"นี้ๆ~พี่ตื่นได้แล้วจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงเมื่อไร"
"ขออีก5นาที"
"ตื้นเดี๋ยวนี้เลยนะ!!"
"ไหนสัญญาแล้วนิว่าจะไปชอปปิงด้วยกันนะ!?"
"ถ้าพี่ยังไม่ตื้นหนูจะไม่คุยกับพี่แล้วนะ!?"
"จร้าๆตื้นแล้วจร้า~ขอเปลื่ยนชุดก่อนก็แล้วกัน"
"ให้ตายสิหัดตื้นเองบ้างสิต้องให้หนูมาปลุกพี่ทุกเช้าเลย"
"ก็พี่ตื้นเช้าเหมือน “ฮารุนะ” ไม่ได้หรอกนะ"
"แต่คนเราก็หัดตื้นเช้ากันได้นิ"
"ก็เขาใจแต่พี่มีงานต้องทำ"
"งานหรือเล่นเกมคะ?"
"ก...เกมจร้า~"
"เถียงกับฮารุแพ้ตลอดเลย"
"พี่เร็วๆเลยนะรีบๆแต่งตัวแล้วมากินข้าวไปชอบปิงกันได้เเล้ว"
"จร้าๆ~~~"
หลังจากกินข้าวเสร็จพวกเราก็รีบออกจากบ้านแล้วก็รีบวิ่งไปชอปปิงแต่พอถึงหน้าสถานนีรถไฟ “ริว” ก็พูดขึ้นมาว่า
"นี้“ฮารุ”จะรีบไปทำไมของมันไม่หายไปไหนหรอกน่า?"
"โถ่~นี้พี่ไม่เข้าใจอารมณ์ของผู้หญิงเอาซะเลยนะ!?"
"นี้เราพึ่งอยู่หน้าสถานีรถไฟแรกเองนะฮารุ"
"ก็คนมันอุสาได้มาชอปปิงกับพี่ชายทั้งทีนี้น่า"
"ก็ปกติเราเป็นคนไปซื้อของมาไว้นี้นะจะดีใจกไม่แปลก"
(1ชั่วโมง40นาที)
และแล้วก็ได้ยินเสียงรถไฟมาและพวกเราก็ได้ขึ้นบนรถไฟหลังจากนั้งรถไฟมาสัก10นาทีก็มาถึงอีกสถานีหนึ่ง
"พี่ริวเร็วๆสิรีบๆลงมาได้แล้ว"
"ให้ตายสิจะตื่นเต้นอะไรนักหนาน้า~"
"ว้าวมีแต่ของที่ไม่เคยลองใส"
"เดี๋ยวสิจะไปไหนนะกลับมาก่อน!?"
"ให้ตายสิอย่าซนสิ!"
"ขอโทษคะพี่ริวก็มันมีแต่ของที่ไม่เคยลองง่ะ"
"นั้นสินะเธอก็มาที่ห้างครั้งแรกนิเนอะแต่ว่าเธอนะต้องอยู่ใกล้พี่ไว้นะ?"
หลังจากชอปปิงเสร็จกำลังจะเดินออกจากห้างแต่ประตูห้างกับปิดอัตโนมัติและมีเสียงผู้ก่อการร้ายประกาศว่า“ได้ยึดห้างนี้ไว้แล้วเด็กกับผู้ใหญ่เหลือไว้สักคนสองคน”แต่ด้วยความโง่ของผมที่พยามจะเรียกตำรวจทำให้ผมถูกยิงเข้าเต็มๆแมแต่น้องผมก็โดนไปด้วยและด้วยคำขอสุดท้ายของผมกับน้องมันบังเอิญไปตรงกันพอดีว่าถ้ารู้ว่าชีวิตนี้ต้องมาตายอย่างนี้ขอให้ได้ไปเกิดใหม่ที่ต่างโลกผลสุดท้ายก็คือผมได้มาอยู่นะห้องสีขาวๆพร้อมกับน้องผมที่ได้ตายไปด้วยกันกับผม ผมก็เลยพูดขึ้นมาว่า
"ที่นี้ที่ไหน?พร้อมกับหันหน้าไปดูน้องที่ยังไม่ตื้น"
"จำได้ว่าเราโดนยิงแล้วก็......นึกไม่ออกแฮะ"
หลังจากที่ผมพูดประโยคนี้เสร็จน้องของผมก็ตื้นและถามว่าทำไมเรามาอยู่ที่นี้หรอคะพี่ริว
"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน?"
