออกอยู่ไม่ไกลไปเถอะ
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
หวัดดี
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
เจ้าคงเป็นคนที่มีเรื่องกับยัยป้านั่นใช่ไหม
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
รู้สิ
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
ข้าอยากเป็นเพื่อนกับเจ้า
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
ข้าโซเฟีย
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
เช่นกัน
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
ข้าเป็นองค์หญิงเล็กของเมืองนี้
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
ข้าอยากให้เจ้าไปเรียนที่เดี่ยวกับข้า
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
แล้วข้าอยากให้เจ้าไปอยู่ในวังด้วยอ่ะ
เปียโน
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
ในสายตาคนอื่นบอกใหญ่มาก
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
เข้าไปเถอะ
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
ไปเลือกห้องได้เลย
โซเฟีย(เพื่อนนางเอก)
อะเออห้องนี้มัน
ลอเลียล
งั้นข้าขอตัวไปพักก่อนนะ
ลอเลียล
สาเหุที่เอาห้องนี้เพราะมีเปียโนเฉยๆ
ลอเลียล
//เดินไปแล้วไปเล่น
ลอเลียล
//เล่นเพลงกลีบกุหลาบ
เดเวิล
เสียงมาจากห้องของข้านิ
เดเวิล
ข้าแค่ไม่เคยฟังเพลงนี้
ลอเลียล
ก็ข้าเป็นคนแต่งเองนะ//อาย
เดเวิล
แต่ตอนเข้าอายก็น่ารักดีนะ
ลอเลียล
แล้วตอนที่ท่านจับข้ายังล่ะ
เดเวิล
เพราะข้าจ้องทำตามที่ท่านพ่อสั่ง
ลอเลียล
เพราะเมืองข้าถูกใส่ร้าย
ลอเลียล
แล้วข้าอาจจะได้แต้งงานเพื่อกระชับมิตร
หลังจากนั้นพวกเขาก็คุยกันหลายเรื่อง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
