รักนะยัยซื่อบื่อ
แนะนำตัว
เนเน่ (นางเอก)
ฉันชื่อเนเน่ นักศึกษาแพทย์ปีสอง
มหาลับอินเตอร์ XXX
ฉายา ยัยเฉิ่ม
ปังปอนด์ (พระเอก)
ผมปังปอนด์หรือปอนด์ เรียนคณะวิศวะปีสอง
เป็นนักฟุตบอลมหาลัย
ฉายา เทพบุตรสุดเซ็กซี่
แพรว (แฝดพี่)
ฉันชื่อแพรว (แฝดพี่)
นักศึกษาแพทย์ปีสอง เพื่อนสนิทเนเน่ ฉายา สาวน้อยจอมโหด
พราว (แฝดน้อง)
ฉันชื่อพราว (แฝดน้อง)
นักศึกษาแพทย์ปีสอง เพื่อนสนิทเนเน่
ฉายา ยิ้มสยาม
นาย (เพื่อนพระเอก)
ผมนาย เรียนคณะวิศวะปีสอง
เป็นนักฟุตบอลมหาลัย
เพื่อนสนิทปังปอนด์กับอะตอม
อะตอม (เพื่อนพระเอก)
ผมอะตอม เรียนคณะวิศวะปีสอง
เป็นนักฟุตบอลมหาลัย
เพื่อนสนิทปังปอนด์กับนาย
เดย์ (แฟนเก่านางเอก)
ผมเดย์ (แฟนเก่าเนเน่) นักศึกษาแพทย์ปีสอง เป็นเดือนมหาลัย
ฉายา เจ้าชายสุดหล่อ
มิว (นางร้าย)
ฉันชื่อมิว นักศึกษาบัญชีปีสอง ชอบเดย์(เลยแย่งเดย์จากเนเน่) เคยเป็นเพื่อนสนิท เนเน่ แพรวและพราวสมัยมัธยมแต่.. (ชอบแย่งแฟนเพื่อเลยเลิกคบ)
เลิกกันเถอะ
เนเน่ (นางเอก)
ฉันผู้เชื่อมั่นในความรักและศรัทธาในรักแท้ ซึ่งกำลังมีความรักที่แสนหอมหวาน แต่แล้วความรักสามปีของฉันก็ต้องจบลงเมื่อ..
เดย์ (แฟนเก่านางเอก)
เนเน่ เราเลิกกันเถอะ
เนเน่ (นางเอก)
เดย์ว่าไงน่ะ
เดย์ (แฟนเก่านางเอก)
เราเลิกกันเถอะ
เดย์ (แฟนเก่านางเอก)
เดย์มีคนใหม่แล้ว
เนเน่ (นางเอก)
ทำไมล่ะเดย์
เดย์ (แฟนเก่านางเอก)
ก็เนเน่มันน่าเบื่ออ่ะ จืดชืด แต่งตัวก็เฉิ่ม หน้าก็ไม่แต่ง
เดย์ (แฟนเก่านางเอก)
แถมเราคบกันมาสามปียังไม่เคยมีอะไรกันเลยนอกจากกอดและจูบ
เนเน่ (นางเอก)
ทำไมเดย์พูดแบบนี้ว่ะ
เดย์ (แฟนเก่านางเอก)
ก็มันจริงอ่ะ เธอมันน่าเบื่อ
เนเน่ (นางเอก)
เรามันน่าเบื่ออ๋อ//ร้องไห้
เดย์ (แฟนเก่านางเอก)
พอใจแล้วใช่ไหม งั้นเดย์ไปก่อนน่ะ
ปังปอนด์ผู้ที่นอนอยู่บนเก้าอี้หลังต้นไม้และได้ยินทุกอย่าง
เนเน่ (นางเอก)
อึก อึก ฮืออออ
ปังปอนด์ (พระเอก)
นี่เธอเงียบๆหน่อยได้ไหม
ปังปอนด์ (พระเอก)
คนเขาจะนอน
ปังปอนด์ (พระเอก)
นี่ เธอ//ตะโกน
เนเน่ (นางเอก)
ไอ้คนใจร้าย
เนเน่ (นางเอก)
แม้แต่นายที่ไม่รู้จักกันยังด่าฉันเลย
ปังปอนด์ (พระเอก)
อ้าว... กูไปด่าเขาตอนไหนว่ะ//งง
เนเน่ (นางเอก)
ไอ้คนใจร้าย ฮือๆๆ
ปังปอนด์ (พระเอก)
อะไรว่ะ ทะเลาะกับแฟนแล้วมาลงที่กูเนี่ยน่ะ (คิดในใจ)
หยุดร้อง
ปังปอนด์ (พระเอก)
นี่เธอ !!
เนเน่ (นางเอก)
นายจะด่าอะไรฉันอีกล่ะ
ปังปอนด์ (พระเอก)
เปล่าๆ ฉันไม่ได้จะด่าเธอ
เนเน่ (นางเอก)
นายฉันมันขี้เหร่ขนาดนั้นเลยอ่อ
เนเน่ (นางเอก)
เห็นไหม แม้แต่นายยังบอกว่าฉันขี้เหร่เลย
ปังปอนด์ (พระเอก)
อะไรกันว่ะ กูยังไม่ได้บอกอะไรเลย (คิดในใจ)
ปังปอนด์ (พระเอก)
เธอใจเย็นๆก่อนน่ะ
ปังปอนด์ (พระเอก)
หยุดร้องไห้ได้แล้ว
ปังปอนด์ (พระเอก)
นี่ ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะไปแล้วน่ะ
ปังปอนด์ (พระเอก)
ถ้าฉันไปก็ไม่ใครอยู่ที่นี่
ปังปอนด์ (พระเอก)
งั้นเชิญเธอร้องไห้ได้ตามสบายเลย
เนเน่ (นางเอก)
นี่นายจะไปแล้วเหรอ
ปังปอนด์ (พระเอก)
ใช่ เธอจะได้ร้องไห้ตามสบายไง
เนเน่ (นางเอก)
นี่นายก็รำคาญฉันเหมือนกันหรอ
ปังปอนด์ (พระเอก)
อะไรอีกว่ะ(คิด)
ปังปอนด์ (พระเอก)
เปล่าๆ ฉันไม่ได้รำคาญ
ปังปอนด์ (พระเอก)
แต่... ถ้าเธอหยุดร้องไห้
ปังปอนด์ (พระเอก)
ฉันอยู่ต่อก็ได้
เนเน่ (นางเอก)
ฉันหยุดร้องก็ได้
เนเน่ (นางเอก)
ฮู่วว.. หยุดๆๆ//บอกตัวเอง
เนเน่ (นางเอก)
อื้อ.. หยุดแล้ว
ปังปอนด์ (พระเอก)
เฮ้อออ... หยุดได้สักที (คิด)
ปังปอนด์เดินมานั่งบนเกาอี้กับเนเน่
เนเน่ (นางเอก)
นี่นายอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่
ปังปอนด์ (พระเอก)
ก็ก่อนที่พวกเธอจะมาน่ะ
เนเน่ (นางเอก)
งั้นนาย.... ก็
ปังปอนด์ (พระเอก)
อืม... ได้ยินทั้งหมด
เนเน่ (นางเอก)
นี่นายคบกันจำเป็นต้องมีอะไรด้วยอ๋อ
ปังปอนด์ (พระเอก)
กูจะตอบยังไงล่ะทีนี้ (คิดในใจ)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