และก็ได้มีเสียงปริศนาดังขึ้นว่า
"ก็เพราะพวกเธอนะได้ตายไปแล้ว"
"ว่าแต่พวกเธอคือ คางาวะ ริว กับ คางาวะ ฮารุนะสินะ"
"ว่าแต่คุณรู้ชื่อพวกเราได้ยังกันครับ?"
"ก็ข้าเป็นผู้สร้างไงละทำไมข้าจะไม่รู้ชื่อพวกเจ้า"
"ผู้สร้าง?"
"เจ้าเด็กนี้มันทึ่มชะมัด!?ผู้สร้างก็คือพระเจ้าที่พวกเจ้าเรียกกันนั้นละ"
"เอ๋!!?//ตกใจพร้อมกัน"
"อา อา อา หยุดเรื่องนี้ไว้ก่อนมาคุยเรื่องสำคัญกันก่อน"
"เรื่องสำคัญหรอครับ?"
"เรื่องอะไรหรอคะ?"
"มันก็คือเรื่องการไปเกิดใหม่ในต่างโลกของพวกเจ้ายังไงละ!!"
(ขอตัดจบแบบนี้นะครับพอดีว่าสมองเริ่มทื่อแล้วครับเดี๋ยวผมจะมาเขียนตอนที่2นะครับbey bey ราตรีสวัสดิ์ครับ)
"ป...ไปเกิดใหม่หรอครับ?"
"ใช่แล้วละพวกเจ้านะจะได้ไปเกิดใหม่!"
"แต่ท่านเทพคะช่วยอธิบายให้ชัดเจนหน่อยคะ?"
"ถ้าจะให้อธิบายให้ชัดเจนก็คงจะนานใช่เล่นงั้นจะอธิบายย่อๆละกัน"
ทานเทพได้อธิบายเกี่ยวกับโลกที่เรากำลังจะไปนั้นว่าโลกที่พวกเจ้าทั้งสองกำลังจะไปเกิดใหม่นั้นมีชื่อว่า “อาธิวริส”เป็นโลกแห่งดาบและเวทย์มนต์ซึ่งเป็นโลกที่มีพวกมนุษย์และปีศาจอาศัยอยู่ แต่ก็ยังมีเผ่าอื่นอีกมากมาย เช่น เผ่ามนุษย์สัตว์ เผ่าเอลฟ์ เป็นต้น
"อย่างงั้นหรอคะท่านมันเป็นโลกของการใช้เวทย์มนตร์นี้เอง"
"เอ๋อท่านเทพพวกผมเลือกเกิดโดยไม่ต้องเป็นเด็กทารกได้ไหมครับ?"
"แน่นอนว่ายอมได้ แต่พวกเจ้านะจะต้องเลือกเผ่าพันธ์เอาเองนะ"
"ค..ครับ"
"คะ"
"ถ้าพวกเจ้าจะเลือกเกิดเเบบนั้นข้าก็จะไม่ห้ามพวกเจ้า ณ ตอนนี้ได้เวลาพวกเจ้าเลือกเผ่าพันธุ์แล้ว"
"ครับ/คะ"
และเเล้วก็ได้มีหน้าจอสีขาวๆปรากฏออกมาต่อหน้าพวกเขาทั้งสองคน
"พวกเจ้าเลือกเผ่าพันธุ์เสร็จบอกข้านะข้าจะไปนอนรอก่อน อ่ะจริงสิพวกเจ้านะสามารถเลือกพลังไปกันได้แค่คนละ2อย่างเท่านั้นนะ!"
"ครับ/คะ"
"แล้วพี่เลือกเผ่าหรือยังละคะ?"
"ยังเลย พี่ยังไม่ได้เลือกอย่างจริงๆจังๆเลยพี่อยากได้เผ่าที่มีอายุยืนยาวและมีพลังเวทย์มหาศาลนะน่ะ"
"งั้นหรอคะ งั้นหนูจะเอาเผ่าตามที่พี่เลือกนะคะ"
แล้วตัวเอกของเราก็ได้ไปสดุดตาเขากับเผ่าที่หน้าสนใจเขา
"หืม~เผ่าแม่มดงั้นหรอ?"
คำอธิบายเผ่าแม่มด
เผ่านี้มีพลังเวทย์มหาศาจและอายุขัยที่ยาวนานแต่ก็ต้องแลกมาด้วยร่างกายที่จะโตไม่เกินอายุ12-18เป็นขอแลกเปลี่ยน(เผ่านี้ไม่มีพ่อมด)
"เห้ยโกงจังวะ!? แต่ต้องแลกมาด้วยการเป็นผู้หญิงงั้นหรอ?"
