[ Douluo Dalu ] หมาน้อยของจิ้งจอก
ตอนที่ 1
ศาลาแห่งหนึ่ง ได้มีเสียงเพลงลอยออกมา
เสียงเพลงได้หยุดลง พร้อมกับคนที่เดินเข้ามา
ศิษย์ในสำนัก
มีจดหมายส่งมาถึงท่านขอรับ //คารวะ แล้วยื่นจดหมาย
👤
หืม?//รับจดหมายแล้วเปิดดู
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
ของเชียนเต้าหลิวงั้นรึ //อ่านข้อความ
ซูหลานข้ารู้ว่าเจ้าก็ว่างไม่มีอะไรจะทำอยู่แล้วใช่ไหม เพราะงั้นข้าอยากให้เจ้ามาเข้าร่วมกับสำนักวิญญาณยุทธ เจ้าอยากได้อะไรข้าสามารถหามาให้เจ้าได้ ไม่ว่าจะเป็น อำนาจ ชื่อเสียง เงินทอง หรือแม้แต่ผู้ชายข้าก็สามารถหามาให้เจ้าได้ ขอแค่ให้เจ้าบอกมา
จาก เชียนเต้าหลิว
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
หึ มีแต่เรื่องเดิมๆไร้สาระ //จดหมายสลายเป็นผุยผง
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
เจ้าไปหยิบพู่กัน หมึก กระดาษ ข้าจะเขียนจดหมายตอบกลับ
ศิษย์ในสำนัก
ขอรับเจ้าสำนัก //คารวะแล้วเดินจากไป
หลายวันต่อมา หลังจากเขียนจดหมายปฏิเสธกลับไป แบบชัดเจน
หลิงฮวา🌹
ซูหลาน เจ้ายังไม่ได้ตอบข้าเลยนะว่าเจ้าจะไปไหน
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
ข้าว่าจะออกไปเที่ยวเล่นนอกสำนักสักหน่อย
หลิงฮวา🌹
เจ้าไม่กลัว ซีหยวน งั้นรึ
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
ข้าไปแป๊บเดียวเอง ไม่ได้ไปนานขนาดนั้นสักหน่อย แค่นี้เจ้านั่นก็ไม่ว่าอะไรหรอก
หลิงฮวา🌹
ถ้าเจ้าว่างั้นข้าก็ไม่ห้าม
หลิงฮวา🌹
แต่ระวังตัวให้ดีก็แล้วกัน
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
อืองั้งข้าไปก่อนนะ
เรื่องเก่ายังไม่จบเรื่องใหม่มาอีกแล้ว
สามารถโดเนท ให้กำลังใจได้ที่นี่
ตอนที่2
ตั้งแต่ที่ซูหลานเดินมาก็มีบางคนมองมาที่นางบาง แม้นางจะใส่ผ้าคลุม และบางคนพูดคุยตามประสา เสียงพ่อค้าแม่ค้าดังเรียกลูกค้า เสียงเด็กทะเลาะกัน...
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
(เด็กทะเลาะกัน?)
ตัวประกอบ
เด็กA : แกมันตัวประหลาด
ตัวประกอบ
เด็กB: ไอ้เด็กไม่มีพ่อแม่
ตัวประกอบ
เด็กc: ลูกพี่ดูมันสิร้องไห้ใหญ่เลย
ตัวประกอบ
เด็กA: มันก็แค่สวะที่ไม่มีใครเอา
ตัวประกอบ
เด็กn:แกจะร้องทำไมวะน่ารำคาญ /ตุบ/เตะหนึ่งที
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
(มนุษย์ล้วนเห็นแก่ตัวและขี้อิจฉาทั้งสิ้น)
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
(ช่างเถอะไม่เกี่ยวกับเรา)//กำลังจะเดิน...
ตัวประกอบ
เด็ก: ลูกพี่! เจ้านั่นมันเลือดออกแล้วครับ
ตัวประกอบ
เด็ก2: เอาไงดีครับลูกพี่หนีเลยไหม
ตัวประกอบ
เด็กA:หนีดีกว่ารออะไร //วิ่ง
ตัวประกอบ
เด็ก: ลูกพี่เราพวกเราด้วยครับ x5//วิ่ง
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
เจ้าจะร้องอีกนานไหม ❄️//เดินเข้าไปใกล้ๆ
ฉินหมิง (เด็ก)
ข ข้าไม่ได้ร้อง//รีบเช็ดน้ำตา
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
ก็เห็นเห็นอยู่ว่าร้อง❄️
ฉินหมิง (เด็ก)
ข้าวเปล่าน่ะ!
