...คำเตือน...

...ผู้เขียนเป็นผู้ไม่เคยมีประสบการณ์ความรัก หากมันเกินจริงหรือเกิดข้อผิดพลาดก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ...

...บทนำ...

...ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ เราอาจเขียนได้ไม่ค่อยดีหรือไม่ถูกใจบางท่าน แต่หากไม่ชอบผลงานเรื่องนี้ของเราก็สามารถกดออกได้เลยค่ะ...

...เรื่องราว...

...ฉันชื่อ ไป๋ฉินลุ่ย เป็นนักศึกษาคณะแพทย์ศาสตร์ ในมหาวิทยาลัยปิงชิง เมืองA ประเทศจีน...

...และในวันนี้คือวันสำเร็จการศึกษาประดับชั้นปริณญาเอกของฉัน และในขณะเดียวกัน...มัน...ก็เป็น วันตาย ของฉันเหมือนกัน...

...แต่...ใครจะไปคิดกันล่ะ ...จากจุดจบ...กลายเป็นจุดเริ่มต้นอีกครั้ง......

...และยิ่งกว่านั้น...ฉันในตอนนี้อยู่ในร่างของเด็ก ...และที่ต้องทำในตอนนี้ก็คือ...เรียนเป็นเพื่อนองค์หญิง...

...และแน่นอน...การเรียนของทั้งสองชาตินั้น ไม่เหมือนกัน อีกทั้งการเรียนของฉันในชาตินี้ยังมี องค์ชายทั้ง 7 พระองค์ และมี องค์หญิงทั้ง 6 พระองค์ คอยเรียนเป็นเพื่อน...

...ที่นี่คือต้าเยว่ เท่าที่ฉันรู้คือที่นี่คือประเทศที่ใหญ่ที่สุด ฮ่องเต้มีพระบุตรและพระธิดารวมทั้งสิ้น 13 พระองค์...

...พระองค์แรกมีนามว่า หลูชิงลั่ว เป็นบุรุษเพศ...

...มีรูปร่างสูงโปร่งสง่างาม มีนิสัยอ่อนโยน...

...พระองค์รองมีนามว่า หลูชิงเกอ เป็นสตรีเพศ...

...มีรูปร่างผอมบาง มีนิสัยอ่อนหวาน...

...พระองค์ที่ 3 มีนามว่า หลูยี่เหอ เป็นบุรุษเพศ...

...มีรูปร่างงดงาม มีนิสัยผิดเพศ...

...พระองค์ที่ 4 มีนามว่า หลูอิงอิง เป็นสตรีเพศ...

...มีรูปร่างค่อนข้างอวบ มีนิสัยรักจริง...

...พระองค์ที่ 5 มีนามว่า หลูชิงลุ่ย เป็นสตรีเพศ...

...มีรูปร่างเล็กบอบบาง นิสัยดี...

...พระองค์ที่ 6 มีนามว่า หลูหงเสวี่ย เป็นสตรีเพศ...

...มีรุปร่างสูงโปร่งเหมือนองค์ชายใหญ่ นิสัยหยาบกระด้าง...

...พระองค์ที่ 7 มีนามว่า หลูชิงไป๋ เป็นบุรุษเพศ...

...มีรูปร่างน่ากลัว นิสัยดุร้าย ตามข่าวลือ แต่บรรดาองค์ชายและองค์หญิงต่างบอกว่า เขาเป็นคนที่รูปงามหาใดเปลียบดั่งเทพบุรตลงมาจุติ มีนิสัยเย็นชา พูดน้อย ข้าเองก็ไม่เคยเห็นเขาเหมือนกัน เพราะเขาไปอยู่ชายแดนออกศึกตั้งแต่อายุ 12 ปีแล้ว...

...พระองค์ที่ 8 มีนามว่า หลูซวี่เสียน เป็นสตรีเพศ...

...มีรูปร่างหน้าตางดงาม นิสัยแม่บ้านแม่เรือน...

...พระองค์ที่ 9 มีนามว่า หลูเกอฝาน เป็นสตรีเพศ...

...มีรูปร่างหน้าตาน่ารัก (น้องอายุ 4 ปี)...

...พระองค์ที่ 10 มีนามว่า หลูชางซาน เป็นบุรุษเพศ...

...มีรูปร่างหน้าตาอัปลักษณ์ (น้องอายุ 3 ปี)...

...พระองค์ที่ 11 มีนามว่า หลูทิงฉิน เป็นบุรุษเพศ...

...มีรูปร่างหน้าตาคมเข้ม (น้องอายุ 2 ปี)...

...พระองค์ที่ 12 มีนามว่า หลูเกิงชิง เป็นบุรุษเพศ...