"ห่ะ!? เมื่อกี้นี้พี่พูดว่าอะไรนะ!?"
"อ่ะ...เอ๋อ...พี่พูดว่าต้องแลกมาด้วยการกลายเป็นผู้หญิงงั้นหรอ!?"
"พ...พ....พี่~เอาเผ่านี้แล็ะพี่!?"
"หา~~~ทำไมละ?"
"ก็เพราะหนูจะได้มีพี่สาวไง!?"
"แล้วทำไมต้องอยากให้พี่เป็นผู้หญิงละ!?"
"ม...ไม่ได้หรอคะ♥️?//อ้อน"
"อึก"(ความคิดในใจน่ารักเว้ยยยจะอะไรกูก็ยอมมมม)
"ด...ได้ยังไงมันก็มีพลังเวทย์มหาศาจกับอายุขัยที่ยืนยาวอยู่แล้วนิ"
"เย้~ จะได้พี่สาวแล้วววววว^_^"
"ท่านเทพครับผมกับน้องสาวได้เลือกเผ่าแล้วครับ"
"งั้นหรอๆเลือกเผ่าเสร็จแล้วสินะไหนดูหน่อยสิว่าเลือกเผ่าอะไร?"
"เผ่าแม่มดอย่างงั้นหรอ โอเคพวกเจ้าแน่ใจแล้วสินะว่าจะเลือกเผ่านี้?"
"ครับ/คะ"
"งั้นมาเลือกต่อกันว่าพวกเจ้าจะขอความสามารถอะไร?"
"งั้นผมขอความสามรถใช้เวทย์ได้ทุกชนิดกับทักษะการสร้างสรรค์ครับ!?"
"การใช้เวทย์ได้ทุกชนิดกับทักษะการสร้างสรรค์งั้นหรอ? โอ้วokแล้วน้องเจ้าได้เลือกทักษะหรือยัง?"
"นี้ฮารุนะเลือกทักษะหรือยัง?"
"กำลังคิดอยู่นะพี่ริว"
"อืม~ เอาเป็น ทักษะsummonของคราสsummonnerอื่นได้ กับทักษะการคืนสภาพทุกสิ่งได้ คะ"
"อืม~ ขอมาแบบโกงไม่แพ้กันเลยนะเนี้ย แต่ก็ช่างมันเถอะ? โอเคพร้อมหรือยังพวกเจ้าทั้งสองคนนะแต่ข้าจะให้สกิลการแปลภาษาติดตัวพวกเจ้าไปด้วย เอ๋อ ใช้เมื่อไปเกิดแล้วอย่าลืมพูดว่า“สเตตัส”ด้วยละ"
"ครับขอบคุณมากเลยครับ!"
"คะขอบคุณมากเลยคะ!"
แล้วหลังจากนั้นก็ได้มีแสงสีทองปรากฏขึ้นมาแล้วก็หลังจากที่แสงสีทองหายไปแล้วรู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ในป่าพร้อมกับน้องสาวแล้ว
"นี้หรอ?ต่างโลกมันช่างเป็นโลกที่งดงามจริงๆ"
"ใช่เลยคะพี่ชาย อ่ะ ลืมไปตอนนี้ต้องเรียกว่าพี่สาวสินะคะ🤭🤭"
"ห่ะ"
หลังจากนั้นริวก็ได้มองดูรูปร่างของตัวเองเขาจึงตะโกนออกมาว่า
"อ..อ....อ.....เอ๋~!!!!!!!!!!!!!!!?ทำไมตูกลายเป็นผู้หญิงฟ่ะ!?"
(จบตอนที่2)
ง่วงละราตรีสวัสดิ์ครับ
หลังจากเสียงตกใจของผมจบลงนั้นน้องผมก็ได้พูดขึ้นมาว่า “อ่ะอ่าวนี้พี่ลืมไปแล้วหรอว่าทำไหมเป็นแบบนี้ ซือบือจังเลยนะ♪”
“อ่ะ!? จำได้แล้วว่าทำไหมถึงเป็นผู้หญิง!?”
“ในที่สุดก็จำได้แล้วหรอคะว่าเลือกเผ่าอะไรมาพี่ซือบือของหนู♪”
“อย่ามาพูดว่าซือบือน้า~!?”
“หุหุ♪”
“ก็พี่ซือบือจริงๆนี้น้า~”
“เอ๋อ.....ช่างมันเถอะ!? แต่พี่อยากรู้หน้าตาตัวเองตอนนี้นี้สิ!?”