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
ทำไมเจ้าไม่สู้ ❄️
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
กลัวแพ้รึ หรือกลัวโดนกระทำกับ❄️
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
ถ้าเจ้าไม่สู้ ก็ไม่มีใครช่วยเจ้าได้หรอกนะ ต่อให้ก็แหกปากร้องขอให้ช่วยเท่าไหร่ พวกเขาก็ไม่ได้สนใจหรอก ❄️
ฉินหมิง (เด็ก)
ข้า..../เสียงเบา
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
ถ้าเจ้าไม่หักปกป้องตนเอง แล้วจะไปปกป้องใครได้ หากวันใดวันหนึ่ง ❄️
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
คนสำคัญของเจ้าตกอยู่ในอันตราย หรือโดนทำร้าย เจ้าจะไปช่วยเขาได้หรือ ขนาดแค่ตัวเองยังเอาไม่รอดแล้วจะไปช่วยใครได้กัน ❄️
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
//ย่อตัวให้เท่ากัน
ฉินหมิง (เด็ก)
..../กำลังคิด
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
หืม? ไหนเจ้าตากข้ามาสิ ❄️
ฉินหมิง (เด็ก)
ข ข้าเข้าใจแล้ว! ต่อไปนี้ข้าจะไม่ยอมใครอีกแล้ว //แววตาที่มุ่งมั่นมาก
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
หึ ❄️//ยืนขึ้น
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
แล้วข้าจะรอดู ❄️//กำลังจะเดิน
ฉินหมิง (เด็ก)
เออ.. พี่สาวชื่ออะไรหรอครับ//ดึงใช้ผ้าคลุม
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
จะถามชื่อคนอื่น ก็ต้องบอกชื่อตัวเองก่อนนะรู้ไหม❄️
ฉินหมิง (เด็ก)
อะ ครับ ข้าชื่อว่าฉินหมิง
ฉินหมิง (เด็ก)
แล้วพี่สาวล่ะ
เพราะไม่รู้ว่าจะหาภาพฉินหมิงตอนเด็กมายังไง
ตอนที่ 3
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
เอาไว้ถ้าเจอกันครั้งหน้าเดี๋ยวข้าจะบอก // แล้วเดินหายไป
ผ่านมาหลายวันแล้วหลังจากที่ซูหลานบอกไปแบบนั้น ถึงเจ้าตัวจะบอกว่าเจอกันครั้งหน้าแต่เจ้าตัวก็คอยตามติดดูชีวิตของเด็กน้อยคนนั้น
เด็กคนนั้นจากที่อ่อนแอทำอะไรไม่ได้ ก็เริ่มที่จะสู้คนอื่นบ้างถึงแม้ผลลัพธ์จะไม่เป็นแบบที่หวัง แต่ก็ถือว่าพัฒนาขึ้น มีพรสวรรค์ระดับ หนึง
ตัวประกอบ
a:โดยแค่นี้ทำมาเป็นสำออย
ฉินหมิง (เด็ก)
ฮึบ//ลุกขึ้น
ตัวประกอบ
a:มองแบบนี้หรืออยากจะโดนอีก
ตัวประกอบ
a:อยากโดนมากนักใช้ไหม ได้ //กำลังจะต่อย
ตัวประกอบ
นี้มันอะไรวะ!!//ขยับไม่ได้
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
เป็นแค่มดปลวกแท้ๆ
หลังจากนั้นซูหลานก็ไม่พูดพล่ามทำเพลงอะไร แล้วไปอัดเจ้านั่นจนเละ
ฉินหมิง (เด็ก)
อ-โอ้ย เจ็บ//พูดเบาๆ
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
เดี๋ยวข้าจะพาเจ้าไปรักษาก่อน //อุ้มขึ้น
ฉินหมิง (เด็ก)
อ- ครับ ขอบคุณครับ//ถูกอุ้ม
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
บ้านเจ้าอยู่ไหนล่ะเดี๋ยวข้าจะไปส่ง
ฉินหมิง (เด็ก)
เออ..ผมไม่มีบ้านหรอกครับ ผมพึ่งถูกไล่ออกมา 😢//พูดเบาๆ
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
//ชะงัก + รีบกลับมาทำตัวปกติ
ไป๋ซูหลาน🦊❄️
งั้นเจ้าก็ไปกับข้าก่อนก็แล้วกัน //เดินต่อไป
ฉินหมิง (เด็ก)
!ขอบคุณครับ✨✨
ที่แต่งไวนานแล้วกะว่าจะแต่ให้ครบ 1,000 คำแล้วค่อยลงแต่ดูแล้วว่ากว่าแอดจะลงก็อีกนานเพราะฉะนั้นลงไปก่อนเลยแล้วกัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