มีรูปร่างหน้าตาคลายองค์ชาย 3 (น้องอายุ 1 ปี)

...พระองค์ที่ 13 มีนามว่า หลูสือหลิง เป็นบุรุษเพศ...

...จากคำบอกเล่าของพวกองค์ชายองค์หญิงเด็กคนนี้มีหน้าตาเหมือนองค์ชาย 7 (น้องพึ่งคลอดได้ 2 เดือน มีฉินลุ่ยเป็นคนดูแล)...

...ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ...

หลักจากที่ฉันทะลุมิติมาที่นี่ นี่ก็ผ่านมาเกือบ 15 ปีแล้วสินะ หน้าเบื่อจัง แต่ก็ดีนะที่เกิดมาในครอบครัวที่รักกันน่ะ ไม่งั้นด้วยนิสัยของฉันคงได้มีเรื่องทั้งวันแน่

"ระวัง!"

เสียงเด็กสาวในวัย 12-13 ปีเอ่ยตะโกน ก่อนที่รถม้าทั้งสองคันจะเข้าปะทะกันที่มุมหักโค้ง

หญิงสาวที่อยู่ในรถม้าเมื่อรู้ว่าต้องเกิดอุบัคิเหตุแน่นอน ไม่รอช้ารีบออกมาคว้าตัวเด็กสาวออกจากตรงนั้รทันที บุรุษรูปงามที่อยู่ในรถม้าอีกคันก็เช่นกัน รีบกระโดดออกจากตรงนั้นทันที

"เจ้าไม่เป็นไรนะ"

หญิงสาววัย 14-15 ปีเอ่ยถามเด็กสาวที่อยู่ในอ้อมแขนด้วยความเป็นห่วง

"เจ้า...เจ้าค่ะ"

เด็กสาวตอบตะกุกตะกักเพราะยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ จากนั้นหญิงสาวจึงเงยหน้าไปมองคนขับรถม้าที่นางไม่ได้ช่วยเอาไว้

"คุณหนู...ท่านช่างใจร้ายยิ่งนัก"

คนขับรถม้าหันมามองนางด้วยสายตาที่ได้รับความไม่เป็นธรรม

"ใครใช้ให้เจ้าเป็นคนขับล่ะ"

หญิงสาวตอบไปอย่างเฉยชาและไร้เยื่อไย ทำเอาคนขับรถม้านั้นแทบจะร้องไห้ออกมาดังๆ

"คุณชาย..."

คนขับรถม้าอีกคันเดินเข้ามาเรียกผู้เป็ยนายเบาๆเพื่อจะรายงานสิ่งที่เสียหาย

"คือว่า...ล้อมัน"

ผู้เป็นบ่าวเอ่ยด้วยน้ำเสียงกล้าๆกลัวๆก่อนจะบอกผู้เป็นนายว่า

"ล้อมันมีลอยเล้าใกล้แตกเกรงว่า...จะไปไม่ถึงที่หมายขอรับ"

ชายหนุมผู้ที่ได้รับฟังก็ไม่เอ่ยอะไรมากเพียงแต่...

"ข้าต้องไปแล้วเจ้าเครียเรื่องนี้ให้รู้เรื่องล่ะ แล้วก็ไปบอกท่านพ่อด้วย"

หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบก่อนจะชิ่งหนีพร้อมกับอุ่มสาวใช่ในมือไปด้วย

"... ไม่เอา! คุณหนู!"

เมื่อเขาตั้งตัวได้ทั้งสองคนก็ออกไปจากที่นี่เสียแล้ว ทิ้งให้เขาต้องเครียปัญหาคนเดียวอีกแล้ว...

"คุณหนูท่านนี่หนีเร็ว(เลว)เสียงจริง..."

เขาทำได้เพียงตะโกนไล่หลังทั้งสองและจำใจต้องเครียปัญหานี้

"งั้นพวกเจ้าเครียกันไปเถอะ"

ในเมื่อนางให้คนใช้ทำแทนงั้นเขาเองก็จะให้คนใช่ทำแทนเช่นกันเพื่อความยุติธรรม โดยที่ไม่มีคนสนใจคนขับรถม้าทั้งสอง พวกเขาเองก็ไม่รู้จะทำเช่นไรดี ทำได้เพียงกลับไปเรียนนายท่าน

และจากการพบกันของทั้งสองตระกลูผลสรุปที่ได้ออกมาก็คือ

...ในเมื่อพวกเขาไม่ได้สนใจก็ช่างมันเถอะไม่เป็นไร...

"ไป๋ชิงลั่ว! เหตุใดเจ้าจึงมาช้า! ห๊ะ!"

หญิงสาวร่างเล็กเอ่ยถามโดยการแกล้งทำเป็นโกรธ

"ทำลายข้าวของ"

ไป๋ฉินลุ่ยตอนกลับทันที่ด้วยน้ำเสียงเรียบ

"ทำไม?"