“งั้นพี่ก็ลองส่องดูหน้าตัวเองที่แม่นํ้าตรงนั้นดูสิเผือจะเป็นหน้าตาที่ถูกใจพี่”
หลังจากน้องผมพูดเสร็จน้องผมก็ชี้ไปที่แม่นํ้าที่อยู่ไม่ไกล้ไปจากพวกเรามากนัก หลังจากน้องผมชี้ไปทางแม่นํ้าเสร็จผมก็รีบเดินไปตรงแม่นํ้าแล้วดูหน้าตัวเองซึ่งความคิดผมคิดว่าผมจะได้เป็นผู้หญิงที่สวยแต่ผมคิดผิดเพราะว่าผมนั้นดันเป็นเด็กซะงั้นน้อยน้ารักซะงั้น
“เอ๋~!?” ผมตกใจรอบสอง
“หุหุ พี่ชายของหนูตอนนี้น้ารักมากเลย♪”
“ทำไมถึงต้องเป็นเด็กน้อยละ!?แล้วทำไมเธอถึงเป็นแบบสาวสวยละ!?”
"ไม่รู้สิค่ะมันจะสุ่มเอาไม่ใช่หรอค่ะหน้าตาและรูปร่างนะคะ"
"อ่ะ!?จริงด้วย!มันสุ่มเอาทั้งหมดเลยนินะแต่แบบนี้ฉันคงต้องเรียกเธอว่าพี่สาวสินะ?"
"ไม่ค่ะๆถึงร่างกายจะเป็นเด็กแต่อายุเยอะกว่าหนูหนูสิต้องเรียกพี่ว่าพี่สาว"
"อ๋องั้นหรอ?อืม~ก็ดีเหมือนกันนะแถมร่างกายนี้ก็ไม่เลว"
“อุ้ว~พี่ชายของเรายอมรับร้างกายแบบผู้หญิงได้แล้วสินะ หน้ายินดี หน้ายินดี♪”
“เธอนะหยุดความคิดแบบนั้นไปเลยนะ!?”
“หุหุ~ พี่ชายของหนูตอนนี้น้าจับเอามาแต่งตัวน่ารักๆ มากก็เลยละ♪”
“เธอนะพอกับเรื่องร่างกายพี่เลยนะ!”
“คร้าา~”
“อ่ะ! จริงสิพี่พระเจ้าบอกมาว่าอย่าลืมพูดคำว่า สเตตัส ด้วย!?”
“เอ๋อ....ลืมไปเลยก็เพราะมั่วแต่เถียงอยู่กับเธออยูนั้นแหละเลยลืม!?”
“ก็พี่ชายนะน้ารักนี้น้า~♪”
“เอ็ะ~ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก!?”
“โอ้ว~นิสัยกลายเป็นผู้หญิงไปด้วยเลย เจ๋งจริงๆ!?”
“ห่ะนี้เธอแกล้งพี่หรอ!?”
“หุหุ~ก็ใช้สิพี่น้าแกล้งนิ”
“นี้เธอ!?”
“พอแล้วค่ะไม่แกล้งแล้วค่ะ!?”
“มีน้องขี้เเกล้งแบบนี้ก็แย่นะสิ!?”
(เดี๋ยวนะนี้น้องเราเป็นคนขี้แกล้งตอนไหนปกติน้องเราจะเป็นคนที่จะไม่ค่อยพูดนิแล้วทำไมเธอถึงพูดเยอะขึ้นกันนะ!)
“นี้ฮารุนะไม่ใช้พี่คนเดียวที่นิสัยเปลื่ยนนะเธอก็นิสัยเปลี่ยนเหมื่อนกัน!?”
“ยังไงหรอค่ะ?”
“ก็ปกติเธอไม่ค่อยพูดนิ?”
“อ๋อ~ที่หนูไม่ค่อยพูดนั้นก็เพราะพูดกับผู้ชายไม่ค่อยเก่งนะค่ะ”
“เอ็ะ~แสดงว่าที่เธอไม่ค่อยพูดนี้พูดกับผู้ชายไม่เก่งงั้นหรองั้นก็พอเข้าใจที่เธอไม่ค่อยพูดกับพี่แล้วละ”
“ค่ะ!”
(ขอโทษนะค่ะที่โกหกแต่จะบอกเรื่องที่ชอบพี่ที่เป็นผู้ชายได้ไงเหล่าแต่เราก็รู้อยู่หรอกว่ามันเป็นรักต้องห้ามสำหรับพี่น้องแต่เราก็รู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่พี่ชายจะหันมารักเราเหมือนเป็นคู่รักได้แต่รักข้างเดียวแต่ตอนนี้ถ้าพี่ชายกลายเป็นผู้หญิงไปซะก็จะได้ไม่ต้องมีความรู้สึกแบบนั่นอีก!)
“นี้เราคิดอะไรอยู่เนี้ยหยุดเลยนะ!?”
“งั้นพี่ขอตัวไปดูสเตตัสของตัวเิงก่อนนะ”
“อ่ะ...อืม!?”นั้นสินะเราก็ดูสเตตัสของเราบ้างดีกว่า
กลับมาด้านริวที่กำลังจะเปิดดูสเตตัส
“อ้า~ถึงเวลาดูสเตตัสตัวเองแล้วสินะ “สเตตัส” ”
ตึง
เสียงขอความเด้งขึ้นมา
“หืมนี้สินะสเตตัสของเรา?”
ค่าสถานะ
ชื่อ:คางาวะ ริว
อายุ:12ปี(อายุจริง16ปี)
เพศ:หญิง(ชาย)
เผ่า:แม่มด
level:1
HP:30000/30000
MP:55000/55000
สถานะ:ปกติ
สกิลติดตัว
ใช้เวทย์ได้ทุกชนิด,การสร้างสรรค์
สกิล
-
สกิลประจำเผ่าแม่มด
เพราะเป็นเผ่าที่มีพลังเวทย์มากมายมหาศาลเป็นตัวตํ่าจุ่นอายุขัยของแม่มดการที่แม่มดจะตายได้นั้นพลังเวทย์จะต้องหมดไปจากโลกแห่งนี้ถึงจะตายได้และอีกอย่างแม่มดจะคงอายุไว้เท่าอายไว้ที่12-18
-เพิ่มเติมจากธรรมดาความสามารถของราชินี้แม่มดคือการที่สามารถเพิ่มพละกำลังทางกายภาพเพิ่มขึ้นเป็น%เวทย์ที่มีอยู่
“ไม่แก่ไม่ตาย นี้มันตัวโก่งดีๆนี้เอง!?”
“แต่เดี๋ยวนะราชินี้แม่มดหรอ!?”
ตัดภาพไปทางน้องสาวที่กำลังดูค่าสถานะของตัวเองอยู่ก็พูดขึ้นมาว่า“ สเตตัส”
ค่าสถานะ
ชื่อ:คางาวะ ฮารุนะ
อายุ:11(อายุจริง15ปี)
เพศ:หญิง
เผ่า:แม่มด
level:1
HP:30000/30000
MP:50000/50000
สกิลติดตัว
ใช้ความสามารถsummon,ทักษะการคืนสภาพ
สกิล
-
สกิลประจำเผ่าแม่มด
เพราะเป็นเผ่าที่มีพลังเวทย์มากมายมหาศาลเป็นตัวตํ่าจุ่นอายุขัยของแม่มดการที่แม่มดจะตายได้นั้นพลังเวทย์จะต้องหมดไปจากโลกแห่งนี้ถึงจะตายได้และอีกอย่างแม่มดจะคงอายุไว้เท่าอายไว้ที่12-18
-เพิ่มเติมจากธรรมดาความสามารถของน้องราชินี้เเม่มดเพิ่มพลังการฟืนฟูมานากับพลังชีวิต
“นี้มันค่าสถานะของฉันหรอ?”
“สุดยอดไม่แก่ไม่ตาย”
“แต่เดี๋ยวนะน้องของเราชินี้แม่มดหรอ!?”
“ไม่ค่อยเข้าใจเลย” ริว
“งั้นท่านพี่ก็เป็นราชินีงั้นหรอ?”ฮารุนะ
"ก็หน้าจะเป็นอย่างที่ว่านั้นเเหละนะ"
"สุดยอดเลย!?" ฮารุนะ
"เอ๋! สุดยอด?"ริว
"ป่าวค่ะไม่มีอะไรค่ะไปนอนกันเถอะค่ะ"
"อ้า...นั้นสินะไปนอนกันเถอะ"
จบตอนที่3
ง่วงฉิบหายเลย555 ฟากตอน3ไว้เท่านี้เดี๋ยวตอนหน้าจะมาทำใน.........ช่างมันเถอะครับไม่ต้องสนใจวันหรอกครับ555 เพราะผมทำเพราะอยากทำเชยๆ(ขอแก้เล็กๆน้อยๆสกิลคือยังไม่มีแต่ถ้าลองใช้จะสามารถเรียนรู้สกิลได้)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