...เด็กชายคนหนึ่งถามขึ้นด้วยความสงสัย ไป๋ฉินลุ่ยทำท่าครุ่นคิดสักพักก่อนจะบอกเรื่องราวให้เขาฟัง...

"ที่แท้แม่นางที่โยนความยากลำบากให้คนขับรถม้าก็คือคุณหนูไป๋นี่เอง"

เสียงที่ฟังเพลินดังมาจากด้านหลัง ชายหนุ่มรูปร่างสูง หล่อเหลาอายุประมาณ 14-15 ปีเดินเข้ามาใกล้อย่างไม่รีบร้อน

"อะไรกันเจ้าเองก็ด้วยไม่ใช่หรอ?"

ไป๋ชิงลั่วหันกลับไปถามคนที่เดินเข้ามาใหม่

บรรดาองค์ชายองค์หญิงที่เห็นแบบนั้นต่างก็ทำหน้าช็อคไปตามๆกัน ไม่ได้เป็นเพราะสิ่งที่ไป๋ชิงลั่วพูด แต่เป็นเพราะสถาณะของคนที่เข้ามาใหม่ ซื่อจื่อแห่งจวนลี่กั๋วกง ลี่ชูเหยา

"เออ...."

...*** ในสมองของบรรดาองค์ชายองค์หญิงในตอนนี้...1.ลำดับญาติ ไป๋ฉินลุ่ย -ราชครู -แม่ทัพเหนือ-เฉิงกั๋วกง-เสนาซ้าย-อ๋อง 9 -เจ้ากรมการคลัง-พระพันปี......

ลี่ชูเหยา-ลี่กั๋วกง-แม่ทัพใต้-เสนาขวา-อ๋อง 5 -ฉู่โหว-ท่านผู้ตรวจตรา-ไทเฮา...

2.ไป๋ชิงลั่ว vs ลี่ชูเหยา \= ?

3.จะอยู่ฝ่ายไหนถึงไม่ตาย ***

เมื่อคิดเช่นนั้นพวกเขาก็เริ่มมองกัน และเดินออกไปจากที่ตรงนั้นอย่างช้าๆ ไม่ให้มีแม้แต่เสียงลมหายใจ ทันใดนั้น! สายลมก็พัดมาดังวู่...ทำเอาเหล่าองค์ชายองค์หญิงขนลุกซู่... พวกเขาหยุดชะงักเพราะรู้สึกได้ถึงบางอย่าง

"พวกท่านจะไปไหนกันหรอ"

...ไป๋ฉินลุ่ยและลี่ชูเหยาหันไปพูดพร้อมกัน ด้วยรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นเป็นกันเอง แต่ในสายตาของพวกเขาในตอนนี้ นี่เป็นดังฝันร้ายที่เข้ามาเยือน พวกเขาตัวสั่น และวิ่งหนีหายเข้าไปในฝุ่นที่ตลบอบอวนโดยเร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาจะทำได้ หากคนหนึ่งล้มอีกคนก็จะช่วยพยุง และแล้วทุกอย่างก็หายไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว...

???

...ไป๋ฉินลุ่ยและลี่ชูเหยาหันมองกันด้วยความงงงวยก่อนจะเดินตามพวกเขาไป...

......................

...ณ ศาลากลางสวนดอกไม้...

ฮ่องเต้และฮองเฮาที่กำลังนั่งพูดคุยกันอย่างที่ไม่ได้ทำมาเนิดนาน อยู่ๆก็ได้เห็นโอรสและธิดาทั้งหลายวิ่งเข้ามาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พวกเขาวิ่งราวกับกำลังมีคนตามฆ่าพวกเขา

"พวกเจ้าเป็นอะไร?"

ฮ่องเต้ถามบรรดาลูกๆของเขาด้วยความสงสัย

..."พี่ฉินลุ่ยและพี่ชูเหยาจะสู่กัน ท่านพ่อ พวกเราก็เลยวิ่งมากลบที่นี่"...

ด้วยความไม่รู้ความของเด็ก 3 ขอบ หลูชางซานองค์ชายองค์ที่ 10 จึงได้พูดออกไป

"? สู่!"

"ใช่พะยะค่ะ แล้วก็ยังมีราชครูและท่านลุงลี่อีกด้วย"

เด็กน้อยผู้ไม่รู้ความพูดใส่ไฟไปโดยไม่ได้ตั้งใจ ฮ่องเต้และฮองเฮาหันมองกันก่อนที่จะออกคำสั่งให้ไปตามตัว ราชครู ลี่กั๋วกง ไป๋ชิงลั่วและลี่ชูเหยา มา